HAARLEM'S DAGBLAD
Velsör Brieven
Buiteniandsch Overzicht
- g I i
Onze lacMiOGk
Binnenland
IF e as i IS *0 n
DE RQMANVAN EEN
PRINSES
DONDERDAG 20 DECEMBER 1923
TWEEDE RLAL
Toekoustmuziek. In de toekomst
is het noodig; dat de KoninSs
weg en de Oude Schulpweg gerio-
leerd worden, dat de spoorover-
gang bij Driehuis verlegd en de
spoorweg IJmuiden—Velsen 'ót§e
breid wordt etc.
De gemeenteraad is in zijn eenvou
dige besluiten meest een instituut tot
verbetering van verkeerde toestanden,
zoo al niet in opzet dan toch in uiting.
Negpn van de tien raadsbesluiten*
hebben betrekking op verbetering van
wegen, van hygiënische toestanden,
van verkeersregeling, kortom van al
les waar de gemeente over te r^egen
heeft
De raad heeft 50ih in principe i"'t ge
sprok cm voor het rioleeren van den
Groote Hout- of Koningsweg en den
Knusbeek- of Oude Schulpweg. Ver
se''/'onde wegen in de gemeente Vel
sen schijnen wel van adeh zij pron
te: erg met dubbele namen, er zijn
er behalve de hier genoemde nog
meer. Van de hier vermelde kan, op
het g geven ingaande, wellicht aange
voerd worden dat zij onder den be
rooiden adel ingdeeld moeten worden,
dat -1 in de schoire toekomst veran
derd vorden. V'an+ er komt nog van
aller te pas aan do rioleering van den
Koningsweg. In de eerste plaats mag
het niet veel geld kosten, maar wan
neer de stem die iplaitte voor verbree
ding, voor geheele verbetering van
den weg. weerklank vindt, zal de weg
waar zoo vaak, tot vervelens toe,
'over geklaagd is, een schoone boule
vard gelijk worden. Er zullen geen
kuilen van eenige omvang of groote
diepte meer zijn, de bermen zullen in
den zomer niet meer gelijken op de
Sahara, noch op de Noordzee in de
natte moessonde Kruisbeek- of Ou
de Schulpweg zal zoo moddervrij wor
den dat de reizigers in de treinen tus
schen den Helder en Haarlem elkan
der zullen toeroepen: ,'^iet zoo
schoon een straat hebben wij binnen
deze landpalen nog niet gezien
Voorloopig kunnen de Kruisbeek of
Oude Schulpwegbewoners als in de
Violiors nog zeggen: „Wat koop ik
voor principes V' Voor 't oogenblik
is nog toekomstmuziek.
Hetzelfde kan gezegd worden van
de «*2randering van den spoorover-
gang bij Driehuis. De toestand is daar
niet ideaal, bij drukker verkeei dan
tegenwoordig zou men hem zelfs ge
vaarlijk kunnen noemen. Heden waar
om de ontwerper van het grootestads
plan voor Velsen een overweg heeft
gedacht eenisre honderden meters ten
zuiden van den bestaanden. B. en W.
hadden daar 't oog op toen zij aan
een bouwondernemer toestonden een
straatje van eenige meters breedte te
maken op het terrein, waar in de toe
komst een belangrijke bruising van
wegen gemaakt zal worden, direct by
den spoorovergang. Een standje had
den zij dus niet recht verdiend, om
dat zij den raad niet in het besluit
gekend hadden. Het straatje moet nu
nog een naam hebben en aangezien
het gemaakt is op de toekomst zou
het Toekomststraatje kunnen heeten,
n.l. als het niet zoo klein was, want
wij verwachten juist groote dingen
van de toekomst. Om in de soort van
Groote Hout- of Koningsweg en Kruis
beek- of Oude Schulpweg te blijven
zou men kunnen zeggen: Hagelinger-
dwars- of Sintelweg.
Een stuk dat haast had was om die
reden op de agenda geplaatst nadat
de gedrukte exemplaren waren ver
zonden. Dat het werd aangehouden be
wees dat het weer niet zoo'n haast
had. of 't kon nog wel wat wachten.
Om de oude huizen die aan den
Noordkant van de sluizen te IJmui
den staan, die gesloopt moeten wor
den voor de derde sluis, te vervangen,
is inderdaad door de woningbouwver-
eeniging Velsen een terrein van de
gemeente gevraagd om daarop onge
veer 90 huizen te bouwen. Intusschen
zijn die huizen nog niet gebouwd en
is door den Minister bepaald, dat de
bouwkosten niet meer mogen bedra
gen dan 2700 per huis. Om nu de
huizen niet op te duren grond te la
ten zetten is men later op 't idee
verdwaald om do strook grond die
langs de spoorbaan VelsenIJmuiden
ligt aan het Rijk te vragen. Het is
een strook grond, wclkec ieder wel
i heeft gezien die van Velseroord
r IJmuiden moest loopen met een
Zuidwesterstoim, de wind noodzaakt
dan den voetganger wel om er naar
te kijken. Blaast de wind evenwel van
den Noordkant, of uit den vrieshoek,
dan is die grond niet te zien ,men
is wel genoodzaakt het hoofd in ande
re richting te draaien. Zoo spoken kan
het daar in den winter, op die koude
Velser hoogvlakte langs het kanaal,
dat men zich terecht de vraag stelde
of de plek wel bewoonbaar is, of
het in de toekomst zelfs wel worden
zal. Bovendien, merkte de heer Ver
meulen op, is het hier noodig het Rijk
dat wellicht den grond wel a taan wil
om wat geld te ontvangen) tegen ziel"
zelf te beschermen. Wanneer IJmui
den nog eens weer opleeft, meer be-
teekenis krijgt als havenplaats (van
Amsterdam?) en er een betere spoor
weg noodig is, dan zou die niet dan
met groote kosten gemaakt bunnen
worden.
Om d" werkloozen aan de zoozeer
gewenselite bezigheden te helpen werd
nog voorgesteld om een stuk duin om
deD watertoren te egaliseeren. De
werkloosheid schijnt in deze streek
gedoemd om in zand te worden ge
smoord. Een der leden stelde i.og
voor om daar een stukje duin te laten
als een natuurmonument, wat mis
schien hetzelfde effect zou geven als
dat men in den Haarlemmermeer een
putje had laten bestaan van honderd
vierkante meters oppervlakte. Duin
is niet mooi met straten er omheen,
wel mot een uitzicht op de zee en geen
ander geluid dan het ruischen der gol
ven.
VELSENAAR.
ER DRE1CT EEN CONFLICT TUSSCHEN ENCELAND EN
AFGHANISTAN.
ENCELAND ZAL VOOR EEN NIEUWEN OORLOG NIET
TERUGSCHRIKKEN.
OVER DE POLITIEK VAN pOlNCARé.
Er is weer oorlogsgevaar.
Er dreigen verwikkelin
gen tusschen Engeland er.
Rusland en; Afghanistan.
Uit Moskou wordt ons geseind
Uit Kabul wordt via Tachkent uit
hetrouwbare bron gemeld, dat de Ln-
gelsohe t-ertegenwoordiger 'in Afgha
nistan, Humphries, een ultimatum heeft
gericht tot de Afghaansche regeering
naar aanleiding van den moord op En-
gelsche onderdanen fcn de grensstrook
tusschen Afghanistan en Indië. In het
ultimatum wordt de inwilliging ver
langd der Engelsche cischen. Inzon
derheid eischt Engeland, dat Afgha
nistan alle betrekkingen zal afbreken
met Sovjet-Rusland. Humphries ver-
klaarte dat Engelauid. indien
het ulttmatum werd verwor
pen, niet voor een nieuwen
oorlog zal terugdeinzen.
Dit bericht is eerst heden te Moskou
ontvangen, zoodat het nog geen weer
klank heeft kunnen vinden in de pers,
maar te oordcelen naar den geestestoe
stand in de politieke kringen, zal het
groote ongerustheid veroorzaken, want
een aanslag op de onafhankelijkheid
van Afghanistan, die met zooveel moei
te is verworven, staat gelijk met het
verdwijnen van den eenigen bufferstaat
tusschen Rusland en Engeland,
Tsjitsjerin heeft hierop in een onder
houd uitdrukkelijk gewezen en er aan
herinnerd, dat Engeland er reeds in is
geslaagd, het buffergebicd aan de Dar-
danellen tc doen verdwijnen. Ofschoon
hij weigerde te antwoorden op de
vraag der journalisten, of de RussJ.sche
rcgcering het optreden van Engeland
tegenover Afghanistan als een vijandige
handeling beschouwt, verklaarde Tsjit
sjerin, da't het ultimatum een politieke
handeling was van het hoogste ge
wicht, waarvan de gevolgen voor het
oogenblik moeilijk te voorzien waren.
In den laatsten tijd maakte Engeland
Imet koortsachtige haast militaire toe-'
bercidselcn tegen Afghanistan 74
I -k giuigen waren naar de Afghaansche
grens gezonden, de spoorweg was vol-
tooid, die t an Peshawar, de voornaam
ste Engelsche mili taire basis, door den
Khybcr-pas naar het inwendige van het
land voerde.
Ten slotte stelde Tsjitsjerin de vreed
zame Ipolitiek der Sovj et-regeering,
waarvan een schitterend bewijs was ge
geven gedurende het Engelsch-Russisch
geschil in het afgeloopen voorjaar, te
genover de vijandige politiek Brit
sche regcering, welke uitdmVA-mg
gevonden in het geval-Rakowsky «M-en-
als in den toon der onbeschaamde ver
klaring van Mac Neil in de Russische
quaestie. „Dc Engelsche regeering, een
ultimatum zendende aan Afghari stan
aan den vooravond van haar aftreden,
laat een zware nalatenschp achter voor
de regecring, die haar zal opvolgen."
Naar uit Londen bericht wordt, is
een legerafdeeling van >5.000 man En
gelsche en Indische troepen, infanterie,
cavalerie, artillerie e*i vliegtuigen, ge
concentreerd aan de Afghaansche grens,
gereed om terstond naar Kabul te mar-
cheeren, indien de aldaar gevreesd-
moord op de vreemdelingen het noou-
zakelijfc mocht maken.
De opwinding* onder de bevolk'
van Afghanistan moet te wijten zijna.-"
het voor kort gesloten verdrag tus
schen Engr'»:td en den Fmir, dat bi,
de fanatieke Mohammedanen onpopu
lair 1.3.
De quweje rtcr lultsche
schadeloosstelling.
Sir John Bradbury, de Britsche ver
tegenwoordiger in de Commissie van
Herstel, is te Londen teruggekeerd. Ili)
had een onderhoud met Baldwin. Naar
de bladen vernemen, is Bradbury er in
geslaagd de hulp te verkrijgen der
dfensten vaB e.cn aantal fin-.ncieele des
kundigen, in verband met de beide com
missies, die zullen worden opgerich- om
een onderzoek in te stellen na-;
Duitschland's betalingsvermogen.
legde den Premier hun namen vo
goedkeuring.
Men bericht, dat de keus var» des
kundigen der Britsche regeering ter
kennis zal worden gebracht van Bar-
thou, den voorzitter der Commissie
van Herstel, die formeele uitnoodigin-
gen zal richten tot dc gekozen deskun
digen.
Beieren en de
Machtigingswet.
In de Woensdag weer geopende zitting
van den Beiersolten landdag stemden de
boeren, socialisten en communisten te
gen de door de regeoring ingediende
machtigingswet, waardoor de vereischte
meerderheid van 2/3 niet verkregen werd.
Na den uitslag van de stemming kondig
de de fractie van de Beiersche Volkspartij
aan een voorstel tot ontbinding
landdag te zullen indienen.
In ieder geval zal de machtigingswet
door de nood-verordening worden afge
kondigd.
Bij de behandeling in den Franschen
Senaat van de credieten voor buiten
gewone uitgaven en voor de buiten-
ïandsche militaire operatiegebieden,
ten bedrage van 1.451.299.733 francs,
heeft Senator d'EstournelIes de Con
stant, de bekende pacifist, scherpe
kritiek geoefend op de po
litiek van Poincaré.
Do financieele commissie had een
vermindering der credieten met 45
millioen voorgesteld; zij heeft echter
slechts een reductie van 33 millioen
kunnen bewerken.
Alvorens over de aan Polen en Zuid-
Slavié to verstrekken voorschotten te
stemmen (resp. 400 en 300 millioen),
verklaarde de heer d'EstournelIes de
Constant thans te willen zeggen wat
hij dacht, en wat vele andere denken,
ofschoon ze aarzelen om te spreken:
Wij duchten de welsprekendheid van
den minister president. (Poincaré in
terrumpeerde ,,Deze welsprekend
heid behoeft thans niet te worden ge
vreesd, want ik ben voornemens niets
te zeggenDe heer d'EstournelIes
vervolgdeIndien do voorschotten,
waarin wij zullen toestemmen, be
stemd waren om de economische op
beuring te verzekeren van de volken,
voor wie zij bestemd zijn, zou ik er
met geestdrift vóór stemmen. Maar het
is niet aldus. Dc voorschotten zullen
dienen om deze jonge volken in staat
te stellen orders voor wapenleverme
nan Fransche industricelen te verstrek
ken. Men zegt, dat Frankrijk er dus
niets bij verliezen zal. Wellicht, ben
ik onmachtig om dit te begrijpen,
maar ik kan ons nationaal belang met
in die mate met het belang van eenige
industricelen vermengen. Men zegt,
dat wij ons den steun verzekeren van
machtige legers. Bewijst men Polen,
Zuid-Slavië en Roemenië een werke-
lijken dienst door ze te verplichten
zich aldus tusschen twee vuren te
plaatsen? Wij gaan oorlogsmateriaal
naar deze landen zenden. Zal men er
oen goed gebruik van verzekeren?
Zullen wij niet eenige oproerigen er
toe brengen er zich van te bedienen
in omstandigheden, waarmede wy wel
eens verlegen kunnen zitten? (Poinca
ré interrumpeerde opnieuwIs dit het
moment om onze vrienden zonder wa
penen Ie laten wanneer zij, zooals ge
zegt, tusschen twee vuren zullen ge
raken?) D'EstournelIes wees echter
op het gevaar deze jonge volken wa
penen te verschaffen en besloot: Wij
geven hun een droevig geschenk, droe
vig voor degenen, die het aanbieden,
droevig voor hen, die het ontvangen
en droevig voor den wereldvrede.
Ondanks dezo kritiek werden de
credieten met groote meerderheid
aangenomen.
Verspreid nieuws
DE r-'TSCHE FINANCIEN.
Het bestuur -r\n de Rentonbank heef',
op een verzoek van de rijksregeering om
nieuwe credieten afwijzend beschikt.
DE PRESIDENTSVERKIEZING IN nc
VEREENICDE STATEN.
Henry Ford heedt verklaard, dat hij
zich bij de verkiezingen voor he; presi
dentschap niet tegenover Coolidge «i
HIT MEXICO.
Er wot den 'kans onderhandelingen ge
voerd over een wapenstilstand rn Mexico.
Ingezonden
Van Ingezonden stnkken, geplaatst of
niet geplaatst, wo-dt de kopie ai>n inzender
niet teruggegeven.
Voor den inhoud deter rnbriek stelt de
lb-dsctie rich niet aansprakelijk.
„BLOEMENDAALSCHE KRAB
BELS".
„AAN -1AXENBURCER".
Uw Blc-~;rdai]sche Krabbel van
Maandag 17 December heef*, m. i. eeni
ge toelichting noodig.
Geachte Saxenburger, rijt gij wel heel
erg op de hoogte van ie Bloemendaal-
sche Gemeente-huishouding:?
Weet gij niet, dat dc ƒ400.000 ruim,
die men over heeft, is een overschot
j' '.an belastingopbrengst over het jaar
io->2 en dat dit rijn oorzaak heeft
innen der belastingen door het
R"k. die over betere gegevens scheen
te beschikken, wat betreft de inkomens
en vermogens ia do gemeente Bloe-
mendaal.
En weet U ook niet, dat het over
schot van ruim vier ton minstens voor
de helft en misschien wel sis het een
beetje „meeloopt" met de uitgaven, in
zijn gebari gebruikt zal worden in het
jaar 19:4? Weet U ook, dat het ge
raamde belastbaar inkomen voor Bloe-
mcndaal op 20 millioen gulden zeer ge
flatteerd is en dat een raming van 15
millioen gulden meer nabij de, werke
lijkheid zal zijn? Ik voer hierbij
da: de raming van 's Rijks inkomsten
belasting is 70 millioen gulden tegen
ri4 millioen gulden in 1922. Een ver
mindering dus van 40
Ik heb een blik mogen slaan in de
begrooting over 1924 en ben geschrok
ken van wederom de stijging der uit
gaven.
N u is er de spaarpot of heel mooi
gezegd het surplus aan te veel betaal
de belastingen. Dc gemeente heeft dus,
wat wij in de wandeling noemen „een
voorvalletje" en nu leek het mij zooveel
beter, wanneer men dat geld eens ge
bruikt had om de schulden wat af te
lossen. Dan had men direct een ver
mindering van uitgaven gekregen, die
telken jarc weer voordeel zou hebben
gegeven. Doch de heeren, die het we
ten kunnen, ik bedoel B. en W., vinden
het heter, om tc besluiten wij verlagen
het belastingpercentage van 5 op 3'A
terwijl de Raad (de oude wel te ver
staan), die het blijkbaar nog beter
wist, zegt„Neen, die verlaging is te
gering, wij verlagen tot 3 En daar
mee wordt ons zand in de oogen ge
strooid, men probeert het althans; he.
lukt echter niet bij allen.
Ik ben maar een leek en kan natuur
lijk niet zoo over de gemcente-finan-
ciën meepraten als „de heeren".
Maar toch zou ik c':t wel eens willen
weten. Wat denken „de heeren" te doen
als het belastingoverschot op is? Of
hebben ze zoover nog niet gedacht?
Kunnen zij met voldoende zekerheid ga-
randecren, dat er, als de spaarpot leeg
is, er zooveel vermindering van ui-ga
ven zal zijn gekomen, dat de inkom
sten en uitgaven rallen kloppen, terwijl
men toch het belastingpercentage van
drie procent zal kunnen handhaven?
Want het gaat er niet om nü de burgerij
te sussen met belastingvermindering,
terwijl nadien de verhooging van per
centage boven de 5 geen denkbeel
dige zal ziin. Tenzij het roer bijtijds
nog omgaat!
Saxenburger, gij ntoet daarom belas
tingverlaging-belast ingroverschot niet
zetten tegenover ..verlenging van ar-
beidsduur-pensioenbijdragen''.
Vindt gij werkelijk zelf bij te dragen
het pensioen, onbillijk? Moet niet
ieder particulier zelf tijdig beginnen te
.zorgen voor zijn ouden dag en zorg
voor zijn nabestaanden? Moet de gc-
mcensohap, dus ook de minder bedeel
de, die zelf vaak in het geheel niet of
anders slechts met opoffering van an
dere noodige zaken, voor rijn ouden
dag en voor zijn nabestaanden kan zor-,
gen, meebetalen in het pensioen van het
Gemeentepersoneel? Het Gcmcenteper-
soneel van hoog tot laag.
Saxenburger, hebt gij zelf een be-
drijf, of ziet gij anders d« bedrijven
om U heen niet? Of zijt gij zelf ccn
4S-urige-arbeids week-voorstander?
Indieu het laatste zoo is, dan heb ik
hieraan niets meer toe te voegen. Doch
indien niet, dan zult U zelf toch over
tuigd rijn, dat verlenging van arbeids
tijd economisch noodzakelijk i*. Uit
alle kringen van handel mdustrie
wordt dit trouwens ook betoogd.
Met dank voor uwe plaatsing
„HUISMOEDER".
Wat al vragen in enkele regels!
Natuurlijk zal het overschot gebruik
worden in 1924Doch er is dan toe:
c*n overschot. En er is een plan om het
percentage te verlagen van 5
daartegenover nu de ambtenaren
procent ia hun inkomen te verla
gen is inconsequent. Gevoelt de huis
moeder dat niet? ArbeidstijdverleEgin;
is iets anders. Die vind ik zoo erg niet
Wel degelijk kan dus overschot-be
lastingverlaging geplaatst worden
genovcr pensioenbijdrage. AI geef (en
gaf ik reeds) toe, dat het een levens
belang voor Blocmendaal is, gefortu
neerd- ingezetenen tc hebben en te
houden.
Of zelf betalen voor eigen pensioen
r-T-illijk is, hangt af van gedane toe
zeggingen en hoegrootheid van salaris.
Van deze quaes tie, geachte huismoeder,
maakt men zich zoo maar met een sim
pele vraag niet afl
Wat inzendster met een „voorvalle
tje" bedoelt, begrijp ik niet. Moet het
..voordeeltje" zijn?
SAXENBURGER.
Snor! en Weisfrpen
DAMMEN.
DE WEDSTRIJD OM DEN
MEESTERTITEL.
De twee laatst' ronden van den wed
strijd om den Meestertitel, welke Zon
dag j.L te Rotterdam in „Allcgrerti"
werden gespeeld, brachten Groenteman
op de eerste plaats.
Door twee remise-partijen, respectie
velijk tegen Vermunt en Mahn, moest
de Ilaarlemsche kampioen de eerste
plaats aan den ,.D. O. S.'er" afstaan.
Hoewel Van Dartelen in beide par
tijen belangrijk voordeel had (Vermunt
moest zelfs in het middenspel een schijf
verliezen door een fraaie combinatie
van Van Dartelen) wisten zijn tegen
standers toch nog juist remise te be
halen.
Groenteman had tegen Möllenkamp
een gemakkelijke taak, daar de Rotter
dammer reeds spoedig in een ounoozel
zetje liep. Ook Vermunt maakte het
hem in de avondronde niet moeilijk en
kwam door zwak spel reeds spoedig in
het nadeel. Beide partijen werden dan
ook door Groenteman gewonnen.
De stand van dezen wedstrijd is thans-
Po-THf. - r- f
a - o o c
10- o so ts >00 e
s
4 a
a
g.la
Wüüwi
T £*g o<
§Jg|9|K O J
2 ga s*1 jS4
.-la." ÉL' ÉL J is
Groenteman moet thans nog alleen
spelen tegen den Rotterdamschen kam
pioen Pi Mahn.
Wanneer Groenteman remise weet tc
behalen, is hij „Meester", win: daar
entegen Mahn, dan moeten Groente
man, Mahn en Van Dartelen overspelen
om den titel.
HOCKEY.
HAARLEMSCHE HOCKEYBOND.
Het programma voor de maand De-
cenibor heeft eenieo wijzigingen on
dergaan.
Het ziet er thans als volgt uit
Zaterdag 22 December;
H.B.S. I—BIOS I.
Concordia A—B. H. C. Ill
M. H. C. Ill—Concordia B.
Mevrouw A. (een vroegere dienst»
bode ontmoetende) Wel. Anna, hou
bevalt het jc bij mevrouw B.?
Anna: Heel goed, mevrouwe
Mevr. A.Zij is een heel aardige
en vriendelijke dame. Je kuist niet te
veel voor haar doen!
Anna; Dat doe >k ook niet, me»
Bezoeker: Kan baby al praten?
De vader (zijn vrouw aanziend)?
Misschien wel, maar hij krijgt er nooit
gelegenheid voor!
INCEZONDEN MEDEDEELINCEN
i 60 Cts. per regel.
Zondag 23 December:"
IL B- S. IConcordia A
Concordia BH B. S- II.
lo Kerstdag 23 December t'
H. B. S. I—H. B S. II
2e Kerstdag 26 Decern hor.
Concordia A—H. B. S. I.
TL B. S. IIM. II. C. IIL
Zaterdag 29 December f]
B- H. C. IllBios I.
H.B.S. II—Concordia A«
Zondag 30 December
H. B. S. r-B. H. C. IET.
Dinsdag I Januari
IL B. S. I—M. H. C. IIL
Concordia B—Bios I.
B- n. C. Ill—Concordia 'A'<
ONREGELMATIGHEDEN BIJ HET
REGIMENT GENIETROEPEN.
He; was ten tijde van dc bekende
spionnage-affaire, dit zich te Utrecht
een gerucht verspreidde, volgens het
welk de militaire politie aanleiding zou
gevonden hebben om ook een onder,
zoek in te stellen naar malversatiën bij
het regiment genietroepen.
De geruchten waren voor ons, zegt
het „U. D.", aanleiding, om eens te in-
formeeren naar de juistheid van een en
ander.
„Wij konden toen nog geen vrijheid
vinden om tc publicecren datgene, wat
wij bij onderzoek vernamen. Thar.s
evenwel meenen wij te mogen mrde-
deelen, wat vermoedelijk de aanleiding
tot die geruchten is geweest. Met de
pionnagezaak heeft de onderhavige
kwestie niets te maken. Zij betreft een
geval van valscbheid in geschrifte,
waarbij ook een militair van de genie
betrokken is.
„Het trok namelijk eenigen tijd ge
leden op het kantoor van een vennoot
schap to Utrecht, welke veel leve ran*
ties doet aan de genie, dc aandacht,
dat de boekhouder ter voldoening ecner
nota van de genie een bedrag ontving,
dat grooter was dan het totaal bedrag
der nota. Evenwel kwam in de boeken
voor als ontyangstpost het eindbedrag
der nota. Dit wekte argwaan, en de
directie der vennootschap stelde een
onderzoek in. waarbij bleek, dat het
te veel betaalde bedrag later door een
niliuir was teruggehaald. Dc dirccria
1 telde zich daarna onmiddellijk in ver
binding met den commandecrend offi
cier van het regiment. De militaire
politie werd in de taak gemengd, wel
ke aanleiding vond om den militair te
arrestceren en in arrcr-t tc houden.
Uit een nader onderzoek bleek, dat
de aangehoudene zich op deze manier
en aantal kleine bedragen had toege-
"gend, welke hij te veel betaalde en
daarna van den boekhouder weer terug
kreeg. Het beloopt, voor zoover thans
kon worden nagegaan, drie bedragen.-
.r'eerend tusschen f 10 en f 50.
Dc betrokken militair N inmiddels
weer uit de voorloop-ge hrchtcnis ont
slagen, maar de raak zal dezer dagen
bij den militairen rechter aanhangig
worden gemaakt,
DE AFTREDENDE COMMISSARIS
DER KONINCIN IN UTRECHT.
In de pauze der vergadering van de
Prov. Staten van Utrecht, werd in een,
niei voor de pers toegankelijk huishou
delijk samenzijn, door den heer Van
Andel, lid van Gedepiitocrdc Staten, na
mens Provinciale Staten aan den heen-
gaar,den Commissaris der Koningin,
mr. dr. F. A. C. Gmaf van Lijnden van
Sandcnburg, een zilveren presenteerblad
aangeboden, terwijl het Statenlid, me
juffrouw Holthaus, aan Graaf van Lijn
den van Sandenburg een bloemenhulde
bracht.
Naar het Engelsch
van
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
19)
Met een kreet van pijn de wree-
de pijn van gewonde, teleurgestelde
liefde, trok de Prinses haar hand
weg uit de zijne.
..Nooit" riop ze uit. „Het is een be-
leediging".
..Een boleedigir.g? Neen. duizend
maal neen. Ik zie wel. dat je het zelfs
ïiu nog: niet begrijpt
„Ik geloof dat ik het Heel goed be
grijp. zelfs al te goed zei Virginia
gebroken. Haar mooie droompaleis lag
vernield aan haar voeten, op het oogen
blik waarop zo de voltooiing had zien
naderen
llc zeg jo dat je het niet kunt be
grijpen, anders zou je niet zeggen
zou je niet durven zeggen, lieveling,
dot ik jo bad bclecdigd. Je zoudt toch
niïj'n wettige vrouw zijn?"
„,le vrouw, noem je dat!" de Priti-
ges lachte, een hard, kort lachje, dat
meer pijn deed dan tranen. ,.Je schijnt
vreemde begrippen to hebben o\er
dat woord, dat voor mij altiid iets hei
ligs heeft gehad! Een morganatisch
huwelijk. Je weet heel goed. dat in
een land, waar men zulk een bespot
ting toelaat, de wet je toestaat om te
scheiden wanneer je wil en met een
andere vrouw te trouwen met een
prinses, die je lot je keizerin zou
kunnen maken
..Mijn hemel, hoe kun je zoo spre
ken!" barstte hii los. ..Denk j<? heusch.
is jo oordeel o\er mii zóó gering dot
je denkt, dat ik van die vrijheid die
de wet mij laat gebruik zou maken?
Mijn ziel zou voor altijd aan je gebon
den zijn."
„Dat denk je nu mis-chien. Maar
de gednehte d°.t je zou kunnen veran
deren zou miin dood zijn. Ja, ik zeg
je nog eens, het was een beleediging
om zulk een lot aau te bied in aan een
vrouw, die je beweert lief te hebben.
Hoe kon je het doen? Als je die vree-
selijke woorden maar nooit had uit
gesproken! Ais je mij maar het ideanl
irebt n had dat ik van je had. edel.
hoogstaand, boven alle andere man
nen. Maar jo bent toch zelfzuchtig
wreed. Als je gezegd had „ik
heli lief, maar wij moeten toch
scheiden, want mijn plicht dwingt er
mii too, dan z.011 ik maar neen. ik
kan ie nu nooit, meer z°g<rcn wat ik
had kunnen antwoorden, als je dat
had gezegd, in plaats vau mijn hart
te breken".
Onder den stroom vau haar verwij
ten stond hij stil met op elkaar ge
kiemde lippen.
„Jij bent het, die wreed is", zei hij
ten slotte. „Hoe kan ik je ooit doen
inzien boe onrechtvaardig je bent?"
„Op geen enke'.e manier. Wij heb-
beu elkaar na dit alles nieis meer te
zeggen, behalve vaarwel".
„Het mag geen vaarwel zijn",
„Het moet. Ik wil het."
Hij had haar japon vastgegrepen
toen zo zich omkeerde om wee te gaan.
maar nu liet hii haar los. „Wil jjï het?
Het is dus niet waar, dat je mij lief
hebt?"
„Het was waar. Alles alles in
mijn loven is van dit oogenblik af
veranderd. Het was beter als ik jc
nooit gezien had. Vaarwel".
HOOFDSTUK XI.
Demandiowachtto.
Ze liep langs het door do maan ver
lichte pad van hem weg. Hij deed een
stap alsof hij haar wilde volgen, maar
hii bedwong zich en liet haar gaan.
Alleen ziin oogen gingen met haar mee
en ct* stond nicer pijn in te. lezen,
dan boosheid, hoewel hij misschien
nooit te voren in zijn leven had mee
gemaakt, dat een groote wcnsch van
hem onvervuld bleef. Zijn liefdé drong
hem om haar te volgen, maar zijn
trots hield hem terug; want Leopold
was een trotsch man, en het was nis
een ijskoud stortbad voor hem, dat za
zijn liefde versmaadde.
Ter wille van dit meisje had hij in
een paar dagen de gewoonten van
zijn heele leven veranderd Trots, geslo
tenheid, zelfbeheersching, de wensch
om niet alleen een man te schijnen,
maar het ook te zijn, ver boven de
zwakheden van andere mensehen, do
eerzucht om door zijn onderdanen op
een voetstuk geplaatst te worden
en dat ook to verdienen; al die dingen
had hij voor Helen Mowbray laten
varen.
Hij was een te rechtvaardige man
om niet toe fe stemmen dat h>>. als een
van zijn jongere neven zich zulk
een dwaasheid in het hoofd had ge
haald, ziin best gedaan zou hebben
om die dwaasheid in het begin ie
stuiten. Totdat Leopold door ziin et-
gen onverwachte ondervinding had
geleerd wat liefde kan beteekenen,
wat mannen ter wiïïo van de liefde
willen doen, zou hij niets van zulk
een gevoelstoestand begrepen hebben.
N'ng slechts een maand geleden zou
een neef vau hem. die met dezelfde
plannen rond liep als hij nu, onder
vond n hebben, dat do keizer ziin
heelen invloed 011 kracht aanwendde
om hem te wjrrhouden. Leopold zag
de verandering in zichzelf en schaara-
1 de er zich voor; toch zou hii hebben
doorgezet, en alle hinderpalen, die c-i
1 op ztm weg kwamen, vernietigd heb
ben, als het nieisjo de dingen moar
met zijn oogen had willen zien.
Ze had hem beschuldigd dat hij
haar belcedigd had, en had er geen
oogenblik bii stil gestaan dat hij. zelfs
door een morganatisch huweliik, niet
alleen zijn ministers tegenover zich
zou krijgen, maar ook zijn volk. Want
er werd van hem verwacht, dat hij
met een meisje van koninklijken bloe
de zou trouwen. Als Helen Mowbrav
de positie, dio hii lm ar aanbood, haf
aangenomen, zou hij nooit haar hatt
hebben kunnen breken door een ander
huwelijk aan te gaan.
Niet alleen zou het in dezen tijd
moeilijk zijn om een prinses to vinden
die zulk een mededingster zou verdra
gen, maar het zou hem bovendien on
mogelijk zijn om do band tusschen
hem en dn vrouw, die hij aanbad, zoo
te ontheiligen.
Als hij met Helen Mowbrav trouw
de zouden haar kinderen nooit, erf-e-
namen van den troon kunnen zijn. Bij
zijn dood zou dc zoon van zijn oom,
aartshertog Joseph, hem opvolgen; eti
gedurende zijn loven zou hij de popu
lar Heit, waarop hij zoo gesteld was,
zeker verliezen.
Rhnclia zou liet hein nooit vergeven j
dat hij zoo zelfzuchtig was geweest om
1 zijn eiren geluk tc stellen boven hst
I welzijn van do natie-
Hij kon zich indenken hoe de ouda
IJzerlinrt von Brcitriein hem «lil mot
heftige welsprekendheid zou mede-
deeten, terwijl zijn slapen klopten als
het tikken van een klok cn zijn oogen
met bloed waren belocpcn. Maar hij
zag zichzelf ook. terwijl h !m '"n
storm over zich heen Het gaan. vast
besloten met zijn sterken, onwrikba-
ren wil gelukkig door de liefde,
die hem steunde.
Maar nu wr.s do wil. die hem in
triomf dcor het leven hn.l s*edragcn,
machteloos tegen die van dit jonge
meisje. Ze wilde niets van hem weten.
Een vrouw, wier gezichtje haar ndf
go fortuin was, wier mnalschappeliike
positie nauwelijks zoo hoog was ais
de onderste trede van oen troon, had
een keizer geweigerd.
Leopold kon nauwelijks gelooven.
dat liet werkcli gebeurd was. Hij
had frezogd. dat hij er ir.n had ge
twijfeld of hii haar liefde wel had ge
wonnen, en dat had hij ook gedaan.
Maar hij had toch voortdurend hoop
gekoesterd, omdat hij vertrouwd had
op zijn goedo gesternte, en misschien
ook wel omdat het in dc geschiedenis
een ongekend feit was, dat het aan
zoek van ccn keizer was afgewezen.
(Wordt vervolgd.)
