OM ONS HEEN
De „Stompe Toren" te Spaarnwoude.
41e Jaargang No. 12448
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Donderdag 17 Januari 1924
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN per 3 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd
is (kom der gemeente) f 3.57' Franco per post door Nederland f 3.87b,. Afzonderlijke nummers f 0.15. Geïllustreerd
Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f 0.571 franco per post f 0.65.
Directie, Redactie en Administratie Gr. Houtstraat 93, Post-Giro 38810
Telefoonnummers: Directie 3082, Redactie 600 en Adminislratie 724
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
Directeuren: J.C. PEEREBOOM en P. W. PEEREBOOM
Hoofdredacteur J. C. PEEREBOOM
ADVERTENTIENVan 1 tot 5 regels f 1.75; iedere regel meer 35 cents. Reclames 60 cents per regel. Bij
abonnement aanzienlijk rabat. Twaalfstuivers-advertentiËn van Vraag en Aanbod van 1 tot 4 regels 60 Cents
per plaatsing, elke regel meer 15 Cents contant; bulten het Arrondissement dubbelen prijs.
Bijkantoor voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wijkeroog, IJmulden,
Beverwijk, enz., enz. Driehuizerkerkweg 2, Velsen, Telefoon 3521
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
Agentia
Heden
DONDERDAG 17 JANUARI.
•Gent. Concertzaal: Openbare verga
dering. FederatiO Haarlem S.D.A.P.,
S uur.
Concertgebouw „Modern" Raaks:
Optreden van verscnillende artisten.
Kunsthandel F. H. Smit, Gruote
Houtstraat 69. Tentoonstelling van
werken van H. Daumier.
Waaggebouw Tentoonstelling Os
wald Wenckebach. 115 uur.
Geb- St.-Bavo. SmedestraatZuid-
Afrika-avond, 8 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
VRIJDAG 18 JANUARI.
Stadsschouwburg: Het Schouw-
neel„Krokodillebje". 8 uur.
Concertgebouw „Modern", Raaks,
optreden van verschillende artisten.
Kunsthandel F. II. Smit, Groote
Houtstraat 69. Tentoonstelling van
werken van H. Daumier.
Waaggebouw. Tentoonstelling Os
wald Wenckebach 115 uur.
Cineina Palace. Groeie Houtstraat:
Bioscoopvoorstelling, 8 uur.
Theater „De Kroon" Groote Markt
Bioscoopvoorstelling, 8 uur.
Luxor-Theater, Groote Houtstraat:
Bioscoopvoorstelling, 8 uur.
Scala-Theater, Kleine. Houtstraat:
Bioscoopvoorstelling, 8 uur.
Atlanta-Bioscoop, Zijlstraat: Bios
coop voorstelling, 8 uur.
Zand voort:
ring. 7 uur-
R aadsvergade-
No. 3275
Samenwerking en geen annexatie
De samenwerking tussehen gemeen
ten, die de beer G. W. Martens wil
inplaats van annexatie, is in de ja
ren dat de annexatieplannen van
Haarlem loopen, al meer besproken,
maar vóórdat die plannen aanhangig
getiijiakt werden, scheen men er miu-
der behoefte aan te hebben. Deze om
standigheid geeft te denken. Ik zeg
dat niet om den heer Martens een
onvriendelijkheid toe te voegen, daar
ik volkomen overtuigd ben van zijn
onbevangenheid en zijn goeden wil,
maar als bij andoren de bereidwillig
heid tot samenwerking inderdaad zou
zijn het kleinste kwaad, dat gekozen
moet worden om het grootste kwaad,
dat van de annexatie, te ontgaan,
dan zal de gerstdrift voor die samen
werking niet langer duren dan totdat
het gevaar voor annexatie voorbij zal
zijn gegaan.
Daarnaar streeft de heer Martens,
namelijk door de bepaling, dat geen
annexatie zal plaats hebben, wanneer
niet do grootste helft van' de bewo
ners dor te annexeeren gemeente daar
mee instemt. Vindt hij niet, dat daar
mee toch de zaak wat eenzijdig ge
steld wordf? Er zijn toch twee par
tijen- de stad die annexeeren wil en
het dorp, dat geannexeerd zou moe
ten worden en dat niet wenscht. Krreg
de lieer Martens zijn zin, dan was er.
van annexeeren waarschijnlijk nim
mer sprake meer. Overigens kan er
van annexatie-woede door de regee
ring in het geheel niet Worden ge
sproken; de waarheid is, .dat liet de
grootste moeite kost, ook zelfs de
kleinste grensuitbrciding c*r in de
Tweede Kamer door te krijgen. De
Regeoring moet er wel zeker van zijn,
dat. er voor een grenswijziging in de
Kamer een meerderheid te vinden is,
anders waagt zij zich niet aan oeD
echec, om de eenvoudige re^en, dat
er geen politiek belang aan verbonden
pleegt te ziin.
Dit leert de ervaring. Mr-ten. wit
er nog aan herinneren, dat de voor
bereiding van annexatieplannen, ein
deloos ploegt te duren? Hoeveel' ja ren
zijn er noodig geweest vóórdat de
Arasterdamsclie grensregeling een
feit was en hoe lang tobt nu Haarlem
a! met zijn plannen, zonder dat het
maar tot een beslissing komen kan,
in e-uDstigen of in ongunstigen zin
Neen, wat men ook van grensvera:.
doring moge zeggen, zeker niet dat
zij onbekookt, onbesproken, onbedui
meld zou ik bijna zeggen, wordt aan
genomen ik weet wel, dat de heer
Martens die termen ook niet gebruikt,
maar de uitdrukking annexatiewoede
wijst toch in die richting.
Zijn zij, die aan Haarlem een flin
ke uitbreiding van grondgebied gun
nen, nu zulke eenzijdige vrienden van
annexatie, dat zij aan een ander
systeem geen aandacht zouden schen
ken Natuurlijk niet, maar dan toch
onder voorwaarde, dat ongeveer geiij
ke voordeden zouden worden ver
kregen met een ander stelsel. An
ders heeft de verandering geen zin.
Maar als dat verlangd wordt, waarom
zouden de bewoners van Heemstede
en Bloemendaal dan de voorkeur ge
ven aan samenwerking? Het is toch
niet vooral een qiiaestie van zeggen
schap. maar van geld: de dorpsbewo
ners zien voornamelijk tegen de hoo-
gere stadsbelasting op. Of zij die nu
moeten opbrengen in het eigenlijke
stadsverband (dus bij annexatie) of
daarbuiten, dorpelingen blijvende,,
door samenwerking, zal hen wel on
verschillig laten.
Maar laat ons een oogenblik aanne
men, dat het hun er voornamelijk om
te doen is dorpelingen te blijven, hoe
stelt zich do heer Martens die samen
werking dan voor? Hij wil gemeen
schappelijke exploitatie bijvoorbeeld
van bedrijven, samenvoeging van de
secretarieën en verwacht daar groo-
tere winsten of bezuinigingen van.
Het is mogelijk. dat d'e verkregen wor
den, maar zoud-n 7>i werkelijk zoo
belangrijk zijn. dat het de moeite
loonde pn de bezwaren deed vergeten
Ik kan het mij met den besten wil
ter wereld niet voorstellen. Laat ons
toch niet vergeten, dat het met com
binatie van de sec -etarieën alleen niet
gedaan is voor gemeenschappelijke
besluiten zullen vergaderingen van
'verschillende gemeenteraden en Col
leges van B. en W. noodzakelijk zijn.
Ieder die weet, hoeveel moeite en
tijd besteed worden aan de prijzen
politiek van bijvoorbeeld gas en elec
triciteit, kan niet zonder duizelen den
ken aan dc mogelijkheid, dat daar,
zooals in dit geval, minstens drie stel
Colleges aan te pas zouden moeten
komen. En dat voor drie gemeenten
met verschillende eisehen en wen-
schen liet is nu al moeilijk, in groo
te quacsties tot eenstemmigheid te
komen, dan zou 1 et in 't geheel niet
meer lukken en de moeilijkheden zou
den weldra in hevige twisten hun uit
barsting vinden.
Zou de heer Martens bovendien
niet in verlegenheid komen, wanneer
ik hem vroeg, hoe de invloed van elk
der samenwerkende partijen in de ge
nieenschappelijke beraadslagingen
moet worden geregeld. Niet haar den
omvang natuurlijk, want dan hebben
de kleine gemeenten niets 'meer te
zeggen on zoudei. slaven geworden
zijn met enkel den schijn van.zelfstan
digheid. Evenmin naar den maatstaf
van een gelijk aantal stemmen, die
de groote geme°nte ondergeschikt zou
maken' aa- een gemakkelijk *e verkrij
gen combinatie van een paar kleine
Samenwerking zou op dit voor de
hand liggende bezwaar al d-delijk af-
stuiten.De heer Martens verwacht vee'
van Rijkswetten, die hij bovendien
s.t e v i g hebben wi!. Wanneer hij
ifi die richting heil zoekt, namelijk
over do gemeenten heen de beslissin
gen feitelijk in de handen leggen wil
van provinciaal bestuur, erger nog
van het Staatsbestuur, dan zou wel
het ergste gebeuren wat aan de ge
meenten ooit kan overkomeneen
beheer uit de verte, du? een onkundig
beheer. Op dit oogenblik hebben de
gemeentebesturen toch al niet veel
zelfstandigheid meerGedeputeerde
Staten en boven hen de Regeering
staan klaar met palen en hekken, oni
de vrijheid der genieenten te begren
zen. Gingen zij nu ook nog samen
werking van gemeenteu voo i-
S'chr ij ven, dan zouden de laatste
overblijfselen van zelfbestuur der
gemeenten weldra verdwenen zijn.
In het voorbijgaan kan nog even ge
wezen worden op de eigenaardige op
vatting van den hoer Martens van
subsidies door Rijk en Provincie. ,,In
het algemeen", zoo meent hij, „zijn
subsidies een bewijs, dat- er wat ha
pert aan de bestaande organisatie..."
in deze gedachtelijn komende, zou ik
willen zeggen: er hapert nog veel
meer aan, wanneer nuttige zaken van
algemeen belang door do ge
meente alleen moesten worden be
taald, dus zonder subsidie van Rijk
en Provincie, ja zelfs zou de gehee-
le zaak dan achterwege moeten blij
ven, omdat de gemeente niet in staat
zal zijn, die zonder hulp te financie-
ren.
Een andere belastineverdeeling en
belastingheffing zon zekor beter zijn,
dan dp bestaande. Maar dm is als
de steen der wijzen, dat wil zeggen
iedereen praat er over, maar niemand
weet haar te vinden en zoo de heer
Martens haar onfdektc, zou hij altijd
hoogcre belasting voor de in de nabij
heid van een groote stad geleden klei
ne gemeenten cn gevolge hebben. En
daar dit nu juist ook het bezwaar van
deze gemeenten tegen annexatie is,
zouden zij er evenveel tege hebben,
als tegen de grensverlegging «elf-
Met alle waardeering voor de goe
de bedoeling van den heer Martens
kunnen wij dus zeggen, dat zijn plan
onuitvoerbaar is.
Het toeval wil, dat juist gisteren
door den boekhandel een werkje is
rondgezonden, waarin de quaestie van
annexatie in het algemeen, dus zon
der sympathie voor Haarlem of voor
een der aangrenzende gemeenten
wordt besproken,,het organisme -
cener groote stad" door Mr. P.
Drooglccvcr Fortuijn in de Elseviers
Algemeene Bibliotheek.
De schrijver noemt daarin de voor
bereiding van een grensver.indering
een „vrij zware procedure", waaruit
blijkt., „dat de wetgever heeft willen
waken tegen onvoldoende goraoti-
eerde grenswijzigingen, waarbij niet
met alle rechtmatige belangen reke-
ning is gehouden." Hij g?at dan
voort met te schetsen hoe de nood
zakelijkheid van grenswijziging ont
staat en zegt daarvan o.a. het volgen
de. ..omliggende dorpen" worden als
liet ware door den snellen groei der
steden overrompeld en liggen weldra
in het stadscomplex gekneld, de
bouw- en weilanden, welke een on
misbaar deel van het dorpsleren vor
men, krijgengeleidelijk de waarde
van bouwterrein en kunnen zoodoende
hun oorspronkelijk karakter niet be
houden het dorp zelf verliest daar
door zijn levensaderen en dus zijn be
staansrecht, Tot nu toe heeft men dat
proces in de omg ing van de groote
steden dagelijks in ons land kunnen
zien voortgaan. De dorpswoningen
worden geleidelijk vervangen door
stadshuizen en de dorpsbewoner wordt
stedeling, als die gedaanteverwisse
ling hem past, of trekt verder het. land
in. als ze hem niet aanstaat."
Let wel- dat het de heer Droog'ee-
ver Fortuijn is, die dit zegt en waar
schijnlijk (daar hij Hagenaar is) zon
der aan het geval van Haarlem te
denken, waarop zijn betoog toch niet
temin past, als een deksel op een
doosje.
Verder gaande wijst, hij op de groo
te moeilijkheid, om den groei van ste
den kunstmatig te beperken, zooals
dat bij de tuinstad Letchworth in En
geland is geschied, die bij de stich
ting werd opgezet op een bepaald
maximum aantal inwoners. „Wel
kan", gaat hij voort, „het- groeiproces
in betere banen worden geleid en dat
is mogelijk door, in de eerste plaats,
de uitbreidingsplannen san aangren
zende gemeenten met elkaar verband
te doen houden en in die richjing
verder te gaan door, waar daartoe
.aanleiding bestaat, uitbreidingsplan
nen voor een .,eheele streek voor to
schrijven". En clan sverkt do schrijver
dit denkbeeld verder uit. Samen wer,
king dus, evenals de heer Marlens
wil." maar op geheel andere wijze.
..Men kan zich", zegt hij later, „nog
verschillende' andere gevallen den
ken. clan de beide hier genoemde,
..waarin het duidelijk is. dat de be
langen van gemeenten buiten haar
grenzen uitgaan en dat het algemeen
belang vordert, dat met. die belangen
rekening 'wordt, gehouden."
De juistheid van deze uitspraak i n
het algemeen zai .vel niemand
ontkennen.
Tn bijzondere gevallen staat Zn
renwe! verschillende menschen niet
J. C. P.
niet op het hoofd hebben. Maar op
ziju plaats mag hij, als hij er lust in
heeft, gedurende de geheele zitting
den hoed op liet hoofd houden. Als hij
een redevoering uitspreekt moet. hij
dit met ongedekt hoofd doen, tenz'j hij
aan het woord is terwijl de bel luidt
om de in de lobbies vertoevende leden
te verwittigen van een stemming. In
dit geval moet hij zijn rede zittende
uitspreken en den hoed op het hoofd
houden.
En zoo zijn er nog vele dingen, waar
door het Engelsche parlement een bol
werk is van de conservatieve voorlief
de van het Engelsche volk voor mid-
deleeuwsche gewoonten en ceremoniëel
zorgvuldig gehandhaafd, ook al weet
niemand er meer den oorsprong of de
bedoeling van te vertellen.
Stadsnieuws
KRABBELS
PARLEMENTAIRE TRADITIES IN
ENGELAND.
Dezer dagen is de eerste vergadering
van liet nieuwgekozen Engelsche La
gerhuis officieel door den koning ge
opend. Onder de 615 leden zijn er
honderden, die ook reeds in het Vorig»
parlement zitting hadden, maar er
zijn er toch ook tientallen, die voor
dé eerste maal gekozen zijn en die dus
nog vreemd staan tegenover al het- tra-
ditioneele ceremonieel, waaraan deze
Moeder der parlementen" zoo rijk is.
Die tradities dateeren van eeuwen her
en ze zijn, zooal niet lachwekkend,
clan toch in deze moderne dagen soms
hoogst zonderling.
Do parlementaire taal zelf heeft zijn
eigenaardigheden. Wanneer een ont
werp van wet door het Lagerhuis is
aangenomen, moot het nog om tot wet
te worden, formeel door den koning
worden bekrachtigd- De aankondiging
dat dit cescliied is, wordt plechtiglijk,
in het Lagerhuis gedaan met de woor
den: „Le Rov le veult'' (de koning
wil het) en „Soft fait comme il es de
sire" (worde het naar wensoh uitge
voerd). Zooals men ziet is zelfs de spel
ling op liet offie.ieele stuk nog oud
Franscli. Zoo gebeurde het eeuw
leden ook reeds.
Wanneer gij, waaide lezer, eens in
de buurt vau Westminster zijt en gij
iegt uw oor te luisteren op het oogen
blik dat de zitting van liet parlement
eindigt, dan kunt gij de boden hooren,
die door de gangen loopeu, uii volle
borst schreeuwende: „Wie gaat naar
V' Dit is een echo uit de tijden,
toen de wegen onveilig gemaakt wer
den door roovers en moordenaars en
deze uitroep bracht, de parlementsle
den die dezelfde richting uitmoesten
ter wederzijdsche bescherming bijeen.
Nu heeft dit. ceremonieel natuurlijk
i reden van bestaan meer. maar
sentimeuleele mot-ioven wordt het,
nis zooveel andere dingen volgehou
den.
Bij den ingang van de zaal wordt
den oningewijden liet binnenkomen
belet door een koperen stang, die on
geveer een centimeter boven den grond
is aangebracht. Iedereen kan er dus
gemakkelijk overheen slappen,
niemand zou dit durven wagen. Zelfs
een telegrnmbezorger moet ervoor blij-
ven staan. Ilij moet zijn telegram over
handigen aan een parlementslid, dat
toevallig binnen zijn bereik is. Deze
zorgt er dan wel voor, dat het tele-
i den geadresseerden collega be
reikt.
Een van de ernstigste vergrijper te
gen de etiquette is, wanneer een Md
tussehen den voorzitter en het lid. dat
aan het woord is. doorloopt-.
Voor de goede orde lieeft deze ge
woonte zeer zeker haar nut. Maar de
regelen van liet „gedekt" of niet „ge-
dek!" zijn liiken inderdaad belache
lijk. Als ecu lid het parlementsgebouw
betreedt of verlaat, mag hij den hoed
Het wegenvraagstuk in
Noord-Holland
De weggeidbelasting
Dijkgraaf on Hoogheemraden van hel
Hoogheemraadschap Noord-Hollands
Noorderkwartier hebben een uitvoerige
beschouwing voorafgegaan door een
8-tal conclusies lot de Siaten gericht,
naar aanleiding van de voordracht van
Gedeputeerde S:a;en om de inning der
lasten van de streekbelanghebhenden var.
den Zaan'.andschen Communicaiieweg
aan hun waterschap op te dragen.
Dijkgraaf en Hoogheemraden verzoe
kern om, indien h-un instelling met de ad
miuistratieve bemoeiingen wordt belast
ook het wegenonderhoud aan hun water
sebap op te dragen, waardoor h.i. een
economisch beheer in de hand wordt ge
Vanneer bij overheidsbedrijven zoo
rgen Dijkgraaf en Hoogheemraden
niet steeds de meest economische wijze
werken gevolgd wordt, vindt dat vele
malen haar oorzaak hierin, dn', het tech
icne element met steeds door het eco
nomische in evenwicht wordt gehouden,
inrichting van een waterschap geeft
dit opzicht h.i. de vereischte waar-
horgen.
Ten slotte geven Dijkgraaf en Hoog
heemraden in overweging om de weg
jelflbelastuig. die Gedeputeerde Stat,en
oorstellen in te voeren, niet als retribu-
ie voor het gebruik alleen van provin-
•ale wegen, maar als een „bijzondere be
lasting" voor het gebruik van alle voor
automobiel verkeer opengestelde wegen,
te heffen. Daardoor za'. het weggeld eer
der en reeds aanstonds tot een hooger
bedrag kunnen worden geheven dan vol
gens het voorstel vnn Gedeputeerde Sta
ten mogelijk is.
Een zonderling atelier.
Dicüit onder Spaarndnm staat, zoo-
als velen wet-eu, een oude kerk, met
een „slompen toren".
Deze kerk is zeer oud. Zij dateert
uit de 16de eeuw, staat op een terp
en is omringd van antieke schoon-
lieden Do laatste 80 jaren was
het gebouw ongebruikt, als een verge
ten ding, als een grauw monument
stond het tusschon het groene vlakke
polderland
Dicht bij liet verweerde I-Iuis staan
nog enkele echt-Hollandsche boerde-
rijen-met-laag-elzenliout, omgeven
door slingerwegjes, vermolmde hekken,
rechte greppels, slooten, koeien en
kippen.
Alles harmonisch-mooi
Het inierieur van de kerk was niet
mooi! Een chaos van leeiijke dingen.
Een ruïne van dat wat hel, eens was.
Een stoffige, donkere, vunze berg
plaats van vermolmde, scheefgezakte,
in langen tijd niet meer gebruikte
kerk- 'of schoolbanken. Dé zoldering
vuil; de ramen in romnanschen stijl
vuil: de oude eiken preekstoel tegen
de achterwand zeer vuil, de grond
met zware hardsteenen grafzerken be
legd verzakt, hobbelig.
Maar hef werd anders.
Door bemiddeling van macht,hebben
den over het gebouw kou de jonge
kunstschilder Frans Bnljou er zijn ate-,
lier gaan inrichten. Mei hem kwam1
een frissclie geest in het donkere ver- I
blijf gevaren Frans bracht mee een'
Het hout brandt knapperend in het
open schouw-gat, en schiiusell rood
logon den antieken waterketel, die or
boven hangt.
De preekstoel, een prachtstuk
gereinigd, gewijzigd, werd legen den
zijwand geplaatst, zal dienst doen als
katheder, voor hetn of haar die in da
toekomst, een kring van jougemen-
schen vereenigd, me', het dool de
kunst of de schoonheid to dienen
met lezen, voordragen of declameeren
zal bezighouden. Boven den ingang
werd een gaanderij, eeu houten stel
lage gebouwd, ook weer mot g.zellige
hoekjes, kussens, een divan on kunst
voorwerpen.
Daar stonden we met Frans Baljon
toen hij ons vertelde dat hij 'l geheele
atelier inrichtte nut de hulp van Arie
van Putten, F. Visser, oftewel Pouke,
Germans {oud 13 jaar; bj genaamd da
„Eigenheimer". Bouterse of de Rob,
Meozen, de Mol, of Siodi, en nog vele
Spaarnwoude na ars.
Van de stellage hadden we een gou
den kijk op het groote work, van don
jongen schilder: oen gesymboliseerde
voorstelling van een Christus-kop, in
teere kleuren, die je doen denkon aan
de rozige winterluchten en -novels,
die hangen over hef landschap rond
om den „Stomp; n Toren".
Toen we wzor van de stellage afge
klommen waren zijn we den ouden
steonen vloer gaan bekiiken, die de
Jonge bouwers ophoogden door er
vele karrovrachton zand onder te
NED. CHR. VROUWENBOND.
Men schrijft ons:
Deze week werd door de afdeeliug
Haarlem en omstreken van den N. C.
V. B-, naar aanleiding van de rede
van mevr. A. J. de Graafv. d. Eist
op een huishoudelijke vergadering, in
November gehouden over de kraam-
verzorging in onze stad, een „Christe
lijke Vereeniging tot Kraamhulp" op
gericht. liet doel der vereeniging is:
nan on- en minvermogende kraam
vrouwen in de gemeente Haarlem
kraamverzorging en hulp in 'de huis
houding te verleenen.
Daar het in dezen tijd voor vele ge-
nnen onmogelijk is om de dubbele
kosten van een kraamverzorgster en
een vervangster dor huisvrouw te be
talen. stelt de vereeniging zich voor,
tegemoet te komen aan deze gezinnen,
door een bevoegde kraamverzorgster
beschikbaar te stellen, dio tevens be
reid is de huiselijke bezigheden te ver
richten. Hiervoor zal een matige ver
goeding, .geregeld naar liet inkomen
an liet gezin, gevraagd worden.
De vereeniging werd opgericht met
23 leden. Tn het bestuur werdeu ge
kozen: mevr. A. AnemaGertzen. me-
rouw A. GroenendijkPoederbach,
mej. M. J. Lasschuit, mei. G. K. 3.
van der Molen e.n mevr. C. de Vries.
Aan liet bestuur werd nog toegevoegd
mej. A. H. do Braai, vroedvrouw.
Het bureau der vereeniging zal ge-
jstigd zijn: Wagenweg Ifi. Do uren,
waarop do gezinnen, die do hulp dor
vereeniging wenschcn. zich kunnen
aanmelden, zullen nader bekond wor
den gemaakt.
De vereeniging stelt zioh voor oui-.
Woensdag 27 Februari a.,, iu hot Hi ESS* M*1»
tel „Lion d'Or" eon tentoonstelling 1e
organiseer™, ten lurto van dit Bcmlo' O» 'doppen, dat llol «verklinkt,
doel. Alie verdere inli,-!m,«en Mrtrii""*?, goedig open. ..hom bin-
aan belangstellenden gaarne verstrekt "cn
DE SCHOUW.
troepje Spaarnwoudensche jongens, de
handen werden uit de mouwen gesto
ken enin September van het vo
rige jaar kon het atelier plechtig ge
opend worden.
Eén dezer dagen brachten wij er eon
bezoek.
t Was op con van die heldere vries-
middagen. De lucht blauw, de wegen
hard en in een wazige verte lag do
.Stompe Toren" als een „opgestoken
inger" tegen den horizon in lichte
leuren.
Door een oud hek kom je op de
grasheuvel, dio het stecnen gevaarte
draagt. Diep in den dikken muur on
der liet obscure toren-gat, is een klein
poortje een juweeltje van bouwstijl
dat door een zware eiken deur met
eeu Lips-slot,
door mej.
straat 11.
Mo!
Flora-
SOC.-DEM. VROUWENCLUB.
Woensdagavond vergaderde de
Soe. Deni. Vrouwenclub onder lei
ding van mevrouw De Kier.
Na afdoening van o?nigo ingeko
men stukken en het uitbrengen van
het wrslag van de „Prol. Vrouw" en
den Brochurenhandel, werd overge
gaan tot het benoemen van drie be
Wat je dan ziet. moet je verbazen.
De oude ruime kerk-zaal ligt voor j
gedeeltelijk zichtbaar iu een
prachtig perspectief, door den meter-
tlikken gewitten poortmuur. Voor de
rainen-in-Ronaaanschen stijl, hangen
groote grof-linnen bruine gordijnen,
die liet licht, dat valt op de blauwe
hardsteenen zerken van graven, aan
genaam' warm kleuren.
Waar vroeger de oud-eiken preek
stoel stond, daar bouwden nu, van
grof baksteen. Frans en zijn hel-
stuursleden. wegens bedanken van Ipers een schouw, die hoog oploon; je
mevrouw De Vries, mevrouw Boes en 'pen den kerkmuur. Vau hetzelfde ma
mevrouw Poppe.. Gekozen werden teriaaï werd een lamhrlzerine ge-
mcj. Honing, mej. Hoek en tot voor- wrocht, waarop, priiken oude nullen,
ïtster mevrouw Roza. potten, pannen, vazen. g'-z»n <m di"r-
I skeletten, een kop van Dnnte. ^en
HET ONGELUK BIJ HET
„KOPJE".
Naar wij vernemen is de toestand
on den hoer L., wiens milt onlangs
scheurde bij een ongeluk bij 1 et
..Kopje" en die in liet Diaconessen-
huis wordt verpleegd, zeer goed.
fragment uit liet werk van een modem
beeldhouwer, eon bijbel en oud-kope
ren kandelabrps
Voor de 6Cliouw Ütrt een eiken vloer,
v.-aarop groote zaehtkleurige kussens.
Tegen do muren zijn banken, gezellige
zitjes. I
gooien. Die vloer is het bekijken wel
waard. In dai oude iiuriis.cen staan
vypiscue dingv.li gehouweu. Bij.oor
beeld: „Hier iigi K. C. van Warmer
dam, la liet, met vl.ji na groot ver
langen, de klok in Jesen toorn gehan
gen".
Op een klein steentje lang en breed
1 d.M., staat: „Hier loyt Claes
Knecht
Op een zelfde stoeuen vierkantje
werd gebeit-!<,!: „Begraven Is Cool".
Arisiocraiiscltt-re allures nis we
deze mooie term l.ier gebruiken kun
nen neemt een andere zerk aan.
Daar werd opgezet:
„Deze kelder hersteld en verbeterd
Ao. 1764 Door ve. Catharina Dikx
wed. I.e lende Wjlhtyn, waarvan
mocdr was ve. Maria van Assondelft".
Nad3t allemaal te lubben gezien,
moesten we ook tekenen in liet roem
de! inienboek, waarin de heer Baljon
handtekeningen en schclson van vele
bekende en onbekende Kunstbroeders
heeft verzameld.
Tcnsfoü? lek lommen we den toren
om het ateliet vnn moeder „natuur"
te zien.
Vandaar uit geniet Je een wonder
mooi uitzicht over het Hollandsohe
landschap, dat zich op dien dag
gaandeweg verloor in een schemerig
üjn on loos kleurenmengsel, n n an- hot
westen en een grijzige nevel naar liet
oOSt mi.
Boped-n Mgg"n de oudo bnerderlimi
mmige d"T.-i>n vr-ev-r hei-mn-mi-
tnt oon l-Jrtrt.l-r \'n» t*T de rn-
'nwJcrhA gangen
w. P. J OVERMEER.
De hoer W. P. J. Overmeor, thans
werkzaam bii don Gemeentelijken
Dj oust der Werkloosheidsbestrijding,
Hoopt- 1 Februari den dag te. herden
ken. dat hij vóór 25 jaar in dienst
der fomeonte Haarlem trad.
