HAARLEM'S DAGBLAD
Zandvoortsche Brieven
Weensche Brief.
De laatste Avonturen
van den Rooden
Pimpernel
DINSDAG 22 JANUARI 1924 - TWEEDE BLAD
DE BECROOTINC IS AANCENOMEN. MAAR INDIEN ZIJ NU
EENS VERWORPEN WAREWAT DAN? DE LO C E E R C AST E N BE.
LASTINC, EEN NIEUW GELUID, TROUW AAN DE VLAG. EEN
DOODE MUSCH. PUBLIEKE STR A ND V ERPA C HTI N C. EEN HIS
TORISCH KARAKTER, HET BE TAL I N CSV E R M OC K N VAN DEN
BADGAST. EN ZIJN CEDULO. CIDSEN. EEN GRAPJE??
Zoo is dan de begroutiag voor 1021
op 18 Januari lil ontvangsten en uit
gaven tot een betlfBg van omstreeks
ncnt tonnen gonds uatgerLcld met 7
tegen 5 stemmen. Eén stem anders en
v.'e hadden op het doode punt ge
staan. En wat hadden we dan moe
ten beginnen in liet laatste gedc-elto
van de. eerste maand d«* begrootings-
jaars? Met de mogelijk lieid van ver
werping <1er ingediende ontwerp-be-
grooting schijnt maar weinig reke
ning to zijn genouden. Maar wie voor
dergelijke mogelijkheid open oe>
heeft, moet er zich toch over Verba
ren, dat men het er zoo laat op
waagt.
Het is waar, dat, zoo de heer Pndt
de vergadering niet vóór het kritieke
«'Ogenblik verlaten bad, de meerder
heid der vóór-temmers naar allo
waarschijnlijkheid grooter zou zijn
geweest. Maar daarrqede is toch de
ondenkbaarheid vni verwerping niet
aangetoond en het blijft een onwen-
eeheli;klioid_ om de stemming over
een begroeting te. doen houden als
cr bijkans 3 woken van het begroo-
tinggjnar reeds z.ijn verstreken.
Ontegenzeggelijk is do hoofdschoiel
van deze 1 >©groobi n god ©batte ndie
vier zittingen lirtil-oti in Inslag geno
men, do I.egec rgnsten belasting ge
weest, Er zijn maar weinig ipiaest'ès
in ft a at. gewe* :5t zoo iang en zoo hc-
ig de «êniui-leresi to l>eroeren. Um-
lijds hebben «l«« wethouders Groen en
l'.ramson er de belasting we'.en door
te krrgon met C Ugen stemmcyi. I)o
daarop gevolgde verkiezingen 'molden
ongetwijfeld nauw verband met die
belasting en de V'rijlt«»idsbotid had
zijn ©alubnnto overwinning l>ij do
jongste verkiezingen stellig niet het
minst aan «lil wapen te danken. De
hoeren Groen en Bramson hebben t-
roeg victorie geroepen, toen zij de
belasting in hot GemeonUiblad had
den weten gedrukt te krijgen een
teel grodtoro meerderheid lieeft ©r
haar thans w'e.w uitgewerkt.
Men heeft bij de jongsto bohan-.ta-
ling oen nieuw geluid kunnen hoe
ren, dat. van den 'neer Padt. die on
getwijfeld van allo Raadsleden het
woret hot oor «Ier vergadering hee't.
Deze man vun academische ontwik
keling heeft ©en merkbaar overwicht
in do raadsvergaderingen. Zijn wol-
sprekendheid maakt blijkbaar indruk
op de vorguilering 011 ook do publie
ke tribune ondergaat hare bekoring.
\V'io mocht, gemeont hebben, dat
dit raadslid zou gohoor/amen aa.n
een wachtwoord van „Gemeentebe
lang", dat hom afvaardigde, heeft
zich Vergist. 11ij ninakto zich Ik».
kond als „wilde" en cisehte het
recht, op om te stemmen naar ei een
inzicht. Men kin niet. zeggen, dat
zijn daarna t'V:«n de l.o?«">rboiast»!g
uitgebrachte stem hierd .or in waar
de verloor. Dat- do bonte wethouders
(Molenaar en Slegersj l>eo«v»»ns liet
katliolioko raadslid Gors óók tegen
stemden, maakte de overwinning dor
tegenstnudors grooter.
Het was zeker 7.eer gedurfd van
don burgemeester om zich in deze
situatie nog 7.00 stellig vóór dn f.n.
goorgastonlielasting te verklaren en
tijgen de bli U>ar© meondorhoirl van
den Raad. Onsympathiek is het niet
den hoer Bwckman V;> zien trouw
Miivon aan do vlag die hij zelf hoeft
.helpen uitsteken, foeo hem nog Jn
liet Dagebiksch Bestuur de heoron
Groen en Br.imson ter zijde stonden.
Er is iot«, dat aan den oud-marino-
officier herinnert, wanneer wij hem
zien optreden als soldaat der garde,
quit meurt,maia 11e se reind pas.Maar
er is tooi 1 ook iet* Ivdonkelilks in om
op dit stuk zoo scherpe verdeeldheid
1<« mooton conetotwren tnseelien den
Burg<im«y*t/r en de Wethouders en
men vraagt zich nf, of van dit blijk
baar niet eensdenkende college wel
veel vastheid van lijn in do toekom rt
is te wnchten.
Mot dat nl gehe©l van do baan
is do Eog«yI-gast»-!!belasting nog niet.
Haar opbrengst wordt, naar do voor
zitter na de stemming opmerkte „pro
memorie" uitgetrokken en hot is
geen geheim, «lat getradht zal wor
den van de Kroon vernietiging te
verkrijgen van dit Raadsbesluit tot
afschaffing van 'le Eogoorgostesibe-
lasting, die. practisch nooit geheven,
toch inderdaad is ingevoord geweest.
Is dio invoering niet zonder strijd ge
weest. ook do afschaffing zal nog
tegenkanting ontTrëoeten. Intuss&ien
mankt men zich daarovef niet hert
druk in heb dorp. want van de hef
fing ziet niemand iets komen. F.n als
de voorstanders zich dan al voorstel
len toch nog liet vogeltje te beliuu-
den, dat ze ziclt zooveel moeite heb
ben gegeven in liet liet to krijgen
vau een doode musea kunnen ze kwa
lijk veel plezier beleven.
Mon kou den lieer Bramsou feite
lijk geen ongelijk geven, toen hij bij
de algenieene beschouwingen betoog
de, dat in deze begrootingspolit.ieiC
weinig is gebleken van ernstigen be-
7.uiiiiging8zin. Maar men kan daar-
K- u aanvoeren,, dat aijn voorstel
om lier. voor do Burgerwacht op de
begrooting gebrachte postje le schrap
pen dut viel meer van politie-
keu, <lan van pravtisclten aard was.
En van den lieer Hratnson hebben we
nooit veel plannep tot besnoeiing der
uitgaven gezien. Wel tot vermeerde
ring dur inkomsten. Was de Logeer-
gaetènlielaaling daarvan al een zeer
ongelukkig voorbeeld, een ander
voornomen, logon 192T> in uitzicht ge
steld, is piel? veel gelukkiger. De
heer Rrmnson heo/t namelijk aange
kondigd te zullen komen niet voor
stellen Old bij do volgende strand-
verpachtine hel strand in het pu
bliek tc verpachten. Zooals liet mi
gaat, dat de best© stukken strand
niAar toegewezen worden, vindt hij
ni-.-t in liet, If-.laug der Gemeenta-
Komt tot stand wat lui wil.dan zal
winkelier dat voor zijn zaak pleegt
te doen. Badgasten, die hier jaren
lang achtereen konten, blijven ge
woonlijk trouw aan Juin zitje en liet
ware al le revolutionair nu ineens al
die oude gemoedelijkheid op te rui
men ter wille van een duizend gulden
of wat men in de gemeentekas. Allc-s
v.at men doet om het verblijf aan
zee duurder te maken is uit den J.oO-
ze en al klinkt liet heel plausibel, dat
men het geld halen moet waar net
te krijgen is men moet in van de
vissollen verlaten vijvers geen net
uitwerpen noch de vogels verschrik-,
ken, die men vangen wil.
-Er is oen grens ook aan het
betalingsvormo«u| van den badgast.
En aan zijn geduld.
Bij de rondvraag werd de wen-
scJteliikheid geopperd 0111 een gids
voor Zandvoort uit te geven, llc-t ver
wondert mij, dat dit door den heer
Bramson geuite denkbeeld steun
vond bii den lieer Gunters. Deze kon
toch beter dan een der andere aan
wezigen weten, dat er pas door de
vereeniging „Z.andvoort's Bloei'' on
do Hotel- en Pensionhouders-Yéreeni
ging besloten is tot het uitgeven vun
veel 1
ipbroi
Nu ben ik van oordeel, d:
ander stelsel van v©rpanhting Jioo.goi'
o|«breiig8t inderdaad zeer wel moga
lijk is. Maar evenmin als ik ooit do
totstandkoming van eon Logeergns-
tanbelasting hob gewensoht, al ware
de opbrengst nok nog t.ck> belangrijk,
evenmin geloof ik, «lat hij strandver-
pochtiug :ili«-..-.u naar de opbrerund,
mag worden gekeken- Hot is al indcr
rijd, toen nu wijlen wetlioiidcr Slag
veld op het strand naar goud ging
zwken. gebleken, dat de strandev-
ploiUintcn wol meer komlcn bet-alen,
als 7.c. het maar weer konden verlu
ien op do badgnMen. De stoeleaprij-
zen en de bridtariovon ziju toen ver
hoogd en het gevolg is geweeet, dat
\i.-lo bezoekers z.ii-ii mot oen plaatsje
op liet zand hebben teveden gesteld
eu dat er np liet z.g. vriio strand ton
vermeerdering van lsuien is gecou-
si-ateord, waarop elke koetsjesliouder
jaloor.soli kan zijn. Ann don Noord
kan men geregeld hocle files van
automobielen zion staan, die daar
vv.-K-jiteii op hun passagiers, welke
zich gratis aan een zeebad verkwik-,
ken. Als hot zoo is met d<! faniilie~3,
dio zich per auto naar Zandvoort
kunnen loten l>rengen, kan mon be
grijpen, hoe het gaat met do wan-
dohiars, fieteers, trein- eu tramreizi-
ger». Do verhoogde badtarievcn heb
ben aan do ondernemers geen winst
bezorgd en gaat men nu dc .«traud-
p.vht. verlibogen, dan willen dc I-nd-
tarioven andennsal moeten worden
opgeschroefd en wordt het, gebruik
maken van de badgelegenheden,
waarop eenig comfort cn veiligheid
ge rokend kan vvorden, ••en fin.m-
ficdo «'nmogelijkheid voor iwier
«lio niet tot, do upper ton
behoort. D© overheid, die 7.00
al niet voor comfort, dan to oh
wci_ voor veiligheid moet. zorgen
op het „vrije" strand, zal zicll tot
stijgende uiigaven verplicht zien, nis
derwaarts do stroom van baders
wordt geleid. En dc moordoT» uitga-
ven konden do moerdoro inkomsten
dan wel oens overtreffen.
Ik sjireek volstrekt, niet tegen, dat
het niet onmogelijk zou zijn den ten
of anderen buitenstaander to ver
lokken tot het wagen van een kansje
en tot'het doen van een inschrijving
ver boven do bestaan'lo cijfei-s. Tiet
wel ineor voorgekomen, dat men
maar inschreef op hoop van zogen
en naderhand moest dc Gemeente de
overmoedige pachters uitbloeden of
met gematte behandelen in zaken
staal een Gemeente er altijd wat
anders voor dan een particulier, die
gocni clementie kent en redeneert,
dat. een volwassen contractant maar
zelf de portee van zijne overeenkomst
moot overzien. Ma.ar er is bovendien
(tiistorisch karakter aan deze
s!r.-aidveJ-pncl 1 t-ingMen zal van de
directie van het Groot-Badhuis toch
kwalijk verlangen, dat zij de exploi
tatie zou begeeren vau een stuk
strand l,lj het Grand-Hotel. En waar
elders zou het. Oranje-Hotel ooit ziiu
koetsjes willen plaatsen dan vlak
vóór zijn ternis?
Wat Je kleinere strandpachters
betreft, «lie hebben ook zoo'11 beetje
bun „strand" gemaakt zooais oen
één gemeensclinppelijken gids in de
plaats van de twee gidsen, die tot
heden verschenen. Zou men er nu
toch nog ec-11 tweeden gids willen bij
maken? Men 1 leeft er inderdaad in
beginsel toe besloten. E11 nu is ten
besluit om ,,iu beginsel" te besluiten
nog wel geen werkelijkheid, maar
het lijkt todli wel wat verdacht veel
over het geheel overbodig uit banden
nemen van „Zandvoort'6 Bloei" wat
daarin al zoo lang vrijwillig lag en
v.os pas vergemakkelijkt was door de
samenwerking met de hotel- en pon-
si onli ouders.
Of zal men liet blijven doen met
één gids eu dien alleen met een oïTi-
cieelen titel en mogelijk het dorps
wapen versieren t
De Baad v.as er blijkbaar 7.00 ge
makkelijk l a 'te vinden, omdat het
toch geen geld zou kosten- Maar het
hoeft wel waf, veel weg van een.
niets zeggende fraaiigheid. Of was
het een door de anderen niet begre
pen grapje van den heer Bramsom.
11a de verwerping vnn de I-ogeergas-
tenbelnsting
De wraak is zoet en hem jaarne
gegund.
JUTTER.
HET SCHEIDEN VAN HET OUDE EN DE INTREDE VAN HET HIEU-
WE JAAR. WEENEN ONDER DE SNEEUW. DE VLUCHTELINGEN UIF
DUITSCHLANO. DE INTE L L E C T U E EL EN EN DE E 0 N D SK A NS E LI ER
DR. SEIPEL. OOSTENRIJK'S B U IT E N LA N D SCH E POLITIEK IN 1821.
W e e 11 e n, begin Januari.
Het Jaar 1923 is en einde geloopen
en 1921 heeft bereids zijn intredo ge
daan. Zoowel bet Kerstfeest als Oud
en-Nieuw 7.ij 11 onder een witta sneeuw
vacht getierd kunnen worden, want
nu do berichten 6n blieven uit Hol
lend melden, dat «laar de sneeuw een
halve decimeter hoog op de straten
ligt, kunnen we liet hier moeilijk nala
ten oen vluggen glimlach daarover
te onderdrukken. Wat is dat vergele
ken bij hetgeen we hier beleven? ïlóél
de slnd ligt wit gesneeuwd, grauw is
de lucht en, onophoudelijk dwarrelen
ae witte vlokjes naar beneden. Als
koren «kantwerk doen «Ie gothiecbe dak-
tinnen van de geweldige Ftephansdom
aan, Beethoven. Jlaydn. Goethe on al
do andere hoeren, voor wie hier stand
beelden staan opgericht, dragon hoo-
witto sneouwTnuisi-n op het. hoofd,
die aandoen als do kolbak van een hu
zaar on op do breed© boulevards
Ringstras<o en in «le parken ligt
wille vacht een halve meier hoog.
Tinkelend'- arresloden vliegen ovei
de gladde witte banen en over do groe
zelige wegen in <le binnenstad en in
plaats, dat men zich een taxi of een
huurrijtuig noemt, geeft men thaw
,'oorkour aan «le slee. Voor do vele;
workloozen, voor do vele noodlijden
de studenten, voor do talrijke intellec.
tuoel© en manuelle arbeiders, die uit
Dnitschinnd naar Oostenrijk zijn ga-
vlucht, omdat zij daarginds zouden
moeten verhongeren, was de sneeuw
val een ge&cllonk cW hemels: Z'j kon
den zich nu aanmelden bij do stede
lijk© bureaux om als sneeuwruimer te
worden aangenomen en dag en nacht
zijn zij in ploegen langs straten en
wegen met spade en schoffel aan liet
werk gesteld. Zwijgend verrichten
hun werk en vaak treft het den
morkzamen toeschouwer hoe buitenge
woon fatsoenlijk velen dezer lieden eT
uitzien en hoe ze in heel hun wezen en
uiterlijk de sporen vertoonen van ver
vallen grootheid. Hun kleoding is ver
sleten en knal, maar do 6nit ervan
doet den aocdcn kleermaker horken-
waarbij do dragers vroeger lie
ten werken. Ze zijn als kraaien, die;
door den honger gedreven, de huizen
mcnschen genaderd zijn, om met
«le inujróchon ©turien do in de sneeuw
geworpen kruimpje» op te eten!
Het Kerstfeest word als gewoonlijk
door allen in besloten familiekring ge
leid. en wanneer het maar ©enigszins
mogelijk was eu men het geld ervoor
luid kunnen terzijde leggen, sierde oen
Kerstboom dc huiskamer en prijkte
een gans of kapoen op tafel. Een zeld-;
za.un verschijnsel deed zich in den
Kerstnacht voor: niet dat e«*n ster «>f
aan 'den hemel waargenomen werd.
doch het hoeft gedonderd en geblik
semd en dat in liet. strengste van don
winter, terwijl heel het. land wiige
sneeuwd lag. Rijgcloovign menschep
beweren, dat 'dit iota moet beteekèneii",
het oen of ander voorspelt, doch te
betreuren is het, dnt dan niemand
precies weet to zeggen, wat of dan
wel door dit hemolstceken aangekon
digd wordt Iele goeds of iets kwaads?
Ook Jupiter schudde met zijn hoofd,
dat heel d«; OlYinpos daverde, wanneer
hij zijn instemming met het een of an
der betuigde maai als hij toornig was,
donderde liet ook!
Op den Kerstavond,' ik zeide liet
reeds, blijft ieder zoo veel mogelijk te
huis, doch op oudejaarsavond zoekt
een ieder zijn heil elders. De koffie
huizen, de cabarets, theaters en bios
copen. de bars en de naolifclokalen zijn
tot op den laafsten stool bezet, roede
dagen en dagen van te voren is geen
plaatsje meer te bekomen en alles
reeds voor den laatsten avond v
scheidend'' jaar besproken. Overal
klink muziek, overal worden lieder
en cabaretnummers afgewerkt. ov<
al vloeien champagne, wijn eu likeu
ren en alom hêerschen vreugde en jo
lijt. Klokke twaalf wordt dan aller-
wege het licht voor eenigo seconden
uitgedoofd en wanneer heb weer ont
staken wordt, wenscht men elkaar
veel heil i-n zegen.
Een der jaarlijks tcrugkecrenne
ou'lejnarsavoudgenoegons is ook de be
roemde ftilvestersboemel: 7-ij, die den
overgang van liet oude in liet nieuwo
juni niet ergens in een vermakelijk-
imidslokaal doorbrengen, maken zich
op ten wandel, duizenden en nog eens
duizenden kuieren in lange rijen ach
ter elkander aan door de allerdrukste
straten van «le binnenstad: men slen
tert langs hel stukje Ring van Srlvwar-
zenbergplntz. voorbij de groot© hotels
Bristol en Grand Hotel, de Kartncr-
strasse in. don Steplianstoren langs om
dan don Graben of de Rothenburm-
slraes© te nemen en langs de andere
zijde van het trottoir terug te keer
Uren en uren drentelt men zoo al
ntnar over den zelfden weg,
buitengewoon langzaam tem.)», daar
bij telkens den voorhnnrman op
hielen trappend, terwijl men zelf
voortdurend door do achterbuurman
op de hielen getrapt wordt. Het ver
maak van dezen boemel, die 1ot diep
in de morgenuren voortduurt, kan ©en
uief-Weiner moeilijk begrijpen.
Ex 1 ra-versterkte politieposten staan
in de binnenstad opgesteld, die er voor
moeten zorgen, dat geen storingen in
het verkeer plaats vinden en dat een
ieder netjes links blijft houden.
Dit Jaar was, waarschijnlijk in ver
band met de gladheid van de straten
de oudejaarsavondboemel lang niet
zoo lévendig als gewoonlijk, doch zij
kenmerkte zich door een verschrikke
lijk voorval, dat degenen, die d.it van
nabij konden bijwonen, hun heel© le
ven wc-1 niet uit do herinnering zal
gaan. Kort vóórdat liet middernachte
lijk uur geslagen had, hoorde men
vlak naast de groot© opera een sterke
slag weerklinken, 't geluid kw
«Jen kant, waar verschillende houten
stellages togen het gebouw zijn aan-
«braclit en waar zich vroeger de spe
rde entree voor den keizer en de le
den vftn de Flabsburgsch© familie bo-
'ond. Toén men van alle kanten toe
schoot, vond men het onthoofde
lichaam van een jongen man, die op
huwelijke wijze de hand aan zich
zelf had geslagen. Hij luid ?.ieh name
lijk een eernsietpatroon in den mond
genomen en had daarop «Ie lont aan
taken, niet het gevolg, dat ziju
hoofd geheel en al verbrijzeld en uit
•'-knar geslagen werd. Zóó sterk was
dc ontploffing dat ecnigc vensters van
het operagebouw vernield werden, me
ters vor weg lagen de doelen van hoofd
eu hoofdhaar, benevens stukken van
dep uiteengespatbon schedel. Alles
werd zoo goed en zoo Icwoad als het
ging bijeengezameld en in een doos
gedaan: uit liet onderzoek, dat gedeel
telijk aan do hand van de op den doo
ie gevonden papieren gedeeltelijk door
naspeuren van de politieautoriteiten
plaats vond, bleek, dnt de zelfmoord^
sn jonge arbeider uit Duitsch-
land was, die naar Oostenrijk was ge
komen met een vriend om hier werk
te zoeken. Dit gelukte echter niet cn
weldra wisten do beide jonge
niet meer hoe te leven. Mei
een hotel was duur en zoo besloten
beiden liet geld, dat zij zich niet op
eerlijke wijze konden verdienen, zich
op oneerlijke manier te verschaffen.
Op den Oudejaarsavond circa acht uur
vielen zij in een stille, 'donkere straat
een zich naar huis begevende poeliers
vrouw aan. zij brachten haar ©enige
slagen op het hoofd toe, zoodat zij
neerstortte eu zij roofden haar tascli
niet vijfentwintig inillioen kronen. Op
liet geschreeuw der vrouw sohoteu
voorbijgangers toe, die de beide weg
vluchtende Duitschers achterna zetten
en een hunner we-ldra wisten te grij
pen. De andere ontkwam en was de
gene, die zich tegen middernacht op
zóó ontzettende wijze liet leven be
nam, waarschijnlijk geen anderen uit
weg meer wetende en niet meer den
moed hebbende liet nieuwe jaar bin
nen te gaan, waarin hem voorloopig
niets dan ellende en narigheid te
«vachten stonden. Er zijn verschillen
de wijzen om zelfmoord te begaan, er
zijn langzaam werkende middelen en
snellere, het ontsteken van ecrasiet is
wel een van de radicaalste, maar le
vens een van de wreedste. Door heel
Ween en ging een siddering van ont
zetting, plots stond in schrille kleuren
gé teek end een ieder liet beeld voor
oogen, van 'den vreeselijken nood der
Duitsche etamgenooten.
Dng aan dag komen nieuwe stroo
men over de grenzen zettentan streng
ste wordt, er voor gewaakt, dat geen
ongéwepsckto elementen, die op poli
tiek of ander gebied nadeel zouden
kunnen zijn, liet land betreden, doch
niet altij'ï is het mogelijk afdoende
maatregelen te treffen. Velen komen
langs afgelegen paden en onder be
scherming van de duisternis over de
afscheiding tusschen de twee landen
zetten pn in Weonen. zoowel al9 op
hel- platteland wemelt hot van de
Dnilsche bedelaars, «lio de voorbij
gangers voortdurend lastig vallen eu
vaak een opdringerigheid aan den dag
leggen, die niet onderdoet voor het
optreden der beruchte Fpaansche en
Italia-ansche bedelaars. De laatste ech
ter dit tusschen twee haakjes ge
zegd zijn sedert do dictatuur van
Mussolini tot het verleden gaan be-
hooren. de reiziger treft in Italië geen
bedelaars meel- aan.
Ook tal van intcllectueelen komen
uil Duitscliland naar Oostenrijk, on
telbare journalisten hebben zich hier
vaak met vrouw en kinderen geves
tigd en weten niet, lioe ze door het
leven moeten komen. Auteurs boden
hun manuscripten voor spotprijzen
aan. musici en artisten zoeken tegen
slechts luttc-le betaling ergens onder
gebracht te worden, zij het in een ca
baret, een bioscoop of iu een tingel
tangel.
Zooveel doenlijk worden de gevluch-
ten geholpen en waar liet maar
eenigszius gaat, komt men hen tege
moet. Doch niet vergeten behoort te
worden, dnt ook in Oostenrijk de toe
standen nog lang niet rooskleurig zijn.
Wèl is er in hot afgeloopen jaa.r een
zeer groot© vooruitgang op t© merken
geweest, doch voor geheele klassen
van menschen zijn Pharao's zeven vet
te jaren nog lang niet aangebroken.
Op het oog heb ik hier o.a. de staats
beambten. die voor liet grootste deel
van maar zeer karige loonen- moeten
rondkomen. Een kennis van mij is
praéhistorieu6, gepromoveerd doctor
en verbruiden aan het groüle natuur
historische museum alhier, een instel
ling, di© ec-n wereld roep geniet; de
man moet mot vrouw eu kind per
maand zien uit te komen met ander
half millioen kronen, d.i. nog niet eens
zestig Ifollandsclie guldens. En de le
vensstandaard is hier beslist, niet goed-
koöper dan in Holland. Niet allen
kunnen zoo bescheiden leven als de
bondskanselier dr. Seipel, die een bui
tengewoon sobere levenswijze voert.
Hij heeft het klooster, in hetwelk hij
na zijn komst uit Salzbliag naar Weé-
nea als priester zijn intrek nam, ook
bij zijn benoeming tot kanselier niet
verinten en steeds nog bewoont liij zijn
Eenvoudige cel van eertijds. lederen
morgen slaat hij om zeven uur vroeg
op, hij leest dan de mis in de kapel
en begeeft zich naar de bondskansela-
ij, waar hij vaak tot laat in den
avond wordt beziggehouden. Buiten-
doen moet hij dan nog den tijd vinden
voor de vele representatieve bezighe
den en voor reizen in de provincie. Hij
is geen vriend van praal en opschik,
voor zich zelf leeft hij op de meest
eenvoudige wijze, hij dringt zich niet
graag op den voorgrond en is, wan
neer men hem temidden van vele an
deren ziet, een weinig opvallende per-
söoiilijklieid. Alleen ligt er een zekere
trek van energie over zijn ronde ge
laat. Hij draagt, steeds het zwarte
priesterkleed en heeft dus weinig zor
gen aan zijn uiterlijk te besteden; zijn
tractement. dat naar buitenlandsclie
begrippen heusch niet al te groot is en
slechte weinige millioenen bedraagt,
'alt geheel aan het klooster. In het
lieuwe jaar.ook hoopt hij de sauee-
ringsactie met even zooveel succes
oor het land door 1e zetten dan in
1923; in de eerste dit jaar gehouden
'tting van den raad van de christe
Feuilleton
Uit h ©^Engelse li van
BARONES ORCZY.
(Nadruk verboden).
10)
Onder de vijanden vau het volk
verstonden zij hen. die hun stem tegen
den Uitverkorene, den grooten Ondoor
grondel ijk© durfden verheffen.
Citoven Bateau, die nogmaals door
een hoestbui werd overvallen, kon
geen woord uitbrengen.
Maar van het audero einde der
etraat werd geroepen:
„Goed gesproken, jonge man! Wat
inij betreft, ik heb dien bloedhond
nooit vertrouwd!"
En een vrouwenstem voegde er aan
los:
„Zijn handen rieken naar bloed.
Eén moordenaar noem ik hem!"',
„En een tiran!" viel «ie eerst© spre
ker weer in. „Hij wil dictator worden
en zijn volgelingen tot slaven maken.
Iu welk opzicht zijn w© thans beter
af dan in do dagen van het koning
schap? Toon slonken de straten van
Parijs althans niet naar bloed. Toen"
De spreker kwam echter niet ver
der. Een drogo harde korst brood
werd .hem in hot gelaat geworpen,
terwijl een heesch© stem Uitriep:
„Als je jo mond niet houdt, voor
spel ik je. dat je hoofd spoedig onder
do guillotine zal vallen. Citoven!"
„Goed gezegd. Citoven Bateau!"
viel een ander in.
„Ieder woord. «Int «lio ellendeling
daar spreekt, riekt naar verraad!"
„Het is een schande!' hoorde men
van alle kanten roepen.
„Waar zijn de agentan van hot Co-
mité du Saint public? Naar do gevan
gen is met hem!"
„Eer hij tot daden overgaat!' riep
een vrouw uit.
„Schande! Verraad!" klonk het op
nieuw. Onder de aanzittenden was
het moerende©! werkelijk verontwaar
digd: er waren er echter onder, die
alleen maar kabaal maakten, om
dat in de laatst© vijf jaar het ceroen
van „Verraad!" en „Schande!" tot
een soort gewoonte geworden was. De
straat was trouwens zoo lang. dat
men aan het uiteinde der tafel onmo
gelijk had kunnen hooren, waar hef
om ging.
Terwijl er rondom „Schande!" en
..vTran«-l!" geroepen word, drong hot
1 kleine troepje dergoncn, die hei ge
waagd hadden, hun stem legen den
afgod te verheffen, «lichter opeen, ais
of zij uit elkanders nabijheid moed
wilden putten. liet waren twee man
nen do ceno nog slechts een jongen
en drie vrouwen, die onder een hal
lucinatie schonen te verkeer©». Hoe
zouden anders vijf personen waar
van drie nog zeer jong het gewaagd
hebben, een menigte te trotseeren'?
Berlrand Moncrif, die liet marte
laarschap nabij waande, zag er als
verheerlijkt uit. Als een jonge profeet
stond hij daar, en ziju waarschuwend
opgeheven hand scheen bii het ge-
heimziuniee schijnsel der toortsen als
uit gloeiende lava gehouwen.
Naast hem stond Ttégine, onbeweög
lijk en wit als een geestverschijning:
alleen aan do ópgén, die zij op haar
geliefde gevestigd hield, kon men zien
dat zij loefde. In den leus met den
usthuiatischeii hoest had zij den man
herkend, dien zij in den vooravond
had bijgestaan. Zijn tegenwoordig
heid kwam haar onheilspellend voor.
In haar opgewonden verbeelding' leet.-
hij haar het spooksel van den dood,
dat op Bertrand eu al degenen, die zij
liefhad, aasde. Met haar oenen arm
hield ze haar broeder Jacques om
klemd on trachtte den roekelqozên
jongen het zwijgen on te leggen. Zon
der echter acht tc slaan op Róginê's
waarschuwende woorden en zijn moe
ders tranen, maakte, hij zich ongedul
dig uit haar omarming los, juichte
Bertrands welsprekendheid toe eu
bleef zijn rol van propagandist spe
len- Régine's zuster. Josephine een
meisje vau nog geen twintig jaar
juichte even luid als haar broeder
Jacques en klapte zelfs in de handen,
terwijl ze de aanwezigen uitdagend
aankeek.
„Het is een schande voor ons allen!'
riep zo vol vuur uit. „Het is een
schande voor ons, dat wij de slaven
zijn van zulk een bloeddorstiger ti-
Haar bleek©, teer uitziende moeder
had blijkbaar roods lang i*llo hoop
opgegeven, dat zij haar weerspanni
ge kinderen ooit tol rede zou kunnen
brengen. Haar gelaat drukte slechts
wanhoop uit cn «le berusting der zelf
opoffering, die zich tevreden stalt met
mede te lijden met hen, die men lief
heeft, en die enkel bidt, om in hun
martelaarschap te mogen deelen, al
tlecl; men niet in hun onbesuisde geest,
drift.
Bertrand, Josephine cn Jacques wa
ren vol vuur voor het martelaarschap:
Régine en haar moeder zouden er in
berusten.
De Gemeenschappelijke maaltijd
dreigde op een algenieene. vechtpnr-
iii te vullen uitlootten Do !onge b©©t-
hoofden zonden verstandig gedaan
hebben, met zich 7,00 snel mogelijk uit
de voeten te maken. Zelfs dan nog
zouden de kansen legen hen z:in ge
weest, want het wemelde er van spio-
nen in de buurt.
Danton was voor minder dan dit
naar de guillotine verwezen.
„Schande! Verraad!"
Bertrand scheen zich echter van
geen gevaar bewust. Neen, het scheen
zelfs, alsof hij het zocht-
„Schande over u allen!" riep hij
uit en zijn heldere klankrijk stem
steeg boven het geweld uit. ..Schan
de over liet. volk van Frankrijk, dat
zijn nek onder zulk een juk kromt!
Burgers van Parijs, denkt toch na! Is
dit «lie hooggeroemde Vrijheid? Moet
ge uw lichaam niet voor de Conventie
veil hebben? Van uw verwanten, die
ge liefhebt. wordt tre gescheiden. Aan
de omarming uwer vrouw wordt ge
ontrukt. Uw kinderen worden 11 ont
nomen. om in dienst van den Staat 1e
treden. En op wiens bevel geschiedt
dit alles? Vertelt mij dat eens!"
Zoozeer werd hii door het vuur zij
ner rede meegesleept, dat hii zelfs Jo-
séphine en Jacques met. een gebaar
liet zwijgen oplegde. Wat Régine be
trof. deze was zioh er nauwelijks be
wust van, dat zii nog leefde. 7.00 ze
ker was zij van het lot. dat haar «re-
liefde bedreigde. Dit was natuurlijk
het. ©inde van alles. Als in een af
schuwelijk visioen zag zijn allen, die
zo lief had voor een rechtbank «m-
sleept. die geq-i genade kende. Ze
boorde eb karren reeds over do keien
rafelen. Ze zag dc afschuwelijke ar-
partij gat inj zijn oor*
deel te kennen, dat. in het aangevan
gen jaar de DuHsdi-Oorsteiirijksoho
politiek zal bezig houden dan 'dit tot
dusverre het geval was. Wanneer een
oplossing van liet Duitsche vraagstuk
gevonden en tevens Sovjet-Rusland
door de andere staten erkend zou war
den. zouden het groot© probleem van!
een wereldorganisatie en daarmede
liet vraagstuk van een definitieve for
meering va,11 den volkenbond ter spra
ke moeten komen
W. M. BEKAAR.
INGEZONDEN M E D E D E E LI NOEN
a 60 Cts. per regel. l
f 1
Als ge Uw kind gezond, vroo-
lijk en frisch van geest, wilt
zien opgroaien, geeft het dan
Dr.Hommel'sHaematogen
Alom verkrijgbaar a f 2.50 per fl.
mani ihhtimiJ
Stadsnieuws
ACTIE IN HET KI ,EEHMAivERS-
BEDRIJF.
Ons wordt verzocht liet volgende te
plaatsen
Naar aanleiding der dóór ons gepu-
bliceerde circulair© van St.-Gerardus
Majella, achten do werkgevers zich
verplicht hunne voorstellen nader toe
te lichten.
le. De plaatsing van Haarlem in de
2e Gemeente loo'nklasse berust op het'
sinds jaren waargenomen feit; dat in
Amsterdam, den Haag enz. (le klasse),
voor gelijkwaardig maatwerk bedui
dend hoogere prijzen kunnen gemaakt
worden «ian in Haarlem. Bovendien
staan Utrecht, Groningen, Leeuwar
den, Arnhem, Nijmegen ook in dc 2e
klasse.
2e. Omtrent het aangeboden uur-
Joon (60 ceuts voor Ie loon klasse) zijn
wij niet overtuigd, dat dit tot week
loon vermindering moet leiden. Indien
de werknemers medewerking verlee-
nen tot verlenging var. den arbeids
tijd tel bijv. 55 uur par week (voor
kleermakers-arbeid1 niet abnormaal) is
dit ondervangen.
3e. Bii het niet vergoeden der Chr-
Feestdagen, is d© bedoeling deze do««r
overwerk te laten inhalen zoodat dit;
geen loonderving beteekeni.
4e. Uitschakeling van het Scheids
gerecht dient verstaan te worden als
vonning van een nieuw college voor
Haarlembestaande uit Haarlemsche
werkgevers eu vrijgestelden der werk
nemers omdat het toch niet aangaat,
dat. een Haarlemsch Contract berecht
wordt door werkgevers welke er ge
heel buiten staan.
5e. Contract-duur 1/2 jaar is niet
zoo ongerijmd te moer daar in 1918
heb landelijk contract, per 1/4 jaar
door duurtetoesiagn werd gewijzigd*
6e. Het recht om in alle tarieven,
werk uit te geven, spreekt voor zich
en vindt zijn oorzaak in liet feit, dat
alle werklieden reeds sinds jaren bij de
firma's welke niet bij de Haarlemsche
Kleennakerspabroons zijn aangeslo
ten, het werk in alle tarieven vervaar
digen.
7e. Opheffing garantie en afschaf
fing vacantie betreft slechts hoogstens
een klein percentage der werknemers
(atelierwerkers). Opheffing garantie
achten wij billijk ten opzichte der
5 thuiswerkerswelk© ook in stillen
tijd recht hebben op een deel vau het
voorradige werk en bij de bestaande
regeling de dupe worden.
Bovendien zijn vacantie en garantie
de oorzaken waarom de meeste ateliers
zijn opgeheven.
Dat de Haart. Werkgevers wiilen
pro li teer en van den teruggang der or
ganisaties is een insinuatie welke wij
afwijzen. Wij hebben veel liever te
doen met een allen -omvattende werk
nemers-organisatie mits al hare le
den zich stipt en eerlijk aan- en in
overeenstemming met e.v. overeen
komsten gedragen. Aan dit laatste
heeft echter veel ontbroken ©u moet
ons inziens de achteruitgang worden
toegeschreven.
Donderdag a.s. zal tusschen de pa
troonsorganisatie en die der werkne
mers een verdere bespreking plaats
hebben.
NEDERL. VER. VAN HUISVROUWEN,
AFD. HAARLEM.
In dc Maandag gehouden bestuursver-
gadering is het bestuur der afdeeUng als
volgt geconstitueerd Mevr. 15raims
Sehagen, voorzitster, Mevr. van Dam—Co-
hen, 1ste «ecvetarc-sse, Mevr. Lioni—
Jungblut, penningmeosteresse, Mevr. van
der Vangstde Gilde, 2de secretaresse.
Mevr. Robbersteil Oever, Mevr. van Ma-
verenReesink, Mevr, Cohen Tcrvaert—
Koeh.
hen, 1ste secretaressen. Mevr. Lioni—
"ui het Gebouw „Zang en Vriendschap",
Jansstraat, voor de afdeeling spreken Mej.
C. S. Groot (Marijke) over het onderwerp:
„Een belastingpraatje".
van de guillotine uitgestrekt. In
verbeelding voelde zij, hoe Jose
phine zich aan haar vastklemde, en
zag ze Jacques" verheerlijkt gelaat en
haar moeder, beroofd van het eenige
\yat in het leven ««marde voor haar
had; haar kinderen. Ze kon zien, hoe
Bertrand een laatsten blik vol liefde
in plaats van op haar op de schoone
Spaansche vestigde, die hem eerst op
zich verliefd had gemaakt en hem toen
zonder eenig gewetensbezwaar aan de
spionnen van Robespierre en vau haar
eigen partij had prijsgegeven.
Als het niet een gemeenschappelij
ke maaltijd was geweest, en de men-
schen er niet met hun gezinnen wa
ren gaan aanzitten, om te eten, vroo-
lijk te zijn ©11 hun zorgen te verge
ten, «ian zouden de jonge heethoofd
cn zijn volgelingen ongetwijfeld naar
het naastbij-zijnde Commissariaat zijn
gesleept, zocals «le asthmatisclic Ra-
teau reeds voorspeld luid. Op een
gegeven oogenblik kwam deze laatste
met een ongeduldigen vloek uit ziju
halfliggende houding overeind. „Ik
heb mij» bekomst van al dat geschet
ter!" zei hij en verdween in het half
duister. Gen paar seconden later ech
ter zag men zijn reusachtige gestalte
onmiddellijk achter de tengere figuur
van den jongen redenaar opduiken.
(Wordt vervolgd.)'
