HAARLEM'S DAGBLAD
KOFFIEPRAATJE.
sr-Aj.'»
ALGEMEEN
HANDELSBLAD
De laatste Avonturen
van den Rooden
Pimpernel
WOENSDAG 23 JANUARI 1924
TWEEDE BLAD
Invoerrecht op koffie.
Een onderhoud met een deskundige
Wij hebben hot reeds mot enkele
woorden gemold. Do regecring wil
een aanval doen op den volksdrank
bij uitnemendheidde kuffie. Want al
wordt er in de laatste jaren heel wat
meer thee gedronken dan vroeger, al
is het aantal kopjes thee dat des mid
dags in lunchrooms, bij feestelijke
openingen en op bazars cn fancy-fairs
geschonken en gedronken worilt, le
gio. volk sdrank ie thee nooit ge
worden. Voor het Engels chc volk
is thee „the cup that cheers but
not inebriates'' (vrij vertaald: de
drank die opwekkend werkt maar
idet dronken maakt), voor het X e
derlaiidsohe volk is dit veel
meer de k o f f i e. De Xederlandsrhe
werkman, die zijn twaalfuurtje niet
thuis kan gebruiken, de bootwerker,
de kaaiwerker, zij allen gaan naar
hun werk met hun kannetje (tegen
woordig ook wel met hun Thermo-
fiesch) koffie. Misschien dat in den
laatsten tijd één percent van al die
kannetjes en flesschen met thee ral
gevuld zijn er geen quaestie van
dat de thee hij het volk de koffie
heeft vervangen.
En is het geurige ..kleintje koffie
met of zonder „pousse", na het di
ner. niet nog altijd in 2waog en zul
len de Xederlandsehe fijnproevers
het niet even ongaarne missen als de
vrouwen uit. het volk hun „bakkie
troost", gekookt of gefiltreerd, onder
het genot waarvan zij zich gezellig
met elkander plegen to onderhouden?
Hoe is de koffie met ons volksle
ven als samcngewcvetiTal van uit
drukkingen in onze taal zijn aan de
koffie ontleend. „Dat is geen klare
koffie zegt hij, die een zaak niet al
te best vertrouwt. Een verzoek wordt
we! afgeslagen met de woorden
..Morgen, bij de koffn Wie „op de
koffie komtzal meestal niet in de
aangenaamste stemming verkeeren.
Als we iets niet goed begrijpen, zeg
gen we tchertsrniJ. dat ..net ons zoo
helder is al* koffiedik en wie hecht
er waaide aan „koffiepraatjes"
Zelfs het „<i k van de koffie
speelt een rol in ons volkslevenziet
de Xi-derlandschc waarzegster (die
hcuv.-h o. zoo vaak geraadpleegd
wordt, veel vaker dan menigeen
weet 1) er niet in. wat de toekomst
voor ons in haar achoot verborgen
houdt
Het zou inderdaad voor de Xeder
landsehe koffiekr.n een zware -dag
zijn, als in 't vervolg „rechten" moe
ten worden betaald van de boonen.
waarvan het meer of minder sterke af
treksel haar pleegt te vullen in tal
van gezinnen, des morgens, des mid
dags cn des avond-
Maar nu zonder gekheider zijn
werkelijk zeer ern-tige bezwaren te
opperen tegen he heffen van invoer
recht op koffie.
Wij hadden over deze zaak een on
derhoud tnet een volkomen tot oor-
drclen bevoegde: een der voornaam
ste makelanra in koffie in de hoofd
stad.
Deze vestigde er in de eerste
plaats onze aandacht jvp, dat^zooals
wij boven reed- opmerkten, koffie d e
volksdrank -"er Lollanders is en ging
toen voort
..Wij zien de zaak zóó ernstig in,
dat de ererniging voor den Kof
fiehandel" te Amsterdam en do „Ver
erniging voor den Goederenhandel te
Rotterdam'' gezamenlijk een adres tot
den minister hebben porieht om de
bezwaren tegen invoerrecht op kof
fie uiteen te zetten".
„Wat zijn die bezwaren" ^-roegen
'Wel.' was het antwoord. „Neder
land heeft cc, zeer belangrijke nos.-
tie in den koffiohnndcl. Nederland
wil dan zeggen: Amsterdam en Rot
terdam. Deze twee steden vormen
tezamen het twééde belangrijke een-
trum voor den koffiehandelhet cr-
-to is Frankrijk: Havre, Bordeaux.
Marseille. De groot? omzet die onze
markt biedt en die grooiendeels ver
kregen is ten ko«te van Duitsrhc ha
vens zou weer aan verdwijnen, als
aan de plannen a m regering
uitvoering gegeven werd. En ik be
hoef ii wel niet te zeggen, hoe zwaar
onze Indische productie van koffie
door het heffen v« i invoerrecht zou
worden getroffen?
Natuurlijk zou ook een groote
vermindering van consumptie het ge
volg zijn van belasting op een zoo
algemeen gevraagd artikel, dat nooit
belast is geweest'
..Hoeveel koffie wordt er wel per
jaar in ons land gebruikt!" infor
meerden wij verder.
„Deze hoeveelheid wordt geschat
op 600.00(1 balen, dat is 30 mill toen
kilogram. En er is sprake van dat de
regecring een invoerrecht van 26 et-
per K wil hebben. Het is onnoo-
dig te zeggen, dat dit een belangrijke
prijsverhoging ten gevolge zou heb
ben e» dat de koffiemarkt er door be
perkt zou worden en belemmerd in
haar vrijheid. Is het dan wonder dat
wij bevreesd zijn voor de groote na-
dealen die ongetwijfeld voor den kof
fiehandel. maar ook voor andere be
drijven uit invoerrecht op koffie zul
len voortvloeien t"
Tot zoover onze zegsman.
Wij willen deze beschouwingen
eindigen met een paar aanhalingen
uit het op 31 December 1923 ver
schenen en door de „Vereeniging voor
den Koffiehandel" te Amsterdam sa
mengcstclde jaaroverzicht.
Ziehier wat in 't begin van dit
ove rzicht wordt gezegd
.Niettegenstaande dezelfde ongun
stige factoren, die sinds den vrede
van Versailles golden, nog steeds en
zelfs in hoogcre mate remmend op
den handel werken, geeft de gang
van zaken op de koffiemarkt geduren
de het juist afgeloopen jaar geen re
den tot ontevredenheid.
Weliswaar kon ook de Xederland
sehe koffiehandel niet ontkomen aan
de gevolgen van de ontredderde fi-
nanc-icclc positie, waarin vele groote
rijken, die voorheen tot het belnng
rijkste afzetgebied onzer koffiemarkt
behoorden. verkeeren, doch uit de
bevredigende cij'ers van aanvoer en
afleveringen mag niettemin worden
afgeleid, dat de bande! blijkbaar nieu
we kanalen heeft gevonden om zich
althans grootendecls voor het verlies
van vroegere afnemers schadeloos te
stellen. Daarenboven droeg ccric be
langrijke rijzing der prijzen, die ge
durende de twe-de helft van het jaar
intrad, het hare er toe bij otn dJ i om
zet te bevorderen
Zou het. zoo zouden wit willen vrn
gen, goed gezien zijn, dezen omzet
nu weer door eei belasting te gaan
drukken I
Het verslag vervolgt:
„De aanvoer van koffie in Neder
land bedroeg 1-622.000 balen en
1.87-1.000 balen werden afgeleverd.
..Behalve naar Nederland werden
voor x-kening van Xederlandsehe
handelaren zeer groote hoeveelheden
rechtstreeks van dc productielanden
naar verschillende vreemde havens
verzonden". (Onze zegsman zeide ons
dat. in verband hiermede, bovenge
noemd bedrag van 1.622 w(l balen ge
ru«t een paar honderdduizend balen
hoogor kan worden geschat).
..De belangrijke positie van Neder
and in den koffiehandelzoo lezen
,»ij verder in het overzicht^ „bleef ook
gedurende 1923 gehandhaafd. In aan-
erking genomer.. dat de Nederland-
•he consumptie circa -WI.000 balen
bedraagt, heeft e-.n export van circa
l.-lOO.nf"! balen plant? gehad, oetic
hoeveelheid waarop geen andere Eu-
ropeesehe havenplaats zelfs bij bena
dering kan wijzen. Door een dergeliik
belangrijke hoeveelheid koffie over de
heide Xederlandsehe havens te leiden,
ontstaan groote voordeden voor han
del. scheepvaart en havenbedrijf.
Nederland is volstrekt niet van na
ture geroepen tot wereldmarkt voor
koffie. Dat het do tweede plaats on
der de Etiropoescho markten inneemt,
wat invoer betreft, en verreweg de
eerste plaats ten opzichte van den
handel op het buitenland, is het ver
schuldigd aan zijn bevoorrechte posi
tie, de faciliteiten die andere markten
de hierdoor geringer zijnde
kosten en vluggere behandeling, a 1-
lesdankzij hetvrijc ver-
k e e r."
En veelzeggend is de laatste zin
van bet verslag.
„Het feit, dat dc Xederlandsehe
regeering overweegt van koffie in
voerrechten te heffen, vervult den
handel met zorg en het is te hopen,
dat deze slag kan worden afgowend,
opdat niet vernietigd worde wat door
vete jaren noesten arbeid werd op
gebouwd".
Dat de regeerinj» zich dit voor ge
zegd houde
Van het politieke tour-
nooiveld.
Verworpen moties. Kleinere
ontworpen Landbouwonge-
vallen Het ontslag van de
gehuwde ambtenares.
De week ving aan met het stemmen
over do resultaten van de bespreking
rond de rageeringsvcrklaring im
mers elke rechtgeaarde interpellatie
eindigt met een of meer moties. En do
besprekiugen van de vorige week had
den volkomen het karakter van een
interpellatie. Dus eindigden zij in twee
motitd.
De stemmingen over dc beide moties
wurcu eigenlijk reeds in de vorige
week beslist, na de verklaringen der
verschillende fractievoorzitters, beslist
in afwijzende» zin. Zij leverden de ver-
wochte resultaten.
Dc motie-Troelstra (die dc Kamer
wt-nsclite tc doen uitspreken, dut Ka
merontbinding noodzakelijk is werd
verworpen met 6518 stemmen; de te-|
gnistemniers waren sociaal-democr -
ten en communisten.
Dc motie-Van liavcsteijn (die, nn
bie«jdvoerige toelichting komt tot af
keuring vun de daden van do Kroon)
werd verworpen met 81 2 stemmen;
tegenstemmers waren de beide commu
nisten. De heer .Dutje verklaarde te
moeten tegenstemmen, omdat de motio|
de ministericele verantwoordelijkheid
in gevuar brengt.
Dan gingen verschillende kleinere
ontwerpen, waaronder enkele natura
lisatie- eu onleigeniugs-ontwcrpen on
der de hamei des voorzitters, bijna
zonder eénigc discussie door.
Wij noemen: liet ontwerp tot goed
keuring van liet verdrag, op 23 Mei
1923 te Berlijn gesloten tusschen Ne
derland en Duftschland over samen
voeging van de douanebehandcliu? in
het internationale reizigersverkeer; het
ontwerp, voorschriften nopens de ver
jaring van geldvorderingen ten laste
van liet Rijk. de provinciën, de ge
meenten en de waterschappen, veen-
se happen. v.-ciipolders en de Iwgroo-
ting \an liet Htsatsmuntbedrijf voor
1924.
De Immer des voorzitter* had geen
rust. Zooveel werklust kende de Kn
or. dat zelfs over de wijziging dor
nd» en tuinbouwonxcvallenwct 1922
•en algemeene beschouwingen wer
den gehouden. Dit ontwerp beoogde
rijziging te brengen in de wettelijke
•oorschriften nopens liet onderzoek
•an ongevallen, gelijk dót door de Ka
mer reeds geschied is voor de Ongeval
lenwet van 1921. En v.iit de gelegen
heid werd tevens gebruik gemankt, om
gemoedsbezwaardeu tegemoet Ie ko-
Bén amendement wns ingediend.
Door den lieer Hieuistrn. In 't wets
ontwerp toch werden coöperatieve ver.
eenigingon niet «Is ondernemingen in
den zin dor wet beschouwd; zulks was
zeide de heer Hienistrn eveneens
hel geval met sommige óp coöperatie
ven grondslag werkende rechtsper
soonlijkheid bezittende instellingen,
hoewel die den vorm eener n amnio©-,
t© vennootschap hebben cekozen. Des
hes ren Hiem stras bedoeling nu was,
ook die coöperatieve vcreinigingen en
instellingen tot vcrzekeringsplichtige
ondernemingen t© bestempelen. Xa
eenige discussie. waarbij de heer Reu-
mer juridische bezwaren had tegen
opneming in het amendement van „an
dere op coöperatieven grondslag wer
kend'- rechtspersoonlijkheid bezittende
instellingen" wijl volgens do wel
een coöperatieve grondslag met den
vorm van een naamlooz© vennootschap
niet kan samengaan nam de heer
Hi ernst ra de bezwarende woorden uit
zijn motie weg. hoewel hij het met den
lieer Beu mor niet- eens was do prec-
tijk kent het best reden samengaan wel,
zeide hij. Ook de minister had geen
bezwaren meer. En het amendement
werd met algemeene stemmen aan
vaard.'
De hoeren Van Bappard en Tliem-
stra kwamen niet enkele wijzigingen
die echter daar zij niet van te vo
ren in de stukken waren aangekondigd
geworden niet door den minister a
fete reposéc konden beschouwd wor
den en daarenboven reeds hij allereerst
aanzien bij den minister zooveel be
zwaren rijzen deden dat hij 't gevaar
lijk achtte op zoo geïmproviseerde wij
ze wijzigingen aan te brengen in de
lundbouwongovullen-wet voor practi-
scbo gevallen, waarover zich daaren
boven bij administratie en rechterlijke
macht een jurisprudentie heeft ont
wikkeld. De wijzigingen waren in een
amend eme u t - H i ernst ra neergelegd, dat
geen meerderheid verwierf, want de
Kamer legde zich bij des ministers
zienswijze, dut improvisatie in casu
uit den hooze was, neer. Het werd ver
worpen met. 66—1.1 stemmen.
De wijzigingen in de land- en tuin-
houiwongevallenwet werden daarna
aanvaard zonder hoofdelijke stem
ming.
liet, verder verloop van den middag
maakte dien tot den middag van en
voor de vrouw. De interpellatie van
mej. Westen»nn was aan de orde. de
interpellatie over het verleunen van
ontslag aan de gehuwde ambtenare
sen. lihi het grootste gedeelte der d
mes-Kamerleden hebben zich in de
discussie gemengd, nnast. mej. Wester
man: mej. Groeneweg, Mevr. Bakker-
Xort. mej. Van Dorp. en mej. Katz.
De lieer Schaper was, althans voor
lieden, de eenige vertegenwoordiger
van het mannelijk geslacht.
Wel was het onderwerp ©enigszins
meer beperkt, dan door velen aange
nomen wns. Immers eigenlijk twee
kwesties deden.zich voor: dis van ont
slag aan de g e hu vr d e ambtenares
en die van ontslag aan de li u w e nd e
ambtenares. De laatste kwestie mede,
wilde mej. Westerman, de interpcllan-
1e gaarne aan liet oordcel van Regec
ring en Kamer onderwerpen. Doch <ie
voorzitter liet haar, als vallende b n i-
t e ïi de tekst, van de aangevraagde
interpellatie, niet toe. Hoezeer ook de
heer Schaper en mej. Groeneweer in
een kort intermezzo daarop aandron
gen. Dut onderwerp zul de Kuinei dus
wel bij Hoofdstuk I bespreken moeten.
Uit de discussie naar aanleiding
dor inleroellatie is wel gebleken, hoe
c.lhe regel bij de toepassin e in de di ac
tui k moeilijkheden medebrengt en in
het geval van het ontslag aan de ge
huwde ambtenares, zeer vele.
Doch geven wij een overzicht van
hei 2©spr<»kene.
Mej. esterman. die door hnar
zacht geluid cu door het drukke spre
ken der kamerleden bijna onver
staanbaar was. begon met te wijzen
op de onzekerheid, de moordende on
zekerheid. wclko bii o© gehuwde
ambtenaressen omstaan was door dc
verschillend luidende berichten over
het ontslag. Nog vermeerderd daar
door. dat men zocht naar de motieven
der regeertng. welke de interpellante
dan ook gaarne wilde kennen. Wei
begreep zij. dat de regeering alleen de
gehuwde aiiibteiinies-niel-kostwinstet
voor out sin v zou willen voordragen,
maar wie zoo rees d*n de vraag
zou onderzoek doen naar dc cwnstmn-
dighcd ui der gcliu du ambUi'i'es.
zou dat onderzoek niet subjectief zijn?
Wanneer dan de gehuwde ambtenares
niet-kostwinster ontslagen zou wor
den inderdaad, don wenschte de iuter-
pellante dat, geen ander motief dan
bezuiniging Jen dooi slag geven mocht
en dat streng nan het dienstbelang
zou worden vastgehouden. Eu ook
vroeg mej. Westerinun, waarom de
commissie voor goorganisee- overleg
in ainbUmaarszoken niet was gehoord
en vroeg den haar antwoordenden mi
nister, den heer Heemskerk, geen uit
voering aan zijn plannen te geven,
voordat die commissie advies lusd ge
geven. Om de ongerustheid een einde
te doen nemen nog vergroot door
het Dit van den korten termijn van
respijt t-usscheii aankondiging en ont
slag verzocht mej. W es herman n
antwoord op de vraag °f het ontslag
aan de gehuwde ambtenares-niet-
kostwinster vaststond. Ook wees zij er
op. dat het niet zou aangaan, wan
neer gehuwde vrouwen uit zoodanige
functies werden ontslagen. waarin
weer andere vrouwen zouden worden
benoemd. Zie hier e n der pr.-ictische
vragen en moeilijkheden, waarbij zich
in den loop van den middag andere
voegden.
Geen antwoord kreeg Mep Wcs-
term an van den minister on haar
vraag, wat geschieden zal met de cate
gorie der briovengaardsters en knn-
Inorlioudstery bii <!p Post doch dit
zal de lieer Heemskerk in ziin nader
woord nog wel geven. Of minister van
Swaaïi.
De minister van Justitie vin?» da r-
met der interpeilante voor Ie
Want als door het in liaar po» -
j niet aangetast, waar Het
de -gehuwio ambtenares-niet-kost«in
'uIB SKM» -I»
,1,-, i-ftffeering ee" "beslissing 1 -«I
mm, "i«', Wi Wli» »"®j*"u
1 huw,Ie uiil.teniLres-niet-hostwinsli
ïïïril'k^"»lK,udMI IBW»
Ij \i-„r »\lles onder de restrictie. J-
den M'wf,n, wordt geschaad.
I d.enat^ne niet^ in
Gn.éiiew.'g tocb wees in
iri P.r22 ongemaakt, \-aa-
gelen col.Ion- bil ^'.^AVeïierv. Ul
c««t hel liiilehik pw-
leeftijd N-i v]e; ^22 niet gohuw t
bereikt en o.i (1-e (je minste
waren o» u'"^® Vlej. GroeneW 'g
dienst laren „-J ecns met do
„a, hel "«-""SSL,, wilde ,l«
Jannen *JJÏg?ÏSSnaiiB«Ii
oude tie de twee-
•"'tku,.,., «noo^l. M
'fnj'rJweli ÏUr onuln-'
r «Sn'tTSS5:
n„ u,ml,ler ;ei;le -eg*
klwpell»"». <ni «-
de mi,.Uier „1. -ri
zeereii Doch er zijn natuurt''^ ui
zonde, inson. Kwamen er PrensgeUiL
Irt-i waarin de ambtenares ineen -
«O onrechte te »1» .Tfor^W"
roor ontslag, wijl zij wel-
wiu«ter was, dun meende de-minuter
dat a i zich wenden kon tot de wacht-
iddco
mee was Mej. Westerman met ten
volle to Vreden. Op enkele uit haar
S,* rij torus, om
mou, t- «imhsoo. »teu».
De Kamer noO'hgt de Te,-C
uil' om hol door im
Justitie vooropgestelde benefiet ■•m
bëfw lifeline ten aanzien van de amb-
ten ares-kostwinsler aldus toe te. pas
sen. dat dc gehuwde ambUna.es wel
ke beweert kostwinster te
door de i.dmLnislratie kan worden
ontslagen, zonder dat hel adues ai
emi onpai t j'lige commissie is ingeroe-
PeEe"n motie, waarbij ieder der vol
gende spreeksters zich aansloot.
Ook hééft de minister van Water-
stunt het woord gevoerd, om UJteon
te zetten, dnt hij z,Hh alleen bswn dc
mótie-lteumer. bii de laatste behanrti-
Onze taGhhoek
UIT DE SCHOOI-
Onderwijzer: (op dc kaart
ua o wijzend': Du6 hier, aan je linker
hand, Jicb je de Perzische Golf. En
Jan. w at heb je aan je rechterhand
an ,'die niet» te l»est opgelet en
alleen maar de laatste vraag gehoord
heeft): Een wrat!
L andlooper tot boerin): Och
juffrouw, hebt u missduien wat te
eten of te drinken voor mijl Ik heb
zoo n honger.
B oe r i n, Wil je werken voot een
maal eten
I. andlooper 'waardig)'. Juf
frouw, ik ben wel hongerig, maar
nog niet wanhopig!
incezönden mededeelincen
a 60 Cts. per regel.
HET
wordt te Haarlem en om
streken tusschen 5—7 uur
bezorgd, met volledige
beurs. Het ochtendblad
tusschen uur.
Abonnementsprijs f 6.10
per kwartaal.
hout en Schoten
Fa.A. VERNOUT
Haarlem - Warmoesstr.10
ling van de P. T. T. begrooliug. had
verzet, «Ie motie welke ontslag aan de
gehuwde 'ambtenares wilde geven,
wijl die inotie incidenteel wilde beslis
sen. wat voor den Jieelen staatsdienst
gelden moei. Desondanks heeft mevr.
lïakker-Xoi'fc (len minister van Water-
stunt zijn afwijzende houding bij de
motic-Beumer als de eenig-mooie, ook
voor thans voorgehouden.
Me. r Groeneweg had bezwaar er
tegen, ii:;; ec-u demissionair kabinet de
zaak had aangevat, was ook beducht
voor <ii- lxiooi'deelaars van do econo
mische positie der vrouw. E.i meende
bovenal, dat niet een noodmaatregel
genomen werd. maar dat het de be
doeling Was de gehuwde vrouw door
de wachtgeldregeling uit den Staats-
di'-nrt te drukken. Is liet wellicht
noodzakelijk da; de vrouw plaats moet
maken om promotie voor anderen
mogelijk te maken zoo vroeg de so-
ciaal-deiu. afgevaardigde? Op loyale
toepassing van de ontslaggei ing drong
Mej. Groeneweg met de moeste kracht
aan. Eu vroeg waarom niet eerst de
ambtenaren beneden 23 jaar.afvloeien
konden die gemakkelijker werk
zouden vinden,dan de gehuwde amb
tenares. Voor een zeer groot gedeelte
sloot .Mevr. Bakker-Xort zich aan bij
Mej. Groeneweg, overigens van mee
ning dat een groot overcompleet niet
bestaat. En wanneer men let op dub
bel inkomen laat de regeerin? dan
ook letten op accumulatie van pen
sioen en inkomen.
Mej. van Dorp had niet zooveel te
gen de voornemens der regeering,
omdat zij te werk ging volgens de nor-
male gevallen in ons land, dat ds
man-alleen kostwinner is. Eu in bui
tengewone omstandigheden moeten
•/ij ontslagen-worden, die de minste
druk daarvan gevoelen zullen. Men
lette reide mej. van Dorp op de
plichten van do vrouw, eerst on de
plichten, dun op de rechten. En de
Neder!, vrouw achtte- zij in het al
gemeen wel in te sterameu met de re-
geeringsnlannen.
Ten slotte mej. Katz, die verschil
lende practische wenscheliikheden
naar voren bracht om daarmede een
zoo ruim mogelijke uillegging van
liet begrip „kostwinster'' te verkrij
gen.
Morgen begint de. heer Beumor
die, gelijk bekend, niets hebben moet
van het optreden der vrouw in aller
lei openbare functies den middag.
INTIMUS.
Feuilleton
üit het Engelsch van
BARONES ORCZY.
(Nadruk verboden).
Korte samenvatting van het voor- j
afgaande:
liet verhaal speelt in het, jaar 1794
te Parijs in do woelige jaren na de
revolutie. De macht eu populariteit
van Robespierre hebben hun hoogte
punt bereikt. Do lezer maakt dadelijk
kermis met den machtigen man. wan
neer deze de waarzegster Catherine
Théot bezoekt. In de overdreven \leie-
r j van deze vrouw zoekt hij verzach
ting van de onrust, die hem nooit los
laat. De regeeringsugent Chauvelin
heeft het gesprek afgeluisterd. Hij
gebruikt Madame Théot voor zijn in
triges, die onverapderd ten doel heb
ben zijn aartsvijand, den Rooden Pim
pernel. ten val te brengen.
De wachtkamer van Mme Théot is
altijd druk bezet- Een reusachtige ko-
lendrager. burger Rate.au, een hekend
personnage in Parijs zit er. I)e be
nauwde atmosfeer in 'ie kamer hin
dert hem danig, daar hij nog slecht*
een long tot zijn beschikking hreff.
Wanne-r hij een armel jk gekleed
meisje het huis heeft zien verlaten,
gebruikt hij deze benauwdheid om
ii eigen aftocht te rechtvaardigen,
ilet meisje Itêgine de Scrval was op
weg, om haar verloofde Bertrnnd
Moncrif, t« ontmoeten. Bij de afge
sproken plaats vindt zij den nsthmn-
tisrhen reus Bateau, dien zij in zijn
benauwdheid aan water helpt. Dan
komt haar verloofde, een jonge man,
die heftig tegenstander is van de dio-
Pituur van Robespierre. Hij hooft Rö-
gine in zijn enthousiasme meogesleept
en ook Jacques en Josephine haar jon-
geron broer en zuster. En aan den al-
gemoeiien openlucht-maaltijd in do
Rue St. Honoré dienzelfden avond, zal
het Robespierre bewind nnn de kaak
worden gesteld. Bernard is in deze
dazen diep onder 'len indruk geko
men van Theresia Cabarrus, eeu
Spnunsche schoonheid, die in do. krin
gen dor Fransche bewindhebbers een
groote rol spoelt.
Do algemeene mailtijden ziijn uit
vindingen van Robespierre. Zij wor
den op kosten van den Staat gehou
den in de open lucht. En des avonds
vinden wij hot eeheele gezelschop in
de Rue St. Honoré. Régine on Ber
nard, ijiofc haar ouders, met Jacques
en Joséphine. Ook Bateau is aanwe
zig. Reeds snoezig valt Bertrnnd in
vurige woorden Robespierre na.n. Hij
vindt bijval, m^ar meer tegenstand in
dit gezelschap Hier vervolgt liet
verhaal:
11)
„Slaat liem op zijn kop!" rien eeu
iongo vrouw ongewond^n nit. ..Slaat
hem in liet gezicht: I,egt hem liet zwïi-
Bertrond Hoi zich echter niet van
brengen-
„Op wrns bevel'", herhaald" I ij
,,op wiens bevel worden wij. vrije bur
gers van Frankrijk, tot deze afschu
welijke slavernij odwongen? Is liet op
bevel van de Volksvertegenwoordi
gers.' Neen! Van de Comité s, die door
liet Volk, verkozen zijn? Neen! Van uw
gemeentebesturen? l'w clubs? Neen, en
nogmaals neen! Gij zelf burgers, uw
vrouwen, uw kinderen zijt do slnven.
bet speelgoed van een innu een ti
ran mi verrader, den vijand van bet
volk, en die mnn heet
Opnieuw w erd hem het verder spre
ken belet. Dezen keer echter kreeg hij
zulk een geweldigen «lag op het hoofd
dat hij er .van duizelde en nieta van
het oorverdoovende tumult om zich
heen hoorde.
Wie hem dien slag had toegebracht
wist Bertrand niet. Ilii had een vf-'
sioen van eop.i reusachtige gestalte,
die met opgeheven vuist, den grooten
mond tot, een grijns vertrokken, voor
hem stond, cn zag do mensohen vun
hun zitplaatsen verrijzen en met. ban
den en petten zwaaien. Even voelde
hij iets uls zelfverwijt, toen hij de ontr
zetting las, die zich op het cel an t van
Régine, Madame de Serval, Josephine
en Jacques afleekende.
I Iet volgende oo gen hl ik echter wist
liij niets meer. Hij had iets hards cn
zwaars tegen zijn rug voelen aanko
men en was als ecu j,]ok op den vul
len grond neergeslagen, in zijn val
eeu aantal tinnen borden, kroezen en
flessehen met zich meesleejiend.
HOOFDSTUK VJ.
Verraad
Toen klonk het opeens: „l.e voila!"
Robespierre!"
De Ge'»iee-*-'nnnel"ke in aalt iid
wns verstoord. Mannen en vromvon
verdrongen elkaar, toen zij een ten
gere gestalte, in een donkere, laken-
sche jas en smcttelooze spanbroek ge
kleed, in een wijdopens taande porte-
cochère gewaar werden. Hij had
twee vrienden bij zich: den knappen,
geestdriftige!! St. Just, de rechterhand
van liet bloeddorstige monster, een
familielid v.-m Arxnand St. .lust. den
afvallige, wiens zuster met een rijken,
Engelschen edelman getrouwd was;
eu den zwak uitzionden Couthon, die,
ten deelo verlamd, in een wagentje
voortgereden werd, en wiens gehecht-
lieid aan den tiran half uit eerzucht
half uit oprechte bewondering voort
sproot. Onder liet luidruchtige ge-
jtiich. dat zijn komst begroette, trad
Robespierre met een trioinfnntelijken
blik in de fletse oogen naar voren.
„En nog aarzelt ge'?" fluisterde SE-
■Iu«t hem opgewonden in. ,,Go hebt
het volk immers jrt'eel in uw hand!"
„Iiel) geduld, vriend!" zei Couthon
op kalnion toon. „Het, beslissende uur
Zkl weldra na.nbrekon. Da;it ous het
niét verhaasten."
Robespierre's bewonderaars dron
gen zoozeer op hem nan dat de een of
andere vijand gemakkelijk kans zou
heliben gezien om hem een mes in
de borst te steken, indien zich onder
de menigte niet ziin tuppe-durs had
den bevonden, een lijfwacht bestaande
uit reusachtige kerels, afkomstig uit
de mijndislricten in het Oosten van
Frankrijk .die zich onmiddellijk om
den grooten man schaarden en met
hun niet lood bezwaarde stokken de
geestdriftige menigte op een afstand
hielden.
Robespierre bleef aan de linker
kant van de straat, en zijn twee vrien
den volgden hein up den voet. lerwïi!
de t-ippc-durs. thans nnast bei jrictal
twee aan twee gaande, ecu haag tus
schen dezen en de menigte vormden.
Eensklaps bleef dc groote. min
staan en verzocht niet cOn Jndmkwck-
kond gebaar om stilte en aandacht.
Zijn lijfwacht maakte ruim baan voor
hem en liii stond in hun middenbet
licht vun een toorts viel op zijn
hoekig» gestalte eu op liet smalle ge
laat. dat er met den wreeden mond eu
de koele oogen zo» Onliei spellend uit
zag. Hij keek met strakken blik over
de tafel been, waarop zich nog do on
smakelijk» resten van den genieen-
schappohiken maaltijd bes-onden.
Aan de overzijde der tafel zaten
dicht, opeoi gedrongen Madame de
Serval «m haar drie kinderen. José-
phino had zich aan haar moeder eu
Jacques bad zich aan Bcgino vastge
klemd. Uit hun houding sprak thans
geen geestdrift meer; liet was, alsof
met den vreesdij ken slag, die Ber
trand ter aarde geveld had, de doods
angst in hun ziel was neergedaald.
Met oogen vol angst, staarde Régine
den tiran in het spottende gelaat-
Do menigte keek zwijgend toe. Eens
klups vertrok Robespierre's mond zich
tot en veelzeggende» glimlach.
„En woar is onze welsprekende re
denaar van daareven?" vroeg de woo-
t» man rustig. „Ik hoorde mijn naam
noemen, want ik zat voor liet raam
to kijken, mij \erheugend in de ver
broedering van liet. Fransclio volk. Ik
kreeg den spreker in bet o»g en begaf
mij hierheen, om duidelijker te lioo-
cen. wat h i te zeggen had. Maar
wnur is hij?"
Zijn fletse ongen dwaalden lang
zaam over de menigte, en zo» '-rooi
was de mneht. die ervan dezen hui'en-
cewoncn man nijging, zoo groot was
rle vrees, öio bij inboezemde, dut al
len de ongen nfvvejiddeo. uit nnesf.
dat ij in zijn lilik wellicht c»*n be
schuldiging of een bedreiging zouden
lezen. Ook had niemand den moed
zijn vraag te beantwoorden. De jon
ge redenaar was verdwenen, en een
ieder vreesde, van medeplichtigheid
aam diens ontkoming verdacht te zul
len worden. Hij had zeker van dc al
gemeene verwarring gebruik gemaakt
om een goed heenkomen te zoeken.
IJet viertal, dat hem vergezeld had.
was er echter nog. Kreten van „Dood!
Guillotine! Verrader!" klonken nog
aan het einde der straat.
Robespierre's blik kleef op <le vier
in wanhoop legen elkaar gedrongen
wezens rusten.
„Burgers", zei hij op ijskoude»
toon. „hebt ge ine niet hooren vra
gen, waar uw welsprekend© kameraad
op dit oogen blik vertoeft?"
Régine alleen wist, dat Bertrand
als eeu blik onder de tafel lag, dicht
aan haar voelen. Bij Robespierre's
vraag echter klemde zij do bovendo
lippen stijf op elkaar, terwijl Jose
phine en Jacques nog dichter legen
haar uandrongen.
„Houdt u niet verder met hot ge
peupel op. Citoyen", fluisterde SI.
.lust, den grooten man in. „Dit, is een
belangrijk oogenhlik voor n. Laat bet
volk uit eigen beweging degenen, die
uw iio.iiu hebben durven bezoedelen,
veroordoeleoi".
En ook de voorzichtige Couthon
voegde er aan toe:
„Zulk een gelegenheid doet zich
wellicht nooit weer voor".
liet volk was inderdaad meer dan
bereid, om zelf wraak te nemen.
liet angstige viertal, dat zich van
alle kanten dom- opgeheven vuisten
bedreigd zag, week eindelijk, de tafel
uls cru a reiende lu-t zich sleepend-
«lap voor stap n,-lüen:it.
(Wordt vervolgd.).
