CASTOLS
HAARLEM'S DAGBLAD
Zandvoortsche Brieven
Stadsnieuws
Arr. Rechtbank
De moordaanslag te
Volendam.
De laatste Avonturen
van den Rooden
Pimpernel
VRIJDAG 1 FEBRUARI 1924
TWEEDE BLAD
EEN ZWAAN OP ZEE. TEEKE NEN VAN OEN NADERENDEN
ZOMER. DE VEREENICINC VAN MUISVROUWEN. TENTOON
STELLINGEN EN CONGRESSEN.
Toen ik up oen der mooie vorst da
gen, w'.'lke (Ie vorige week ons schonk,
aan het strand wandelde u gelooft
liet misschien niet, maar het is er zoo
heerlijk langs de zee. als de zou
schijnt en de oostenwind door de dui
nen wordt tegengehouden zag ik ter
hoogte van j.aal >.l een zwaan drijven.
V.ij dobberde daar zoo statig ale
jacht van groote luxe te midden van
honderde meeuwen, die den indruk
maakten van witgelakte prauwtjes,
dansend op de lac'nriqtpeltjea der ze--',
toen zo) glad als zij nu een pa.tr da
gen geleden woest stond met uitloo-
pende «hokken van Hen storm, die
buitengaats mo i gewoed hebl»en.
Een zwaan he: was een edel dier,
vlekkeloos wit en met een hals van
wondere schoonheid is een vrij zeld
zaam verschijnsel aan de» kust en
men wil wel zeggen, dat zij. gevlucht
uit itet noorden voor al te harre kou
de. van Komende v, interbarschheid de
toodschapster i«. Maar ik denk maar
10or zoo min als één zwaluw den zo
mer mankt, zoo min maakt ééu zwaan
dei
daar zoo statig
hare schoonheid ten t««>n spreidde, w«-l
een dwaalster, heel bij toeval neerg©-
•troken op dit ©trand. waarvan haarde
stille rust moet hebben bekoord-
Grillig als het weer i* den oenen
d>.c vond. den anderen dae storm, den
derden dng regen in zijn wisselval
ligheid zie ik al z«'n worsteling om to'
ontsnapp' n aan Ie winterho recJiap-
pij. En *1 klinken de geluiden al
Tonier. to. h :..i n onze veSanhten dit
lieflijke Jaargetijde reerU tegemoet,
«i .v :i n -noge «h-.n al wat pla
tonisch zijn, ceinspireord als het wordt
d'»-r <onime-. -:e-:'.è overwegingen, het
i» niet togen te r.-k.-n, dat -r al wat
wrikt i n het winteredie ijovlak. waar
in onze gedachten gevangen waren,
dat er nl een glimp van licht komt in
de sombere w.nteretemming, die de
rneev.cn onzer zoo lang gebonden
hield. En hier en daar neemt men
reeds teekenen waar, die wijzen op *on
zich gereed maken voor de zornerscho
'c fdrbvi'-'ho'i-l. Kr komen reels af en
1o© bewoner* van de grooto steden naar
Z'Miierkwartier kijken ©n al is elke
li ij -r nog g>>en liuurder. er zijn al
verhuurder» met een contract in d.-n
zak en met die jtrettige rust, Welke
de zekerheid geeft.
Ook blijkt op verschillende vergade
ringen. dat men zich reeds bezig houdt
nvt do vraag, wat er in den aanstaan
den zomer gedaan knn worden om do
ut'r u tie van Z.uulvoort to vBfhoogen.
Ik woonde onlangs een vergadering
hij van do hier nieuw gr-ntinhte afdeo-
lin'.* de vijftigste van de Nedef-
lundsoh© Vereeniglng van Huisvrou
wen. Schoon van eon andere 6cxo dan
waartoe men moet belmoren om van
deze ve ree ju «in'.' het lidmaatschap t«>
verwerven, had ik toch tot d©z© ver
gadering acces, omdat men hot lumi
neuze denkbeeld had gehad den leden
het recht van introductie t« verleonen,
Kn o na huisvrouw, dia mijne zoor
hiizond ro achting geniet, was wol zoo
vriendelijk geweest van dat introduc-
tisrecht gebruik te maken ©m mij een
invitatie te doen. welke ik kwalijk
kon afslaan. Op die vrouwenvergnde-
ling, waar he'. overigens precies zco
toeging nis in do bijeenkomsten, wel
ke mannen op gezette tijden plegen te
houden, werd ik door e©n paar eigen
aard •.-•imdor getrofjVn. Ten eerste wal
men zoo origineel geweest orn hot stij-
\e vergaderingik.vrakter wat te bre
ken door aan het programma hier
moer van pas dan he: wat nl te za
kelijke „agenda" een paar num
mertje» *oo l© voegen voor muziek rr
yang. En tweedons had men do at
feniie den heeren gasten een sigaanie
1« presenteeren. Een prachtidee! En
ik geef allen bestuurderen van inan-
nenvereeiiigingen in overweging orn.
r.Is zij «en» een avond met introductie
voor dames organieeeren, met een
taartje of gebakje of wel een bloempje
van gelijke hoffelijkheid te d«>en blij
ken Nu is het niet mijn doel u van
de/i- vergadering, die trouwens al weer
wat weken achter ons ligt, een vernlag
te geven. Maar het frappeerde mij,
dat tot de plannen van het bestuur
bleek behooren het orgnniseeren
van een tentoonstelling. En ziehier nu
c n plan. du', mijn hartelijke belang
stelling heeft en waarvan gedegen uit
voering stellig ook veel zou kunnen
bijdragen tot veraangenaming van het
zomerverblijf. Ik zal me niet mengen
in de bemoeienissen van de dames, die
een met voorloopig zeer gelukkig re-
sulstaat bekroonden stoot hebben ge
geven aan dezo beweging. Maar ik
voorzie belangstelling uit het geheelc
land en krachtige medewerking van
allen, die beseffen, dat Zand voort in
den zomer nog andere attracties kan
lieden dan zoo en duinen, nog andere
uitspanning kan geven dan cabaret
en dancing.
liet ware trouwens heel niet slecht,
zoo ook andere tcntoonstellingsplair
non worden ontworpen dan doze
vrouwelijke opwellingen. Mij is niet
onbekend, dut reeds herhaaldelijk
teutoonstellingsplannen geopperd zijn
die geen genade konden vinden in
de oogen der overheid. Doch dit wa
ren plannen, waarbij gevreesd werd
voor camouflage. Het. tentoonstel-
ltngskarakter was of moest gevreesd
worden t« zijn een dekmantel voor het
invoeren van „verstrooiingen die
den ontwerpers eigenlijk als hoofd
doel voor oogen stonden. De heer
Roeper Bosch heeft ze nog pas in
„De Xederlandsche Nijverheid", het
orgaan van Het Verbond van Neder
landsohe Fabrikanten-verecniglngen,
aan de kaak gesteld -- die „Cheva
liers d'Ex position' onderncme.s van
tentoonstellingen, welke ongeweoscht
worden opgedrongen aan de industrie
met niet uitsluitend ideëele bedoolin
.-•li en niet zonder cenig streven nn.ii
winstbejag. Moet er bij vt» ten
toonstelling, omdat zij niet zonder
kan, een ..Lunapark." zijn la
bonheur. maar het „Lunapark"
moe: niet zijn het vermomde doei.
Kn zulke tentoonstellingen bedoel ik
dan ook niet. Maar wat ik wel be
doel. is een bona f i d tentoon-
«telling, niet begonnen om ijde!
beid te ptreelrn of exposanten het
irrld uit den Ak te kloppen, doch
ondernomen met het doel om aan het
nu bliek meer bekendheid bu te
brengen van of meer belangstelling
voor i-enige industrie.
Ja. zul uien mij tegen voeren, mi.ir
u i«vloeit dan toctti eigenlijk maar
kvn tentoomrtelling om bet bezoek
aan Zand voort to bevorderen. Ik ral
riet pogen mij g(ét»rl van d-.en
blaam te *uiver«n als UK dan een
.blaam" i» maar ik wil toen wel
.o mijner verdediging aanvoeren, dat
er nl in den zomer voldoende pu
bliek i s om er een tentoonstelling
heen to brengen waarom liet pu
bliek naar afgelegen terrein te lok
hen 1 Pn dat, per slot van reke
ning. de fltiwl I'arijs wel tentoonstol-
lingcn begunstigt met c<-o» ander
doel «lan om vreemdelingen te trek
ken en zelfs liet behoud van onze
ir.utwa in iioofd- «i hofstad op dezen
grond bepleit wordt.
Do ruimte I
Het zou inderdaad misschien wel
wat gevaarlijk zijn een tentoonutol-
lingakump to bouwen aan liet strand,
dat immers zulke veranderlijke af
metingen kan hebben. Maar in liet
duin ware toch zeker wel eon ten-
toonotellingnkwartier <>p to slaan en
wat. zou er tegen zijn unv b.v. langs
do boulevard» een expositie te rijen!
Onze badgasten plegen over vol
doenden tijd ie beschik kenen menig
hunner wongeit het ook ni«t aan do
middelen o»n een exposant te bevre
digen. Van tram en trein zouden ver.
/noedelijk wel conceal©#, te verkrij
gen zijn. De auto, die Februari zelf
te Amsterdam haar vijftiende ton-
toonsiellincsf.-est opent, is con krach
tige medewerkster tot het welslagen.
Eu zoo zijn er meer gunstige factoren
aanwezig.
Een onder middel tot verlevendi
ging van het vreemdelingenverkeer
ware het zich l«e*©hikhnar stellen als
pla/ts van bijeenkomst voor eongres-
s -n. Doet men wel iel*, doel men wel
genoeg om do honden, vereen i gin gen
en Genootschapr>e«n hier hnnn» con-
pressen le laten Inleggen? Tijdige voor
bereiding zon voldoende behuizing wel
verzekeren, nl zon Iwt er bij mooi
we-r inn ook som« om spannen. Be
zwaren zullen er wel altijd zijn. mnar
ziin die er eigenlijk ni-t alleen maat
om overwonnen le worden'
JUTTED.
Van het politieke tour-
nooiveld.
TWEEDE KAMER.
31 Januari.
Tijdvcrdeeling. De In
dische 1-egrooting.
Er is besloten direct na de Indi
sche begrooting de nlgemeene be
schouwingen houden over hoofd
stuk I der Stnatsbcgrooling. Het
grooto staatkundige debat van elk
jaar, thans van meer dun gewone lx>
teekonis. om de voorstellen en plan-
non van minister Colijn. Alhoewel
rondom de receerinpsverkinring reeds
veel van staatkundige beteSkonis bij
den aanvang der vergaderingen
dit jaar is gezegd, heeft de voorzit-
ter, juist om hei financieel» bc-laug,
de spreektijden, gezien tegenover dio
verleden jaar niet verminderd,
gelijke tijusdtiren als toen voor
gesteld. De R.-K. mogi-n 1111 g»-/.iunen-
ïijk spiekeu 4 uur, de Sue.-dein. 3j
uur, de A.-R. 2h uur, de Vrijheids
bond 24 uur, de C.-II. 2 uur, de Vrijz.-
iJem. 2 uur, de Communisten H uur,
de Plaitelandersbond IJ uur, de Ger
Staatspartij en de Liberale pai-lü (Ds
Korsten en uiej. van Dorp; ieder u.
■elukkig spreken ui;t alle Kamer
leden even zaclit als de hoer Lovink.
Van zijn opmerkingen bij de Indische
begrooting kunnen wij alleen die ver
melden. welke tot de perstribune zijn
doorgedrongen. w
Wat liet finaiieieele aspect voor In-
die betreft, verschilt de heer Lovink
©enigszins van den lieer Ge rr it zen.
SVel aoht ook hij de uiterste voorzich
tigheid geboden, ook is hij er niet on
gevoelig voor, dat de Indische rece-
ring in de laatste jaren met gunstige
belastingopbrengsten gunstige wind
had getroffen, maar toch achtte hit
eon woord van groote waardeering
voor de bezuinigingsactie van de In
disch» regeer mg alleszins op haar
plaats: mede door haar actie tocli ziin
do tekorten op de achtereenvolgende
begroetingen stelselmatig vermin
derd.
Ue bezninigingsaclio. beter liet slut-
tend maken van de begroetingen,
achtte de heer Lovink gesterkt door
do opleving der cultures, die mede 111-
vtoe:! oe-fenen op den welstand der
Indische bevolking. De weistand der
IndirO» i-evolkïiu: ging de her I»-
vink buk ongemeen ter harte, ltii vor-
11-01 do dat de regeering haar woord
zou ©tstaud doen en niet hij «le bc-
zuinigiugsactie de vitale belangen van
het Indische tolk zou aantasten. Hier
op legde de heer Feher. de R.-K. spe-
cialit' i: voor lndie mede den nadru':
en h ij achtte hei zeker niet reaction-
nair. indien tot sluitende budgetten
kan gekomen worden, immers niets is
nadeeliger dan ec-n budget dut jaren
aaneen niet sluit. De heer l-'eber
drong er dan ook ernstig op aan. om
getrouw aan de belofte der regeering,
d* vitale belangen niet te schaden en
do werken van volksgezondheid «n
onderwijs het laatst voor hi-snociing
in aanmerking te brengen. Wie even
min bezwaar had tegen liet sluitend
maken der begrooting was do beer
Scheuror. do Indische specialiteit vnu
oud» der anti-revolutionnalren. Ook
dc-ze afgevaardigde bral; een lans voor
het welzijn «Ier Indische ine.
Wanneer de Indische regeering steun
bood, op een of andere wijze aan do
grooto cultuurondememingcn dan
zou ook dat indirect steun bieden min
do welvaart van den Inlander Maar
daarnaast w0*1 acht de hoor Scheurer
de regeering direct land te doen ont
ginnen ten bate van den inlander in
dividueel. De heer Scheuren stond
lang stil hij het geheel van hel „in-
lnndseho" levenlang bij de vele gees
telijke stroom in gen, die zich voordoen
in liet. Indische leven, bij do vele gods
dienstige invloeden, die werken en
wekte in dit verband den minister op
voort tc gaau op den wee van steun
aan do Protestantsclie missie. Wat er
reeds gebeurd was, Jat waardeerde
de lieer Schemer ten zeerste. Van zelf
sprekend bracht hij ooi; even «Ie rev.»-
hitionnairc bewegingen in Indiè hier
tor sprake. Groote heteekenis ken
de lilj hieraan toe. doch in het hew
lang van do bevolking zelve, wild»
hij daaraan goede leiding schenken
van 'n rechtmatigeu groei in zelfstan
digheid bleek de heer Scheuror geens
zins afkeerig.
Dool koeren wij naar don ho*r
Lovink terug, naar den 'neer Lovink,
die nog op andere punten verschilde
niet den heer Gerritsen. Deze had de
vermindering in den uitvoer min of
meer op rekening van de regeering
gesteld, maar de heer Lovink con
cludeerde uit statistische gegevens
over de laatste vijf jaar, dat r zulke
seldomm«lbin«w in de:i crisistijd 111
den exportcijfers hadden plaats ge-
IwmI. dat. uit daling daarvan thans
onmogelijk tot schold bij de revgeo-
ring mocht geconcludeerd worden.
Voorts gaf do "neei Lovink verschil
lende landbouwkundige wenken,
vvenscht» hij bevloeiingswerken mt
te breiden en vroeg hij «;en objectief
oordeel over de goiivcrneimentobedrij-
veii, die niet :iltij«l afkeuring ver
dienden in bepaalden streken on
voor bepaalde cultures of produc
ten. O n. wees hij op de gouverne
mentskoffiecultuur.
Ten slotte had de 'neer Lovink en
kele desiderata. Allereerst, wenschle
hij een gespecificeerd overzicht van
de bedragen, door «Ie InlandscJie be
volking aan d«- belastingopbrengst
der latere jaren geleverd, lin daar
na l/c|ileitle hij l«ij den minister het
denkbeeld 0111 het koloniaal verslag
met. 57 bijlagen wat meer overzich
telijker te maken, opdat men do ge
gevens ©ruit opdiepen knn, die er.
wel eens tc vergeefs in gezocht
worden.
Natuurlijk hebben ook de sprekers
van gisteren ieder voor zim oomgc-n
tijd gewijd aan de ..schandalen" En
memand sprak daarover zonder af
schuw en afkeer. De lieer Feher zocht
de Oorzaak van de mogelijkheid eer-
rorruplie vooral in liet ontbreken
van standvastig» contröle op de
gesti<- di'-r ambtenoren, vvien groote
(inaneieele belangen /.ijn_ toever
trouwd. Maar de hoer Scneurer,
hoe groote waarde hij aan controle
ook htekende, wilde bovenal scherp
loel«-lten luj liet ieigin der ambtelijke
c-arrii-re. vviide een nauwlettend toe
zien «loor de iifdeeling „Personeel"
ten departement» welke «le nieuwe
rnjvtciiiiréii nier alleen lichamelijk
n iiit-ilwtiieel lieeft te keuren, maar
ook necfl toe te zien op de karakter-
iis.-1i.-ippc:i van lien, die voor uit
zending in aanmerking komen. De
lieer van Bo«Mzelaer sloot zicli iiier-
bii ten volle aan; strenge keuring
fu-lib iiij noodig en een goede oplei
ding van uit te -zenden ambtenaren.
Niet ,-illeen had de corruptie vrijwel
algemeene aandacht maar ook het
onderwerp der spoorwegstaking, de
oorzaak vuil <>- interpellatie-Albarda.
Maur. instemming voor des In-eren Al-
hai-da's constructie van de feiten vond
deze ni--' zelfs niet bii den lieer Wijn
koop. Van provoceeren der staking
door 'le repealing meende.de heer Fe-
ber. was geen sohijm <»f schaduw aan
wezig. De regeering meende
dez- afgevaardigde mocht niet be-
rusten in «le redevoering van den heer
Semaoen. den leider der Indische
spoorwegmenschen en daarom arres
teerde zii hem. fDeze arrcstaiic. niet
wan. werd de aanleiding tot de sta
king).- Een redevoering die men niet
aII«-'-ri toetsen aan onze. wester-
scJie hegromer., maar die moest be-
gref«en worden nan;- den aard van den
inlander. in het licht, van Indische
vei'hou-::og(-ri En mk <ie heer Scheu
ror stond niet nan "s hecren Albarda's
r A>-. lfii zne i«' de etaking niet an-
rlerji d.-r .en communistische aclie,
een ncfie di>- zich 01% velerlei andore
wiizen uitte. De heer Sclieurer hoopte,
do» de Indis-he r-eoeering deze com-
munietift he actie den k©P zou indruk
ken De lieer Van Boef-zelaer van
Duiibeldam sloot zich in 't- algemeen
t.i 1 ziiir onmldd'-lii-f-e voot'g-mg'TS op
l«e' •-prekersgeste^He de heeren
F- ber en ftcheurer wat öc striking
l«etreft s»n. I.e«/deer liovenal dc*n nn-
druk op. t liet verk«vrd is, Tndiê
door ©en Nederbuidschen 1-ril te bo-
rien. (Jinp men in Indië elke beper
kende hcpnliug uitschakelen, cing
men de vrijheid geven, die de heer
Albnrda wenscht. «Inn zou liet al apoe-
dip htiikon, dat Indii"- die vrüheid niet
zou kunnen verdragen. Al wnt de
he-'-r Albarda a.-m voorbeelden heeft
anngeliasld en in Indië zal natuur
lijk wel iets. misschien veel verkeerds
in de maotretrelen voorkomen was
naar liet inzicht van den oud-zon-
dingsconsul allerminst betwijs. dat de
nolitiek dor Indiache regeering prin
cipieel fout is. Wat de lieer Feher ten
wille eens was met don lieer van Boet-
zelner Allo feiten -ook de heer Fe-
her keurde de wijze of, waarop som
mie© Europeeeche journalisten (in 't
geding was de heer K. Wijhraii6) zich
uitlieten over het Indische volk
door don heer Albania genoemd be
wezen niet« naar dient» inzien voor een
reactionnair» politiek der regeoring.
DtJch wel hoopt de lie©r Fober. .-jiat de
regeeriiig rugpegraat "zou bezitten te
gen do reaction na ire tendenz. die zich
in d«? kringen dor Europeesclie samen
leving openbaart.
Zoowel de lieer Schcurer »ls de
heer van Boetzelaer van Dubbeldam
spraken over de kwestie van schei
ding van Kerk t-i Staat allereerst,
over art. 123 (het zendingsartikel uit
het, llegeerin^sreglement) daarna.
Over do kwestie van scheiding van
Kerk en Staat i.aren zij het eens
liet rapport der commissie die deze
kwestie onderzoekt blijft veel te lang
uit en moet. gaan de werkzaamhe
den voort als tliAns. nog jaren aaneen
uitblijven, zoo was beider gevoelen.
Art. 123 R R. wcnscht de heer Schcu
rer volledig gewijzigd en dat zoo
•poedig mogelijk, naar zijn inzien,
terwijl de heer van Boetzelaer dat
artikel niet veranderd wenscht-, wijl
het bescherming biedt voor iedere be
hoorlijke zendingsactie en waakt te
gen elke onbehoorlijke inmenging.
Gelijk men weet, i= het voor der» heer
Rcheurer een kwestie van nrincïp©,
de wijziging van art. 123: hij wil nl.
ageheide vrijheid voor de zending,
dus ook werkzaamheid op terreinen
mogelijker maken waar andere corpo
raties reeds werken. De heer Van
Boetzelaer nu kwam het - iet zoo
slecht voor, de', de minister zonder
overijling en voorriehtig die kwestie
wilde afwerken.
I)e heide laatste .«prekers van he
den waren de lieeren van Dij"" en
Wijnkoop. Zal morgen de minister
den «lag aanvangen! De vrijzinnig-
democraten heKV'-.i nog niet gespro
ken.
De lieer van Dijk c'ronp aan op
meer exploitnt.a van de hulpbronnen
van het land, vroeg de cultures zoo
sterk mogelijk lc »f«men en het bm-
tcnlandsoli kapitaal zoo weinig moge
lijk af te schrikken. Dat zou strek
ken in het landsbelang, in aller be
lang, van inlander en Europeaan, van
moederland en koloniën, want „In-
die verloren, rampspoed geboren'
De heer Wijnkoop bood een variant
op de rede van zijn partijgenoot van
Ravesteijn; teeker.de als schoon het
Indisch commun'ame cn geloofde, dat
de. arrestaties van Indische counmr
uisten veelal geschieden op grond
••m valsche beschuldigingen der poli
ncbeambten. De heer Wijnkoop had
hier en scherpt jiijl in do politie
corruptie,
De beer van Boetzelaer had eerder
gewezen op de weinige ontwikkeling
der Indische bevolking als vergemak-
keling voor het communisme. Waar
om scherp toezicht op de de Indi
sche grenzen overschnjdenden wel
geboden was, naar het inzien van dien
spreker.
Voorts meende de heer Wijnkoop
dat de regeeriiig op alle mogelijke
wijze de massa provoceert, waardoor
a priori voor elke wandaad, ook voor
de staking van Semaoen. verzachten
de omstandigheden moeten worden
gepleit. Geen enkele bezuiniging drr
Indische regeering achtte hij ge-
wenscht, om niet, te zeggen misdadig.
Spoedig zal zoo zcide hij Indo
nesië het op cultuurgebied meest ach
terlijke land zijn....
INTIMUS.
1NCEZ0NDEN MEDEDEELINCEH
a 60 Cts. per regel.
GEEN W ONDEROLIE MEER.
Gebruikt thans
MET LAXEERMIDDEL
(Smaakt als chocolade!.
Door kinderen en volwassenen gaarne
genomen.
Fa. K. VAN EDEN,
Spaarne 38;
Groote Houtstraat 161;
Gen. Gronjéetraat 49.
Fa.br. TM. KERFOOT «fc Co. Ltd.
Bardsley (Larics) England.
Importeurs: C. F. VAN Dl KL <k ZOON
Dordrecht.
(Vervolg).
Get. J. Pooyer, winkelier, wonende ;c
Volcncaro. weet van öc zaak nieis af.
Hij ken*, den bekl. als iemand die nu
en dan een potje bier drinkt, maar die
overigens geen kwade kerel is. Tol een
moord acht gel. den bekl, niet in staat.
Hij i; een flink vakman.
j)r. A. van Laarhoven, die den veld
wachter Kuenen op den bewusten dag
bij zich had gehad, had een paar kleine
vonden op bet hoofd geconstateerd.
Mei waren verwondingen van lichten
aard.
PresidentDus geen zwaar lichai
lijk letsel? Er was geen quaesiie
levensgevaar?
Dr. A. van Laarhoven Neen.
OfficierAcht u het mogelijk met
dien ntokcr iemand zwaar lichamelijk
letsel loe te brengen of te dooden?
Getuige: Ja. als het met n
kracht geschied!. De verwondingen
waren echter niet van dien anrd, dat
zij der» indruk maakten dat niet kracht
is geslagen.
Verschillende getuigen h décharge
worden gehoord.
Get. J. Sombroek, smid tc Volendam,
zegt dat bekl. bij hem bekend staat als
een dommen, goeden, zachtmoedigen
iongen. Af cn toe dacht get., die hem a!
jaren kent, dot hij malende is.
Over de zaak van het beweerde he-
smeerctt op het politiebureau, had bekl.
zich tegen hem wel eens uitgelaten.
A. Poóver te Volendam zegtIk
was met S. naar een paar cafe's ge
weest. Na dien tijd hadden wij riet
een paar kameraden eon eosprok. H« t
gin? eerst over de werkzaamheden.
Toen zeid© een: Geef iii eens eon
rondje. S. antwoorddeHet zit er
Lij mij nog al aan. Ik zeide't zit er
bij jou nog aan.
•S. ging dan Leen.
Toen hoorde ik hem roepon Ben jij
diezelfde man van de kermis'? Ik keek
om on zag dat het veldwachter Kue
nen was. S. greep den veldwachter
aan. Er had een worsteling plaats en
S. had den moker in do linkerhand,
die bekneld wns tusschen den arm van
den veldwachter.
Zó<5 eaf S. den veldwachter een
paar likjes.
Verdeöieer IVas bekl. dronken!
GetuigeNeen, hij had wei wat
op.
Get. J. Tuyt, viscliliandelaar te Vo
lendam. ontkend© dat liri tegen S..
had gezegdAls je een kerel bent,
don pak ie Kuenen aan.
Verder deelt get. mede. dat hij aan
h«:-t gevecht een einde had gemaakt.
Ik zeide legen S.„Beu iii nou
krankzinnig!" en toen stonden lieiden.
S. en de veldwachter, stil, maar geen
vati l«ci«l©Ti zeide iets.
Beiden stonden „bewusteloos" te
genover elkaar en ik haalde S. den
moker uit d»- hand. Ik had gezien, dat
zii elkander aangreoen on toen bc-n ik
cr op af gegaan.
De h«mer rn beitel heeft bekl. meer
bij zich. Hii hooft ze noodig voor ziin
werk.
Het requisitoir.
Het O. M. meent dat vost staat de
voorbedachten rade daar bekl. het
plan had 0111 den veldwachter met
den hamer 1e lijf te gaan. Dat bekl.
het plan had om den veldwachter te
vermoorden gelooft spr. niet. Er blijft
dan over poging tot bet toebrengen
van zwaar lichamelijk letsel. Hoe
kwam beki. tot die zware mishande
ling?
Vele getuigen zeiden dat bekl. gun-
etig bekend staat. Spr. gelooli niet
dat hij iemand is van een verdorven
natuur. Bekl. beweert dat hij een
minne behandeling van do "veldwach
ters heeft ondergaan, maar de agen
ten ontkennen dat. Ten slotte kwam
't plan om wraak te nemen en den
agent 10e te takelen.
Gelukkig is liet maar gebleven bij
een lichte mishandeling.
Met O. M. requireert dan wegens
poging tot het toebrengen vu zwaar
lichamelijk letsel met voorbedachten
rade' 1 jaar en 6 maanden gevange
nisstraf met aftrek van de preven
tieve hechtenis.
Het pleidooi
De verdediger mr. J. H. J. Simons
zegt in zijn pleidooi dat onderscheide
ne personen zich tej hem hadden aan
gemeld, om als getuigen op te treden,
omdat men overtuigd vvas, dat bekl.
geon zware straf verdient en den in
druk heeft, dat de veldwachters Kne
llen en Marks ongowenscht optreden.
Van een voorbedachten rade is in
dezen geen sprake. Alleen daar «-?«
een wrok bij bekl. die echter niet zóó
slork was dat men kan zeggen: er
waa een plan om met den man af t©
rekenen. Een ander vraag is: is hier
een poging tot het loeK-engen van
zwaar lichamelijk letsel?
Velen zeggen wel eens:Tk zal dien man
dit of dat. doen maar zii bedoelen dat
dan niet zoo. Uit het feit. dat bekl.
den moker en heitel bij zich had, is
niets af te leiden, daar bekl. deze im
mer bij zich heeft. Er rest dus niets
andera dan het plegen van gefwone
mishandeling.
Er is dan nog het verhaal van do
faecaliën. Hoe kan iemand de politie
van zooiets beschuldigen indien daar
niets van waar is. Vaststaande is dat
bekl. besmeurd was en liet is bijna
niet aan te nemen, dat bekl, dat zidl
zelf deed.
Pleiter herinnert er aan dat de
Hoogo Raad revisie van een
vonnis van den Politierechter
te Haarlem gelastte, waarin ook
een veldwachter uit Volendam op
trad, omdat, er sprake was van mis*
handeling door dien veldwachter.
PI. zou daarom een hernieuwd onder
zoek in dezo zaak wenschen. F.r is nu
een zware straf geëischt. In ieder ge
val verzoekt p!.. den bekl. een voor
waardelijke straf op te leggen.
Bekl., die zegt dat hij een pasbegin*
nend baasje is en voor zijn oude moe
der het brood moet verdienen, vraagt
ook hem een voorwaardelijke Btraf op
te leggen.
De rechtbank bepaalt de uitspraak
op 7 Februari.
BRANDSTICHTING.
Het laatste gedeelte van de mid
dagzitting is gewijd aan de behande
ling van een brandstichting-zaak.
Beklaagde. 21. S-, wonende te
Westzaan in wiens woning in c'len
avond van 25 November door den
veldwachter brand is ontdekt is een
woord rijk man. Als een lawine stroo-
men hem de zinnen uit den mond als
de president hem voorhoudt dat de
brand onder heel verdachte omstan
digheden plaats heeft gehad.
Hij praat al maar door met groote
radheid van tong c-n weet overal wat
op. Naar ec-n uitvlucht heeft hij niet
te zoeken. Hij heeft ze maar voor het
grijpen. De vondsten zijn bij hem
velo.
Dat men hem van brandstichting
durft verdenken, hij kan daar niet
over uit.
De kachel brandde als een oven.
Daarbij werden hout en krullen en nog
een kan met petroleum gevonden.
Och- dat deed ik alles opdat mijn
vrouw als ze thuis kwam het. lekker
warm zou vinden en die krullen en
dat hout plaatste ik bij «le kachel om
't mijn vrouw gemakkelijk te maken,-
zcci bekl.
Maar dan dat vat met benzine, dat
in een kast stond en waarin ook
houtwol was, aldus de President. Ik
Feuilleton
Uit hot Engelsen van
BARONES ORCZY.
(Nadruk verboden).
19)
Tallien. hoe invloedrijk It- ook wns
wns sh c.bts e-n pisftller. De schoone
Spannsclie zou Robespierre als toe
komst g echtgeno/t »er.<ozei 1 e l« n.
dccii 1. bwpterre was to voorzichtig
on to eerzuchtig om zich in haar nat
ten to laten verstrikken.
Du» stelde zo zicli tevreden mei
Tallien.
..Z:g mij wal nilj hedenavond fe
doen «taai", had de schoone vrouw
tot haar to^komsligen h. - rn ^;c«-
tor «rez.'gd. Eu hij. ©en en al iklellieid
«•n zelfingenomenheid, was door hoar
onderworpenheid gevleid ©n gekoL
inecrd, ofschoon hij in ziin hart over
tuigd was. dn* zij dezo slechts voor
wendde.
zult me helpen, niet waar, The-
resi.i?" smeekte hij.
7.ij knikte en vroeg koeltjes: „Op
welke manier?"
„Je weet, dat Robespierre mij niet
geheel vertrouwt", ging hij voort, cn
onwillekeurig liet hij bii bet noemen
vnu don naam van den geweldenaar
z'jn stfiu (talon, „sinds ik uit Bor
deaux terug Ion".
„Dat weet ik. .Ie zachtzinnigheid
wordt aan mijn invloed toegosehre-
„Mcf is ook jouw invloed. Tliere-
sia begon hij.
„Dio je van eetl met bloed bezoe
deld boost in eft-i eorli'h oordoetend
rechter veranderd heef;". vervolgde
zij. „Heb je er sr-ijt van?'
„Neen, neen!" l«otuigde hij: „ik
lm), er immers je liefde door gewon
non"
..Zou ik een roofdier kunnen lief-
hebben?" vro-2 zij. „Maar mocht je
rr nl een spijl van hebben, je bent
toe'1 stellig hang voor «Ie gevoltren".
..Robespierre verweeft "ooit iels".
re>i hii vane. „Fn hij I n«l mi' naar
Bordeaux Rosond-n om te straffen.
hield
vol.
m h©o. 1
„Is t iets gebeurd?'
„Neen, ■•-• leen 7. j» ;-wone ioes"-.
linzen zijn vage bedreigingen. .Te
kent ze. Als Robespierre mij op do
Nationale Conventie aanvalt, dan is
mijn vonnis geveld
„Tenzij jij begint met non 1o val
len".
„Ik heb geen aanhangers. Die heb
ben wij geen van allen. Robespierre
bclieerscht de Nationale Conventie
met een enkel woord".
„Je bedoelt", viel ze heftig uit,
„dat jullie allemaal vleiers n lui
aards zijn «le verachtelijke slaven
van één man. Met jullie tweehonder
den snakken jullie er naar, dat. cr
een einde aan hel hloedverizioten
komt: twee honderd man zouden hot
mecdoogeniooze werk, dat de guillo
tine verricht, willen doen ophouden
en geen van die alien heeft den
iuoe«l. om te roepen: „Malt,, het iv «e-
uoea!"
„De eerste, die „Mail!" roept, wordt
voor verrader uitgekreten", hernam
Tallien op sombere» toon. „En de
guillotine zal geen rust kennen, eer
Robespierre zelf gezegd heef'. „Ilct is
genoeg'."
..Iii' is de eeuige. die weet, wat hii
wil. Hij alleen vreest niemand riep
met onwillekeurig© lH-vvonderimg
uit. hoewel zii indeii-r <1 niet* «hvi
nfsHiuvv voor den g.vvrldeniar kor*-
terde.
..Ik zo'i evenmin hevr-esd ri«u,
Theresïa verdedigde Tallien zich,
en er klonk teedor verwijt uit zijn
stem, „als hel. niet om jou was".
„Dat weet ik, mijn vriend", ant
woordde zo met oen zucht van onge
duld. „Nu, wat wil je, dat ik doen
zal?"
„Er zijn twee dingen", zei hij op
veellieleekeiifiiidcn toon, „dio je zou
kunnen doen, Tlieresia, en die elk op
ziahzcll Robespierre zoozeer aan je
zouden verplichten, «l «l hij 011s lot
don kring van zijn ir.licTnste vrien
den zou toelaten"
„Welnu?" vroeg ze. „Welke twee
dingen zijn dat?"
Hij wachtte een oogeublik, scheen
le aarzelen en zei toen met beslist
heid:
„In de eerste plaats doel ik op Ber
tram! Moncrifen zijn Fatalis
ten -
Huor gezichtje nam een harde uit
drukking uun Ze schudde hel hoofd
,,Ik het) Robespierre voor vanavond
gewaarschuwd", zei ze „Ik wist, dat
eet: aantal jong© dwazen van plau
was, een incident in de rue St. Tlono-
ró te veroorzaken. Maar de heele zaak
is een mislukking geweest., en Robes
pierre heeft er dus niets aan gdiad".
..D© zaal; behoeft nog nipt als mis
lukt t e «ho-'vy-l 1© woideu"
„Wat bedoel je!"
„Robesni-MTe knn hier dadrlii';
z jn". drong hij opgewonden aan.
„Redrand Moncrif is hier in hnis.
Waarom zou je den jongen verrader
niet ann hem uitleveren en zoo Ro
bespierre's dankbaarheid winnen?"
„O!" viel ze verontwaardigd uit.
Doch toen ze den blik van jajoersche
v.-oode z.ag, die zijn oogen vuur deed
schieten, vervolgde zij met een onver
schillig schouderophalen: „Ik heb je
immers gezegd, mijn vriend, dat Ber
tram] hier niet meer is".
„Tlieresia' '.hield hij vol, „door mij
aldus te bedriegen
„Door mij aldus te terpen", viel ze
hem ruw in de redo, „benadeel je je
zelf. Later, we elkaar goed begrijpen
mijn vriend", ging ze op wat zachter
toon voort. „Je verlangt dus. dat ik
ter wille van jou den dictator van
Frankrijk van dienst zal ziin
„Tlieresia, we moeten Robespierre
mei ons zie); le verzoenen: IIii heeft
de macht in handen, hij heerscht
over Frankrijk. Terwijl ik
„Ah", viel ze driftig uit. „Daarin
hebben jij en je slappe vrienden juist
ongelijk. Jullie zogt. dat Robespier
re over Frankrijk heerscht. Dat is
niet waar. Met is niet Robespierre, de
mar zelf. d'.e heerscht. het is ziin
naam! De naam Robespierre is ©en fe-
tisch geworden Een ieder buigt ©r
voor. allen boe»emt hij vree» i-, DJe
naam heerscht door de doden
weike hij in liet leven roept, en do?r
do slavernij, waarin hij door voort*
durende bedreigingen een ieder go-
vangen houdt. Geloc-f me", hield zo
vol, „het is niet Robespierre, dia
heersclit, maar de guillotine, waar
van hij zich bedient. En wij allen
staan hulpeloos daartegenover iii
en ik en je vrienden, en nl die ande
ren, die naar het einde van dit Lid-
perk van bloedvergieten en wraak
snnkkon. We moeien doen, wat. hij
ons beveelt, «le eonc misdaad op de
andere stapelen, het. ©ene bloedbad
op het andere en alle blaam on ons
nemen, terwijl hij zich op een af
stand houdt. hii. wiens brein dit alles
uitgedacht heeft; jii en Je vrienden
zijn slechts ziin willige werktnicen".
„Om 's hemels wil. zwijg, Tliere
sia!'' viel Tallien haar eiinieliik Ge
biedend in de rede. 7'iju, door het
steeds dreigend gevaar overgevoelig
geworden, gehoorzenuwen hadden
een celuid opgevangen, dat uit do
vestibule kwam een geluid dat. hem.
deern sidderen een voetstap heb'
openen van een deur een stem.
..-Ril!" smeekte hij. „AH© muren heb
ben tegenwoordig ooren
Ze lachte schel.
(Wordt vervolgd.)
