ENGELSCH ALLERLEI
Buitenlandsch Overzicht
Liutlgc v®{g»llng»n,
„Do wet Is een moI".
lata over da Indische zout-bel&stlng.
Bezorgdheid over den Prins van Wales.
Malle gevallen.
□e bioscoop In den trela
het Britsche parlement dienst met Schotland onderhouden, in
gevoerd. De „Flying Scotsman", de
nelstc trein naar Schotland, welke hier
s morgens te 8 uur van h« Kings
Cross-station vertrekt, heeft tegenwoor
dig een salonwagen, welke als bios
coop is ingericht. En do reizi
gers kunnen ergens tussebea
I-onden en Glasgow komen kijken
naar de zotternijen van Charles Chaplin
of naar de hijgende dramatiek van een
Norma Talmadge, of hoe die sterren
aan het firmament van de cinema-we
reld mogen lieeten. Zelfs de relrigers,
die 10 het algemeen aan de bioscoop
hun liefde niet kunnen geven, zullen
moeilijk eenkennig kunnen blijven bU
ruik een middel om den tijd ia den
trein te bekorten.
In de berichten uit Brif-ch-Tndic, wel
ke den laatsten tijd herhaaldelijk go-
tuigen van de wrijving tusschen de re
geering en een groot deel der Indische
bevolking, wordt nog al eens gewaagd
■an de zoutbelasting, welke de inboor
lingen als een batelijken last op de
schouders voelen. Voor Europeanen is
het moeilijk te begrijpen waarom een
lichte belasting op tout (de Indische
nationalisten hebben haar juist met de
begrooting verworpen) voor een Indi-
chen dorpsbewoner zoo drukkend kan
Wij rien
bet eigenaardige verschijnsel, dat de
regeering door den druk van haar
eigen volgelingen in gevaar wordt ge
bracht. I Iet waren de mijnwerkers, die
deze weck indirect oorzaak waren dat
de regecring een nederlaag leed. Het
.was geen zaak, waarmede de regecring
stond of viel. Maar als de teekenen
niet bedriegen dan kunnen het diezelf-
de mijnwerkers zijn, die in de aanstaan
de maand den val van de regeering
kunnen veroorzaken. De eerstc-ministcr
beeft, toen bij voor bet eerst als zoo
danig voor het Lagerhuis verscheen,
duidelijk uiteengezet, wat hij wel en wat
bij niet als een nederlaag voor de re-
geering zou beschouwen. En zijn defi
nitie was elastisch genoeg om hem en
zijn regceiing te behoeden tegen de
resultaten van verrassende stemming-
tactiek, waarmede regeeringeo ge
plaagd kunnen worden. Alleen uit een
nederlaag op principic'ele zaken sou hij
de verciscbte conclusie trekken en heen
gaan.
Deze week trachtte de regeering tot
op bet laatste oogenblik het wetsont
werp tc redden, door leden ingediend,
dat ten doel had een minimumloon voor
de mijne/erkers vast tc stelle*. Het was
een schoon middel om de grieven der
mijnwertcers, welke op staking dreigen
uit te loopen, uit den weg te ruimen.
Het ontwerp is va* de baan. Maar de
regecring werd gedwongen te beloven
dat re zelf een myftregel zal voorstel
len. En zulk een maatregel rou het eer-
we controversieel® wetsontwerp rijn.
dat van do regeeringsbanken werd in
gediend. Ea ofschoon do „whips" vat»
cc regeering (dat rijn do leden van het
Huis, die hun partijgenooten naar de
bibbies voeren voor de stemming) ge-
loovcn een meerderheid van dertig
voor het in te dienen ontwerp te zullen
krijgen, is deze marge wel heel nauw
;en aanzien van een onderwerp waar
over cc gevoelens even verdeeld als
hartsuxhtclijk zijn. Bovendien ral een
zegening tont werp allicht niet. ver ge
noeg gaan naar den rin van de mijn-
v.erkers. Ea verschil van meening bij
volgelingen van de regeer ing relf is
daancra te voorzien. Dat, gevoegd bij
hat Lechte vijandelijke front van de
«.ppositie. maakt do positie van de re
gecring niet al te zeker. Onervaren par
lementaire secretaristen bezorgen de
regeating ook al angstige oogenbük-
koa. Onder deze omstandigheden kan
bet ciet verbazen, dat de Premier aan
•■.en openbaar diner gezegd heeft er een
fceefjo verbaasd over te zijn dat de re-
gcering nog aan het bewind i».
Mie Dickens heeft gelezen herinnert
zich Mr. Bumble. Hij is «ea typ® io
Opviel Twist, maar verschijnt ook wel
n andere verbalen van Dickons. IGj
-as een man, die er een zeer eigen en
xvat zonderling® mecning op na hield
orec vele dingen «n verschijnselen van
maatschappij en tamenlcving. Een van
.-•ja uitspraken, welko kenners van
IMcfccns zich zeker herinneren, is de
v-et is een ezel. De feiten schijnen hem
-rais gelijk 'e geven. Zoo bepaalt de
wet in dit lond bijvoorbeeld dat de
ericoop vanroomijs en mineraal
water tusschen half tien 's avonds en
middernacht >s verboden.
Onlangs is in het Lagerhuis een dap
pere poging gedaan door do indie
ning van een wetsontwerp door een lid
i den boezem der landsvergadering
rit wel belachelijke verbod op te hef
fen. En het was merkwaardig dat de
ons< huldig® maatregel terstond be
streden werd door een -ocialistisch lid,
die er misschien een middel la zag het
vehate particulier initiatief de gelegen
heid te verschaffen een winstgevende»
avond-handel in roomijs te drijven.
Maar het blijft niet bij roomijs en mi
neraalwater. Ook do verkoop van cho
colade, cigaretten ca lucifers is na eea
zeker uur, vroeg in den avond, niet
toegestaan. Dergelijke wetgeving schijnt
sr-cn andere uitwerking te hebben, dan
dat ie on geriefelijk en vervelend is
voor het publiek. Er is zedelijk uiter
aard niet» verkeerds in het kcopen van
roomijs te tien uur in den avond. En
het kan ook niet slecht geacht worden
chocolade tc koopen op dat uur. Maar
r!c verkoop is r.u eenmaal verboden en
xx ie rich schuldig maakt ana overtre
ding van deze groteske bepalingen,
komt er niet met een lichte straf af
ook. Een ongelukkige winkelier in een
plaatsje in Wales werd in September
lozz met twintig pond sterling beboet
omdat hij op ccn Zaterdagavond na
negen uur aan een klant om hem
een pleiricr te doen een doosje luci
fer; had verkocht. De winkelbediende
moest twintig shilling betalen wijl
hiibandlangersdicnsten had ver-
richt bij dit verschrikkelijke vergrijp.
Het tooneel heeft meer dan andere
Instellingen van deze bepalingen op
n detailverkoop van lichte gebruiks-
rfiDg'n te lijden. Dames hebben hier
air elders in de wereld de eigenaar
digheid op ongewone uren in het
theater trek te krijgen in iets lekkers.
En niet alle echtgeuooten bezitten in
710 hcogc mate de gave der attentie,
dat rij vooraf de wat grillige wenscben
weten te voorzien, welke in den loop
van <-rn theateravond in ccn vrouwelijk
h 'M kunnen opkomen. Dc tooneel-
wereld gaat dan ook al lang hevig te
keer tegen maatregelen, welke tegen
jri.c i enkel moreel of materieel belang
gericht schijnen. Intusschen. tot nu toe
blijft dc wet tenminste in dit op
zicht de ezel, dien Mr. Bumble placht
ic verfoeien.
Londen—Schotland ïn den trein is
een lange reis. De sneltreinen van hier
raar Glasgow of naar Edinburg hebben
acht uur noodig. Dat is een zit. die
gaat vervelen, ook met een boel lectuur,
en koffiedrinken en middageten er tus
schen door. Wie lange treinreizen heeft
gemaakt, weet bij ervaring hoe een
tonig ea zwaar de tijd wordt, al wil
het rythme der wielen hem ook aan
snikje? hakken. En daarom zullen de
nirnschcn hier. die vaak naar Schotland
met genoegen hebben kenni< genomen
van een nieuwigheid, door een dei
apoorv.cg-mnatschappi
zijn.
Er zijn in Britsch-ïndië duizenden
steden en dorpen, waar het eenige of
voornaamste -ruilmiddel bestaat uit een
soort kleine zeeschelpen, „cowries" ge-
hceten. De waarde van een schelpje
komt zoowat overeen met een twintig-
Me cent. Groenten worden gekocht,
naar verhouding van do hoeveelheid,
voor vier of acht cowries, liet is eet»,
luttel bedrag en wel in overeenstem
ming met de geringe behoeften en den
lagen levensstandaard van den inlan
der. De behoefte aan een monetair ruil-
middel of iets dat dezelfde functie ver
uit, zooals de cowrie, is in die gebie-
!cn zeer gering. De inlander verbouwt
ijn eigen koren, peper en andere voe
dingsmiddelen. Hij kan zelf? zijn eigen
katoen laten groeien en stoffen spinnen
en weven voor zijn klceding. Maar zout
kan hij niet zelf uit den grond halen;
hij moet er voor betalen, in contanten,
in koren of in schelpjes. Zijn voedsel is
eenvoudighet bestaat bijna uitslui
tend uit e*n klein, rond gebakken
brood, vat olie en noten, met een grein
tje zout en roode peper. By feestelijke
gelegenheden, wanneer hii «ens bui
tensporig wil zijn, voegt hij aan dit
dieet een paar kleine uien toe. Maar
wanneer hij zijn beetje zout niet beeft,
dan is zijn dag verdrietig. In zijn warm
land kan hij het wel met wat minder
kleeren doen, maar zonder zout «an hij
niet eten. Kerrie kan niet worden ge-
maak; ronder zout; de spaarrime groen-
ten smakm niet, indien er niet wat
zout aan is toegevoegd.
De inlander zonder zouf mlsf even
goed «1? wij letterlijk het zont de*
levens. Ziin weerstandsvermogen tegen
do tropt'ch® ziekten verzwakt, indien
zijn dieet te zoutloos wordt. Hij weet en
voelt dat allemaal rn zal zich inspan
nen otn de handvol cowries bijeen te
krijgen, waarmede hij zijn dagelijksch
zoutr.intsoen kan koopen. Het valt hem
moeilijk de belasting maakt het zout
duurder dan hij kan verdragen. En hij
komt niet altijd aan zijn rantsoen toe,
In de influenza-epidemic van :qi81919
stierven i:H millioen inlanders; dit
ontzettende sterftecijfer wordt door ve
len toegeschraven aan de onvoldoende
hoeveelheid zout in dc spijs van den in
lander, waardoor bij abnormaal vat
baar werd voor de verwoestende wer
king van deze ziekte. Alleen al van een
humanitair standpunt bezien schijnt
het dus wenschelijk, dat het zout in
Britsch-IadiÖ zoo goedkoop mogelijk i«.
Maar ook van een financieel standpunt
bezien is de tout-belasting geen succes
geweest. Mén had de opbrengst ge
schat op drie millioen pond sterling,
doch ze heeft nog geen millioen opge
leverd. Door velen in Engeland wordt
het opleggen van die zoutbelasting een
politieke domheid geacht. Ze bedierf alle
kansen van de Liberalen bij dc Indi-
scho verkiezingen en de Liberalen vorm
den de eenige inlandsche partij, welke
bereid was met het Britsche bestuur
samen te werken.
De ongelukken mff paardrijden,
waarvan de Prins van Wales het slacht
offer wordt, beginnen hier ongerustheid
to wekken. liet publiek bewondert zijn
moed en heeft uiteraard een natuurlij
ken tegenzin zich met 'sFrinSea parti
culiere leven te bemoeien. Niettemin
neemt het gevoelen toe. dat de troon
opvolger niet zooveel mag wagen. Toen
dc Prins dc vorige maand zijn sleutel
been brak. was de hoop levendig, dat
hij liet geval als een les zou opvatten
en dat hij in de toekomst wat minder
voortvarend en gedurfd zou worden in
de sport van het paard, waarvan hij
zooveel houdt. Zijn energie en zijn
moed konden meende men gerust
wat beperking verdragen. Maar het
sleutelbeen wa» nauwelijks weer stevig
of hij hervatte zijn ..steeple chasing",
dat een van de hachelijkste van alle
vormen van paarden-sport meet worden
geacht. En terstond had bij een_ an
deren leeliiken val, welke een lichte
hersenschudding veroorzaakte.
Dc Prins geeft zich zoo volledig en
met zooveel plichtsgevoel aan het maat
schappelijk werk, dat zijn positie van
hem cischt, dat ziin landgenooten hem
niet graag zijn athletischc en sportieve
genoegens misgunnen. Intusschen rede
neert men dat zijn leven openbare waar
de heeft en dat hii tegenover ziin land
genooten de verantwoordelijkheid heeft
het niet op onredelijke wijze in de
waagschaal te stellen. Bij velen heerschl
nu na dit laatste ongeval het gevoelen,
da; 's Prinsen gezonde geestdrift voor
de paardensport hem êen weinig over
de schreef heeft doen gaan en dat zijn
buitengewone populariteit er zelfs bij
zou winnen indien hij het besluit te
kennen gaf, zijn rifico in dc toekomst
te verminderen. In het algemeen maakt
men in dit land niet veel drukte van
ongevallen van dezen aatd- maar hun
herhaling en het' feit dat ze den ti
de emotielooze Britten te veel te wor
den. De zaak is nu zelfs in de Lands-
irgadeiing ter sprake gebracht.
Sedert de Labour-regeoring aan het
bewind is gekomen, kenmerkt het of
ficiële leven van het land zich door
malle gevallen.
Verscheidene mannen, die tot voor
kort aan een nederigen levenswandel
gewend waren, verkeeren, nu rij mini>
zijn geworden, uiteraard vaak in
sfeer van voornaamheid en offi-
cieele deftigheid. John Lawson, die fi
nancieel secretaris is van het departe
ment van Oorlog, bracht eenige dagen
geleden in het gezelschap van verschei-
1 hoog geplaatste militairen een be
zoek aan Woolwich Arsenal, het ver
maarde centrum voor de vervaardiging
oorlogswerktuigen. In den loop
de inspectie-tocht bezocht Lawson
ook de officieren-club, xvaar hij werd
angen met alle hoffelijkheid, welke
bij den persoon van een minister van de
kroon behoort. Ilij dronk koffie in de
.Officers Mess", dc eetzaal der officie
ren, en te midden van het wat ceremo-
nieelc gedoe, begon hij plotseling har
telijk tc IacheD.
Waarom lacht ge. Sir?" vroeg een
der officieren.
„Ik kan het niet helpen." antwoordde
Lawson, ,.de laatste maal dat ik bier
was ik tafelbediende, dat was ge
durende den oorlog."
Stephen Walsh, de nieuwe minister
van Oorlog, is een gemoedelijk man,
die zijn oude levensgedrag als zoo
veel Labour-ministers liefst zoo wei
nig mogelijk verandert. Walsh en zijn
echtgenoote izijn huiselijke mensdhen
en zeer aan elkaar gehecht. Hun huis is
in Wigan, in Yorkshire, vele uren spo-
rens van Londen. De man moet natuur
lijk als hoofd van een der voornaamste
Staatsdiensten, zijn dagen in Londen
doorbrengen. De vrouw verdeelt haar
dagen tusschen Londen en Wigan.
Wanneer zij in Londen is zit rij uren
aan de zijde van haar minister-echtge
noot in zijn kabinet en zij lunchen al
tijd samen in zijn particulier veltrek in
het „War Office".
Eenige dagen geleden kwam een be
kend pair den minister bezoeken, met
het doel hem in kennis te stellen van
een belangrijk staatsstuk. Mevrouw
Walsh was op dat oogenblik in dc ka
mer en de minister stelde haar aan zijn
bezoeker voor. Deze bleek na de plicht
plegingen wat schuw om staatsgehei
men te bespreken in tegenwoordigheid
van derden nl was de derde in dit
geval dan ook de vrouw van den Mi
nister. Na eenige pijnlijke oogenhlikken
zeido dc pair; „Ik zou u graag alleen
«preken als het kon."
„O, laat moeder dc vrouw u niet sto
ren." antwoordde Walsh lachend, „re
is altijd hier en ze kan goed geheimen
bewaren."
En de trotsche en trouwe echtgenoote
uit Wigan bleef.
Londen, aö Maart 1914.
MOET DUITSCHLAND TOT DEN VOLKENBOND TOETREDEN?
HET CEVAAR VOOR EEN NIEUWEN OORLOC,
VREESELIJKE VOORSPELLINCEN.
DE PLANNEN VAN DE NIEUWE BELGISCHE REGEERINC,
een opvolger gelden, 1
Zooals wij reeds in 't kort gemeld
hebben, zou de Britsche premier Mnc-
Donald in een nieuw schrijven aan zijn
Franschon collega Poincaré cr op heb
ben aangedrongen
Dultsohland tot den Volken
bond toe te laten,
als de beste garantie tegen een even-
tucele botsing tusschen beide •egenstan-
ders.
Dezer dagen hebben .en en ander
meegedeeld over Dnii'-chlaud's stand
punt iu deze quaestie van toetreding tot
den Volkenbond. Duitscblanwil alleen
als volgcrechtigd lid tot den Volken
bond toetreden, niet „Is geduld lid met
allerlei reserves. Daarnevens dient ook
melding gemaakt van een Duttsehc ge
zaghebbende stem, die, in de Britsche
lijn komende, met klem aandringt op
toetreding door Duitschland. Dw«
stem is die van een volbloed soldaat,
een vroegeren militarist van het zui
verste water, die echter door de door
gemaakte realiteit van den modernen
oorlog ieder gevoel voor de romantiek
van don strijd heeft verloren.
Reeds eerder heeft de g«-p. generaal
Von Deimling rich doen hooren, en
wel om als vakman het Fransche volk
te waarschuwen voor de schoonklinken
de leure van bescherming door de Rijn-
barrière of wel demilitariseering van
eea grensstrook. In den modernen oor-
lof overwint niet Jcfene öte
den rivierovergang In handen heeft,
maar degeen, wiens artillerie vuurover-
wicht krijgt en wiens ludrivloot het
luchtruim boven cn achter do legers
bebeerscht. Indien men den Franschen
gcneralen staf zou vragen (streef ge
neraal v. Deimling onlangs) of hem dc
militaire forceering van het Kanaal on
der bescherming van zijn vbr-reikenc
zwaar geschut en zijn grootcr® lucht-
vloot als iets onmogelijks voorkomt,
rouden de Fransche stafofficieren me<Jc-
liidend lachend ontkennend antwoor
den.' Maar waarom dan te vertrouwen op
•1, legonüe vao M!0h(iwln, aMr
de Rljnbarrtère?
Wurom 3e Uortondim scliljvtt
do conclusie kwam, dat Frankrijk de
gewen schte veiligheid erlangt noch
door rivierharricres, noch met gedemi
litariseerde zuncs, door bewapeningen
noch door bondgenootschappen, maar
slechts door één middel: n.L den Vol
kenbond, d.w.z. den universeelcn Vol
kenbond, waarin ook- Rusland en
Duitschland zitting hebban. Waaraan
hij toevoegde, dat een ieder, die zijn va
derland en volk liefheeft, of hii Dult-
=rlier, Franschman, Rus, Engelschman of
wat ook is, den Britschcn premier
moest steunen in diens pogingen om
den tot dusver zwakken Volkenbond
ccn krachtiger leven tc verzekeren.
Thans zet generaal v. Deimling rijn
standpunt nader uiteen in de „Voss.
Ztg.", waarbij hij wijst op den huldi
gen toestand, dat het ontwapende
Duitschland ligt te midden van tot de
tanden gewapende volken (in 1913 ston
den ruim 33/4 millioen man onder de
wapenen, thans ruim 4$' millioen), uit
gerust met de «eest moderne techni
sche vcrnietigingsmiddclen. waaronder
bommen gevuld met chemicaliën, die in
staat zün de grootste steden in enkele
uren tc vernielen. Zooals dc Britsche
generaal Hamilton onlangs schreef aan
zijn Duitsehcn collega v. Schönaïch
„In den volgenden oorlog zullen de
vliegtuigen als gieren boven de groote
steden krijsehen. Burgers hebben geen
flauw denkbeeld van dc werking der
moderne bommen. Ik als kenner van
den oorlog.
pleit daarom voor vrede
en toenadering tusschen de
volken.
Wanneer wij niet op onze hoede zijn,
zullen het continent cn Engeland door
een ramp bozoclit worden, welk® hon
derdmaal vrccselijker zal zijn dan de
aardbeving in Japan." En naast deze
nli3ntastische krijgstoerustingen be
leeft men weer dc oude methoden van
vóór den oorlog geheime diplomatie,
intrigues, wedijverende machtsgroepee-
ringen. Kan een nieuwe oorlog niet
voorkomen worden, dan zal Duitschland
het oorlogstooneel worden."
De* te meer reden (aldus generaal v.
Deimling) voor Duitschland. om hü de
and-eren aan tc dringen op beperking
der bewapening op grond van art. 3 van
het Volkrnbondstractaat. en 0111 ann riin
rechten ten deze taai en hardnekkig
toch ook voor te houden, hetgeen alleen succes kan
hebben, indien Duiisohland lid van den
Volkenbond is. Blijft Duitschland er
buiten en bepaalt het rich tot schim
pen op den Bond, dan zullen wij heele-
raaal niets bereiken. Wij moeten in den
Bond komen, al ware het alléén reeds,
om de ontwapeningsquacstie, teneinde
steeds weer opnieuw onze stem te kun
nen verheffen, die tenslotte zeker niet
onverhoord zal blijven. Want ia den
Bond zijn sterke krachten aan het w
dio energiek voor beperking ijveren, al
is het alleen maar, omdat de volken,
zooals in het bijzonder Frankrijk, de
lasten niet meer kunnen dragen.
Juist een toetreding van Duitschland
tot den Volkenbond zou een geduchte
stoot ten goede zijn in de kentering,
welke in de Fransche openbare mee
ning in wording is. Door die daad toch
zou Duitschland de wereld openbaren,
dat het de reactie met haar geest
haat cn wraakzucht beeft overwon
cn dat het bereid is in een geest
verzoening samen te werken met de an
dere volken tot den wederopbouw van
Europa. Daarin rou Frankrijk een vrij
wat zekerder waarborg kunnen rien Aan
in geweren, kanonnen en vliegtuigen.
Von Deimling, die de toetreding van
Duitschland een levensquaestie noemt,
is het niet eens met Strcsemann's ver
klaring ter zake in den Rijksdag en
meent, dat Duitschland geen uitnoodi-
ging moet afwachten, maar zelf het
initiatief moet nemen, waartoe het méér
dan tijd is. 1 I
Bij de voortgezette behandeling
van de regeeringsverklaring
In de Belgische Kamer
heeft Thaurtis nog even het standpunt
toegelicht door hot nieuwe Kabinet
aangenomen. In antwoord aan Von-
dcrvolde zei de eersfo-rainister, dat
de nieuwe rog coring was samengesteld
uit leden van twee partijen, die met
elkaar veel gemeenschappelijke heb
ben, waarbij hij niets had gevoeld
voor een homogene regeering, die stil
zwijgend door de beide andere par
tijen zou zijn gesteund. In het par
lement zelf was trouwens geen homo
gene meerderheid te vinden. Theunis
meende ook dat de punten, die thans
op Biet regceringsprogramma staan,
zullen volstaan om gedurende maan
den arbeid te verschaffen ann het par
lement. Eens dc zaken, welke thans
op de agenda staan, afgewikkeld,
kan elk der beide partijen, die in 'do
regeering zijn vertegenwoordigd,
weer in volle vrijheid handelen. Vol
gens Theunis vergeet men te veel, dat
Duitschland de schuld draagt van
den moeilijken toestand, waarin het
land verkeert. Niet alleen heeft
Duitschland België overrompeld, het
weigert bovendien hardnekkig de aan
gerichte schade te vergoeden.
De inzinking van den franc in den
laatsten tijd weet Theunis andermaal
aan buitenlandscho manoeuvres.
Verder wees de premier er op, dat
de nieuwe regeering ten aanzien van
dc buitenlandsche politiek dezelfde
richtlijnen zal volgen nis de vorige,
Intusschen deelde hjj Van Cauwe-
lacrts vrees niet. dat de deskundigen,
die het vraagstuk van het herstel on
derzoeken, moeilijkheden zouden on
dervinden en onder bon meeningsver-
schil zou ontslaan. Theunis erkehde
te dien aanzien optimistisch te zijn.
Alleen moeilijkheden van practischcn
aard waren to overwinnen nu men,
na over do principes het eens te zijn
geworden, do realiteit van naderbij
had te boschouwen.
Over een hervatten van «3e onder
handelingen
met Nederland
naar Van Cauwclaerta wensch. uitte
zich Theunis zeer voo-rzichtig. De
quaeetio had men nooit uit het oog
verloren, zei hij. doch zij waa uiterst
delicaat.
Hetzelfde gold de betrekkingen met
Rusland.
Wal de vraagstukken in verband
met, de binnenlandsche politiek be
treft, waarop Van Cauwelaert heeft
gewezen, meende Theunis. dat eerst
het regeeringsprogram moest worden
afgewikkeld. Ten slotte ontkende de
eerste minister, dat do nieuwe -re-
creering loven do arbeiders zou ziin,
Integendeel waren ook de arbeiders
vi'iör do regeer ing. gei hij 011 de libe
ralen en katholieken juichten hem
Er wórden al weer aanvallen on'der-
Vaudervelde begon den alriid te
gen de .reg-eerine: door te vragen, dat
liet wetsontwerp op de crematie,
waarmee de Kamer vóór de crisis be
zig was, 00 de agenda zou voorko
nen. Do liberalen, die vóór den val
■an Theunis' tweede kabinet op on
verwijlde afwikkeling van de quaes-
fcie stonden, stelden thans voor, de
zaak tot betere tijden te laten rusten,
omdat andere quaesties de voorkeur
verdienen.
Vandervelde fnerkto daarbij op, dat
de liberalen, om aan het bewind te
blijven, alles hadden opgeofferd, waar
door zii nog den «schijn haddeu een
program te hébben.
Onder hoongelach van de zijde der
socialisten werd het ontworp-orema-
tiewet. met 86 tegen 63 stemmen en
6 blanco briefjes van de agenda af
gevoerd.
Verspreid nieuws
ENCELANO EN RUSLAND.
De Sovjet-delegatie voor de Britsch-
Russische conferentie te Londen ver
trekt in het begrn der volgende week
ut Moskou.
Zij 13 als volgt samengesteld: Ra-
Jsowski, president; Litvvinof, Tomski,
lid van liet „Politburo"' der Commu
nistische partij en hoofd der valcver-
eonigingen; Scheimnan, president van
de staatsbank; Preobrajewski, ex-mi
nister van financiën; Stomanyakow,
hoofd van de commercieele afdeeling
van do Russische ambassade te Ber
lijn: Itoetociof, president van de Rus
sische textieltrust; Sjwernik, een der
leiders van het departement van in
spectie; Khadialayoes, vroeger presi
dent vau den Raad van Volkscommis
sarissen in Tocrkestan; Raclienko, lei
der mijnwerkersfederatie in het Don-
gebied: Djidkow, lid van de centrale
uit.voerende commissie vau de spoor-
vvpgarbcidcrsfedoratie, en Rothstein,
vroeger Sovjet-vertegenwoordiger in
Perzië, thans leider vau het Russi
sche persbureau en lid van de com
missie van buitenlandsche zaken als
algemeen secretaris.
De benoeming van Khadialayoes en
Rothstein schijnt cr op to wijzen, dat
de conferentie zioh ook zal bezighou
den met de Centraal-Aziatische aan
gelegenheden, welke van groot, belang
zijn voor de betrekkingen tuasohen
Rusland en Engeland.
DE REVOLUTIE IN HONDURAS.
F.ca telegram uit San Salvador in
zake de revolutie in Honduras, meldt
dat de revolutionairen de hoofdstad
Tegucigalpa hebben bezet,
DE ARRESTATIE VAN PROF.
QUIODE.
De repuhlikeineche riikabond heeft
aan den rijkskanselier een uitvoerig
protest gezonden tegen de arrestatie
van prof. Quidde.
UIT IERLAND.
Donderdag heeft de eerste Sinn
Fein ei-, dc heer Cahir Healy, den eed
afgelegd en zitting genomen als lid
van het Lagerhuis. Hii heeft zitting
voor Tyrone en Fermanagh, gebied,
dat tot Noord-Ierland behoort, doch
hetwelk, zooals men weet. Zuid-Ier
land aan Ulster betwist. Noord-Ier-
land wordt in het Lagerhuis door der
tien leden vertegenwoordigd, van wie
elf Unionisten <m de andere twee. die
voor Tryone en Fermanagh zitting
hebben, een Nationalist cn een Sinn
Feiner.
De Healy is, zooals men zich
heriunert; eerst, dezer dagen uit zijn
interneenng ontslagen. Zijn invrij
heidstelling wordt toegeschreven aan
de nressie. uitgeoefend door de Eu-
gelsche regeering als het gevolg van
vertoogön van Sir. John Simon en
den heer Pringle, die opkwamen
voor de privilegiën van het Lagerhuis
cn zijn leden. Er vertoeven nog altiixl
284 geïnteraeexde personen in Noord-
Ierland.
De heer Caliir Healy kwam aan
vankelijk naar Engeland om op dc
publieke opinie een beroep te noen
ten behoeve van de geïnterneerden
Toen hii eenmaal in Engeland was,
meende hii dat hii dit het beste kon
doen door zitting te nemen ale lid
van het Lagerhuis. Hii is voornemens,
de eerebe de bes Ie gelegenheid aan te
grijpen om den strijd voor de invrij
heidstelling van de geïnterneerden op
te nemen.
Binnenland
HET ORANJE KRUIS.
De Koninklijke Nationale Bond
Voor Reddingwezen en Eerste Hulp
bij Ongelukken „Het Oranje Kruis"
hield in de Luthersche Diaconeêeen-
inrichting te Amsterdam een buiten
gewone algemeene vergadering ter
verkiezing van een nieuw_ bestuur,
noodig geworden door de nieuwe ge
wijzigde statuten, waarop dc Ko
ninklijke goedkeuring inmiddels ver
kregen was.
Voordat de waarnemende voorzit
ter, de heer J..T. Jtambonuet, deze ver
kiering aan de orde stelde, deelde hij
nog mede. dat de R. K. Vereeniging
..Hot Wit-Gele Kruis', tellende 120
plaatselijke afdeelingen, verzocht had,
als „gewoon lid" too temogen treden.
Nadat, de vergadering haar goedkeu
ring hieraan had gehecht, werden de
volgende hoeren tot lid van het be
stuur gekozen
Dr. H. Hi T. Bek enk amp, voorz.
Prov. Groninger Ver. „Het Groene
Kruis", te Groningen. Jhr. mr, E H.
J. F. van Bevervoorden tot Olde-
mcule, i. Centr. Comité voor dadelijk
Hulpbetoon der Ned. Diaconesseuhui-
zen te Amsterdam. Dr. F. C. Fleischer
id. Alg. Ned. Ver. „Het Groene
Kruis", te Winterswijk. G. F. G. Go-
bius, gepena. kap. ter zee, tc Amster
dam. Dr. N. M. Joscphus Jitta, voor
zitter Gezondheidsraad, te 's-Graven-
hoge. Jhr. mr. E. van Meeuwen,
rechter Arr.-Roohtbank te 's-Herto-
genbosch. Dr^ C. .T. Mijnlieff, arts te
Amsterdam. Th. Mo mat. seer. Ned.
Ver. voor Spoorweg-artsen te Ab
coude, Mr. W. A. den Tex Bondt,
dir. Holl. Bank voor Zuid-Amerika,
te Amsterdam. Mr. dr. H. J. C. van
Tienen, oud-voorzitter Noord-Holl.
Ver. „Het Witte Kruis". Dr. C. B.
Ttlanus, voorzitter Ned. Ver. ..Eerste
Hulp bij Ongelukken" te Amsterdam.
^Roepé
ujdenScmlde^
tip Huiseigenaren. Laat Uw
houtwerk niet verrotten, -
Wfr Uw ijzer niet verroesten. S82
Mr. G. Visesring. pr
11 sterdam.
De boer
Ned. Bank te
to! de aftredende
bonnet, mr. .1. A.
C. IW. vnn I.Trc
TT. .T. C. van Tic-
11 woord van dank
leeren J. .1. Rani-
v;in Sonsbccck en
djjk. xvaarcV óc
INGEZONDEN M ED ED EELIN C EN
a 80 Cts. per regel,
Zal do regeering lang aanblijven 1 voorzitter dc vergadering sloot.
DE CONCURRENTIE VAN
DUITSCHE BOUWVAKARBEIDERS.
Op schriftelijke vragen van 'het
Tweede-Kamerlid Schaper betreffen
de het nemen van maatregelen tegen
de concurrentie van Duitsche bouw-
vakarbeiders in het Noordoosten des
lands, heeft de minister van Arbeid
0.111. geantwoord:
Het is den minister bekend, dat hier
en daar in het Noordoosten des hinds,
evenals in andere grensstreken pleegt
te geschieden, enkele Duitsche bouw
vakarbeiders, timmerlieden, metse
laars en stucadoorg over de grens ko
men en aldaar arbeid verrichten.Daar
deze arbeiders bereid zijn te werken
legen lagere loonen dan ter plaaise
ann Nederlandsche bouwvakarbeider*
plegen tc worden betaald, is_wel aan
te nemen, dat deze arbeiders in vele
gevallen werk vei'richten," dat anders
door Nederlandse!)* arbeiders zou
worden verrichr. tenzij het werk we
gens het verschil in loon anders in het
geheel niet zou worden uitgevoerd.
De circulaire van den directeur van
der. Riiksdiensl der Werkloosheids
verzekering en Arbeidsbemiddeling,
d.d, 30 October 1928, hovat mededee-
ling aan de arbeidsbeurzen eener
voorloopige regeling ten aanzien van
bet verleen en van pasvisa aan vreem
delingen, door den minister van Bui
tenlandsche Zaken getroffen.
Deze regeling heeft ochter slechts
betrekicing:
a. op arbeiders uit lan'den, ten oos
ten vau Duitschland gelegen, en op
in Duitschland verblijvende werkne
mers zonder nationaliteit;
b. op do bevoegdheid van Ne<3°r-
landscbe consuls, om in dringende ge
vallen aan Duitsche arbeiders Voor
een termijn van ten hoogste veertien
dagen een visum op het paspoort '0
verleenen, zonder voorafgaande goed
keuring van het Rijkspastpoortenkan-
toor, mits worde overgelegd een ver
klaring eener Nederlandsc-he arbeids
beurs, waaruit blijkt, dat de indienst
treding voor jlen werkgever dringen!
noodig is.
Door deze regeling werd geen wij
ziging gebracht in den bestaande 11
toestand ten aanzien van liet verlee
nen van pasvisa aan Duitsche onder
danen rechtstreeks door het Rijkspaï-
poortenkantoor of. na voorafgaande
goedkeuring van dit kantoor, door de
Nederlandsche consulaten.
Aan de in de circulaire bedoelde
bepaling wordt de hand gehouden,
doch, gelijk uit het bovenstaande
volgt, wordt door deze bepaling bet
verleenen ven pasvisa aan Djiiteche
bouwvakarbeiders op de gebruikelijke
wijze (d.w.z. door het Rijkspaspor-r-
tenkanfoor of na voorafgaande goed
keuring van dit kantoor dcor Neder
landsche consulaten) niet. beïnvloed.
De minister overweegt, in verband
met den stand der werkloosheid en der
bouwbedrijvigheid thans, of het mo
gelijk is de verplichting, dat voor de
afgifte van passen voor_ grensverkeer
aan metselaars, timmerlieden en stu-
cadoors een verklaring eener arbeids
beurs moet worden overgelegd. t« la
ten vervallen, dan wel dat 't poodig is
(lat voor de afgifte van c-en visum op
het paspoort van metse-aars. timmer
lieden en efcUcadoors opnieuw de ver
plichting wordt ingevoerd, 'dat. een
verklaring eener arbeidsbeurs mort
worden overgelegd.
Het ontslag bij de
Qomaniale mijnen
Besprekingen met de directie
In zake het ontslag vnn arbeiders
in dienst van de Domanial© mijnen te
Kerkrade, verneemt de correspondent
van do Tel. te Heerlen nader het vol
gende:
Bij de mijnen begint thans het slap
pe seizoen; de afzet is den laatsten
tijd kleiner dan de productie, zoorlat.
op de mijnen kolen moeten worden
©pgetast. Ook cje dominiale mijn on
dervindt de geringere vraag naar ko
len. Toch ligt de hoofdoorzaak van
het ontslag der mijnwerkers niet zoo
zeer in den minderen afzet, omdat de
opgehoopte kolen later wel gekocht
kunnen worden.
De voornaamste oorzaak is. dat de
domaniale mijn met haar oude schacht
op het oogenblik ongeveerop haar
maximumcapaciteit staat. In Vferband
daarmede is men reeds lang doende
een tweede schacht tc. bouwen in bet
Beerenboscb, bij Rolduc. Door de on
derhandelingen, welke er loonaude
zijn tusschen de regeering eu de do
maniale mijn-concrssiona rissen over
de nl of niet wijziging van bet con
tract, durft men soen nieuw kapitaal
in het bedrijf te steken. D© ter be
schikking staande gelden zijn opge
bruikt de werkzaamheden aan de ui-v.i
we schacht zijn stilgezet. Daardoor
komt veel ondergrondsch personeel
vrij.
liet totaal aantal ontslagenen be
draagt thans reeds meer dan 200. Ilct
ligt in het voornemen van de direc
tie in April nog meer arbeiders ont
slag te geven.
Donderdagmiddag werd een onder
houd gevoerd tusschen de domanialo
mijndirectie en de vertegenwoordigers
der II.-K. en moderne arbeidersorga
nisaties.
Nadat de directie haar ingenomen
standpunt had uiteengezet, waarbij
zij liet uitkomen, dat het traineereu
van het contract een der voornaam
ste redenen van het ontslag der ar
beiders was, zegde zij toe, dat wat de
zieke arbeiders die ontslagen waren
betrof, bet ontslag, zou worden hicè-
trok ken.
Ouder dc ontsla genen zijn 70 Duii-
sclip.'-s. Voor dc overigen zul gotrkflifc
worden op de 'andere mijnen wei!; ie
vinden.
