HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Stadsnieuws
Algemeen
Handelsblad
De Soarabée
WOENSDAG 30 APRIL 1924
TWEEDE BLAD
(Nieuw* reek*.)
N®. 205
OM EN IN DOORN
doorn en de ex-keizer. het buitenverblijf van wil
helm ii.— de ex-keizer als do rpelinc. wat men mij te
doorn vertelde. seine maj estat als cast. ee n portret
van wilhelm ii. de wandel wecen van den a. n. w. b.
een voetreis^
Ik heb het al meer gezegdik kan
den reizeuden radhcteur niet meer van
mii afschudden, zelfs al Ix-n ik voor
mijn genoegi-n op reis. llij houdt mij
altijd eozehuhup en laat mij nooit
een», met rust. Ik was mot do l'aasch-
vacanue naar Zeitft gegaan om er een
week lane in do bosuien te dwalen.
Eet» week lang verroten, dat er een
schouwburg op hot WUsünsplein staat,
een week lang goen pon of potSocal :u
ie hand nemen, e-m week lang zaüjï
nieta doet» met enkel »i*- gedachte,
lioe je op de gemakkelijkst© en pret
tigste manier jo dagen door leunt ko
men Maar i'n iiad niet op di-n ïei-
zendon redacteur gerekend. dio mij
zelfs in de suite van het Zeist •rbosili
in het oor fluisterde..Zee. denk er
om. er ia voor jou hier nog c 'i'V
ce buurt! Hoorn! Doorn! Doorn!
I>oorn en mii. Of ik wild" of r.ie*.,
naar het dorp drees waar k den ex-
keiter in rijn vergnide kooi achi'-r de
ijzeren trahes wist. Doorn de naam
ellcen werkte x<>ó >P de verb-v/duig
van mijn reizende journalierieke
helft, dat hij geen rus: had. voordat
hii mij in het dorp wist, ,,op jacht
paar den ex-keizer!"
Ik was niet de eenigo. die daar op
dien Paaach-Maaiidug met dat doel
in Doorn was. De ..Kaiser'' to Doom
lehcort togenwiordie blijkbaar tot
de i-?.zienswaardigheden van Neder
land. Kr ©tonden tal van auto's op
het kleine dorpepleintj© voor de tvvee
concurwrcnde holds en toen ik mijn
rondwandeling maakte langs liet hoo-
ge ijzeren hek om het ..keizerlijk bui
tenverblijf" ontmoette ik heel© jr©zel-
©••happeti waaronder eenige Kniri-
edje dames en heeren die al maar
gluurden door het dichte traliewerk,
of iii i«*a van het vormelijk wild nat
daar achter verborgen wa». konden
ontdekken ITet etitige c >-ï - Holland -
©ch© buitenhuis lar daar tus-chrn het
hoor© geboomte ©til m verlater. als
het kasteel van de edtoone slaapster
uit het oude sprookje leek wel
of alle® daarbinnen dien. er pen
leven meer editor dio dcuron cn ra
men wan.
In Doorn terug, blec-lc het mi], dat
ik ..pech" had gehad.
„Koxnt u can den keizer! Dan hadt
•u liier p.v«'o uur e«rder moeten zijn!
Toen liep hij hier heel rustig- door het
idorp te wandelen!"
Ik was niet dc eenige. dia verwon
derd opl.wk lni deze meded*el:ng. Ik
kon mii Wilhelm II nog moeilijk voor
stellen. gewoou wandelend, in dia r-.rs-
t.eke omgeving van dit L'Ueehteehc
dorp. Ik d-'u-iit on\v:'.:.V;.-urig te nat a-r.
dien middag, toen ik hem nog in
al zijn grootheid jaren go-
leden. in uniform naast onze Ko
ningin op l»at b&icon van het paleis op
den Dam had zien staan cn ik kon mii
n! wist ik do werkelijkheid noe zoo
atellie moeilijk indenken, dat die
zelfdo man daar zoo even in dio een
voudige don fNtraat voorbij dat klei
ne hotelletje had gewandeld in een
powono donk*-re demi-«aison met een
deukhoed je op en een parapluie in zijn
hand.
..O. dat is h '1 gewoon vertelde
mii de kellner van lie: hotel.
..Bijna i«-dcr<-n Zondagmorgen, zoo
tuw-lien 9 en 11. kunt u den keizer
als het tenminste mcoi wear is hier
in het dorp zien wandelen. Sotns wan
delt liii met z'n vrouw, soms met z'n
kinderen cn ook wel een» ni"'. één of
tw«o heeren van zijn gevolg!"
Nu ik den ex-keizer persoonlijk niet
tezs*n kon krijgen cn ik toch om hem
al was hot dan ook meer voer mijn
lerens dan voor mij zelf paar Doorn
w.v» gegaan, hol» ik mii «Soor do be
volking het oen cn ander van haar
veel besproken dorpsgenoot laten ver
tellen.
..O. de keizer is altijd reuzen vrien
delijk zoo vertelde mii de juffrouw,
bij wie ik miin sigaren kocht. ..En de
prinses ook Ja. zijn vrouw wordt hier
in ho'. dorp mwrtal de pr!n s ge
noemd. Zondagsmorgen» kom©n zij
bijna geregeld zoo om 'n uur of half
tien in liet dorp. maar ooJc w -1 ep ge
wone dogen in do weckAllo m©n-
fdi'n van het dorp groeien hem altijd
hc-"d beleefd en waarom zonden zo
niet! Ze beschouwen hem hier als een
der beste werkgevers! De keizer groot
ieder terne! Wii zouden hom hier in
Doorn niet graag w eer willen missen
Hii is 'n beste voor het dorp, dat be
grijpt u wel 1 Hij heoft 'n groot per
soneel bijna allemaal Duit schors,
alléén dc tuinlui zijn Hollanders en
paar dienstmeisjes oil aan moet
u niet verevten de vele vreemdelingen,
die hier iu het dorp komen, alleen om
den keizer te zien."
,,ls het bepaald merkbaar, dat er
meer vreemdelingen komen te Doorn
dun voordat de keizer hier woonde?"
vroeg ik.
„O, meneer, das geen vergelijWI
Dan inoet u hier eens in den zomer
komen! De vreemdelingen willen alle
maal Doorn zien en het buitenverblijf
van den keizer! En van alle landen
komen ze, Franschon. Kngelschen,
Amerikanen en Duitschers! Zo stap
pen alleman! uit hun auto om naar
het Huis Doorn te gaan kijken! Er
zijn er zelfs verscheidenen. die er om
in Doorn blijven logceri-ii, enkel om
hem te zien! Op gesvone dogen rijdt
liij ook nog al e-ens in zijn auto uit!
Dan brengt hij dikw ijls bezoeken apn
families in den omtrek, in Doorn,
Driebergen, Amerongen of Zeist!"
Toevallig sprak ik ccnigc dagen la
ter iemand, die den ex-keizer persoon
lijk kort geleden opeen diner had ont
moet. Hij werd daar door den Hol-
landsclu-n gastheer en alle gasten vol
komen als „Seine Majes'.at" behan
deld. ..Seine Majeatatkomt altijd
in uniform wanneer allo gasten er
zijn. Omdat hij zich in het openbaar
alleen maar in „civiel" mag vertoo-
nen. draagt hij in zijn auto over zijn
uniform feeds een gewone overjas.
Zijn „Pickelhaubo" ligt dan naast
hein, verborgen voor het oog van de
buitenwereld! Maar zoodra hij op het
terrein van zijn gastheer is. glijdt
als ?"i-: liet een gov.srumo.-r t bal -
de burger jus van de schouders, dc
deukhoed wordt vervangen door den
helm en als een Jx>h*ngrin maakt
Wilhelm ziin entree.
„Er was" zoo zej rr.ijn zeesman
..iets tragisch-komisch in heel deze
verschijning als ..Majc tf.t" van den
onttroond'n vorst in de krintren van
den I'treeliteehen adel! Het xvas nis-
of Wilhelm ..keizertje speelde" en al
de Hollanders aan dat spelletje mee
deden!"
,,En welk oen indruk maakte de ex-
keizer op u?" vroeg ik.
Allerdroevigst! Een komediant en
don nog 'n heel banale komediant!
Vóór dien avond, dat ik hem daar aan
tab-I ontmoette, had ik altijd nog diep
medelijden snot Wilhelm! Na di«n
avond is al mijn modelijden weg! F.r
is in dezen man niets van een tragi-
he figuur! F.en gewoon mensch dui
zelt het. al* hij er maar even aan
denkt, wat voor een lot dien mvi toch
eigcnlii'-: getroffen heeft; En Wilhelm?
Hij zat dnar aan tafel niet anders
dan allerbanaalste moppen io debi-
loeren, alsof er nooit een I)i>it*che
Ibjk onder of misschien wel door
zijn bewind in elkaar gestort was!
En ongeloofeliik oppervlakkig dat. hij
is in zijn discour-! Hij praat over al
les nog Meeds met een aplomb, alsof
iiij do wijsheid in pacht heeft en om
dat hij in zijn kring nog altijd do
keizer is. vindt hij bij niemand
tegenspraak. Neen niet*, letterlijk
niets van «-en tragische figuur heb ik
in dezen man kunnen zien. Het feit
reeds, dat de ..Keizer" het liefste wil.
dat er na een diner wanneer hij
tr.\M is gedanst wordt, teekent
li»--! deze figuur. Een ijdel© komediant
van zeer kleine allure, dat was miin
indruk v.-.n den man. die rr.ee-- dnn 25
janr aan het hoofd van het Duitsche
ni-k heeft gestaan!"
Dit portret van Wilhelm II,
door iemand refeekend, die hern per-
soonlijk ann tafel hij een Hollander
mocht ontmoeten, is zeker voor mi>n
lezers interewantcr dan de beschrij
ving. die ik hun had kunnen geven,
als ik zelf hem toevallig bit mijn bc-
zocken aan Doom ïn liet dorp of op
zijn buitenverblijf had zien wandelen.
Van Doom naar Zeist terug, dat
krengt mij nl ia lset dan langs een
omweg op dr-n A. N. W. D. Hoe
is :n mijn vacantiedagen daar in do
pnwiuoic Utrecht weer mijn eerbied
voor dwn door ons. Nederlanders,
nooit genoeg te waardceren Bond ge
groeid De meeste vreemdelingen ko
men te Doorn per auto, ficta, bus of
tram, ik echter ging to voet cn volg
de don door den A. N. W. B. gemar
keerde n wandelweg, den „blikjesrweg"
zooals de bewoners uit die streek hem
noemen, naar de beSende blauwe drie-betitelde. De schrijver neemt in Sep-
tah Meneptnh een loopje met de ge-
exalteerde verheerlijking om met
van aanbidding te spreken van al
les, watIt het Oosten komt door een
zekere categorie menschen en het is
zelfs riet moeilijk te gissen, waar de
hoer C'annegieter zijn voorbeelden
voor Septih Meneptah heeft gezocht.
Charivarius deed het beknopter en
geestiger in één van zijn „ruise-
rijmen".
C'annegieter heeft in zijn Septab
Meneptah vergeten, dat ook de „mal
ligheid" grenzen moet hebben. Drie
lange bedrijven aldoor in het gezel
schap van enkel dwazen, idioten en
malloten, het is wat te veel verlangd.
Kén acte was reeds meer dan genoeg
geweest, maar drie bedrijven aldoor
met dwazen, chuir kan een nog niet
geheel abnormaal mensch niet tegen.
Iin ook in de mate van de „mallig
heid" zou beperking geen kwaad heb
ben gc-daan. Cannegieter is met zijn
malligheid ver over de grens van df
curricutuur heengegleden. Ook in de
ciirricatuur moeten wij toch het ori
gineel eenigszins herkennen en dat is
ons in Septah Meneptah niet moge
lijk.
Het gegeven een arme Intellec
tueel, die zich in een wereld, welke
bedrogen wil worden voor een „wij-
hoeken-plaat jes, weïke de Bond ovèral
ten gerieve van do wandelaars aan de
hoornen op kruispunten van wegen
heeft aangebracht,. Met liet markeeren
van deze wandel wogen ik liep hot
gedeelte Zeist—Maarn—Doom van
den weg Amsterdam—Arnhem heeft
de A.N.W.B. prachtig werk verricht.
Uren lang hebben wij langs stille
bosehprtden gewandeld, buiten liet stof
van x-oorbij snorrende auto's en ver
van het lawaaiig gerucht van toete
rende hoorns en «illende claxons.
Overal om ons was steeds de weldadi
ge, heerlijke rust van ue eetizaamlieid
en de pracht van de ongerepte natuur.
Is het niet een bewijs van mimen,
Vhr-zienden blik. dat de A.N.W.B.,
na eemt voor ziin wielrijders te heb
ben gezorgd, zich thans ook het lot
van den eenvoudigen wandelaar
dezen toch meest „oorspronkelijken"
reiziger heeft aangetrokken 1 Voor
den gewonen wandelaar is er op de
wegen geen plant® meer! Hij wordt
er weggcraa*d. weggeatoft, weggeloe-
terd, weggetuft. Maar de A.N.W.B.
heeft begrepen, dat ook de wandelaars
nog rechten liebbeu en hij heeft daar
om wegen voor lien opengelegd van
zoo verrassende schoonlieïd. zoo vol
afwisseling en van zoo weldoende
landelijke rust. dat het hun
door een nieuwe wereld wandelen, I ze uit Egypte" uitgeeft cn zijn pas
et n wereld zonder auto's, zonder bus-
sen, zonder motorrijwielen, zonder
trams cn zonder fietsen!
De wandeling van Zeist naar Doorn,
r.u eens door de bossohen, dan weer
langs den heiderand, met hel wx-idadle
gezicht op Antemfoort en de Letisden-
Ncbe hei behoort tot de mooiste, die ik
ooit heb gemaakt. Wij, Nederlanders,
zoeken hel dikwijls te ver, dat was de
gedachte, die bij ir.it opkwam, toen ik
daar cp mijn xvanideling van de py-
ramide vr.n Austerlitz naar Maarn
uit het bos<fc komend plots de Gelder-
sche vallei in haar verrassende kleu
renrijkdom voor mij zag liggen. Is
het niet, of de A.N.W.B. met het ont
werpen van zijn wandelwegen tot ons
heeft willen zeggen- ..Zie toch. men
schen. Itoe mooi jullie eigen Neder
land is'"
Hij, lozer, die nog geen plannen hebt
gemaakt voor een ïomprvacuntie en
huiverig zijt om met uw jongens en
meisjes d.igcn lang in overvolle trei
nen in het buitenland te reizen, die
ojtziet tegen grensheRlommeringen en
hotel-misère, mag ik u een* een ouder-
wotschc voetreis aanraden van Ara-
erdmn naar Arnhem mngs den wan
delweg van den A.N.W .B. f Ik weet
zeker, dat die voetreis door uw eigen
land voor u een ontdekkingstocht zal
xijn.
SCHUIL.
geboren zoon voor Horus, het kind
van Isis en Osiris, is niet onaardig ge
vonden en in het onderwerp was ze
ker stof genoeg voor een grappige
klucht, maar Cannegieter heeft zijn
doel door tc sterke chargeering cn te
malle overdrijving voorbij geschoten.
Ilij brengt ons met zijn Septah Me
neptah in een gekkenhuis. Ik weet
wel, dat hij het zoo ook heeft be
doeld hij laat Maurits immers zelf
zeggen, dat de wereld een gekken
huis is maar een schrijver zal de
lezers of de toeschouwers daarvan
nooit overtuigen, door hen enkel in
gezelschap van louter krankzinnigen
te brengen. Wip te veel wil bewijzen,
bewijst niets, llad Cannegieter nu o»'er
at de malligheid van de bescherm
vrouwe van de Loge dc-r Kosmische
Broeders, van den voorzitter van den
Wereldbond der Oroot-Idealisten. de
voorzitster van de Orde van het Kind
en den leider der Jeugdvereeniging
nog maar wat ntlisch zout van zich
zelf gestrooid, had hij maar tegen
over al die dwazen als tegenstelling
een paar kcrngez.onde nuchtere, doch
geestige Hollanders gesteld, dan zou
hij misschien nog veel gewonnen heb
ben. Maar toen hij zijn humor zocht
bij een baker en een verwerker van
slachtafval, bleef liet geheel ook voor
een malle fantasie te laag bij den
grond. Gelukkig heeft Cannegieter
met ziin Jan a 11 ij d tevreden
getoond voor het tooneel beter werk
te kunnen leveren. Laten wij dus
daarop blijven rekenen.
J. B. SCHUIL.
het h0llan0sch tulpen-
bezoek aan parijs.
De Pariiadi* redacteur van 'de Maas
bode schrijft:
Als een h.-Loalig laatkomer is do len
te komen binnenstormen met al haar
warmte tegelijk, alsof <Je Ilaarlemsclie
gasten niet buiten broeikastempera-
tuur zouden kunnen kleuren.
De triumphnntelijke zwerm is dit
jaar niet in den Tuilcric-en-tuin necr-
gestreken. wnnr ze verleden janr een
drachtig legerden met de ernstige
matinee-tobi.
Men schrijft ons
Op 3 Mei a.;, hoopt mevrouw Ruth
Tobi alhier met cenige van haar leer
lingen van lagere en middelbare scholen
een matinee te geven in den Jans-
♦chouwburg alhier. Ook buiten den
kring harer leerlingen wekt meer en
meer belangstelling de wijze, waarop
mevr. Tobi door haar Ieren tracht te
komen tot een meer harmonische ont
wikkeling van het lichaam, alleen reeds
door een bewust juist gebruiken van
dc verschillende spieren en de vele te
kortkomingen, die wij op cit gebied om
ons heen zien, door te stijf, te zwaar j liyacintien. Doch dezen keer heeft
of te slap bewegen der ledematen zijn men ze in dc perken gespreid in den
immer» voor het grootste deel een ge- tuinaanleg van liet midden-voorplein
volg van onbekendheid met het juiste [van het Louvre-pulcis, veilig uisschen
harmonische gebruik der verschillende de grootsche vleugels, dien van Mnr-
bcwegingsspieren. Wars van alle af-.san en het Flora-paviljoen,
richten cn zonder danskunst te docee- I Daar zijn zij nog heler en ze komen
ren, toont mevr. T. door de prestaties m- nog mooier uit. Want liet rijk mo-
van haar leerlingen in een soms zeer,73 va" fl° duizenden kelken, in
sterk persoonlijke plastiek cn rythmisch kleurvakken bijeengehouden van Oos-
bewegen, dat zij hen doordringt van cc teradie schikking is mot alleen smaak-
echte vreugde cm ook doorleving van jvo| ®W*t in de scherp traceeiviide
muziek in bewegingen te kunnen uiten. Palmomrandtng en in juist voldoende
Een winst voor heet hun leven. Me- boordgrroen om d'-u gemakkei ijken mt-
vrouw Tobi geeft dezen raiddag me: j laatenden kJenrhrnnd zoo getemperd
haar leerlingen ten bate van het insti- 1 dit hartsrochtohjk,
tuut Lohelaad in dc Rhijn,
haar opleiding genoot en waar de el
lenden na den oorlog thans nog ver
scherpt zijn door brand in een der
grootste gebouwen. Vele der leerlingen
kwamen door het verlies van hun eigen
dommen in nog moeilijker omstandig
heden dan zij toch reeds waren.
Het Tooneel
SEPTAH MENEPTAH.
Malligheid in 3 bedrijven
door H. C. Cannegieter.
Uitg. C. Morks Cz. Oord-
recht.
Nico van Suchtelcr. heeft reeds in
zijn „Het daghet in het Westen" op
vermakelijke, dikwijls zelfs geestige
wij/.o de spot gedreven met het gesol
van sojnnuge menschen met het oc
cultisme. Do heer II. G. Cannegieter
heeft in hetzelfde onderwerp zijn stof
gevonden voor zijn Septah M e -
n e pt a h, een tooneelstul:, dat hij
zelfs niet den naam van klucht durfde
geven en daarom met „malligheid"
kleurleven harmonieeren blijft met
de ongeëvenaarde omlijsting der stati
ge paleisgevels, dio in dc !ente-b=lich-
ting van een nristooratisclio melan
cholie zijn.
Zoo'n voorname woon hadden onze
verwende tulpjes zich niet durven
droomen. En zoowel bewondering
evenminwant nu komen niet al
leen de menadhen kijken, die door
vleiende aanbevelingen in de voor
naamste bladen naar de „Porijeche
bollenvelden'* zijn gezonden, maar dc
smorende honds-jagen, die hot as
phalt doeu smelten en den stuïfdnmp
dor auto's in de straren gevangen
houden, drijven ook do Parijzen aars
de boulevards af en do straten uit
naar de plekken, waar ademen niet
een lot is.
Onze blijde tulpen hebben succes
Ook bij dc tienduizenden vreemdelin
gen. die, zoo lang de dag 'duurt, zich
om liet Louvre en in zijn zalen ver
dringen om met den reisgids in do
hand te leere.n zoggen wat er mooi
is, en van uit de hooge zaalvensters
een verrukkelijken aanblik genieten,
over het jonge kleurleven en dc klas-
WOENSDAG 30 APRIL.
Londen 2 L.O. 36& M. (Nodorl. tijd).
3.50 n.m. Concert en Dameshoekje.
5.50 n.tn. Kiaderrertialesi.
?-20 n.n». Causerie van Edwin Fa^g over
..The Tate Gallery".
7.50 n.ra. Populair Concer-
9.35 n.nx. Ainslie over „Telescopen",
10.05 mm. Vervolg concert.
Birmingham 5 I. T. 47S M. (Neder!, tijd).
3.50 n.m. Concert.
5.20 n.m. Dameshoekje.
5.50 <n.m. Kinderhoekje.
7.20 n.m. Waller Powell met een cause
rie over bibliotheken.
7.50 n.m. Concert door politicmuziek
corps en sol ie ten.
10.35 n.m. Morse-onderricht.
Bournemouth 6 B. M. 355 M. (Ned, tijd).
«.06 r
5.05 i
Conce
Dam
o.ü n.m. Kinderuurtje.
7 50 n.m. Onueerio van Edwin Fagg over
,The Tate Gallery".
8.0S n.m. Mendc!ssohn-avond.
Carditt 6 W. A. 353 M. (Nedorl. tijd).
3.20 n.m. Conceit,
5.20 n.m. ..5 W. A.'s" „Five O'CIocks"
- n Dameshoekje.
6.05 n.m. Kinderuurtje.
7.35 n.tn. ..The Magic Carpet VII". Een
reis naar Tejecho-SIowakije. Daarna Can-
10.05 n.m.
Manohester 2 Z. IJ. 375 M. (Ncderl. tijd).
3.50 n.m. Concert.
5.20 n.m. Daiaesuurtje.
5.10 n.m. Kinderuurtje.
Causerie van Edwin F;i^g over
,,Tha Tale Gallery".
8.20 n.m. Een avond
i oude meesier
Newcastle 6 N. 0. 400 M. (Nederl. tijd),
3.50 n.m. Concert.
5.05 n.m. Dameeuurtje.
5.35 n.m. Kinderuurtje.
7.20 n.m. Causerie van Edwin Fa^g ovej
„The Tate Gallery".
7.55 n.m. Concert.
10.10 n.m. „The Moonstones" in hun ra-
pertoire.
Aberdeen 2 B. D. 495 M. (Nederl. tijd).
3.50 n.m. Concert.
5.20 n.m. Damesuurtje.
5.50 n.m. Kkideruurtje.
7.20 n.m. Causerie van Edwin Fagg ove<
„The Tate Gallery".
7.50 n.m. Dansavond.
9.35 n.m. Ainslie.
10.10 n.m. Concert.
Glasgow 6 S. C. 420 M. (Nederl. tijd.)
3.50 n.m. Concert.
5.05 n.m. Damesuuitje.
5.35 n.m. Kinderuurtje.
7.35 n.m. D. Millar Graig met een cau
serie over muziek.
7.55 n.m. Concert van Fransche compo-
Sheffield 6 F. L. 303 M. (Nederl. tijd).
3.50 n.m. Als te Birmingham.
6.0>—7.0S n.m. Sheffield's kinderuurtje.
7.20 n.m. Als te Birmingham.
Plymouth 5 P. IJ. 330 M. (Nederl. tijd),
5.5U-6.50 n.m. Kinderuurtje van Ply
mouth.
7.20 n.m. Causerie van Edwin Fagg ovej
,.TIie Tate Gallery".
7.50 n.m. Spaansche avond.
Parijs (Radlols) 8. F R. 1780 M. (Nederl,
tijd.)
5.05 n.m. Concert.
8.50 n.m. Causerie over lichamelijke opü
voeding.
9.20 n.m. Concert en causerie.
Brussel S. B. R. 410 M. (Nederl. tijd)'.
tieke en literaire causerie.
8.35 c
Conc*
Amsterdam P. A. 1060 M.
Het eerstvolgend concert van Smith eiï
Hooghoudt ra! plaats vinden op Woensdag
30 April des avonds van 8 tot 10 uur met
medewerking van den heer Jolian Herb-
scheeb (viool) en deD heer Hugo Vermeej
(piano).
sieken mcmumentenpracfot.
Onze ld ij-blozende tulpen zijn als
•eemdelingen hier. Als gasten, w-ien
men de ecreplaats heeft gegeven.
n.v. handelmaatschappij van
a. resink, te haarlem.
Op de Dinsdag-middag gehouden al-
gemccne vergadering van aandeelhou
ders van de Naatulooze Vennootschap
van A. Rcsink, te Haarlem, werden de
balans, winst- en verliesrekening goed
gekeurd. Op voorstel van het bestuur
wc-rd besloten dit jaar geen dividend
uit te keeren, maar het geld tc benutten
voor afschrijvingen. Als commissaris
werd herkozen de heer E. J. Lange-
laan, te Bloemendaal.
De afscheidsreceptie
van dr. J. F. M. Sterck
Zeer velen hehben Dinsdagmiddag
gebruik gemaakt van de gelegenheid
om in de oude raadszaal, waarin door
dc goede zorgen van het gemeentebe
stuur een fraaie versiering van planten
en bloemen was aangebracht, afscheid
te neinen van dr. J. F. M. Sterck.
Hetwas een zeer drukke receptie, die
duidelijk aan het licht deed komen, hoe
de aftredende inspecteur van het
Lager Onderwijs zich in een algcmccne
achting mag verheugen en hoezeer
wzardecring heeft gevonden c> wijze
waarop hii zija ambt heeft vervuld.
Onder dc eersten die ter receptie
kwamen, xvaien dc Burgen-.ee;ter van
Haarlem, de heer C. Maarschalk, met
dea gemeentc-secretaiis mr. Th. A.
Wcsstza; de heer Vincent Loosjes, oud-
cthouder van Onderwijs en voorzitter
der plaatselijke commissie van toezicht
op het L. O., P. E. Bredéc, schoolop
ziener in het arrondissement Haarlem,
G. A. Boes, schoolopziener in het arro
dissement Haarlem en ds. B. Plantcnga,
president-curator van het Haarlcmsche
Gymnasium.
Daarna kwam de groote toeloop van
receptiegangers. Van hen noemen wij de
heeren L. C. Dumont, directeur van
Openbare Werken, te HaarlemJ. Ch.
Vintges, inspecteur der St. Vinccntius-
scholen, te Amsterdam; J. H. Visser en
Ed. A. van Bilderbeek, namens de Com
missie C tot Wering van Schoolver
zuim H. \V. Korenstra, directeur der
Kxx-eekschool voor Onderwijzeressen te
Haarlem; P. H. v. d. Leij, oud-direc
teur der Rijkskxveekschool voor onder
wijzer?, te Haarlem J. G. Nijk, direc
teur clier school; J. H. Elffcrs, voor
zitter der Commie B tot Wering van
Schoolverzuim te HaarlemJ. Weniholt,
voorzitter der Commissie A tot Wering
van Schoolverzuim, tc Haarlem A. Co-
lijn. Burgemeester van Nieuwer-Amstel
en II. J. Scharp, secretaris dier ge
meente J. C. Peereboom, directeur-
hoofdredacteur van „Haarlem's Dag.
erder de heeren J. C. Laan en E. W.
A. van Nederhasselt. wethouders van
Bloemendaalmr. M. Siingenberg. wet
houder vaa Haarlem; C. J. Conner, oud-
rijksarchivaris jhr. mr. D. E. van Len-
nep. hj van Ged. Staten van Noord-
Holland; mr. J. N. J. F„ Heciicens Thijs-
sen, weihouder van Haarlem en waar.
nemend burgemeester van Schoten; mr.
dr, F. S. Witteveen, referendaris ter
provinciale griffie van Noord-HollandJ
J. D. Rutgers v. d. Loeff, directeur der
Stads-Bibliotheek en LeeszaalD. Gra-
tama, directeur van het Frans Hals
museum H. L. Warnier, inspecteur Li
chamelijke Opvoeding te HaarlemJ.
van Marlc. r.amcns het bestuur van de
Da Costa Kweekschoolds. C. J. van
Paasscn, voorzitter der vcrceniging tot
stichting van Scholen me: den Bijbel;
W. Kraak, directeur van den cursus voor
de hoofdacte J. W. A. Beyaes* voor
zitter cn J. Roodnat, secretaris der
R.-K. SchoolvercenigingII. B. Wey-
land en D. van den Evkhof. bestuursle
den van dc vereeniging „Groen van
Prinsterer". Verder vele hoofden vaa
openbare en bijzondere scholen.
De bladen van het herinneringsalbum
dat dr. Sterck Zaterdag is aangeboden,
die op een tafel ter bezichtiging warea
uitgespreid, hadden vee! bekijks.
incezonoen mededeelincen
a 60 Cts. per regel.
wordt te Haarlem en Omstreken
bezorgd als volgt:
Ochtendblad tusschen 6—
8 uur en Avondblad (met
volledige beurs) tusschen
llll 5-7 uur. Illl
ABONNEMENTSPRIJS:
f2.10 p. maanden f 6.10 p. kwartaal
BIJKANTOOR
voor Haarlem, Schoten. Bloe
mendaal, Overveen, Heem
stede en Aerdenhout
TEMPELIERSSTRAAT 32
Telefoon 209
WENSING'S ALGEMEEN ADVER
TENTIEBUREAU
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling, naar het
Engelsch van
P. G. WODEHOUSE.
30)
„Is ii al lang bij meneer Pepers, me
neer M.arson?"
„Hè! O! O neen, pas sedert verleden
Woensdag".
„Zoo, zoo. Mag ik vragen wie u
daarbij geassisteerd heeft?"
Hot etffst* oogeohlik speet het Ashc
heusch ciat het onderwerp „voeten"
afgeloopcn was „iets wat hem eerst
onmogc-iijk toegeschenen zou hebben.
De vraag bracht hem in een lastig
parket. Als hij loog cn beweerde dat
hij nl een jarenlange carri-re als be
diende achter den rug had. liep hij
kans dnt het uit kwam. Als hij de
waarheid zei, en vertelde dat dit zijn
eerste poging was, wat zou de botte
lier dan wel denken? Beide antwoor
den hadden hun bezwaren, nutnr het.
was het gemakkelijkste om 'Ie waar
heid te zeggen en dit deed hij don
ook.
„Uw eerste betrekking?" zei de
heer Beack. „Zoo. zoo!"
„Ik eh ik deed ietg anders voor
ik bij meneer Peters kwam", zei Ashe.
„Meneer Beack wai veel te be
schaafd om nieuwsgierig t© zijn, maar
zijn wenkbrauwen waren dat niet.
„O", 7.ei hij.
zeiden z'n wenkbrauwen,
Asho negeerde de wenkbrauwen.
„Iets anders", herhaalde hij.
Er volgde een pijnlijke stilte. Asho
voelde het Hij was een beetjo veront
waardigd op meneer Peters. Waar
om had meneer Peters hom^ook niet
meegenomen als zijn secret oris? Hij
had dc;iijds in 't kantoor van Main-
price. Mainprice-Boole weliswaar be-
7.waren daartegen geopperd, maar on-
noozele. vergezochte bezwaren. Hij
wou da', hij zoo verstandig geweest
was om dit eerder uit te vechten, toen
er nog 1i;d voor was; maar toen z©
hun plannen maakten, had het idee
om bediende te worden hem nogal
toegelachen.
Het was zoo iels operet tench figs.
Waarom had hij niet, voorzien, dat
het allerlei complicaties zou meebren
gen. Hij zue nan lief gezicht van dien
ellendige» bottelier dat. deze van hem
vcrwaohlte dat hii er een verklaring
van zou geven. Wat. zou hij denken,
als hij die niet gaf? Wanrschi.inlïik
zou bij veronderstellen la' Ashc <U
gevangenis had gezeten.
Nu, er was niets aan te doen. Als
Beack wantrouwend was, moc-st hij
maar wantrouwend blijven. Gelukkig
doet het wantrouwen van een botte
lier er niet erg veel toe.
De wenkbrauwen van den heer
Beack dronzen er nog steeds op aan,
dat liij alles zou bekennen, maar
Ashc keek vastberaden naar dat deel
van do kamer, waar de lieer Beack
niet was. Ilij weigerde om zich door
een paar hypnotiscercnde oogen te la-
ton dwingen, zich bloot- t© geven. Hij
staarde naar het patroon van het
behangselpapier, waarop een aantal
vogels van een onbekend soort op een
overeenkomstig aantal vreemde strui
ken zat.
Dc stilte weid drukkend. Op de een
of andere wijze moest er ec-n eind aan
komen. En daar de heer Beack zicli
nog steeds beperkte lot de faal der
wenkbrauwen cn blijkbaaj van plan
was om het op die wijze uit te voch
ten, ook al moest het den heelen zo
mer duren, nam Ashe zelf maar het
woord.
„Ik had het anders allicht beter
kunnen treffen", zei Asho. ..U weet
zeker wat con slecht humeur meneer
Peters heeft? Hij sukkelt met zijn
maag".
„Dat heb ik gehoord", antwoordde
Brack. IIii dacht oen oogenblik na.
,'l 1I«sU Ook Last Van Mijn Maag",
vervolgde hij. „Ik heb een Zwakke
Maag. De Wand van Mijn Maag is
met zooals de Mand van mijn Maag
behoorde ie zijn".
„Vertelt u er mij eens van", zei
Ashe dankbaar.
Een kwartier later werd do heer
Beack gestoord in zijn brfoocr door
het slaan van het kleine klokje on
den schoorsteenmantel. Hii keerde
zi a om en keek or verbaasd en min
of moer verontwaardigd naar.
„Al zoo Iaat!" zei hij. „Ik zal eens
aau het werk moeten «ann. En u ook.
meneer Marson, als ik zoo vrij mag
zijn. .Meneer Peters heeft ongetwijfeld
uw hulp noodig als hij zich wil klee-
den voor liet diner. Als u deze gang
door loopt, komt u aan de deur. di©
ons deel van het huis scheidt van liet
audere. Ik \erzoek u mij te willen ver
ontschuldigen. Ik moet naar den kei-
der".
Ashe volgde zijn aanwijzingen en
en kwam, na ©en wandeling van en
kele meters, aan een groene deur.
waardoor hij kwam in de groote hul
van het kasteel, een groote, gezellige
ruimte, met banken aan den kant. en
verwarmd door een vuur van hout
blokken. dnt in eon énorme haar!
brandde.
Op dit, punt besefte Ashe olotjclieg
dat do aanwijzingen van den ïlee'
Brack erg onvolledig warm gowe-t
Rechts was ecu fcceede nap naar bo-
ven, die hem ongetwijf :li zou bren
gen op do verdieping waar de slaap
kamer» lagen, maar hoe ou hij lo
wtten komen, zonder aan alle «leuren
te kloppen en te vragen, welke de
kamer van den heer Peters was'? Het
was nu tc laat om terug te gaan en
het den bottelier t© vragen. Hij was
al op weg naar den kelder om den
wijn voor het diner te halen.
Terwijl hij daar besluiteloos stond,
ging er een deur aan den anderen
kant van de hal open en kwam er een
man van zijn eigen leeftijd uit. Door
de deur, die het iongemensch een
oogenblik open hield om te antwoor
den op een vraag van iemand, die
nog binnen was, zag Ashe glazen vi
trines.
Zou dit zijn doel, liet museum
rijn? Het volgende oogenblik ging do
deur nog ecu paar centimeter verder
open; hij zag een Egyptische mum
mie staan, wat hem zekerheid gaf.
Ashe dacht dat het. beste zou zijn
om maar zoo spoedig mogelijk het
museum eens doorzoeken om te
ontdekken waar de scarabce van den
heer Peters lag. Hij besloot om Beack
to vragen, hel hem eens te laten zien
zoodra hij tijd h'ad.
Tntusschen had het. jongemensch de
muscumdenr weer dicht gedaan en
stak de hal over. Hij had sleil haar
en zag er streng uit, met een scher
pe ueus en oogcu die schitterden ach
ter groote brilleglazen. Het was nie
mand anders dan Lord Emswortli's
particuliere secretaris. Baxter.
Ashe riep hem aan.
„Zeg amice, zou je mij eens kun
nen zeggen hoe ik de kanier van me
neer Peters kan vinden. Ik ben ver
dwaald".
Hij dacht er niet over, dat dit niet
de manier was waarop bedienden in
de beste kringen hun meerderen aan
spraken. Dat is het ergst© als men
een dergelijke rol op zich neemt. Het
zakelijke gedeelte gaat wel, maar de
gesprekken zijn het moeilijkste.
Baxter Kou ongetwijfeld ook van
meening geweest zijn, dat dit niet de
manier was, waarop een bediende te
gen hem behoorde te spreken. Maar
op dat oogenblik wist bii niet, dat
Ashe ©cn bediende was. Te oordeelen
naar de nnjnier waarop hij hem aan
sprak. dacht hïj. dat hij een van de
talrijke gasten was, die den heelen
dag door op het kasteel waren aan
gekomen. En omdat- hij naar meneer
Peters vroeg, dacht Baxter dat, Ash©
de vriend van Freddie, George Emer
son. wel zou zijn, dien hij nog niet
gezien had.
En hij antwoordde op vriendelijken
toon, dat; de kamer van den heer Pe
ters de tweede was, aan den linker
kant op de tweede verdieping.
(Wordt vervolgd).
