IN HET BARBARA HOFJE
De Scarabee
De eerlijke vinder
beloond
HAARLEM'S DAGBLAD
saterdag 10 mei 1924
derde blad
I.
Hei) «en vasten «chipper, «n geef
hem een mondelinge boodschap, «ei.
onve.rz<.geldpu brief, een groot« soit
gelds. «en host baar stuk meubel me
de: geen woord ral aan de boodschap,
geen stuiver aan liet geld kort ko
men; geen letter iu den brief gelezen,
►reen krasje op liet kostbare stuk wor
den gemankt.
Zoo was liet in de dagen van Hilde-
brand, zoo wae 't al in de vijftiger
laren der achttiende eeuw. to«n lien
or. V; Van N..!dv
Van Koord w as «hipoe- van Haar
lem op Utrecht %-;>•- versa Hem ver
trouwden de iliari-mmer, zelfs hun
obligaties toe. «li hii. op vertoon der
stukken, do iearlijkaclie renten git.»
lialen. Ook hii snufftld.. i.ie> ir, an
dermans papieren-, hij kan <Hn <-ok,
pttvraagd. lute de obligaties er uit za
gen. die hii voorde hoeren Smeed mg
eu Sad el aar naar Utrecht had meege
nomen, niet nnd'-rs verklaren, dan dat
za ..waren eeechreven of gedrukt op
perkament met z; g !s van was daerain
hangende. do,-h dat hem van het capi-
tael of den datum van dczelve/i niets
gehetyrt." 1 v1-. schri;\ing tre-dt
niet in bijzonderheden, maar wie roait
lie* genoegen lud zoo'n kostbaar oud
«tuk te zien. kin er zi.-fi nu toch wel
een voorstelling van vormen
Hendrik kon goen nadere inlichtin
gen geven, maar de ree is genoemde
hecren. regenten van het Barbara
(iasthuis. die met hern voor Dotaria
Gallé v«r*ji«nen waren getuigden,
dat hot obligaties ten laste valt de pro
vincie Utrecht waren, de een gr- «>t in
kapitaa: bijna vijfhonderd gulden,
van liet jaar 165'J. de ander ruirn
tweehonderd, 01» 8t.-Jansnv-.nd do»
jaars 1552 ten h.-b-we van Elisabeth
Jan Andrieedoohter gepaeecerd En
lie tachtigjarigi Ang< niesjo Jan.», van
..competcnten" ouderdom dus om een
verklaring to kunnen afleggen, ver
teld» tiet notaris wat er op dien
nordlottigen Wo :,e iagmergen met de
effecten prtwunl was.
.Angenie*)* woonde op 't Barbara
Gasthuis, da* «en gasthuis geweest,
maar een hofje g orden w Ze
word «rond. uden. maar leeg i;t-
ten kon ze niet, cn regen»en hadden
haar de zorg voor hun kamer opge
dragen. Vrouw Jans had zoover niet
gebracht ale juffrouw Maria Lubré.
die ach voor f 125 in het hofje had
ingekocht, £i> ..d*" bovenkamer
woonde, en kon na hnar komst tot
Linm-nuiOceei w»« aangesteld. Hit was
ru zot jaar gclfden. iEerst had de
iu ff rouw gewoond op de Raaks, in een
liuisie. dat nog e u oveihlijfsel waa
van de voormalige brouwerij ..c'e l'el-
licaen". totdat do he. r Anton Schuur
man haar ten huwelijk had gevraagd.
Schuurman waa weduwnaar, grutter
waarmee zii het Wei aandurfde, even-
al» hij genoegen nam met haar le«-f-
ti-o Mare lot ge dochter van
z er tig ia -r. Zoo li.-d hi haar lijn
vrouw zijn wenirg in de Bartelior.s-
s'raat binnen geleid. ipaar op hun
trouwdag waren ze toeh even bij no
taris Noppoo «ang.'loopen en hadden
hem laten opschrijven. ..dat tusachen
<1© loekomende eytgenooten g-en do
miixte gein'Miachno zal zun van haa-
re respective wede:aijdae arngebracte.
atnan'e huwrl k aangeërfde. c'dpna-
teerde. gelegate-rdc of* onJere dier-
Eciiike anng'koom ue goederen." Do
iuffronw waa dc» buit sn gcmrenschar»
van g- ^-Jeren gerouwd en dat was
maar go«d ook. Want hai. man werd
a! na enkele inren van haar ziide
weggenomen-, haar Ulrecl.tscho orli-
o.at-.es daarentegrtr irori z> l-hcu-
d-r Ze nam z? mee naar het hcfie in
de Jar.vi.raat en v#rtrouvdo zo too
aan -e zorg van de heeren regenten.
En nu waren de ko thare siukk-n t.**h
yerh ren geg-'^n. „.-onderdat ala'rvan
Het
haan te
dat de
W. hai
inparar.ten in het kan-
iw. ..v.—i» Gallé mccdeeldtn wat
r? van !i-:t e.-v^l wisten. Zjj l ad
blinde r'.rim. maar ook de regcni- u
waren bcmdtcld. v.ant dv reuWbrie-
vtn wareu h'.Memd om eigendom vaD
bet gasthuis te worden. Zco ver-
kaaiden <le heer: n Smeoding en Sado-
bar ik neen» aan dat de «en 'net
woord voerde en de ander toezfm-
rr.-nd knikte. - d> l* gemachtigd en
van de ivffrouw die boven woonde,
haar effec;en beheerden, om zeker te
aijn. dat de stukken na hiardotyi niet
oa'-vroetiid zouden worden. Schipper
3 an Koerd, de derde comparant, die
nu .vin de beurt was >.n niet ine r ver
telde dan we al weten, had ge regeld <le
int reet ontvangen en verantwoord. De
obligaties, vervolgde® de beide b'iien.
lagen rok nu weer voor hem klaar.
Dinsdagavond, na afloop der gewone
vergadering, hadden zij de papieren
zelf uit de kost in hun kamer geno
men cn od tafel neergelegd, met de
bedoeling om ze den volgenden »'ag
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling, naar bet
Engelsch van
P. G. W0DE1I0USE.
33)
'I o -n hij di'n eersten avond in Kas
teel Mannings op zijn bed zat. \ond
lijj dat het hern werkr-l jk merkwaar
dig voor den wind ging. Ilij had de
eerrie onderdompeling in den maal
stroom van etiquette daar benedeu
mot alleen weeistaan, maar het was
zelfs ten triomf voor ii m geworden.
ij ij had nicis verkeerd g-.dann en zie. i
daardoor den geiecnivuardijtden af-
semr.v ian zijn collega's op den hals
gehaald - hij was zelfs do ziel van
het gevdschap geworden. Zelfs als
liij morgen in eon verstrooide Lu» voor
zijn beurt naar Linnen liep. zou hot
h"m vergeven worden, Waut humoris-
ten hebben zekere voorrechten.
Dat was e*n kant van ziin avon
tuur. Maar dat was nog maar een
d»H -van Fortune's vriendelijkheden.
Dat bij op den eersten dag van ziin
bauekküi al '•litU "i«iicJ had
aan <3en schipper te geven. Daarop
waren ze naar huis gegaan. Maar
toen de lieer Sadolaur, die dit voor
zioh alleeu verklaartWoensdagoelt-
lend in de regentenkamer liet bundel-
'ie wilde meenemen, waa liet weg.
Zoo'n notarieels akte. ..attestatie"
is haar officieels naam. doet drama
tisch aan. Er zit leve» en beweging
in. Alles is echt. natuurlijk. De
handelende pc-i j-m-m. alleen of te zo
men optredend. spreken hui» eigen
'.aal. Het onderwerp behoeft belang-
11ik noch verheven ie zijn om te
boeienhofjcslced kan indruk maken
zoo goed al- de val van ecn konings
huis Het hanat er inaar van af, of je
het LeveO voor je ziet. en wie z »o'n at-
test-ti-ï dood verve load noemt, heeft er
nooit een gelezen. De notaris is de re
gisseur. Ini kiest de stukkeu wel niet,
maar brengt ze tooi» in scène. Op een
wenk van zijn luind etnat Angeniesie
van haar stoel op en treedt naar vo
ren het laatste tOoneel, dat de ont-
knoopinjc brengt. Je ziet de oude
vrouw bezig. 's morgens in liet
cOmptoir komende om hetzelve na ge
woonte wat >p to ridden en schoon te
innek.n." De stofdoek neemt den
g. Lruikeliik.-n weg over de tafel cn
dwingt alle hem Lekende voorwerpen
onderJin» van plaat* te wisselen.
Daar onunoet hij een hem onbekend
voorwerp. ..e n pakje brieven of pa
nieren. waeronier een of meer van
perkament met vroote roode secels
u..tr.»au hang.-nJc". Zegels, overal on
aantastbaar. maken op vrouw Jans
geen indruk. Ze dacht, beweert ze,
maar ik geloof niet dat z.e dachtze
daoht, dat het oude papieren waren,
die vaa geen nut meer konden zijn en
hadden uitgediend en daer door de
hoeren Regenten waren gelecht oiu
wo» t« doen.'* En Angeniesjc deed ze
weg. zonder erg zoo onaandoenlijk
als alleen ren schoonmaak ster dit doen
cn vertellen kan „ze had dezelven
allen on het vuur gegoovd cn ver
brand."
Een k'eine beurt met groot e gevol
gen Regenten spreken in een brief
aan bursein^-flters - - er is heel wat
over het geval grechrevn van een
..vcrbas.nde omstandigJlgia". Zeker,
dat was hen mv-r. aan wie de
achuldl Kaar miin bcadieiden rnee-
nui" liaddrn de herren moeten be
denken. dat re,i «choomnaaksier zioh
van de w8a.*de van papieren ermak-
krliik een verkeerd denki-eeld vormt
ru ie dus nooit te voorzichtig kan zijn.
Bovendien wiaten zii. dit d*-tv achocn-
maakster niet schrijven kon: onder
de attestatie. tuMchen de handtrrke-
nitigen in. staat een kruisje met de bij
•oeping.dat ..dit merk hii Anprnicsje
fans zelfs gcüteld is." Zoo'n merk doet
ook al pefn behngv'clling voor papie
ren versncelen bti de geen die het ge
steld heeft. Ik tqtMn dit hier niet om
vrouw Jans. na zooveel iaren nog. af
te rallen ze waa immer» niet in
d-ien-t cenotnen o:n voor de reeenien
te schrijven, maar het hofje schoon ie
I louden, en dat o'eed i". zooals wc ge
zien hebl en., piet ten lialve. En dat
zoo'n oud hui* M Barbara G.»»t-
huis een U-werkelijk huis «tó. gaf
self» Jacob Jc-hut toe. de timmer-
:niii!fhaa«. die bii een groole beurt be
hulpzaam incest z in. Do gtscbic.c-
nis met «e effecten was vergeten,
iuffronw Lub ré en Angenicsje w'aien
elkander gevolgd in het «rafj het re-
nteclmp w is in andere handen ovcr-
tegaan. Ilians wis het ter kaniero
van de hurgi-uie -storen, dat de re^'-n-
:en hun nood kwamen klagen, hun
-ewonen gang ali zii g-ld ncodig had-
nen voor uitvoering van een werk.
waarvan de onkosten ..de ordinaire
uiuavm van hun hui» merkelijk zo*i-
den surmontcereti." En zd oceldon
:,.ni de tege 'rders mede. dat ,.:n ue
•r.il waar.n i;e Lesies gewoon ziin te
sLipen. zich z l.cr s<*ort van ongc-
c:eit« berin 1..hetwelk, «ihoon alle d«
uknL-cwer.de dcvoi:cti. t«.t nog toe van
aair niet jn t«* verdrijven, maar
integendeel dagelijks meer <m moer
vermenigvuldigd*, cn zelfs wel zo ver
re dar gemeld» bcaie» het- niet langer
n genif'-de za»1- hebbende kunnen
houden. z:i regenten cinooozaakt z.;»n
geweekt, haar ot> zolder te doen sla
pen." Het was in de hondsdagen, dat
fiere verhuizing plaats vond. en de
lust in hei rustige h^vfje werd ver-
>:o.,rd. s hut kwam kiikcn. do z;u-
erf ar v?n ecbouwon. en oor ecloe het
U--I"k. d.»t ..ten dien einde
eenre LeditiOdcn zouden moeten uF»-
.■».rro-j'..n en n gedeelte van n
muur afgr'r r"ohe worden." Met was
dus wel licél r 'Ir.ar in de Jans-
atraat. Dat konden burgemeesteren
rrot ontkennen, en zii veroorloofden
aan supplianten de kosten ..ten laaf ja
van hun huis te mogen brengen."
n. E- KNAPPERT.
door
SIMON MOS.
Ternauwernood was Clara in de ka
mer. of ze miste haar broche. Instinct
matig; had ze even onder den hals van
de laag-uiigesneden blouse gegrepen,
maar ze was ei niot meer. Zij schrikte
geweldig. En ofschoon zij bij voorbaat
wi t, dat dit tevergeefs zou zijn. liep ze
toch weer terug naar" de gang, i
haar mantel, die ze even te voren aan
den kapstok had gehangen, doch
gens was een spoor van de broche te
ontdekken. Die had ze natuurlijk op
siraat verloren. En teruggaan en
ken, zau niet veel helpen, èe broche
was zeer zeker al gevonden en mee
genomen. Zij had nu wel spijt het sie
raad niet tijdig van een kettinkje voor-
r.en te hebben j die spelden gingen
dikwijls open, en onder een mantel was
dan het verliezen zoo goed als zeker.
Het verlies speet haar te meer, omdat
hel een zeer ouderwetsche broche vva:
die de moe<!er van Clara indertijd Üad
gekregen van h35r moeder, die ze op
haar beurt weer van hó4r moeder had
ontvangen. Het was een erfstuk, dat
van ouder op kind was overgegaan,
heel groot en ovaalvormig, waarin in
het midden, een klein medaillon met
gevlochten haar, vermoedelijk afkom
stig van een der eerste bezitsters dit
was echter door Clara verwisseld met
een miniatuurtje van haar zelf. Zij
haar gaan dragen, toen dergelijke
groote broches weer in de mode kwa
men, en nu wvs ze haar kwijt. Ten
minste, dat was zoo goed als zeker. Zi)
zou dadelijk een advertentie van
verlorene opgeven aan het dagblad,
dnn kon de eerlijke vinder althans we
ten waar hij het gevondene terug had
te bezorgen.
Haar vader, de oud-kolonel Dervv
niet vvien Clara samenwoonde na den
dood van haar moeder, oordeelde gun-
itlg over het menschdom, en beweerde
tegen de verklaringen van zijn dochter
in, dat zij die broche heusch wel terug
rou krijgen, indien rij gevonden werd,
hoewel Clara dit voortdurend in twijfel
trok.
En de kolonel scheen juist geoor
deeld te hebbenreeds den volgenden
dag werd hij in het gelijk gesteld, toen
in de morgenuren eea pakket aan de
.ilLz werd bezoigd. hetwelk werkehvk
I de verloren broche bevatte. Er was
een schrijven bijgevoegd van dca vol
genden ÏDboud
„Geachte mejuffrouw!
Hierbij uw eigendom terug, dat ik
heb gevonden in de N'oordstraat. even
terzijde van het postkantoor. Hoewel ik
aan het portretje de eigenaresse reeds
meende te herkennen, kwam de adver
tentie in het dagblad miin meenir.g
bevestigen, en ik haast mij aan bet
daarin genoemde adres ntijn vondst te
rug te doen betorgen.
Het miniatuurportret van u zelf. heb
ik echter uit de broche genomen, als
rra beloonir.g voor den eerlijken vin
der. hetgeen u ongetwijfeld zult billij
ker.. Bovendien zult u wel in het bezit
zijn van meer exemplaren, en dus het
ontbrekende gemakkelijk weer kunnen
aanvullen. Brutaal, hè?Maat
kor. er geen weerstand aan bieden- U
moet maar g«-~a moeite doen mij uit
te vinden. Wilt u beslist antwoorden,
dan kun', u dit deen poste restante.
Do eerlijke vinder.
FRANS DF. KORTE."
Toen Clara dit epistel had gelezen,
kneep ze het tot een prop in elkaar cn
gnoiiie bet woedend op den grond.
Wat onbeschaamd, siste ze. Hoe durft-
ie?.... Eerlijke vinder't Mocht
wat!.... Het portret van mij er uit te.
nemen en zich toe te eigenenMz-tr
dat laat ik er niet Dat zal »k
dien vteenden ir.ijrjzecr betaald zetten
Fr. reeds deneelf'den avond had <.o
heer Frans de Korte, aan ziin poste
restante adres een schrijven, waarin
hem zijn handeling al» hoogst onVt.
rreli-ic v.crd aangewreven er, ge'.v
werd at-nog ten spoedigste het portret
terug te zenden. Al» hij per se een be
loning wenschte. moest hij meedelen
welk bedrag in geld hii wilde or.t
gen, desgewenseht kon hij de vrille
waarde van het gevondene terugknj-
*CDoch de beer Frans de Korte ant
woordde hierop weer, dat hij geen en
kele vergoeding zou aannemen; hij was
voldoende beloond. F-n nu hij het
schattige copietie van het ongetwijfeld
snoezige origineel, reeds een paar da
gen in bezit had, was het hem onmoge-
Irk er veer afstand aan te doen. be-
••eerde hij. Vergeef dus maar uw esr-
va: verregaand brutaal toch!
hijgde Clara, terwijl ze driftig met
haar voetje op den grond stampte.
Eenige dagen waren verloopen. de
kolonel zat met ziin dochter aan de
ontbijttafel, en bij het nazien van de
morgenpost bleek daarbij te zijn een
schrijven van den malHaar, die de za
ken van den kolonel behartigde, waar
in hij mededeelde, dat e-n vermoede
lijke koopcr voor de villa, hedenmor-
IMCEZOnOEN mededeelincen
k 60 Cts. par regel.
„Simplilix" merk „Vossekop''
wasch en verft tegelijkertijd alle soor
ten 6toffen. Verkrijgbaar bij: P.
DROST, Lange Veeretraat 8, Mej. M.
J. SCHIPPER, KI. Houtstraat 125.
gen gaarne een en ander In oogen-
schouw wilde nemen.
Blijf je heden thuis. Clara? vroeg
de kolonel zijn dochter. En op haar be
vestigend antwoord, vervolgde hij Wil
je dan zoo goed zijn, als straks zich
iemand aanmeldt, alles te laten zien?-.
Eene mij'nheer Leo Alma schijnt zich
als aanstaandvi kooper, te hebben ap»
gegeven aan o«n makelaarMaar
dio vermaledijde rheumatiek heeft me
vanmorgen weer zóó te pakken, dat ik
geen voet kan verzetten.
De \-illa stond reeds eenige maan
den te koop geannonceerd. Na den
dood van zijn vrouw was hii er blijven
wonen, da*, vond hij gezelliger, alle»
hlecf djn bij het oude, zooveel moge
lijk. Maar langzamerhand bleek de wo
ning toch te groot en ie kostbaar.
Daarom had hij ten slotte, vooral uit
bezuiniging, maar besloten in de stad
te gaan wonen, zoodra een kooper
voor het buitenverblijf was gevonden.
En nu bleek, volgens het schrijven
van den makelaar, een zekere mijn
heer Leo Alma idee te hebben de
villa, met de omliggende bosch- en
tuingronden, te willen koopen. Althans
tegen den bedongen prijs geen bcrwaar
te hebben, wanneer een en ander zoo
was gelijk hij vermoedde.
De kolonel had niet bemerkt, dat zijn
dochter lichtelijk kleurde, toen hij
vroeg of zij den heer Alma zou wijlen
rondleiden. Want toevallig kende zij
dien heer. was gedurende den afgeloo-
pen winter met hem in kennis geko
men, cn had onder anderen eens met
hem gereden op de ijsbaan. Hij scheen
daarna ecnigs/.ins belang in haar te
stellen, naar zij had opgemerkt, en
Clara scheen dit niet onaangenaam te
vinden.
Dat Leo Alma echter eenmaal zou
komen als aanstaanden kooper van het
landgoed van haar vader, had zij zich
lot nog toe, niet kunnen voorstellen.
Prec:es op den bepaalden tijd arri
veerde hij, en scheen met het excuus
van den kolonel, dat zijn dochter hem
helaas de w oning zou moeten lat sa
zien, zeer wel ingenomen te ziin. Claia
lichtte hem ©ver alle bijzonderheden
Zooveel mogelijk in, cn liet hem alle
vertrekken, gangen en corridors zien,
zoowel boven als beneden, waarbij het
haai opviel, cat mijnheer Alma niet
spoedig tevreden was. en blijkbaar
gaarne alle? wilde weten, tot zelfs de
geringste details van een en ander.
Er volgden toen nog eenige bespre-
1. ugen niet den kolonel, waarbij ook
Clara tegenwoordig was, over het be-
:a!en van dc kooppenningen en het tiid-
s;ip waarop dc villa eveptuecl zou kua-
cen worden betrokken.
Ook vroeg dc heer Alma den kolonel
of hij geen spijt zou hebben, wanneer
!e verkoop v.as beklonken, daar hij
had opgemerkt, dat de kolonel toch
zeer gehecht was aan het landgoed.
Spijt vermoedelijk wel. was het ant
woord. want de kolonel had er jaren
gewoond, maar de omstandigheden wa
ren nu eenmaal anders geworden, het
was min of meer noodzakelijk, lichtte
hii vertrouwelijk toe.
I)o l.ccr Alma begreep waar de
"irhoen wrong en leven', dat wanneer
ri;n docht -r rr.et iemand zou ouwen,
die de villa kon en wilde bewonen, de
kolonel dan heel graag bij hen zou
willen blijven.
Doch aangezien de heer Alma eerst
nog ook de omliggende terreinen in
oogcnschouw wilde nemen, werd be-
«loten. dat hii binnen enkele dagen zou
tetugkecren met r'n auto, dan kon al
k-s op gemakkelijke wijze worden ge
zien.
Op den aangegeven dag evenwel
was e> kolonel zóó slecht ter been, dat
hij niet alleen geen enkele p»s kon
d<-rn, maar zelfs niet staan kon. Ook
ditmaal moeft hii d--n heer Alma ver
zoeken. met het geleide van ziin doch
ter wel genoegen te willen nemen. Dat
w'a- echter niet liet minste be
zwaar, te! scheen den aanstaanden
kooper zelfs eer.ig'rins genoegen te
doen, meende de kolonel op 1c merken.
De heer Alma genoot klaarblijkelijk
in dubbele male van den autorit. De
borchrijke omstreken waren prachtig.
Zonder uitzondering waren er overal
heerlijke oorden, hoog en laag terrein,
statige lanen en zeldzaam scho»n«
riekjes in overvloed. Clara beijverde
zich steeds at het mooie onder de aan-
darht van den aanstaanden kooper te
brengen. Op verzoek van den heer
Alma stapten zij uit en lieten den auto
onder de hoede van den chauffeur, bii
bet begin eezier laan achter. Zii aan zii
wandelend, schreden zii nu verder langs
dicht begroeide gedeelten, oreer een
met mos begroeid pad. Geen ruischen
van den wind was hier merkbaar, geen
voetstap werd gehoord- Het was stil.
wondcrstil om hen heen. Clara sprak
niet meer; hier behoefde niets uitgc-
RADIO-PROGRAMMA!
ZATERDAG 10 MEI,
Londen 2 L.O. 365 M. (Nederl. tijd).
3.50—4.50 E.m. Concert.
6.05 n.ra. Kinderboekje.
7.35 o.m. E. Kay Robimson over slangen.
7.50 n.m. Concert.
10.05 m.m. L. R. TofawflL Causerie over
vertoliiilende veldsfagen.
10.00 mm. „Savoy Orphean»" en „Savoy
Band»".
Birmingham 6 I. T. 475 M. (Nederl. tijd).
3.50—4.50 sm. Kindereed eert.
5.20 mm. Dameahoekje.
5.50 o.m. Kinderhoekje.
7.J5 n.m. Concert.
9.05 D.m. G. F. J. Buvington over kippen
9.20 o-ro. Concert.
10.05 n.m. L. R. Tosawill. Causerie over
verschillende veldslagen.
10,20 n.m. „Savoy Orphean»" en „Savoy
Bands".
Bournemouth 6 B M. 135 M. (Nad. tijd).
4,00 o.m. Concert.
5.05 n.m. Damesuurtje.
6.35 o.m. Kinderuurtje.
7.35 o.m. John E. Bradbury over vreem
de leeningen.
8.20 n.m. Populair Coaoert.
10.05 o.m. L. R. Toeswill. Causerie over
verschillende veldslagen
10.20 n.m. „Savoy Orpheaos" en „Savoy
Bands".
Cardiff 5 W. A. 353 M. (Nederl. tijd).
3.20 -4.20 o.m. Concert.
6.20 n.in. „5 W. A.'a" „Five O'Clocis'
cn Dnmoshoekj'e.
7,35 n.m. Willie C. Clissirt met een sport
causerie.
7.50 o.m, Concert.
8.20 n.m. Geologische causerie van Dr.
F. J. North.
8.30 n.m. Vervolg concert.
10.20 min. „Savoy Orpheans" en „Savoy
Bands".
Manch»at»r 2 Z. IJ. 375 M. (Ncdorl. tijd).
-' 50—4.50 r.m. Concert.
:20r.m. Damesuurtje.
5.50 n.m. Kinderuurtje.
f 05 ti.m. Concert.
9.06 n.m. Geo. W. Thompsoo over de zon
Drama ververtg concert.
IIOS o.m. L. R. TosewiJI. Causerie over
ver-chi'ler.de veldp'agen.
10.03 n.m. „Savoy Orphean»" en „Savoy
Band»".
Ncwonatle 5 N. O. 400 M. (Nederl. tijd).
4.05 o.m. Concert.
3.05 n.m. Dameeuurlje.
5.35 n.nt. Kinderuurtje.
7.53 n.m. Fied. A_ Atkinson m« ver tel-
Fr sen in dialect.
7.ss r.m. Concert.
iO.20 n.m. ..Savoy Orpheans" en „Savoy
Bande".
Aberdeen 2 b. D. 495 M. (Nederl. tijd)".
3 50-4.50 Conoeri.
5.20 n.m. Damesuurtje.
5.50 n.m. Kinderuurtje.
7.36 n.m. Opera-avomd.
10.05 o.m. L. R. Toaswill. Causerie ovet
verschillende veldslagen.
10.20 n.m. „Savoy Orphean»" en „SavoJ
Bands".
Glasgow 6 8. C. 420 M. (Nederl. tijd.)
3.50—4.50 m.m. ConcetA.
5.05 n.m. Damesuurtje.
5.35 n.m. Kinderuurtje.
7.35 n.m. Technische causerie van prol,
William Kerr.
Daarna operaavond.
10.50 n.m. „Savoy Orphean»" en „Savoy
Bands".
Sheffield 6 F. L. 303 M. (Nederl. tijd).
3.50-4.50 a.m. Concert.
6.066.50 n.m. Sheffield'» kinderuurtje^
Verder hetzelfde programma ala te
Birmingham.
Plymouth 5 P. IJ. 330 M. (Nederl. tijd).
5.50 n.m, Kinderboekje van Plymouth.
Verder hetze'fde programma a's t»
Londen.
Parijs (Radio-Paris) S. F. R. (780 M.
(Ned. tijd).
5.05 n.m. Radioconcert.
9.20 n.m. Concert. Fragmenten uit „14
Petite Marice", van Lecocq.
Brussel S. B. R. 410 M. (Nederl. tijd).
8.20 n.m. Causerie over kinderarbeid.
8.35 n.m. Concert met medewerking vaij
Eve Lillian.
ZONDAG 1
MEI.
Parijs (Radio-Paris) 8. F. R. (780 M.
(Ned. tijd).
1.05 n.m. Coocctï.
6.05 n.m. Concert.
8.50 n.m. Ytoolijke geschicdenia van G*
brie] Tiramory.
8.20 n.m. Radio-Comcert.
10.20—12.20 n.m. Gala-ConcerL
Brussel S. B. R. 410 M. (Nederl. tijd).
6.20 n.m. Concert met medewerking vaat
8A5 n.m. Concert met medewerking vaat
mevrouw Audriant.
Hilversum N. S. F. 1050 M.
8 n.m. Concert met medewerking vaiS
mej. S. Gtrumphicr. zang; mej- S. J. El-
borst, viool; en mej. M. J. Korteweg,
piano. Verder zal d© Commandant der
brarjdw-eer te Amscertlam de heer C. Gor-
dijn Jr. ten 8.30 n.m. een zede houden over
h« onderwerp „De Brandweer",
Den Haag P. C. C. G. 1050 M.
Met het omroepstation van de Neder-
landsche Radio-Industrie, Beukstraat 10,
Den JTaag zal een concert gegeven worden
door het Haagsch dameskoor onder lei
ding van den heer A. Best. Verder wel
willende medewerking van Mevr. M.
Lauprerbt—Lammen uit Frankfort, so-
p-arir; Jonkvrouw M. Or'.t, a'.l; den heer
W. ASegbocr, bariton; den heer A. Beet,
fluit; Mc-j. Bep v. d. Harst, declamatie;
Me* r. I. Ifendrickx—Koek, piano; begelei-
di.ng koor; den heer II. Schouwman, piatnj
begc'.tidiog soliïten.
legd. Ook Leo zweeg. Elk was blijk-
baar met eigen gedachten vervuld.
Toen gebeurde het. dat Clira do op
haar cor?agc gestoken roos verloor.
Leo zag haar vallen, raapte haar da
dcliik op van den grond cn u ild-e haar
juist gracieuselijk overreiken aan Clan,
toen hij zich plots bedacht.
Maardat is waar ook.... do
eerlijke vinder?Wat krijgt die?
vroeg hii lachend, de roos. in dc hind
houdend.
Clara kreeg ccn kleur als vuur.
Hijhij mag haar behouden,
stamelde ze,
Aha!Dus Frans de Korte had
niet geheel ongelijk, toen-ie.
Frar.s de Korte?
Laat 'k het maar bekennen, Ctara.
i k was het die de broche heb geven-
den.maar ik wilde eens probee*cn,
vat je zou zeggen a's ik mezelf bij
•oorbaat -beloondeToen ik evca-
vel dat pittige antwoord kreeg, was ik
blij. dat* ik miin waicn naam niet heb
bekend gemanktOf ben je wellicht
tegenover I.eo Alma een andere mee-
ning toegedaan?
Clara kleurde weer tot diep in het
lage halsje. Zij keek, niet wetend wat
te antwoorden, naar den. grond* Haar
hart ging onstuimig te keer.
ls ze geweten had, dat niet een
mde, maar een bekende de broche
had gevonden, dan was ze immers zeer
reker niet zoo heftig geweest in haar
antwoord.
Zou je dan ook zoo boos zijn ge-
eest. Clara? drong hij aan.
Nee, niet zoo boos! bekende zij.
Leo Alma had de photo mogen be
houden. niet waar?
Misschienmisschien wel, aar
zelde zij.
Maar als de eerlijke vinder nu
t aandrong op een andere beloo
ning.
Clara keek Leo recht Sn de oogen.
Wat wat wilde hij?
Als hij nu eens niet tevreden was
met dc copicmaar gaarne het ori
gineel wilde bezitten?Din Clara?..
Wat ditn?
Haar antwoord was niet luid en zeer
kort. maar toch blijkbaar zoodanig, dat
verdere verkaring onnoodig bleek. Hun
lippen vonden elkaar, en zonder spre
ken werd het verbond voor het leven
bezegeld.
De gouden broche kreeg een eert-
plaats. Gedragen werd ze niet meer,
Clara was bang haar weer te verliezen
met minder gunstigen afloop.
Birasiilaiii
Het Middenstamdscongres zal dit jaar
worden gehouden te Amersfoort op .24
en 25 September, waarbij de aldaar ge
vestigde vcrecnigiftg „Handel en Nij
verheid" als gastvrouw zal optreden.
Als hoofdonderwerp voor dit congres
heeft het Bocdsbcstuur besloten te
agcndceren „De Arbeidswet". Een
groot aantal patroonsvakorganisaties
is uitgenoodigd daarvoor juae-adviezen
te willen indienen, waarin de grieven en
bezwaren, welke verschillende middea-
siandsbcdrijven hebben ten aanzien van
een practische uitvoering dier wet, wor
den kenbaar gemaakt, alsmede ook de
wenschen, welke in dc betrokken vak
ken gekoesterd wordén, om verbete
ringen in de wet te verkrijgen. Boven
dien zal ook nog in een afzonderlijk
prae-advies de Arbeidswet in haar al-
gemeene strekking worden behandeld.
mfilokt. orn mot ziin bnns om te sprin-
5.-n, was oen nog grootero bof. Als
bij lan# met don boer Poters had moe
ten omtobbon op do manier waarop
hor begonnen was. zou het vorsehrik-
kelii'; vennoeioml gewet*t zijn. Nu
had h i. door een \erstandiue houding
bh het begin d« kanonnen van den
tni'dionair vernageld.
In de rlor.'e plaats, en dat- was nog
het voornaamste, had hij niet alleen
d» verblijfplaats «n omgeving van de
searabec onderzocht, maar daarbij
ook ont lek», dat. het verschrikkelijk
eenvoudig zon zijn om bet dine weg
I 'e romen cn da'irm'o dc tienduizend
gulden te verdimen. In gedachten gaf
liij het geld al uit, en z.jn optimisme
luid hein al zoo ver gebracht, dat hij
terwijl hij op zijn bed zat na te den
ken over de gebeurtenissen van dien
dag, nog alleen ninnr weifelde of hij
do scarahee meteen zou gaan halen
of dat Itij het kostbare voorwerp zou
laten waar het was totdat hij gele
genheid had gehad om de maag vnn
den heer Peters te genezen volgens de
methode, die hij in hun gesprek had
aangegeven. Want zoodra hij de sca-
rabee aan den rechlmatigen einenanr
had terne gegeven en do belooning
in zijn zak had. zou ziin positie als
genezer en trainer van den million-
n-iir vanzelf ophouden.
Dat speet licm, waut hü vond liet
niet prettig, dat een zieke man niet
genezen zou worden. Moor over hot
algemeen, van allo kanton bekeken,
zou het hot beeto zijn, om de scarabce
zoo spoedig mogelijk te balen en "Be
maag van den heer Peters maar aau
ztcltzelf over te latou.
Daar hii zesentwintig was. en «en
optimist, had hii cr geen flauw ver
moeden )an, dat het Noodlot wel eens
met hem zou kunnen spelen, dat. het
Noodlot nog onaangename verrassin
gen voor hein had. dat het noodlot
zelfs op dit oogenblik zi<*h gereed
maakte om hem in het uur von zijn
triomf te verslaan met dat machtige
wanen, de onvergelijkelijke Baxter.
Hij koek eens op zijn horloge. Vijf
minuler. vóór eenen. Ilij wist niet of
z.e op Kasteel Rlandings vroeg nanr
bed gingen of niet, maar hij vond het
voorzichtiger om het huishouden neg
een uur te gunnen om tol rust te ko
men. Daarna zou hij nanr beneden
loopen en gewoon de scarabee halen.
Gelukkig bleek het boek dat hij uit
Londen had meegebracht, mteressant
te zij'n. Vóór hij het wist was het
twee uur. Hii stopte het boek in zijn
zak en deed ae deur open.
Het was overal stil stil en on-
gewoon donker. In do gang waarop
zijn kamer uit kwam hoorde hij liet
gesnurk van de andere bedienden. Al
lo bedienden schenen tc snurken; «om
migen op hoogen, anderen op lagen
toon; sommigen uitdagend, anderen
klagend; maar do hoofdzaak was, dat
ze allemaal op de een of andere ma
nier snurkten en daardoor bewezen
dat. wat deze kant, van het huis be
trof. d« kust vrij was en ziin plan-
npn wel niet gestoord zouden wor
den.
Al vroeger had hij onderzoekingen
ingesteld waardoor hii nu goed den
weg u-ist in hui?. Zonder ir.oeite vond
hij de groene deur; hij ging er door
en was toen in de hal. waar de over
blijfselen van een houtvuur nog vaag
nagloeiden. Dit was echter de eenige
verlichting en het. was gelukkig dat
hij geen licht noodig had, om den
weg nanr het museum te vinden.
Ilij kende de richting en had den
afstand gemeten. Het waren precies
zeventien stappen van waar hij siond.
Voorzichtig, elk geluid vermijdend,
begon hij «in de zeventien stappen.
Hij was net aan de elfde toen h!J
tegen iemand aanliep.
Iemand, wiens hand, toen die de zij
ne aanraakte, zacht cn vertrouwelijk
aanvoelde.
Een stuk van een houtblok viel in
de osch en liet vuur flikkerde nog
even op. Duisternis volgde op de plot
selinge gloed. Het vuur was uit. Dat
kleine vlammetïe was de laatste po
ging geweest. Maar het bad voldoen
de licht gegeven, om er Joan Valen
tine bij te herkennen.
„Goeie genade!" mompelde hij.
Zijn verbazing duurde niet lang.
Het volgende oogenblik was hii alleen
nog maar verbaasd dat hii niet meer
verbaasd was. Er waa iets met dit
zneisjo dat de vreemdste gebeurtenis
sen gewoon cu natuurlijk deed schij
nen. Sinds hij haar had ontmoet, wa»
zijn leven van een serie on-interes-
sanste dagen veranderd in een vreemd
carnaval van allerlei onverwachte din
gen, en hij raakte er al aan gewoon.
Het leven was als een droom gewor
den, waarin van alles kon gebeuren
en waarin alles wat cr gebeurde even
kalm moest worden geaccepteerd als
een droom. Het was wel vreemd, dat
z.lj ltier midden in den nacht in die
stikdonkere hal slond, maar ten
slotlo niet vreemder dan dat hij
er was. In de droomwereld waarin
hij nu leefde, werd vooropgesteld dat
de menschen ora allerlei vreemde re
denen allerlei vreemde dingen dWen.
„Hallo!" zei hij.
„Schrik niet".
„Neen, neen".
„Ik geloof dat we hier allebei om
dezelfde reden zijn".
„U bedoelt toch niet
„Ja. ik ben lricr ook gekomen om
de tienduizend gulden tc verdienen,
meneer Marsen. Wij zijn concurrcn-1
ten".
Het leek Ashe allemaal 7.00 eenvou
dig en begrijpelijk toe, dat hij er zich
over verbaasde of hij het werkelijk
voor het eerst hoorde. Hij had een
vaag gevoel, dat hij het al dien tijd
al geweien had.
„Is u hier ook om de scarabee weg
te nemen?"
„Juisi".
Ashe had een flauw idee 3at Hier
bezwaren tegen waren. maar wist
eerst niet goed wat. Toen wist hii het
op eens.
„Maar ti is geen jonge man met een
net uiterlijk", zei hij.
„Ik weet niet wat u bedoelt. Maar
Aline Peters is een oude vriendin van
mij. Ze vertelde mij dal haar vader
een gTooto belooning zou geven aan
degene, die hem ds scarabee Weer te
rug bezorgde, dus ik
„Pas op!" fluisterde Ashe. „Loop
hard weg. Daar komt iemand aanl"
Hij hoorde zachte voetstappen op
de trap, een tikkend geluid en boven
Asho's hoofd ging een licht aan. Ilij
keek om zich heen. Hij was alleen en
de groene deur zwaaide zachtjes heen
en weer.
.Wie is dat? Wie is daar?" zei een
stem.
De onovertrefbare Baxter kwam da
trap af.
(Wordt vervolgd.?
