HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Stadsnieuws
PARK-HOTEL
De Scarabée
WOENSDAG 21 MEI 1924- TWEEDE BLAD
(Nieuw reekt.)
No. 210
INDRUKKEN UIT DUITSCHLAND
(Slot)
WAAROM KEULEN NIET V LA CO E BIJ OE KOMST VAN DEN RIJKS-
FRESIOENT. DE NATIONALE KLEUREN IN DUITSCHLAND. DE
ONTVANGST VAN DEN RIJKSPRESIDENT TE KEULEN. PRESIDENT
EBERT IN HET OPENBAAR. EBE RT ALS SPREKER. MINISTER
SEVERING.—HOE IK IN HET KEULSCHE RAADHUIS DOORDRONC.
DE NEOERLANDSCHE KAMER VAN KOOPHANDEL VOOR HET RIJN
LAND EN HAAR WERK.
President Efceri was hij de opening het station en op hel Domplein ston-
Van de Jaarbeurs t« Keulen voor het den en wat bereden politie, die <1«
eerst m het bezette gebied. Men zou1 et ruien had afgezet. En tocli kreeg ik
dus gedacht hebban dat huis aan huia den indruk, dat Ebert in breed® krin-
vlaggen in do straten zouden wap
peren, te meer, daar toch de opening
van deze een»te jaarbeurs voor Keulen
een gebeurtenis was van het meeste
gewicht.
Maar het was niet aldus! Keulen
had niet haar (eestkleed aangetrok
ken. Zelfs op het Stationsplein wap
perden aan de hoog® masten niet de
kleurrijke wimpels, die ander» ia
DuitaCho stolen bij feestelijke gele
genheden noodt plegen te ontbroken.
Alleen van de ..offscieele" ge!«ouwen
woei de rijksvlag; Verder ontbraken
i zwart-rood-goiulen kleuren overal,
populair is. Het wtis wel geen ge
juich, uls wanneer onze Koningin op
groot© dagen in het openbaar ver
schijnt, maar de ontvanget liet «au
hartelijkheid toch niets te wensoher
over. Kr waren er onder het publiek,
die met hoeden cn zakdoeken wuifden
en men riep hier en daar; ..lloch!'
toen hij in zijn auto pa-sseerde, waar
op Ki-crt reageerde door naar rechts
en links voortdurend te groeten.
Ook ia de groot© Gurzenich-zaal,
waar het. publiek uit den aard der
zaai: weer anders was dan dat op
was de ontvangst niet ov.?r-
zelfs ft&n de Gürzenic h- dreven wann, moor toch hartelijk,
zaal. waar de Rijkspresident met de Allen stonden op, toen de vertegen-
vertegenwooniigers van d« Regcering, woordigers V3U de Regeer: n? waar-
officieel voor de opening van de jaar- onder Dr^ Marx, do Rijkskanselier,
beurs werd oritvangen.
Het ontbreken van de Republikein-
e'he vlag in de hoofdstraten van Keu
len op zulk een feestdag bij de bin
nenkomst van Koert moet ieder
vreemdeling wel zijn opgevallen. Het
leek bijna als hij afspraak to zijn na
gelaten. Dat do politieke gevoelens
van Frits Hbert anders zijn dan die
van het mocrcndee! der Keulenaars
vpora! van do bewoners va» de
middenstad kan natuurlijk niet de
roden zijn geweest. Ebert kwam als
„rijkspresident" mot de vertegen
woordigers van de Regeering waar
onder de Rijkskanselier, die als
het mee re ml eel van de bevolking van
Keulen tot de centrum-partij be
hoort en bovendien een Rijnlander Ls.
Daarbij komt nog. dat Ebert in heel
Duiiachland en bij alle partijen
met uitzondering natuurlijk van de
Volkisdie zeer gezien ia.
De oorzaak moet dus erg'?tie nnders
Eggen en zij is dan ook niet moeilijk
te raden. Zelf» in een stad als Keu
len, die toch overwegend tot het Cen
trum, dus tot een officieel* Ropubli-
ke.ns-'he partij behoort, zijn do nieu-
wo kleuren van de Republiek zeer im
populair. De kwestie van de vlag
is er in Duit.o-hlaru! é-'-n van het
hoogst® gew i- 'rt. De Rijkadag heeft
blijkbaar nooit goed de gevolgen voor-
zien va:s de invoering van een nieuwe
vlag. Men hecht in Duiiachland nog
zeer aan de kleuren zwart-wit-rood
en men denkt er dan ook niet aan de
nieuwe kleuren uit te hangen. Al
leen op de officieel* gchou.W"-i: zal
luéji z* op zul'.dagen zien: de par
ticulieren althans van den ..dcf-
t:gen" en den middenstand" hou
den de Republikeinse!:© vlag ah
re die tenmiusto bezitten altijd
binnen.
In het orgaan van de sociaal-demo
craten te Keulen ..die Itheiniach® Zei-
fung" was den dug na do jaarbeurs-
opening een fel artikel opgenomen,
waarin tegen liet ontbreken v.ui <le
vlaggen zelfs nnn de Gftrzenioh-
7aal in scherpe bewoordingen werd
geprotesteerd. „Denk niet" zoo
schreef ongeveer de „Rheiniirhe Zei-
tung" ..dat dit aan de buitenlan
der*, die in Keulen zijn. niet opvalt.
Z:j kijken er naar en zullen er hunne
conclusies uit trekken!"
Dat ia wel zeker, want het is het
mee*f sprekend bewijs, hoe weinig
Republikeinse*» in hun voelen zelfs
de bevolking van een stad als Keulen
Sr, een stad. d!« niet „nationalistiach"
is, maar overwegend tot de Centrum
partij behoor, liet is een bewijs, hoe
de monarchistische gevoelen.* nog
needs sluimeren bij een groot deel van
liet Duifsclio volk. Het ontbreken van
iedere vlag te Keulen behalve dan
een enkele wimpel in de Btudsklouron
op den dag, dat de Jaavlieurs ge
opend werd en da Rijkspresident voor
het eerst zijn Intocht deed in liet be
zette gebied, was een verschijnsel, dat
voor ieder l«oekdee!en spreekt.
Do Rheinisrhe Zeitung wee.* ook op
her verschil vu de intochten, vol
luister en praal, van de vroegere mo
narchen en dc eenvoudige ontvangst
van den Rijksprcaident. Dat is wel
zeker, eenvoudiger kon het moeilijk.
Er was geen sprake zelfs van eenigen
fecstelljken schijnGeen studenten
in feestgewaad, veen vaandels of vlag
gen. geen uniformen, geen muziek,
hiMB van dat alles! Alleen eenigt
honderden nieuwsgierigen, die voor 'midden in hot Raadhuis van Keulen
ktond lusscheol do hoogtfaardiigiKeid-1 Ne3er!anH door DuitscheM wörft UJ
bekleeders van d® stad. Enkel het genwoordig herhaaldelijk de tussclien-
vertoon van mijn „eere-kaart", die
Blleen toegang gaf tot de Gürzenich-
zaal was voldoende om overal door de
afsluitingen van de politie te komen.
Zelfs de portier van het Raadhuis
waar toch op dat oogeablik de Rijks-
president, verwacht werd liet mij
door, zoodra ik een kaart uit mijn
zak te voorschijn haalde. Iemand, die
zoo resoluut naar binnen 6tapte,
moest wel heel good weten, waar hij
2ijn moest. Pas toen ik vlak voor de
ontvangzaal stond, enkel tussahen
hooggelioedo lieerc-n, begreep ik, dat
ik verkeerd was. Wanneer ik de bru
taliteit van een Amorikaansch jour
nalist had gehad ,wus ik misschien
nog als één der leden van den Keul-
schen Raad aan den Rijkspresident ge
presenteerd. Stol je voor, dat een jour
nalist in den tijd van Zijne Ko-
ninklijke en Keizerlijke Majesteit het
gewaagd had met een verkeerde kaart
Op zoo'n dag in het Raadhuis door
te dringen. Hij zou als hij niet
voor dien tijd al duchtig „ange-
ecknauzt' was geworden, zeker niet'
heelhuids weer buiten zijn gekomen.
Nu lette niemand op mij en ik ging
heen, onopgemerkt, zooala ik goko-
Dank' zij onzen Neder] aniïsclben ver
tegenwoordiger tor Jaarbeurs ben ik
te Keulen ook in aanraking gekomen
met den heer Claossen, den secretaris
van de „Niederh'indische Handels-
kommer"de Xcderlandsdhe Kamer
van Koophandel voor het Rijnland te
Keulen die zoo vriendelijk was
liet een en ander mei; to deelen van
den arbeid win dit vooral voor de a
N'edcrlondschen handel zoo belangrij-
ko lichaam. De moeilijkheden die de
bezetting ook voor den Nederland-
schen handel nu-nbrocht hobben de
Nederlaiidsche Kamer van Koophan
del in her, loven geroepen en haar
taak wsrd vooral van belang, toen
ook de rechter Rijnoeiver door de
Fran^-hen en Belgen bezet word. In
den tijd van het lijdelijk verzet, toen
het herhaaldelijk voorkwam, dat goe
deren, voor Nederlanders bestemd,
werden aangehouden en niet. naar
Nederland konden worden doorgezon
den, heeft de Noderlnodsclic Kamer
van Koopltandel voor het Rijnland
goed work ton behoeve van den Ne-
derlandschen handel verricht. Niet al
tijd zoo zei de heer Gaossen ge
lukte het om de beswaren van de
Fransdie bczettiogsautoriteiten te
overwinnen, maar door bemiddeling
van de Kamer van Koophandel h toch
CO procent van de opgefouden goede
ren naar Holland ge- xporteerd kun
nen worden. Met voldoening maakte
de lieer Galissen er melding van, dut
hij gcsloasrd was do doorzending te
iiewerkstclligen van materiaal, dat
door een zeer l-ekende HaarlemBChe
fabriek bij Krupp was besteld, maar
dat <te Frnnsohon oorspronkelijk niet
wilden vrij geven. Het stroven van de
Nederland scha Kamer van Koophan-
„dol to Keulen is voornamelijk gericht
©koningen, die hij op 0() ]iet in s(;ln<1 ),0u<jon van de Rij-
i?':!;'!8 wat voor den Nodcrlandsohen
i handel en do Nederlandoch© Rijnvaart
van het hoogste belang moet worden
geacht.
Vi-rder tracht de Neder] ondsclie Ka
mer van Koopliandol waarvan do
lu-cr V'ermoy voorzitter en de heer Ver
tin, directeur van de Doutach-Hol-
h-.ndiaehe Bank rioe-voorzitter is
de hnndölsbetrekkingen tusschen Ne
derland en Duifscliland zoo veel mo
gelijk to bevorderen en uit te brei
den. Daarvoor staan liet adres-mate-
rinal en de inlichtingendienst van dc
Kamer steeds voor belanghebbenden
ten dienste.
En dan i.s er nog oen ander voor
naam dool: moeilijkheden, di© tus
schen Nederlandse])© en üuitsohe fir-
ir.a'n in 't bijzonder betalings
moeilijkheden gerezen zijn, op min
nelijke wijze op te lossen. Hiervoor is
er t© Keulen een scheidsgerecht opge
licht, waarvan d© leden gekozen wor
den uit de Keulsch® cn de Niederhin-
disclie HandeUkammer. Vooral in de-
tijd van chicanes en moeilijkheden
ro-«'n ®<me:d*ger©cht noodig cn
meerdere Nedcrlandsche en Duitsdhe
firma's nemen bij onderlinge concen
tnitie tegenwoordig dan ook een clau-
■i>. waarbij wederzijds de ver
plichting wordt aangegaan, zich bij
onderling verschil non de uitspraak
dit scheidsgerecht t© zullen on
derwerpen.
Ook bij aanvragen van credïeten in
komst ingeroepen van de Nederland-
6dhe Kamer van Koophandel, di© dan
advies uitbrengt na eerst de deugde-
'ijbheid van de onderpanden te heb
ben nagegaan. Zoo werkt do Neder-
landsche Kamer van Koophandel voor
het Rijnland waarvan de leden
zoowel Hollanders als Duitschers zijn
in het gemeenschappelijk belang
van beide landen. Zij heeft ook be
werkt, dat de oud-minister Treub met
do jaarbeurs naar Keulen is geko
men en aldaar op een internationaal
banket de hoofd-rede heeft gehouden.
Op het oogenblik, dat ik uit Keulen
ging, maakten mijn landgenooten zich
op om naar een „thee" to gaan, die
door de Hollandsohe club voor de Hol-
landsche gasten en den oud-minister
Treub in het Hotel Monopole was
aangericlit. De Hollanders zullen zich
bij de gastvrije KeuLsche landgenoo
ten zeker thuis hebben gevoeld, zoo-
als zij zich in de Hohe St rasse nu en
dan in d© Kalvorstraat zullen hobben
gewaand! Want geen stad in Duitsch-
land doet met haar nauwe straten zoo
aan Holland denken als de geboorte
stad van Vondel.
J. B. SCHUIL,
minister Streaemanu het typ© van
een Duitscher de Pruisische minis
ter Severing en de president van de
Rijksbank Vo« Schacht binnenkwa
men, met handgeklap en een oerst
nog wat gereserveerd „bravo!" Maar
tijdens de rede kwam er meer contact,
dc bravo's klonken spontaner, hot[
handgeklap werd telkens sterker
toen president Ebert naar zijn plaat#
terugkeerde, had hij allen blijkbaar
voor zien ingenomen
President Ebert maak: dan ook den
indruk van een eenvoudig, oprecht,
góed-willend mensch. Zijn optreden
mist, alle pose. Frits Ebert doet met
zijn ineengedrongon figuur cn vrien
delijk gezicht meer aan ern goedig
hoofd van een dorpsschool denken
dan aan den president van het Duit-
'he Rijk. In zijn optreden is hij pre
es tegenovergesteld aan ziin voor
ganger, Wilhelm II. Er is in Ebert
t» van een komediant. Hij is d®
eenvoudig- ou d© natuurlijkheid zelve.
Ook in zijn spreken is n'-cts aanstel
lerigs, niets autoritairs of Pruisisch.
Hij spreekt gemakkelijk, zonder een:ge
em pl ia se, pathos of retierijkerij. Bij
:ijn redevoering mankt© hij gebruik
nil eenigo aanteekeningen, die hij op
een paar lo»c velletjes papier had
neergeschreven. In zijn kalme wijze
van spreken heeft El>ert niets
den volksredenaar. Hij gesticuleert
iet, windt zich niet op c-n lijkt ai
rminst een man van vurig tempera
ment. Toch maakt© zijn rede indruk
door d© innerlijke overtuiging, waar
mee hij sprak 1 Men voelde algemeen:
die man méént wal hij zegt. Toen
hij het had oyer de Rijnlanden, d:e
nog zncltton in vreemde gevangen-
sciiaj» of verbannen zijn uit hun land,
klonk in zijn stom iets warms ©n te
gelijk iets weeks, dat heel echt c-n
Iwel sympathiek aandeed en dan ook
ontroering bracht in heel dc zaal.
Do Pruisischo minister Severing
partijgenoot van Ebert is een heel
nndcr man; iemand van vurig t©mi>o-
rnme-nt, een man, die blijkbaar weet
wat hij wilUiterlijk heeft da kleine
Severing meer van een Franschman
dnn van een Pruis. Hij ia veel mcr
liet tvpe van een „volksredenaar",)
dan Ebert. in wien men altijd nog
eta van den meestor-zadelmaker ziet
n ook in zijn accent hóórt,
revering sprak veol vlotter cn vuri
ger dan do president, zonder daarbij
gebruik t© maken van een papiertje,
hij accentueerde sommige woorden
Stérk en werkt© veel meer dan Ebert
„op do zaai". En toch was de indruk,
di© de rede van Severing op dit ge
mengde publiek maakt©, blijkbaar
minder groot dan die van den presi
dent. Ebert raakte onmiddellijk het
hart door zijn onopgesmukte eerlijk
heid en zijn natuurlijke warmt©; oij
Severing dacht men telkens even aan
,,po»o" en „komedie".
Sterk trof mij in den stoet van do
Dui tsche Regoe n ngs vertegenwoo rd i -
gors de totaio afwezigheid van kieur
en uniformen. Wel het verschil
met vroeger groot! Alle „pompt?" ont^
brak. Dc ccnigc, di© kleur gaf aan
dezen officiecien donkoren stoet, was
d© Kardinaal van Keulen, Zijne Emi
nentie, Dr. Schnetze, die in zijn mooi,
purper, breed uithangend kleed dade
lijk opviel.
Dat er veel in Duitschland veran
derd is. bleek mij ook, toen ik ge-
heel bij vergissing onverwachts
Emile Coué te Haarlem
Zeer veel belangstelling
Zoo heeft thans Haarlem 3en be
roemden Franschman. Emile Coué,
den man van de auto-sujrgostie, op be
zoek.
Heden, Woensdag, was hij voor be
langstellenden t© r-pi'©ken des rr.or-
sons en des middags in het Instituut
van den heer J. van Veen, in het
Kenaupark en Donderdag zal hij nog
van 1U tot 12 in het Itemonstranten-
huis belangstellenden ontvangen.
Dinsdagavond hield hij, zooal6 hij
ook in Den Haag peiaan heeft, een
voordracht, waarvan de netto-op
brengst ten goede komt niet aan
Emile Coué. want deze doet alles, wat
met zijn method© in verband staat, be
langeloos. maar aan diens instituut te
Nancy.
Er was buitengewoon wel belang
stelling voor deze lezing van Emile
Coué over zijn method© van zelfgene
zing door bewust© auto-suggestie, de
zaal van den Protestantenbond was
stampvol, ook de galerij was eehecl
gevuld. Nadat de heer J. H. Sauveur,
lid van liet eomilé. hem met een kort
woord liad geïntroduceerd, begon d©
kloin© Franschman zijn voordracht
met ©enige brieven voor t© lezen van
tnenschen, die genezen zijn door toe
passing van ziin beginselen. Zonder
ook maar één oogenblik in zelfverhef
fing to vervallen herhaalde malen
zeide de heer Coué met nadruk dat hij
geen wonderdokter is deelde hij
treffende staaltjes van merkwaardige
genezingen mede.
De suggestie, zoo zette spr. uiteen,
is ©en instrument dat wii moeten ke
ren gebruiken, want bij slecht gebruik
kan het instrument gevaarlijk wor
den.
Een van d© twe® grondbeginselen
waarop Coué's methode berust is dat
elk idee in den geest werkelijkheid
kan worden voor zoover dit redelijk
mogelijk is. Wanneer men dus in den
geest, van iemand, die lijdt aan een
phy6iek of moreel gebrek, d© idee van
beterschap weet te brengen, dan zal
do kwaal langzamerhand verminde
ren. Van dezo idee van beterschap
kan men zich door atito-suggestio
doordringen en spr. hoopt dan ook,
dat do studie van bewuste auto-
euggesti© die absoluut niet vijandig
tegenover de geneeskunde staat in
d© programma's der medische studiën
zal geplaatst worden. Dit zou van
zeer veel belang voor de geheel©
menschheid ziin.
Het andere, tweed® grondbeginsel
•an Coué's method© is: mc-t den wil
doet men niets, maar met de vc-rbeel-
"ing, en d© systematisch© versterking
daarvan, alles.
Wanneer iemand aan slapeloosheid
lijdt en hit' wil zich dwingen tot sla
pen dan raakt hij in steods opgewon-
INCEZONDEN MEDEDEELINCEN 60 ets. per rogol.
94 PARKLAAN 94
TELEFOON 1410-433
DIR. EIG. W. VAN EYKERN
Onze Zalan en Salons leenen zich bij uitstek voor
Uwe intieme feestpartijen. Onze keukens vol-
llll doen aan de hoogste eischen llll
WOENSDAG 71 WEI.
London 2 L.O. 368 M. (Nedert. tijd).
3.60—4.50 ïi.m. Concert.
6.05 n.m. Kinderverhalen.
7.20 in.m. Archibald Haddon, tooneel-
causorio.
7.50 a.m. Opera-avond „Paul Jcines", esn
komisch© opera van ÏWoert Planquette.
9.35 n.m. 1-1. O, Verwon over „Een Inter
nationaal Reclame Verbond".
10.10 p.m. Vervolg opera-avond.
Birmingham 6 I. Y. 478 M. (Nedarl. tijd)
3,50—4.50 Concert.
5.20 n.m. Datnestrurije.
5.50 o.m. Kinderuurtje.
7.20 3i.za. Archibald Haddoa, toon eel-
causerie.
7.50 a.m. Concert. (MoraxL)
9.35 a.m. H, C. Vernon over „Een Inter,
nationaal Reclame Verbond".
10.05 m.m. Fragmenten uit de opera „The
Magic Flut©",
Bournemouth 6 B. M. 388 M. (Nod. tijd).
4.05 n.m. Concert.
5.05 a.m. Damesuurtje.
5.35 a.m. Kinderuurtje.
7.20 a.m. Archibald Haddan, tooneel-
causerie.
8.20 n.m. Concert.
9.35 a.m. H. C. Vernon over „Een Inter-
nationaal Reclame Verbond",
9.50 n.m. Vervolg Concert.
Cardiff 6 W. A 353 M. (Nedarl. tijd),
3.20—4.20 n.m. Concert.
5.20 o.m. ..5 W. A.V ..Five O'Clocks".
5.50 n.m. Kinderverhalen.
6.35 n.m. Causerie over teekenen.
7.20 n.m. Archibald Haddan, tooneel-
causerie.
7.50 a.m. ,.The Magic Carpet XI". Ben
reis naar lndië. Daarna Concert.
9.35 a.m. IT. C. Vernon over „Een Inter
nationaal Reclame Verbond",
10,05 n.m. Dansmuziek.
Manohoster 2 Z. IJ. 375 M. (Ned. tijd).
3.50 n.m. Concert.
5,20 n.m. Damesuurtje.
6 50 n.m. KSaderuurtje.
7-20 n.m. Archibald Haddcm, looheel-
8.ÖÖ fl.M. ConcèrS.
9.35 a.m. H. C. Vernon óver „Een
nationaal Reclame Verbond",
j 10.10 n.m. Vervolg Conoeri.
Newoastle 8 N. O. 400 M. (Ned. tijd),
4.05 a.m. Concert.
6.05 aJn. Dameeuurtje
5.35 a.m. Kinderuurtje.
7.20 a.m. Archibald Haddon, {conpeji
causerie.
7.50 aam. Concert.
9.35 a.m. H. C. Vemon over „Een Inter,
nationaal Reclame Verbond".
(10.06 aan. Vervolg Concert,
Aberdeen 2 B. D. 495 M. (Nodorl. tljdj
3.50 o.m. Concert.
5.20 a.m. Damesuurtje.
6.60 n^n. Kinderuurtje.
7.20 a.m. Archibald Raddon, tooneej
causerie.
7,60 n.m, Bchotache Avond.
Glasgow E S. C. 420 M. (Nedorl. tijd).
3.60 n-m. Concert.
5.05 a.m. Da.Tne3uurt.j0,
6.35 n.m. Kinderuurtje.
7.20 a.m. Archibald JJaddoïf, toone^l
causerie.
7.50 a.m. ConcerL
9.35 a.m. H. C. Vernon over „Een HcieJ,
nationaal Reclame Ver1>ond".
IO.O5 w.in. Vervolg Concert.
Sheffield 6 F. L. 303 M. (Ned. tijd)'.
3.50 n.m. Concert.
6.05 n.m. Kinderuurtje van Sheffield,
Verder als te Birmingham.
Plymouth 5 P. IJ. 330 M. (Noderl. tijd),
5.50 a.m. Kinderuurtje van Plymouth,
Verder als te Londen.
Edinburgh 2 E. H. 325 M. (Ned. tijd)'.
5.50 n.m. Kinderuurtje van Edinburgh!,
Verder als ie Londen.
Parijs (Radio-Parle) S. F. R. 1780 M,
(Nod. tijd).
5.05 n.m. Concert
8.50 n.m. De heer Lalyman over licha*
molijke opvoeding.
9.20 n.m. Concert. Festival Jean Dere,
mot medewerking van den auteur en sne<
vrouw Lucienna Elbe.
Bru8S0l 8. B. R. 270 M. (Nedorl. tijd),
8.20 n.m. Artistieke of literaire causerie,
8.35 n.m. De opera „Carmen" vain Bizet,
Amsterdam Smith en Hooghoudt, i050 M,
S n.m. De heer P. Geervliet Jr. al
dus Radio-Expres, cabaretliedjes zicgeh
met pianobegeleiding van den heer An-
dré G. DoTgas. Deze laatste sal ook enkel©
«oio's geven.
aener toestand en van 6lapen komt
niets meer. Hij legg© zich liever kalm
'er ruste in het vertrouwen dat de
slaap zal komep. De verbeelding doet
zooveel !,,Ik kan niet"(d© verbeelding)
wint hot bijna altijd van ,,ik wil" (de
wil). Eerst wanneer wij hebben ge
leerd. het, onbewuste dat ons leidt, lo
leiden dan leiden wij ons zelf en eerst
dim zijn wij meester van ons lichaam
en van wat. daarin is.
Met ec-n achttal der aanwezigen
werden hierna eenige zeer eenvoudig©
proeven genomen, waaruit bleek dat
zij. die intens konden denken„ik
kan tniin samengevouwen handen niet
loemaken". ook werkelijk die handen
niet. van elkaar konden krijgen, ter
wijl di: wel gelukte zcodra zij dach
ten ..ik kan het!" Bij eenigen had
"f hun denkc-n geen invloed, óf zij
konden hun gedachten niet ©terk ge
noeg conccntreeren. in ieder geval, zij
konden de handen los maken, óók al
dachten zij op verzoek van den heer
Coué: „ik kan het niet".
Vervolgens gaf de heer Coué eenig©
practische wenken. Men moet uitdruk
kingen als: ik kan niet. het is onmo
gelijk, ik kan er niets aan doen enz.
uit ziin woordenschat bannen. Het
wantrouwen in ons zelf moet verdwij
nen. Wij moeten vertrouwen
i n o n s 7. e 1 f n e ra en. En een ieder
kan dit bereiken door desnoods twe©
honderd keer per dag snel te herhalen
..het gaat voorbij": dat wil zeggen:
o'e verkeerde gedachte, het phvsiek
of moreel gebrek, de ongesteldheid,
do kwaal gaat voorbii. gaat over.
Een bijzonder sterk middel voor
auto-euggestie is twintig maal per
dog. als men alleen is. luid sprekend,
dezen zin te herhalen „Allo dagen
gaat het in ieder opzicht steeds beter
met mij." Dit moge kinderachtig lij
ken. do resultaten zullen op den duur
verrassend zijn. D© zin waarin alles,
dat voor verbetering vatbaar is, ligt
opgesloten, moet gezegd worden zon-
dor eenige bijzondere inspanning, men
mag er bij denken aan wat men zegt,
maar dit behoeft niet.
Tenslotte gaf de heer Coué een
raad aan ouders.
Do meest© oudere willen gaarne
veel goeds van hun kinderen zien.
Welnu, om dit te bereiken. ga imen
iedoren avond als het kind slaapt,
ziin slaapkamer binnen en Huistere,
op ongeveer een meter afstand, de
dingen die men van het kind wenschL
Do met aandacht gevolgde rede van
den nu en dan humoristisch en spreker
werd bij gedeelten uitgesproken om
mei. A. de Clercq van Weel gelegen
heid te geven den inhoud van het ge
sprokene in het kort in de Nederland-
sche laai weer te geven.
De lieer Sauveur dankte den heeft
Coué met een geestig, hartelijk woord*
NEDERLANDSCH CHRISTELIJK
GRAFISCHE BOND.
In do Dinsdagmiddag voortgezette alge
mcc-no vergadering van den Nederlandsch.
Grafisch en Boud werd allereerst het ver
slag van den penningmeester behandeld.
Dit gaf aanleiding tot uitvoerige discus
sies. Ten 6kP.e werd he: verslag met ai-
geméene stemmen goedgekeurd. De heer
K. Kruithof, voorzii'.er van het C. N. V.
voerde hierna het woord. Hij drong aan
op een krachtig© propaganda en op een
heid in de Christelijk© vakorganisatie.
Een eenheid, die noodig is oin sterk ta
zijn in don strijd. Want d© beginselen'
d© Christelijke vakbeweging moeien
uitgedragen worden naar andere krin
gen. llij besprak verder den strijd der tex
tielarbeiders en critiseerde het beleid van
do leiders der S. D. A. P. in dezen strijd.
Do voorzitter sprak vervolgens woordeu
van dank en sloot de openbar© -vergade
ring, waarna tot een huishoudelijke ver-
gaderiog werd overgegaan. Woens'dagmor-
gen om 9 uur zou de vergadering worden
voortgezet.
PLAATSELIJK COMITé OLYMPISCHS
SPELEN.
OP TER OLYMPIADE!
He: Comité verzoekt ons wel te willen
medcdeelcn, dat het niet ia de bedoeling
ligt bij de opvoering van de Sportscheis
..Op ter Olympiade" op Vrijdag 30 Mei
a.s., in den Stadsschouwburg, de geldmid
delen op andere wijze te versterken, dan
uit do opbrengst der entrée's. Er zal niet
gecollecteerd worden, geen verloting wor
den gehouden en er zullen geen bloemetje»
of speldjes te koop worden aamgeboden.
Voorts wordt de aandacht er op geves
tigd, dat het uur van aanvang nader ia
vastgesteld op 81/2 iuur n.m.
D©
ZEND INGSF EEST.
Central© Zendingseommïssie voor
Uaarlc-m en omstreken is voornemens, om
op Maandag 9 Juni, tweeden Pinksterdag
een Zcndingsfcest t© organisceren op hes
schoon© landgoed „Wildhoef" t© Bloe
mendal!, dat daartoe weer welwillend door
Jcmkvrouwe Wichevoort Crommelia is be
schikbaar gesteld. Het fanfarecorps vsü
„Meer en Bosch" zal den zang begeleiden.
Feuilleton
Geautoriseerd© vertaling, naar het
Engelsch van
P. G. WODEHOUSE.
48)
Hij had den he«!en dag bes t eed aan
het bedenken van een oplossing voor
dit probleem. Al in© was zoo goedig,
dat zelfs hij haar niet kon overhalen
om haar vader dien moreelen steun
te ontbonden en beter voor zich zelf
te zorgen. Het was noodig ora een an
der plan te bedenken.
Toen lierinnordo hij zich clotseling
jets, wat ze gezegd had.
Ze had gezegd het arme kind!
,.Ik krijg wel eens honger. Meestal
's avonds laat".
Toen was het probleem opgelost
's Avonds laat moest haar voedsel go-
bracht worden.
Op de tafel naast zijn bed lag een
stevig stuk pnkpapier. Daarop lag,
zooals een schilderij van een stille
ven, een tong, wat brood, een me*,
een vork, zout, een kurkentrekker, en
een klein fleschje witte wijn.
Die dingen bewezen dat George
werkelijk heel veel van Aline hield.
Want het was niet gemakkelijk ge
weest. om ze daar te krijgen. In con
kleiner huis zou hij, zonder zich cr
voor to rchamen, do kelder hebben ge
plunderd. maar op Kasteel Blanditigs
was hot niet te zeggen waar de kelder
zou kunnen r.ijn. Hij wist wel dat
ze ergens moest 7,ijn achter die groe
ne deur, die in do hal uitkwam, waar
hij altijd langs kwam als hij naar
bed ging. Hef. was onmogelijk om er
hier naar ie gaan zoeken. Er zat niets
anders op dan naar Market Blaildings
to gaan en den boel te koopen.
De fortuin hielp hem in zooverre
dat Freddie ook juist naar Market-
Blandinga ging in het kleine autotje.
Hij had het goed gevonden dat Geor
ge meereed, toen George het vroeg,
maar zonder veel enthousiasme, llii
had niet gezegd waarom hij eigen-
;t]k naar Market Blandings ging, ea
toen ze er aankwamen, had hij duide
lijk laten merken, dat hij zoo gauw
mogelijk van George af wilde komen.
Dit past© Georgo uitstekend, want
hij wilde ook zoo gauw mogelijk van
Freddie afkomen; hij had dus niets
gevraagd en ze hadden aan den rand
van het dorp afscheid van elkaar ge-
uomen zonder wederzijdsche confiden
ties. George was toen naar den krui
denier gegaan en daarna naar een
van de herbergen niet liet Wapen
van Emsworth, waar hij den witten
wijn had gekocht, llij dacht wel niet
dat het goedo wijn zou zijn, want hij
was ©en fijnproever en had geen ver
trouwen in do kelders van het platte
land, maar hij vermoedde dat-het
Al in© toch goed zon doen.
Toen liep hij met al ziin inkoopen
de vijf mijl naar Kasteel Blandings
terug.
Ilior begonnen pas de eigenlijk©
moeilijkheden en werd zijn liefde op
de proef gesteld. Do wandeling was
ook al geen pretje, als men zoo zwaar
beladen was, maar beteekende toch
niets vergeleken met de moeilijkheid
om zijn lading naar zijn slaapkamer
to brengen. Iloewel hij een ..Oppor-
meusch'' was, besefte George toch wel
hoe pijnlijk do situatie kon worden.
Als men in een vreemd huis ontdekt
wordt terwijl men eten en drinken
naar zijn kamer brengt, is dat een
beleediging voor do tafel van den
gastheer.
George kroop en sloop, bukte zich
cn rende als iemand die belangriike
berichten door do vijandelijke linie
heen moet brengen; cn het oogenblik
waarop hij op zijn bed neerviel, ter
wijl do kamerdeur op slot was. was
een van de gelukkigste van zijn leven.
Do herinnering aan die prestatie
deed hem wat hij nu ging doen be
trekkelijk gemakkelijk toeschijnen.
Hij zou naar Aline's kamer gaan,
zachtjes op do deur kloppen tot hij
hoorde dat ze wakker was en dan weer
terug snellen naar zijn kamer en n
bed gaan. Hij was er zekar van dat
■Aline op de mat voor haar deur een
tong, brood, een mes, een vork, zout,
een kurkentrekker en een flesch wijn
zou vinden, dat ze weten zou wat zo
er mee moest doen en dat ze mis
schien ook wel zou raden wie ze daar
gelegd had.
Maar dit laatste was niet erg be
langrijk, want hii was van plan om
het haar den volgenden morgen te
vertellen.
Hij behoefde nu alleen nog maar te
wachten tot het zóó laat was, dat hij
er op rekenen kon dat zijn expeditie
zonder gevaar kon geschieden, llij
keek weer op zijn horloge. Het was
bijna twee uur. Nu zouden allo men-
scheu wel slapen.
Hij nam de tong, hot brood, het
mes, de vork, het. zout, de kurkentrek
kor en het fleschje witte wijn op en
ging do kamer uit.
Het was overal stil. Zachtjes ging
hij naar beneden
III.
Op zijn stoel op de galerij die om do
hal heenliep, zat de onvolprezen Bax
ter, gewikkeld in een overjas en niet
schoenen met nubber zolen aan; hij
zat daar en staarde voor zich uit in
do duisternis. Het eerste onbezorgde
enthousiasme, dat hem geholpen had
om deze nachtwaken te verdragen,
was hij kwijt, en hij was erg ver
moeid. Het kostte hem moeite om zijn
oogen open te houden en als ze open
waren deed de duisternis ze pijn. Al
les bij elkaar genomen had de Onvol
prezen Baxter er meer dan genoeg
van.
De Tijd stond stil.
Baxter's gedachten dwaalden af.
Hij wist dat dit fataal was en span
de zicli in om ze te beheerschen. Hij
probeerde ze op een of ander .onder
werp te concentreeren. Hij koos de
scarabee uit als een passend onder
werp, maar het lukte liom niet. Nau
welijks had hij zijn gedachten ge
concentreerd op do scarabee of ze
dwaalden af naar het oude Egypt©,
naar de maagkwaal van meneer Pe
ters, en naar een stuk of tien andere
onderwerpen.
Hij schoof het allemaal op reke
ning van den dikken man in de her
berg. Als deze hem zijn gezelschap en
zijn gesprek niet had opgedrongen,
zou llij 's middags van een gezonden
slaap hebben kunnen genieten, en
erfrischt aan zijn nachtelijke taak
zijn begonnen. Hij begon te peinzen
•er den dikken man.
£a toevallig kwam hij een paar mi
nuten later dien dikken man tegen.
Heb gebeurde op een ietwat zonder*
linge manier, hoewel het Baxter al
lemaal volkomen logisch en begrijpe
lijk toescheen. Hij klom in zijn py
jama's niet een hoogeu hoed op ~'t
hoofd tegen den buitenmuur van de
Westminster abdij op toeu de dikke
man plotseling zijn hoofd stak uit een
raam, dat Baxter niet eerder had op
gemerkt, en zei:
„Zoo, Freddie!" Baxter wilde hem
net uitleggen dat hij niet Freddie
heette, toen hij merkte dat, hij met
Ashe Marson langs Piccadilly liep,
A she 7,ei tegen liem: „Niemand houdt
van mei" en het vreeselijk droevig®
daarvan sneed Baxter door de ziel.-
Hij was op het punt om antwoord te
geven, maar Ashe was verdwenen en
Baxter ontdekte dat hij niet in Picca
dilly was, zooals hij eerst veronder
steld had, maar met meneer Peters in
een vliegmachine boven het Kasteel
zweefde. De heer Peters had een bom
in zijn hand. dien hij voortdurend lief
koosde. Hij legde Baxter uit, dat hij
hem had gestolen uit liet museum van
den Grnaf van Emsworth. „Ik heb
het met. oen plakje koud vleesch en
een augurkje gedaan", zei hii en Bax
ter besefte dat dit do eenige maniet)
was,
ÏWordt vervolgd-J
