HAARLEM'S DAGBLAD
Weensche Brief.
Stadsnieuws
Kutonosrecbt
FLITSEN
De Scarabée
VRIJDAG 30 MEI 1924
TWEEDE BLAD
(Van onzen correspondent.)
E KOMST VAN MR. VAN CIJN ALS „BERATER" VAN OE N ATI O.
NALE BANK. OE ECONOMISCHE CRISIS HOUDT AAN. PLANNEN
TOT EEN HERVORMINC VAN HET BESTUUR DER BONDSLANDEN.
HET BURCENLAND IS EN BLIJFT HET CROOTE „ZORGENKIND".
Wsenen, 19 Mei.
Hoe langer hoe nauwer worden de
banden tussohen Holland en Oostenrijk.
Want naast mr, Zimmerman is nu een
andere landgenoot ter controleexing
van Oostenrijks staatshuishouding naar
Weenen gekomen en wel tnr. Van Gijn,
onze vroegere minister \an Financiën,
die thans als „Berater", als raadsman
en controleur van de nationale bank is
geïnstalleerd. In bet parlement is <ie
komst van den heer Van Gijn druk be
sproken en vooral de linksche elemen
ten toonden zich minder enthousiast
daarmee. Niet. dat zij iets tegen den
nieuwen ..Berater" persoonlijk hadden,
doch het feit, dat er alweer een buiten
lander naar Oostenrijk moest komen
om hier den lieden op de vingers te kij
ken. was hun niet zeer sympathiek. In
de bepalingen en voorschriften van de
eerst sedert anderhalf jaar bestaande
nicuvre nationale bank wordt het niet
als een noodzakelijke plicht opgeg>»
en. dat aan het instituut een consu
lent uit den vreemde is verbonden en
daarom vonden velen, dat nadat mr.
Schnijder von Wartenseo weer naar zijn
Zwitiersche vaderland was terugge
keerd. men het nu heel best zonder bui-
tcolandschea dwarskijker kon doen. De
bondskanselier was echter van een an
dere nieening en vond de contróle van
em vreemdeling een uitstekende waar
borg tegen de eventueele pogingen een
nieuv.e inflatie in bet leven tc roepen.
Vooral in de huidige, werkelijk-penibele
tijden v^n reusachtige bankverliczen en
geldschaarschte was het te vreezen. dat
Zekere kringen daar weer naar zouden
streven. En men weet nog maar al te
goed uit eigen ervaring tot wat voor
een catastrophe dit zou kunnen leiden.
Waardoor is Oostenrijk voor eenige ja
ren in de misère geraakt? Door de
banknoteninflatie, door bet onophou
delijke en voortdurende drukken van
nieuwe, ongedekte aotcn. A la John
Law.
De tengevolge van de speculaties sn
den Franschen franc in het leven ge
roepen financice'.e crisis, houdt maar
steeds a.vn dagelijks brengen d« bla
den heele lijten van firma's en daar
onder lang niet de kleinste en lang niet
de minst bekende, die faillissement heb
ben aangevraagd. Een andere lijst
brengt steeds het getal en de namen
der ..levensmoeden", van hen. die met
vriien wil uit het leven scheidden.
't Spreekt vanzelf, dat deze algemeene
economische misère ook niet zonder in
vloed op het sanecringswerlt kan blij
ven. Reeds de volgende maand ral de
Volkenbond zich met het Oostenrijk-
sehe bond: probleem bezighouden, want
algemeen wordt de noodzakelijkheid van
een her%-orming in het bcituuowervn
ingezien. Do Oosten rij ksche bondrian-
den ioch zijn eigenlijk meer historische
lichamen dan dat zij praclischc onder-
derlen van een modernen Maat vor
men. en het bestuur van dcia ueelea
vereischt een geweldig aantal beambten
ra aangesteldeo. I>it is natuurlijk een
he't land niet zeer coovenieercnde luxe
en het is dezhalve raadzaam zoo spoe
dig mogelijk met du systeem te bre
ken. Duitzeaden salaristen kan men
zich dan be paren en honderden bu
reaux kan men c-*n sluiten. Het klei
ne bondsl'.nd orarlbcrg bijvoorbeeld
heeft een aantal inwoner» dat veel
kleiner dan ce'n der een-en-twintig
Weensche stadskwartieren en toch
heeft het een buitengewoon groot be-
stuurs-inscituut: ni«-: minder dan vier
..Landesau-'chUsjc" hebben rittir-g in
vier verschillende bureaux. Deze ..Lan-
desausschüsse" zijn een soort minister
in zakformaat, die een tractenienf ont
vangen, waarvan zij heel genoeglijk
kunnen leven. Wanneer men eigenlijk
goed nagaat zijn deze beambten feitelijk
functionarissen, zonder welke men het
ook heel goed zou kunnen stellen.
Overeenkomstige toestanden treft
in de andere hondstanden aan en zoo
is men tot het idee gekomen, dat men
Tirol, dat tegenwoordig niet verder
dan tot den Brenner-pas Oostenrijksch
grondgebied is, heel goed met Vorarl-
berg tot één bestuurslichaam zou kun
nen samentrekken. Hetzelfde geldt voor
de beide oonaslanden Salzburg en Qp-
per-Oostenrijk. Het groote rorgenkind
is en blijft dan nog altijd het Burgen-
land, dat immer meer en meer de ver
schijnselen aanwijst van een zeer dure
en immer passieve kolonie van de Oos-
tenrijksche republiek, welke nimmer in
staat zal zijn zichzelf uit eigen midde
len te bedruipen. Dit ontwaart men
reeds, wanneer men slechts een héél
vluchtigen blik in het budget werpt.
Men ziet dan, dat tegenover 107 mil-
liarden Oostenrijksche Kronen aan
uitgaven slechts een totaal-inkomen
van 53 milliarden staat. In het Burgen
land wacht rnen nu heel kalm tot de ar
me Oostenrijksche Staat het ongedekte
deficit van 55 milliarden uit de wereld
zal helpen.
Ia de kringen van den Volkenbond
beseft men wel. dat het Burgenland niet
levensvatbaar is en men schijnt er dan
ook niets op tegen te hebben, dat dit
land, dat nog altijd goen hoofdstad be
zit, door de aangrenzende hondstanden,
Neder-Ocstenrijk cn Tirol wordt ver
deeld. Of wel, dat het bestuur naar Wee
nen wordt verlegd. Ook in de Ween
sche regeeringskringen is men er vast
van overtuigd dat hier iets moet wor
den gedaan en deswege heeft mee
steeds de keuze van een hoofdstad des
lands uitgesteld ca nog eens uitgesteld.
De beambten, die voor meer dan tach
tig procent uit N'eder-Oostenrijk en uit
Weenen afkomstig zijn, verleenen hun
assistentie bij dit pogen. In het kleine
badplaatsje Sauerbrunn is de zetel van
het hoofdstadlooze landsbestuur, ter-
ijl in een ander plaatsje, of liever ge
zegd dorp, Eiscnstadt, de landdag sa
menkomt. De inwoners van Sauerbrunn
nog niet erg in hun sas roet de
eer. die hun te beurt is gevallen: niet
minder dan honderdvijftig beambten
met hun gezinnen zijn in het kleine
oord neergestreken en hebben in «Ie
cilia's van het „Kurtri" een onderdak
gevonden, zoodat er haast geen plaats
meer overblijft voor de badgasten.
Anders is het echter met Eisénstadt.
Dit plaatsje zou heel graag „l.andes-
hauptstadt" worden, wanneer do Oos-
tcnrijkscho republiek dan met twintig
milliarden wil bijspringen. Om deze
iubventie te verkrijgen, d-reigt de lieve
bevolking meteen belastingstaking.
Alleszins modern!
Het Burgerland Is een zware steen
aan den hals van de Oostenrijksche re
publiek en een oplossing van het pro
bleem is zeer moeilijk, daar men aan
alle kanten op tegenstand zal jtooien.
Steeds meer en meer wint echter het
idee terrein, den hondshoofd stad W<
nen tot regecringszetel van het Bur
genland te maken. Doch evenals bij
een eventueele verdeeling .van bet land
tu«schen Stiermarken en Neder-Oosten
rijk zal men ook hier op zeer veel te
genstand stuiten. Niet veel beter zal
het gaan bij de eventueele samentrek
king van Vorarlbcrg en Tirol, en va
Opper-Oostcnrijk ea Salzburg.
tV. M. BEKAAR.
DRANK DESTRI JD INC.
Do Blauwo Weok-Mtlo
op Hom* vaarisdag.
De gezamenlijke drankbestrijders
hzer tor stedo zetten Donderdagmor
gen de Uluuwo-wcck-actie in.
De Hemels aartedag. werd ten min
de wat do ochtenduren betreft, goed
bestreed. Want reeds te 8 uur kwamen
do drankhoMrijder» voor het Pavil
joen in den Hout. waar het onthou
derskoor ..De Stern «lor Onthouding"
onder leiding van Nico de Zwager,
zich opstelde.
Do wijdingjsameiikoinït met
slaagde wél zeer. immers: cr word
uitstekende uitvoering ann de zang
nummers gegeven en dc belangstel
ling was bevredigend.
Daarbij, een heerlijke, beginnende
drur, Zon en zang!
To 9 uur werd naar do Spanjaards
laan gewandeld, waar twee «prekers
optraden.
De heer C. J. Roggeveen van den N.
C. G. O. B.. afdeehng Haarlem, aprak
uitvoerig cr.or de groote bctcekunis
van de Blavjwe-v. eek acties. -
De heer C. J. Wansbock. voorzitter
van het drankwceicomité tn Amster
dam, laakto in zijn toespraak de hou
ding van de Christelijke-, Neutrale
en vakpers, welko door het opnemen
van wat spreker noemde „drank-
advertentie-s", enz., do z-sak van de
drankbestrijders tegenwerkt.
Van do zijde dar drankl>estrijders
werd ons neg medegedeeld dat de af-
doeling Haarlem van den V. C. G. O.
B., Donderdagmorgen vroeg, reeds
een boottocht ondernam naar Gouda.
Vnndaae werden door de jeugdaf
delingen brochures voor do drank
bestrijding verkocht.
Aanstaanden Zondag te 2 uur, zal
in het Brongebouw een samenkomst1
worden gehouden. Als sprekers zullen
daarbij optreden, de heeren A. H.
Gerhard en M. A. Reinalda.
GBVONPEN DIEREN EN VOORWER
PEN. Terug te bekomen bij: Stuyt,
Wester Houtstraat 8. Heemstede, armband
horloge, R. v. d. Blom, Bchoterweg 23rd..
schoolagenda, P. Miserus, Nassau*!rant 33
grijze ceintuur, X. J. Veen6tra, 6ywari
et raat 16, grijze ceintuur, Lonnem&ns,
kindcrhuissingel 68B, ceintuur, N. Bun-
ton, Merkmnnetraat 7, ceintuur, F. Freyer
Ted. v.' Berkliouistraat 30, duimstok. J,
Bloemzaad, 2e ZtWdpolderstraal S, élul root
schrijfbehoeften, G. Kruyswijk, Zocherstr.
11, getuigschrift (J. W. IL.), 0. Verdam,
Ruametocg 26, herdershond, E. C. 11
Lamp, Zakstraat 4zwart, hondenpenning,
Kennel llaerlern, Terspijtstraat: ewart mot
bruin hondje, gebracht door I, zwart met
bruin hondje, g«hr. door L. Ramakers,
Javaetraat 16, geel hondje, gebr. door Huis
Gen, de Wetstraat 32, zwart roet bruin
hondje, gebr. door Schlegel, Zijlweg 71,
Overvecn, blauwgrijze kat, gebr. door P.
door f P. Kunst, Gasthuislaan 182rd.,
pakje knoopco. T. Dirks. Rozenprieelstraat
7 werkkiel, Kennel Fauna, Parklaar.:
twart katje. gebr. door Pbilippo, Schalk-
wijkerweg 45. blauwwit» kat gebr. door
v. Maas, Olivterstraat 4, G. Spoor, Gen.
de Wetstraat lOrd., lot namit, G. v. Zwol,
Gen. de Li Reystraaz 51, damesmuls, N.
Visser, Tot'.erodestraa*. 10B. kindermuts,
A. B. de Vriea, Klein Heiligland
68rood, zwarte portefeuille, B. Pollart.
Brouwersvaart 80rd., bruine kinderporte-
rR'onaie, L. Verwey, Oranjeboomstraa:
LSScrd.. rozenkrans, Bijkerk. Hoofd School
Vrouwens'.eeg, sigaretten, Directeur Tele
g raafkantoor. Zijlstraat vulpenhouder, Is
ra*!, Saenredamstraa: 92, armband.
1
Van den bouw van ons
post- en telegraaf
kantoor.
Door geen toren te bouwen
f 10.000 bespaard.
In tie Memorie van antwoord
liet afdelingsverslag der Eerste Ka
mer aangaande de begrooting van do
Posterijen enz. deelt de Minister van
Waterstaat mede:
Aan etichtinffskosten van het post
en tclograafgebouw te Haarlem wt-rd
tot dusverre rond f 1.470.000 betaald.
Aan den bouw is een bedrag van
rond f 1.177,000 ten koste gelegd ter
wijl voor do kosten van inrichting'
tot dusverre pl.m. f70,000 werd uit
gegeven.
Met het achterwege laten van don
torenbouw is, volgens gegevens ver
strekt door het departement van fi
nanciën, bespaard f 10.000. I11 hetero
lijden zal te overwogen zijn tot dien
bouw alsnog over te gaan.
Een aanrijding.
W. F. I... uit Amsterdam, had op 21
April doordat hij roet rijn motorfiets
niet genoeg naar rechts van den weg
uitweek op den Rijksstraatweg in cle
gemeente Bennefcroek den rootorschip-
per A. B„ die daar met zijn fiets uit
de richting Haarlem kwam, aangere
den.
B. werd in de linkerhand gekwetst,
zoodat bij eenige weken niet kon wer
ken en rijn fiets werd deerlijk bescha
digd. L. zdde „Dat komt wel in orde"
en gaf op te heeien Hofsteede en te
wonen in Amsterdam. B. hoorde er ech
ter niets van. maakte werk van de zaak,
ki>am het adres van den bekL te we
ten. maar ontving nog niet schadever
goeding.
Het O. M.. dat het optreden van den
bek!, onsympathiek vond, requircerde
tegen hem 23 boete of 25 dagen.
Een onwillige.
C. V., een vrachtrijder uit Beverwijk,
had een ambtenaar van de Rijksverze
keringsbank die hem inzage van zijn
loonlijst vroeg, dit geweigerd cn den
ambtenaar brutaal bejegend. Ook nu.
Ier zitting van het Kantongerecht, nam
bekl. een brutale houding aan.
Het O, M. .schetste den bekl. als
iemand die feitelijk geen gezag boven
lieh duldt en die meermalen tegen amb
tenaren optreedt, die zelfs eens een
ambtenaar aanbood, een blauw oog te
daan. Daar bekl. al eens meer voor
•en dergelijk feit, als nu, beeft terecht
gestaan, meende het O. M. een flinke
Mraf te moeten cischcn. Het vorderde
f 100 boete of 10 dagen.
Maar aldus het O. 1L indien je
het weder waagt voor een dergelijk feit
als dit hier te verschijnen dan zal ik
maand hechtenis tegen je eischcn.
PERSONALIA'.
Tot commissaris der Amsterdamsche
Bank is gekozen de heer Herbert
Cremer.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD
HET GEPIEP
Je wordt belieerecht door den I het gepiep wint en je gaat zit- [je krijgt een kouden rug en gaat
wensch om te el apen en om te ten; is heb het raam? of een weer liggen met periodieke
welen, wat dat gepiep toch is. |deur? of wat...
1 hoofdbewegingen,
je vrouw uit den wensch, dat je I waarop je 6sstzegt, daar ia het, 1 je neemt je voor, er niet meer
oplioudt mét dat lawaai en gaat waarna het gepiep onmiddel-| aan te denken, duit je oogen en
lijk ophoudt.
J vraagt je af, of het soms e.ea
kleerenhanger kan zijn,
je begrijpt, dat de eenige weg la'dafa ontdek" je dat de kastdeur]de stilte blijft onverstoord, tot
om op te staan en je slaat vijfkop een kier staat en Je wekt je je weer ligt en dan begint het
minuten te rillen zonder iets te, vrouw, om haar te vertellen, dat gepiep opnieuw, je bromt vrat
hoeren, je het gevonden hebt, en gaat slapen.
(Nadruk verboden.)
HET JUBILEUM DER FILM.
Dezer dagen wordt liet feit her
dacht, dat 25 j. geleden in Juni 181(9
de eerste filrn ter wereld werd afge
draaid. Dozo film had een lengte van
30 Meier, stelde een rijdenden trein
voor en werd gedraald in oen tempo,
dat zoo langzaam was, dat do
minst ciscliende moderno bios
coopbezoeker van ergernis zou wegloo-
pen. Maar als hij 25 jaar geleden bij
deze gebeurtenis aanwezig ware ge
weest, zou hij met do enderen, in
zwijgende bewondering dit wereld
wonder aanschouwd hebben.
In 1900 werd üe eerste maatschap
pij opgericht, die ziel» do exploitatie
van bioscooptheaters ten doel stelde.
Naar Arnerikaansehon trant werden
er 75 theaters tegelijk gesticht.
Thans overtreffen de -kapitalen die
in de cinematografische industrie be
legd zijn elke staatsbegrootiug ter
reld.
DE GOUDEN POORT.
De haven van San Francisco, een
van de schoonste der wereld heeft een
ingang, die de Gouden Poort wordt,
genoemd Deze poort is ongeveer 2V4
K..M. wijd en de Amerikanen zijn nu
■an plan deze te overspannen door
11 geweldige brug, welker spanning
in het midden 70 -Meter boven het wa
ter zal komen. Aan beide uiteindeji
zullen 8talen torens worden gebouwd
tot een hoogte van ruim 300 Meter.
Over deze gigantische brug zar een
dubbel tramspoor loopen, «en brcede
automobiel weg en twee trottoirs voor
wandelaars. En op den top der sta
len torens denkt men terrassen te bou
wen, vanwaar de lozwkers een schit
terend uitzicht zullen hebben op San
Francisco eeoerzijds en den machtigen
Atlantischen Oceaan anderzijds.
DE STRAAL DBS DOODS.
De lezer heeft ongetwijfeld reeds het
een en ander vernomen over het
vriendelijke artikel, dat een Engelach-
man. Grindell-Matthews onder den
naam van ..straal des doode" op de
Tcldmarkt wil hrengen. Het is,
wanneer wij den uitvinder mogen
gelooven een nieuwe aanwinst voor 'l
chemische on electrische vernietiginga-
apparoat. dat den volgenden oorlog
zoo plezierig Z4I maken. Het schijnt
dal de lieer Matthews er in de eerste
plaats op bedacht ie. voor zijn uitvin
ding zooveel inogeliik geld te maken
en een gevolg hiervan is een onsmake
lijke concurrentie tuasohen Engeland
en Frankrijk om het vernietigings-
apparaat te vermeesteren. Hoe dat af
loopt kan ons vrij kou-Maten. interes
santer is. wat deze straal kan uitrich-
ten.
ten. En dat is niet gering,
volgens zijn uitvinder:
1. Alle leven dooden
Hii kan
Dit lijkt aJdoende. maar er is nog
veel meer.
2. Alle bestaande onontvlambare
voorwerpen of stoffen, in brand zet-
ten.
3. Luchtschepen en vliegtuigen ver
nietigen.
4. Motorische trekkracht onmoge
lijk maken.
5. Ammunitie of andere ontplofbare
stoffen tot ontploffing brengen.
Het artikel due voor den toekom-
etigen oorlog, die volgens de voor
spellingen slechts een druk-op-den-
knop-affairo zal worden.
Wanneer zal de znenschheid toch
eens wijzer worden. De regeeringen
dringen elkaar weer op zij, 0111 de eer-
ete en eenige te zijn, die den straal
dee doods bemachtigt, Zoo ooit, dan
is hier werk voor den volkenbond.
Deze hoorde mei den uitvinder te on
derhandelen, hem een goede som te
geven, zoodra du waarde van zijn vin
ding afdoende aangetoond is, vervol
gens de plannen te vernietigen of zeer
zorgvuldig op te sluiten, zoodat nie
mand er ooit meer bij kan komen cn
den uitvinder niet te laten gaan, voor
hii op straffe des doods heeft beloofd
nooit meer aan iels dergelijks te be
ginnen.
Maar zoo gebeurt het zeker niet. En
onze hoop moei nu maar zijn, dat de
nieuwe oorlogswerktuigen zoo spoe
dig mogelijk zoo schrikwekkend wor
den, dat niemapd de verantwoorde
lijkheid van een oorlogsverklaring
meer aandurft. Dan kan het in 1914
zoo hopeloos gederailleerde gezegde
•..Wilt eii den vrede, bereidtfu ten oor
log" nog waarheid worden.
KLACHT VAN EEN BELASTING
BETALER.
O, dit is niet de gewone klacht. Ik
zal liet niet hebben over de traditio
neels belastingschroef, die stoedB ster
ker wordt aangedraaid. Ik laat het
klassieke beeld van de citroeü, die
steeds meer wordt uitgeperst, rusten.
Ik klaag, omdat ik eenerzijds brand
van verlangen om den fiscus te ge
ven wat hem toekomt of althans,
wat hij zonder mijn goedkeuring heeft
uitgemaakt dat hem toekomt cn
anderzijds geen kans zie aan mijn
plichten te voldoen, zonder miin eco
nomisch geweten geweld aan te doen.
Toen de fiscus het een jaar of lan
ger geleden niet meer zonder mijn
penningen kon stellen, zond hij mij
(evenals u nietwaar) een voorloopigen
aanslag voorneen, dat doet er
ook niets toe, laten we gemakshalve
zeggen voor honderd gulden. Voor-
loopig. Liter zou hij nog weieens zien,
of hij redelijkerwijs meer had kunnen
•ragen. Ik betaalde, weliswaar niet
op tijd, want van de tien termijnen,
die de fiscus mij grootmoedig toe-«
stond, waren er. toen mijn aanslag
biljet zijn glorieuzen inlooht deed,
reeds vijftien verstreken. Ik zette na
deze betaling alle gedachten aan be-
lasting voorloopig van me af, zooals
Iik ieder Jaar eenige weken tracht te
doen. Maar de fiscus waakte en re-
kende. En kwam tot het besluit dat
ik meer had moeten betalen. Niet een
gulden, niet tien. niet twintig gul
den, maar een cent. (Dit verhaal
is de strikte waarheid). Mijn aanslag
was onjuist, belangrijk te laag. Het
was niet f 109 maar f 100.01.
En nu komt het leelijke. Deze sup-
pletoire aanslag is op 15 November
1923 aan mij uitgereikt en is, in strikt
vertrouwen gezegd, nog onbetaald.
Ik praat er nu niet over, dat) docu
ment en daaraan bestede arbeid mij
meer waard lijken dan bet verschul
digde bedrag. Dat is do zaak van den
Staat, wier financieels wegen wel
meer zonderling lijken voor gewone
stervelingen.
Maar die cent. Die heb ik al sinds
15 November in mijn zak en ik zie
geen kans om haar te gaan betalen.
Eenvoudig genoeg zult u zeggen,
maar dan vergeet u mijn economisch
geweten.
Ik kan natuurlijk naar het Heilig
land fietsen, een dubbeltje voor het
bewaren van mijn fiets totalen, eeni
ge uren in de rij gaan staan en van
mijn schuld bevrijd worden. Maar
dat wil mijn economisch ik niet.
Een postwissel? Maar die is ook
duur en bovendien, naar ik me heb
laten vertellen, geen wettig ontvang
bewijs.
Ik mac het door den postgirodienst
betalen. Dat zou niets kosten, als de
dienst niet, zooals u misschien wel
cons gehoord heeft, sinds onheuge-
lijken tijd buiten dienst was en blijk
baar zoetjes aan den eeuwigen slaap
ingaat.
Maar ik krijg wel weer een ander
biljet, denkt u en dan kan ik dit tege
lijk betalen. Mis alweer, want ik ben
sindsdien naar Heemstede verhuisd
en tevens van Kamer 2 naar Kamer 3,
die beide ellenlang® rijen plegen te
hebben. Na de queue van 3 durf ik die
van 2 op denzelfden dag niet meer
aan.
Intusschen brandt die cent mij in
den zak. Mijn ergste vrees is dat ik
hem eens in een onbesuisd oogenblik
er door zal jagen. En intusschen zit
de staat op dien cent le wachten,
heeft hem broodneodig.
En boven mijn schuldig hoofd hangt
als het zwaard van Damocles de be
dreiging van een aanmaning van 1500
pCt. boete, dan een waarschuwing
van 2500 boete. Ik zie in mijn slaap
visioenen van een deurwaaTdersex-
ploit
Misschien is dit de beste oplossing.-
Wanneer die deurwaarder komt, om
mijn boeltje op te eischen, zal ik hem
op den drempel van mijn nederige
woning tegempet treden en hem dien
"erschrikkel ijken cent overhandigen.
Maar Laat hij gauw komen, anders
heb ik hem er door gelapt.
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling, naar het
Engelsch van
P. G. WODEHOUSE.
55)
,,Ik begrijp 11 niet. Natuurlijk krijgt
u bet allemaal. Ik zei toch al toen we
onze overeenkomst maakten dat ik al
leen mijn aandeel wilde hebben als u
mij ook een deel van het werk liet
doen. N11 u zich daaraan niet. heeft
gehouden, neem ik or niets van aan.
Ik weet wel, dat u het coed bedoelde,
meneer Mnrson, maar ik kan er u
heusch niet dankbaar voor zijn. Ik zei
u toch dat het een zakelijke overeen
komst moest zijn, en dat ik nicis tan
ridderlijkheid wou weten, en ik dacht
dat u liet me toch beloofd had...."
.,Een oogenblik" zei Ashe verbaasd.
„Ik begriip het niet erg goed. Wat
bedoelt u?"
„Wat ik bedoel? Wel, natuurlijk
dut u vannacht vóór mij naar het
museum is gesaan en de scarabee
heeft weggenomen, terwijl u beloofd
hadt d-t u weg zou blijven om mij
ook een kana te geven"*
„Maar dat heb ik heelemaal niet
gedaan".
Nu was hot Joan's beurt, om ver
baasd te kijken.
„Maar u heeft de scarobeo toch,
meneer Mnrson?"
„Neen, u heeft hem".
„Neen".
„Maar het ditvg is weg".
„Dat weet ik. Ik ben vannacht naar
het museum gegaan, zooals we afge
sproken hadden, en toen ik er kwam
was er geen scarabee meer. Die was
verdwenen".
Verschrikt keken ze elkaar aan.
Ashe was de eerste die wat zei.
„Was het ding weg toen u ln het
museum kwam?"
„Er was geen spoor van fa vinden.
En ik nom als vanzelfsprekend aan,
dat 11 er \oor mij geweest was. Ik was
woedend".
„Maar dat is belachelijk", zei Ashe.
..Wie kan het ding weggenomeji heb
ben? Behalve wij wist niemand dat
meneer Peters er een belooning voor
had uitgeloofd. Wat is er vannacht
precies gebeurd?"
„Ik heb tot één uur gewacht. Toen
ben ik naar beneden gegaan, naar het
museum en ik stak een lucifer aan en
zocht naar de scarabee. Het ding was
er niet. Eerst, kon ik het niet geloo-
ven. Ik streek nog een paar lucifers
af, een heeleboel, maar het gaf niets. 1
De scarabee was verdwenen, en ik
ging weer naar bed, en was woedend
op 11. Erg dom van me, Ik had toch
wol kunnen begrijpen dat u uw woord
niet 7.011 breken. Maar er scheen geen
andere oplossing van die verdwijning
mogelijk te zijn. Nu, de epn of ander
hoeft do scarabee weggenomen en de
vrang is nu maar, wat moeten wij
doen?"
7.0 lacht®. „We waren een beetje
voorhnrie mol ons gekibbel over het
verdoelen van de belooning. Ik ge
loof dat we heelemaal geen belooning
krijgen".
„Ik zal het intusschen aan den
ouden Peters moeten gaan vertellen",
zei Ashe somber. „Ik vrees dat liet
zijn hart zal breken".
HOOFDSTUK X.
I.
Kasteel Blandings dutte in de stilte
van den Zondagmiddag. Overal was
het rustig. Freddie lag in bed, en de
dokter hod gezegd dat hij er voorloo
pig nog in moest blijven. Lord Ems-
worth was woer aan het tuinieren ge
gaan. De rest van het gezelschap liep
door den tuin of zat er, want bef wn«
eon van die warme lentedagen die een
'oorbode zijn van den naderenden zo-
mor.
Al ine Peters zat voor hot open raam
van haat' slaapkamer. Ze had van
daaruit oen prachtig gezicht op de
terrassen, Op een tafel .laast baar lag
een stapel brieven. Do post kwam
's Zondags laat op het kasteel en ze
had ze pas nu do lunch kunnen le-
zon.
Aline begreep zich zelf niet. Ze was
in een gedrukte stemming en kon er
geen verklaring voor vinden. Gewoon
lijk moest cr wel iets heelemaal ver
keerd gaan om haar somber te stem
men, want ze was goen meisje dat
tobt over do treuriee grondtoon van
hot leven. Gewoonlijk vond ze liet feit
dat ze leefde heelemaal niet tragisch.
Ze vond het prettig.
Maar dezen middag had ze een ge
voel of er iets niet in orde was; dit was
des te merkwaardiger omdat ze ge
woonlijk sterk onder don indruk raak
te van het weer en van den zonne
schijn genoot als een jonge poes. Toch
was het dien dag hii na zoo inooi als
een Amerikaanscho dag, en ze kon or
geen troost in vinden.
Zo keek naar het terras en de ge
stalte van George Emerson kwam te
voorschijn. Hij iicp vlug. En toon zo
hem zag. was er iets in haar binnen
ste 'lat haar zojde dat ze de oorzaak
van haar somberheid bad gevonden.
Men kan op veel manieren wande
len, George Emerson liep onrustig.
Hij hield zijn handen op zijn rug, zijn
oogen staarden recht voor zich uit,
van onder gefronste wenkbrauwen en
tusschen zijn lippen hing een sigaar
die niet brandde. Zooiets doot een
man nooit, tenzij hij door onaange
name gedachten vergeten is dat hij
een sigaar in zijn mond heeft. Geor
ge Emerson was kennelijk niet op zijn
gemak.
Alifïe had dit aan de lunch al ver
moed en toen ze eens nadacht kwam.
ze tot de ontdekking dat haar som
bere bui al aan de lunch was begon-
nen. Die ontdekking maakte haar een
beetje aan het schrikken. Ze had niet
geweten, of. ze had niet willen we
ten, dat George's zórgen zooveel voor
haar beteekenden. Ze had altijd wel
geweten dat ze George graag mocht,
dat George een goede oude vriend
van haar was, dat George haar op
wekte en amuseerde; maar ze zou ont
kend hebben, dat ze zooveel aan Geor
ge dacht dat *t den mooisten dag dien
ze na haar vertrek uit Amerika hnd
beleefd, voor haar kon bederven, als
ze zag dat hij ergens over tobde. Ze
schrok er niet alleen van, maar vond
dat het eigenlijk niet te pas kwam.
want ze was eerlijk genoes tegenover
zichzelf om te heseffen dat Freddie,
haar officieele geliefde, desnoods uren
lang met een sigaar die niet brand
de door het park kon loopen, zonder
dat; zo er zich iets van aantrok.
En ze zou de volgende maand met
Freddie trouwen, Dat was een be
langrijke zaak. Terwijl ze steeds naar
den heen en weer loopenden George
keek, dacht ze er over na.
Aline was van nature tamelijk op-
pervlakkig. Ze had zichzelf nooit wijs
gemaakt dat 7.0 verliefd was op Fred
die, in den zin, waarin men er in boe
ken over leest. Ze mocht hem wel. en
ze vond het niet, onaardig 011» zooveel
adellijke familieleden te krijgen, en
haar vader was er op gesteld, en z«
hield van haar vader, en al die din
gen sappen haddon gemaakt dat ze:
„Ja", zet, loen Freddie in het najaar
tegen haar gezegd had: „Zeg, zie je.
het. zit zoo, z.io je" en geëindigd
was met: ,,Ik bedoel, wil je met me
trouwen, zes?" ,.Ze had z.ich voorge-
Itelcl dat ze ka!an gelukkig zou zijn
als 'mevrouw Frederick Threepwood.
En toen was George Emerson weer in
baar leven gekomen, als een storend
element.
Tot vandaag zou ze niet hebben wil
len bekennen, dat ze verliefd was op
George. Ze vond het prettig om bij
hem te zijn. gedeeltelijk omdat ze zoo
prettig met Item praten kon en ge-
deelteliik omdat hef. zoo opwindend
was om tegen zijn wilskracht in te
gaan.
(Wordt vervolgd).,
