HAARLEM'S DAGBLAD
Brieven uit Engeland
Waarom het huwelijk van den
oud-brigadier Bobbels
afsprong
Duchateau Fennema
j\&orkomt
DE SCHIJNVERLOVING
ZATERDAG 7 JUNI 1924 -
DERDE BLAD
(Van onzen correspondent).
DE DERBY - EEN VOLKSFEEST
door
SIMON MOS.
Londen. 5 Juni.
Buiten en behalve de Christelijke en
o'ficieele feestdagen zijn er ook eeni
ge die de Londenaar zich ale hij
eeoignins kan. bovendien toeeigent.
li«n daarvan is de Boat-race tus&cJien
de achten van Oxford en Cambridge-
siudenten op de Tlteems. een ander is
de eindstrijd voor den Voethal-beker
en de derde is de Derbv.
Maar terwijl de beide eerste eport-
gtebeurteniesen vrijwel immer op Za
terdagmiddag plaats hebben als de
Londenacbfl werklui cn klerken vrij
hebben, wordt de Derbv bii de Ix>n-
densche voorstad Epsorn steeds op
Woensdag geloooen.
Maar ook al wordt er dien dag als
gewoonlijk in Londen gewerkt, weten
toch altijd honderdduizenden meti-
seheu een manier te bedenken om dien
dag vrij te maken en per trein of
langs den weg naar Epaom te komen.
Van die verschillende I/jndensche
eindstations Joopen dien dag in den
morgen elke paarminuten extra trei
nen 's morgens 'vóór negen tegen
goedkoop tarief, daarna duurder,
maar dan wordt er geen verschil ge
maakt in prijs voor de klasse waarin
geregel wordt. Jarenlange ervaring
heeft de spoorwegdirecties geleerd, dat
het publiek in een opeengepakte
menigte op het perron den binnenko
menden trein afwachtend er zich
toch niet aan stoort of een derde of
eerste klasse coupé voor hem tot stil
stand kotnt. Het gedrang is er te groot
voor. Men wringt tich door de deur
opening en in een ommezien is de
coupé stampvol met acht of tien
stsande tuw'hen de knieen van de
eerste tien die een zitplaats
den.
Het publiek is bandeloos, maar or
is,haast nooit oneenigheid of twist
ender de reizigers, hoeveel er ook op
de teen*n worden getrapt of geduwd.
Moedwillig hossen en overlast aan
doen ligt niet in den aard van den
Londcno&r. Zijn humeur lijdt gewoon,
lijk niet onder den dnik der omstan
digheden en goedmoedige- spot neemt
hier do plaats in van de bitse woor
den. die andere vrijgevochten naties
zich moest al uit gebrek aan zelfbe-
heernching laten ontvallen.
De spoorwegen ontlasten de wegen,
die naar Epsom leiden van veel ver
keer en omgekeerd, want hoewel de
traditioneele manier om naar de Der
bv to gaan is met een karretjo langs
den rijweg, hebben een groot deel vun
de prnctische srortmen en vooral
die welke niet den gcheelen dag kun
nen vrij nemen den gemakkelijker
hoewel z->!-;er n'et rustiger „ijzeren
weg" gekozen.
Toch worden de wegen, die straals
gewijs naar F.psom leiden oo Derbv-
duy ontzaglijk zwaar li-lost en sinds
de InatMe Jaren wordt het verkeer
d-'iar-zp geregeld van een ballon captif
uit, die zich m^t de verschillende po
litieposten op do wegen per draad-
looze in verbinding kan stellen.
Zien de bespieder» in de ballon er
gens een groot* opstopping, dan In-
ten zij de aankomende motors lang»
dien weg een draai nemen naar een
anderen, minder bdasten. 't
niet meer voorkomt, dat velen, die
zich uren voor den aanvang van den
groeten ren op weg begaven, eerst
lang na «floot» de renbaan»bereikten.
Toch had het afschuwelijke weer
der laatste woken en van den grooten
dog zelf de wegen zoo onbMaanba&r
gemaakt, dnt de zwaardere wagen»
op enkele plekken haast tot de assen
in de dras zonken cn er met vereende
krachten moesten worden uitgetrok
ken. wat oponthoud van alle daar
achter aankomende wagens veroor
zaakte. Maar het moet gezegd worden
dat de regeling zeer goed was. stellig
geholpen door het feit. dat de gesta
dig neervallende druilregen velen van
hei plan om naar do Derbv te goan,
had weerhouden.
0 het weerWat is het weer toch
pen belangrijk* factor bii een volks
feest. De Derbv io een echt volksfeest,
want in tegenstelling met andere
banen wordt er te Et»om op het mid
denterrein geen toegangsprijs gehev
en kosten alleen de tribunes en het
paddock gold.
I>e baan is niet elliptisch of ovaal,
maar loopt in den vorm van een hoef
ijzer. of beter nog van een magneet,
zoodat or maar één bocht is halver»
wege den afstand, de beroemde of be
ruchte Tottenham Corner, vanwant
de paarden in het gezicht komen voor
hen die op de tribune staan en voor
de honderdduizenden die aan de bin
nenzijde zich om de railings verdrin
gen.
Toen do brigadier Bobbels na jaren
van ingespannen arbeid en moeilijkhe-
H« i. tn merkwaardig ntlcht. die de», sepeeeioonee.d ererd had hi, dil
wriemelend» volksmenigte op de Ep-
..Bi„ pensioen alleszins verdiend. Een
som Downs. "£er veten"trékken mch b»glüke kyen kwan»
maar bijster weinig aan van de wed- hem toe. na zijn langen, dikwijls met van
rennen. Zij komen om zich te venna- Snaren ontbloot rijnden dienst-
ken cn voor die zijn er draaimolens, 11'1 had zich voorgenomen het zich
stalletjes en schommels en al wat ver- plcizieng mogelijk te maken en alle
der bij een kermis-in-'t-klein behoort, zwarigheden verre van zich te zetten.
Zigeuner» hebben al dagen te voren Hij «as steeds alleen gebleven, bad te
daar hun woonwagens en tenten opge- veel hart voor zijn beroep gevoeld en be-
su-ld. Zij weten, dat het Engelsche grepen, dat de politiedienst den gehee-
volk als het uit is. niet op een paar lea mensch vergt als het noodig js, en
stuiver» ziet en voor waarzegsters, het daarom beter gevonden, dat de
bloemen verkoopstere en bedelaars is dienaar van deze tak van dienst alleen
een heele oogst te maken blijft, daar hij don steeds is bevrijd van
Maar het meeste potverteringsgeld alle huiselijke narigheden, die in elk hu-
gaat toch naar de ..bookmakers", wclijk kunnen voorkomen.
Die monumentale attributen van elke En nooit had hij in zijn langen dienst-
renbaan zijn te Epsom in grooten ge- tijd spijl gehad van dit, zijn levens-
talc. Met hun geruite pakken en hoo- principe.
ge hoeden staan zo op een stellage of i Maar toen hij gepensionneerd was,
kist en schreeuwen hun Dubliek bij el- leek hem alles heel anders. In de eerste
kuur. Sommigen hebben een groot plaats bleek hij te veel vrijen tijd te
bord achter zich inct ..Tfïe old Finn" hebben om dien voor zich alleen bevre»
„Jolly Tom. the Scotsman", of dijend ic kunnen benutten. Dan ge-
eiken vertrooiwen-inboazemend'on voelde hij zich, wanneer hij een geheelen'
naam or op. Een reusachtige paraplu dag thuis bleef, vreeselijk eenzaam. Ver-
uan een lange staak beschermt hen te- volgens had hij het grootste gedeelte
gen den regen en ze schreeuwen en van den dag aan niemand cenige aan-
overschreeuwen elkaar zooveel moge- spraak. XOod.n hij zich ten slotte gru-
'uk- I welijk verveelde. Het drong hoe langer
Het is een lawaas als een oordeel. hoe meer tot hcm doori dat ware hii
.Tien tegen één Tom Ptnch „ICK>— thans feuouwd. het leven aan beko
7 Bright Knight „Twinuz tegen r;ng voor bcm zou ^nnen. Thans z-
eén ilurstwood xlinkt het verward levensgezellin hem aanspraak heb.
dcor «Iknnr en wie er met aan gewoon bea Regev„_ en dta dag h<bbea do€a
is begrijpt rr met» van. 'omvliegen. Hij zou zich gelukkig gevoe
len, wanneer hij door louter tijdverdrijf.
Ingewijden kunnen tl zeggen,
dal m-n bij d,« h«r«n k«ani«
nWisselen tegen goed geld cn als v_. j._
men het geluk heeft dat het paard
waarop men gezet heeft wint. dan
kan men zijn winst gaan opstrijken.
Zette men zeven shillings of zeven
rond op Bright Knight en wond dat
paard, dan kreeg men hond..-rdzeven
itiling of honderdzeven pond terug.
Maar als er zevenentwintig paar
de nloopen en als al die paarden zoo
goed als evenveel kans hebben, dan
het huishouden, en het geluk
wederkeeiig zijn. Hoe meer hij over dit
denkbeeld bleef peinzen, hoe vaster
raakte hij van het besef doordrongen,
'dat alleen bet huwelijk hem de gezellig
heid en het genoegen zou kunnen bren
gen, hetwelk hij zich van zijn pensioen
tijd had voorgesteld.
Vreemd toch. dat hij daaraan niet eer
der bad ge-dacht. Maar het was nu 'een
kan de bookmaker gr.f liet winst geld ,0°- *-{* a's ^ij nu nog getrouwd
uitb,talen want al hel Held dat bij »«I no«itol*r ,m dan
notn n[> de letenealtvinttK verlieEanile tea jaat geleden. Ilapael. hu
ptinrden -erd inseaat houdt bi) ,n den t»«ebt et nog ben iun. ea run inkom.
(tea waren alleszins toereikeaa, nm
De moraal hiervan is. dat er ont.ZJ.r- pensioen ruim genoeg, om er ook era
gelijk veel geld ..aan de elrijkstok" tweede voldoende van te kunnen latei*
blijft hangen cn dat de overgroote genieten.
meerderheid heel wat geld met wed-1 Een jonge vrouw begeerde hij niet.
den op paardenrennen verliest en zeer Doch er ronden wellicht genoeg oude
weinigen winnen, de bookmakers nu-ren zijn. die zijn lot als wettige gadd
tunrlijk uitgezonderd. met hem wilden deelen. Het was maat
Het is een verschrikkelijk XOodje, de zaak de juiste te vinden. Een hu wc»
dio korcls welke leven van do renbaan lijks-annonce gaf hem tc veel romp
en evenveel geven om paarden als «lomp. Hij wilde liever zelf hier en daat
niets, doch ze enkel als aanleiding ge- eens uitzien.
Kruiken voor hun schoone praktij- I En nu kwam het toeval hem daarbij
ken. op wonderlijke wijze te hulp. Op een
Gauwdieven en zakkenrollers oogsten middag, zittend op een bank in het
riiken buit vnn do boeren en buiten- plantsoentje, had hij eens gesproken
lui en nrgclooze stedelingen op dat met een juffrouw, naar gis«ing een paar
middenterrein vnn Ensom. Het is zoo jaar boven de zestig, die als huisnaaister,
gemakkelijk om in .het gedrang gauw naar zjj vertelde, een stukje brood ver
beur» of een horloge te stelen en diende. Haar gr«prek. alsmede haar gc-
dan in de menigte te verdwilnen. /.el- heele optreden, hadden vee] vertrouwen
den zag Ik zoo'n bende ongunstige gewekt bij den heer Bobbels. En hij was
j^ etkiinr als od miin bezoe- 7rf.T Ingenomen geweest met de uitnoo-
ken nnn Ensorn. 'digirtg van de juffrouw, om haar, tot na
Maar wie -r heen gaat om de groo- drrr kmnismaking. eens te komen be
te ren zelf te zien moet vroeg gaen zoftrn bij een kennis van haar, waar
o? veel geld betalen voor een tribune
plaats of oo een coach of private rao-i
torbus gaan staan.
Het is een prachtig gezicht, dat
groote veld piihnel voortschietende
paarden met de kleurige lockevs op
de nekken gebogen. mee<loende uit
olie macht.
Dit Ja*r heeft de favoriet gewonnen.
Saruovino van Ie»rd Derbv. wiena-
voonwdar in ITS-l dezen klassieken
fokker voor driejarige paarden instel-
te op kamers woonde.
Op een Woensdagavond had dit be
zoek, in alle gewichtigheid van de
hoopvolle, ofschoon nu nog sluimeren
de, gevolgen, plaats.
N'a wat over k'-eijes en kalfjes te heb
ben gepraat de avond vloog om
wilde de juffrouw, die tusschen baak.
jes. Pleuntjc Pitwortel bleek te heeten,
«piikers met koppen slaan, alvorens het
tiid zou zijn, waarop de ex-brigadier
de. In 1787 won een Lord Dert>v den vertrekken. Zij schonk de kopj,
ren. maar honderd zevenendertig jaar eens v°l «n ptesenteerde er e«
heeft de Stnnlrv-funulie iDerbv) ver- boterkoekje b„.
geef» beproefd het weer te doen en', - E" heef uw vroeger nooit geprak-
indelijk, in 1024 is het gelukt. kezeerd over trouwen? vroeg
De overwinning was zoo populair
als zij mnar zijn kon. vooral omdat
Lord Derby's paard ook favoriet waa
en toen het trot oho oogenblik kwam,
dat do oud-minister van oorlog,
terwijl
het koektrommeltje weer sloot.
.Nooit! bekende de oud-brigadier
rlijk. Daar zou 'k, met permissie, geen
Inohend cn et ruiend paard en jockey
naar de weegplaats leidde werd hij
door |Bll4on vurige 1»woudernars op
den rug gekloot en aan de hand gc-
wrongén. Hoe harder klappen, hoo
grooter vriendschapsbewijs, jawel
maar Lord Derby zal het aangenamer
gevonden hebben als hü oo dat oogen
blik minder vrienden had gehad!
De Derbv is een democratisch feest,
zelfs in den regen die a! rijn lrvit
heeft gedaan om een domper te zetten
op de feeststemming.
XYX.
IHCEZOndeN mededeeuncen
60 Cts. per regel.
De Kliniek voor
Tandheelkunde
Qed. Oudo Urooht 84 Tel. 1387
Vsrstrekt kunsttanden, gebitten sn
moderne tandteohnlek nan minder-
gegoeden en aan den middenstand,
tegen uiterst lage tarieven
Spreekuren voor mindergegoeden en
leden van xlokenfendeen eiken morgen
van 9—11, Maand, en Donderd.avonds
van7—9.Spreekuren voor den Midden
stand, 'a Middags van 1—8. behalve
Zaterdag». Verder volgens afspraak.
'k ging op in m'n dienst'k stond
er op, nis een boer op 'n paar klon
penDaar zou beelemaal geen tijd
voor 'n vrouw zijn overgebleven.
Neen, dal begieep de juffrouw nu
ook.... Als hei zóó was gesield
Nooit niet verkeering ook gehad?
De heer Bobbels schudde krachtig van
neen!
Nou ik ook nietdaarvan niet,
ging de juffrouw verder. Van die kin
derachtige verliefdhedens most ze niets
zie dit niet hebben. Daar had ze nooii
aan gedaan. En, dal begreep ze wel.
daar zou de heer BoLbels ook wel over
heen zijn. Als ze nu tot een huwelijk ge
raakten, was het om gezamenlijk den
ouden dag te halen. Daarom kon je ge
lijkertijd toch wel van elkaar houden eo
goed en lief tegen elkaar zijn.
Daar zou het niet aan mankeeren,
betoogde de oud-brigadier, evenmin aan
contanten. Zonder schroom en achter-
bakschheid had hij meegedeeld, op welk
bedrag als pensioen hij kon rekenen.
Pleuntje behoefde voortaan niet meer
naar naaibuizen te gaan. Dat schamel
loon konden zo missen
Dan ben ik nog niet geheel zon
der, hoor 1 viel de juffrouw in, met een
knipoogje tot den heer Bobbels, ik heb
altijd erg zuinig geleefd en bezit nog
een aardig spaarpotjeen dan m'n
drie gulden ouderdomsreüte.
.Nou, kijk er cs aan, lachte de
oud-brigadier, de zaak komt in orde, dat
wist 'k welOver de rest zullen we
hel ook wel eens worden....
Over het geloof zullen we ten min
ste geen kwestie krijgen, lachte Pleun
tje.
Nee, dat is hetzelfde, van ons beije,
gaf Bobbels toe. En overiges, juf
frouw..
Zeit uwe nou maar Pleuntje, hoor!..
Dat mag nou weL
Goed juffrouw, Pleuntje dan..
Ik herzeg: overiges moeten we mekaai
maar nemen zooals we benne.. en geven
hetgeen we hebben., geven en nemen,
nemen en geven, da's het heele huise
lijk. heb 'k es hoote» zeggen.. U weet
er nou alles van.. Ons geloof is het
zelfde.. cn de politiek?., ja. daar heb
Tc nog nooit aan gedaan., zoo als ik
ben, ben ik., 'k slaan op m'n eigen
voetstuk., een gezonde basis, al zeg 'k
het zelf.. En al lijk ik een hoekige
kerel.ik heb toch veel goede zijden
en.. Affijn! in 't kort ik ben 'n ronde
tongen, die vierkant op z'n doel afste
vent!.. Lieve Pleuntje, kom an m'a
Vart 1
Gelijkertijd was cc oud-brigadier op
gestaan, naar juffrouw Pitwottcl ge-
.taan, wilde haar omhelzen en zijn woor
den met ccn kus bezegelen.
Maar de juffrouw kleurde hevig en
veerde hem af.
Nee, nee, meneer Bobbelsl verzette
te zich.
Zeit u maar Albert! sprak de ex-
brigadier gemoedelijk.
Nou goed.. Allebert dan., maar
aog niet kussen, hoor gebalk!..
motie eerst offesjccl gange'seerd wezen
•,oo hoort het I
Nou, fiat dan! berustte de heer
Bobbels.
Het duurde toen njet meer zoo lang
>f buren en kennissen wisten, dat
?leüntje Pitwortel binnenkort zou huwen
jiet Albert Bobbels, den oud-brigadier.
"it was van weerszijden goedgevonden.
Jat zii echter, bii wijze van proef. min.
i'.ens drie maanden verkcering met
•Jkaar zouden hebben. En in dien tijd
ras het, dat er meermalen in hei wiel
•an den huwelijkswagen, een niet M
(oerriene spaak drrigde ie worden gc-
«token. Want het bleek al heel spoedig,
fat de heer Bobbels van zijn goede hoe
danigheden in dienst bij de politie,
niets te veel had gezegd. De eigcr»
schappen van een nauwgezet en plichts
getrouw dienaar, waren hem als 't ware
n het bloed gegoten. Had hij ze vroe
ger altijd en overal bezeten, bet
veldra blijken, dat die ingewortelde be
roepsactiviteit steeds aanwezig blééf, en
het ^ns te voorzien, dat hij dien, blijk
baar door niets te stuiten, ijver, niet
meer zou kunnen kwijtraken.
Wanneer de geliefden des Zondags
ten wandeling maakten langs de bui-,
tcnsingcls cn eenige kwajongens de
den den wandelaars overlast door
schreeuwen cn herrie-schoppen, dan trad
Bobbels op hen toe en verbood dat ge
joel en gedraaf. Dan zei hij resoluut te
gen de eene partij „Jullie hier", en,
lot de andere'; „En jullie dó&r hecnl",
waarmede het geschil gewoonlijk be
slecht was.
Op ccn volgenden keer ontmoetten de
heer Bobbels cn zijn beminde twee po»
litie-agenten, die met heel veel moeite
twee onwillige arrestanten naar het bu«
rcau trachtten te brengen. „Een oogen
blikje," zei Bobbels tegen zijn meisje,
„ik moet de behulpzame hand bieden."
Pleuntje kon hem toen op een afstand
volgen, en eerst nadat de arrestant
goed cn wel was opgeborgen, kwaig
Bobbels weer te voorschijn.
Eens gebeurde het, dat de oud-briga
dier den avond zou passeeren in de
woning van zijn aanstaande vrouw. Ge
zellig hadden ze met eenige kennissen
Hagenbeck's Amusementspark
de toecanc tot hacenbeck 's amusementspark, dat ZA
terdag te schoten ceopend wordt.
een cedeeltc van oud-holland op heta musementspark
van hacenbeck,
zitten keuveleij, toen Bobbels plotseling
opsprong cn naar buiten staarde.
Jawel| «iep hij, precies zooals ik
dacht.... er is ergens brand. Er moet
wot den afgezet.... ze kunnen me noo
dig lubbenTot strak;, Pleuntje!
En ia een wip was hij de trap af- en
de straat opgevlogen. Hoewel zij den ge
heelen avond te vergeefs op hem wacht
te. liet hij niets meer van zich hooren
ook. Hij bad het tc dtuk gehad. Dat
was zeer onaangenaam voor de aan
staande bruid. De oud-politicman was
zóó met z'n vak vereenzelvigd, dat hij
er r.iet meer van was los te maken. Kij
beloofde telkens beterschap, maar de
man was niet meer te veranderen. Hij
was in z'n vak vergroeid tot een star
en strak dienstdoendcr, tot een politie-
automaat. Hij was a!s een afgedankte
cavaleric-knot op hel bekende signaal
niet meer tc houden een inwendige
drang joeg hem voort, hij dreef niet,
hij werd gedreven.
Op ecu avond zouden ze het nieuwe
stuk in den grooten schouwburg gaan
zien. Juist waren ze de hal ingetieden,
toen iemand vertelde, dat het in een
zektr stadsgedeelte erg rumoerig was.
Hier, neem jij de kaartjes, zei Bob
bels tegen Pfeuntje, ik ga even ziea„.
ben zoo terug.
Nadat ue juffrouw den gcheelen avond
alleen had gezeten, kwam Bobbels le
gen het einde van het laatste bedrijf cn
wilde toen den afloop van de ruzie mee
deden voor het toonccl had hij geen
aandacht.
Denslaatsten middag, dat zij samen
waren, zij zouden gezamenlijk dineeren
in een restaurant, was juist de soep ge
nuttigd, toen Bobbels eensklaps zijn-
ooren spitste cn luisterde.
Hoor je dat? vroeg hij aan Pleun
tje.
Nee, zei ze, doorlepdcnd.
Jawel!., 't Is., 't Is een politte-
hoorn!.. Er wordt geseind om assis-
tentie!.. II: moet gaan., 't Is mija
plicht.. Er kan een ongeluk gebeurd
zijn». Iemand in doodsgevaar 1
Gelukkig bleek dil niet zoo te zijn. Na
een kwartiertje kwam Bobbels terufe en
bekende, cat hij zich had vergist. Het
was vermoedelijk een ietwat vreemtj
hcornsignaal van een auto geweest.
Doch Pleuntje Pitwortel had haar be
slui; genomen; den volgenden dag kzeeg
de oud-brigadier een brief, die luidde i
„Mijnheer!
U zult ongetwijfeld bij de politie
zeer voldaan hebben, maar als min-j
naar zijt gij totaal ongeschikt. Geen
wonder, dat u ncoit een vrouw heb»
gekregen. Ik bedank ook voor do
PLEUNTJE PITWORTEL.
De heer Bobbels heeft van verder®
trouwplannen afgezien.
ihcezonden mededeelincen
a 60 Cts. per regel.
Accounlancy - Belastingzaken
Amsterdam Keizersgracht 615
Telefoon 37615
Heemstede Bronsteeweg 96, Tel. 28256
b het inwateren van
-het houtwerk UwerJ
T gebouwen door jaar- 1
lijks bij te schilderen.
Feuilleton
Naar bet Engelsch van
BERTA RUCK.
HOOFDSTUK I.
„Een meisje, dat niet verloofd Is'",
(dnt heb ik vanmorgen fn den trein
gelezen op weg hierheen)", verkon
digde juffrouw Holt, ondertU8schen
8ciiijnbaar vol ijver over haar werk
gebogen, ,.ern meisje, dat niet ver
loofd is. is als con schip op zee. dat
niet weet, welke haven het zal bin-
nonloopen".
„Dat verklaart, waarom zoovelen
„Rep je, berg Je" denken en den eer
sten don bo Ie maar n^men", zei juf
frouw Robinson, terwijl /ij.even snuf
felde.
„Nu, ik zog ook altijd beter wat
dan niets", klonk het wijsgeeri/ uit
den mond van juffrouw Holt. die al
tijd al 4 een vranvteeken over haa.r
schrijfmachine gebukt zit cn haar
dofbruine baar zoo glad plakt onder
een haarnetje, dat haar hoofd er uit
ziet pis een room praline. „Wel. ah
je getrouwd bent, ben je getrouwd,
en niemand kan het tegendeel bewe
ren; mnar als je niet getrouwd bent,
ben je het niet. en niemand kan zeg
gen, dat je wel getrouwd bent!"
„Hoe waar", rei juffrouw Robin
son drootnerig. ..Hebt u het gehoord,
juffrouw TranS?"
Zij wierp een cynischen blik in
mijn richting, om te zien. of ik het
wel in mij opgenomen had Ik deed
mijn best. dit niet te doen. Het echte
Londen«rhc accent, dat ik den pan-
schen dag. onafgebroken, zij het dnn
ook fluisterend, om mij heen hoor in
de sombere kamer, gereserveerd voor
on«, typisten, begon mij weer biina
te machtig »e worden net als 3e eer
ste week. toen ik mijn werk begon bij
de Klein-Azlatischo Schcepsagentuur.
Ik koek niet op.
Opeen3 klonk een schrille stem bo
ven liet getik der machines uit.
„Juffrouw Trant, als je blieft?"
Mijn vingers gleden van de schrijf
machine, ik keek verschrikt op en
zag den jongste bediende voor mij
staan. Het is nog maar een kleine
jongen, ook een echte Londenaar.
„Ja? Wat is het, Harold?"
„Juffrouw Trant, meneer Waters
zegt, dnt hij n om twee uur graag
oven hij zich zou zien".
„Moet ik hij hem komen?" vroeg
ik (Toodelijk ontsteld, hopende, dat
liet niet waar zou wezen, dat mijn
ooren mij mi«chien bedrogen hadden;
maar het mocht niet zoo zijn.
„Ja, precies om twee uur, Juf
frouw
„Heel goed Harold", hoorde ik mij
zelf met verslagen stem zeggen.
Daarop hoorde ik den jongen de
deur achter rich sluiten. Ik keerde
mij om en ontmoette de sluwe, maai
nu deelnemende oogjes van juffrouw
Robinson.
„Heeft de Baas naar u gevraagd?"
Ik knikte moedeloos.
„Hebt u eonig idee, waarom het
zijn kan. juffrouw Trant?"
,,0, het kan om alles en nog wat
zijn", zuchtte ik. „Het kan wezen,
omdat ik iets heb vergeten in te slui
ten bij het Western Syndicate, of om
dat ik verzuimde z.o.z. onder aan dien
brief naar Budapest te zetten, of om
dat ik Belgifi zonder puntjes op de e
geschreven heb of om nog een stuk
of ze® andere fouten. Ik wist. dnt me
neer Dundonald over mij zou klagen.
Drie dagen voelde ik al, alsof het
zwaard van Damocles boven mijn
hoofd hing".
„Misschien geeft- hij u nou een
kansje", zei juffrouw Holt.
„Dat is niet waareohijnlijk". zei ik.
„Hij is zelf zoo'n afschuwelijk accura
to machine, dnt iemand, die dat niet
is, een vrouw of een man, geen goed
bij hem kan doen".
„Zoud u denken, dat hij wist, wie
van ons een man of een \rouw is? Ik
geloof het niet", begon juffrouw Ro
binson. ,,lk wed dat hij
„Er wordt toch niet gepraat?" viel
haar de stem van meneer Dundonald
met haar scherp Schotsch accent in
de rede, terwijl hij onze kamer door
ging naar die van den Baa=, waar
ik, Monica Trant, weldra zou moeten
verschijnen, helaas".
Een doQdelijke stilte volgde, slechts
afgehioken door het tikken der vier
schrijfmachines.
Ik ben er echter zeker van. dat er
niet veel deugde van mijn verdere
werk van dien ochtend.
Onze duistere kamer, de typisten
kamer, uitziende op den liftkoker
van het groote gebouw in Lcodcnhall
Street en zoo donker dat wij alftjd
bij electrisch licht werkten, verdween
geheel uit mijn gedachten. Ik was mij
niet meer bewust van den geur van
den mist en van onze regenmantels,
die er altijd hingen, noch van 't stof,
dot. overal op lag, en de bedompte
atmosfeer in het algemeen Ik hoorde
evenmin het straatrumoer als het tik,
tik, tik, tik van de schrijfmachines,
terwijl ik mii in miin eigen gedachten
verdiepte. Mismoedig overzag ik mijn
omstandigheden.
Hier was ik nu, alleen in Londen,
net weinïgje, dat ik bez.at, had ik ge
bruikt voor de lessen, die ik hoop_te.
dat mij een inkomen zouden brengen
van twee pond in de week. Na lang
cn vermoeiend zoeken naar een ge^
schikte plaats had ik eindelijk werk
gevonden op het cargadoorskantoor
van William Waters en Zoon, Klein
Aziatische Scheepsagent uur. Als sala
ris kreeg ik inplaats van ier on twiu-
tig gulden, waarop ik gehoopt had,
slechts vijftien grilden. Nu zou ik die
naar allo waarschijnlijkheid ook nog
verliezen. En wat moest ik dan doen?
Hoe zou ik do huur van mijn kamer
kunnen betalen? Waarmee moest ik
mijn kleeren koopen, a! zou ik noa
zoo zuinig zijn? Hoe aan eten komen?
Wat zou ik nu moefen aanpakken?
Voor kantoorwerk waa ik blijkbaar
niet geschikt. De drio maanden, dat
ik er geweest was, hadden mij dit
duidelijk getoond.
,,U concentreert uw gedachten niet
voldoende, "juffrouw Trant", heeft
meneer Dundonald mij herhaaldelijk
voorgehouden. U bent. ontwikkeld, u
bent. schrander genoeg, maar als ik
denk, dnt ik op u aan kan, kom ik
steeds bedrogen uit, U maakt de gek
ste fouten, zulke fouten als zelfs de
eerstbeginnende leerlingen vnn Pit
man nooit zonden maken. Wat denkt
ti, dat het eind zal wezen?"
Waarschijnlijk dc bons.
En wat moet. Ik dan beginnen?
Ik zou niet weten wat!
Ik kan noch platen voor mode
journaals teekenen, noch artikeltjes
voor rijdschriften schrijven. Ik houd
veel van kinderen, maar voor de be-
1 trekking van kinderjuffrouw wordt
nu ook al een diploma geëischt of
kennis van het Montessori-systeem.
Voor winkeljuffrouw ben ik niet
groot genoeg, veronderstel ikl
Ik hen wel altijd kleintje genoemd
thuis, maar zoo kort en dik ah juf
frouw Holt, die denkt beter wat dan
niets, als het een man betreft, ben ik
gelukkig niet. Wat dan? Trouwc-n?
Maar tegenwoordig ontmoet ik geen
mannen meer, ten minst." geen." dio
mij genoeg aantrekken. En wie zou
mij nu nog willen trouwen, nu ik ei;
zoo armoedig uitzie? Misschien zou het
Sydney Vandeleur nog kunnen ziin.
Die goeie Sydney, mijn eenig over
gebleven vriend, sedert onzen achter
uitgang. Ik heb hom sedert de bom
viel, nog verscheidene keeren ont
moet, en hij was altijd dezelfde van
vroeger, zoo sympathiek ei, amusant.
Ik weet zeker, dat hij, bij de minst®
aanmoediging vnn mijn kant, dade
lijk bereid zou zijn. iets moer voor
mij te worden dan een vriend. Hem
wat aan te moedigen zou mii ook niet
onaangenaam zijn. ofschoon ik nooit,
verliefd hen geweest op Sydney. Tic
ben yin tot de conclusie gekomen, dat
ik niet tot die meisjes behoor, die daa(
zoo gemakkelijk toe komen.
(Wordt vervolgd.}
