HAARLEM'S DAGBLAD
ENGELSCH ALLERLEI
FLITSEN
Biimetilanj
ZATERDAG 21 JUNI 1924 TWEEDE BLAD
Wanneer je In een winkel moet wachtel
Jo ziét winkeljuffrou-! winkeljuffrouwen rechts je bent niet een van die' je kijkt naar de vol-
v.on links en je ziet I maar niemand vlak menschen, die nooit gende verdieping, waar
I voor je I een oogenblik wachten de menschen blijkbaar
I kunnen I geholpen worden
Je tracht te glimlachen Je kucht wat schuchter je zegt moedig: astu-
tegeu een juffrouw en in de richting van het. blieft en klant en juf-
merkt na een tijdje dat j einde der toonbank frouiw kijken koel naar
zij heelemaal niet|
naar Je keek
je begint binnensmonds
te mompelen en met je
vingers te troipmelen
ie moppert hardop dat [maar het effect wordt
het een schande is en ie eenigszins verzwakt
hier dan heelcina.ildoor het feit, dat je, je
geen leiding omkeerend een juffrouw
I voor je ziet staan
je moppert een half
uur staan wachten en
je moet twee el lint
hebben zooals dit staal
tje
en nadat je a! je zak
ken doorzocht hebt en
merkt dat je het staal
tje kwijt bent, sluip jo
eenigszins schaapachtig
weg.
(Nadruk verboden.!
„dress makers" do mooiste jurken. Het
spurifeest wordt door het koninklijk
paar geopend, dat daartoe in glanzen
de koetsen van zijn zomerverblijf, Wind
sor Castle, rijdt. Vaak is dc glorie van
Ascot in onvriendeüjken regen ver
dronken, maar dit jaar was dc zon
goedmoedig en kon men werkelijk spre
ken van „a sunny Ascot". Het weer is
van het hoogste belang voor een func
tie als deze, want ze is niets anders dan
een luisterrijke tuinpartij. De struisvee-
ren, welke wij thans te Wembley op de
Zuid-Afrilea&nsche hoeve zien „pluk
ken", vormen er de voornaamste ver
siering van hoeden, omslag mantels en
japonnen. En men kan cr de wonder
lijkste parasols bewonderen.
Londen, 19 Juni.
daarvoor aangewezen commissies, do
reorganisatie van het Staatsbedrijf
der P. T. T., daaronder begrepen het
beheer van dat bedrijf, ter hand heeft
genomen.
Ofschoon de aanstelling van den
tegenwoordigen directeur-generaal
van tijdel ijken aard is, heeft deze
omstandigheid op de reorganisatie in
geeuen deele een vertragenden in
vloed. Integendeel, de benoeminc van
dezen uit den dienst voortgekomen
deskundige geschiedde ten einde de
voorbereiding dier reorganisatie zoo
veel mogeliik te begunstigen en te
bespoedigen. De tijdelijkheid dier be
noeming wordt dan ook uitsluitend
door het gereedkoniem van die voor
bereiding bepaald.
Omtrint de bedoelde reorganisatie
uil de minister eerm he®lissincr ne
der voorzitterschap van den tegen
woordigen directeur-generaal;
c. die, voor reorganisatie van het
hoofdbestuur der posterijen en tele
grafie, onder voorzitterschap van mr«
F. van Eoijen.
De commissie, bedoeld onder c.,
bracht reeds twee voorloopige versla
gen uit.
De rapporten der onder a en b be
doelde commissies zijn linnenkort te
verwachten.
Aangezien de Voorgenomen reorga
nisatie o.a. haar grond vindt in een
noodzaak van bezuiniging, zooals die
zich thans allerwegen in den Staats
dienst doet gelden en bezuiniging nu
eenmaal zonder aantasten van per
soonlijke belangen niet mogelijk is, 1»
het zeer wel verklaarbaar, dat de re-
nrtranisnf{©werkzaamheden han.r weer
Verkiezingc-lust ie misschien niet het
iiuste woord. Heter zou hei zijn te
«ireken van verk.ozjngspraatjes;
maar dit begrip kan verwarring
cnchten in <ic gedachten *3n den le
zer. Verkiezitigspruaijee vereenzel
vigt men met verkiezingen. Maar
er zun eeen verkiezingenalleen
toovert men druk mot het woord,
hetgeen niet zou gebeuren indien
men niet ten mystiek behagen schep
té 111 een verkiezing en haar wissel
valligheid. Er zit eport in een ver
kiezing; en dat ie ïniaschien de re
den waarom hier de vermolding van
het wootd ailecQ al zooveel indruk
naakt.
Alle politieke partijen in dit land
toeken naarstig nssr het toover-
p roe ram. dat de stemmen van liet
volk moet winnen, wanneer de poli
tieke constellatie het noodig maak'
cat een beroep wordt gedaan op het
land. dat do partijen zooals dat
hier heet ,.eo t<> the country".
Die mogelijkheid is bij het bestaan
dr regeeriniré»tel9el van lirittanje al
tiid aanwezig
Ik zeide reeds, men schermt druk
met het wo.nl verkiezing. He*. in
de lucht. Wij hebben gedurenic <1-
vacanlied aten voor het parlement
duurde de vacant ie langer dan voor de
gewone gemeenschap ©enigen tijd
respijt gehad. Maar sedert zijn de ee-
ruchten en veronderstellingen in vol
len gang. En men verneemt in pen
en club duizend cn meer redenen voor
het nabije, het waarschijnlijke, het
ongewentchte en het onmogelijke van
een verkiesing ov.-r drie. zes of neg.
maanden. In dit net van politiek,
veronderstelling en schatting ie tb.an*
de eerste minister met even groote a's
overtuigende stappen binnengetre
den on hii heeft voel verwoeeting aan
gericht. Er zal voor den herfst geen
verkiezing ziin. heeft hii gezegd. Dit is
nu oti» houvast.... tot dat wij het
straks iti de veelheid van nieuwe uit
spraken en beweringen weer verlie
zen.
Dit alles is zeer verwarrend en niet
hel ler Maar dit is ook de bedoeling.
Er is niet* marquant» t« vertellen over
de politiek© weck. Tenzij men aU zoo
danig moet beschouwen d« jnededce-
lingen van twee van Mac.Donalds mi
nisters. dat de rege ring genoeg heef*,
van haar poeitie zonder macht en dat
ze het oordeel van het volk zal vra
gen. indien de onposiüc haar ..trei
tert" in de zaak van baar woning-
politiek. Laten wij de verkiezingen
voorloop!" dan rnaar op October of
Lord Birkenhead ri e«-n van de
meest belangwekkende figuren in het
Britsche openbare Jcven. Daar hij staat -
man, rechter, redenaar en publicist i*.
gaat er nauwelijks een dag voorbij,
waarin meg niet van hem hoort of <cn
van zijn zeer persoonlijke uitspraken
verneemt over menschen. dingen en
toestanden. Hij was „lord chancellor"
(voorzitter van het Hogerhuis) in de
coalitie-regeering van Lloyd Grorge cn
wordt in het algemeen gehouden voor
een van de scherpzinnigste geesten van
het land. Men kan niet ontkomen aan
den indruk dat men in Lord Birkenhead
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Waar is in dezen tijd de wandelaar
nog voor den auto veilig Onlangs
hebben wii het in Overveen beleefd,
dat een kinderwagen vlak bij e. n bank
waarop do oudere zaten, werd omver
gegooid door een eleriit bestuurden
auto: dat het kind er zonder letsel af
kwam behoeft de slecht sturende juf-
'rouw z:>-h heuech met als verdienste
toe te eigenen.
Zondag raakten te Deventer twee
auto's elkaar. De raker reed door.
maar wordt gezocht. de geraakte
■ehoof opzit liet voetpad op. waar een
wandelaar met vrouw <-n kind liep. die
er alle drie onder raakten. Op voetpa
den, dat weten we dus. zijn wande
laar* niet meer veilig. Wat d.«-n ye
daar dan ookt 't I* immers veel beter
die geliik te maken met den rijweg,
zoodat de auto'a meer ruimte kriieen,
die ze blijkbaar hoog nood ie hebben.
Waar do wandelaara dan naar toe
moeten f Onnoozele vraag. Die moeten
maar thuis blijven. Ze hooren niet
meer op den openbaren weg. Het is al
mooi als zii Zondags voor de ruiten
van hun huis mogen zitten en zich
verlustigen 111 het gezicht van dc
voorbiirennende auto'* en fiet^n.
De Regeering moet. naar ik hoor.
over 't vraapst uk voetc an gors-
verkeer een Staatscommk-^o be
noemd hebben, die na drie jaar
grondige studie op het vernuftige
denkbeeld gekomen ie. een wandelweg
aan to leggen dwars deer de huizen
heen. Men hogriint hoe dat moet: in
dc twee zijmuren van elk huis is een
deur. waarmee men in het naaste
huis komt. daar doorheen weer in een
ander hui*. dan in het volgende en
zoovoorts, totdat je bent waar je we
zen wilt.
Deze wee i« natuurlijk volkomen vei
lig.
Van een zeer bijzonderen corres
pondent uit den Haag heb ik verno
men, dat dc Kamer m een geheime
vergadering dit nieuwe denkbeeld be
sproken heeft. De opmerking werd
bij die gelegenheid gemaakt, dat het
maken van al die tusehenacuren in
de huizen verbazend veel geld zou
kosten en dat de Staatsfinanciën een
dergelijke som niet kunnen verschaf
fen.
„De geachte afgevaardigde", zoo
heeft daarop de Minister geantwoord,
„vergist zich volkomen in de bedoe
lingen van de Itogeering zij denkt er
geen oogenblik aan. iets te betalen
aan dezen weg binnenshuis. De deu
ren zullen door de huiseigenaars moe
ten worden betaald.''
Toen dit nunt aldus tot algemccne
tevredenheid geregeld was, reide op
het onverwachtst een van de afgevaar
digden „de persoonlijke vrijheid van
de burgerij wordt wel zeer vermin
derd, wanneer iedereen maar permis-
VerklezIngslusL
Na de staking.
Lord Birkenhead over Amerika.
„The Wild West" In Lenden.
Crand Opera en Asoot.
Van een schoon seizoen.
te doen heeft met een dualistische na
tuur, waarbij de twee geaardheden om
beurten om dea voorrang strijden. Als
:echt;g-ie-:<_e is hii de verpersoonlijkte
verstandelijke nuchterheid. In andere
emplooyen hindert somwijlen zijn scep
tische geest en zra openhartigheid,
welke doet vermoeden dat het gevoel
het soms van de redeneering wint. Dc
merkwaardige man heeft juist een nieu w
bock uitgegeven, dat een verzameling
s van de redevoeringen, welke hij den
vorigen herfst gedurende een reis door
te Vereenig de Staten heeft gehouden JE r
is een voorwoord in. waarin hij zijn
iirrner.e opinie uitspreekt over dat
land. Ook in het laatste jaar van den
oorlog is hij op verzoek van Lioyd
George naar Amerika geweest; en het
>elc, dat hii toen over zijn rnfs uitgaf,
is niet gelukkig geweest. Het gekeuvel
er in over-onenhartig hinderde de
Amerikanen, die in dien tijd in een
plechtige stemming verkeerden over de
taak, welke zij in den wereldoorlog op
rich hadden genomen. Het huidige
Soek ra! geer. gevoelens kwetsen. Alles
•wat het in die richting kon doen. is
reeds gedaan in zijn rectorale rede voor
de universiteit van Glasgow, eenigen
tijd geleden, welke rede een lezing was
van een der Amerikaansche redevoerin
gen, in het boek opgenomen, waarin
-ie passage voorkomt van de „schitte
rende prijzen welke voor het glanzende
r a aard 2i n weggelegd". Die passage is
hem wijd en zijd verweten. Het was een
kcude douche over internationaal idea
lisme. Maar voor Amerika was de uit
spraak niet onwelkom, daar re een
rechtvaardiging inhield voor Ameri
ca's weigering zich bij den Volken-
t i a:sn te sluiten. Hij spreekt in dit
'j ck als zijn meenir.g uit, dat het
drankverbod kraeht'g wordt gesteund
door de economische belangen van
werkgever» en door de clandestiene en
voorheen reguliere drankhandelaars, die
than* aanzienlijk grooter winsten rr.a-
L*n d.>n nj ooit hadden durven droo-
men. Maar over het algemeen 1» het
boek onbevredigend- Een man al»
Birkenhead kan geen boek schrijven dat
heelemaal waardeloos is.... maar de
leze.-, die den schrijver in zijn open
baar leven heeft gevolgd, had iet» be
tert verwacht.
Bij de huidige transport-fnogelijkhe-
den kan een ondernemend man veel be
reiken. Verleden jaar ging Papyrus, het
paard dat toen de beroemde paarder.ren
had gewonnen, over den Atlantischen
Oceaan om er te loopen tegen een
Amerikaansch paard en veel geld te
verdienen voor de ondernemers van dit
sportieve schouwspel. En dit jaar zendt
Amerika ons een volledige „rodeo",
waarin „cow bovs" en „cow girls" de
wereld versteld doen staan van hun ge
durfde loeren en paardrijkunst in het
stadion te Wembley. Als ik dere man
nen en vrouwen van „the Wild West"
lang» den zelfkant van de tentoonstel
ling zi- wandelen in hun vriie
"ogenblikken twijfel ik er aan of zii
I hier in deze volgepropte streken wel
«ie krijgt o,a door andermans huis tc
loopen." Naar de berichten die ik uit
dc vergadering ontving, barstte het
grootste gedeelte van de leden in een
hartelijk lachen uit en het van met
grootc instemming, dat de Minister
het volgende zeide:
„Wat dc geachte spreker zoo-
even heeft opgemerkt kan hij toch
waarlijk niet ernstig meenen. Dc ge
dacht" van de volslagen vrijheid van
den Staatsburger ig een lang over
wonnen standpunt. Die vrijheid is al
sinds jaren aan allerlei banden ge
legd en vervangen door het begrip,
dat ieder op zijn beurt daarvan iets
moet opofferen ten bate van het al
gemeen Bovendien zijn de voordee-
Irn en laste,, wederkeerig. Men zal
het wandelend publiek door de ver-
'uindingsdeuren heen in zijn kamera
zien komen, maar daartegenover ook
zelf door de vertrekken van anderen
gaan wandelen. Het is overigens niet
verboden, zich door het plaatsen van
kamerschutten :J« anderszins tegen
onbescheiden blikken te vrijwaren.
Bovendien zal de algemeene door
gang ziel, tot de benedenkamer®, dat
ziin in den regel de woonvertrekken,
bepalen. De menschen zullen in hun
bovenkamers, veelal slaapkamers,
derhalve vrij zijn".
Na groote moeite en veel bezwaar
van den Minister, die een oogenblik
met intrekking van de wet dreigde,
werd met één stem meerderheid ccn
amendement aangenomen, waarbij be
paald werd, dat de weg do - de hui
zen gesloten zou mogen blijven van
des namiddags 12 tot 2 uur, opdat
de bewoners rustig zouden kunnen
eten. Overigens zou hij den geheclen
dag geopend moeten zijn van des
morgens acht tot des avonds elf uur.
Er kwam beweging in de Kamer,
toen een van de leden, bekend om de
zonderlinge vragen die hij gewoon is
te doen, vroeg hoe men zich voor
stelde de bezittingen van de burgers
to beschermen tegen de handelingen
van kwade elementen, welke zich
onder voorwendsel van den nieuwen
wandelweg gebruik te maken, toegang
in do huizen zouden verschaffen.
„Deze vraag", zeide de Minister,
„grenst aan het onnoozele en is bijna
ongepast. Immers, wanneer de belas
tingen. directe cn indirecte op deze
wijze blijven klimmen, zullen de bur
gers binnenkort geen bezittingen
meer hebben, zoodat alle moeilijkhe
den op dit stuk vervallen zullen zijn."
Kamerleden riepen van alle kanten:
„zeer waar! zeer juist!" Het ap
plaus nam bijna den vorm van een
ovatie aan.
Vóórdat dit wetsvoorstel aan de
orde kwam hadden drie leden van
de Kamer, die zich in hun dagelijksch
bedrijf in de techniek plegen te be
wegen, het initiatief genomen tot het
doen van een wetsvoorstel voor het
aanleggen van een wandelweg over de
gelukkig zijn. Zij zien er een beetje
miserabel uit. En de paarden ea stieren
voelen zich ook niet in hun element.
De voornaamste toeren, welke deze
„rodeoisten" uithalen, zijn het vangen
van stieren met hun lasso's, het om
verwerpen van het dier en het vast
binden van de pooienverder het wor
stelen met stieren, waarbij een „cow
boy" van zijn paard op den rog van
den stier springt en het dier, door aan
zijn horens te wrikken, omver weet te
werpen en tenslotte het berijden van
half-wilde paarden, die door hevig bok
ken. springen en steigeren den ruiter
trachten af te werpen. Dc „rodeo" is
tot nu toe niet gelukkig geweest voor
de ondernemers. Het wordt door velen
een wreed bedrijf geacht, waarin man
nen, paarden en stieren lijden. De Brit
sche Vereeniging tot Bescherming van
Dieren heeft zelfs reed» aanleiding ge
vonden een rechtsvervolging tegen de
voornaamste leiders in te stellen. Stie
ren zijn gewond of hebben poo'en ge
broken. mannen en vrouwen hebben
een Ieelijken val gemaakt, paarden heb
ben ia het bedriif op den ongewonen
grond geleden. Het publiek geef: ge
woonlijk zijn sympathie aan den ?t;rr.
die aan de vervolging met paard en
lasso weet te ontsnappen. Dit hatde en
ruwe werk met dieren kan noodig zijn
in het bedriif der groote veehoeven in
Amerika, Argentinië (waar het" woord
„rodeo" vandaan komt) en Australië.
Maar als schouwspel voor een Wes-
tersrh publiek waarbij telkens de
zelfde dieren aan de ruwe behandeling
onderhevig zijn moet het nu en dan
stootend worden geacht. Maar opwin
dend is de vertooning wel. En rc legt
krachtig getuigenis 3f van den moed
en de paardrijkunst van deze mannen
en vrouwen uit dat wilde westen, dat
wij tegenwoordig zoo goed van dc bios
coop kennen. Het „steer róping" (van
gen van stieren met lasso's) wordt niet
meer in het openbaar vertoond. maar de
beweging hcoft nog wel voortgang,
wijl de kampioenschappen in dit werk
moeten worden beslist. Het geschiedt
's morgens zeven uur. En binnenkort
komen zich nog Argentijnsche. Cana-
deesche en Australische paarden- en
vee-bedwingers bij de Amerikanen voe
gen.
Een van de oudste opera-onderne
mingen is <ie Carl Ro»a Company,
wier vlag blijft wapperen niettegen
staande den wedijver van de Duitïche
Grand Opera "(wier tijd thans voorbij
is), de Italiaansche Opera, welke thans
in het gebouw van Covent Garden
huist, en, de nieuwe British National
Opera Company, welke een van dc
mooiste schouwburgen, His Majesty's
Theatre, bespeelt. Het succes, dat de
Carl Rosa Company heeft kan wellicht
worden toegeschreven aan het feit, dat
ze de oude bekenden en geliefden voor
het voetlicht brengt, zooals II Trova-
tore. Bohème, Cavalleria Rusticana
(gevolgd door Paljas, tout comma chez
nous) en Carmen. Ook Beethoven» Fi-
dclio is een paar dagen geleden voor
het eerst na twintig jaar weer to Len
den opgevoerd. Wij eten en drinken
dus bij wij zo van spreken opera. En
het is slechts een van de aantrekkelijk
heden van dit aan aantrekkelijkheden
zoo rijko seizoen. „Ascot" is een too-
verwoord in Britsche ooren. Het is do
naam voor zoo niet do meest pc-
pulaire de voornaamste en deftigste
gebeurtenis op het gebied der paarden
sport. Ascot bepaalt het hoogtepunt v.,n
het Londensche seizoen. Het is dc fleu-
rigsto „social function" van het jaar.
Dc modisten maken de jfrrliikste da
meshoeden voor Ascot, en de Panische
daken. „De waterweg", aldus luiddo
do toelichting, „die tot nu tie voor
personen welke anders gewoon zijn te
wandelen, een nuttig hulpmiddel had
kunnen opleveren, verschaft geen
veiligheid meer, aangezien P*s een
uit den koers geraakte autobus in een
gracht en op een bootje waarin men-
Bij het debat dat heel kort duurde,
werd dc vraag gesteld of voetgangers
dan niet van dezen dakweg naar be
neden zouden kunnen storten.
Een van de voorstellers gaf tc ken
nen, dat hij dit geen ramp zo t ach
ten, omdat de samenleving aan oudcr-
wetsehe personen, zooals wandelaars
toch geacht kunnen worden tc zijn,
geen behoefte heeft. Deze opmerking
had blijkbaar do instemming vau de
geheele Kamer.
De gcdachtenwiseeling kwam daar
na tot een eenigszins overhaast einde,
omdat de Minister een principieel be
zwaar tegen den dakweg ontwikkelde,
waarvan een overgroot deel van de
vergadering dc kracht cn het ge
wicht bleek te gevoelen.
Zijne Excellentie zeide namelijk
„wanneer de voetgangers zich over
de daken gaan bewegen, zouden zij
zich verheven gaan gevoelen boven
allon die zich van wielen, al of niet
door motoren bewogen, bedienen voor
hun vervoer; dit zou de ware verhou
ding niet weergeven, zoodnt het niet
aan te raden is" tot een dakweg over
VAN HAARLEM'S DAGBLAD
REORCANISATIE VAN DE
POSTERIJEN EN TELEGRAFIE.
In antwoord op rlo schriftelijke vra
gen van liet Kamerlid »nr. Boon in
zake de reorganisatie van het staats
bedrijf vnn do posterijen, de telegra
fie en de telefonie, heeft de minister
vnn Waterstaat er op gewezen, dat
hij door de instelling vnn bijzonder©
schen zaten, terecht gekomen is.
Daarom stellen wij een weg over de
daken voor. Weliswaar hebben zij dan
nog do kans onder neerstortende
vliegtuigen te worden verpletterd,
maar men kan in het leven eenmaal
niet verwachten, in het geheel geen
risico te loopen".
to gaan".
Tegenover de instemming die deze
opmerking ondervond, achtten de
drie voorstellers het geraden hun
voorstel in to trekken.
Er zijn in onze maatschappij wel
meer tegenstellingen. Terwijl er blijk
baar menschen zijn, die in weerwil
van l ord en anderen, nog maar al
tijd blijven volharden in het verou
derde denkbeeld, dat zij hun voeten
hebben gekregen om zich tc verplaat
sen, ofschoon blijkbaar die lichaams-
doclen geen andere reden van be
staan meer hebben dan om er lik
doorns en cksteroogen op te krijgen,
treffen wij nog steeds menschen aan,
die hongerlijden om a-in den kost te
komen. Blijkbaar is dit een tegen
stelling in zichzelf. Immers, waarvoor
kan het dienen aan den kost te wil
len komen, wanneer men het honger
lijden uitoefent als beroep en dus
geen lecfkost meer noodig heeft?
Voor den man die onlangs veer
tien dagen lang hongerkunstte in
den Haag was net jammer, dat het
men, alvorens do volledige rapporten
van de ter zake ingestelde commissies
in zijn bezit zijn.
Een commissie Van RoijenNol-
ting bestaat niet. Er zijn drie com
missies;
n, flie, voor reorganisatie van den
tcchnischen dien3t, onder voorzitter
schap ven den tegenwoordigen direc
teur-generaal:
h. die, voor reorganisatie van den
administratieven dienst, ©veneens on-
slae hebben op het personeel. Het is
ook met het oog hierop, «lat de werk
zaamheden der commissies zoo sHel
mogelijk verloopen, opdat de voor
velen zeer pijnlijke onzekerheid om
trent de eindelijke beslissingen zoo
kort, als met een ernstige behande
ling kan worden overeen gelvracht, zal
duren. Een onrust, van anderen aard
dan do hiervorenEeïToelde, ten gevol
ge vnn bepaalde getroffen maatrege
len, is den minister niet bekend.
publick daar blijkbaar weinig belang
in stelde, maar overigens is te verkla
ren, waarom in het algemeen de bur
gerij meer belangstelling toont voor
een wel voorzienen worstwinkel of
een sierlijke vruchten-etalage, dan
voor een ongewasschen hongerkunste
naar met een baard van veertien da
gen Men zou hem dus veilig kunnen
ontraden, zijn kunsthonger-tournee
door Nederland heen voort te zet
ten. Er zijn in de wereld wel nutti
ger dingen te doen en in een van
die vakken is zeker ook veer dezen
heer nog plaats te vinden.
Bovendien heeft hij in de kunst,
wanneer dat al een kunst mag
heeten, nog niet veel verricht. De
Italiaan Sueci had het in vroeger ja
ren tot een hongerkuur van veertig
dagen gebracht. Zijn navolger Pa-
puss maakte eveneens furore, totdat
ontdekt werd, dat hij de moeilijkhe
den van het vak met knakworstjes
verlichtte.
Laat het dus nu maar uit zijn met
hongerkuren. Dat men na oefening
een tijd ïang zonder voedse. in het
leven blijven kan, wisten wij immers
al lang.
Door de Houtstraat reed een auto,
Met een meisje aan het stuur.
Dat maar steeds de hoorn liet wer
ken,
Als deed zij een baszangkuur,
't M as een meisje slank en mager,
Inderdaad gelijk een den,
Waarbij ik een ton moet heefen.
Schoon 'k heel niet zwaarlijvig
ben.
Bassend reed zij door de straten,
Gaf 't sigpaal aan mensch en hond,
Tol zij eindelijk voor een winkel
Met haar auto stille stond.
Op 't trottoir nu stond een jochie
En hii keek ziin oogen uit
Naar dc dun als den bestuurster
En dat diep en zwaar geluid.
Toen de auto halt ging honden
Riep hit uit met kracht en klem:
„Wie zag ooit zoo'n mager juffie
„Met zoo n vreeslijk zware stem!"
De Nedcrlandsche taal is rijk. Dat
hebben wij sedert onze jeugd gehoord.
Soms twijfel ik er aan, als ik men
schen met elkaar hoor praten. ..Zeg
weet je nog van toen je weet wel
van zoo n dikken meneer, die te laat
kwam voor den trein, och hoe was 't
ook weer precies'? We hebben er toen
zóó verschrikkelijk om eelachen!"
En dit is het antwoord, „Ja zeker,
verschrikkelijk mal, 't was bij gele
genheid van dat feest, och hoe is 't
ook weer geweest, van Dinges
„Nou, of ikEn zoo voorts.
Aan zoo n discours zou je niet hoo
ren, dat onze Nederlandsrhe taal zoo
rijk is. En dan weer een anderen keer
opeens ondervind je een groote ver
rassing. Vooral in officieele stukken
komt vaak een rijkdom van gedach-1
ten voor, waarop je in 't geheel niet
meer durft rekenen.
Iu een Kamer van Koophandel in
ons vaderland (voor geen wereldsoh
geld zou ik willen zeggen waar) is een
prueadvies uitgebracht in de volgen
de bewoordingen:
„De Commissie voor verkeer en
„vervoer adviseert, het vraagstuk van
„de standplaats der autobussen voor-
„loopig önaaugeroerd te laten, tot
„de ondernemers geneigd zijn, aan
..de hand van een opgestelden leid
draad het autobus-vraagstuk tot op
lossing te helpen brengen".
Let nu in de eerste plaats op die
hand. Het is niet, dat je tot elkaar
zegt: „wat is er aan de hand?" maar
de autobus-ondernemers zelf moeten
iemand een handje geven opdat zij
het vraagstuk zelf zullen oplossen.
Nu zijn er waarlijk zaken, die een
mensch zelf tot stand brengen en
in geen geval aan ©en ander overla
ten moet. In dit geval is het namelijk
een moeilijk vraagstuk, dat ze moe
ten oplossen, want de hand die zij
moeten grijpen is de hand van een
di'uad, ai is het dan ook die van een
leidraad.
Wij hebben tot onzen teekenaar ge
zegd: „meneer Wesseling, ziet u er
kans toe om een draad te teekenen
met een hand?"
„Nee meneer", heeft hij gezegd,
„en als ik het wel kon, zou toch nie
mand het gelooven".
Dus daar is niet van gekomen.
Maar de rijkdom van ons taaleigen
is er maar weer duidelijk door aan
den dag gekomen. Zooiets vind je in
de drie moderne talen hïet en even
min in de klassieken, waar ze op het
Prinsenhof zoo'n cas van maken.
Ofschoon ik erkennen moet. dat de
vreemde talen er ook heel aardig wat
mee kunnen, maar alleen als ze
geholpen worden door de Nederland-
sche taal. Hoe denkt u. bijvoorbeeld,
dat de sneltreinen van Amsterdam
naar Brussel en Parijs heeten, die
niet stilstaan aan de grensstations,
omdat de douanen tijdens den rit hun
werk doen?
Die heeten nonstopi reine n.
D't is dus een entente cordiale van
Fransch, Engelsch en Xederlandsch.
Toen ik dit vertelde aan mijn
vrouw, op een oogenblik dat zij druk
aan het mazen was, aniwoordde zij
droogjes: „zoo'n woord kan ik ook
wel maken, maar dan van zuiver Ne
der! andsch
„Wat dan?"
..Welstopsokken", zei ze.
Ik zeg maar weer: die rijkdom van
de Nedcrlandsche taal overtre't toch
alles.
FIDET.IÖ.
