DE SHAVING
HAARLEM'S DAGBLAD
Het Dienstboden-vraagstuk,
FLITSEN
EinneiilaM
DINSDAG 1 JULI 1924-TWEEDE BLAD
De meening van de zes vrouwelijke leden van
den Haarlemschen Gemeenteraad.
Nu de Duitsche meisjes neer naar
haóx vaderland vertrekken en de be
hoefte aan dienst personeel dus grooter
wordt, hebben wo aan een van onze
medewerksters opgedragen, de mee
ning over dit punt te vragen van de
ze-s vrouwelijke leden van onzen ge
meenteraad.
Al de zes leden hebben aan ons ver
zoek wel willen voldoen. Wij zijn
daar dankbaar voor en laten hare
meeningen hier volgen:
MEVROUW P. J. WU.LF.KES MAC-
DON ALD—REIJ NV AAN
zeide: ..toen
eenige jaren
I geleden die in-
I vasio van Duit-
I scho di nstmeis-
j«i kresen, toen
werd de nioei-
lijkboid niet op-
I g e 1 o s t, rn ar
tvou lig v e r-
s c h o v e n.Wij
allen hebben
toen eehocpt.dat
't goed® voor
beeld, dat do Duitsche meisjes gaven,
weldadig op onze Hollandschen zou
werken.
Immers die meisjes bezitten over
het algemeen vele deugden, d'e onze
meisjes maar al te veel mis*7n. waar
van een van de voornaamste wel is.
datzehaarvak verstaan.
Maar niet alleen, dat onze meis
je» haar vak niet verstaan, de fout
schuilt dieper, met Itaar mevrouwen,
voornamelijk de jongeren, is het het
zelfde geval, terwijl de Duitsche huis
vrouw haar werk ként.
In alle kringen van onzO maatschap-
pi; is het hoog noodig, dat de Hol-
landsche vrouw het huishoudelijk
werk als een mooi vak gaat beschou
wen en zjin we eenmaal zoo ver. dan
zullen de meisje» uit eiken stand met
pleizier het huishoudelijk werk doen.
dat er van haar gevraagd wordt, en
dan geloof ik, dat er weer een vol-
doend aantal arbeiderskinderen zich
zullen aangetrokken voelen tot het
dienstbode zijn.
Maar tot we zoo ver zijn, moeten
we tot andere middelen Onze toevlucht
nemen. Wij moeten onze huishoudens
vereenvoudigen, onze huizen zijn ver
keerd ingericht, het moet daartoe ko
men, dat wij vrouwen moer zegging
schap bij het bouwen en inrichten
van onze huizen krijgen, daar hebben
wjj als vrouwen toch meer vooral
practischer kijk op dan mannen. En
weet u, wie onze grootste vijanden
zijn in do vereenvoudiging van de
huishouding?.... Dat zijn o:. .e man
nen. Die hechten zoo nan hun oude
gowoontetjes en aan allo, waar ze
aan gewend zijn, dat ze zich tegen el
ke verandering in den huishoudclijkcn
rogel verzetten: alles inoet op den-
zelfden voet blijven, ze willen alles
en alles bewaren, te zitten liever in
het vuil, dan dat ze iets opruimen.
Dan zouden we -feel loor mannen
kunnen laten doen, want er I* wel
werk, dat eigenlijk wat twnar is voor
meisjes. Iaat ik alleen maar noemen,
het wrijven van ccn zeil. Maar de
grooto fout is, dat do mannen het min
derwaardig vinden, huishoudelijk
work te doen; als hun dat maar bij
gebracht kon worden, dat het toch
niets minder is, om in de huishouding,
bij het grooto kracht vereischende
werk behulpzaam to zijn. dan om
scholen en kantoren cn andero loka
liteiten schoon t© houden, en daar
voor worden toch veelal mannen ge
bruikt.
Een beet ie «eoefend man doet in een
paar uur veel meer dan een werkster,
die misschien eerst thuis al een paar
uur aan hot sjouwen ia geweest.
De loonen acht ik lang niet slecht
eoovle zo tegenwoordig zijn.
Wat we moeten doen om onder de
meisjes de animo om weer te gaan die
nen. wakker te maken is. zei ik al,
vooral dat in alle kringen van onze
maatschappij do Holland scho vrouw
het huishouden als een mooi vak en at
beschouwen, dat veel kunde en vaar
digheid voreiecht. wil het goed gedaan
worden. En daarbij dat dc mcisjeSi
als 7.e na haar zesde of zevende leerjaar
van de school komen, eerst een cur
sus voicen aan een werk- en leer
school of. zooals 7.e op sommige plaat
sen heet en. Aan een volkshuishoud-
school. Ze komen dan b©«!ag©n ten ii*.
zo kennen haar werk, du» zo houden
er van.
Wii moeten trachten hot vrouwelijk
werk weer in cc re to brengen, komt
het zoover, dan zijn wo op den g«dcn
weg.
Tot dot wil ik u no? Zeegen, dat. ik
het vooral voor de meisjes zelf om
verschillende redenen beter vind, dat
ze intern, dan extern zijn."
MEVROUW E. ROORDA VAN
EYSLNGA-BAK K ER
schrijft voor
cou voornaam
deel den
dienstboden-
nood daaraan
toe, dat do
meisjes zich to
veel verbonden
ach ten,zij wil
len evenals de
winkeljuffrou
wen. kantoor
meisjes en fa
brieksmeisjes
haar avonden
vrij hebben.
Daardoor kan
men gemak
kelijker dag-
lUCA3fr«> CO
meisjes voor halve dagen krijgen, dan
voor dag en nacht.
Ook hangt de dien6ibodennood sa
men met de algemeen© malaise, die de
maatschappij op financieel gebied
doormaaktvele gezinnen kunnen
door den economisch en toestand geen
dienstbode meer houden.
Wij moeten ouzo huishoudens
sterk vereenvoudigen, een kleinigheid
bijvoorbeeld, in vel© ge tinnen wordt
eiken dag opnieuw weer vleeoch gebra
den. hoeveel gemakkelijker is het niet
om voor twee of drie dagen vleeech tc
nomen, dat diw slechts éénmaal klaar
gemaakt behoeft t© worden. Wat
©paart dat niet een tijd en bovendien
gas
Wat een goede diensten bewijst de
stofzuiger, wanneer hel vloerkleed
met kamerdng flink wordt gedaan
met den stofzuiger en verder el kon dag
bijgehouden. Wat eeeft dat niet een
tijdbesparing boven het eerst vegen,
dan nog eens tbcebl'ien etrooien,
daarna weer vegen en soma zelfs dan
nog kloppen!
Bii do vereenvoudiging zullen we zoo
veel mogelijk gebruik moeten inakon
van de elecrriciteit.
De Amerikaanse?!© huisvrouwen, di©
bijna alle© zónder hulp doen, daar nl-
leen zeer rijke menschen d© duro
dhtfistbodo kunnen betalen, hebben
haar huishouding en haar huizen prac-
ti*h«r ingericlit.
Een oplossing van den dienstboden-
no«-d w©c t ik niet. Een stap in de goed©
richting zou wel zijn. dat er «en be
ter© opleiding voor d© dienstbode
kwamals het meisje toont haar vak
te kennen, dan is er vanzelf meer
waardeering voor haar en voor haar
work, waardoor do onderling© verhou
ding tusschen mevrouw en dienstbode
prettiger cn beter wordt. Daarbij
komt. dat werk, dat men machti« ie,
met lust cn mot plezier wordt gedaan.
liet is ook £0" fout. dat huishoude-
liik w«.-rk zoo langzamerhand in dis-
orediet i» geraakt. Vroeg®r. ik spreek
nu van 40 50 jaar geloden, werden
in <-«n gegoed burger-gezin. waar
dochters waren, a<: dochters <loor
mooier ingewijd in de huishouding,
zoolang het noodig was om moedor to
helpen bleven zo thuis om later bij
families in Intrekking tc gaan als
hult) in de huishouding maar toen
werd liet werk meer gewaardeerd dan
nu.
In mijn gezin heb ik het er altijd op
Aangestuurd, dat de huishoudelijke
dingen naar voren werden gebracht,
en niet alleen door mijn meisjes. Mijn
jongste zoon zal bijvoorbeeld ronder
©enige bedenking als mijn dienst meis
je met vncantie is. s morgen© d© laar
zen poetsen van ons allemaal. ..De
zussen noppen j© eoklwm, waarom
zou jo dan niet haar laarzen poetsen 1"
En lui is het volkomen met mij eens.
Wij. huisvrouwen moeten het
huishoudelijk werk in onzen eigen
krine hooger gaan zien en er moer
waardeering aan geven, dan
zullen onze meisjes on6 daarin
volgen.
Ik zou liet bijzonder toejuichen in
dien de meisjes na haar zesjarigen
schooltijd noe twee jaar een cursus
konden volgen in de huishoudingzij
voelen dan. dat haar vak maar niet
iet© is, «lat ie vanzelf aanwaait, maar
dat er wel degelijk voor geleerd moet
wordencn niet alleen zjj. maar ook
de vriendinnetjes, die in een winkel of
op cn kantoor gaan na haar zee
s-hooliaarties. rullen haar vak niet
minder vinden, dan dat van winkeljuf
frouw of kantoormeisje. Want daar
zit óók dikwijls de afkeer van het
dienstbode-zijn in do meisjes denken,
dat. naar een winkel of kaptoor gaan
..voornamer" is.
In alle kringen van Onze ma.it-
schappii moeten de huishoudelijke ga
ven meer aangekweekt worden, waar
door er van alle kanten meer waar
deering voor komt. Hebben we dat
eenmaal bereikt, dan geloof ik, dat de
dien6Üxxi©nnood niet groot meer zal
ziin. al zal er dan misehien eenig© wij
ziging in de manier van betalen ko
men.
Het tegenwoordig loon, dat onge
veer f 25 per maand ie (voor de inter
ne dienstboden) vind ik een zeer rede
lijke betaling. Die f 25 kunnen de
meisjes me©6tal geheel voor eigen ge
bruik houden, daar zii kost en inwo
ning en bewasschine dokter en apothe
ker geheel vrii hebben. Ik geloof niet.
dat er in gegoede burger gezinnen veel
meisjes zijn, die f 300 kleedgeld heb
ben. Maar het is gek kost en inwo
ning en alle andere voordeelen aan het
internaat verbonden, worden door de
meisje© dikwijls niet geteld, en daar
om geloof ik, hoewel ik het niet hoop,
dat bei nog daartoe zal komen, dat. de
meisjes in uurloon bii ons komen wer
ken en thuis alle maaltijden gebrui
ken. Wii komen nu ook op het inter
naat en het exteroaut. Hel voornaam
st© bezwaar van de externe dienstbode
vind ik wel. dat de meisjes dikwijls
zoo weinig plichtmatig zijn wat hun
lijd van komen betreft, is hun aan
vangstijd Iialf acht, dan komt het niet
zelden voor. dat zij pas acht uur, half
negen verschijnenmaar door de al-
geineene bezuiniging, waardoor zoo
veel families kleiner gaan wonen, zal
hei wel veel voorkomen, dat er voor
de interne geen plaat© ineer is.
MEI. W. G. VAN VLIET,
vond haar opi
nie over het
(üenstbodervraag
stuk maar niet
zoo in eens te
te zeggen, maar
voor haai staat
het wel vast,
dat de slechte
behandeling
die de meisjes
vroeger in
haar betrekkin-
kingen onder
vonden. zich
nu Wreekt.
Vroeger hadden
in vele gezinnc-n de dienstboden ge«n
memschw aardig bestaan.
Om het dienstbode-zijn voor de
meisjes aannemelijk (e inakem is een
voorname factor, dat de meisjes wat
meer vrii hebben, en vooral als het
maar «ven kan. op Zondag. Wanneer
de dames het zoo konden schikken,
dat de avonden tueschen mevrouw en
het meisje gelijk verdeeld werden,
zou al veel gewonnen zijn. de niet-
vriie" avonden zou hot meisje dan kun
nen gebruiken om t© naaien of te
handwerken of te lozen.
,,In hot algemeen genomen vind ik
hei geen aangename betrekking"
gin? mejuffrouw Van Vliet verder,
..de meisje© hebben geen huiselijk le-
vc-n. cn daar schrijf ik het dan ook aan
toe. dat z© allemaal zoo gauw moge
lijk trouwen, of het financieel kan of
niet.
Het tegenwoordigo loon, dat pl.m.
f 25 por maand bedraagt, vind ik zee*
woed. Begrijpt u mij goed, niet te veel,
maar goed. Daarbij komt, dat de meis
jes goed oton cn drinken hebben, ©en
eigen kamertje en een goed bod. Dat
pleit dus wol voor de betrekking.
Maar liet komt mij zoo voor, dat vele
domes dc tact missen om met de
meisjesonf te gaan. zij moeien ze moer
als buisgonooten behandelen, meer
belangstellen in do groote «*u kleine
aangelegenheden van het meisje, daa-*
staat tegenover, d3t dc meisje© zelf
ook dikwijls te kort schieten, cn dat
zii ook niet moeten vergeten, dat bij
een goed loon cn een goede behande
ling zij verplicht zijn, goed werk ie
leveren cn flink haar best te doen.
Wat het dienst iKKic-zijn wat meer
in tel zou doen komen, en wai ik voor
het vak-zelf ook uitstekend zou vin
den. i© een opleiding aan een hum-
houd- of vakschool. Een feit is. dat
door do vriendinnen van kantoor ?-d.
lot nu wel wordt neereezaen op het
dienstmeisje, natuurlijk geheel ten on
recht©
Een moeilijk te beantwoorden vraag
vond Mei. Van Vliet wat tc verkie
zen is, do interne of de externe
dienst, immers dat ligt aan het meis
je cn haar omgeving, zoowel haar ei
gen, waarin zo was, nis die, waarin
ze komt.
Tot zoover het oordeel van mevrouw
Macdonrtld. mevrouw Roorda en
mei. Van Vliet.
In ons volgend nummer zuren wij
de meening weergeven van mevrouw
van Looii. mevrouw Maaraekall
Komin on mejuffrouw Berdenis van
Berlekom.
Stadsnieuws
HET SLOT TE ZEIST.
Het lxjkende ©lot te Zeist ie ver
kocht. aldus meldt do Tijd. Nieuwe
eigenaar is het Technisch Bureau te
Heemstede, dat er totaal f 185.000
voor neertelde. Het plan bestaat om de
21 II.A. grond to verkavelen tot
bouwterrein. Daardoor zal wederom
een mooi stukje Zeist verloren gaan.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD
WAT KAN HAAR DAT NOU SCHELEN
Zij wacht, of hij mis
schien uit eigen bewe
ging zal vertellen waar
over hij telefoneerde
er komt niets, dus maar
vragen
hij is al verdiept in zijn
krant en antwoordt
o, het was alleen Jan
sen maar
wacht op het vervolg
wat Jansen te zoggen
had houdt hot niet
langer uit en stelt de
rechtetreeksche vraag
hij rukt zich las van
zijn lectuur en wil we
ten wat heeft wie ge
zegd. O Jansen niets
de moeite waard
zij betoogt met zekere
logica, dat Jansen toch
wel iels gezegd moet
hebben, hij belt niet op
voor niets.
Jansen wou alleen we
ten of hij vanavond nog
op de kegelclub kwam
en nu wil hij zijn krant
lezen
zij denkt een tijdje hier
over na en vraagt dan,
wat Jansen zei, waar
om hij zoo moest
lachen,
en waarover ging
toen hij zei: ,,hoe weet
je dat" en Jansen zei
iets e>n hij antwoordde:
,,sched uit, man"
hij legt zijn krant neer
en beseft, dat het ge
makkelijker zou zijn als
hij een tweeden ontvan
ger aan zijn toestel liet
maken.
(Nadruk verboden.J
EXPOSITIE
Etsen en schilderijen door
Jan Slrks in den kunsthandel
Smit
Een Rotterdamsch kunstenaar van
38-jarigen leeftijd wordt op deze expo
sitie bi] de Haarlemmers geïntrodu
ceerd. Jten zestal werken in aquarel
en olieverf doen hem minder volledig
kennen dan de zeer uitgebreido ver
zameling grapischo werksn, die van
hem getoond worden, doch toch vol
doende om Sirks ook daarin tc kun
nen waardeeren als een schilder vol
open kleur en een foriche, misschien
alleen wat te weinig Scrupuleuze ar
beidswijs. Hij zet blijkbaar de dingen
met con entrain in elkaar dal pret
tig en jong aandoet, en een zeker
sterk effect valt er niet aan tc ont
kennen.
Dat deze kunstenaar trouwens wel
iets aandurft kan men gemakkelijk
uit zijn etsen aflezen. Wat ons daar
bij het eerst pakt, zijn do werkelijk
zeer mooie drukken die Vlij vooral
van zijn droogc-naald etsen weet te
trekken. Ook als sommig© daarvan
van toekening wat aarzelend en onge
decideerd lijken (als in sommige vo
gelkoppen) redt hij do prenten door
het prachtig fluweel-zwart van den
druk, zooals dat bijvoorbeeld in de
vlerken van zijn pelikaan, in de
entourage van den Uil en de Kaka-
toe te vinden is. Dat hij met dc gchce-
lo CUisin© van het plaatdrukken uit
stekend vertrouwd is bewijst ook zijn
drukken in two© tonen (als in Rijn
haven) de wijz© waarop hij. waar gc-
wenscht, toon weet tc laten staan
en van geleidelijke overgangen in
kracht bij het bijten der platen, pro
fijt trekt.
Een zeer knap technicus derhalve,
met artistiek gesproken, romantische
neigingen, in zijn wijzo van licht-
wjrdoi-lirtg vooral, waar hij voor
sterk© tegenstellingen niet bang is.
(Zie b.v. het Amstordamsch stad ge
zicht van den Ach er burgwal en het
gezicht op de Delftsch© gracht met
kerkmuur). Als recht geaard Rotter
dammer heeft de Maas met haar
vrachtschepen in lossing, haar schui
ten en tjalken, hem menig blad voj
effect geleverd en de binnenhavens
hem menig© prettige compositie aan
de hand gedaan. Als ik op een paar
zeer geslaagde stalen zou moeten wij
zen zou ik daarvoor een klein blad
met Tiet Haagscho Veer, en en grooter
van den Leuvehaven uitkiezen. Doch
het meest nog trekt mij aan, een
groot werkstuk, een et9 van Rotter
dam's binnenstad waar het spoor
viaduct over de gehele breedte der
compositie loopt met erachter, de
Nieuwe Kerk; er vóór, de gracht en
de gevels van do huizen die aau 't
water staan en het gedoe en geschar
rel der menschen op den voorgrond.
Di© zeer samengestelde compositie
met vele evenwijdig loopend© en vel©
snijdend© lijnen is mooi rustig opge
lost en geeft 6en sprekend beeld van
de Maasstad; als kunstwerk opge
bouwd in een scala, die door een
eigenaardige dooreenmengeling van
modernisme en ouderwetschheid aan
trekkelijk geworden is.
Zelfs van den Stadhuisbouw heeft
Sirks een prent weten to maken, die
vol aardige vondsten is, en die vooral
op eenigen afstand tot een mooie een
heid sanmsmelt. Het werk van Sirks
is ernstig en knap en onze belang
stelling waard.
J. H. DE BOIS.
VERWOND DOOR HET ONT
PLOFFEN VAN EEN FLESCH
SPIRITUS.
De 32-jarig© W. H., wonende te
Haarlem, kreeg tengevolge van het
springen van een flesch spiritus in hei
motorruim van de ..Koophaudel 11"
liggend© in de Laakhaven te Den
Haag. brandwonden aan gelaat, hals
on handen. Door in het water t© sprin
gen wist hij erger te voorkomen, daar
ook ziin kleederen reeds hadden vlam
gevat. Door den Eereten Hulpdienst
werd hij naar den Centralen Post ver
voerd. waar hij werd verbonden.
Eigen onvoorzichtigheid had. naar hij
verklaarde. Item dit ongeluk bezorgd.
EXAMENS.
Geslaagd zijn voor het diploma Ma
chine-schrijven Ront de dames M. G.
Draaijers. HaarlemA. C. F"hren,
Bloemendaal. C. Kruvt, Haarlem en
do heer C. J. Vermeulen, Hillegom.
Het snelheidsdiplonia Pont v. Ma-
chineschriiven is uitgereikt aau mej.
M. C. Dak©. Haarlem; mevr. J. M. E.
Hanegraat. v. Ek, Heemstede, mej. J.
Verbeek. Haarlemallen leerlingen
van de ..erkende Pontschool", alhier.
EEN AFSCHEID.
Aan den heer W. O. Donker, is na
49-iarige_ dienstvervulling als letter
zetter bij de firma Joh. Enschedé en
Zemen eervol ontslag en pensioen ver
leend.
Bii zijn vertrek kreeg hij van zijn
collega's met een hartelijk afscheids
woord van een hunner, een wandel
stok met zilveren greep.
Een bespreking over de
burgerluchtvaart.
De veiligheid op de internationale
luchtlijnen.
Op 3 en 4 Juli zal aan het departe
ment van Waterstaat een internatio
nale bespreking gehouden Worden tus-
schen leden der Belgische, Engelsche,
Fransche en N ederlandsche rijksad
ministraties teil behoeve van de bur
gerluchtvaart en wel betreffende féch
nische aangelegenheden van belang
voor de veiligheid op de luchtlijnen
tusschen Londen, Parijs, Brussel,
Amsterdam en Rotterdam.
Zulke besprekingen, waaraan ons
land sedert October van het vorige
jaar geregeld deelneemt, hebben met
tusschenpoozon van drie maanden of
langer plaats, afwisselend in een der
betrokken landen, thans voor de eer-
:te maal in Nederland.
Bh deze besprekingen \vordt het
noodige overleg gepleegd over door de
verschillende regeeringen te geven
veiligheids-voorschriften en over maat
regelen, die voor de regelmaat en de
veiligheid van het verkeer noodzake
lijk zijn en dje niet dan bii een goede
voortgezette internationale samenwer
king behoorlijk tot uitvoering kun
nen komen.
Do hoofden der vreemde delegaties,
die thans in Den Haag worden ver
wacht, ziin: voor Frankrijk: M. Lau
rent Eynac, onderstaatssecretaris
voor luchtvaart aan het ministerie
van publieke werken: voor Groof-Brit-
tannif-: vice-maarschalk Sir w. Bef
fen Rranrker. hoofd van dn Furcrer-
'iike luchtvaart ann hef luchtvaart-
ministerie. en voor Belcïë: kolonel R.
van Ct'ombrugcr©, hoofd der afdeling
bnrgerliikc InrWvsarfc aan het dcpar=
tement van obrlog.
HERZIENINC HOOPER ONDERWIJS.
Het Verslag van de Staatscommissie voor
he: Hcoger Onderwijs, ingesteld bij E. E.
van Zi Februari 1923. is thans aan de
Koningin# uitgebracht.
EEN LEENING VAN TIEN MILLIOEN.
Dc raad van 's-Gravenhage besloot aan
6 leening van 10 mülïoen.
te gaan e
Feuilleton
Naar hot Engelsch van
BERTA RUCK.
19)
Ter. tweede ,dat hij zoo n moeder
zou hebben! Een moeder, di© absoluut
niet op hem lijkt, in geen enkel op
zicht zelf». Hg moet dan wel lieelo-
maal op zijn so/Jer lijken, dat is al,
wat ik er van zeggen kan.
Ten derde het huisl Het heeft niets
van een sarcophaag. Het lijkt niet
©ens op het kleinste plekje van het
Britsche Museum, cn do meubels her
inneren je evenmin nan die van do
Scheepsagentuur „Oriental", wat ik
zoo stellig verwacht had.
Terwijl mijn slaapkamer rondkijk,
zie ik, dat het juist do soort kamer
is. waar ik altijd zoo naar verlangd
heb, vooral sedert ik in Battersca
woon. waar het raampje van mijn
slaapvertrekje op een somber© binnen
plaats uitziet, met. een hondenhok
van een pakkist, gemaakt, en waar-
altijd do eer» of ander wasch te dro
gen hangt.
Do kamer hier is zoo vorrukkiijk
groot cn frisch! Er is een kolossale
hangkast, zie ik. En wat een flinke,
groote spiegel!
Die heerlijke geur van lavendel en
pot-por»rri komt uit die groote Jnpan-
eche kom. die in de veastorbank staat
En dje groote erker kijkt uit op dnf
prachtige grasveld! Do'trossen zacht
paarse bloemen van do wistaria tik
ken tegen do vensterruiten.
De gordijnen en meubels zijn van
cretonno met rose pioenen en darwin-
tulpen.
Het behangsel is als bezaaid met
bouquetje^ van rozenknopjes, opgebon
den door lintjea
De sprei is rose.
Geen spoor van die grauwe en som
bere, salieklclirige linten, dio nu zoo
in do mode ziin. Groen is toch heele-
maal geen kleur voor binnenhui^ dat
de menschen dat niet begrijpen! ITier
is het net. zooals ik het gekozen zou
hebben voor mijn slaapkamer, als
Maar wat geeft het. of ik denk non
het huis, dat ik had kunnen hebben
en nooit hebben zal?
Ik moest «lankbaar meer dan dank
baar zijn dat het huis, waar ik veer
tien dagen moet doorbrengen, zoo vor
schillend is van wat ik mii voorge
steld en dat zijn familie heelomaal
niet, op hom lijkt.
Wat komen miin dierbare, kristal
len flacons met hun zwart zilveren
stoppen mooi uit op die Sheraton toi
lettafel met spiegell
Te denken, dat ik die ©ens had wil
len inpakken en aan juffrouw Skin
ner meegeven, om t© verkoopen, om
dat ik een paar laarzen noodig had!
Een arme typist© moet laarzen heb
ben. Luxe, zooals flacons met zwart
zilveren dop, fheeft zij niet meer noo
dig. meende ik toen in mijn verdriet.
Wat ben ik blij, dat ik er toch den
moed niet voor had toen het er op
aan kwam, maar mijn laarzen nog
eens liet verzolen en dat mijn eigen
borstels, met mijn monogram er op,
weerkaatst worden door den ovalen
spiegel tegelijk root die lustre vaas
met donkere muurbloemen, die zoo
echt bij de omgeving passen. Ik denk,
dat do meisjes die daar neergezet heb
ben. Ja! Die zusters van hem! Wie
had kunnen denken, dat, hl) zusters
zou hebben en zulke zusters!
Er werd ann do deur geklopt.
„Binnen!" riep ik.
En daar kwam als ©en stormwind
de kleine, witte hond naar binnen
stuiven, gevolgd do.or een groote,
blinkend©, koperen kan tn do oogen
die vielen mij nu ook weer het
eerst op van Theodora.
„Ik kou» je wat warm water bren
gen" heel zacht, en bedeesd klonk
het. „WIJ eten om noht, »iur. (Afblij
ven Cariadl Hij weet heel goed, dat
hij geen pantoffels mag opeten),
©et nog niet mee aan tafel".
Hier keken de groote, bruine oogen
treurig naar mijn nieuwe avondjapon
die ik even te voren over het voeten
eind van mijn bed gehangen had.
Ik begreep3 wat, do bedoeling was.
Zij verlangde heel, heel erg, om tc
zien. hoe dia mij staan zou.
„Waarom zou ilt niet mijn best
doen, om goede maatjes met het kind
te worden?
„Zal ik je dan nu maar goeden
nacht wenschen, Theo?" vroeg ik. „Of
wil je mij even zeggen, waar je kamer
is, cn dat ik dan bij je kom, eer ik
naar beneden ga?"
„0, fijn!" riep Theo. Het klonk als
een klok. Toen, weer al haar best
doende, om zacht te praten, vervolg
de zij: „Daar aan den overkant van
de gang tusschen het gangraam en
dal schilderij van Delia in Arcadiö Is
de leerkamer. Ik vind het heerlijk,
Nancy. (Kom, Cariad, je moet mee).
Long niet ieder geëngageeid meisje
treft het zoo met do familie van haar
aanslaande! Ik denk, dat Theo me
wel als schoonzuster zou willen heb
ben, als het zoo uitkwam. Ik zou het
met haar ook best kunnen schikken.
Ik weet eigenlijk niet, of ik wel zoo
blij ben, dat z.o allemaal zoo lief en
vriendelijk en hartelijk zijn. ?oo an
ders dan ik het verwacht had.
Zou het eigenlijk niet in sommige
opzichten gemakkelijker voor mij ge
weest zijn. als zijn moeder en zusters
meer op ijsbergen geleken hadden?
Daar had ik op gerekend, daar was ik
op voorbereid.
0, waarom had hij nu juist zulke
zusters, die zulk© geschikte zusters
voor mij hadden kunnen zijn?
Waarom was zijn moeder zoo lief
tegen me gewee-t en had ze niot laten
blijken, dat een typiste nu niet juist
was. wat ze voor haar zoon zou uit
gekozen hebben. Ik wed, dat zij er
eigenlijk niet eens aan gedacht heeft,
wie of wat ik was. behalve dat ik het
meisje van hanr zoon hen. Ik weet
niet, wat ik beginnen moet!
Voor het eerst sedert dit zoogeuaam
de engagement, voel ik iets, dat ik
niet voelde, toen Hï mijn mede-typis
ten, de Vandeleui's en Cicely 't groote
nieuws meedeelde, dat ik mij niet me
neer Waters geëngageerd had. Ik voel
de het zelfs niet. toen ik dien ring met
fonkelende diamanten aan mijn vin
ger schoof, ook niet, toen ik die hon
derd pond aan Jack zond en evenmin,
toen ik aan Sydney schreef.
Ik voel, dar het min van me is. om
tegenover zijn familie ah zijn meisje
te fungeeren. F.en ander woord weet
ik er niet voor.
Hoe houd ik het een heelo veer
tien degen vol tegenover dio vriend©-
lijke, niets kwaads vermoedende me
vrouw Waters? Als het ladv Vande-
leur was geweest, dan had ik wel
geweten, hoe mij er uit te redden.
Pas op. Ik mag niet meer aan den
naam Vandeleur denkon, anders
raak ik weer in de put en verspreek
me nog aan tafel in tegenwoordigheid
van de heele familie.
Dus, Monica Trant, N'ancv be
doel ik natuurlijk. (Ik hoop. d'at ik
er aan zal denken om te antwoorden,
als ik dien naam hoor noemen en
met zal meenen, dat het. de kleine,
witte hond is» houdt je dapper en
trek je mooie avondjapon aan
Wa j ?erlot 7al ^et zijn. dat bij
goed licht en een grooten spiegel te
doen ga dan naar de leerkamer
en laat je bekijken door die kleine
meid met do groote vragende oógeu
en dan naar beneden, het hoort bij
je extra werk.
HOOFDSTUK XII.
Gelukkig, de eerst© avond is voor
bij!
Het had erger kunnen wezen. Toch
deden zich allerlei onverwachte din
gen voor»
(Wordt veryolgd).
