HAARLEM'S DAGBLAD
UNITED TELEGRAPH
FLITSEN
dT schijnverloving
DONDERDAG 31 JULI 1924 - TWEEDE BLAD
DIENST VAN DE
KIJKJE IN EEN HOOGOVENBEDRIJF
Om kwart over elf staat de kleine
jongen voor liet hotel klaar, ota mij
den nachtelijke»» weg te wijzen. Wij
Kaan over het groote plein, waar voor
de bars een paar IvizoekerB nog een
teue friesche nachtlucht pogen
pakken en door den nauwen in
van het haventerrein; dan loopen
langs de kang verlichte kade aan den
rand van den marlen, zwijgenden
zeespiegel, waar naast elkaar ochoor-
Bteenen zonder rook en masten zon
der zeil &ls doodc vingers staan te
zwijgen. Wanneer de laatste lichtjes
van de stad vervagen, wordt de 1» rec
ce. verlaten wtg, zandig, dan krijgt
men het gevoel. «>p wannen scherpen
steenslag te loopende lucht is zoo
zwaar. dut zelfs de zee het adem
halen moe schijnt te zijn geworden.
W;i g.ian voorbij de groot© romp van
e-a slapend vraohtacbip. langs een
einde!'j<>zen muur zonder vensters tot
aan een somber, ijzeren hek Toe
gang streng verboden. Daar belt de
kleine jongen. dat het hooge geluid
schril door «icri nacht adieurt. Wan
neer de eene helft van het hek knar
send opengaat, doet men de oogen
toe voor liet plotselinge rauwe licht
van een booglamp. Binnen staat de
jonge blonde ingenieur en zegt
vriendelijk: ..Buona sera. signora".
(Goeden avond, mevrouw.)
H-t is de ingang van de ..Alti
Forni". het groote «uk grond,
waarop de ©trier© hoogovens. de
erootale staalfabriek van Italië, staan.
Hier. op enkele hortierden nieter» af
stand wordt de groote rijkdom van
Elba. de reeds in de oudheid bekende
ertsrijkdom van het eiland geëxploi
teerd. Van den anderen oever van de
golf van Porto Ferraio, van de witte,
blauwe en groene wereld ven villa's,
terrassen en tuinen ziet men dit «n-
dere. deze zwarte, fantasti^ch-onheil
spellende. wirwar van schoorsteenen,
torens, kranen en bruggen zich legen
den serenen hemel verheffen. Het is
een verre, temidden van de Homeri-
s-he stilte gansdi onwerkelijke wereld,
waarvan de rookpluimen de gelukki
gen daar aan den overkant do wind
richting voor een goeden zeildag
aanwijzen, waarvan de langgerekte,
klagende uitlinlcn van do sirenes
zacht over do bergen en over do dalen
van hot eiland huilen, om voor lien,
wier uren zonder tal tusschen zon cn
zeo wegd rui pen den tijd to meten.
Driemaal per dag alle acht uur. klie
ven deze geluiden over het vredige
eiland; xii bettekenenafloesing van
de werkploeg. Alle acht uren leggen
daar aan den overkant vermoeide
mensohenhanden het werk in andere,
die sinds zestien uur rusten; de onop-
houdel.jke arbeid bij den razenden
gked van den hoogoven, die vele ja
ren lang nooit moe mag worden en
nooit uitrusten. Op liet gelukkige
eiland is het een vermanende stem
van de donkere ziide van liet leven.
En wie tegen middernacht op zijn
ierr..s gaat. om nog voor de laatste
maal do pracht van het zuidelijk fir
mament :n den droom mee te nemen,
ziet plotseling met lichte ontsteltenis
aan den overkant een vorralooz© vuur
zuil zich verheffen, waarvan het
schijnsel den hejnel de zee cn «ie rook
pluimen uit de schooreteencn oen
kwartier bloedrood kleurt, om daar
na. langzaam, ineen te zijgen. In een
hoekje van dit aardache paradij*,
opeot de hel zijn muil. t
Orn middernacht wordt do oek van
den hoogoven geopend, om den stroom
witgloeiend ruwijzer den weg te ba
nen' I)at is de prootc stroom. de
colat.*", een bezienswaardigheid
van F.lha, waartoe weetgierige vreem-
delingen zoo nu en dan toegang krij
gen. De ionge. blondo ingenieur, oie
aan den ingang ontvangt. en-aren
in de kunst, leekoii e- nig lnier.p te
geven van de dingen, die zich in deze
atmosfeer van rook. roet. slakken,
vuur en het dreunen van machines
me? mathematische regelmatigheid
afspelen. Daar het nog twintig minu
ten voor twaalf is. brengt hij mij met
nauwgezette beminnelijkheid door de
laboratoria, waar ertsmonsters op hot
gehalte onderzocht wonden, over een
net van smalle rails en dwarsliggers,
w aar men elk oogenblik gevaar loopt,
door een van do vlugge, kleine loco
motieven, die het erts vervoeren,
overreden te word on, door kantoren,
waar aan de wanden gecompliceerde
statistieken hangen. Naast neg veel
ingewikkelder teekeningen. aan de
hand waarvan echter gemakkelijk
valt te verklaren, wat er gebeurt met
hei gras gedurende den tijd, dien het
noodig heeft, om uit den hoogoven,
waar het zich heeft ontwikkeld, op
den langen weg door revisnchtige hui-
zen. ketels, apparaten weer gezuiverd
u-r verhitting van zijn eigen broed-
plaala in denzelfden hoogoven terug
te koeren. Men hoort van teer, ben
zol en ammoniaksulfaat en consta
teert. or merkwaardig weinig van te
weten, wat er too behoort, om een
strijkijzer of een kolenschep te wereld
te brengen. De groote zaal titel elec-
trische machine» heeft bepaald iets
huiveringewekkends. In een reusach
tige hal steunt, suist, kronkelt, gonst
snort het eene metalen monster nazet
het andere; de eenzaamheid te mid
den van deze bewegende levenloos
heid doet den adem inhouden. Alleen
hier cn daar ziet men een sciiaax-
ajhen arbeider met een poetslap een
cylinder of een krukas blank wrijven.
,,Dez« m&chinee hebben de raensohen
er niet meer bij noodig", zegt de
ingenieur. ..Ik wilde, dat wij overal
zoo ver waren". I)an gaan we vorder
door deze stad van Ijzer; in het star
re. «riize net. dat al» een spinneweb
over haar ligt. suizen wagentjes ko
len rond. laten krakend hun inhoud
in het wüd opengesperde keelgat
van den cokesoven vallen, waaruit
boneden rookende massa's als gloeien
de lawines dqpr afkoelende stralen
water sisten..
Tenslotte staat men er midden in,
in het hart van de „Alti Forni" naast
het eroote. vuurspuwende ondier,
den hooeoven. en hoort het midder
nacht slaan.
Daar schiet de wit-gloeiende. hui
veringwekkende stroom ijzer door zijn
breede sloot naar het groote. zandige
veld. om ziel» daar, verdeeld in hon
dorden kleine kanalen in stnafvorm
te laten persen. En terwijl op dit
veld in de lengte en in do breedte
«teeds meer van dc-ze rechthoekige
brokkon naast elkaar op-gloeien, een
waas van verstikkende kolendamp
op de Jongen drukt, een onverdraag
lijk schel licht de oogen verblindt, een
vonkenregen langs kleeren cn haren
zweeft, de heete adorn van deze hel-
sche b«-ek de van zweet drijvende le
den verlamt, beleef ik huiverend een
viste van Dante's Inferno. Do som
bere. half naakt© gestalten, wier met
roet bedekte, klamme lijven niets
menachelijks meer hebben, die zich
met lange, ijzeren haken, op dit veld
van staal werpen om te midden van
damp en gloed de staven. nog voor z j
zijn afgekoeld, uit de vormen te bre
ken. gelijken de duivels van Ai-
leghieri. wier taak het is, de zondige
zielen nog dieper in het verderf te
etorten. liet zijn o.-htcr zelf maar ar-
ni© duivels, di© r«-fds aan deze zijde
van Charons beek hun „Inferno" bele
ven. ..Hier hebben w© nog menschen
noodig", zegt de ingenieur met een
somber medelijden in de stem. „Het
is liet zwaarste werk in do onder
neming en wij moeten er de sterkste
en meeat gezonde mannen voor uitkie
zen. Maar zelfs di© houden het er niet
veel jaren bit uit. I>e sulfur- en sili-
ciumgassen. di© zich bij hel gieten
ontwikkolen cn d© onverdragelijkc
temperaturen verwoesten hot orga
nisme. Het leven t© midden van het
vuur vernietigt het zenuwstelsel. En
dan leven deze arbeiders misschien
hier nog onder gunstiger omstandig
heden, dan in welk wider hoogoven-
bodrijf ter wereld ook. Zii gaan na
acht uur terug naar hun huisjes in
de wijnbergen, aan het zeestrand, zij
hebben de rest van don dag. licht,
lucht en rust. de voedselvoorziening
op het eiland is gemakkelijk, een
stukje eigen grond maakt voor de
moesten den druk van de loonver-
houdingen dragelijk. Maar wanneer
men aan de honderdduizenden in de
Engelscho kolenbekkens, in het Roer
gebied en elders denkt acht uur in
het vuur is lang. Moot het zoo zijn
dat menschen het derde deel van hun
leven in zulk een hel doorbrengen?"
Als do wit-gloeiende stroom is uit
gebrand. vlucht ik met zwaar hoofd
en tranende oogen. Buiten het ijze
ren hek ademt de zee moe en lang
zaam, maar nu sahijnt de dikke lucht
licht en het zuchtje van den warmen
zuidelijken nacht doet iemand rillen.
Aan den andoren kant van de golf
komen nu de andoren op hun terras
sen. huiten, in den zaligen, warmen,
ZUidtliiken nacht, aan den rand waar
van het helsche schijnsel is gebluecht.
D© klein© jongen loopt slaperig voor-
Stoom- en rookwolken verdwij
nen. de stenen komen weer duidelijk
en helder boven den zwarten, zwij
genden spiegel t© voorschijn.
GI SELLA 9ELDENGOTH-'
Stadsnieuws
VERSLAG RIJKSZUIVELCONSU-
LENT IN NOORD-HOLLAND.
We ontvingen het verslag van de
werkzaamheden van den RijkszuiveJ-
oonsulent Dr. L. T. C. Sdboy in de
provincie Noord-Holland over 1923.
We ontleenen ar liet volgende aan:
„Lenige malen vroegen consumptie-
melkers mij om hulp, omdut zij niet
kondon voldoen aan den eisch van den
Keuringsdienst voor Waren. Een
proefmelking leert ona dan de samen
stelling der melk van de koeien af
zonderlijk. Het is soma opvallend, hoe
hoog het S. C. is van melk znet een
heel laag vetgehalte; de avondmelk
eener koe had 1.80 vet en een S. G.
1.0354 en haar morgc-nmelk 2.20 en
1'.03-11. Van oen andere koe had de
avondmelk 2.10 vet- en een S. G.
1.0393 en haar morgenmelk 1.10 en
1.0357. Do eigenaar molk 5 kooien, al
le oj> de markt gekocht; zijn gemengde
avondmelk had 2,70 vet. en een S.
O. 1.0333 en zijn morgenmelk ge
mengd 2.30 cn 1.0325. Dergelijke
melk kan derhalve ten onrechte ver
dacht worden van gedeeltelijk t© zijn
ontroomd. Het vetgehalte alleen is bij
dergelijke melk geen onvoldoend gege-
ven om haar waarde te beoordcelen.
Aangezien men doorgaans alleen het
vetgehalte bepaalt, blijven zulke ge
vallen veelal verborgen.
Do avond- en morgenmelk vnn ec-n-
zelfden et al koeien kan in vetgehalte
zeer uiteenloopen. ook bij gelijkt
melktijden. Zoo bleek het door ec-n
proefmelking (door inijn assistent ver
richt) van 7 koeien, op vier melk de
Keuringsdienst aanmerking maakte,
dat de gemengde avondmelk 3.50
vet on de gemengd© morgenmelk 2.50
pCt. bevatte.
Voor drie fabrieken had de gowone
janrlljkarhe inspectie van het melk-
gereedsohap op de boerderijen der le
veranciers plaats en voor twee fabrie
ken voor den eersten keer, tezamen
op 248 bedrijven.
Een melkslijter had moeilijkheden
met den Keuringsdienst voor Waren,
omdal zijn karnemelk t© weinig vet
vrij© droge stof bevatte. Hij bracht
de gezuurde melk inet heet water op
karntcinjieratuur, hetgeen een geheel
onnoodige vermeerdering van het wa-
tergehalto der karnemelk ten gevolge
had.
Den ten Juli kwam c-en gezelschap
vnn 130 Zwitser» li© landbouwers oud
leerlingen van de landbouwsohool te
Rütti, een bezoek brengen aan de
geving van Hoorn cn «Je Streek. De
ijd was bestemd voor de be
zichtiging van het veehouders- en zui
velbedrijf, d© middaguren voor die
van het tuinbouwlx-drijf. Met de laar-
uren aan d© Hijltsuimbouwwinter-
school en mijn nssiMenten werd de ex-
cursio voorbereid on geleid.
Aan 21 leerlingen van den cursus
voor melkcontroleurs ie Hoorn kon
na het eindexamen op 9 April liet di
ploma van bekwaamheid worden uit-
gereikt. Onder hen was de heer P. J.
Ebbing te Haarlem.
Het mond- en klauwzeer hoerschtd
in den herfst op vel© boerderijen in
alle doelen der provincie; over het
algemeen had de ziekte e©n goedaar
dig verloop, doch in den aanvang
van den staltijd leden vele kooien nog
door zoete pooien. Bovendien is uit
een onderzoek, op sommige boerde
rijen ingesteld, gebleken, dat ook ou
der het rundve© in Noord-Holland tu
berculose voorkomt.
arkens oi-schten borst- en
pestziekte in sommige deelen van de
provincie voel slachtoffers; hier cn
daar ook de vlekziekte.
gezondheidstoestand van het
rundvee in Noord-Holland was dus in
1923 gunstig, behoudens do gevallen
van tnond- en klauwzeer in hel, laat
ste kwartaal; van de schapen zeer
goed en van do varkens over het al
gemeen genomen matig.
Do prijzen en kwaliteit van de kaas
aren in 1923 goed.
De prijzen van d© boter waren in
het ufgeloopen jaar weer hoog. Gedu
rende Januari cn Februari liep de
noteering op d© plaatselijke markten
op van 2.60 tot 3.per K'.G-,
daarna volgde in Maart een val tot
2.— en in Juli zelfs tot. 1.G0 per
K.G. deze lagere prijzen hebben hier
betrekking op de grootste productie.
In hot 2oe halfjaar stee? in Septem
ber de prijs weer tot 2.per K.G.
en eindigde vanaf October op 2.40".
BEVOORRECHTINC VAN DUIT-
SCHERS OP DE MARKT.
Naar aanleiding van het stukje in
ons blad van Vrijdag van „een ge
trouw marktbczoeker" over d© bo-
voorre.-iil.ing van Duifschers op do
markt alhier, ontvingen wij een pro
test van den heer P. Philippo te
Amsterdam.
Do heer Pit. ze?t dat er geen
quaestio is van Ixwoorrechting van
Duitschers. ,,De opmerking van den
getrouwen marktbczoeker" zegt hij,
..geldt mij, geboren Nederlander en
den naast mij staanden koopmam
een geboren Duitscher, die sinds 1"
jaar in ons land woont, gedurende
15 jaar vertegenwoordiger
VAN HAARLEM'S DAGBLAD
EEN PUBLIEKE TELEFOONCEL
Je geeft je num
mer op en gaat in
een gemakkelijke
■wachthouding
staan
j© leest alle num
mers en andere
wetenswaardighe
den, die anderen
op den muur heb
ben geschreven
I'
en herinnert je
het rijmpje: gek
ken en dwazen
schrijven hun na
men op deuren en
glazen
U
bepeinst dat 'de
dichter beter mu
ren dan 'deuren
had kunnen zeg
gen, wie schrijft
nou op deuren
je leest op het te
lefoonboek de aan
wijzingen hoe je
do telefoonjuf
frouw te spreken
moet krijgen
zet de deur een
eindje open, want
het is ellendig
warm in deze
kleine houten
kast
bedenkt dat je
nog een ongelezen
brief in je zak
hebt en tracht die
met een hand
open to slaan
je hoort een ge-
klak in den ont
vanger, laat je
brief vallen en
roept vol hoop:
hallo, in het toe
stel
er gebeurt voor-
loopig niets, maat
je voelt, dat het
nu moet komen
en sluit de deur
met je voet
waarop je zooals
alle vorige gekken
en dwazen den
tijd doodt met
cirkeltjes en vier
kantjes op den
muur te teekenen.
(Nadruk verboden.!
twee jaar geleden door omstandighe
den ontslag kreeg en in die twee
jaar door op de markten te reizen
in zijn onderhoud heeft kunnen voor
t/ie, zonder daarbij, zooals zoovele
Hollanders, „steun" noodig gehad te
hebben.
Inzender vestigt er voorts de aan
dacht op dat hij en de Duitscher te
zamen een speciaal dames-artikel
verkoopen: hij demonstreert en de
Duitscher geeft explicatie. Maar
daarom zijn zij nog geen ..standwer
kers" on hebben dan ook vijf Maan
dagen rustig kunnen werken zonder
het verkeer to hinderen. Do markt
meester heeft hun hun plaatsen aan
gewezen tegenover do percoelen 20
en 22 op d© Oude Gracht.
Maar nu is en de heer Ph.
schrijft dit toe aan de uitwerking
van liet ingezonden stukje in ons
blad van Vrijdag hun Maandag
door den marktopzichter medegedeeld
dat voor hen alleen plaats is op de
Nassaulaan, waar zoo goed als geen
bezoeksters komen en zij dus geen
zaken kunnen doen.
Do Duitschor is onverrichter zake
Weer naar Amsterdam vertrokken en
do heer Ph. heeft in do buurt van
zijn oude plaats gestaan. IIij mocht
echter geen demonstraties houden.
..Highland evening-'!
CAFé DREEFZICHT.
In Café Dreefzichb was Woensdag
avond een écht© Schot op bezoek de
gewaardeerde werkzaamheden van het
gewone strijkje werden afgewisseld
door het optreden van Mr. John Mc
Duncan. Dit optreden vormt werke
lijk een heel aardig variéténummer.
Toen deze kunstenaar op de „High
land bagpipe," gekleed in zijn mooi,
fleurig en kleurig Sciotseh costuum
den tuin doorwandelde en do eento
nige muziek uit zijn eigenaardig in
strument liet klinken was de belang
stelling zoowel binnen het hek van de
vrij talrijke bezoekers als buiten het
hek van vele „buitenleden", bijzon
der groot.
Voor een zaal is het typisch-Schot-
scho instrument niet geschikt, maar 5n
do openlucht doet deze muziek het
heel aardig.
En Mr. McDnnean is niet alleen fine
nipe-spcler. hij is ook zanger. En
heusch niet karig met zijn liedjes: al
le Schotschc liederen en balladen wei
den mot pianobegeleiding voorgedra
gen. (Zanger sti begeleider zullen nog
wat aan elkaar moeten wennen, maar
dat komt we!t w a* Woensdag de eer
ste keer!) Hij zingt van „Bonnie Dun
dee," van de meisjes uit Schotland,
„where the blue-heli grows" en van
wie ..Sweet Mary" wel de liefste en
aardigste is,, hij zong een héél aardig
liedje „Good bye." Niet het minst was
hij in de drie ..cornic songs" van Har
ry Lauder, di© hij voordroeg in de
(mi-gaans-
coftuum).
Geon wonder dat deze Schotsche
zanger in verschillende badplaatsen en
groote hotels van ons land al veel suc
ces heeft geoogst.
Zijn optreden zal zeker op 5 cn 8
Augustus (op die dagen komt hij te
rug) naast het strijkje, een groote
aantrekkelijkheid vormen voor Café
Dreefzicht.
Binnenland
DE KELDERQUAESTIE TE
LEIDEN.
Men zal zich herinneren, dat inder
tijd ten behoeve van de tramlijn Kat
wijkNoordwijkLeidenDen Haag
Schevcningen, enkele perceclen op den
hoek van de Hoogewoerd en Steen-
schuur te Leiden onteigend werdea.
Het niet onvermakelijke geval deed zich
voor, dat, toen dc N. Z. H. T. M. de
tramlijn ging aanleggen van de Bree-
suaat af nar de Korenvaartstraat, de
eigenaar van één dezer pcrccelen hef-
iige bezwaren maakte, op grond van het
feil dal wel zijn huis, maar niet zijn kel
der onteigend zou zijn, en juist over
dezen kelder moest de tramlijn loopen.
He: spreekt vanzelf dat een zeer lang
dradig proces het gevolg van een ea
r.dcr was, en intussehen bleef het op
den hoek van de Hoogewoerd een
chaos, kon dc N. Z. H. T. M. daar ter
plaatse slechts enkel spoor aanleggen,
natuurlijk allerminst in het belang van
den dienst. Dc gemeente legde over
den kelder een houten plankier, waar
in volle glorie een verkeersagent op
troonde, hoewel het plankier zelf een
bespotting was voor Leiden, en
hoogst nadcelig voor het toch zoo druk
ke verkeer BrecstraatHoogewoerd.
Dezer dagen is thans eindelijk de
knoop doorgehakt. Hoewel de recht
bank nog geen uitspraak heeft gedaan,
is de gemeente gemachtigd, om de tram
baan over den kelder te leggen. Dies
;ing men aan het breken, cn vol ver
wachting liep nietsdoend Leiden te
hoop, om er eens te zien, wat voor
schatten de beroemde kelder wel zou
erbergen. De vangst was niet groot.
Slechts twee leege flesschen kwamen te
voorschijn, en een afgezant van de ge
meente ging die, plichtgetrouw en ccr-
biediglijk, den eigenaar aanbieden. He
laas ondank is 's werelds loon. Ook
de eigenaar heeft zijn „ponleneur"
weigerde de flesschen, omdat hij
nog steeds meent, dat wel zijn huis,
maar niet zijn kelder onteigend is.
WERELD-POSTCON GRES
In de eerste commissie van liet
werold«-postconcres te Stockholm is,
naar de N. R. Ct-. mededeelt, defini
tief vastgesteld, dat de standaard van
posriarieven van voor den oorlog zal
worden gehandhaafd. Ofschoon het
noodzakelijk is geweest aan zeker©
poetaritministratiën, met het oog op
hun financiën, toe te staan betrekke
lijk lloogere tarieven te heffen, is de
grens waartoe zij mogen gaan belang
rijk verlaagd. Deze beslissing, welke
e-:-n groote stap vooruit is naar uni
forme tarieven, is door het con
gres zelf algemeen
CESTIKt.
Te Groningen is een kindje van
G., glazenmaker, 7 maanden oud, in
een stukje wortel gestikt.
UIT OUDE TIJDEN.
Do raad der gemeente Eigelshoven stel
de 'n nieuwe Instructie vast voor den secre
taris der gemeente, op verzoek van D«d-
S'.aten van Limburg, daar den Commissa
ris der Koningin bij zijn administratief
bezoek was gebleken, dat de vigeerende in.
structie dateerde van het jaar.1855,
schrijft „De Tijd".
EEN MESSENSTEKER.
Naar de gevangenis te Maastricht
is Dinsdag overgebracht de mijnwer
ker L. J, D. uit Kerkrade, die den
polderwerker M. met een mes had ge
stoken en de linkerlong had geraakt.
Slachtoffer en dader waren dronken,
waardoor de vechtpartij waaraan meer
dere personen deelnamen was ont
staan. Vóór 6 weken had D. een Duit
scher in de onmiddellijke nabijheid
van Kerkrade, eveneens met een mes
en long gestoken. De Duitscher is
intussehen hersteld.
HET INTERNATIONAAL MIJN
WERKERSCONGRES.
Het Internationaal Mijnwerkerscon
gres, dat dit jaar gehouden zal wor
den te Praag zal 4 Augustus a.s. aan
hangen. De Alg. Nederlandsche Mijn-
verkersbond zal vertegenwoordigd
vorden door zijn voorzitter den heer
C. van de Bilt. O.m. zal behandeld
worden het onderwerp „de maatrege
len te nemen tegen een eventueelen
oorlog" welk onderwerp door het
Fransche parlementslid C. Bartuel zal
worden ingeleid, evenals de internatio
nale pensioensfondsen en sociale ver
zekering (door denzelfden afgevaar
digde in te leiden).
Frank Hodges (Engeland) zal spre
ken over de internationale verdeeling
der kolen.
DE VREDESWEEK.
Als een van de uitingen van de In
fernal ionale Vredesweëk van de
Jeugd hebben de Vrijzinnig Christe
lijke Jongeren Bond en de Vrijzinnig
Christelijke Studenten Bond een geza
menlijke centrale vredesnieeting be
legd, die van 2 tot 5 Augustus zal
worden gehouden op het terrein van
den Ned. Protestantenbond aan den
Amersfoortschen straatweg onder
Soesterberg.
INCEZONDEN M ED EDEELI NCEN k 60 CtS. per regel.
Teoe» Slapeloosheid. Overspanning, Gejaagdheid, Prikkelbaarheid en Examenvrees,
Duitsche machinefabriek is geweest, gebruikt men de Zenuwetillend* en Zenuwsterkende Rftljnhardt's Zenuwtabletten.
Feuilleton
Naar bet Engelsch van
BERTA RUCK.
„Hallo, Nancy!" nep hu en greep
mijn boido handen. „Je bent dus toch
gekomen! Ik was benieuwd, of j© hot
doen zou. Het i= erg geschikt van
je. Ho© maak je het? Je ziet ©r best
uit! Zoo, zoo, een zonnehoed opl"
Het was een katoenen zonnehoed,
zocals die bij het hooien gedragen
worden. Ik had er maar een shillina
voor betaald, maar hij flatteerde mij
erg.
,,Ik heb Jo nog nooit met een ros©
zonnehoed gezien."
„Danr zou je mij in LeadcnJtall
Street ook niet licht mee zien", ant
woordde ik. „Ho© maakt het dierbar©
kantoor het?"
„Ik weet het niet. cn het kan me
niet schelen ook. Ik ben hierheen ge
komen. om liet eens heelemaal te ver
geten", zei hij opgewekt, toen we het
stationnetje verlieten en den weg tus-
echen do duinen insloegen. „Ik geloof,
dat ik zelf ook een zonnehoed ga dra
gen".
Wat hij echter draagt is een wit
shirt met omliggenden kraag ©n een
grijs flanellen broek met een sport-
ceintuur. E«m hoed zet hij niet op en
zijn haar zit den heelen dag in de
war, niemand van het kantoor zou
hem herkennen.
Zijn oocen hebben zelfs een andere
kleur, zij lijken zooveel meer sprekend
en zooveel blauwer, omdat hij zoo ver
brand is. Hij ziet er wel een jaar jon
ger uit.
Als j© hem zoo ziet voortstappen lang3
de zandwegen, of fot groOle ontstelte
nis van zijn moeder op zijn handen
loopen in de baai in het zes voet diep©
water, of hem zijn best hoort doen,
met Blodwen en juffrouw Roberts dio
hem haast aanbidden in hun eigon
taal te spreken ja. dan kan ik mij
best begrijpen, dat de meeste men
schen hem bepaald aantrekkelijk zou
den vinden hier builen.
Ik heb altijd hooren zeggen, dat je
builen gemakkelijker verliefd wordt,
dan in een stad. In een stad komt
iemand er zoo licht toe, om te denken,
dat het oenige. wat waarde hooft, is,
vooruitkomen in de wereld en geld ma
ken: maar buiten schijnt alles uit te
noodigen fot ©en wandeling met z'n
tweeën en ons toe t« roepen, dat Lief
de het eenige is, dat waarde heeft
voor den mensch. Elk stel blauwe
vlinders, dat wij iu de duinen tegen
komen, elke zee-anemoon, die haar
rose armen utsirekt naar het opko
mende water herinnert er ons a au,
maar het meest van alles spreekt die
gouden brem er on* van, die hier t
al in het rond het oog boeit. Het zijn
letterlijk golven van geurig goud. die
wij overal zien Lier.
„Hel is een geluk, dat de brem
juist in bloei staal.", merkte Theo van
morgen op aan het ontbijt. „Ik denk,
dat geëngageerde menschen het lief
ste zijn, waar voel brem is".
Haar broer en ik keken elkaar eens
aan over ue tafel en wisselden een
vroolijken blik.
Zij dacht ons fo. plagen door ons te
herinneren aan de oude aardigheid
van een kus tusïchen de brem.
Wij behoeven ons maar alleen te
herinneren, hoe weinig zij vermoedt,
dat do eenige kus, die haar broer mij
ooit gegóven heeft, dio verplichte was
ter gelegenheid van oom Alberta be
zoek. on het lachen dus aan onze zij
de is.
„Je behoeft niet te lac-hen, Billy",
oeg'le Theo er aan toe. „Je weet best
dat. je uit je humeur bent, omdat je
Nancy niet voor je alleen kunt houden
vanmiddag, nu die menschen komen".
Ik had nog niefs gehoord van be
zoek, want ik was dien morgen wat
laat beneden gekomen. Ik had niet
zoo goed geslapen als andera. 'sNachtt
had liet water bij het opkomen van
den vloed wel wat harder geklotst te
gen de rotsen dan gewoonlijk. Daar
na had de volle maan zoo'n prachtigen
witten glans in mijn kamer en over
mijn bed geworpen, dat ik niet. weer
in slaap kon komen maar uren lang
had liggen woelen tUfischen de grove
lakens en aan allerlei had imoetcn den
ken.
Eerst was hot Cicely in Marconi
Mansions
Toen waren het Smithie en haar
jeugdige vriend. Zij leverden niet het
bewijs, dnt do menschen buiten eer
verliefd worden. Ik zag in gedachte
weer dat. kruispunt bii de Bank. met
nl di© motorbussen en midden tus-
sehen dio schare van menschen, dez©
twee bloedarme, jeugdige gezichten,
die zóó straalden, alsof zij zich in de
eenzaamheid van het Paradijs bevon
den
Daarop had ik weer aan oen school
vriendin van me gedacht, die nu goed
en wel getrouwd is, maar die inder
tijd beweerd had, dat een engage
ment zoo ongezellig was mot dat tel
kens tcrugkeerende afscheid nemen
van den persoon, van wien jo het
moeste hield.
Eindelijk dacht ik aan het verschil
tusschen dat soort engagement en de
overeenkomst tusschen Billy Waters
en mij zelf, die nu veranderd is iu
zoo'n prettige vriendschap
Het eind was geweest, dat ik weer
ingedommeld was, nadat Blodwen
mij geklopt had. en dat ik het laatste
van allen aan het ontbijt was ge
weest.
„Wiê komt er, Billy?" vroeg ik. „Je
oom Albert?"
„Neen, geluk ik bedoel hij niet"
zei Billy. „Een paar Franschen, dio
je nog niet. ontmoet hebt. Zij gaan
het heel© Noorden van Wales door
met hun auto. ik heb met hem nog
al veel te maken gehad in zaken".
„En zij begon Theo, maar
kwam niet verder, daar haar broei
vervolgde:
„Ik heb juist bericht gekregen van
hem. Zij zijn in Holyhead op liet
oogenblik en dachten ons vanmiddag
even op te zooken. Wij kunnen dus
vanmiddag ona plan, orn de houten
vrouw op to schilderen voor juffrouw
Roberts, niet volvoeren. Misschien
kunnen we liet nu vanmorgen wel
klaarspelen, liet is een goed ding, dat
ik gisterenavond dio verf al gehaald
heb bij den wagenmaker. Ga j"e mee
Nancy? Als je tenminste klaar bent".
„Blanche en ik denken niet me© te
gaan", zei Theodora afgemeten.
Doen jullie het heusch niet, als jullie
niet gevraagd worden?" zei haar
broer lachend en greep naar «ie verf
potten die buiten de deur stonden.-
Hij gaf mij er een te dragen, te za-
men met de verfkwasten en nam zelf
de twee andere.
„Nu, tot ziens dan allemaal!"
„Kom hier, Cariad, kom hier!" riep
Blanche, maar de kleine witte hond
sprong ons vroolïjk vooruit over de la
ge duinen heen naar de klip, waar de
Robertsen een vlaggestok en de hou
ten vrouw gezet hebben.
Die houten vrouw was bet voorste
venbeeld van de Gladys Prirchard. die
zooals juffrouw Roberts ons vertel-
vele jaren geleden in de baai ver
gaan was. De naam was die van het
meisje van den eigenaar, van zu'n ca
riad zooals zij het noemde en de ge
lijkenis was bijzonder goed.
„Ze moet mooi zijn geweest", dacht
ik den eersten keer, dat ik de klip
beklom.
Niettegenstaande liet beeld meer
malen opgeverfd was, had de mooie
vorm van de oogen en van de kleine
kin niets verloren. Het had een jakje
aan met 'n schoot en schouderreepen
en epauletten en een klein hoedje op
met een vlerk.
(Wordt vervolgd)g
