HU
HAARLEM'S DAGBLAD
Zandvoortsche Brieven
Staflsnïenws
FLITSEN
Het zestigjarig bestaan der 1e H. B. S.
DONDERDAG 4 SEPTEMBER 1924 - TWEEDE BLAD
Ziezoo. Do badgasten zijn weg. Weg-
geregend. weggespoeld. We zijn weer
onder ons en kunnen dus weer eens
een babbeltje opzetten over dingen,
die men in gezelschap van vreemden,
liever niet bespreekt.
Hoe 't met de zaken gegaan is?
Ongetwijfeld zou Znndvoort, ware
bet weder ons genadiger gestemd ge
weest, een reoordseizoen hebben be
leefd. Alle hotels en pensions zijn tot
den nok vol geweest en voor een zeer
groot deel hebben de'Dnitschers daar
toe bijgedragen. In de hotels en aan
het strand hoorde men minstens even
veel Duitsch als Hollandaeh spreken
en er zijn pensionhouders, die er den
geheelen winter voor zullen noodig
hebben om zich het ..Bitte seHr"
,,Danke schön" af te wennen. W
trouwens overbodig werk zal zijn,
omdat ze. als de teekenen niet bedrie
gen, het volgend jaar het heelemaal
niet zonder Duitsche spraakkunst kun
nen stellen. De post bracht Kóluische
en Frankfurter Zeitungen non bij
bosjes tegelijk. Eu op het postkan-
toorj
Ik wil van harte hopen, 'dat dit sei
zoen een hoofdambtenaar van de pos
terijen tot onze badgasten heeft be
hoord. Hij moet zich aan wel danig ge
schaamd hebben over het postkantoor
in de Haltestraat. Dat i6 eenv
geen postkantoor. Het kleinste bazar-
ik, zïvt er nog netter ui: en was ook
béter cp drukke nering berekend. Van
'de drie loketten was er mees tol een
gesloten en als den ambtenaren achter
cie loketten soms het hoofd omliep,
din was dat riet te verwonderen. Wi©
hc: geluk had in d© queue to staan'
achter een Duitsehor, die zijn post zo-
gelverz-ameling k-,vam completci-ivn.
verzuimde"*er minstens een maaltijd
stede en wie er op was uitgog
©enige informatie in te winnen kreeg
als hij eindelijk aan 'de beurt was, me
delijden met d?n menschentrits. die
achter hem stond te wachten, en ver
trok met een half antwoord. Daarbij
schepten sommige badgasten er beha
gen'in zich bij een gang naar het
poetkantoor te laten vergezellen door
hun voltallig kroost. Warhtens moede,
vermaakt© zich dit kroost met allerlei
spelletjes en al gunde men don kinder
kous gaarne hun onschuldig vermaalt
soms werd het den haastigen zaken
man. die daar voor een loket stond t
het zich in het hoofd zou halen har
ciiênten op een dergelijke wijze te ont
vangen en te bedienen. Waarom het
bijkantoor tegenover liet Groot Bad
huis potdicht ie gebleven? Het is niet
naders te verklaren dan uit redenen
van zuinigheid. Maar dit is dan toch
zeker veroverdreven zuinigheid en ik
wi! ernstig hopen, dat het nu voor de
voor hot vraagstuk der opstelling van
tram passagiers.
Zoo onder ons zij ook nog even ge
klaagd over do straatverlichting.
Krocht en Groot© Kerkstraat zijn tot
's avonds laat dicht bevolkt geweest
en tevens zoo goed als donker. Wie
van het strand af de Kerkstraat in
kwam, zag een duistere plek voor zich;
mei een paar booglampen ware de
Kerkstraat best tc verlevendigen. Ook
mocht wel wat meer licht worden aan
gebracht daar waar de Oranjestraat
op den Hoogewc-g uitkomt, terwijl de
beide toegangen tot de Brederode-
straat, n.l Paradijsstraat en Zuider-
siraat, donkere holen waren, die hard
om een lichtje roepen. De Brede rode
straat zelf is van tamelijk veel licht
punten voorzien, maar veel meer dan
gloeiende spijkers ontwaart men niet
aan de foei-leelijke palen en ook hier
op zij de aandacht van het gemeente
bestuur gevestigd.
Om op het tramplein terug te ko
men het was bepaald armoedig,
zooals het „gemeentelijk plantsoen"
daar den geheelen zomer te kijk heeft
gelegen. Ik weet wel, dat het ontcige-
uingsprocee over den door een hekje
afgesloten grond nog niet is afgeloo-
pen, maar er bestaat toch een commis
sie. die voor het onderhoud van dit
ferreintje h_eeft te zorgen. De^roinmis-
had het te druk met eigen s-.izoenza-
ken. Een foit is. dat het pleintje er
meer dan armzalig uitzag. Die akelige
gebarsten mijn „prijkt" nog altijd in
het midden van een aantal drie- en
vierkantjes van verdord gra.<. Welig
schoten or paardebloemen in op, maar
dat was dan ook het. eenig welige.
Welk ec-n schoon© gelegenheid had
men hier niet gehad om oen perma
nente tentoonstelling van onze zoo
prachtige dtrie.flora to houden Wie
een# zien wil wat men met wat goe-
Ik
o n jat:
cidene
den
toestand dan zoo veel mogelnK ver;,
lijkt. .Maar nu. onder oil*. w«! ;k wel
toegeven, dat ik mijn gemoed geweld
heb moeten aandoen en eigenlijk graag
had meo gescholden.
Gebleken is ook 'de onhoudbaarheid
van den toestand aan het tram plein.
Ii-3 Haarlemmerstraat werp op druk
ke dagen duizenden rijwielen en hon
derden auto's uit. F.en groot deel hier
van gaat, recht door. de Kerkstraat in,
maar toch zoekt ook 'n schier ononder
broken slang toegang naar do Halte-
straat en snijdt nu als het ware den
stroom, dien het station der E. S. M.
voortdurend uitwerpt. Nog meer de
ongelukken, dio voorkomen zijn. dan
de ongevallen, welke wij te betreuren
hebben gehad, wijzen op de noodzaak
van uitvoering eindelijk toch eens
van het plan. dat reeds acht jaren
kant en klaar ligt n.l. om het tram-
stationnetje oen paar honderd meter,
achteruit t© brengen. De E. S. M. was
er indertijd voor to vinden en de ge
meente-architect had de nieuwe situa
tie ai netjes in teekening klaar. Maar
de ondernemingszin is er in den laat-
6ten tijd niet op vooruit gegaan en 'de
tegenwoordige E. S. M.-directie is wat.
minder voortvarend en scheutig et
pon r c ft u s edan de toenmalige.
Toch zal bestendiging van dezen toe
stand kwalijk gebillijkt kunnen wor
den en kan verandering niet uitblij
ven. De tram zelf zou er toch ook wel
mede gebaat zijn. als die laatste, lec-
lijke slingerbocht zou komen te ver
vallen. en de nu wel wal weggedoezel
de Tramstraat zou er een flinke ver
keersweg door kunnen worden. Het
behoeft wel geen betoog, dat het dan
ook uit zou zijn met de monschcnslin-
gers, die men tot nog toe des Zater
dags en Zondagsavonds geregeld om
de z.g. schapenhokken heen gewonden
zag. Zeker, er gaan veel makke scha
pen in een hok. maar op zulke moesaas
als we op de enkele mooie zomerda
gen hebben gezien is dit getimmerte
niet berekend en men zal. over ruimer
terrein de beschikking krijgende, ook
een andere oplossing kunnen vindenl
Ned. Luthersch Werklie
den-Verbond „Maarten
Luther"
Herdenking 25-jarig bestaan
afd. Haarlem
Ter feestelijke herdenking van het 25-ja
rig bestaan der afd. Haarlem van het
Ned. Lurhersche Werkliedenverbond
„Maarten Laiiher" kwamen Woensdag in
..Hot Blauwe Kruia" bijeen de leden van
deze afdeeling tnet afgevaardigden van
het Hoofdbestuur, van zueter-afdeelingen
inisaiü
Nadat de eamePkoinet op de gebruike
lijke wijze was geopend enrak de heer
J. M. Niemöller een welkomstwoord uit.
Spr. deelde mede dat de afdeeling tot
stand kwam on initiatief vain een drietal
leden der VeroenigLng „Maarten Luther"
te Amsterdam en dat zij in den loop der
jaren in eainervwerking enet andere orga
nisaties aan velerlei arbeid op sociaal
gebied, o.m. in den Chr. Besturenbond,
De fe-strede werd uitgesproken door
J. M. Lindeijer. (Luth. predikant te
.Monnikendam. Deze ©preker etelde in het
licht, de groote beledkenis van de 6oeiale
bonden als instituut van voorlichting van
de vakorganisatie. Hij wekte op. inict al
ben lid van de Chr. vakorganisatie, maar
j nr,'< van ..Maarten Lutlier" (e zijn. Met
wet.v.-h dat de jubileerende vereen:-
zi-g in de kracht Gods haar werk mocht
voor:»»!ter. eindigde «preker.
Na de pauze had .\-n huldiging van den
heer J. H. Niemöller. die als voorzitter
is nfretreden, plaats. In een op riim ge
stelde toespraak stelde het b«;uurs!:d.
-1 heer v.an Norden, de verdiensten van
don heer Niemöller, die van de oprichting
af. voorzitter der afdeel ;ng is geweest,
in het licht. Namens de leden bood hij
don af->o-reden voorzitter als souvenir ©en
ik met zilveren fcjiop aan.
De i
Nie
dan":
nemen in de Bredcrodestraat tu6-
schc-n <1© villa's Lisabaya ©n Duin-
zandDaar ligt ©en duintuintje, waar
aan het oog kan to gast gaan en de
neus zich verkwikken. Het.is slechts
weinig, to weinig bekend, welk©
bloemen ons duin kan opleveren Welke
plaats is nu meer dan liet Zandvoort
6che ..National Pork" aangewezen om
deze duinschatten te demonetreeren?
Dat do muur, die het gemtenteplont
scout je afsluit, met reclames is be
smeurd en dat het plantsoentje zelf
er ook nog dic-nsthaar aan is gemaakt,
"dat is nog tot daar aan foc. Maar hin
derlijk en wansmakelijk vind ik het,
dat zelfs de tuin der paatorio nnn re-
<!amo heeft moeten «elooven. Straks
krijgen w© nog het dak der kerk be
schilderd inet een poetsmiddel-reclame
en den kerktoren versierd inel ©en
die den rc-m van d© ©en of an
mélange verkondigt. Als hier d<
onheidscomraifK'e niets aan kar
doen, laat ons dan aphon? den schoon
heidszin aanroepen of zelfs maar de
betame!:jkheid.
Over het Augustus-weder zal ik het
moyc niet hebben. Het was in één
woord bedroevend en ik heb danig te
doen met allen, die aan het strand
hun brood moeten verdienen en hun
terrein naarstig verméden zagen door
landgenoot en vreemdeling. Badkoet
sen, stoelen en tenten hebben meer wa
ter dan menschen gezien en de caféter
rassen leken meer op vischvijvers dan
op amusement.«-verzamelplaatsen. Ook
heeft lier slechte weder het op z'n ge
weten. dat alles in de laatste week
•an Augustus het dorp ontvlucht is.
Het is mij uit goede bron bekend, dat
nog vele Duitsche families gaarne een
dag of veertien in September hier
hadden willen komen, maar met dit
weer is het geen leven aan zee.
Een paar voorname hotels hebben
-fan ook al de deur gesloten. En het
eind van de rekening is. dat het
seizoen is geweekt vol van beloften,
maar met toch riog weinig bevredigend
resultaat.
Het ©enige lichtpunt is. dat Zand
voort. na vole jaren eindelijk weer
eens bezocht door een groot aantal
vreomdeligen, er het volgend jaar
on mag rekenen deze weder terug
te zien. Zoo billük rijn de Duitsch©
gasten wel eeweeet om het slechte
weer niet aan Zandvoort te wijten en
menigeen is vertrokken met de belofte
van terugkeer en aanbeveling.
Hopen wij. dat de badgasten, als
zij liet volgend laar terug komen,
verbeterd zullen aantreffen, wat in
derdaad verbetering behoeft.
Wien ze niet zullen terugzien, dat
i« burgemeester Beeckman. Deze
wordt 30 Juni 1925 vijf en zestig jaar
en het is nu al geen geheim meer, dat
hij zijn ontslag zal vragen tegen 1
Juli van 't volgend jaar. Er zij hem
een rustige winter beschoren de
laatste winter van zijn bijna 30-jarig
burgemeesterschap en een blijde
zomer zijn eerste zomer met pen-
toen. JUTTER.
.or dit b!!
jen sympathie; waarna do h«r R. Krnyt
her woord nam om den Leer Norden. die
25 jaar bestuurslid is. te compliment ee-
ron. Den heer Van Norden werd a!« sou
venir een sigarenkoker aangeboden.
Daarna werd dc jnbiloeronde nfdeeling
proVn door afgevaardigden van hei
Lutli. ZendingsRi'iiootscliap, liet Hoofdbe
stuur van den H.aarlsmsclien Ohr.Besturetx-
b tul. de afd. van den Chr. Na;. Werk-
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN.
Terug te bekomen bijLammere,
Duvcnvoordcstraat 50. armbandhor
loge: W. Hendriks, Spoorwegstraat
-<> rood. armbandhorloge II. Koi>er,
Dubhelehuurt 21, kinderarmbandje:
II. Schuittguk. L. Lakenstraat 33
rood. Armbandhorloge: J. Opbroek,
Begijnhof 21. armbandhorlogeJ.
Florijn. lluijadaolstraat 11 zwart,
armbandhorloge; R. ITeiioo, Ivinder-
huisvest 25 a. brocheW. Jonker. Ri-
viervisclunarkt 1 rood, grijze cein
tuur; G. Budding. M. v. Heemskerk-
straat 6. cahier iFransch); A. S'oete,
Vóórhel metraat 11 groene ceintuur;
Ff. Cornel issen, Barbaro«castraat 31,
blauw© ceintuur: B. Klauwen. Ma-
doerastraat 17, Schoten, lederen cein
tuur; R. Vermeulen. Zijlstraat 96.
grijze ceintuur: N. Bunte, Te Hasse-
laorsbrant 2, grijze mantclceintuur
H. Ploeger. Buaken Huetslr.iat 12.
duif; P. J. J. Smit. Graaf v. Waéd-
etraat 19. diabolo; Wassenaar. Da-
miatenstraat 32. geld: 1. Stam,
Vroom straat 1. geld; K. Kalverla,
Hooimarkt (schip), bondenhalsband
J. F. ücydanus. Zijlstraat 29 rood,
dameshorloge; F. A. Moorman.
Wolstraat 20. hond met halsband,
fgem. Tli.) J. P. Klabou, Vrouwen-
hekstraat 38, huissleutel; Kennel
Tlacrlem, Terapytetraathondje
(Holl, Herder), gele hond, crije-witte
kat. wit-zwarte kat. en witte kat, ge
bracht door? M. Valenduuk, Wagen--
makerslaan 32 zwart, regenjas; IG>
zenwoud. Bakenessergracht 104. erii-
ze heerenja?N. Boelens. Zuid-Pol
derstraat 60. oranje kwast; Kennel
Fauna. Parklaangrijze kat. ge
bracht door Schniit. Anthoniestraat
83. grijze kat, gebracht door Ileer-
kens Thijseen. Plein 13. witte kat,
gebracht door De Braber, Kennemer-
straat 9 E.grijze kat, gebracht door
Bhuning, Wilholminapark 24. kat
(muisvaal) gebracht door .Ilof van
Holland". Groote Markt; zwart-wit-
te kat. gebracht door Jansen. Heeren-
singel 37. zwarl-witte kat gebracht
door Rek. Krom 26zwarte kat, ge
bracht door 1: A. Broukman, Oran-
jeboomstraat 9". knop van damespa-
rapluie- J. J. Valkenier, Koning-
str. 11. Zandvoort. mondharmonica.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 8S
EEN VREEMDELING TERECHT HELPÊN
3
Mientje kondigt aan,
dat er iemand aan de
deur is ze begrijpt
niet wat ie moet wil
moeder 's komen
moeder komt haastig en
vindt een vreemdeling,
die wil weten, of ze ook
kunnen zeggen waar 'de
Barnevelds wonen
moeder weet het niet en
radio-b naar boven of
iemand soms weet waar
een zekere Barneveld
woont
waarop logisch de
vraag volgt: waar wie
woont? en moeder her
balt Barneveld! Barne-
iwefld! tot de vreemdeling
opmerkt
dat hij Karreveld ge
zegd heeft., waarna bo
ven een verwoed debat
volgt of het de nieuwe
familie op 'den hoek kan
zijn
vader oppert na zwaar
hersenwerk, dat er in
de volgende straat, der
de huis van de gracht
een familie van onge
veer dien naam moet
nadat nauwkeurige,
langdurige aanwijzin
gen zijn gegeven, open
baart Mientje: nee,
daar woont Klaartje
Jansen, dat weten ze
toch wel
grootmoeder deelt mede
dat zij een familie Har
mens (dat zeien ze toch)
kent. maar die woont
sinds jaren in Amster
dam
waarna tenslotte de
vreemdeling erin slaagt
hen te bedanken voor
de moeite en haastig
kan verdwijnen.
(Nadruk verboden.)
De ontvangst der reünisten
Rede van den directeur der H.B. S.
Een Feestcourant
In dc feestelijk versierde gymnastick-
ial, der Eerste Hoogerc Burgerschool
e: 5-jarigen cursus had heden, Don
derdagmorgen, de officieele herdenking
plaats van het zestigjarig bestaan dier
school
Rodo fr. W. ,-v. r H. van,
Mourlk Broekman.
De Directeur der school, Ir. W. G.-
C. H. van Mourik Broekman, sprak een
rede uit, waaraan het volgende ont
leend is
De heer Van Mourik Broekman be
gon met een woord van hartelijk welkom
tot dc reünisten, die, zeide spr., door
hun maatschappelijk werk of door hun
wetenschappelijke prestaties den goe
den naam der school hebben gevestigd.
Vervolgens riep spr. den Inspecteur
•an het Middelbaar Onderwijs, den heer
G. Bolkestein
den Wethouder voor net Onderwijs Mr.
A. Bruch den heer Vincent Loosjes,
•oorziiter van dc Commissie van Toe
zicht op het M. O. en den verschillen
den leden van die Commissie het
welkom toe.
De directeur gaf vervolgens een over
zicht van de voornaamste gebeurtcnis-
icn uit het afgeloopen zestigjarig tijd-
•ak.
De school werd op 5 September 1864
met 59 leerlingen geopend. Eerste direc
teur was Dr. E. van der Ven, die 9
leeraren naast zich had. Een jaar later
werd het eigen gebouw in de Jacobijne-
straat betrokken. In 1S79 volgde Dr.
H. Brongersma Dr. Van der Ven als
directeur op. Spr. bracht hulde aan dc
eerwaardige figuur van Dr. Brongers-
die gedurende meer dan 30 jaren de
leider cn de ziel der H. B. S. is ge
weest ca herdacht de oud-lecraren die
tot hun laatste levensjaar hun beste
krachten aan dc school gegeven heb
ben de heeren A. van der Voort Azn.,
C. Heyman en R. Zuidema, alsook Dr.
P. M. Heringa, Dr. H. J. Calkocn en
den heef Pauw. Van de thans nog in
functie zijnde leeraren noemde spr. in
'l bijzonder de heeren Günthcr '(die
met het begin van den nieuwen cursus
'niet meer in dc school zal terugkeeren).
De Haan en Van Erp, die met bevredi
ging kunnen terugzien op een meer dan
25-jarig leeraaischap aan de H. B. S.
D© heer De Haan heeft spr. gedurende
vele jaren als waarnemend directeur in
zijn functie gesteund. Tenslotte wijdde
spr. een woord van erkentelijkheid aan
den heer Dollé, den concierge der
school, wiet» hij nog vele goede en ge
zonde jaren toetvenschte.
In September 1907 werd het gebouw,
waarin de H. B. S. thans gevestigd is,
in gebruik genomen. Een gedeelte der
schoolbevolking bleef nog in het oude
gebouw, totdat in 1909 de Handels
school werd geopend, met het gevolg
dat het aantal leerlingen der H. B. S.
van 435 tot 272 werd teruggebracht.
In dat jaar verzocht Dr. H. Btongersma
om ontslag.
Spr. volgde hem op. In verband
met ce wassende bevolking bewoog
zich het leerlingenaantal iu stijgende
lijn. Een uitbreiring van het ge
bouw met drie nieuwe lokalen ver
schafte nog niet de noodige ruimte
en in 1918 moest om 435 leerlingen,
verdeeld over 20 klassen, re huisvee-
ten het gebouw aan den ZijJweg,
waarin thans het Christelijk Lyceum
is gevestigd, in gebruik genomen
worden. Dit was echter slechts een
tijdelijke oplossing. de definitieve
kwam met "e stichting der 2e H.B.S.
met 5 j. cut*us. nu 5 jaar geleden.
Spr. sell etste vervolgens in korte
trekken het ontstaan en de ontwik
keling van 't Middelb. Onderwijs en
vestigde daarbij de aandacht op den
belangrijken groei van dat onderwijs,
ook te Haarlem en in de onmiddel
lijke omgeving. ,.'t Is zeker niet over
dreven te zeggen, dat het Middel-
baar Onderwijs stormenderhand zijn
veroveringen heeft gemaakt", zeide
spr. en ging daarna als volgt voort
..Bovendien is het terrein, waarop
zich het M. O. beweegt, steeds ruimer
geworden. In het leven geroepen als
een school voor e i n d-onderwijs, die!
practische kennis, op wetenschappelij-l
ken grondslag gebaseerd, zou moeten
aanbrengen, is de H. B. S. meer en
meer geworden de toegangspoort tot
het II. O. Naast de humanistische is
do natuurwetenschappelijke vorming
ais voorbereiding tot de academische
studie meer en meer in eere gekomen.
De wet Limburg (1917) heeft den abi
turiënten der II. B. S, het recht ge
bracht tot het afleggen der examens
en de promotie in de faculteit der Ge
neeskunde en der Wis- en Natuurkun
de, de wet De Visser tot wijziging en
aanvulling der Hooger onderwijswet,
tot de studie in de vereenigde facul
teiten der Wis- en Natuurk. en der
letterkunde. Voor alle oud-leerlingen
der H. B. S. want niet allen wordt,
als onzen voorzitter der Reünie Com
missie het Doctoraat Honoris Causa
verleend is dit van groot belang.
Zoo heeft de II. B. S. in het afgeloo
pen tijdvak niet alleen 'tal van leiders
van groote ondernemingen op het ge
bied van industrie en handel, maar
ook tal van mannen van beteebenis op
zuiver wetenschappelijk gebied ge
vormd. En toch ziet hier een
groote merkwaardigheid is de onte
vredenheid over ons M. O. wellicht
nooit grooter geweest dan thans, or
zijn althans de klachten over de on
volmaaktheid van het M. O. nooit
steker tot uiting gekomen 'dan in de
zen tijd.
N'oor die ontevredenheid zijn wel re
denen te vinden. Naarmate het aantal
leerlingen toenam, en daardoor een
schoolbevolking ontstond van zeer uit-
eeuloopenden aanleg en ontwikkeling
en een geheel verschillende maatschap
pelijke bestemming ik wil nu maar
zwijgen over de leerlingen, die geheel
onvoldoende voorbereid de H. B. S«
gingen bezoeken kwamen de nadee-
len van het sterk gebonden program
ma der H. B. S. meer aan het licht,
al is daarin door de oprichting van
vakscholen eenige verbetering geko
men. Door het Wis- en Natuurkundig
onderwijs, een volstrekt vereischte
voor hen, die aan de Technische H.
S. of aan de Universiteit in Natuur
wetenschappelijke richting gaan stu-
deeren onverminderd op te leggen aan
al diegenen, die slechts algemeen ont
wikkelend ouderwijs zoeken, hebben
talloos velen zich op de H. B. S. nies
kunnen ontwikkelen in de richting,
waarin hun aanleg wees, en is de H.
B. S. de fout van „overlading" aan
gewreven.
Daarbij kwam nog, dat als 'de
aanleg of het gebrek aan aanleg dui
delijk voor den dag kwam. dikwijls
geen verandering van school meer mo
gelijk was. Zoo is de bloei der lycea
de tusschenvorm tusschen II. B. S. en
Feuilleton
(Geautoriseerde vertaling).
li e t E,n g e I s c h
J. S. FLETCHER.
15)
„Daar zal ik eens op drinken. John'
zei hij plotseling. „Hot zal je aardig
wat kosten, weet je"
„Dat hindert niet. als jii maar
werkt en er mee vooruit komt' zei
Hackdale. Nu, veel geluk er mee on
denk otn het Hackdale motto: ,,Zor<
het eerst voor je zelf" Als ik het ooit
nog tot een familiewapen breng, zet
ik er dat onder! Andere menschen ko
men er niet op aan eerst jozelf on
bemoei je niet met nummer twee".
„Mooi", stemde Simmons toe en
ging rustig door met eten. ..Ik za!
eens niet Helmore over die studie pra
ten. Maar ik zal probee.reu om het
met hem op een accoorclje te gooien".
„Opeen accoordje? Hoe dan?" vroeg
Hackdale.
„Probeeren of er niets uit hem te
krijgen is", antwoordde Simmons met
een listig gezicht. „Hem voorstellen
dat hij er ook wel een deel van kon
betalen. Ik heb een lieelcboel voor
Shelmoro gedaan. E11 nis ik wat van
hem los kan' krijgen, waarom zou ik
het dan niet doen? Dat spaart jou
weer geld".
Hackdale knikte, dronk eens, en
glimlachte.
,,lk denk wel niet dat jii je op je
kop zult laten zitten. Sim!" zei hij.
blijkbaar hoogst voldaan. ,,Jo weet
best hoe je voor je zelf moet. zorgen!
Maak jij maar zooveel accoordjes met
Shelmore als je wilt. Je weet wat je
eigen belang: is".
„En of", mompelde Simmons.
Hij ging om half drie weer naar
Shelmoro'8 kantoor en was \on plan
om dadelijk het onderwerp ter spra
ke te brengen. Maar net toen hij op
het punt stond otn op Shelmore's deur
te kloppen, belde deze, en toen Sim
mons naar binnen ginc zag-hij den ad
vocaat bij zijn schrijfbureau staan,
terwijl hij met een ontevreden uit
drukking op zijn gezicht een docu
ment stond te lezen.
„Hackdale". zei hij. ..Juffrouw
Knap is hier geweest. Ze is een zeer
vastberaden meisje. Hackdale! cen
tje van het. soort, dat beslist haar zin
moet hebben, en het schijnt, hoewel ze
nog niet meerderjarig is. dat 7.0 een
groote som gelds bij de bank heeft
staan, die ze kan besteden zooals zij
dat. wil; cn hoewel zo den hcelen mor
gen met inspecteur Mellnpdüt heeft
zitten praten cn Mcllapont haar vrij
wel bewezen heeft dat; haar voogd
vermoord is door vreemden om wat
hij bij zich had, wil zo het niet geloo-
ven ze is er vast van overtuigd dar
Deane door den een of anderen vijand
van hem hierheen gevolgd en ver
moord is. En zo staat er op een beloo
ning uit te loven, en heeft mij ge
vraagd of ik oen aanplakbiljet voor
haar wil laten drukken en versprei
den. Ik zie er niet veef heil in, ik ge
loof zeker, dat Mellapont gelijk heeft.
Wal denk jij er van. Hackdale?"
„Hoeveel looft ze uit?" vroeg Sim
mons.
,,Z© heeft het bedrae zelf vast ge
steld!" antwoordde Shelmore. „Tien
duizend gulden! Een zeer eigenwijze
jongedame ze zei. dat ze de som
verdubbelen zou, als dit geen resul
taat had. We moeten het zeker voor
haar laten drukken en ronddeelen?"
„Als zii het doen wil, waarom dan
niet?" zei Simmons.
„Hot lijkt me geld- en tijdver-
knoeien", antwoordde Shelmore. „En
fin, neem dit maar mee naar Pember-
ton en zeg dat. ze het moeten druk
ken en verspreiden. Misschien komt
er nog wat van ik twijfel er aan.
Maar er is in ieder geval een schul
dige. en die schuldige moet toch er
gens zijn".
Hij gaf de kopie aan Simmons, en
zonder een woord to zeggen liep de
klerk er mee weg. Toen hij do trap
af ging, kwam hij een man van mid
delbaren leeftijd tegen. Hii herkende
Sir Reville Childerstone. vertelde hem
dat meneer Shelmore in zijn kamer
was, en maakte toen, om persoonlijke
redenen, erge haast met zijn bood
schap.
HOOFDSTUK VII.
De gescheurde muur.
De drukkerij van Pemberton lag in
een nauw straatje achter het Chancel-
lor-Hotel en toen Simmons Hackdale
naar binnen ging stond Pemberton
zelf. oen van die menschen. die er
uitzien, of ze altijd zorgen hebben,
popier uit te zoeken. Hij luisterde met
een ©enigszins verontwaardigd ge
zicht, terwijl Simmons bom uitlegde
wat hii hebben wou en schudde toen
het hoofd.
„Vanavond kan het. in geen geval
klaar zijn!" zei hij. „Al dringt die da
me er nog zoo op aan. Morgen om
twaalf uur kan het gedrukt en gepost
zijn, meneer Simmons, vlugger gaat
het heusch niet".
,Goed". zei Simmons. „Zoo'n ver
schrikkelijke haast is er tenslotte niet
bij. En krijg ik nog een drukproef?"
„Kom maa.r even aan als u van
avond naar huis gaat", antwoordde
Pemberton, „dan zal ik zorgen dat er
een voor u klaar is".
Simmons liep haastig naar zijn kan
toor terug. Hij had er zijn redenen
voor om zioh zoo te haasten. Ilii wist
dat Sir Revilles Childerstone nu met
Shelmore in diens eigen kamer zat te
praten en hij wilde hooren waar ze
het over hadden. En hij wist ook hoe
hii gemakkelijk dat verlangen zou
kunnen bevredigen. Simmons had een
aangeboren handigheid om van alles
over en van de menschen te weten te
komen en hij zag er niet tegen op om
aan het sleutelgat te luisteren. Maar
bij Sheïmore's kamer was het niet noo
die om aan het sleutelgat te luiste
ren. Toen Simmons noc geen week bij
Shelmore in betrekking was. had hu
ontdekr dat de muur, du? de kamer
van Shelmore scheidde van het hok ie
waar zijn klerk zat, verre van geluid
dempend was. Er zaten harsten in, en
daar liet muurtje alleen maar uit hout
en pleisterwerk bestond, waren de bar
sten in den loop der tijden verder ge
gaan. en door het dunne behangsel
papier goed zichtbaar. Er was er een
waardoor Simmons zijn vinger gesto
ken had. die zoo breed was dat hij
er door in Shelmore's kamer kon kij
ken: over dien scheur hin? Simmons,
aan zijn kant altijd een ouden over
jas, en aan Shelore's kant had hij er
een kalender opgehangen. l-I.'f liep nu
voorzichtig de trap op en sloop als
een poes zijn eigen kamer binnen.: hij
nep naar die groote scheur toe. haal
de de overjas op zij en hield zijn oor
tegen den muur. Hij had neg maar
heel kort staan luisteren loen hij
merkte dat hij hier de eerste hand de
bevestiging hoorde van een gerucht
dat zich al door Southernsrowe had
verspreid, nl. dat Sir Reville Childer
stone gmg trouwen met mevrouw
Champeraowne. Sir Reville besprak de
huwelijksvoorwaarden met Shelmoro,
dio blijkbaar aanteekeniugen maakte
van zijn wenschen. Simmons maakto
tut hel. gesprok op dat het huwelijk al
spoedig voltrokken zou worden waar
schijnlijk nog voor Kerstmis. Ilij hoor
de dat mevrouw Cliampernowne. als ze
Lady Childerstone werd. huize Ashen-
hurst zou verlaten en op Huize Chil
derstone zou gaan wonen, dat vier
mijlen buiten de stad lag. En toen
kwamen er allerlei details, die den
luisteraar nog veel meer interesseer
den.
(Wordt vervolgd).-
