5èmïna DE MODE HAARLEM'S DAGBLAD SMAAK ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1924 VIERDE BLAD WASCHBARE KINDERKLEEDING. Een van de hoofdzaken bii kinder- kleeding is wel de mogelijkheid om het goed te wasschen. De kinderen maken alles zoo gauw vuil en ver- slijten daarbij zooveel, dat het een onbegonnen werk zou zijn te probee- ren de kleertjes friscll en net te hou den, als do stof niet toelaat, dat men ze wascht. Vooral bij donkere kleuren komt dit veel voor en het zijn ook meestal de donkere jurkjes, waarin de kinderen er smoezelig uitzien*Neemt daarom zooveel mogelijk lichte stof fen; wat is tenslotte h'et wasschen van zoo'n klein stukje goed niet ge makkelijk en eenvoudig. Ons ontwerpje voor een kinderjurk je is ook bedoeld voor een lichte kleur blauw of grijs «iet een aardig streep je of met. kleine bloemen. Behalve het lint rond den hals, de mouwen en den onderzoom komt er in het geheel geen garneering bij te pas. De sluiting ge schiedt door een koordje in de kleur van het jurkje. Bii ons patroon be hoort ook een broekje, dat. onder het jurkje gedragen kan worden en den kinderen in staat zal stellen naar hartelust te ravotten. Een patroontje voor het jurkje en het broekje is verkrijgbaar voor meis jes van 2 tot 4 jaar. Kosten 50 cents. Nummer 438. 'dicht' toch poreus is en daarbij hclit warm. Zijden tricot, is weer veel dichter omdat de kunstzijde 'we men voor dit tricot gebruik maakt, nu eenmaal zoo is. De echte Milaneesche zijde zou natuurlijk veel te kostbaar zijn om. er onderkleederen op groote schaal va.n te maken. De vrouw, die de zuinigheid moet betrachten, doet liet verstandigste om maar te blijven bij het Engelse he brei werk, of als zij beslist zijde moet. ge bruiken, bij een goede soort orfipe- 'de-chine of sterke spunzij. Wij willen ook nog even de aandacht ■estigen op ihet garneeren van avond japonnen met kunstbloemen, welke dit najaar zeer in trek zijn, Op onze teekening is een japon afgebeeld van beuke-bruin fluweel. Rond den hals is de japon gegarneerd met bruine bessen-blaadjes, hetgeen een bijzonder i effect geeft. Als de kleur het haar dit toelaat, kan men ook nog het hoofd een krans van dezelfde blaadjes dragen en daardoor vei kerd zijn van een echte herfst verschij ning. IETS VOOR DE LINNENKAST. De linnenkast is een ding apart, of liever gezegd een heel huishouden apart. Als do vrouwen eens een sta- tistiekje gingen maken van de uren, welke zij zoo dagelijks in hut huishou den bezig zijn, zou men zeker te zien krijgen, dat een derde van den tijd wordt besteed aan het in orde houden van do linnenkast. En geen wonder! Elke huisgenoot heeft zooveel stuk» van dit en zooveel stuks van dat en moeder heeft dc handen vol om te Zorgen, dat u! die slukkon doorloo pend ..heel" zijn en goed gewasschen en goed gestreken. Men betrachtte daarom altijd bij het maken van linnengoed den een voud. Op onze teekening geven wij een ontwerp van oen zeer gemakke lijke en toch smaakvolle combination, welke door vrouwen van eiken leei- tijd kan worden gedragen. Men make liet patroontje voor do komende, kou dere dagen het liefst van tricot, dat in het dragen soepel en warm is. Do linten op de schouders kunnen even tueel los worden aangenaaid, waar door deze altijd in de kleur van het, te dragen japonnetje kunnen Jblijven. Een knippatroon is verkrijgbaar on der nummer 243. in do maten 42, 44. 40 en 48. Kosten 50 cent». EEN EENVOUDIGE COMBINATION Het seizoen waarin de warme on- derkleeren goede diensten gaan be wijzen is reeds ingezet en overal is men dan ook al weer druk doende met naald en draad. Up onze teekening is een model afgebeeld van een zeer een voudige combination, waarvan de aan (.rekkelijkheid voor velen zal schuilen in de sluiting.Niet iedereen is er voor te vinden de lage décollelé's te dra gen en ons patroontje vertoont dan ook een opening welke zonder meer voldoende is om niet, boven de japon nen uit te komen. De armsgaten zijn ook nauw en toch wijd genoeg om geen hinder te geven bij het bewegen der armen. Men make deze combination bil ■oorkeur van wit. of crème wollen tri cot, welke elastisch is. comfortabel en zeer dicht geweven. Voor den winter kan men er tevens ecnige vervaardi gen van flanel. Overigens is ook ka toen, hoé wel hoogst eenvoud ie. een zeer geschikte stof voor onderklee- ding. Een patroon is op aanvrage verkrrig- baar in de maten 42. 44. 46 en '48 Nummer 437, kosten 50 cents. DE MODEKLEUR VOOR HET NAJAAR. Het, schijnt wel, dat. het heerlijk gouden waas, dat in dit jaargetijde zoo t■Toverachtig onze beukeiibosscnen omhult, ook de mode-kunstenaars ge ïnspireerd heeft, althans de bruin gele herfsttinten worden in ettelijke variaijee voor de verschillende mode- ontwerpen benut. Het lijkt ons een zeer gelukkige keuze, want vvrljwxtl alle vrouwen staat deze kleur goed. Zelfs de oudere, grijsharige dame toont zich nog op haar best in oen ge breid costuum van de bekende iialf wollen, half zijden e!of in een eooere goud-gele kleur. De gouden glans van de zijde geelt een effectvolle, lichte schijn aan de donkere tinten van de wol, waarmede de stof als het ware gespikkeld is. De lange, kokervormige stijl blijft voor- loopig nog behooren bij deze japon nen, manteltjes en jumpers. Zij wor den gegarneerd met, een verticale rij knoopjes of een rechte ebrook bor duursel. Bii het dragen van de gebreide coetuums kan men natuurlijk het cun linnen ondergoed gebruiken, maar in andere gevallen kan men het gebrei de juist voor de onderkleeding bestem men. Een uitstekende keus vgor com binations, camisoles of onderrokken vormt b.v. het bekende Engelsche 'Shetland) breiwerk, dat, hoewel goed Speciaal ontwerp voor Haarlem's Dagblad door mej. C. Steln. i g u u r I is een japon van eerste kwaliteit zwart satijn. De jabot, slip, .handkapjes en de Band in den rok zijn dof. Men gebruike daarvoor den achter kant van het satijn. Het mocie daarbij at men op de glanzende zijde een doffe tegenstelling heeft. Een gitten gesp vormt de sluiting links op zij. neer de hals te laag is uitgesneden, f t men een vestje van geplooide witte crêpe georgette in de japon. F i g u u r II is een marineblauw crêpe de chine jongedamesjapon. De ruimte van Het bloifsegedeelte wordt bij elkaar gehouden door de ceintuur, die van voren met hardgeel en felrood bewerkt is. Een schootje van fijne plooitjes hangt van voren en is iets korter dan het rokje. Bij zoo'n japon is het verba zend aardig een armband te dragen, die precies eender gekleurd is als de broderie op de ceintuur, De meeste menschen zullen zich uit mm schooltijd den uitspraak uit het Xederlandschc taalboekje nog wel her inneren. WLü leven nier oni te eten, maar we eten om to levpn. Inlusschen moet dat eten om te le ven toch ook uit een zekeren drang voortkomen, en daarvoor zorgt het honger- of beter gezegd, het eetlust- gevoel. Wanneer wij deze gewaarwor ding krijgen, beginnen wij on3 slap en vervelend te voelen, soms krijgen wij er ook hoofdpijn hij. en als liel heel erg wordt, kan er zelfs een gevoel van duizeligheid bij. optrede». Hebben wij weer gegeten, dan is al deze narig heid in normale gevallen als bij too- verslag verdwenen. W'ii krijgen dit eetlustgevoel echter lang niet. voor jederen maaltijd, wat ook maar gelukkig is, want, dan zou er nog veel meer en met reden ge klaagd worden over hoofdpijn, die maar dadelijk ..migraine" heet, en erver allerlei andere kwaaltje*. Een zachter middel dwingt ons echter ook om te eten en dat is de smaak, die ons Waar onze smaak huist Reuk en Smaak Fijn proevers bij het zien van goed toebereid voed sel aanspoort, om ervan te gebruiken en die ons zelfs bij heerlijke koetjes kan doen watertanden, al hooren wij er alleen maar over en zien ze niet Deze smaakgevoelens worden te.- weeggebracht door de zoogenaamde smaakorganen, waarvan men de wer king kent voor zoover ze achter op de tong liggen. Zij bestaan uit een knop je. dat omgeven is door een ringvor mig walletje: tusschen deze twee wordt, zoo een groeve gevormd. Aau beide zijden hiervan nu liggen dc smaakknoppen die ovaal van vorm zijn en met de opening aan don eenen kant in de groeve uitmonden. De koppen zijn opgevuld met draden, die er als bundels in liggen en wier uit einden in do opening samenkomen. Aan den anderen kant van de knop- nen staan deze draden met zenuwen in verbinding, en zon wordt de smaak van het voedsel in den (mond overge bracht door de smaakknoppen naar do zenuwen. Maar wij proeven niet alleen met het achterste gedeelte van de tong, ook de punt en de randen geven ons smaakgewaarwordingen. Alleen met het midden proeven wij vrijwel niet, een heel flauw proeven kunnen wij er wel op waarnemen, maar in ver houding tot. het overige deel van dc tong is het. vrijwel niets. Wij kunnen dat. goed merken wanneer wij bijvoor beeld suiker op het midden van de long leggenpas wanneer het naar de randen do punt of dc wortel komt, proeven wij liet duidelijk, Nu zijn er toch nog sterke indi- viduccles verschillen bij hot, proeven van ons voedsel. De eene mensch zal veel beier met de punt, een ander veel beter mei. de randen en een derde weer met de wortel van do tong proeven. Ove,r do kwestie, hoe de smaak gewaarwordingen precies onder te brengen zijn, weet men nog niet veel meestal spreekt men van bitter, zoet, zuur en zout. maar waarop deze ver schillen precies berusten, is nog wei nig bekend, en ook hoe het komt, dat de eene mensch een afkeer heeft van iets waar een and'er erg veel van houdt en omgekeerd. Dat intusschen de tong niet alleen ons do eraaakgewaarwording geeft, is een algemeen bekend feitde reuk van ons voedsel speelt ook een belang rijke rol. wat bijvnol'beld duidelijk blijkt bij iemand die verkouden is, EEN MIDDEL TEGEN DE MOTTEN De resultaten van kamfer en naphta mogen in den strijd tegen de motten bevredigend zijn, de kwade lucht, welke zij aan de meubelen en andere zaken mededeelea maakt het gebruik ervan niet aangenaam. Beter is het een sinaasappel te ne men en deze door dertig of veertig diepe messmeden te kloven. Daarna legt men den appel op een droge maar warme plaats, zoodat hij lang zaam kan uitdrogen. Als tijdens dit dragen de BChil gaat krimpen, trek ken de kloven zoo stevig samen, dat zij onmogelijk uit elkaar kunnen val len. Nadat de sinaasappel geheel 'gedroogd is heeft men lenminste een resulaat, dat beier is dan de naphta- l -jjlen, omdat er nu een frisscheren gaur in de kamers hangt en de mot ten evengoed geweerd worden. HET WASSCHEN VAN WOLLEN DEKENS. Zoo in het algemeen gesproken vinden de mee6te vrouwen het was schen van wollen dekens wel een der moeilijkste dingen van liet huis houden. Toch is dit juist een zeer ge makkelijk werkje, zooals uit de on derstaande aanwijzing duidelijk blijkt. Men neemt eenvoudig een stuk prima zeep en snijdt dit op de ge wone wijze in kleine, smalle stuk jee. Men laie deze stukjes zeep in een groote pan met water koken en voe ge daarna een half pond poeder- horax hij. Dit mengsel werpe men dan, kokend en wel, in een tot op de helft gevulde' teil met koud water en in het aldus verkregen sop late men de deken zinken, minstens voor twee uur. Daarna spoelt men de deken telkens in frisc.lt schoon water, min stens zes of zeven maal, dus totdat het laatste water schoon blijft. De deken zal bij deze behandeling niet rekken en ook niet krimpen. Een maal klaar wordt zij zonder wringen over een lijn te drogen gehangen. ONZE EIGEN TAAL. Het Hbld. bevat onderstaand entre filet: In Nederland Nederlandsch, hebben wij dezer dagen geschreven, en die leus, door anderen gelukkig onder schreven, heeft ons eenige brieven be zorgd. De schrijvers wijzen daarin op verschillende gevallen waarin door autoriteiten tegen dezen stelregel ge zondigd wordt. En dan zijn de spoor wegen wel onder de meest schuldigen. Een lezer schrijft: „Het rijtuig A.B. 4520, waarmede ik de vorige week reisde, bevat niets anders dan Duit- sriie kennisgevingen aan het publiek, bij den grendel van de deur, staal uit sluitend „Offen" en ,,Zu" het ver haaltje bij de noodrem over wat wel en niet mag, staat alleen in het Duitsch vermeld, en het eenige stukje Hollandsch dat te vinden is, luidt: „Niet openen voor de trein stilstaat", welke kennisgeving in het Duitsch nog eens met koeien van letters her haald wordt." Een ander zendt ons een biljetje dat geplakt is geweest 'op een pak, van Reuver, een Nedel'landsch stati on in Limburg, verzonden naar Am sterdam en dat geheel in het Duitsch is gesteld: „Niederlandisehc Eisen- bahnen. Fracntgut yon"enz. Dat is werkelijk onuitstaanbaar. Een ander lezer, een Duitscher, die nog gebrekkig Hollandsch schrijft, maar in elk geval er zijn best op doet wijst er op dat zoovele restaurants hun spijskaarten niet in het Hol landsch schreven ook hij heeft ge lijk. De Franschman, die in een Ne- derlandgch restaurant het menu in zijn eigen taal geschreven vindt, zal dat wel heel gemakkelijk vinden, maar zal geen noog denkbeeld krij gen van ons gevoel van eigenwaarde. Aan den anderen kant heeft de in zender die schrijft, „laat ons de taal van den vreemdeling niet meer lee- ren," ongelijk. De vreemdeling leert geen Hollandsch, tenzij hij in ons land komt wonendan kunnen wij hem er best toe nopen. Maar dat is voor ons geen reden, om geen vreemde talen to icerenbij het bezoeken van het buitenland, bij het voeren van onze handelsrelaties, bij het lezen van de meesterwerken van de litera tuur van vreemde volken zijn die ta len voor ons van te veel waarde. Als we om de waarcle van dat bezit maar niet verwaarloozen, niet laten minachten wat voor ons toch nog meer waarde moefc hebbenonzöj eigen taal. EEN SLECHTE GEWOONTE. MOEDERS DIE IIAAR ZOON BESCHERMEN. Een vader klaagde onlangs in een gezelschap over een feit, dat zeker waard is in deze kolommen eens te worden besproken. Hij zei: ,,lk zou wenschen, dat er een middel bestond om moeders, die al te zachtmoedig zijn, een andere opvatting bij te brengen. Mijn vrouw beschermt onzen jongen uit gewoonte voor zijn vaderbeschermt wil zeg en, dat als de jongen iets kwaads ce£t gedaan, mijn vrouw hem helpt om het voor mij geheim te houden, zoodat hij geen standje krijgt. Is dat niet de kortste weg om een jongen te bederven i" Ja, wij gelooven dat het zou is. De omstandigheden kunnen de zaak ver anderen en het is daarom natuurlijk moeilijk een vaste regel voor te schrijven. Bijvoorbeeld, er zijn vaders, die zoolang er vreemden bij zijn hun vrouw e_n kinderen behandelen als de zachtheid zelve, maar die ware bul lebakken worden als zij eenmaal met hun familie alleen zijn. In zoo'n ge val is het verklaarbaar, dat een moe der haar jongen helpt, wanneer hij eens wat kattekwaad heeft uitge haald. Zij weet immers maar al te goed welk een orkaan zij zal verwek, ken als zij het aan haar man vertelt. Over het algemeen echter is het te ontraden, dat ecn moeder te vriende lijk is in dit opzicht Een jongen, die kwaad doet moet gestraft worden en als men dat niet doet, zal men er den jongen door bederven. Natuurlijk hoeft een straf niet. altijd even zwaar te zijn het zal voldoende blijken als men hem goed laat beseffen, dat bij met zijn ondeugendheid zijn ouders Fcrdriet aandoet. Kinderen zijn verbazingwekkend vlug van begrip en iedere jongen zal maar al te gauw weten, dat zijn beste steun gevonden wordt bij moeder. Het is daarom verkeerd als moeder hem in alle opzichten blijft bescher men tegenover haar man, wanfc juist een vader heeft invloed op een jongep, zelfs al spreekt hij nog zoo goedig en zacht met hem. Jongens zijn voor de woorden van een vader meestal ge voeliger dan voor wat moeder zegt. Er is een C'hineeseh spreekwoord, dat zegt: „De moeder, die de schan de van haar zoon verbergt, zal het la ter uit hooren schreeuwen van de dei- ken", en de diepere-zin van dit ge zegde is zeer levenswaar. Immers, wanneer een moeder haar jongen op jeugdigen leeftijd helpt met een leugentje-uit-bestwü, hem als het ware zelf steeds een verkeerd voorbeeld geeft en hem zijn vader daardoor voorstelt als een tyran, een menscheneter, een boeman, of wc. al wonderlijke voorstellingen het kinder brein zich van een gevreesde figuur kan maken, zal later ondervinden, dat zij al haar macht over den jongen kwijt is en dikwijls een verwijt van hem hooren. En dat is een heel belangrijk punt in kinder-o.pvoedingde zorg, dat juist later, als uw kinderen groot zijn en een eigen oordeel over opvoedkun de hebben, zij aan de lessen van hun ouders steeds met achting en dank baarheid terugdenken zullen. Een jongen, die in zijn jeugd door moeder teveel beschermd werd, zal als hij grooter wordt en vrienden krijgt, een week en onzelfstandig ke reltje blijken te zijn- Hij zal als hem iets overkomt, onverschillig hoe klein of nietig het ook moge zijn, on middellijk roepen „Moeder en als de vrienden hem dan uitlachen en erop wijzen, dat hij oud en wijs ge noeg is om voor zichzelf op te komen, zal hij een vergelijking maken tus schen deze vrienden en zichzelf met het gevolg, dat hij zijn moeder haar onbekwame lessen, verwijt Bovendien zal ook een meisje zel den sympathie opvatten voor derge lijke jongens. Een meisje houdt van sterke, eerlijke jongens, desnoods roe keloos. Maar het meisje, dat- belang stelt in een kwezeligen, lafhartigen en bangen jongen, dié nauwelijks moe ders pappot durft verlaten, moet nog gevonden worden Daarom make een moeder haar jongen geen zwakkeling door hem voor vader te beschermen1 scheutje water, waarna het gerecht gedurendeg 4 uur zachtjes moet eto llet laatste half uur moet de Wij'n van de marinade meestoven. Voor den tulband is noodig 250 gram bloem. 20 gram gist. Wat zout. 75 gr. boter. 50 gram 6uiker. 1 1/2 d.L. lauwe melk. 2 eieren. 50 gram rozijnen. 40 gram krenten. 40 gram sucade. 10 gram snippers geraspte. 6chil van een halve citroen. Van de bloem, de gist en wat melk wordt een zetsel gemaakt dat rijzen moet, wanneer het verder beelagen wordt met de rest van de lauwe melk, de eieren, de suiker, het zout en de weekgemaakte boter tot een stevig deeg. Dan wordt de melange er bij ge voegd en het deeg in een miet boter besmeerden, met paneermeer bestrooi den puddingvorm gedaan, waarin het non ec-n uur rijzen moet. Tenslotte wordt de tulband in een gelijkmatig heeten oven gedurende drie kwartier gebakken en ale ze afgekoeld is, dik met poedersuiker bestrooid. E. E. PEEREBOOM. en die ..zijn smaak kwijt" is. Door de 1 verkoudheid is hij zijn reuk tijdelijk kwijt, en hij boet daardoor ook eeu helangrijk deel van zijn smaak in. Mensch en met een slech ten reuk heb ben or>k geen goed smaakgevoel en het is ook maar al te waar dat veel menschen een slecht geoefend smaak vermogen bezitten. Hiermede willen wij allerminst hulde brengen aan de fijnnvoevers, die oéer weinig anders meer kunnen pra ten dan eten en drinken en die in edele verontwaardiging ontsteken over den man van zaken of de liyis- v.rouw met haar gezin, die hun maal tijden haastig moeien verwerken om te kunnen opschieten. Maar vele bederven hun smaak door te veel zout in hun elen te mengen, of door bijvoeging van specerijen in te groote hoeveelheden. Hierbij worden de smaakzenuwen lo sterk geprik keld, door deie overprikkeling stompt de em aak meer en meer af on is er steeds grooler hoeveelheid noodig om liet voedsel nog smakelijk te maken. Maar voor fijnere gewaarwordingen d;an allang geen gevoel meer en die nersonen «lissen heel wat; van een maaltijd waar anderen van genieten kunnen. Menschen met een fijnen smaak, dat moeter zeker wel de wijnproevers zijn, die elk klein ouderscheid moeten opmerken. Er wordt beweerd dat hun ambt 'rfelijk is van vader op zoon wat dus op een erfel ijken fiinen smaak zou wijzen. Over het algemeen tast men echter op vele punten hierover nog in het duisterin ieder geval ie men het er over eens. dat ov©r smaak niet te twisten valt en dat de eene niet beoor- deelen kan wat eeu ander wel lust en wat niet. Dat men zich echter dwin gen kan tot het eten van voedsel dat zoogenaamd niet in den smaak viel is eeu feitwie bij zich zelf te veel toe geeft aan alle geringe smaakgewaar wordingen wordt tenslotte een lastig mensch aan de maaltijden, terwijl er bii een gezond cestel met meer zelf- beheereching heel wat te bereiken zou zijn. MENU. Lamsragout. Aardappelen. Andijvie. Tulband. Een K.G. lamsragout in kleine stukken gesneden, wordt iu een diepe schaal gedaan met wat gesnipperde ui, laurierblad, kruidnagelen en thijm wat peper en zout en een eroot glas rooden wijn. Nadat dit gedurende 24 uur op een koele plaats heeft ge staan wordt het yleesch in vet goed bruin gebakken, hierna de uien en de kruiden uit den. wijn erbij gevoegd, eenige worteltjes, af en toe een

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1924 | | pagina 11