HAARLEM'S DAGBLAD
UIT DE WERELD
FLITSEN
8?r .Cil ,.V<i'r lKl °PlgJJn der
VRIJDAG 17 OCTOBER 1924 - TWEEDE BLAD
EEN TWEELINGZUSTER VAN ONZE AARDE.
C«n zuster, van wit men niet veel woel. Eon hemellichaam dat een dubbele
rol speelt. Wat met zekerheid omtrent de planeet bekend ia. Haar doorgan
gen over de zonneschijf en hel gebruik, dat de sterrenkundigen daarvan maken.
-- Wat men graag omtrent haar zou wil leri weten. Hoe wij van dezo planeet
uit onze aarde zouden zien.
De schilt
paar seconden meet dan SM, maar de
etallen 223 en 366. waarmede hij de be-
ktuin? verzicht heef: rijn niet gehee!
li-vt, vandaar het verschil.
Van de SM dagen, die haar schijnbare
jopliaan om de zon duurt, t«-vindt de
aneet zich ongeveer voor de helft ooete.
jk van de zoo, gedurende de andere
r'.ft weetelijk van ons groote hemellicht,
eter,
«l zij Sedoicn dag later dan doze
>ieu horizon bereiken, zij ia
ter. Zij kan op zijn hoog* ongev
R.tr.eir.en zagrr. °h.« "Zót "ti
iohamen tanCicero noemde h
4 uren
c van het gronto vrreohil
ro.fr: fiere varirrrl T»t
lot 62 booytecooden. Rn
ich lus»cben d<
baar. Haar groot-!e plan» heeft zij. we
neor x:j 39 pradeti van de ton af staat,
Haar middellijn bedraagt dan 40 zeoo
den, de gicotete breedte van den verüc
Met een kijker, die S6 maal very
ri-4 men dan Venu» eorn groot a!s
met het bloote o-u de maar zten, den
een gTOflt deal
t het ongewa-
d* Incht hel
rg draspt, dat
jnUt wa». Mer
Hieruit Mij
belde planeten tamelijk we! gelijk rijn
bedraagt ook de zwaartekracht aan d-
oppervlakte van Venu» ongeveer het OS
i 3.1 Heter: iemand van 70 Irf.
De werkelijke omloopstijd Tan V«
om de »on bedraagt bijna 223 dagen, c
er vcrloopen SM dagen voordat Vcnus.
<l« aarde rn do ton zich weder tan op-
aichto van elkaar In deeieeifden stand be-
eerste dm tweeden ..geUpt" hebbent
De ceW-e moet den tweeden een gehech
baan inhalen, hij doet één 22S*to baar
per seconde, de tweede Mn 36S»te, hij
haalt hem du» in: 140 zooveeltte deeler
t tfcrde. en hij moet een geheel,
haan inhalen. De be!ang«:sl!er>J.. leze:
a kan i
de
zij
rwijderen. Wanneer zij wes
son staat, komt zij vroeger
derhalvo morgen-
van de i
pateiL Wan? Eei tiinmt fr'aii ten óf ie
dere plaate haagt behalve van haar aard-
rijlurituncHge breedte (d-i. haar afstand
van den evenaar) hoofdzake'ijk af van bo
vengenoemde gegevens. Met eenige wal
men met eenige zekerheid kan zeggen
ie, dat indien de gevolgtrekkingen, waar-
ScJiiapareili kou*, juist zijn, de eene
helft der planeet, die welke eindeloos
aan de felle s-'.ralwi der zon zou zijn
tgoste'-d, brandend heet moet zijn, K-r-
op de andere helft, de van de eon
afgeleerde, een temperatuur zou heer-
-I ver beneden die van onze pool
Wanneer wij ons naar de planeet Venus
konden verplaatsen, zouden we er ons
zeker niet bijzonder thuis gevoelen, zelfs
wanneer atmosfeer en lengte van dag en
it en afwisseling van jaargetijden
k waren. In ieder, ges-a' zou de zon-
jrmte op een groot deel der planeet
ons tamelijk wel onhoudbaar zijn.
ropische gewesten is een warmte van
33 graden Celsius (95 Fahrenheit) niets
buitengewoons. Daar wij bijna 1.4 maal
verder dart Venu» van de zon verwijderd
zou deze temperatuur op onze na-
•plar.eet het kwadraat van 1.4 maal
eel bedragen, dus 70 graden O Is rus
of 153 graden Fahrenheit, een warmte,
waartegen geen nienscbe'ijk wezen be
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 122
SCHEREN
Late
zijn.
r der
grootl
Als
'Jf, dan met firn dag toenam to; i
totdat rnon haar in het gehee! niet
waarnam, en dat eer-! daarna de
Q als eerst r.a bet ondergaan daar
Het baanvlak van dat lichaam maak
ie- h« onze «en hock van 3 graden 2
linuteei. de punten, waar do l»aan var
Venus het baanvlak der aarde sr.ijdi
ut, evenals dit h«t geval ia nj<: d
der maan, kroopen. Wizmrer nu
Venus zich juist bevindt tu-'-.hen z«n
aarde, d"u in haar benedenste eon-
neten zij dan torens in of dicht bij
n der knoopen staat, dan liggen de snid.
1 pon ten der drie lichamen in of bijna
«en rechte lijn en ziet het gewapend
Venus a's «-n zwart schijfje over de
'i.n«schijf schuiven. Wanneer dit ver-
hijnscl plaats heeft, ziet men, r.r.g tóói
:r zonneoohijf haar donkere schijf
ngovcn door een aureooL Hieruit heefl
ca afgeleid, dat zij evenals de aarde
ngevon :s door een atmosfeer. Deze at
<e(Mt moet een groots hoeveelheid wa-
ocmiogelijfc kaï
het is x>x» «i
re ais pa* gm
nd aan haar si;
]>eze doorgangen over ds xojjnescJil]
hebben in <-cn tijdvak van 243 jaren vier
maal p'-aat» met de volgende tuascltcn
ruiznten8, 105 1/2, 8 en 121 12; d« beid.
laatste zijn geweest dis van 0 Decembe.
1874 en December 18S2. d« twee osrstvol
gende zullen plaaU vinden 8 Juni 20Q4
(dus 122 1 2 jaar ca dien var. 26U2, i
palen tusschen de i
Al het hierboven vermeble kan be
^houw.j worden aU vaetetaande. Maat
hoeveel blijft er over. dat rif. met vol
doende zek'rhe'd bekend Is! Het schitte
rend witte licht, dat door de wolken det
15*1
go«d *-c
BM de pfar.ett
moeten h»»tud««ren
Paar
oen van den bodem
icJi«rlield niet»
weet. mirt mon <x>V
de
gegeven» om te
bépslcn in hoeveel
tijd
zij om baar u
wentelt. In vroeger
tijd
nam m-eii aan. dat de duur der aswe
g tamelijk
de beroemde Italh
tan-
dat alle vroegere berekeningen a-len grond
misten en kwam «ot -In conclusie, dat
Venus in denzelfdea tijd, dien zij noodig
brengen. Mmmaal om hiar as wentelt. In-
dien dit zoo dan zou zij iteeds dezelfde
ar.lier- be'ft in eeuwigen nacltt zou ge-
«i'-mpeld zijn.
Daar men zoo goed als niet» weel van
de «sheweging der planeet, niet» van de
helling van haar a» op haar baan, <-n er
oiets zekers bekend is omtrent ds dicht
heid van haar atmosfeer, val', er oentrent
Je kijkt eens in
den spiegel, wrijft
je hand langs je
kin en beseft, dat
het niet langer
kan
zoekt je materiaal
en informeert
met luider stem
me, wie zich jo
scheerzeep heeft
toegeëigend
zoekt nog eens
en herinnert je
dat je ze gisteren
achter do kast
hebt laten vallen
en vergeten op te
rapen
draait de warm
waterkraan open,
becijferend, welk
deel van je leven
verknoeid wordt
met scheren
an den darenriem, zij zou «hit
terat met blauwachtigen glacé. Niet ver
v«i haar, op een afstand van een schijn
tiare maanmiddellljn (van de aarde uit
A'crit-n) zou de maan in ruim 27 dagvn
haar Man om de aards beschrijven al: «en
eter van de derd* grootte. Merv-urius,
dis van de aarde uit slechts onder gun-
Migs omstandigheden kan worden waar
genomen, is. van Venus uit gezien, bijna
•:i-n eoïiiiterend AS de aarde; Mare,
Jupiter en fiaturnus zijn iets minder
schitterend dan voor de aardbewoners,
terwij', de sterrenbeelden in h«t heelal
„ONS TOONEEL"
Een Maandblad voor het
Dilletanten-Tooneel
liet bij dilettanten zeer bekende
ure 1 fonds van J. Ileytüs Tzn„
Zaandijk, geeft binds 1 Augustus een
maandblad tyt, dat speciaal bcétemd
.-,r het kcfhcbberij-tooneel Wan-
r ecu uitgever, die een tootieul-
forids beheert, «en maandblad do vve
re ld instuurt, heeft hij daarmee na
tuurliik een bedoeling. In het artikel
..Ter Inleiding" bekende de heer
Heynis dan ook ruiterlijk, dat die l>e-
doeliut' was ..een inniger contact met
ziin clientèle lo kriiuen", in de hoop
natuurlijk, dat daardoor de verkoop
van de tooneeïstukken uit zijn fonds
zou worden bevorderd.
Een blad. dat om dergelijke rede
nen wordt opgericht, loopt allicht ge
vaar wat eenzijdig georiënteerd te zijn
en ik heb met miin bespreking daar
om gewacht tot na de verschijning
van de eerste drie nummers. Nu ik
deze nummers relazen heb. durf ik
wel zeggen, dat dit nieuwe maandblad
voor het dilettanion-tooneel werkelijk
een aanwinst be toekent. Natuurlijk
zorgt de uitgever er voor. dat een
groote plaats wordt ingeruimd voor
een ..persoverzicht" van tooneclwer-
ken uit zijn fonds. Dit persoverzicht
waarbij de bron steeds wordt ver
meld kunnen wij beschouwen als
do ..ingezonden Stukken huiten ver
antwoording van de redactie". Wij
hebben bij de bocordeeling van dit
nieuwe maandblad enkel met het rc-
dactioneele gedeelte t« maken en liet
dient erkend, dat dit uitstekend ver
zorgd wordt.
Met de keuzo van de drie redactie
leden wier namen voor mij feitelijk
reeds een waarborg vormden, dat dit
blad meer zou zijn dan enkel een uit
gave van een particulier tooneelfonde
is de hter Heynis bijzonder geluk-
kig geweest. De heer /.oetmulder, de
v-liilder-schrijver. is it; d<> redactie he
litteraire er. meest arfietieke eleiut-nt
do heer 't Sas i- hii duide mij de-
z-- qualificatie niet euvel do iucar-
natie van liet tooneel-dilcttaniiNine en
do lieer Elias van Praag is de man
van het vak. wiens practise!)© raadge
vingen voor dilettanten van hooge
waarde kunnen ziin,
Do eerste nummers van dit nieuwe
maandblad hebben reeds bewezen,
lioe goed doz.o combinatie in .Souf
fleur" on liet is niet heel rnoeiliik
to raden. wie er achter dat. pseudo
schuilt leverde in zijn artikelen
..Voor en over het Voetlicht" be
schouwingen over kunst en dilettan
tisme. die niet nlloon voor dilettan
ten" lezenswaard ziin. Dat hij op too
naai gebied ondervinding heeft, blijkt
uit do volgende rugels, dio ik bier
overneem uit zijn artikel „Wat is
kunst" in het laatste nummer van
..Uns Toonoel".
„Het gebrek aan inzicht in eigen
talent is een verschijnsel, dat bij kun
stenaars niet zelden en bij dilettanten
informeert u>..dig,
waarom het wa
ter niet heet .val
worden
overpeinst, terwijl
liet water door
loopt, hoe een
baard je zou
staan zou wel
makkelijk zijn
bent hieriu zoo
verdiept, dat je
te laat beseft,
dat hc-t water nu
wel degelijk heet
en vraagt je af,
waarom scheer
water altijd te
heet of te koud
moet zijn
deelt door de dc-ur
mede, dat je hee-
lemaal niet treu
zelt, je mag je
toch wel even
eolieren
verwijdert zeep,
die gedurende de
conversatie een
weg in je mond
heefl gevonden
terwijl je het mes
taxeert is de zeep
opgedroogd en je
moet je opnieuw
inzeepen
scheert je. terwijf
je beseft, dat het
hoog tijd is nieu
we mesjes aan te
schaffen.
(Nadruk verbaden
als regel voorkomt. Het is daarom
dringend noodzakelijk, dat de regis
seur. ik zou haast zeggen intuïtief de
vermogens van zijn aciri.-es en acteurs
weet te peilen vóór hij do rollen .ver
deelt. Ken Vergissing daarbij geeft
altijd pijnlijke momenten en lastige
verklaringen. Het- is niet aangenaam
voor den betrokken persoon en eon
delicate noodzakelijkheid voor den re-
gispcnt'. wanneer jijj iemand een een
maal toebedeelde rol moet ontnomen,
omdat zé boven zijn kracht gaat."
leder, die wel eens als auteur of
regisseur met 1 toneelspelers en dilet
tanten te doet) heeft gehad, woet welk
een lucre kwestie de schrijver daar
aanroert. Heel dat artikel zóu ik allen
dilettanten j»n ook den toonech-jm-
lers ter lezing willen aanbevelen,
a! vrooB ik dan ook dat 05 procent zou
zeggen: ..Dat slaat op mijn buur
man Souffleur is de man, die de di
lettanten tot ..gepaste bescheiden
heid" aanspoort; liet is te hopen, dat
zi-*i artikelen daarom veel gelezen
zullen worden.
Henri Sas ie de dilettant ..par
droit de naissance" en hij behoort dus
zeker in de redactie van een maand
blad voor het liefhebberij-tooneel.
V Sas maakt zich bijvoorbeeld erg
warm over de provinciale dagblad
kritiek en over de samenstelling der
iury's.on windt zich daarbii zoo op,
dat hij met dikke Bertha's gaat bom
barde© ren.
Henri t' Sas is onder de dilettanten
de ..man van ondervinding". Men
leze slechts
.Ik heb". schrijft hii „tredu-
rendo tn'n loopbaan, zeer veel provin
ciale dagblad-critikees leoren kennen.
Ze worden gerecruteerd uit onder
wijzers (dit is meestal het puikje), uit
mislukte onderwijzers, uit twaalf am
bachten en dertien ongelukken, uit
gepensionneerden van allerlei elag. ja,
uit eergeants-majoors. kappers, foto
grafen en verzekoringB-inspectcurs 1"
Vut de lieer t' -Sas tegen al die be
roepen heeft, is mij niet duidelijk,
daar hij in een later artikel voor de
bakker?, de horlogemakers en de dia
mantslijpers opkomt. ..Was Streuvels
niet bakker, wae Jan Inuenhoven niet
bakker, was Gorki nier horlogemaker,
was Tuerido niet diamantslijper 1"
roept hij daarin mei einphase uit, om
te bewijzen, dat om bevoegd lid van
de jury te zijn je nog ceon burgemees
ter behoeft te wezen. Precies mijn
idee en daarom zou ik zeggen, dat een
«ergeant-inajoor, con kapper, een fo
tograaf. ja zelfs een verzekerings-
inspecteur wel op den „Pers-stoel"
mag plaats nemen.... mits hij maar
van heb tooneel versland heeft 1
Als spreekbuis van de dilettanten
is de heer t' Sas in de redactie van dit
maandblad een belangrijk lid, wiens
artikelen waarschijnlijk in den lezers
kring ook om hei aplomb, waarmee
zii geschreven zijn. gretig gelezen zul
len worden.
Maar veel hoogc-r in waarde zijn de
didactische artikelen van Elias van
Praag. Van Praag schrijft met blijk
baar plezier voor het Maandblad en
geeft in zijn artikelen „Uit het Plan-
kenland". meerdere uitstekende prac-
tische raadgevingen. Men voelt, dat
hier een man van de tooneelpraktijk
aan het woord is. De „waarachtige
tooneo!liefhebbers" voor wie Van
Praag schrijft, kunnen uit zijn
majindel ijïcsche tooneelpraatjes"
heel w.it loeren. Bijzonder lezens
waard is büvoorbeeld zi»n laatste arti
kel. waarin van Praag het heeft oyer
het verschil van den regisseur en den
inetteur en scène, over het belang van
het samenspel voor een goede
vertooning. over speelpauzen ale spel
momenten en nog veel meer, waar
van verscheidene dilettanten zelfs alle
begrip at lissen.
Zon vullen deze drie redactieleden
elkander zeer gelukkig aan en
brengen gezamenlijk een geheel, dat.
in de zich blijkbaar steeds uitbrei
dende wereld van het dilettanten-
tooneel ongetwijfeld vele lezers zal
vinden.
J. B. SCHUIL.
Stadsnieuws
Vrijheidsbond
Rede van Mr. P. W. J. H. Cort
van der Linden over de
Tarlefwet
Voor de leden der afdceling Haar
lem van den Vrijheidsbond trad in de
kleine zaal van het Brongebouw Don
derdagavond als spreker op Mr. P. \V.
J. H. Cort. van der Linden, secretaris
van do Vereeniging van Xederland-
sche werkgevers, met, lxet onderwerp:
,,De Tarief wet".
Spr. zeide, dit ontwerp van vier
kanten te zullen bekijken: den technx-
schen, den fiscalen, den handels-poli-
tieken kant c-n de behandeling van
liet ontwerp door de verschillende re-
geeringscolieges.
Spr. zette uiteen wat. een tarief is:
het is een belasting bij den invoer
van goederen; grondstofion zijn daar
bij vrij, fabrikaten belast. Dit geldt
tenminste als algemeeho regel.
Minister Coliin heeft mi gezegd dat
ons tegenwoordig taxief willekeurig en
inconsequent is, het zit technisch
slecht in elkaar en verleent een ave-
rechtsche bescherming. Maar dergelij
ke klachten zijn altijd -geuit door
verschillende ministers, die geld noo
dig hadden en dus de tarieven .wilden
wijzigen.
Is nu het ontwerp-Colijn technisch
zooveel beter!
De minister wil nu belasten de zoo
genaamde toonbankartikelen en de,
andere artikelen vrij stellen. Hiervan
is in het ontwerp-Colijn practisch
niets terechtgekomen. Het systeem.
werd zooveel mogelijk artikelen tot
fabrikaat te verheffen, om ze belast
baar te maken. Ook dit ontwerp is
nog een inconsequent geheeL Ook dit
luiief zal tot tal van geschillen aan
leiding geven, ja veel meer dan tot nu
loe. Zooveel mogelijk belasten wordt
nu het systeem, terwijl dat vroeger
was: zooveel mogelijk vrij stelleu. De
averechtsche bescherming blijft be
staan.
De heffingsvoet is verhoogd van 5 op
8 In hoeverre is dit noodzake
lijk
Dit tarief zal 20 millioen méér op
brengen (50 in plaats van 86 mu-
üoen).
Wat is 20 millioen? vroeg spr. In
1010 brachten vermogens- en bedrijfs
belasting dit bedrag tezamen op. Men
kan due zeggen diafc er nog eens een
vermogens- en bedrijfsbelasting 'bij
komt.
Spr. is overtuigd, dat de financiee-
Io toestand van het land buitenge
woon slecht is. De tekorten hebben
zich in de laatste 15 jaren opgehoopt.
De totale druk der belastingen is zóó,
dat wij interen op ons volksvermo
gen; wij leven van ons kapitaal. De
minister van financiën erkent dit.
Die belastingdruk, mag niet verder
verzwaard worden, hij moet integen
deel verminderd worden do^r inkrim
ping der staatsuitgaven, dia weer te
INCEZONDEN M EDEDEELINCEN a 60 Cts. per regel.
Pijnen in Tanden en Kidzen vardrijft men door Mijnhardt's Sanapirin-TableHen.
feuilleton
{Geautoriseerde vertaling).
Naar hol' Engolich van
J. S. FLETCHER.
Hvt was al donker toen Mellapont
in Southernstowc aankwam. Zonder
om zich heen te zien, liep hij rcgel-
recht naar het politiebureau en zocht
Nicholson, een van zijn rechercheurs
in politiek op. Nadat ze oven met el
kaar gepraat hadden nam hij Nichol
son nicu en ging regelrecht nnar liet
huis waar Huckdalo woonde. Hij
liet Nicholson buiten staan, op een
hoekje van het plein, waar hii zien
kon zonder gezien te worden. Mella
pont belde aan. vroeg naar John
Haekdale. en toen hij hoorde dat hij
thuis was. ginfj hij, zonder zich te
laten aandienen naar do zitkamer der
beide broers, John zat er alleen thee
lo drinken. Ui." had een kop thee in
zijn ceno hand en een krant in de an
dere: beide legde hij neer toen de in
specteur binnen kwam en Mellapon'
zag dadeliik dat hii bleek werd en
dat zijn hand beefde.
Mellapont deed d6 deur dicht er.
ging vlak hii Hackdale zitten, steeds
zwijgend. Hij keek den jongen man
herp aan.
„Hackdnle!" zei hij fluisterend, „ik
-n hier gekomen om over zeer ern
stige en lwlauerijke dingen mot jo te
praten. Ik r.a! open kaart «net jo spe
len. Ik heb zoooven James Bnrtleu
gesproken op zijr. kamera in Port
smouth. En laat ik je maar dadeliik
zeggen, dat Bartlctt mij alles verteld
heeft! Allee' En zeg iii me nu eens.
Hackdale. waarom nebben jij on me-
rouw Cham|>crnowne Bvrtlett geld
gegeven om hem te bewegen niets te
zeygen dat D'anc hem op den avond
van den moqrd. den wee naar Huize
Aalienhurst heeft gevraagd? Waar
om?"
Hackdale was nu heel bleek. Mella
pont zag dat hij volkomen in de vva
was.
„Kalm aan maar, Hackdale", zei
hii op vriendelijken toon. „Het is een
tegenvaller voor je, maar het was
toch wel ie voorzien. Op zulke men-
«chen als Bartlctt kun je nooit reke
nen. Maar ik hen er van overtuigd
dat hij mii nu de waarheid heeft
tcld en jij moest, dal ook maar
doen. Waarom heb je hem al dat
geld gegeven? Eerst alles wat je in jo
zak had. loen vijftienhonderd gulden
I rnet de belofte dat hii nog zoo'n zelf-
1 de bedrag zou krijgen als je bericht
hadt, dat hij in Amerika was aange-
komen; en toen hij niet ging, gaf je
hem tienduizend gulden! Dat ziet er
jk uit. Hackdale, heel loei ijk! En
wat heb jii me nu te vertellen?"
Hackdale begreep nu wel dut Bart
lctt alles verraden had. Hij was stom
verbaasd en kon niet anders dan sta
melen.
„Ik ik begon hij. „Zie je
zie jo Mellapont mevrouw
Charapernowne
„Nu?" vroeg Mellapont streng.
„Wat is er mat mevrouw Champer-
nowne
„Ze wou dat haar naam niet
hii die zaak genoemd werd", stotter
de Hackdale.
„Waarom?" vroeg Mellapont.
„Weet je waarom?"
„Op mijn woord van eer. neen!"
protesteerde Hackdale. „Ik ik weet
niets meer dan dan Harriott. Niets
anders dan dat dat liij Deune t-e-
gon kwam en dat Deane hem i.aar
den weg vroeg en dat dat IIij
zweeg plotseling en herinnerde zich
tr«-n de. geschiedenis van den veilig
heidsspeld. Maar daar kon niemand,
zelfs Mellapont, niet. achter komen,
redeneerde hij. „Ik ik weet niets!"
besloot hii.
„Je weet. dus niet. wie Deane dood
geschoten heeft?" vroeg Mellapont.
„Waarachtig niet!" riep Hackdale
uit. „Ik weet het niet!"
„En wou je me nu heuseh vertollen
dat mevrouw Champernowne al dat
ld tienduizend gulden in tens
een vest weekloon aan Barlui i
heeft gegeven alleen maar om te zov-
geu dat hij niet vertellen zon, dnt
lrii in de Noorderstraat een man had
ontmoet?" vroeg Mellapont. „Welke
reden had ze daarvoor?"
„Ik weet het niet", protesteerde
Hackdale. „Maar ze. heeft het gedaan
dat is haar zaak".
Mellapont keek Hackdale eenige
oogunhlikken zwijgend aan.
..Het is algemeen hekend, Hack
dale, dat je den dag na den moord
een flinke promotie gemaakt hebt bij
Champernowne". zei hij tenslotte.
„Had dat hier ook iets meo te ma
ken? Beu jij ook omgekocht, nel als
Bartlctt?"
Backdate was nu oen beetje over
dort eersten schrik heen. Hij schudde
het; hoofd.
„Ik ik heb dio promotie volko
men verdiend, inspecteur", antwoord
de hii. met een zeker vertoon van
waardigheid. „En ik verwachtte het
ook. Hei was het natuurlijke gevolg
van mijn langen en trouwen dienst".
Mellapont stond op.
„Je licht verlof om een revolver t-
bezitten. Hackdale". zei hii op kor
ten. officigelen toon, „Laat nu die
revolver eens zien!"
Hackdale staarde hem aan. kreeg
een kleur, keek geërgerd, maar stond
dadeliik op.
„Zeker!" antwoordde hij. „Het din
ligt in een lade in mijn slaapkamer
ik zal het. even halen".
..Neen ik ga mot je mee", zei
Mellapont.
Hackdale staarde hom weer aan.
Maar hij deed de deur open. draaide
liet electrische licljb on. en liep met
Mellapont óp zijn hielen, naar een
ladenkast toe. Hij trok een lade uit,
stak zijn hand onder een keurig sta
peltje linnengoed, en trok haar met
een schreeuw weer terug.
„Het ding is er niet!" 7.ei liïj. „Ik
ik ben er absoluut zeker van dat
ik het daar gelegd heb ik heb
het daar altijd bewaard. Wie.
Hij begon te zoeken en te romme
len, trok de eene lade na de andere
uit en liet in zijn schrik en agitatie
af en too den inhoud vallen, terwijl
Mellapont er zwijgend bij stond te
kijken. Maar er kwant ceen revolver
te voorschijn en Hackdale keek den
inspecteur doosbleek en verbaasd
aan.
..Hii is weg. weg." zei hii. „Nog
niet lang geleden een maand zon-
wat lag hij er nog. Simmons heeft
hem zeker
Mellapont liep naar dé deur.
„Denk er nog maar oens over na,
in verband met wat ik gezegd heb",
z.ei hij op strengen toon. „Waar-
echijnlijk zul je je dau neg wel meer
dingen herinneren die je mij kunt ver
tellen, en dan weet je, .waar je
vinden kunt".-
Met aie woorden verliet hij de ka
mer en het huis en liep naar het
donkere hoekje .waar zijn rechercheur
stond.
„Hij is thuis, Nicholson",- fluister
de hij. „Als hij uitgaat moet je hem
volgen. Houd hem goed in de gaten,
tot je meer van mij hoort. Je weet
wat je te doen staat als er iets te rap
porteeren valt."
De rechercheur knikte en Mellapont
liep meteen door naar het huis van
Shelmore, dat niet zoo heel ver weg
was. Toen hij hoorde dat Shelmore
met den lieer Palsford in het Chan
cellor Hotel gegeten had ging hij
daarheen en vond ze samen in de
eetzaal. In een paar minuten had
hij hen op fluisterenden toon alles
verteld wat lijj sinds hun vorige ge
sprek te weten was eekomen.
,.En wat nu?" vroeg Shelmore.
..Nu naar mevrouw Champernow
ne", zei Mellapont vastbesloten. „Ik
zou graag willen dat u allebei mee
ging, nu dadelijk. Het is maar tien
minuten loopen. Als u klaar is
{Wordt vervolgd.)!
