FLITSEN
Woelige Dagen
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 11 NOVEMBER 1924 - TWEEDE BLAD
Over de film „De Nibelungen"
KRIEMHILDE, VÓÓR ZIJ SIEC FRIED ONTMOETEN GAAT.
(Do middelste LguurX
Om de film ..de Nibelungen" is
vee! io doen geweest. Het publiek van
wereldsteden, i.cett i.tiar groot© eer be
wezen. De buiten.anisrne en Holland
se he pers heeft er zich erf.' warm
voor gemaakt. U 'lit nu eigenlijk niet
een ..Mode* ictc?" sullen zich vcleu
afvragen. Misschien. In ieder geval,
aan ce Qualiteêt van de film doet dn
niets af of toe. ..Jordaan" heeft in de
„Amsterdammer veel ruimte ge-
bruikt orn ..do Nibelungen" te Ixt-
schrij-en. llij «preekt onder anderen
over degenen „die niet beseffen, dat
er linka en rechts gehakt moet worden
in do verschillende moau slechte
films, die al 't goede dreigen to over-
woekeren in Atnorika. zegt J.) en....
dat er lucht moet gemaakt worden,
'n weg gebaand voor de film der toe
komst. voor 't cinematografische
kunstwerk".
Verder zegt Jordaan ..Want dit,
fde Nibelungen. is de film der loc
komst. die de u> ra van 'n zelfstan
dige cinematografische kunst inleidt.
Zii drijft, om zoo te ze-.ven, op eicen
wieken zii ont - m hn-ir waarde
aan kwaliteiten en bewrst hiermee
't bestannsrech' van "t witte doex
naast 't tooneel".
En verder ..Met dit alio# is aan de
cinematografie 'n eigen taal verleend
absoluut oorspronkelijke uit
drukking» wijn». die de etem ontbe
ren kon, zoowel al» de kleur en 't ge-
f>prokon woord, welke onvorvroemd-
haar aan 't tooneel behooren. Do film
is op 'n kruispunt gekomen: zij wendt,
ile toonrel-imitntio don Tug loc en
gaat fier haar eigen weg".
films bedoelen we natuurlijk). Die zijn
het juist die zelfstandig staan naast
het tooneel. die zoo geestig kunnen
zijn. zoo vol humor, zoo vol men-
scheliikc tragedie, spot, en blijmoe
digheid.
Immers, zouden Harold I.lovd
Charlie, toon-elspelere zijn? Neen. Zij
hebben bewezen te zijn ge n i a 1 e
factoren voor het fotografisch film
beeld, dat onbegrensde mogelijkheden
openstelde, om te kunnen geraken,
tot nonsensikale, heerlijk overdreven
en faniiist:sch-humorisliscbe film
luchthartigheid.
Daar etant togen ener, dat de Duit-
sclie filmnrtisten, voor een groot deel
genial© tooncoispelers xijti i Wegener.
Basaermann, vot» Wintersiein enz.j of
althans zooala in de Nibelungen
uitgtvproken tulenten en eigenschap
pen bezitten, die zo voor het tooneel
als ewhapen doen z: n. (Kriemhilde
Margnrete SchOn. Hagen Fronjé;
Hati< Adalbert von Schettow; Alberich
de Nibolüng: Goorg John, die ook de
ro! van Mime de smid vortolkt
enz.)
Natuurlijk, we weten goed dat er
veel slechts op filmgebied uit Ameri
ka k"mr. dat er ve*I „links en rechts
gehakt" moet worden, doch we weten
ook. dat de goe io Anmrikunnsche
fiimprotlucten vóél meer dan de Ni
belungen, els zei fut and ie© uiting naast
het tooneel ataati, en dat deze Dnit-
sche film ons over het algemeen
een uitzondering voor wat betreft de
natuuropneni in gen (draak,boach. rots
en l>oompartijen, enz.) sterk doel
g'-voelon het gemis aan plastische zeg
ging. kleur en perspectief van een
groot© tooneelruimte.
Bezien we toch do foto. van een in
terieur in het slot. te Worms.
Hoe zuiver, hoe harmonisch, hoe pe-
distincuieerd, en wejoverlcdde so-
l-rhei,|. van de vrouwe-fieuren en
•-rouwe-gebaren.
We beseffen zl-a'ke r-lochtitz©
ern*t. ondanks het dnikke motief op
zoldering en ochte'orond.
Siegfried suggereert een edele fi
guur. Kriemhilde. de zuivere vrouwe
figuur van de lieblensaee-llaeen de
bruut, verbeten. Gunthur ia weife
lend, dubieus, traeisch. Brunliilde,
vurig, sterk, niet minder tragisch in
haar noodlot.
Zéér mooie gedeelten bevat de film.
Niet zoozeer dat van den draak die
zich laat slachten als een gewoon mo
dern stuk vee.
Wel. de scène met Alberich, den
dwergenkoning. Eerst het verschijnen
van Siegfried uit den nevel. Sieg
fried op het witte, paard. De strijd
met Alberich. Alles zuivere, schoon
heid. Prachtige vlakverdeeling..
Even mooi is telkens het binnen ko
men van de helden met hun vrouwen
en wapenknechtenin de hallen van
burchten en kerken.
Voor de Nibelungen werd illustra
tieve, knappe muziek geschreven, ge
heel aansluitend hij de filmbeelden.
Laat Siegfried een speer neerkomen
op den grond, dan hooren we uit de
orkestruimte komen het geluid van
een gongslag.
We memoreere.n dit. omdat het weer
bewijst dat deze film nier „de aëra
van een zelfstandige cinematografi-
vhe kilnot jnbMr"
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 143
BE LAATSTE 20RGEN
KRIEMHILDE.
Ja. we willen eerst er den nadruk
op leggen: „F>c Nibelungen" vormt
het resultaat, van een formidabel ar
tistiek werk. Een werk dat de volledi
ge bewondering verdient. Een werk
dat gezien moet worden. Tenslotte
een preMatie. dn- DuiUchland* «norm
arbeidsvermogen en Du^chlands
eigen wo.-" bewiist
Maar zal de cinematografie In
haar gefierfectionneordsten, artistiek-
ston vonn. in dit crcnro ooit kunnen
zijn. ..een zelfstnndüte rinemato«ra-
fisclio kunst, met een eigen taal. die
■tem onüwren kan en de kleur?"
Neen. w g'>! - en zeker, van nie'.
Juist, in de Nibelungen. waren vele
acènee zie de foto's van centge in
terieurs die zuiver zijn: gefoto
grafeerd tooneel. doch geluk
kig g-'ov-prnfeerd. onder de eminen
te leiding van den kunslenaar-regia-
*eur Frits l ang.
En di© Amerikaansche film. die rechfa
en links gnhakt" ""«len worden,
die Jicht, frivool. sV-h's amusement
beteeken en? 'de Amerikaanse!©»
KONING GUNTHER,
Ach, konden we hooren wat die
vrouwen elkander zeggen, konden we
verst aan, hc-t ritselen en schuife
len van hun lange gewaden, het vi-
brceren van klanken, zuiver op elkan
der gestemd
D:: neemt heusch niet weg, dat we
de Du ito "hers dankbaar zijn voor dit
filmwerk, van goeden smaak, verbij
sterende techniek, en origineele ge
zichtspunten.
Het telkens weder een streeiing
voor de oogen. I>e groOtsche pracht
van wouüen. rotsen. De beheerschte
gedisliryrueerdheid, waarmede ge-
pee ld wordt.
SIEGFRIED EN ZIJN VOLGELIN
GEN BINNENTREDENDE DE
BURCHT TE WORMS.
Couperus, heeft reeds op de mallig
heden die voorkomen in Wagners
„Der Ring der Nibelungen" de aan
dacht gevestigd. We vinden zijn op
merking, een geestige en rake
persiflage in één der bundels van
-.Van en over alk-s en iedereen" (Sicï-
liö. Venetie, en Munchen II).
De mentaliteit vnn die sage-lielden
is ook wel een beetje eigenaardig.
Siegfried bedriegt op een ©©raffineer
de manier een gentleman onwaar
dig Brunhib'e. die gedwongen
wordt met Gunthnr. die haar heusch
niet verdient naar Worms te trek
ken.
Bovendien kan Riogfried tegenover
Brunhilde makkelijk den held spelen.
Immers liij heeft een helmpje dat hem
onzichtbaar mankt en hii heeft een
bad .van drakenbloed gehad, waar
door liii onkwetsbaar 13 geworden.
De magie is dus een vluclH.heuvel-
tjo. en een makkelijk te exploiteeren
bron -voor veel romantiek.
Aanstaanden Vriidao krijgen we de
Nibelungen in liet ..Cinema Pnluce"
dank zii do actjvltefi \*n dc- directie
van dit theater die zeker door groole
belangstelling van het publiek zal be
loond worden.
F. A.
Stadsnieuws
Vader repeteert,
voor llij in bed
stapt. nog even
zijn laatste zor
gen
Hij heeft de voor
deur gesloten en
de kat binnen ge
laten
Wat drommel.
ja toch, hij heeft
de klok opgewon
den
ja dan is alles ge
beurd en hij kan
rustig gaan sla
pen
maar wacht c-cns,
heeft hij hei hel
derlicht uitge
draaid
zou hij even gaan
kijken, o nee, het
is gc-beurd. hij
heeft rijn lioofd er
nog bij gestooten
en hij heeft toch
ook anthraciet op
do kachel gedaan
ja, natuurlijk,
want toc-n moest
hij de ascihla nog
leegen
De wijziging van de ver
ordening op de levering
van duinwater
Het voorstel van den raadsleden
Joosten c.s.
Artikel 5 van de verordening
Er zijn den laatstcn tijd vrij ge
wichtige voorstellen ton opzichte
van do gemeentelijke duinwaterlei
ding gedaan.
Daar was een voorstel van de
raadsleden, do lieeren Joo3ten c.s.,
het batig saldo van do waterleiding
niet in de gemeentekas te storten,
dat thans imueachen van de baan is.
Er is een voorstel van U. en W. lot
wijziging van de verordening ou dc
levering van duinwater. Er is een
amendement op dit voorstel van den
beer Van Lienit, (.lie inmiddeli
reeds bereikt heeft dat liet minimum
aantal Ml', van O door B. en \V. in
hun voorstel op 6 M3 per drie maan
den is teruggebracht) strekkende om
aan 3rt. 5 van de Verordening op
de levering van duinwater do bepa-
en dan <le vuilnis
bak, staat die
buiten ach ja
want. hij haid do
achterdeur im
mers al op slot
gedaan on die
moest daarvoor
weer open
jamei, goed, maar
heeft liij die deur
toen weer geslo-
nou, hij gelooft
eigenlijk van niet,
waarop de slaa-p
hem overmant en
alle zorgen weer
tijdelijk vergeten
zijn.
(Nadruk verboden.!
ling toe te voegen, dat er door de
verbruikers nooit meer wordt be
taald dan de als minimum vastgestel
de 24 MH
Eu er is voorts een voorstel van de
heeren Joosten c.s. om de verbrui
kers eenvoudig do werkelijk ver
bruikt© kubieke meters water fe la
ten bctaleu eu dus liet denkbeeld van
vastgesteld minimum-verbiuik
los ie laten.
liet is duidelijk: do afceen dc-s aan
stoots is in dezen de volgende be
paling uit art. 5 van do verordening:
„Blijkt aan liet einde van het jaar
dat over het afgeloopen jaar niet
meer dan :J6 M3. is gebruikt, dan
wordt het In vorige kwartalen te veel
betaalde na het einde van liet jaar
lerug betaald"
Deze bepaling beeft naar de meening
van genoemde voorstel'ers aanleiding
gegeven tot veel onbillijkheid.
Naar aanleiding van bet amende
ment van den heer Van I.icmt is in
ns blad reeds een voörl>eeld daar-
an gegeven: Iemand gebruikt het
eerste en het tweede kwartaal 8 M3.
en de beid© andore ieder -4 M3. Dan
is in totaal het minimum van 24 M3.
gebruikt, Maar nu moeten volgens
do verordening de twee te veel ge
bruikte M3. in de eerste twee kwar
talen, dus in totaal M3„ worden
bijbetaald. Daarentegen worden do
in de laatste kwartalen to weinig ge
bruikte M3. niet afgetrokken. Zoo
dat voor do verbruikte 24 M3. 28 M3.
moeten worden betaald.
Dit geval beeft betrekking op
iemand, die Juisj, zijn minimum ver
bruikt heeft.
Do lieer Joosten, met *.vien wil over
deze zaak een onderhoud hadden,
gaf ons nog oen ander voorbeeld (ge
baseerd op een minimum van 9 M3.
per kwartaal) van iemand die zijn
minimum van 36 M3. heeft over
schreden met 1 M3., dus 37 M3. heeft
verbruikt, en 30 >13. moet betalen.
Dit zal n.l. het geval zijn wanneer
deze verbruiker het eerste kwartaal
20 M3„ het tweede 12, bet derde 2
en het vierde 3 M3. heeft gebruikt.
Hij moet dan hoven do 3G M3. nog
11 plus 3 M3. is H M3. betalen, waar
mede hij in de eerste twee kwarta
len zijn minimum heeft overschreden
„Dit kan", zoo zeide ons de heer
Joosten, „toch nooit de bedoeling
zijn geweest, maar volgens de bepa
ling van art 5 van de verordening
moet het inderdaad zoo gaan".
Üp deze wijze wordt in de gehecle
stad (nog volgens liet minimum van
9 M3. per kwartaal gerekend) een
kleine f 50.000 betaald voor niet ge
bruikt water.
Daarom hebben wij, mijn weder-
voorstellers en ik, voorgeeleld, de
geïncrimineerde bepaling uit art. 5
ie laten vervallen en do menschen
alleen te laten betalen naar het
gebruik. Geen verrekening duo meer
van het eene kwartaal met
het andere!
Ons lijkt dit do eenige billijke
wijze van handelen.
Dit voorstel is thans hangende.
li. en W, hebben er advies over
uitgebracht eu eenige bezwaren ge
uit tegen het laten vervallen van een
minimum. Zij zeggen o.m. dat liet
uit een hygiënisch oogpunt aanbeve
ling-verdient do menschen te dwin
gen tot een zeker minimum. Ik zeg
daarentegen dat de gemeente de ver
bruikers daar nooit toe zal kunnen
dwingen wèl tot 'n minimum betaling
Ik deel niet de vrees van B. en W.,
dat liet waterverbruik door het Jos
laien van een minimum belangrijk
zal afnemen.
Voorts zeggen B. c-n W. dat het
bedrijf een basis van inkomsten noo-
dig heeft. Dit argument kan, dunkt
mij, alleen gelden voor een bedrijf
dal pas in zijn begin is, maar niet
voor een, dat al zoo lang „loont".
Dat B. en W. ui zekere gevallen
bij voorbeeld voor dames op hofjes
enz.) een afwijking vnn het mini
mum zouden willen toeslaan, dus:
een nóg geringer verbruik dan G
M3. jier kwartaal, acht ik een ge
vaar. Ik vrees dat zulk een toestaan
van afwijkingen aanleiding zal geven
tot veel willekeur.
Voor het geval, aldus ging de heer
Joosten voort, dat de Baad niet gun-
stig staat tegenover ons voorstel om
alleen naar het gebruik te laten be
talen, hadden wij willen voorstellen
de bepaling van ait. 5 de volgende
redactie te geven: „Blijkt, echter aan
het einde van het jaar dat hetgeen
meer is betaald dan f 9.60 (2-i maal
f 0.40) een hooger bedrag vormt dan
het bedrag dal gevonden wordt door
iedere verbruikte M3. boven 24 M3
te berekenen tegen 40 cent, dan
wordt dat hoogero bedrag na bet
einde van het jaar terugbetaald".
In overleg met den wethouder, die
deze redactie wat omslachtig vond,
hebben wij thans voor de door ons
voorgestelde bepaling in art. 5 deze
redactie gekozen: „Wanneer door
ecu zelfden verbruiker voor eenzelfde
perceel in een kwartaal meer is ver
bruikt d;m liet minimum bedoeld in
bet 2e lid \an dit artikel, zal dit. meer
der© verbruik worden verrekend met
een eventueel minder verbruik dan
liedoeld minimum in eon ander kwar
taal van hetzelfde boekjaar.
Deze verrekening geschiedt tegelijk
met de afrekening van het verschul-'
digde over het laatste kwartaal van
het loopende boekjaar of het kwar
taal waarin de waterlevering ein-
digt"-
ZICH ZELF AANGEGEVEN..
In den nacht van Maandag op he
den, te 12.45 uur kwam F. L., rei-
:iger te Brussel zich bij do Haarlem-
:che politie aanmelder.. Jlij zeide, ten
nadeeie tvan een schrijfmachïnefa-
briek f 102.50 te hebben verduisterd^
De politie stelt en onderzoek in.
Penny wise and pound foolish,
DIT spreekwoord beteekent zoo
veel als: „een stuiver Bparen,
maar een gulden weggooien'
WAARDOOR hanadaeles zoovelen
zichzelven Meestal uit on-
wetendhoid!
WAAROM zou U een middel
matige wol koopen voor een
gulden, indien U voor 11.25 de
allerbeste kunt krijgen?
ER IS SLECHTS één wolsoort,
die werkelijk alle goede hoe
danigheden ln zich vereenigt.
GOUDSCHAAPWOL
is de eenige wel die gegaran
deerd krimpvrij is, zachter en
glanzender wordt in de wasch
en tevens buitengewoon solide is.
De naam GOUDSCHAAPWOL
beleekent garantie.
Verkrijgbaar in alle goede Wol
zaken. PER KNOT VAN 100
GRAM l 1.25. Adressen en
inlichtingen verstrekken
ODEWALD KOOL, Amsterdam.
Feuilleton
.Ceauiunseeruc verlating naar bel
Engelsc.i \an
BARONES ORCZY.
H)
„Zes duizend, of acht du.zend. of
vier." z'-i hij. en riep luidkeels om
wijn. „Wat kan liet ons schelen? Die
rebellen weten nauwelijks het ver
schil tua<v:hen het eeno eind van hun
musket en het andere, cn zoodra ze
het Koninklijke lezer in hef. oog krij
gen loopen ze hard terug, net als
konijnen naar hun holen".
Waarop de Koning, die de laatste
oogenblikken gezwegen had, goedmoe-
diz spottend zei:
„Vergeet je l^-i«-e«ter bgste L
En dat Fairfax en ziin bende eenood-
zaakt waren om het beletr van Oxford
op ie geven, omdat ze niet eens wis
ten hoe ze e*n onversterkie stad moes
ten innemen?"
..Tk vergat I.eic»ster niet. Mnies-
teit". antwoordde Dipby met kalmen
nadruk, „maar ik dacht nog meer
aan Marston Moor".
Even bleef het. stil. alsof de kille
hand der herinnering plotseling over
hun geestdrift en apot gegaan was en
hen terug bracht tot een werkelijk
heid die ze liever wilden vergeten.
Toen klonk de zachte stem van ko
ning Karei weer.
„De Rondkop". zei hij kalm, „is
weer in Westminster terug, naar ik
hoor, en brengt zijn tiid voorname
lijk door met liet houden van toe
spraken. Hij zal het ons niet weer
lastig maken."
„Met uw verlof, Sire", antwoordde
een der mannen, „er wordt jfezegd
dat liet Lagerhuis Olivier Cromwell
heeft benoemd tot Luitenant Gene
raal van hun leger, en dat hij drie
duizend man voetvolk en duizend man
paarde volk verzameld heeft".
„En als hij dat gedaan heeft ant
woordde Rupert spottend, „zijn jul
lie dan nu allemaal bang van Olivier
Cromwell?"
Ze werden allen stil van die scher
pe opmerking. Barbara zat vreeseliik
in angst in haar hoekje. Ze durfde
bijna geen adem to halen. Ieder
oogenblik was ze bang dat moeder
Dowdaley zou komen om haar naar
haar kamer te brengen. De toestand
werd on verdra gel ijk. Ze voelde, dat
ze geen recht had om hier te zijn en
alles te hooren wat er gezegd werd.
en torn nu ze zoo Imsr cebleven was,
wist ze niet hoe ze zich bekend moest
maken en hoe ze een verklaring voor
I Olivier Cromwell.
haar lange 6tilzwijgen moest geven.
Ze zou nooit voor den Koninc durven
verschijnen en zouden deze hc-eren ge-
looven dat ze al dien tijd half had
zitten slapen of zouden ze boos zijn
om wat ze zouden beschouwen als
vrouwelijke nieuwsgierigheid naar
mannenzaken?
Hoe het ook zij. ze voelde dat de
beste, neen de eenige weg, was om
re blijven waar ze was. in een hoekje
van do bank en als zo ontdekt werd,
zou ze net doen alsof ze vast slier>,
cn maar niet moeite wakker kon wor
den. Terwijl ze aldus peinsde over
wat zo doen zou. verloor ze den
draad van het gesprek, dat nog voort
ging tusschen Zijne Majesteit en de
aanvoerders van zijn leger, totda
haar aandacht weer werd getrokken
doordat de Koning den naam van den
Heer van Brent noemde.
„Heeft een van de heeren Michael
Brent oök gezien?" vroeg Karei, „llij
heeft ons. zoodra we in de stad waren
verlaten en zei dat hij had afgespro
ken om zijn dochter in een der loge
menten te ontmoeten".
„Dan moet hij ergens opgehouden
zijn", viel Prins P.upert hem in de
rede, „want hij heeft mij verteld dat
hii juffer Barbara hier zou ontmoe
ten. maar haar niet voor morgen ver
wachtte".
„Ik heb altijd medelijden met dat
meisje", zei de Koning: „het is vrec-
selijk voor baar dat ze g-b-nden is
door haar huwelijk met een van die
vreeselijk© Fiennes".
,,'t Is niet meer dan een hmveltjx
in naam. Majesteit", zei Sir Manna-
duke Langdale, die een intieme vriend
was van den Heer van Brent. „en
zoodra deze opstand voorbij is za! ze
wel zonder veel moeite een echtschei
ding kunnen krijgen".
„Wij zullen het meisje helpen zoo
veel we kunnen", stemde Zijne Majes
teit minzaam toe. „En nu heeren
ging hij, opstaande, voort, „wenschen
wij u goeden nacht. Wij hebben van
daag prettig gejaagff en hopen mor
gen "hetzelfde weer te doen. voor etie
rebellen verder naar het Noorden ko
men om het ons lastig te maken. Maar
voegde llij cr onverschillig bij.
„mij dunkt, dat daar niet veel kans
op is".
„In 't geheel geen, majesteit daar
durf ik wel een eed op te doen", ver
klaarde Prins Rupert, „en als u mij
verlof wilt geven om naar het Noor
den te gaan met de mannen uit
Yorkshire
„Als Uw© Majesteit mii verlof wil
geven, viel Digby haastig in. „om
Goring er bij te halen, sta ik er voor
in dal het. leger der opstandelingen
ons nooit meer zal hinderen".
..Dwaasheid. Dtchv!" viel de Fr'ns
hem met zijn harde stem in de
rede.
En een ©ogenblik later was de
woordenstrijd weer in vellen gang:
Prins Rupert's plan om naar het
Noorden ie gaan en Leven aan r«
vallen, werd heftig bestreden door
Digbv die zich bij Goring s C&valeri*
wensrhte te voegen en met htm hulp
liet terug! rekkende leger van Fairfax
vilde aanvallen. Boos verhieven ze
hun stemmen; sommigen kozen Ru-
l>erts's zijde, anderen Digby's kant,
terwijl men af en toe de stem van
Koning Karei hoorde, die zachtjes
protesteerde: „Kalmte heeren!" zei hij
cu Barbara stelde zich voor hoe hij
daar staan zou, vol rustige waardig
heid zijn knappe gezicht bleek van
onrust, cn een van zijn mooie han
den afwerend opgeheven: „Kalmte,
wat ik it bidden mag!"
En toen het or op een oogenblik
naar uitzag of het tot een e enliike
ruzie zou komen, hoorde Barbara
heel dnideljjk. dat hij met een zucht
mompelde:
„Zulke ïiieeningsverschillen zullen
ons nog de overwinning kosten".
Maar het was pijnlijk duidelijk oav
hij zeil besluiteloos was. Tiet eeue
©ogenblik scheen hij terneergeslagen,
bezorgd, het eene plan besprekend
met Rupert en het andere met Digby,
en meer geneigd om Fairfax te ver-
miiden dan om tegen hem te vechten,
liet volgende oogenblik lachte hii. be
spot Ie liet- leger der opstandelingen,
het zoogenaamde nieuwe model leger,
waarover zoo veel t-epraaf was. maar
waar zelfs een genie als Olivier Crom
well niets mee kon beginnen.
Na een tijdje hield het twisten op;
de Koning irok zich blijkbaar te
rug in zijn kamers en Prins Rupert
verliet hei huis: een paar heeren io-
yeerden in d;- Korenschoof en de an
deren hadden elders een onderkomen
gevonden. Ze wenschten elkaar „Goe
den avond"' en „Goeden nacht" en
natnen vol eerbied afscheid van Ko
ning Karei en den Prins, die afspra
ken dat ze den volgenden dag weer
in liet Tawsley Park zouden gaan
jagen.
Een paar officieren talmden nog in
de eetzaal. Barbara hoorde hen pra
ten; het waren Langdale en Digby,
en de man met hei Westerlijke ac
cent. Deze laatste zeide:
„Hebt ge nu toch niets tegen den
Koning gezegd over liet kistje:"
„Neen", antwoordde Digby. „Ik
heb er vanmorgen «1 alles over ge
zegd. en Zijne Majesteit beloofde me
dat hij morgen of on zijn alleriaaist
overmorgen ziin heel© particuliere
correspondentie veiligheidshalve naar
Oxford zou sturen".
„De hemel geve dat hij het doet",
riep Langdale uir. „Ik heb alt-üd
beweerd dat we. al; die correspon
dentie, voora' die met Lorraine, in
handen der rebellen zou vallen. <!a
poppen aan liet dansen zouden heb
ben.
(Wordf t'ërvölgd).
