QU STEELT
HAARLEM'S DAGBLAD
UNITED TELEGRAPH
FLITSEN
Woelige Dagen
maandag t december 1924
tweede blad
DIENST VAN DE
Binnenland
Brieven uit Oost-Euopa
door AXEL DE VRIES,
aan de kuste
Rcc.it de go
tegen de d«
gluenen na 15
hart van Eur
gen woord ig
jen hl ik he:
het genoemd
buiten de grenaen van Eat La n I
groot* aanlkl t^klaa^den. 149.
it het een rechtszaak van bijzon
rd betreft. Inderdaad, de he
geheel
ifd t
ache i
I waarvan vroegere
aariigden van het parieinen'. «an
nd acaan. Deze geheime organisatie
vveral in het land afdeeltecen en ttj
tte niet alleen propagandaa/dtelin
maar zij had teven» over het geheels
een nel van concentratiepunten ge
land, In het bijronder evenwel ia de oude
tlcivercUei!t»'.Ad Dorp*:/ een gewapende
communistisch* staatsgreep op touw te
pij te proclaineeren. Bijr- i.dere aandacht
had de geheime organisatie geschonken
aan de propaganda in het Irgrr rn h«!
was haar gelukt, in enkele J»c-r*?deelin
gen soldaten te vinden, die bereid waren,
zich aan het hoofd te plaatsen **n de
communistische militaire tfdeelingea.
Bovendien wvren ook reed» lijden «amen-
dat de
tij in Betten
in alle oplichten sloot eis een hu*. Het is
niet de eerste maal. dat er voor het <e
recht in Estland een groot communisten
proces wordt gehouden. Reeds vroeger is
het den veiligheidsdienst van de r*fe*
ring meermalen gelukt, communiatischc
orgenisaiies te ontdekken en onechedelijk
te maken. Maar ren f-o groot* omvang
als dez* organlaalt# heef', geen ran de
vroeger ontdekte gehad. En in het hij-
«onder wijten de militair* maatregelen
was met hun plannen en dat het tijdstip
waarop gij hun poging, «m de macht
henden ta namen gouden doen in de
Thai
toe
i la*.
staan de 149 beklaagden voor de
gebleken, dal de geheime communistische
tie» van de derde Internationale en dat
ook de geldmiddelen uit het fonde van dc
derde Internationale sijn gekomen.
Voor da rechtbank gedroegen de ha
klaagden neh aanvankelijk op een wijze,
dia krachtig optreden van de rechten
n'odig maakte. Niet alleen, dat de recht
hrank als „burgerlijk hloedgerecht** dooi
hen Incompetent werd verklaard, in var ri;
setten openlijk hun actie tegen den stasi
en tegen de haetaande orde voort. Het wai
een - pent*re demonstrat e tegen de itw
orde. Teen greep de president v.vn de recht
bank met krach', in. Een van de beklaag
den, dl* ln de rechtszaal openlijk tot on
stand had opgeruid, werd aan de politie
overgeleverd, ter dood r*roorde*l4 en
fusilleerd. Deze snell* en krachtige rei
spraak rtrv'e haar uitwerking op de
wordt nu voorgezet op een wijze, die met
het prestige van de rechtbank in overeen
D* schoten, waarmede de beklaagd*
Tomp. een fanatiek communist, ter dool
de grenzen van Estland gelijk het dof ge
rommel van een naderend onweer. In de
rtunie had men reeds met groote
oplettendheid het proeee gevolgd, wa:
geen verwondering kon wekken, waaneer
men de nauwe relaties tuascben de be
klaagden en de derde Internationale in
aanmerking neemt. Thans acht de organi
satie van de derde International* Liet
oorenblik gekomen om op te treden- In Pe
tersburg kwam het tot een demonstratie
voor het consulaat van Estland, waaraan
niet alleen het publiek deelnam, maar
waarvoor ook manschappen van de land
en zeemacht van de sovjetunie onder lei
•ling van hun officieren waren opgeroepen
Tegelijkertijd verachten in de sovjet per»
een stroom van artikelen en verlachtnis
kingen tegen Estland, Des* demonstraties
,:i Peteraburg werden gevolgd door op
tochten en betoogingen in andere steden.
Al sijn ock vroeger bij processen togen
communisten soortgelijke 1-etoogingen
voorgekomen, dezen kee; heblwn de de-
monstratiee '.och «en vorm aangenomen,
waardoor haar heieekents grooter is ge
worden dan gewoonlijk. Reeds de deelne
ming van troepen aar. de demonstratie be
wi.-nt. w»ar de organisatoren rats deze "-o
tochten moeten worden gezocht. Kog dui
delijker wordt de toee'.and, wanneer men
verneemt, dat er bij de resolutie*, die
'loor de demonstranten sijn aangenomen,
één wa». di* ongeveer als volgt iaidd.i:
„Wij, de roode seelieden van de sovjet
unie. verklaren ons bereid, op de eerste
oproeping van de derde Internationale den
et rijd teven de witte bourgeoisie te aan
vaarden." Duidelijker kan het niet en
men moet deze demonstranten dankbaar
rijn voor hun openhartigheid. Want thar.s
regiem-if i<:t altijd heeft bemeten, dv.
namelijk de feitelijke macht in d* sovje'-
derde Internationale. Het Principe, dat de
rechterhand niet mag weten, wa: de lin
ker doet, i* hier in praktijk gebracht. M*n
behoeft er slechts aar. te herinneren, met
hoe groot* volharding de aovjetregeering
altijd de verantwoordelijkheid voor he:
op:reden van d« derde Internationale heeft
afgewezen, om to zien. hoe belangrijk
dez* erkenning is. Nu hebben de troepen
van de sovjetunie self bet masker van het
gelaat getrokken en het zal in de loekomet
•Ie sovjetrereering niet gemakkelijk vallen
de onafhankelijkheid van de uitvoerende
organen in de sovjetunie van de Com
muniatiseh* International* t* bewijzen.
De scherpte van toon van de sovjeiperv
en de luidruchtige demonstratie voor hel
consulaat van Estland te Petersburg «ul
len niet tonder diplomatiek naspel blij
Terwijl aldus in Estland de ern»:i«c
•:ri]d van het land tegen het communism*
in het proces van de 140 tot uitdrukking
i» gekomen, kooit uit Riga de tijding, dai
daar weldra een dergelijk proces, waarbij
119 t«klaagden zijn betrokken voor lit
rechtbank ral dienen. In Litauen slaan
de taken niet anders; daar tullen weldra
communisten terechtstaan, In Finland
gelijk men weet, de eommunininciic
partij onwettig verklaard, zoodat leder lid
voor de rechtbank kan worden gedaagd.
Ook daar tullen binnenkort rechtszaken
■•«•gen communistische agitatoren worden
behandeld. Wij zien derhalve, dat !.e'.
proces te Reval slechts een gedeelte K
uit den rooien veldtocht, die door «3e
derde Internationale geleid, de wereldre
voiuci* ten doel beef!.
In de Baltische landen ls men slch dan
nok van het gevaar, dat uit het Oosten
dreigt, ten volle bewust. En hel ie stellig
e*n belangwekkend sjrtnptoom, da'. Jul<
dezer dagen uit het land, dat het ernstig
van het communisme heeft geleden en
dat elechts door ingrijpen van c*n andere
mogendheid voor den ondergang in de:i
rollen chaos werd rered, dat in Finland
stemmen opgaan tot het vormen van een
groot anticommunistisch front.
incezonden m% dedeelincen
k 60 Cts. per rry I.
De aanvaring tusschen VAN haarlem-s dagblad no. i6o
de „Rijnstroom" met
de „Rembrandt",
De moeilijkheid van het
passeeren van schepen.
De itaad voor de Scheepvaart heeft
-it onderzoek ingesteld naar de oor
zaak van de aanvaring op het Noord
zeekanaal tusschen de stoomschepen
de „Rijnstroom" en de Rembrandt",
reap, van de Uollandsche Stoomboot-
Maatscharpij en de Stoomvaart Maat
schappij Nederland.
De kapitein van de ..Rijnstroom",
het eerste gehoord, verklaarde op 25
October, s namiddags om 12.15 uur
bij prachtig weer te zijn uitgevaren
met 16 man equipage aan boord en
verder beladen met vereelt vleesch,
groenten en verdere waren, die aan
bederf onderhevig zijn. De bestem
ming van het schip was Leith en ge
tuige heeft het getij willen halen om
dat hij versch vleesch aan boord had.
Daarom deed hij een poging, om na
de Hembruz te zijn gepasseerd, de
..Rembrandt", die voor de ,Rüo
stroom" voer, voorbij te komen. Wel
wist hij- dat het volgens art. 14 van
het Bijr. Reelement verboden was,
dat. schenen, die in derelfde richting
gaan, elkaar voorbij varen. Had ge;
tnige echter achter de Rembrandt"
blijven varen, dan had hij niet eerder
buiten kunnen zijn dan 3 40 uur Eng.
tijd, terwijl hij nu om 2.30 uur Ent.
ijd buiten kon zijn. Het gevolg
daarvan zou geweest zijn, dat het
schip Maandagmorgen om 5 uur in
Leith reeds aangekomen zijnde, als
dan gelost had kunnen worden Ware
'iü venwel ^chter de ..Ren brandt"
gebleven, dan zou eerst om 10 uur
•i den morgen de lossing aangevangen
kunnen zijn en in dit geval nad men
de markt gemist.
Dit in aanincrkii.g nemende en te
ens omdat het dikwijls gebeurde, laat
het zich hesrijpen, dat getuige graag
voorbij wilde varen. Hij gaf dit den
loods te kennen, die daarop antwoord
de ..het te zullen probeeren". De loods
heeft toen 5 waarschuwingsstooicn ge
geven. waarop de „Rembrandt" aan
vankelijk niet reageerde. Na 10 mi
nuten gaf de .-.Rembrandt" echter een
«toot ten antwoord, waarop de „Rijn
stroom" nogmaals twee malen het sein
liet hooren. dat bcteckende dat voor
bij zou worden gevaren.
De „Rembrandt", daarop weer een
stoot gevende, bleef stuurboord uit loo-
nen en getuige gttiurdo bakboord uit.
Het roer wilde elbter niet bakboord
uit. ook niet. toen hii de vaart ver
!de oo halve kracht, Doordat bot
r n;et luisterde kwam de „Rijn
stroom" in rle zuiging van de „Rem
brandt". Achteruitslaan hielp niet.
Integendeel, de aanvaring zou nog
ernstiger gevolgen gehad hebben. Ook
nu was de aanvaring onvermijdelijk,
doch bleef de schade tot een minimum
beperkt. De ..Rembrandt" werd m id -
scheeps geraakt boven de waterlinie.
Ook de beschadiging welke de ..Rijn
stroom" verkreeg, zat boven water.
Getuige herhaalde nogmaals dat het
voorbijvaren dagelijks gebeurt, hoe
wel het verboden is.
De loods van de ..Rijnstroom", die
vervolgens gehoord werd. verklaarde
dat hij geweten heeft, dat het voor
bijvaren verboden is. Niettemin
heeft hij den gezagvoerder hrt advies
gegeven, om de Rembrandt" voorbij
e stonmen. Hij deed dit om de scheeën
aart te helpen die toch al in Am
sterdam van alle kanten wordt, tegen
gewerkt. hetzij door de sluizen, hetzij
door de bruggen.
De verklaringen van dezen getuige
kwamen verder overeen met die door
den gezagvoerder afgelegd. Tenslotte
deelde de loods van de „Rijnstroom"
nog tnede. dat hij meermalen de sche
pen i< voorbijgevaren, zonder dat C
ongelukken voorkwamen.
De loods van de .-Rembrandt" gaf
vervolgen* zijn lezing van h«-t. ge-
beurde. Toen dc .Rembrandt" de
Hembrug was gepasseerd, zag getuige
de „Rijnstroom" achter hem aanko
men. Toen hij daarop het. signaal
van de „Rijnstroom" hoorde. dacht
getuige: .,Dic wil mij zeker voorbij-
Getuige wist wel dat dit verboden
is. maar het was hom ook hekend dat
het we! meer gebeurde, hoewel het
hem in de anderhalf jaar, waarin hij
dienst doet, nog nooit is overkomen.
Terloops merkte getuige op, dat als
de gelegenheid zich zon hebben voor
gedaan. hij ongetwijfeld eveneens de
overtreding zou begaan hebben. Na
het signaal van de „Rijnstroom" Ie
hebben gehoord, beraadslaagde go-
tuige met den kapitein, waarop be
sloten werd. een 6toot ten antwoord
te geven, hetgeen beteekende..Tk
wijk stuurboordzijde uit". Do „Rijn-
stroom" beantwoordt!* dit signaal met
twee «tootcn en toen dacht getuige
...Die gaat bakboordzijde uit'.
De bestelling, die niet uitgevoerd is
Vader zegt nee, dat zal
hij meieens doen, een
man kan dat beter
het moet nu maar eens
en vooral uit zijn
oreert vijf minuten lang
dat dit geen manier i6,
als er wat besteld Se.
moet het ook gebracht
worden, wat is dat voor
slordigheid.
stem aan andere zijde
vraagt vriendelijk of
hij het nog eens zeggen
wil, er was zoo'c lawaai
in den winkel
krijgt zijn adem terug
en herhaalt de bestel
ling, die zijn vrouw
's morgens gegeven
heeft me( liet besef, dat
hu standje erbij inge
schoten is
wil krachtiger taal ge
bruiken als geinfor-
meerd wordt, hoe laat
die bestelling gedaan
is; geeft dit door aan
moeder, die het weer
aan Jans vraagt
Jang herinnert zich tien
uur ongeveer, het kan
ook later geweest zijn,
maar dat doet er niets
toe, waar hij op neer
komt
schreeuwt tegen moe
der, die de kamer uit is
dat zij precies willen
weten wat de bestelling
herhaalt ecnige minu
ten later dat het niet
veel was sla. bruine
boonen en aardappelen,
maar dat is de zaak
niet, waar hij op neer
komt
op welk oogenblik moe
der terugkomt met de
vroolijke tijding, dat
het in orde is, het is
juist gebracht.
(Nadruk verboden.!
Daarop heeft de -Rembrandt"
weer een stoot gegeven, dat betee
kende „Ik blijf stuurboordzijde". Op
een desbetreffende vraag, deelde de
lood» van de „Rembrandt" nog me
de. dat het met hei oog op dc veilig
heid wel mogelijk is voorbij te varen.
Dat het vaak gebeurt wist get. niet.
Mr. O. Serct, de verdediger van
len gezagvoerder van de ..Rijn
stroom" betoogde dat art. 14 van het
Rij*. Reglement een dier wetsbepa
lingen is waarvan gebleken is. dat zij
niet leeft in de praetijk. In dit ver
hand memoreerde hij een in 1920 door
den Raad gedane uitspraak, waarbij
bepaald werd (dat schepen, die in
dezelfde richting gaan. elkaar niet
voorbij mogen varen) riet onder alle
omstandigheden is te handhaven.
Pleiter liet uitkomen dat aro. 14 niet
al te streng mag worden genomen.
Ook de loods, dus do Rijksambtenaar
scheen de overtreding van art. 14 niftt
erg te vinden. Overigens dient er op
gewezen te worden, uat de gezagvoer
der van do „Rijnstroom" handelde
uit den drang, door de directie van de
Hol). Stooinh. Mij. op hem uitgeoe
fend. <-m Engeland spoedig te halen.
Bovendien was het gewoonte om de
schepen voorbij te. varen. Neem aan
dat de gezagvoerder aan zijn rcoderij
zou hebben meegedeeld dat. hi; Leith
niet op tijd kon halen doordat, hij
achter de Rembrandt" moes', blijven
varen, dan zouden zijn uren misschien
geteld zijn geweest. Anderzijds be
twistte piciter, dat door overtre
ding van art. 14 dc aanvaring zou zijn
'eroorzaakt. De oorzaak van do aan-
aring is. dat het. roer vin het schip
niet. in orde was. En ook daarvoor
kan dezen gezagvoerder, die tevoren
op de „Tl ijnstroon-." niet. had geva
ren, niet aansprakelijk gesteld wor
den. Pleiter drong er 1 ij den Raad
or> aan den gezagvoerder van de
.Rijnstroom*' vrii te laten uitgaan.
De Rand zal later uitspraak doen.
De salarissen bij de
rechterlijke macht.
Ongelijke verlagingen?
Blijkens hot voorloopig verslag der
Tweed* Kamer over liet. wetsontwerp
tot nadere wijziging van wet tot rege
ling van <lc samenstelling van den
lloogen Itaad, de Gerechtshoven, dc
Arrondissementsrechtbanken en dc
kantongerechten cu van de jaarwed-
don der rechterlijke ambtenaren, sle
ede van de klassen der rechtbanken
en kantongerechten, waren verscheide
ne leden van oordeel, dat de rechter
lijke macht reeds nu te laag wordt be
zoldigd.
De voorgestelde salarieering. die als
eon vun hl ij venden aard is opgezet, zal
er toe lolden, zoo wordt betoogd, dat
voor betrekkingen bij de magistratuur
nog slechts in aanmerking kunnen ko-
personeu, die of gefortuneerd zijn
iet zoodanige capaciteiten bezit-
dut zij in de vrije maatschappij
een behoorlijk bestaan kunnen vinden.
Andere leden voerden hier tegenover
dnt het toch slecht zou aangaan
bij een algemeene vermindering van
salarissen der Rijksambtenaren alleen
de rechterlijke macht ongemoeid te lo
ten. Men vroeg zich af, welk sielsel er
'n gelegen is, dat men de bezoldiging
an leden der rechterlijke macht, die
een salaris hebben van bijv. 10.000,
int 500 vermindert, terwijl degenen
die 6000 of minder genieten 10 tot 13
a 14 van hun salaris moeten af-
sfcaa n
Sommige leden konden er zich niet
mede vereenigeu, dat voor het perso
neel bij bef Gerechtshof en de Recht
bank te 's-Gravenhage een afzonderlij
ke salarisschaal bestaat, waardoor een
belangrijk verschil ontstaat tusschen
de bezoldiging der meeste functiona
rissen bij de rechtbank te 's-Graven-
hago en die van titularissen in gelij
ken rang bij andere rechtbanken.
Ecnige leden bepleitten het denkbeeld
en toelage toe te kennen aan rechters
an instructie in strafzaken, die in
den regel met zeer veel werk zijn be
last.
De chemische strijd
middelen.
In d6n oorlog 500.000 soldaten
door gas gedood.
Te 'a-Gravenhage hield de Vereeni-
ging ter Beoefening van de Krijgs
wetenschap een bijeenkomst, waar dc-
heer P. W. Best, kapitein van den ge-
neralen staf, een voordracht hield
over den invloed van chemische strijd
middelen op de oorlogvoering. De ver
gadering werd bijgewoond door gene
raal Snijders
Kapitein Best zeide dat de vraag
zich voordoet, of dc chemische midde
len in een toekomstigen oorlog nog
wel gebc-zigd zullen worden daar toch
zoowel het Volken bond s vera rag als de
Wnf-hingtonsche Conventie het gebruik,
verbieden. Echter op dit punt voelt
men zich allerminst gerust. In de toe
komst zal ongetwijfeld een algemeen
verbond van het in voorraad hebben
van gassen worden uitgevaardigd,
maar hoe zal men de naleving van het
verbod kunnen constateer en f
Geen staat zal afzien van het gebruik
jn den afweer van chemische midde
len zoolang niet de oorlog als middel
tor beslechten van geschillen is afge
schaft. Aan de chemische middelen
worden door verschillende omstandig
heden eigenschappen toegeschreven
door de publieke opinie, die volgens
spreker overdreven zijn. Wel is de
werking van het chloorgas op het on
beschermde lichaam afschuwelijk,-
maar men heeft reeds afweermiddelen
daartegen gevonden. Het mosterdgas,
zeide spreker, is niet zoo vreaselijk als
wel beweerd wordt»
Ongeveer 2 der door mosterdgas
aangetasten 6iierf aan de gevolgen.
Van de Fransche, Duitsche, Engelsche
en Arnerikaansche legers zijn in den
oorlog 500.000 soldaten aan gasvergif
tiging gestorven. Het le\vÏ6ifce-ga9
werkt heviger doch. niet zoo langdurig
als het mosterdgas.
INGEZONDEN MEDEDEELINCEN
i 60 Cts. per regel.
TE. SOIEMKEM VAPi
WEBER&Z2
KOHinöÖTRjO.hAARLEM
Feuilleton
31)
Barbara deed haar oogen dicht en
durfde niet te kljten. Ze had den man
gebogen zien staan over de piek,waar
Bex lag; zo had hem den hond zien
oprapen, maar een seconde later viel
de boomstronk en daarna zag ze nieta
meer. Ze werd duizelig; als ze zich
net met bede ta-.uen had vastge
klemd uan de j nge kastanje achter
haar, zou ze zeker voorover gevallen
zijn F.r gingen een paar seconii-.i
voorbij, toen deed ze haar oogen weer
op>»n. I>e man klom tegen de ander©
helling van den put op; hsij had den
hond in zijn armen, wat hem onge
twijfeld hinderde in zijn bewegingen,
want hij vorderde maar langzaam-*
hit had maar een har.d over cm zi.üi
a mi het gras cp te trekken dat op
d-n zand- en grond groeide.
Maar die kant van de zandgroeve
was beter dan deze; de helling waa
niet zoo e'eil eg er stonden hier en
daar struiken waaraan hij zich kon
vasttiouden. Barbara was gerust ge
steld. ze ging weer u-rug zooais ze
gekomen wus, iauisjtct s.i alle paad
je naar den oterkaut tan dc put.
Eerst terlojr ze Bex en zijn redder
uit het oog. toen ze tusschen dc .-trui
ken kwam, maar oven later
bereikte ze een open plek,
en een paar honderd meter verder
zag ze haar onbekenden vriend zit
ten, aan den voet van een groote al
leenstaande Schotsche spar, met ge
bogen hoofd onderzocht hij blijk
baar den hond. Ze hep wat vlugger,
vol van dankbaarheid, maar ze had
nog geen honderd meter geloopeu
toen ze plotseling weer stilstond en
liaor hart sneller en luider begon <o
kloppen. Die man, die daar met Rev
:n zijn armen zat, was Jim Fiennes,
ze herkende hem onmiddellijk, hoe
wel hij er veel ouder, magerder en
heel anders uit zag dan toen ze hem.
voor het laatst gezien had. Het vol
gende oogenblik keek hij op en zag
haar hij moest haar ook herkend
hebben, maar hij deed geen poging
om op te staan en ging kalm door
-r ien poot van den hond te bekij
ken.
...eer dan een minuut bleef Barba
ra aarzelend 6taan. Het was 'n moei
lijk geval; de man was haar echtge
noot en tegelijk haar vijand, de
vijand van haar Koning, van haar
vrienden, van de zaak, die haar zoo
ter haite ging; hij was ecu opstan
deling, een verrader, die door men-
sch©n als de Heer van Brcnt en Ko
lonel Scrope onmiddellijk doodge
schoten zou zijn, maar hij had ook
Rex gered, mi-t gevaar voor zi n eigen
leven.
Juist zooals hij zich op haar trouw
dag te midden van een zwerm wes
pen had begeven om Dina te redden,
had hij nu cJn sprong gewaagd, «1 io
hem wel het leven had kunnen kos
ten. Het tooneeitje van dien ochtend
stond Barbara nog levendig voor den
geesr: Dina in gevaar; Tubal, dio
weg liep en probeerde haar mee te
trekken en toen liad zij omgekeken
en Jim naar den vijver zien loopen
met Dina in zijn armen. Ze herin
nerde het zich nog allemaal, alsof het
gisteren gebeurd was; ze herinnerde
zich zelfs nog hoe gek Jim er uit had
gezien toen zijn hoofd boven het wa
ter uitstak en hoe boos hij op haar
wa* geweest, omdat ze gelachen had.
Later was hij onaardig over Dina ge
weest, waardoor haar dankbaarheid
weer aanmerkelijk was bekozld.
Toen Barharn die et-ne minuut naar
Jim stond te kijken, ging haar jeugd
weer aan baar geestesoog voorbij; die
gelukkige tijd, toen Diemand in
vijandschap leefde met zijn familie,
en niemand do baud ophief tegen zijn
broeder; en tegelijkertijd herinnerde
zo zich het gevaar dat Jim liep om
door dien ellendigen spion Tubal ver
raden te worden, en van de poging
d;e zij gedaan had om hem te red
den. I)at, in een gevoel van dank
baarheid voor wat hij zooeven voor
Rex had gedaan, bewoog haar om
zich t.. verzetten tegen de zenuwach
tigheid, waardoor ze onbewegelijk
lb-f staan als een houten pop, ter
wijl i9 naar Jim toe hoorde to loopen
om hem met een paar vriendelijke
oorden te bedanken. Een o •gonhiik
later stond ze nog maar op tien pas
sen van hem af, maar hij keek niet
op; hij was druk bezig met twee stok
jes, die hij gedraaid had tot zo recht
en slad waren; en nu nam hij een-
zakdoek u t zijn zak en trok er met
behulp van zijn tanden een reep af,
toen hield hij den poot van Rex tus
schen de stokjes, bond z.e stevig vast
met eon reep linnen. Barbara durfde
niet dichterbij te kom»n: het was een
moeilijk werk. wat hij daar deed en
bet moest voorziehfip en mot veel
handigheid crcschieden. Rex lag te-
een zijn linkerarm aan en kreunde
7 acht Jee, maar toch keek hij naar
j hem op met dat groote aandoenlijke
vertrouwen in zijn oo^en. dat men al
leen hij honden vindt. .Tim had zich
absoluut niet bewogen toen zij aan
kwam loopen; ze wist eigenlijk niet
of hij wel gezien had, dat ze zoo dicht
bij stond. In dien tusschentijd kon
ze hem eens op haar gemak opne
men: hij zag er veel ouder uit en
was erg mager; zijn kastanjebruin
haar was tamelijk kort afgeknipt, en
alleen bij de slapen zag Barbara nog
een paar van die weerbarstige krul
letjes, die hem vroeger altijd in da
oogen hingen. Ze vond dat zijn klee-
ren er kaal uitzagen, alsof hij ze erg
veel gedragen had en de linnen kraag
en manchetten waren, bij zijn pogin
gen om den hond to redden, erg vuil
geworden. Ze zag nu ook voor het
eerst, dat hij een zwart zijden doek
om zijn hals had. die in een hreeden
lus neerhing. Blijkbaar had die ge
diend tot steun van den arm, die hij
nu om Rex heen had gcs'agen: er zat
ook een zwart verband om zijn linker
hand.
Op di: oogenblik begon Rex, dia
zijn meesteres rook. heftige po
gingen te doen om vrij te koni-u,
maar Jim hield hem stevig vast. Pas
toen liij klaar was met hef zuten van
den poot zeide hij plotseling, zonder
eeniga inleid ine. en zonder dat hij
ook maar in Barbara's richting keek:
..Tiet diertje zal nu wel genezen,
maar ik zou hem nog in geen week
zijn poot. op den grond laten zeften."
Barbara schrok, ze dacht niet dat
hij haar al gezien had en voelde zien
plotseling verlegen en weinig op haar
gemak. Maar Jim niet, kalm ging hij
voort:
„Wilt ge den hond niet van mij
aannemen, want ik kan zóó moeilijk
opstaan".
Ze kwam vlug dichtbij, hij stak
haar den hond toe en zij nam hem
aan.
„Ik ben je zoo dankbaar be
gon ze.
„Dat is niet noodig", antwoordde
hij koal. „Ik kan er niet tetren om
een dier te zien, dat in moeilijkhe
den is".
Ze streelde den hond en toen ze
weer op keek, was Jim overeind ge
komen.
,.De poot is gebroken". zei hij,-
..maar nis hij goe-d verzorgd wordt,
zal bet spoedig weer genezen. Goe
den dag
En voor ze tijd had om iets te zeg
gen keerde hij zich om en was al een
meter of >irn van haar weg voor ze
een woord kon uitbrengen, toen riep
ze hard: ..Jim'"
Hij stond stil. scheen ©en oogenblik"
fe aarzelen an keerde zich toen half
(Wordt Verfolgd).
