Woelige Dagen
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 20 DECEMBER 1924 - DERDE BLAD
UIT DE NATUUR
ONZE BOSSCHEN
Aanleiding tot dit art. was een ex
cursie van de Ned. Natuurhistorische
Yereenigiug in de omgeving van Bre
da. door l:*-t l.icsiioecii en Mast bosch-
Daar werd toen eens niet gekeken
naar do planten, paddestoelen en vo-
r stonden liet bosch en de
bo
kielt*
langstelling. Dit was te danken aan
het teil, dat de leider van de excursie
de Opperhoutvester te Breda was. de
heer 1 utcin Nuithenius© Deze vertelde
van do verschillende methoden van
boschbeplanting, vroeger en nu en het
is interessant te zien hou men ook
waarop de nauiur haar boech In stand
houdt.
Vroeger had men voor gewoonte
loofhout zeor ruim te planten, zoodat
men beuken en eiken kreeg met kor
ten stam en uitgespreide» kroon. Nu
heelt men dit ,,appelhoom6vsteem"
verlaten en plant men dichter, aller
hande soorten dooroen eu vooral als
c<* bodem het toelaat met onderbe
de vochtige, du grijze *!s op de lich
tere en drogere gronden. Want de els
h>eft eVejiaU de lupine het vormofi
stof trit de lucht op te nemen en d«
in knolletje* aan de wortels vast te
leggen. De grond wordt daardoor
ten, die hooger' elachei
aan den bodera stullen. Ook vermijd
men zoovee! mogelijk mn op bepaald*
porceelen altijd dezelfde boomsoor
te planten. In bet Masrfooech lieef
men sinds l.V«i pieu anders geplant
dan do grove den. De bodem is di
van den boachootiwer i>. cr iets andere,
te planten om liet evenwicht in den
voedingetoCstand van den bodem terug
te krijgen.
Werden vroeger de ionge dennetje*
eerst op l>edden gezaaid en als tvyee- of
driejarig* boompje.-* uitgeplant (in
streken met een winderig klimaat ais
de duinen g«b<-ur» dit n<>gj. nu wordt
do bodem wat los gemaakt, de humus,
korst, dat is de hruine-zwart© laag
van het afgevallen blad uordt wat ge-
ras-gerooide bommen of sonn ook ex-
uitgea
iid,
tal. Wae men vroeger gewoon dvnm
zeer dicht to pl.«n:ci>. nu is men dan
van terug gekomen en heeft men ge
merkt, dat de Jaurhjkscb© aanwas van
hout grootor is per hectare, wanneer
men iets dunner plant Een Dtiitscli
onderzoeker had ti l aangetoond dat
die grove den in d« beste conditie is,
waarvan do kroon 'J beslaat van d«
stam. In de „bestanden", zooals men
er met een leelijk germanisme de
boóchperceelen noemt, in het Mast-
bosch hadden do mee-to kruinen vee]
minder dan 1 3 van de lengte, maar
door te dunnen heeft men het ideaal
al bijna bereikt.
Onze gids spr^k ook over de renta
biliteit van lu-r l-osch en merkte op
dat een goed beheerd bosch. ook zon
der dat men re.--rves voor do toekomst
aanspreekt, duj.be 1 en dwars renda
bel is. En wanneer in de Kamer be
weerd wordt dat er hij ons sfaats-
bosebbedrijf in zijn geheel zooveel geld
bijgepast moot worden, dan vergeel
men da» de m"©*'e bowchen van den
s'aat nog zeer jong zijn. zoodat ze
niet* opbrengen. Bovendien vergeet
men de indirecte voordeden. Zoo'n
complex bossehen, zooals daar bij
Breda, werkt als een groote spons, als
een waterreservoir, dat slechts lang
zaam water loslaat en bij sterken neer
slag het lang vasthoudt. En de over
s'. roomingen in Frankrijk en China en
andere doelen van de wereld schrijft
men met zekerheid toe aan den roof
bouw. dien wij nteaachen gepleegd
hebbtp ten opzichte van do natuurlij
ke bedekking van Moedor Aarde.
Nog een gewoonte is merkwaardig.
De oude boechbouwkundigsn lieten al
tijd dood* takken opruimen om brand
gevaar tvoorkomen, dat altijd ver
oorzaakt wordt door rookend© of
vuurtjes stokende menschen. Dit is
in <ie staatsbosscheu natuurlijk streng
verboden Men laat de dorre takken
liggen, het mos groeit er luchtig over
heen. zoodat de lucht knn toetreden
en we ruilden humus krijgen, in legen-
stellinff van den zuren humus, dien
we krijgen zonder toetreding van de
lucht,
Met personeel van het St-aatsboecli-
belieer kent oök «Ie wilde planten in
de bossehen en beschermt deze zoo
noodig. Er hangen overal nestkastjes
voor vogels, die massa's schadelijke
insecten opnamen. De Jacht is wel
verpacht, maar men heeft het recht
aan zich gehouden om overtollig en
S'hadeiijk wild te bestrijden. Konijnen
zijn er vrijwel niet.
Wordt cr soms nog wel eens ietó
aangemerkt op du staatsbedrijven,
vergeleken met die van particulieren,
wanneer we het boschbeheer vergelij
ken van den staat met dat van parti
culieren. dan moeten de laatsten liet
afleggen. Fit den aard der zaak zijn
(leze laatsten meer genegd „rente"
van hun kapitaal te willen zien. Maar
»rio bossehen aanlegt, mag pas reut®
verwachten voor zijn nageslacht eu zoo
is de Staat in dit opzicht geduldiger.
Ook op andere bossehen kan roofbouw
plaats vinden. Men weet precies hoe
veel M2- hout er leder Jaar bijgekomen
is in e^n bosch Het gaat er nu om, en
zeker in een jaar met betrekkelijk
weinig vraag naar hout, om niet
meer te kappen dan de aanwas. Een
particulier laat zich uit den aard der
zaak ook leiden door zijn eigen fmsn-
ci^elen (oeMand en is hier dus minder
eeomonisch dan du staat. Daar komt
m-g bij dat de Staat zich ook laat
leiden door indirecte voordeetón.
waarvan Ik behalve de reeds genoemde
voor waterdistributie nog kan noe
men: klhnaatverbetering. bevordering
van vreemdelingenverkeer, mogelijk
heid tot stichting van sanatoria, werk-
verschaffing, verhoosfaig van natio
nale hout] rod tic tie. dus bevordering
van een gunstig evenwicht in onze
handelsbalans, gelegenheid tot wan
deling «n verblijf in de natuur voor de
bevolking van de Meden mot al do
gunstige Invloeden daarvan ten op
zichte van do volksontwikkeling enz.
enz.
Door do f»fd. Haarlem van do Ned.
Natuurhist. Vereenigintr i- de heer
Tuteên Nolthenius rfnngexocht ooi een.?
over liet een en ander to spreken, wel
ke lezing waarschijnlijk in Januari zal
pi nat* hebben. Voor c>nzo omgeving,
die rijk aan bossehen. maar arm
san etiuitabo«*chon. Is too'u lezing
natuurlijk van het hoog-ie belang en
zal zekor voel belangstelling wekken,
C. SIPKES.
INSTANTANÉS
(Nadruk verboden).
DE WRAAK
Wij zaten op zijt
kamer tegenover
elkander, ce gsr/e
tooneelipeler en ik.
Hu bad herinnering*
■a uit de oude doos
opgehaald en rat e
en oogeablik glim-
lachend ttil voor
rich uit te kijken.
Toen streek hij rich
even over rijn witte
haren en rei
,/t Wai vroeger u
ach 'n aardige tijd!
Het was net, of de tooncelspeler» toen
meer tot één groote familie behoorden.
Jo leefde veel meer «amen! Ea dan
dat pleizier, dat wij wel ia de provincie
hebben gehad! Kom daar nou nog eens
Opeens zat hij recht ea zei ..Eén
ding moet ik je toch nog vertellen hoe
ik Willem van Zuylen en Van Zuylen
mij eens te pakken heeft genomen! En
hoe wij ons beiden daar uit hebben gc~
Wij speelden ergens in Friesland op
de kermis :n een ten! 'n ouwen draak
van d'Ennery. In dat stuk kwam in het
derde bedrijf een toonecl voor, waarin
Van Zuylen mij met zijn degen over
hoop moest steken. Wij zaten toen nog
met z'n ;:enca in een kleedkamer en al
-pullen hingen over ca door elkaar
Wij waren allen al lang klaar, maar
Van Zuylen was er nog niet. Toen op
een, kwamen wij op het idee om Van
Zuylen er eens tusschen te nemen. Wij
bonden een zwart koord om het gevest
van zijn degen en draaiden dat t66 stevig
om den knop van zijn schee, «lat jc me',
geen drie man den degen uit de schei
kon trekken.
Op het laatste nippertje komt Van
Zuylen binnenbollen.
..Aanvang, heeren, voor het derde be
drijf!" hooren wij al roepen op het too
necl.
Van Zuylen schiet gauw in zijn rid-
dercostuuro, maar kan nergen» zijn de
gen vinden.
..Waar hebben ze nou weer dien ver-
vioekten pierenveuehrikker gehan
gen?" schreeuwt hij nijdig.
Hij zoekt overal, maar nergen» een
degen te zien. Eindelijk, vlak voordat
Van Zuylen op moet. komt Van Leeu
wen. die in het complot was. kalm de
kleedkamer binnen met den degen van
Van Zéylft in zijn hand.
„Zoek jc je degen?" vraagt Van
Leeuwen dood-laconiek.
..Ja, vooruit, geef hier!" en tegelijk
rukt Van Zuylen hem het wapen uit de
hand, gespt het om en holt het too-
neel op.
De groote sc&ne begint. Ik rie alle lui
net lachende snuiten tusschen de cou
lissen staan en ik heb moeite mij goed
houden. Zelfs Stevens zit niet bij zijn
gordijn, maar staat met zijn bolle tronie
te kijken, hoe of dat af zal loopen. Van
Zuylen heeft niks in de gaten. De ruzie
tusschen ons loopt al hooger en hooger
en als ik v. Zuylen met ziin hand te vroeg
het gevest zie grijpen, vreeslik al,
dat hij het koord zal voelen. Maar neen,
hij speelt gewoon door!
Toen kwam het moment.
„Sterf dan door mijn hand, ellende
ling!" riep ik en ik trok mijn degen
ce schee. Dat was ook het oogen-
blik voor Van Zuylen! Ik zie zijn hand
naar bet gevest grijpen, hij trekt en
trekt, de degen blijft onvermurwbaar
zitten.
„Verroest!" hoor ik Van Zuylen tus
schen zijn tanden sissen.
Van alle kanten klonk achter de cou
lissen het gelach. Krom van pleizier
stond het heele gezelschap te kijken. Ik
zelf rolde bijna van m'n stokje.
„Ellendeling, ik wacht!" riep ik tus
schen mijn tranen door. liet stond wel
niet in mijn tekst, maar ik moest mij
wel een houding geven, omdat ik en niet
hij moest sterven.
Van Zuylen scheurt en trekt de de
gen wijkt geen millimeter uit de schee.
Daar opeens springt hij, zonder zich
verder een oogenblik te bedenken, op
mij af, wringt mij den degen uit mijn
hand en roept„Wel, sterf dan door je
eigen degen, hond-" en terwijl ik neer-
Stort, fluistert hij, zoodal ik het alleen
maar hoor „Dat had je niet gedacht,
hè, ouwe?"
Een donderend applaus! He publiek
bad nauwelijks gemerkt, wat er was
gebeurd.
In de kleedkamer was bet Van Zuy
len. die het meeste pleiner in het ge
val had.
„AU jullie mij te pakken wilt nemen,
moet jullie vroeger opslaan! Desnoods
bad ik jc met mijn duim over hoop ge
stoken!" lachte hij. En toen tot mij
.Maar wacht jij je beurt maar eens
,.f! Dan zullen wij zien, hoe jij je d'cr
doorheen slaa't!"
Ik kan jc wel verzekeren, dat ik de
eerste dagen rust noch duur had. Ik
betastte mij zelf van onder tot boven,
•oordat ik op moest komen, want ik was
•r zeker van. dat Van Zuylen mij de ge
schiedenis m"et den degen op den een
of anderen dag betaald zou zetten! En
hij heeft het mij betaald gezet, dat kan
ik jc verzekeren!
Twee weken later speelden wij den
zelfden draak op de kermis te Gouda.
Wij zijn »eer tot het beroemde tooneel
genaderd.
„Kan ie c'er nou weer uit. \\tllem.
vraag ik hem, naar zijn degen wi.-zend,
even voordat wij moeten opkomen.
„Wacht maar. ouwe!" :<-gt bij la
chend en hij keek mij daarbij zoo ge
meen aan, «iat ik dadelijk sn de gaten
had. dat bij wat met mij voor had.
Wij staan weer samen in het slotpark.
„Sterf dan door mijn band. ellende
ling!" roep ik als op dien bewustcn
avond en sta met getrokken rapier voor
hem. Van Zuylen trekt zijn degen en
roept, precies, zooals in den tekst»staat
opgegeven
„Ga. schurk, mij in de hel dan voor!"
Tegelijk valt hij uit en steekt mij neer.
.Ziezoo en nou blijf je liggen, ouwe
jongen, besjour!" fluistert hij racht en
hij rent het tooneel af.
Het angstzweet brak mij uit, toen ik
dat Van Zuylen hoorde zeggen, want
ik begreep onmiddellijk, dat er wat
broeide. !k lag midden op het tooneel te
wachten. Twee pages moesten komen
om ftij te herkennen en daarna weg te
dragen achter de coulisses. Maar wie
er kwamen, geen pages!
„Vooruit dan, waar blijven jullie?"
riep ik zacht. Niemand verscheen.
„Ik kan hier toch geen uur blijven
liggen!" fluisterde ik weer. Ik bleef
alleen daar voor het oog van heel het
publiek dood midden op bet tooneel
liggen.
Heel voorzichtig draaide ik mijn hoofd
naar de coulisse*, ik zag, hoe Van Zuy
len een der pages stevig vasthield.
Daarnaast stond Van Leeuwen met zijn
arm om den anderen page.
„Vooruit, laat ze nou lossiste ik.
Van Leeuwen lachte en Van Zuylen
riep„Kom dan. hondje, waar is ie
dan? Kom dan bij den baas!"
Het angstzweet parelde mij op het
voorhoofd. Ik hoorde duidelijk het ge
lach in de zaalhet was mij, o! ik daar
midden op het tooneel op spelden lag.
„Laat dan zakken!" riep ik zacht.
„Waar is ie dan? Pst! Pst! Pst!"
hoorde ik Van Zuylen.
Toen eindelijk liet Van Leeuwen een
der pages los. Maar nu werd de toe
stand nog onmogelijker, want dat meisje
stond huipeloo» naast mij en fluisterde
mij in bet oor „Ik kan u alleen niet
dragen, meneer!"
Toen nam ik een kloek besluit. Ik
richtte mij half op cn zei met gebroken
stem i „Ik ben niet dood. m'n jongen,
alleen maar zwaar gewond! Steun mij,
mijn jongen, en breng mij weg van deze
plaats des onheih! Kom! Ik steun op u!"
Langzaam stond ik op eri steunend op
zijn schouder, strompelde ik het tooneel
af.
„Dat was dus je wraak, hb?" zei ik,
toen ik Van Zuylen's lachende snuit zag.
„Nou, vertel jij nou maar aan het pu
bliek, dat ik in mijn bed achter de cou
lisses gestorven ben 1" -
Ja, er moest heel wat gebeuren,
voordat ouwe tooneelrottea als Van
Zuylen en ik op de planken van ons
stuk werden gebracht.
J. B. SCHUIL'.
INCEZONDEN MED EDEELINCEN
a 60 Cts. per regel.
.GALVANISEtiF*
L* vak SCHEEPSWERfC^i
ek IJZER-BUITENWERK
(uitsluitend langs
fwj electrolytischen weg
IKEURftSHELTJEStS
Stadsnieuws
Litterair-economische
H.B.S
De rechten van het einddiploma
In ons nummer van Donderdag heb
lx>n wij gemeld dat aan de Rijks li.
B. S. te Veleen een Utterair-eeonu-
mische aldeeüng (afd. A.) verb nden
is cu de voortnhligo Handelsschool
alhier is geworden een H. B. S. A
Betreffende de rechten van het
einddiploma der H. B. Scholen
4- of 5-jarigen cursus (die met i-jari-
gen cursus zijn 4 jaripo H. B. Scho
en met een 2-jarigen onderhouw
lycea en heblen dus eigenlijk een
6-jarigen cuiaus) welke voldoen aan
de eischen. gesteld aan eon H. B. S.
met litterair-economische afdeeliug of
aan een H. B. S. A, deelt de minister
mede dat aan dit einddiploma is ver
bonden:
-i. het recht tot het volgen van de stu
die aan de Ncderlandsche Handels
hogeschool
b. het recht op toelating tot het nota
cel examen
c. vrijstelling van het examen voor
klerk ter secretarie der gemeente Am
sterdam
vrijs telling van het examen voor
leerling-klerk bij dc Ncderlandsche
Spoorwegen
het recht om mede te dingen naar
eerie plaatsing bii de opleiding voor of
ficier van administratie bij de Ko
ninklijke Marine
f. het recht op deelneming aan het
schiftingsonderzoek voor candidaat-amb-
tenaren voor Chineesche (en Japansche)
zaken
g. het recht op deelneming aan het
schiftingsonderzoek voor candidaat-
aniblennren bij den dienst der in- en uit
voerrechten en accijnzen in Neder-
landsch-Indie
h. het recht op deelneming aan het
schiftingsonderzoek voor cai;didaat-ge-
zaghebber bij het binnenlandsch. be
stuur in Ncderlandsch-Indiö
i. het recht op vrijstelling van de toe
latingsexamen; voor en voorrang bij
benoeming tot de navolgende Iv-trekkiü-
gen bij den administratieven dienst der
posteriicn. telegrafie en telefonie (kan
toorbediende, telegrafist, telefonist, bu
reel-ambtenaar
j. het recht op vrijstelling van het
examen, vercischt om te worden be
noemd tot tijdelijk klerk ter directie van
de Rijkspostspaarbank
k. hei recht tot toelating tot
I. het examen voor ontvanger der di
recte belastingen, invoerrechten en
cijnzen
3- het voorbereidend examen voor
oumerair der directe belastingen,
voerrechten en accijnzen
3. het examen voor surnumerair der
grondbelasting
4. het examen voor adspirant-verifi-
catenr der directe belastingen, invoer
rechten en accijnzen
het examen voor surnumerair der
registratie en domeinen
1. act recht op benoeming tot
t. adjunct-accountant der directe be
lastingen
surnumerair bij den waarborg cn
de belasting der gouden en zilveren
werken.
Ten aanzien van, het recht tot het af
leggen van universitaire examen;, aan
het bezit vaa dit getuigschrift te ver
binden, is een wetsontwerp bij de
Staten-Gcneraal aanhangig.
Binnenland
De gehuwdejinderwijzeres
Een raadsbesluit vernietigd
Hot. besluit v£ji den gemeenteraad
nn Delft, waarbij mevrouw Hoensler
Sbruyck ongevraagd eervol ontslag 1
werd verleend weg ene huwelijk als on
derwijzeres bij liet l.o.ió in hoogste
instantie door de Kroon vernietigd.
NIEUWE TORPEDOJAGER.
Na gehouden inschrijving lieoft do
niinieter van marine aan de Kon.
Maatschappij De Schelde to Missin
gen den bouw van een torpedoboot-
jaeer van ongeveer 1600 ton \.ater-
verplaatrine opgedragen. Het schip
zal 34 knoopen moeten loopen en wordt
genaamd De Ruvter
TEGIOS' PLAATSELIJKE KEUZE.
Bij de Eerste Kamer is ingekomen
•eu adres van het Comité tegen Plaat
selijke Keuze, vergezeld van 276.000
handteekeningen, in welk adres ver
zocht wordt, bet voorstel-R.u1.gers tot
wijziging der Drankwet niet aan te
nemen.
VOOR II KT MET TUBERCULOSE
BEDREIGDE KIND.
Door de Nederlandsche Centrale
Vereeuigitig tot bestrijding der tuber
culose worden pogingen in het werk
<**teld. om de gelegenheden tot uit
zending van kinderen meer dienstbaar
te maken aan het met tuberculose be
dreigde kind.
CHARLES BENOIST.
In 'ie Journal des Débats zet de
heer J. de Meester nog eens al het
goede uiteen, dat de heer Benoist. die
afgetreden is als gezant van Frankrijk
to 's-Gravenhage gedaan heeft tor sie-
vicing van de bandc-n tusschen de
tweo volken, in hot bijzonder door ziin
bezoeken aan de verschillende in
dustrieën. Iij prijst den minst offi-
cioelen van de diplomaten in den
Haag. evenals zijn goedmoedigheid en
zoowel hartelijk als schrandere® 1 act
en herinnert aan de intieme bi'cen-
komsten, waarin vereenigingen nis
Nederland—Fran^rijjc den heer
Benoist gehuldigd hebben bij zi'n op
handen vertrek.
DE BENOEMING VAN DEN HEEP*
I DENBURG.
Tot. iid van d<*n Raad van State is.
zooals wij meldden, benoemd de heer
A. W- F. Idenburg. minister van staat,
oud-gouverueur-generaal van Nederl-
Indio en oud-minister van koloniën.
Als gevolg vat» deze benoeming.zal de
heer ïdenburg moeten bedanken voor
het lidmaatschap van de Eerste Ka
mer. Als ziin opvolger in die I\3tner
zal worden aangewezen de heer Mr P.
E. Briët. te Leiden, die vroe«r al
lid van de Eerste Kamer is geweest.
DE SECRETARISQUAESTIE TE
JUTFAAS.
Naar het .,U. D." verneemt heeft oe
heer Snellen eervol ontslag aange
vraagd als secretaris der gemeente
Jutfaas, ine. 22 Dec. Reeds «istcr-
niiddag kwam het college van B. cn
\V. in spoedvergadering bijeen om te
overwegen hoe in deze vacature te
voorzien.
HUISELIJK DRAMA.
Tn een gezin in de Vosjes-teee te
Zwolle was het al langen tijd geen
nais cn vree. Gistermiddag kwam het
tot een uitbarsting. Onder het eten
heeft, de man ziin bord vol aardappe
len op het hoofd van zijn vrouw ka-
-.ot ceslaeen. Zii werd ernstig aan hei
hoofd en den rechterpols gewond eu
bloedde lievig. Na voorloopi? verbon
den te ziin is zii naar het Ziekenhuis
overgebracht, vermoedelijk ie een pees
van.de hand doorgesneden. zoodat
drie vingers stiïf zullen blijven. De
man i* naar heb politiebureau ovv
gebracht.
WIJZICINC PENSIOENWET.
Op vragen van het Ud van dc Twee
de Kamer, den heer Gerhard, betreffen
de het niet in behandeling nemen van
zekere pen'ioenaan vragen door den
P&n'ioenraad heeft de minister van fi
nanciën het volgende geantwoord
Met het oog op het bij de Twecde
Kamer der Staten-Gcneraal aanhangig
gemaakt ontwerp van wet tot wijziging
van de Pen.-ioenwet »Q2ï (Slbl. no. 240)
heeft dc Pensioenraad aanvankelijk aan
gehouden een aantal aanvragen om pen
sioen van ambtenaren, die met ingang
van 1 Januari 1925 of van een lateren
datum den dienst verlaten of hun wacht
geld verliezen en die, zouden de hij
gemeld wetsontwerp voorgestelde wij
zigingen met t Januari 1023 ingaan,
geen recht op pensioen zouden hebben,
of een pensioen zouden ontvangen, la-
Onze LaeMoeS:
REDT UZELF!
De tweede acte
van liet drama
nvas geëindigd
en het doek
was gezakt.
Plotseling be
merkten de
menschen, die
dicht bij het
tooneel zaten
een vreemde
lucht en even l.-.rer drongen rookwolken
de zaal in. Als bij tooverslag sprong ieder
vn zijn plaats op en klonk het a!s uit
Sn mond: „Brand!"
Toen stond de held op van zijn plaats.
„Blijft allen zitten! Gedrang kan nood-.
>~'ig w-orden!" i-.-lireeuwde hij, en zijn
'oorden maakten zulk een diepen indruk
at iedereen weer vi. 1 stoel innam en af-
.-ael-.tte was nu gebeuren ging. De held
'anrielde verder tot hij bij een vrij zaal
pad kwam. Zonder ecu oogenblik te aar-
do tiij toen naar buiten, waar
liij mol een zakdoek langs zijn voorhoofd
reek en zuchtte: „Goddank, één is er ten
ilnste gered 1"
INCEZONDEN M E D E D EE LIN C E N
a GO Cts, por regel. I
Schrale
ruwe huid.Gesprongen
handen.Sprinoende lippen
1 Gebruik
&UR. OL
■'lp
ger dan dat. berekend volgens de be
staande bepalingen.
Toen met voldoende zekerheid bon
vordën aangenomen, dat bedoelde wijzi-.
ffmgen niet met 1 Januari 1935 in wer
king zouden tredep, ziin die pensioens-
lanvragen in behandeling genomen,
BOND VAN HUIS- EN CR0ND-
EICENAREN.
In de te Utrecht gehouden algenieeae
'ergadering van den Nederlandschen
Bond van hui;- cn grondeigenaren ea
bouwondernemers, i; in dc vacature van
voorzitter, ontstaan door het overlijden
mr. B. IJ. Vos, voorzien door de
benoeming van mr, J. A. de Meyier te
's-Gravenhage. Besloten werd ter huldi
ging van de nagedachtenis van mr. B.
H. Vo; een fond; ;e stichten; met ce
rer.te - daarvan zal extra propaganda
worden gemankt.
DE A RTILLERIE-tN RICHTINCEN.
In een Nota naar aanleiding van het
•erslag inzake het wetsontwerp, hou
dende begroot ing van het Staatsbedrijf
der Artillerie-Inrichtingen voor het
dienstjaar 192;. deelt de Minister van
Oorlog o m. mede
Met de geleidelijke overbrenging van'
de Constructiewerkplaatsen naar de
Hembrug is onlang; een begin ge
maakt. Verschillende orders voor oor
logsmateriaal worden thans bij de par*
•iculiere nijverheid geplaatst.
Bij dc ontworpen salarisrcgeling zal
de directie een grootere mate van vrij
heid krijgen in het bepalen van de be-
looningen van het personeel. De Minis-
bliift niettemin zijn aandacht op
deze aangelegenheid gevestigd houden.
Er :s een Tcgeling getroffen voor een
geregeld overleg tusschen vertegen
woordiger? der d'--ar'teraenten van Ma-
Koloniën en Oorlog en Je directie
der ArtiDci ic-Inrichtingenhet is op
eenvoudgfe leest geschoeid en voldoet
zeer gord.
AAN BLOEDVERGIFTIGING
OVERLEDEN. Mei. A. B. te NijSwil-
'IcrWitten» is na hevig lijden aan bloed,
vergiftiging overleden.
HOE GENOEGLIJK ROLT HET
LEVEN. 't Gebeurde een dezer nach
ten ongeveer één uur, vertelt de „Mep-
pelcr Cr:.", dal Jan zich nog wandelen
de in de Leijen te Staphorst bevond.
Op den weg liep een knorrepot en Jan
wilde dit even aan den eigenaar van het
dier vertellen. Hij klopte daarom bij een
landbouwer, die reeds lang ter rusie
was gegaan, op het raam. Onze land-_
bouwer bieek zoo vast te slapen, dat
Jan. om hem wakker te krijgen, al har*,
eter en harde: op bet raam sloeg. Op
eens werd dc deur nv.-t een nijdigen rule
geopend. Ja-i wite'e toen zijn bevin
ding mededeel, -, rtjch hij werd niet
eens aangehoord, want plotseling beuk
ten tot Jan's groote ontsteltenis tw-ea
sterke vuisten ongenadig op zijn rag en
werd hij op den l.o - -oe in een bij het
huis zij. de sloot -ingedompeld. On
dank is wereld; 'n m. dacht Jan. Hij
kroop vlug uit de sloot en kooshei
hazenpad.
INCEZONDEN M E D EO E E LI N C EN a 60 Cts. per regel.
De meest gevoelige huid laat zish volstrekt Pijnloos Scheren, door de baard-
oppervlakte vóór het inzeepen éérst In le wrijven met oen weinig PUROL
Feuilleton
,G«ai»torisceruu ui taling naar bet
Ehgelsc.1 van
BARONES ORCZY.
4S)
„Als wat. Kolonel Sci'ope?'vTocg
2o Kortaf. „Het zou prettiger zijn als
u zich wat duidelijker uitdrukte".
„Dc plicht van een f>ld iat is eorns
ho«l moeilijk", antwoordde hij. „En
het schijnt mij toe, dat. wij in dit ge
val geen keus hebben".
„U bedoelt'.'"
Do Kolonel haalde Jo schouder»
op.
„Een spion", zeido hij. „weet u
wat hem tc wachten staat, ala hij op
heeterdand let rapt wordt".
„Jiro is niet op hootordaad betrapt,
hij heeft zlclcelf vrijwillig overge
geven".
Jim Fiennes is een man van eer.
Hij zou ons zelf? zulk een schurk als
Tubal Longshankes niet laten ophan
gen oin een misdaad, dio hij zelf
heeft gepl- igd!"
Jim heeft geen misdaad gepleegd..
•„Behalve dat hij ontdekt ie", viel
do Kolonel haar in do rede, „of liet
vrijwillig of niet was, heeft er niets
mee te iaken. Maar dat Is voor een
spion het ergst© wat hem gebeuren
kan".
..Wat is u dan van plan te doen?"'
■-roeg ze wee».
„liet «enige wat ons te doen slaat,
om ei© diefstal van de brieven van
Zijn© Majesteit te wreken".
Zonder een spier te vertrekken
hoorde ze hem aan. Later op den
avond, toen Kolonel Scrop dit on
derhoud besprak met kapitein Lovell
mcoste» de beide mannen toch toe
geven. dat Barbara stalen zenuwen
en een s'erk gevoel van waardigheid
hnd. Maar haar wangen waren doods
bleek geworden, en zo wachtte oen
paar seconden voor zo ieta zet, uit
juuzsf dat de trilling hl haar stem
lianr zou verraden. Toen z.oi ze kalm:
„Is u van plan hom te dooden?"
„Er blijft ons niets andera over",
antwoordde de Kolonel.
„U durft hot toch niet te doen!"
antwoordde zij.
De Kolonel keek verbaasd. „Waar
om niet?" vroeg hij.
„Go weet toch wel waarmee Lord
Essex gedreigd heeft? Dnt. hij voor.
ieder van zijn pnjrtij die ter dood ge
bracht werd. drio Ivoningsgozindcn
ZOU ombrengen".
„Maar die uitspraak heeft geen be
trekking op een spion. En zelfs als
hij dat deed
..Nu?"
„Wij moeien een voorbeeld «tel
len".
„Ora aau uw wraaklust te voldoen
en don slag, dia aan uw ijdelheid is
toegebracht, t© verzachten".
„Juffer Barbara!" viel Kolonel
Scrope uit., cn zolfs kapitein Lovell
keek op van zijn schoenen om haar
een woedenden blik toe te werpen.
„Ja. ik weet het wel! ik weet hoi
wel!" ging ze ongeduldig voort. Dat
had ik niet moet zeggen. Het leven
van con man staat op het spel en ah
we daarom vechten, moeten we hel
deen met handschoentjes aan. Maar
ik tart u om vanavond uw geweten
eens oprecht te ondeizoeken, Kolo
nel Scropo, dan zult ge den waren
reden van uw haat voor Jim Fiennes
we! ontdekken".
„Ik haat Jim Fiennes niet", nni-
woordde do Kolonel rustig. In zeke
ren zin bewonder ik hem, want ik
ben er van overtuigd dat hij zijn el
lendig werk niet uit vrijen wil heef*
gedaan en van zijn moed en dapper
heid valt niet* dan goeds te zeggen.
Maar we zijn nu eenmaal in oorlog
en in den oorlog moet degoen die ver
liest. betalen, nog meer dan in vre
destijd. En nu verzoek ik 11 dringend
niet meer over deze onaangename ge
schiedenis te tobben. Ik had het alle
maal voor u geheim willen houder-
Dat is ook do reden waarom ik een
boodschap aan den heer Van Brent
heb gestuur."
„Hij kan niets doen, behalve sa
men met mij u te smeeken in naain
der menschelijkheid van uw voorne
mens al te zien. Kolonel Scrope.
„Mf-nscneiijkheid?" antwoordde a
Kolonel opgewonden. ..Menschelijk-
heid, zegt ge? Neen, juffer Barbara,
nu onderschat ge pw pleegvader'?
aanhankelijkheid voor den Koning.
De Heer van Brenr, is een Engelscii-
ruan van do oudo school, wie dc- hand
tegen den Koning durft op te heffen
is een verrader iu zijn oogen ju,
zelfs als het ziin eigen zcou was, zon
hij er zoo over denken. Jim Fiennes
heeft al veel eerder den dood aan
ons verdiend, omdat hij een vijario
van den Koning is, En door wat hii
nu heeft gedaan, bo ft 11 ij onze zaal;
meer nadeel berokkend dan lien
zulko nederlagen als die bij Na eby
zouden kunnen doen.
Neen. juffer Barbara, als ge nicl
een der onzen waart, do dochter van
een mijner oudsten vrienden, 't aan
genomen kind van een man, dien ik
hoog acht, dan zou ik u berispen ora
uw ontrouw aan den Koning".
,,.Tïm Fiennes is mijn man!" riep
Barbara uit. en hief tröfsch het hoofd
op. terwijl ze hardop haar liefde he-
leed. „Hij is mijn man ik ben zijn
vrouw, en ik heb hem lief"*
Bijna gelijktijdig klonk er een ver
baasden uitroep ven de beide man
nen. Oe Kolonel kwam naar Barba
ra toe en keek haar verbaasd eu on
derzoekend aan. Ze weerstond zijn
blik. kalm, rustig en na een paar se
conden keerde hij zich om en vloekte
binnensmonds.
...Mijn hemel!" zei hij. half tegen
zich zelf. „Daar had ik geen flauw
vermoeden van".
...Maar nu ee het weet smeek
te ze. „zal liet u dubbel zwaar
vallen".
..Ter wille van mij", ging ze op
hartstechtelijken toon voort, ..moet
ge een uitweg vinden"
Hij schudde het hoofd en het vol
gend® oogenblik lag ze voor hom op
haar knieën cn klemde zich met bei
de handen aan hem \ast.
„U moet er iels op vinden. Kolonel
Scrope", smeekte ze hem op harts
tochtelijke» toon. ,,U heeft de macht
11 moet. er wat op vinden. Deuk eens
aan; Jim en ik hebben als kinderen
samen gespeeld; onze ouders hebben
«lis met elkaar laten trouwen, maar
het noodlot hield ons jaren geschei
den. Maar ai dien tijd hadden we el
kaar lief. Nu onze levens zoo nauw
aan elkaar verbonden zijn, 'kunt u
den een niet treffen zonder de. ander.
Ik ben Jim's vrouw, als hij' sterft,
kan ik niet blijven loven; a!s ge hem
doodt, doodt ge mij ook".
Uit e-.-n gevoel van bescheidenheid
had Kapitein Lovell zich tot iu het
\erste heekje vap de groote hal te
rug getrokken. Hij had wel graag
zijn ooren [willen afsluiten voor heb
smcekeu van deze mooie vrouw, want
ieder woord dat ze zei, sneed hem
door de ziel, c-n hij knarsetandde van
woede, omdat bi; machteloos was
om baar smart te lenigen. Ilij had
lang genoeg onder Kolonel Scrope ge
diend ora te weten, 'dat het arme
kind hem 110-it zou kunnen bewegen,
om uf te wijken, van wat hij zijn
plicht vond. I'.n Kolonel Scrope liad
schijnbaar vo'k .men onbewogen naar
Barbara's smeekbeden geluisterd. Op
zijn iircnce gelaat was, niet te lezen
wat hit voelde; alleen de aangeboren
beleefdheid dwoti^ hem er toe te pro
testeeren tegen liet feit dat er ee»
vrouw voor hem knielde. Zachtjes
rich!ie hij Barbara op en bracht
haar naar ren sloel. Op zijn verzoek
ging ze zitten, maar ze zat kaars
recht, haar handen op de aimleunin-»
gen van haar stoel, het hoofd opge
heven. haar oogen nat van tranen,
terwijl ze iedere beweging volgde
van den man, die beschikken kon
over Jim's leven en dood.
(Wordt vervolgd)".
