HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
Buitenlandsch Overzicht
Woelige Dagen
MAANDAG 22 DECEMBER 1924 TWEEDE BLAD
VAN DE SCHAALVAARS
u.
De scuaalvaders waren aangesteld
om te voorkomen, dat bedelaars zou
den leven ten koste van de armen
die niet bedelden. Immers dit is de
korte inhoud van het lange verbod
dat dtn 25eteii April 1598 ter privé
\an het stadhuis werd afgelezen: nie
mand mocht bedelen; je mocht niet
geven op suaat noch nan jo deur;
wie onderstand begeerde. kon zich
aanmelden bij de aalmoezeniers.
Goed beschouwd, zegt liet deur-
plaatje van de vc-reoniging ..Welda
digheid nuar Vermogen" preeie» het
zelfde, inderdaad waren er toen en
nu bescheiden en vrijpostige armen.
Armoede die gemakkelijker lijdt dan
raagt, naast armoede die liever
vraagt dan werkt.
De stedelijke wetgever van 1508
duldt geen bedelarij, maar de bede
laars slaat hij niet alle even laag
aan. Hij ziet dat ..onder deckse! van
dezelve, ve'e dieverijen ©nde andere
mlsbruvcken daeheli-c\ aengherecht
werden", en zijn verbod geldt ieder
een: jong en oud, man en vrouw,
burger en vreemdeling; zieken noch
gezonden, lammen noch kreupelen,
blinden ncch jnelaatschen vinden ge
nade in zijn oogen. Waar hij ze ont-
dekt. 'aat hij ze oppakken, en hij
kent de plaatsen, waar ze zich neer
zetten: in brouwerijen, op bruggen,
in of voor de kerken en poorten. Nu
gaat hij schiften. Die hun beroep uit
oefenen ..met goeonden lichamen oft
imet ghoveynsde g'hcbreecVon, val-
sche pretexten oft mot oudere quado
practycken". zullen e«vaugcn geno
men en volgens de plakkaten gestraft
worden. Hij kent verder in- en uit-"
heemsche bedelaars. Do inheeinsvhe
zullen een werkhuis bestond nog
riet na de eerste overtreding „te
water en brood" gezet worden; na
de tweed© wacht hun geescling ©n
verbanning. Do vreemdeling zonder
middel ban beslaan motet daaren
tegen spoediger vertrekken. Hield hij
zich hier tor stede slecht» voor een en
keJen nacht op, dan wees men hem,
op een briefje van den schout bij
nacht, een verblijfplaats aan in het
bint Jacobs- of VrouwengastliuU, en
zoik! hem den volgenden dap ver
der, En zij die zich in dep loop van
•twee jaren in Haarlem goveWgd
hadden, maar zich ..met hou ren ar-
beydt oft© handtwerek niet en we
ten t© onderhouden", werden uitge-
noodigd, binnen acht dwen na af
kondiging van het verbod de stad
te verlaten en hun weegs t© gaan.
I)at zoo'n maatregel weinig resultaat
bad, ligt voor d« hand. Do uitgew©-
z-en bod© kin. ra liopen het platte land
af, en keerden vroeger of later in de
etad terug.
Zoo waren dan ovei'geb'evcn de
armen, di© In do termen vielen om
bedoeld te worden; zij, di© ..van de
aolmocasen ter noot end© ander» niet
cn boghecren t© leven". Om dezen te
Woord te staan, vergaderden de
toha.vlvaders den «rratcu Dinsdag
van elke maand, des namiddags om
twee uur, nadat z« in den voormid
dag met de schaa' waren rondgegaan.
In dezen tijd hadden ze hun kan
toor in het Prinsenhof. Spoedig zou
den zo hun eigen huis krijgen, maar
In het Prinsenhof zijn z© hun geze-
penden arbeid begonnen. Dit kan van
menigen anderen arbeid gex< gd wor
den. Wat is er in den loop der tij
den al niet ondergebracht In t' Pand
rn in 't Prinsenhof. Trek liet stad
hui* erbij, en go hebt een geheel
van gebouwen, waarvan do beschrij
ving een belangrijke bijdrage zou
leveren tot het H&arlemsch© levei
in schier al zijn openbaringen. Nie
He geschiedenis der gebouwenmes:
het verhaal van hetgeen binnen hui
muren heeft plants gehad. Mik»
steen knai u icis anders vertr'lcn
elk plekje weet wat nieuws. Wan
neer iemand ging oprakelen, wan
neer bij uit hoeken c-n gaten zou b
voorschijn brengen, niet het stof
der eeuwen, dut hij bij do voorjaars
schoonmaak van dit jaar nog ge
dwarreld heeft, maar herinneringen
vau belangrijke ©O minder beh
rijk© gebeurtenissen, hij zou menige
v©rT.vwnd© ontdekking doen. Wot is
hier a! niet gebeurd, waarvoor zijn
d<-zo gebouwen al niet gebruikt, van
de dagen af, toen monniken in de
botlc forellen ^verschalkten. tot on
zen crisistijd, toen jo niet Je vinei»
kaart naar do Pandploöts ging orr
een botjo te vangen. Men vergevt
mij deze uitweidinr, waartoe d»
sch aal vader» mij Su de gelegenheid
stellen. Uit do schemering, die in
do donkere dagen voor Kerstmi» deze
plaats in geheimzinnigheid hult. ko
men nl'crlei beelden naar voren.
Godsdienst, wetenschap, kunst
Maatkunde, handel, nijverheid, on
derwijs, armenzorg, nering, on hani-
eering, zo hebben voor korter of lan
ger tijd op dezen grond hun zelel ge
had. Een doorgangshuis, telkens een
ander toóneel! Denk u do groot© zaal
van ons stadhuis, gestoffeerd met
porseleïnkraampjC'3. De kramers mo
gen er geen kisten brengen, langs de
kleine trap brengen ze in manden
hun waar naar boven. Het is hun
erboden te rooken of eten te kooken,
hun koffiewater mogen ze opzetten
in het procureurskamertje. Overigens
zullen ze zich wachten eenig vertrek
tot slaapplaats te bezigen; onder hun
kraampjes zullen z? zich ter ruste
leggen. Welk c-en aanblik! En dit ie
de grafelijke feestzaal, straks recht
zaal, later trouwzaal. In hetzelfde
jaar richt de heer Hendrik Van der
Meer uit Amsterdam, een kamer bo-
n het Pand, van ouds genaamd
„de Wol kamer", tot schermkamer
Hij, is dans- en schermmeester,
gaat er driemaal per week schoolhou
den, maar zonder vuur en licht, zoo
dat hij de Haarlemsche jongelui al
leen bij dag les zal kuunen geveu. Is
er dan geen veelsoortig gebruik ge
maakt van dezen ge wijden grond?
Hier meldden de lezer ziet, dat
ik den draad van mijn verhaal weer
opneem de armen zich aan en
k'aagden den aalmoezeniers hun
r.ood, in eigen persoon ..ofte bij
eenipe gheloofweerdighe persooneri".
Fenigft bron van inkomsten 1 Hoeveel
Kinderen tot uw last En als de va
ders dan overtuigd waren, dat de
aanvragers niettegenstaande hun
goede naersticlicytbpraicheyt ende
soberieyt, van beuren arbeyt oft
hantwerek" niet leven konden, gaven
liun ©enigen wokelijkschen onder
band. Ontdekten ze daarentegen dat
zii di© „rioecklyvicli ende ghe6ont
zijnde, deur lc-diclieyt. droucken-
chap, onnutticiieyt, leuytheyt, ende
nde ra gebreken, hen der admoeseen
on woerd )g maken", dan hielden ze
de ondersteuning in. De ethische
zijde hunner armenzorg! Sommigen
zonden hun vrouw of hun kinderen
naar het kantoor, zooal6 nog wel ge
beurt. Dan kwam, meenden z.c, niet
zoo gemakkelijk aan het. licht, dat
ze geregelde l>ezoekers waren van do
herberg, waar ze zaten to drinken,
..ofto om eenich gelt- oft goet, hoe
wevuich dat zij, te spelen, dobbelen
oft huyssoheu". De straf volgde op
het kwaad, en de ongelukkigen
werden uit do stad geleid en ver
bannen.
Voor de Jeugd z.c,rgden de schaal
vaders in 't bijzonder. Het ontging
hun niet, dat door bedeion ..vee!
jong© persoonen geraccken oen qunet
gheoelschap"Goef nooit aan de deur
nan schamele ambachtsjongens, Geen
meesier of vrouw zeilde zijn jongens
of haar meisjes do straat op om te
troggelen; kunnen z.lj den kost nog
niet verdienen, d© armmeeators y.i
len zien wat zo deen kunnen,
zullen »1© zorg voor d»> kinderen v
hen. die van d© schaal leven, op zich
nemen, en een plaats voor hen zoe
ken bij ©-» goed meester.
Armenzorg wordt opvoodjng.
H. E. KNAPPERT.
IN CEZO N DFN M E tl E D E E LI N CE N
60 Ct». per rsgel.
VERKOUDHEID?
CARUSOL, 30 cent oerdoosje
DE TOOV ER PASTILLE
Bij Uw Drogist
Stadsnieuws
Algemeens Vereeniging
voor Bloembollencultuur
Do openingsrede
Héden, maandagmorgen is de 149o
algemeen© vergadering der Alge
meen© Vereeniging voor Bloembol
lencultuur geopend met een role
van don voorzitter, den heer E- II.
K rdn ge.
Het is een opwekkende taak, -al-
du» begon «preker een terugblik
to werpen op het jaar, dat ten eind©
spoedt; immer» het kan niet beter
gekenschetst worden don door do
woorden: welvaart en voorspoed. Of-
schoon dc uitgevoerdo hoeveelheid
bloembollen slechts met 1.500.000 K.G
vermeerderde, nam do wamde met
I 4.000.000 toe en l*©rrikte deze het
topcijfer van f 30.000.000.
Ondanks d© beslommeringen van
den levendige» handel, werden met
grooten ijver en geestdrift door lal'
van afdeelingen d© werkzaamheden
verricht voor Iiaro collectieve In
zendingen op de groote tentoonstel
ling van liet aanstaande voorjaar.
Dank zij de toewijding der daarvoor
uit de afdeelingen aangewezen com
mission en die van de overige in
zenders, kwam de zeer omvangrijke
vollegTondstenloonstelling tijdig ge.
reed.
Dat dit geen geringe pracstatie is
zal ieder toestemmen, die verneemt,
jda.L er ongevetV it wee en eetn half
millioen bollc-n geplant zijn, afgezien
van de talrijke .heester- en planten
groepen, Tol-tuinen, vrachtboomtuï-
nen, boordbedden enz., en dat voor.
elke afzonderlijke inzending van
deze geweldige massa plantmateriaal
in onderdeden uitgewerkte plannen'
en teekenigen moesten worden ont
worpen. Zonder ©enige overdrijving
mag dan ook worden voorspeld, dat
de vollegrondstentoonstelling, die hot
geheele terrein van 16 Hectaren tot
iu alle uithoeken vult, een gebeurte
nis op tuinbouwgebied zal worden,
die alles overtreft., wat in dit op
zie lit tot dusver is gezien.
Verder merkt spreker op 'dat zoo
wel in het binnen- als in het buiten
land groot© belangstelling voor deze
tentoonstelling wordt betoond. Met
dank werd gememoreerd dat de Ko
ningin en de Koningin-Mceder me
dailles hebben beschikbaar gesteld.
Daarna ging spreker voort
Met waardigheid en piëteit heeft
.'o vereeniging onlangs den dag her
dacht, waarop honderd jaar sc-lelen
haar stichter geboren werd. Aan liet
toen gesprokene behoeft hier slechts
te worden toegevoegddat eenipo
dagen later een aanbieding van het
gemeentebestuur van Hillegom is in
gekomen. waarover de beschrijvings
brief heden nader© bijzonderheden
behelst. Zonder ook maar er-nigszins
vooruit t© willen loopen op de 6traks
te honden gedachtenwis^eling en ge
heel afgezien van de nopens die aan
bieding i© nemen beslissing, moge ik
in deze vergadering aan het gemeen
tebestuur van Hillegom den dank
herhalen, dien het hoofdbestuur bet
reeds aanstonds no ontvangst van
het aanbod schriftelijk heeft ©c--
brnclit. Ho© men ook over de al ot
l iet wen°chelijkh«d der aanvaar
ding oordeelde, bet royal© aanbod
der gemeente Hillegom zal zeker op
uw aller waardeering aanspraak mo
gen maken.
Spr. eindigde met. den wenseh.
dat d© besprekingen en de hesluiten
bebeorscht worden doó'' de wel over
wogen overtuiging ©n den krachtige»
wcnsch, om de belangen der vereoni-
pint' en dus van het bloenibollenlv*-
driif in cl ziin geledingen op d©
best moeMüke wijze t© behartigen en
te bevorderen.
INSCHRIJVING VOOR DEN
DIENSTPLICHT.
Do Burgemeester van Haarlem
mankt bekend, dat in Januftr a s.
voor den dienstplicht, moeten worden
ingeschreven personen, die geboren
zijn in 1906.
Voor d© aangifte ter inschrijving
z.nl in het 1 ij zon 'er gelegenheid wor
den Begeven ter gemeen te-secretarie
op Maandag. 5 Januari 192-5 voor hen
wier namen aanvangen met oen der
letters A. 11. of C.
Dinsdag, G Januari 1923 voor D. E.
F. of G.
Woensdag. 7 Januari 1925 voor
H. I. J. of K.
Donderdag 8 Januari 1925 voor L.
M. N. O. of P.
Vrijdag. 9 Januari 1925 voor Q. R.
S. of T. ©n
Zaterdas 19 Januari 1923 voor I'.
V. \V. X. of Z. telkens van d©« voor
middags 9 lot des middags 12 uur.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN.
Terne t<e bekomen bijL. de Bruin,
Drsuloütraat 18 rood, armband
Braaksma, Generaal Joubertstraat
■i". bal; Politiebureau, Smedestraat,
bril in étui: M. J. A. v. d. Storm,
Jan tot raat 29. broche; Postkantoor,
God. Oude Gracht, cheque; Politio-
b ure au, Smedestraat, ijzeren ketting;
M. Koning. Amstordamstraat 3 F,
kraag- dames; J. de Blazer, Hofdijk-
plein 27, porteinonnaio met inhoud
It. M. -• d. Hart, Gael©iraat 51,
pel ie Gem« eiitereiniglng Haarlem,
roeiboot W. Koel, Frans Halsstraat
'27a. rijwielbelaat-ingploatjeIJ. van
Maurik. I-cidiSclieplein 24 zwart ro
zenkrans: P. v. d. Berg, Korte ITof-
S tra at 9 <1.. tuinslang: J- Vermeulen.
Orarijoboomstraat- 66, handschoen,
dames: P. v. d. Graaf. Kleverparkweg
90. jongendhandschoen P. Vcrziil-
Iktc. Heerensingel 131 C, "laoé hee-
renhandschoenH- StuzffopNiouwe-
landstraat 10. erijze damefihand-
©clioenJ. lütscro. Brouworevaart 4,
herdershond; J. Breeuwen, Generaal
Joubertslraat 61. hond geelwit; J.
Overtoom, Assendelvereferaat 40 rood,
jonge honden Kennel Fauna A. Sicr-
veld. Klein Heiligland 3:7, rijwielhand-
hi'schermer; A. Ivan, Oost Indiëstraat
22. dameshorloge A. C. lluyboom,
Gortesleeg 10. ijsmuts.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 178
VROEG NAAR BED
Deelt aan de fa-
mfiia mee, dat
hij nic-t meegaat
naar de bioscoop,
hij i» moe en wil
weieens vroeg
naar bed
eindelijk zal hij
dan toch eens
een flinke nacht
rust hebben als
za thuis zijn ia
er altijd iets dat
hem ophoudt
beëindigt de
krant en kijkt op
zijn horloge
acht urur dat
is toch nog wat
al te vroeg om te
gaan slapen
herinnert zich
dat hij Jlansen
nu mooi eens kan.
opbellen voor dat
lange gesprek,
dat hij altijd
moet uitstellen
begint de lichten
uit te doen, ziet
dat er een nieuw
tijdschrift ie ge
komen en blijft
daa.r een tijdje in
staan lezen
leesfc het geheele
tijdschrift en her
innert zich dat
hij zijn vrouw
heeft beloofd in
de keukenkast
een plank te her
stellen
Toch in de keu
ken lijkt het hem
een goed idee om
nog wat te eten.
voor hij naar
kooi gaat
die hij nog lang
nadat liet laat
ste stukje eten
verdwenen is,
tracht op te los-
geeffc den strijd
op en besluit om
na die boterham
nog een pijp te
rooken voor hij
naar boven gaat
meent, dat hij al
rookende niet be
ier kan doen, dan
zich met wat pa
tience bezig te
houden
hoort de familie
over het grint
aankomen en
kan nog net ont
snappen, voor
zij hem gezien
hebben.
(Nadruk' verbbden.j
HERRIOT OVER DE COMMUNISTISCHE ACTIE IN FRANKRIJK.
POLITIEKE GEVANGENEN IN BEIEREN IN VRIJHEID GESTELD.
Het communisme in
Frankrijk,
Ilerrlot heeft ©enige journalisten
ontvangen en naar aanleiding der
communistische actie verklaard dat
er dagelijks op perficdc wijze val-
sche bericht.n worde verspreid om
do openbare meening schrik aan to
jagen. De regeering hemt de miiuige
gebeurtenissen niet afgewacht om ds
Fransche of buitonlandsche agiiaio-
ren, die de openbare rust. willc-n ver
sloren of tot geweld aansporen,
scherp te surveilleer©». Aanstonds
nadat de regeering aan liet bewind
was gekomen, heeft zij haar agen
ten de noodige instructies gegeven
en de orde werd geen oogenblik ver
stoord. Do rust in de toekomst zal
op dezelfde wijze worden verzekerd.
Harriot waarschuwde dat do voor
zorgsmaatregelen. welke doof1 de re-
geering zijn getroffen, ten onrecht©
worden opgevat als een aanwijzing
van onmiddellijk gevaar. JLj deed
oen beroep op alle burgers om zich
tegen dergelijke procédés te koeren,
daar deze bet moreelo ©n inatcrieele
credict van Frankrijk schaden op
een moment, waarop do laiitenland-
scho toestand van Frankrijk uitne
mend is en d© financieele toestand
zich herstelt. Do regeoring hoeft geen
enkele aansporing noodig om voort
te gaan met een even groote kalmte
als methode en vastberadenheid haar
plicht te doen. Zoo noodig zal zij mot
alle energie elk© poging tot wanorde,
van welke zijde zij ook komt. onder
drukken. De regeering rekent, hier
bij op den klaren blik dor arbeiders,
die l>eseffen dat zij meer te wachten
zijn van een hervormingspolitiek dan
van cenige uitbarstingen van geweld-
Parijs, dat- zich tijdens den oorlog
niet door werkelijke gevaren van de
wijs liet brengen, zal zich niet laten
verontrusten door denkbeeldige ge
varen. „Ons land wil den vrede", al
dus Ilerriot, „wij staan er borg
voor".
In antwoord op een vraag der Jour
ualisu-n legde Heriiot den nadruk op
de vertrouwelijke hartelijkheid der
hei rekkingen tueöchén Frankrijk en
de buiienlaudsche mogendheden, o.a.
Engeland. ,.Deze hartelijkheid", zoo
zeide hij, „zal gelegenheid hebben
zich te uilen, wadneer den JOer. Jan.
de vraag wordt gesteld betreffende
de ontruiming der Keulsche zóne
door de Enecdschen".
Met betrekking tot Marokko ver
klaarde Ilerriot dat er tusschen de
regeering en Lyautey volledig© over
eenstemming bestaat. ,,\Vij kunnen
ons op zijn helder inzicht en politie
ke» zin verlaten", besloot hij.
Het Zwitsersche 'eger.
In liet, Zwitsersche parlement
wordt de legeroreanimatie besproken
als in zoovel© landen het geval is. In
dezen lijd, waarin zoo om ontwape
ning geroer en wordt, is dat ook geen
wonder. Misschien zeden wc een
reorganisatie van het kleine Zwitser
sche leper niet eens besproken heb
ben. We zouden met een gewoon bo
rn-hi hebben kunnen volstaan ais
de Zwitsers niet hot plan hadden,
hun leger te versterken.
De organisatie bedeelt namelijk,
hei aantal reernten te vermeerderen,
terwijl bovendien verschillende her
vormingen zullen worden ingevoerd
om de gevechtswanrde van de weer
macht to vergroolen.
Morlaud, vertegenwoordiger voor
Genève, achtte deze reorganisatie t©
vergaand en da begrooting van 80
millioen franc te hoog. Te verwach
ten was naar zijn meening g.-weesf.
dat Zwitserland, in verband mei de
International© plannen tot lieperking
der bewapening, zijn Begrooting zou
hebben verminderd.
Daartegen trad Scheurer. leider
van 't militaire Dep., in het krijt*
O.a. betoogde hij, dat al moge de
Volkenbond thans meer beteekenen
clan twee jaren geleden, hij toch „een
plantje is, dat men tijd tot opgroeien
moet laten". Op den weg, dien de
volkenbond wijst, „gaat het lang
zaam, en voor- en achterwaarts". Op
de schoons lagen van Genève zijn ge
volgd minder schoone dagen te Ro
me en na de vredelievende verklarin
gen te Genève heeft men gehoord van
besprekingen tusschen enkele Staten
die géén vrede ademden".
Zwitserland kan niet verder gaan
clan het reeds deed; anders zou het le
ger niets meer beteekenen. Dit. heeft
men den organen van den Volken
bond ook meegedeeld. Zwitserland
wil vri' en onafhankelijk blijven.
Zoo zien we weer dat het met de
ontwapening nog niet zoo snel gaat.
Maar moet- Zwitserland nu juist heb
tegendeel gaan doen? liet land, waar
in juist zulke mooie resultaten zijn
bereikt en waar het protocol tot
6tand kwam?
Neen, ontwapend is Europa, is de
wereld nog lang niet.
Uit Beieren-
Beieren heeft een aantal gevange
nen vrijgelaten, zoo het, heet „voor-
loopig". En zij. die langen liid Ln
gevangenis of tuchthuis hebben ge
zeten. haastten zich deze ongezellige
gehouwen te verlaten.
Hitier en Kriebel werden om twaalf
uur Vrijdaemiddag ontslagen. Van
de gevangenis van Landsberg beeaf
Hitier zich per auto naar het nabij-
ge'egen st-aiicn, na eerst snel af
scheid van enkele geestverwanten te
hebben genomen en ging naar Mun-
chen. Zijn plan om zich eerst gedu
rende ©enigen tijd te Utting te ves
tigen schijnt, hij te hebben opgege
ven. Onmiddellijk na zijn aankomst
te Munchen heeft hij generaal Lu-
dendorff opgebeld.
In den loop van den dag ziin ook
Erich Mühram en zijn drie commu
nistische lotgenooten vrijgelaten.
Mijhsam is naar Berlijn vertrokken.
I-Iij schijnt van plan naar Sovjet-
Rusland te verhuizen. Daar hij geen
IW-r is, kan hij te Munchc-n niet
nvWr worden geduld. Fechenbach. die
onlangs ernstig ziek is geweest, bleek
bij het verlaten van de gevangenis
vrijwel geheel hersteld te zijn. Zijn
medebeklaagdo Lembko is daarente
gen in het tuchthuis zeer verzwakt,-
Feuilleton
.Goautoriseerue vertaling naar het
Engelsen van
BARONES ORCZY.
49)
„Juffer Barbara", begon lui «P
kalmen en niet onvriendelijke» toon,
„ik verzoek u te gelooven dat wat. go
mij zooeven verteld hebt, mij veel
leed heeft gedaan. Ik zweer u dat
ik, wanneer het in mijn macht stond
om, zoonis ge zegt, er iets op te vin
den. ik dit gaarne «toen zou. Maar ik
zweer u ook ciat mijn plicht mij dier-
banrder is dan medelijden of vriend
schap. En ik verzoek u nederig om
naar mij te luisteren", ging hij voort
toen hij zag dat Barbara een bewe
ging maakte alsof ?e weer wat wilde
leggen. „Mijn plicht is mij in dit
geval zoo duidelijk dat ik mij zelf zou
verachten, en door iedereen veroor
deeld zou worde», als ik den gang
van zaken door mijn gevoelens zou
beïnvloeden. Ik ben een officier in
dienst- des konings en Jim Fiennes
heeft iet© gedaan wat naar mijn wee
ning en naar do mcening der advi-
teurs van den Koning, zijn partij on
herstelbare schade zal toebrengen,
door den naam van den Koning on
der zijn volk in opspraak te brengen.
Wat het gevolg zal r.fjn van het, open
baar maken der brieven, daaraan
durven wij nog goen van allen te
denken, maar wat er ook gebeurt,
zal het gevolg zijn van wat Jim Fien
nes deed. Ik vertel u dit alles, omdat
ik graag wil, dat u begrijpt boe on
mogelijk het voor mij is. om naar
uw verzoek te luisteren. Het leven
van Jim Fiennes kan niet gespaard
worden. Het was mijn bedoeling hem
binnen het uur te laten doodschie
ten".
Ilij zweeg een oogenbiik en keek
naar het mooie gezichtje voor liem.
Hel was doodsbleek, zelfs de lippen;
Barbara's hals etak als wit marmer
af tegen den achtergrond van den
met, fluweel bekleeden stoel; de oogen
waren groot, maar er stonden geen
tranen in on zo schitterden op onna
tuurlijke wijze. Er sprak geen angst
uit het strakke gelaat- en ook niet uit
haar houding alleon een vastbera
denheid om te vechten; tot haar laat-
8ten adem te vechten voor een le
ven, dai. haar zoo dierbaar was.
Er volgde een diepe stilte. De
kerkklok in da verte sloeg een uur
vóór middennacht. Jaren later her
innerde Barbara zich nog het slaan
tan do klok, en als zo al voor dien
tijd was ingeslapen, werd ze onher
roepelijk om elf uur wakker met het
gevoel of er c-©n hand op haar schou
der werd gelogd de koude hand
van het Noodlot. Een oogenblik la
ter begon Kolonel Scrope weer, maar
nu was zijn toon strenger en zijn op
treden veel meer kortaf.
„Mij dunkt, juffer Barbara", zei
hij kalm, „dat ik het u nu wel dui
delijk gemaakt heb, dat liet volko
men nutteloos voor u is om wegens
persoonlijke of ecnliineuteele redenen
vrijspraak voor Fiennes te vragen.
Als u geen andere argumenten kunt
aanvoeren dan liefde. kinderjaren,
vriendschap en dergelijke, kunt u
even goed tegen de muren praten als
tegen mij. Ik ben een soldaat en
geen dichter. De reputatie van den
Koning is in mijn oogen meer waard
dan uw geluk. Dit- klinkt hard en
ongevoelig en ik schaam mij, dat ik
het zoo zeg. Maar ik heb te veel ach
ting voor u om to denken, dat u het
mij kwalijk zult nemen, wanneer <"!c
U behandel als een verstandige, ern
stige vrouw, liever dan als een dom
kind. dat vertroeteld en gevleid
wordt, voor men haar een biltere pil
le slikken pceft. Dat voelt u toc-h zelf
ook wel, is het niet?"
Barbara knikte toestemmend, maar
er kwam een verbaasde uitdrukking
np haar gezicht en voor het eerst se
dert het begin van hun gesprek voel
de zc een soort, vage angst, want ze
begreep dat do Kolonel ©en onher
roepelijk besluit genomen had, waar
van Jim's lot en liaar eigen zou af
hangen.
„Maar", ging de oude soldaat Ha
een oogenblik voort, „als go hem wer
kelijk lief hebt, en hij deze liefde be
antwoordt, kan ik u wel zeggen op
welke wijze ge niet alleen uw echt
genoot een dienst kunt bewijzen, en
zelfs zijn leven kunt redden, maar
ook de zaak van den Koning kunt
dienen, en daardoor zeker zijn van
do eeuwige dankbaarheid van alle
Koningsgezinden".
„En hoe dan?' vroeg zij.
„Als de brieven van Zijne Majesteit
mij morgen om 12 uur ongeschonden
ter hand worden gesteld", antwoord
de do Kolonel, „is Jim Fiennes vrij".
Met een plotseling, onwillekeurig
gebaar sloeg Barbara haar hand voor
liaar mond. Bijna was haar 'n kreet
van hoop, opwinding en twijfel ont
snapt. De blieven van den Koning
terug brengen! Daar had ze nooit
aan gedacht. Een voorwaarde, om
Jims leven te redden, waarover Jim
alleen kon beslissen. Zou hij het
doen? Barbara wist het niet.
Er wordt vaak gezegd dat yrou-
wen niet hetzelfde eergevoel hebben
als hoogstaande mannen. Hoe het
ook zij Barbara kreeg weer hoop.
Misschien was ze wel al te gauw blij
met do mogelijkheden, die in deze
enkele woorden besloten lageu: „De
brieven van den Koning terug ge
ven. Kolonel Scrope had ziin oogen
niet van haar afgewend: er was een
uitdrukking van spanning op zijn ge
laat. Van alle dingen ter wereld was
dit hein hot dierbaarst: de brieven
Van den Koning terug te krijgen;
maar hij was geen menschenkenner:
hij kendo Jim Fiennes niet, en hij
kendo Barbara niet. De tijd van zijn
jeugd was lang voorbij; misschien
was hij nooit jong geweest, maar hij
had Vaak liooren verkondigen dat een
vrouw altijd haar zin kon krijgen,
van den man, die haar lief had. als
ze er maar genoeg liaar best voor
deed. Ilij zou er nooit over gedacht
hebben om Jim zelf zulk een voorstel
te doen dab doen mannen niet
en misschien was hij er in zijn hart
van overtuigd dat Jim er hem een
klap in zijn gezicht voor zou geven.
Maar in iederen man, soldaat of
staatsman, schuilt een zekere mate
van minachting voor de idealen van
den vijand: oen man is een verrader
als hij zich hij de tegenpartij aan
sluit en hij is een bekeerling wan
neer hij zijn eigen kant in den steek
laat om zich hij de andere aan te
sluiten. Kolonel Scrope zon Jim mis
schien niet hoog geschat hebben als
liij zijn voorstel aannam, maar hij
zou zeker minder slecht over hem
gedacht hebben dan hij nu deed.
Na dat eene onwillekeurige gebaar
had Barbara zich niet meer bewogen
en geen woord meer gezegd. Hoop
eu vrees vochten om den voorrang.
Zo had nog geen tijd om na te den
ken, omdat haar heele ziel en al haar
gedachten vervuld waren van dat
eene: het leven van Jim. Na een
oogenblik zei ze kalm:
„Misschien heeft mijn man het niet
meer in zijn macht om de brieven te
rug ie geven".
„Hij misschien niet", antwoordde
de» Kolonel. „Maar wel zij. die hem
gebruikten om het \uile werk voor
hen le doen".
„li bedoelt de parlement spartij?"
„Meer in het bijzonder Fa» fax".
„Generaal Fairfax? Wat heeft
die
'fWordf vervolgd)'.
