HAARLEM'S DAGBLAD Brieven uit Engeland FLITSEN SHAW's SAINT JOANNE SCHULDIG?! MAANDAG 19 JANUARI 1925 TWEEDE BLAD (Van onzen eorre: pondent.) De oplossing van het Woningen-vraagstuk Londen 14 Januari. De woningnood in Engeland is thans too hoog gestegen dat geen lapmid delen, als subsidie: aan de bouwers, meer helpen en er drastisch moet wor den ingegrepen om een eind te waken aan dep meer dan ellendige» toe.-tand van overbevolking in de armenwijken dei grootc steden. We hebben in den laaisten tijd tal van niei-oliicieele, doch daarom niet minder vertrouwbare onderroekingen r.aar die toe:iandea gehad en afgrijse lijke verhalen gehoord .an bi.i.oorbeeld twaalf personen ia twee kamers of van zeven tot acht op één en dit niet als een uitzondering, maar ia sommige wijken vrijwel als regel. liet kon ook niet anders. De bevol king van een land neemt regelmatig toe, tenzij, zooals bijv, in Frankrijk of in Ierland uet gobooitccijl'er het :terfte- cijfer niet overtreft. In Ierland is dat grootendeels toe te schrijven aan emi gratie naar Amerika op groot- -chaat. vel tli beur- n vooral het bouwbedrijf stil lag door nebrek aan arbeidskrach ten en aan materiaal. Sindsdien is er wel een verbetering gekomen en wordt er zoetjesaan steeds meer gebouwd, maar toch is de aanbouw van huizen nog steeds lang niet zoo groot al- de steeds grooter wordende vraag en zijn ook de huizen, die gebouwd worden, veelal te duur om de vraag naar atbei- derswoningea sterk te verminderen. veel belangxiiker factor is het zeer ver hoogde arbeidsloon en het veel vermin derde productievermogen der werklie den. i)e metselaar* bijvoorbeeld worden door hun vakverenigingen vrijwel ge dwongen niet meer dan drie- of vier bonden! steenen f leggen, ofschoon rij het vroeger gemakkelijk toi het duo- be Ie brachten. Ken metselaar, die :e i'cerig wordt door naijverige ge.-el- len aan zijn ..trade union" gerappor teerd met het gevolg, dat over geheel Engeland h< haast linderd. Het icht door nigen leden openbaar gemaakt en in de Man chester Guardian opgenomen, dat een metselaar in ons land tot tweeduizend Bteenen too legt. heeft hier sensatie gemaakt. Men weet wel dat Engel-.-He steenes xoowat een duim djkkor dan Holland«che en dus moeilijker -e ban- teeren zijn. maar dat verklaart het &tr nog t Waarom werken «!e metselaars i Fn- geland 100 traag? Het rijn volstrekt niet de met «©laai* alleen; loodgieter rijn niet minder hang om to veel te ri"en en in vrijwel alle bedrijven wor.it lang zoo goed met nieer gearbeid VÓor den oorlog, -nda' i. bet fep. dat over de gebede linio de ioonen meer dan verdubbeld zyn. Dit is voor een I aan c »logi rneesj buitenre- - c» loor-cn ei. '••en en verkregen, anderdeels aan den verhoog den leven- 'andaaxd en ia «ie derde plaats aan. het algeheek ver keerde denk beeld, dat ttage arbeid ook aan do an dere arbeider» van hetzelfde vak meer Vans geeft. Dit laatste denkbeeld moeilijk n!t te roeien, !fe» is natu t - -ik fout. want •lecht en langzaam werken verhoogt de productieko-ten roo aanzienlijk. dat bet voleindigde product wat he. ooit js •e duur wordt v-'-r het publiek da: zelf do"-r de om«tandigheden ook heel minder koopkrachtig is geworden. Hoe veel behoefte riten ook aan een product heeft, al. het boven de begrooting gaat. bluft het onbereikbaar. Zoo daalt van self de vraag en «le patroons kunnen niet op volle kracht lat-n werken. Vooral in het bouwbedrijf is dat ja renlang eterk gevoeld. De koopprijs en do huurprijs van huirea ers van étage- woningen (flats) is zoo opgedreven, dat het publiek eenvoud g - et bij machte is te koopeu en nog veel minder te huren. Wie een flat wil huren dat vroe ger vijftig pond per .iaar kostte, moet thans honlerdtwintig betalen en be ginnen met een premie, van een paar honderd pond neer te leggen. Dit is wel ottwefig. maar de wet «©makke luk 'e on*duiken als men die ir ho- derd pond vraagt voor overneming van wrat Itaoleums en oode „fittings"' voor elecirisch licht. Maar de Kogelsehe arbeiders ziin ten slotto zelf de dupe. wat woningen be treft, van hun verkeerde politiek van op halve kracht te werken. Het eischi een krachtige hand, om ondanks de tegenwerking der vakver- ccnigingen, jn het bouwbedrijf toch den huizenbouw te bespoedigen. Wcrkloozo arbeiders ziin er ongelukkig nog te over, maar de bedoelde vakvereenigin- gen i/den met h ind en tand voor hun recht, slechts vo'tcerde arbeider» n het bouwbedrijf toe te laten. Zulk een leer tijd duutt jaren en men kan daar niet op wachten. Een bekende ondernemer van grootc bedrijven. Lord Wcir, is nu op het denk beeld gekomen op groote schaal huizen te bouwen zonder kalk of steen en die dus niet den arbeid van metselaars be hoeven. Hij is de man, die huiien wil bouwen van staal en heefr er reeds ge- ruimen tijd proeven mee genomen in zijn fabrieken aan de Clyde-rrvier in ixhotland en hij 15 thans in staat ge weest ccnige modellen van gepantserde huizen ie bouwen, die hij aan het oor deel van bouwspecialitcien en gemeente' autoriteiten heeft onderworpen. Dit heeft plaats gehad in de fabrie ken der ingenieursfirma van G. en J. Weit te Glasgow en is niet ongunsig uitgevallen. Lord Weir, die het plan van dien massabouw ontworpen heeft, en die thans aan een groot aantal ge meenten beeft aangeboden daar gratis raodelhuixrn neer te zetten, otn te zien wat het publiek er van zeggen /al, is een echte, hard werkende Schot van buitengewoon organisatietalent. Slij heeft in den oorlog de massaproductie van ammunitie geleid, een reusachtig indeelt den iet <an eggen, dat het grootz oorlog beeft helpen winnen. Lord Wear heef: een uitstekende leerschool doortoopen. waarbij hij .niet allern jarenlang al» bankwerker in de fabnek van ziin vader heeft geaibead om alle onderdeelen van het ingenieurs vak grondig te leeren, maar die hem ook in tal tan fabrieken op het vaste land van Europa en in Amerika heeft binnengeleid, zoodat hij niet als zoo vele Fngelschezi eenzijdig ontwikkeld is. Hij i» thans de meest bekende groot» gezoi tand beleid de onderneming G. en J. Weir tot grooten bloei gebracht. Thans wil hij zijn vernuft piet meer scherpen op het vervaardigen van oor- log -materiaal, doch aan Groot-Orittani) nié de oplos«ing brengen van het vraag stuk, dat drie Yegeeringen niet hebben kunnen oplossen met hun stelsel van subsidies, die grootendeels vloeiden in de zakken der leveranciers van bouw materiaal, die onmiddellijk hun ?>rijzcn verhoogden zoodra zij hoorden, dat er een subsidie gegeven werd. Al die herwaren worden onder.angen door Lord Weir, die aanbie.lt huizen klaar te leveren van de fabriek, welke in drie motorlorries rechtstreek» naar den bouwgrond worden gebracht Uit graven van fundamenten is •-••Igens bem onnoo-dig. alleen geliikmakezi in den grond, waarop dan «n onder grond van blokken gewapend beton Hel geraamte van die hu-zen bestaat uit stevige stalen rails (girders), waar in de grondbalken van hou; tijn be vestigd. "De muren worden a!< ren sfa- len geraamte in elkaar geret en daarna met talen fc>lat-n bedekt. Der»» jiin van binnen bedekt met een dikke laag houtpulp. welke er tegen aangrpcr«t is en die is weer bedekt door een laag asbestpapier. welke de«noods (maar niet noodzakeli'k) weer kan worden be hangen. De afbeeldingen. «lie ik van het geperste a*be«tpapier gezien heb, geven een patroon aan, dat allicht ver kieslijker is dan het gewoonlijk Icetiike ©n spoedig groezelige papier, dat men hier in nrb©ider*woningrn ziet, De binnenwanden ziin van dun hout of staal, de deure ziin van hout, de ramen en binten van staal. IV groote vraag is natuurlijk of zulke huizen sterk aan temperatuurswisse lingen onderhevig zijn. met andere woorden of zo in den winter koud en in den zomer warm rijn en of ze vol doende kunnen worden geventileerd. De bedoeling -«-hiint zijn dat er in de» buitenmuur een lucht vak openblijft. Dat rou ongetwijfeld het beswaar van warm te en koude opheffen. Het ventilatie- vraagstuk is ernstiger. Traliegaten in muren worden in den winter roer-tal dichtgehouden voor de warmte, roes ten en raken onklaar. Het is evenwel ondenkbaar, dat Lotd Weir dat bezwaar niet zou hebben ondervangen. Ander» gaan onvermijdelijk de staten wanden „xwceten" co zet zich mogelijk een neerslag af tusscheit het staal en het houtpulpbe.-chot. We zullen spoedig gelegenheid hebben In of bij' Londen dergelijke inodelhuizen te zien en moe- ons oordeel opschorten. Hel zijn en blijven noodwoningen, niet meer, en haar levensduur wordt oj» veertig jaar geschat. Van buiten gezien zijn de ,'oaingcn uiterst eenvoudig en het Jeelijhsie is dat ze alle precies hetzelf de zijn. Maar ze staan elk op zichzelf cn men heeft dus niets mei zijn buur man te maken. Ze bevatten een 'woon kamer, een keuken, twee slaapkamers, een badkamer, provisiekamer en kolen- keldcrije. De kamers zijn van verschil lende afmetingen, gemiddeld 4 bij 3 meter. Alles is gelijkvloers en onder et schuine dak zal nog wel een vlie- ng zijn ln de slaapkamer» zijn hoek asten en in de woonkamer een kast ingebouwd en een vaste plankenkast oor het aardewerk. De kosten van zulke huizen worden thans geschat op ongeveer 5400 gul den, maar bij massaproductie wordt dat zeker aanzienlijk minder. Ze kunnen erhuurd worden tegen een prijs, dien de arbeider-, betalen kunnen. De vraag nu of zij er aan zullen willen en of de woningen in de practijk zullen vol doen. XYX. RADIOPROGRAMMA MAANDAG 19 JANUARI. Hilversum S. F. R. 1050 M. 6 n.in. Kindertje. Mevr. Antoinette vau Dijk. Hih Draaé i Oin- •r liet Dreedner Strijk- kwartet, bestaande uit de lieereu Pritsehe, ëchncider, Kipliun cn Kropholler. Amsterdam 217S M. 10.15 r.m. Tijdsein Vaz Dias (Off. Am sterdamsohe Tijd.) 4.30 n.m. Tijdsein Vaz Diss (Off. Am stcrdamsche Tijd.) Amsterdam P. X. 1050 M. 9 n.m. Concert der firm* W. Boosmsn. Programma: J. Een Zomer Zondagmorgen 'Brandt Buy»». 2. Rêverie (Cur Kint) heult- orjel en ju-»:. - fDykes» 4. Médilation or/ci (Huk. r. d. furnl, S. Soldatenkoor uit „Fausl" orgel en piano. 6. Pastorale, orgel (Kdrzmnd Parlow) 7. Traurncrei (fichu inann) 8. Lofrairg (Brandt Buys) orgel. I>© orgelmuziek wordt verzorgd door den heer A. G. Kuypers, le Amsterdam. Londen t L.O. 165 M. (Nedsrl. tijd.) 4.20 n.m. Tijdsein van Greenwich. lualek van het Trocadero-Reslaurant. 7.50 n.m. Concert. Orkest, o.a.Maroh „Dricanl Greeting" (Boring» Ouverture Dragons d- Vtllar»", Opera Cum iQiu- (Maii'ar:) I* -r,.»rd Huhl .vrd (bariton): Blow, ),:„w. Thou Winter Wind <fi©rjeant) .Sm» f the tea (ColeridgeTaylor) Ma t-te-ll.-Jiear, liederen met de harp. Or- ke»t o.a.: „Gold and Silver" Yalao (Lc- 10.20 n.m. Orkest „Chinose Festival" (Pickard) cru. Chelmsford 6 X. X., 1900 M. (Ned. tijd) f«eft bet gehee'.e programma van Leo Bournemouth 6 B. M. Z15 M. (Ned. tijd) Manchester 3 Z IJ. SIS M. (Nedtrl. tijd) 3.33 u.tn. Muziek van th« Oxford Picture Theatre. 4.20 n.m. Hel orkest van het Oxford Pic ture Theatre. Aberdeen 1 B. D. «95 M (Ned. tijd) 3.50 n.m. The Wirclcea Septet. Dorortiy Ilelmrfcb (mra..»opraan). Glasgow 5 S. C. «20 M (Noderl. tijd). ..Mr! li< Cac-.ce" i.vjulrc» Gaiotte uit Partje Radlola-Parlt) B. F. R. 17» M (Ned tijd). 12.50 n.m Conocti door het Tziganoorkest 5,05 n.m. Fla/lio-ooncert tnnt medewer ktnjr van do vaals solisten van „Radio- O.a.: Bourree pour la Main Gauahe Cdutoment (Saint S.wjcit) Sonate viol, cel, (F. Cades*11») Poe»ie door Radic Bruine, cello. (P. Pierlot) cn Lo Mou'ln (PeriUiou). 9J3) n.m. Concert. Fragmenten uit „Por to.do" Opera Combpie (André Maasagcr). Brussel 262 M. (Ned. tijd). Leipzig ongeveer 400 M. (Ned. tijd). 11.50 ir.n». Middagconccit. n.m. Concert van do iïauaknpcllr. 7^5 njn. ConcMi van het Radio-orkc*!. d« Opera „Carmen" (Bi Ros alicr-Wa! ichard te!) Fra fBacfi) StraoaBf Hamburg 392 M. (Ntderl. tijd.) 6.J4) v.m. Voordrachten. Ocfi lend concert. 4.25 n.m. Concert door hei N'orag-Orkest Berlijn 330 en 505 IB. (Ncdcrl. tijd.) 6.20 n.m. Causorie. VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 199 1925 Vader heeft een, belang rijken brief te schrijven en vindt in dit feit aan leiding zijn gezin te vragen om nu eens vijf minuten stil te zi'jn mompelt ach da's dom, daar schrijf ik er non in gedachten nog 1924 boven verscheurt bet vel pa nier en neemt een nieuw uit de la is op het punt opnieuw 1c beginneu als moeder hem eraan herinnert, dat hij de Hommers nog zon optellen bromt wel "alle duvels, nou heeft ie weer 1924 geschreven, wa: zeurt moeder dan ook over dio Hommers wachl, misschien kan hij liet nog wel in orde maken - - kan iemand hem ook aan een stukje gun» helpen T natuurlijk memand, had hij wel kunnen ra den niemand heeft hier ooit ict-i voor hem nou moet ie weer met een mes aan liet werk na vijf minuten gedul dig werken is het. cijfer verdwenen, maar lier heefi plnale gemaakt voor een flink gat in het papier due vader neemt we^r een nieuw- vel papier en is zoo druk bezig met uit te leggen, dal zoo iets niet gum niet zou gebeurd zijn, dat h'j weer 1924 schrijft. (Nadruk verbaden.) HET TOONEEL .Na <1© voorstelling van „Saint Joannu", «ito ik te Amsterdam mocht bijwonen, heb ik in om blad in het nummer van 5 Januari in een uitvoerig© beschouwing rcc.l» mijn groote bewondering geuit over dit jongste werk van Bernard Shaw cn <lc in veel opzichten zeer indrukwekkende opvoering, dio „Het VereenIgd Toolieel" ervan g><t'. Nu het geselschap van Ver kade cn Verhoek Donderdag in Haarlem rii- „Saint Joanne" komt. lijkt het mij v"<ir mijn 'czars wel van belang den in houd van dit zeer bijzondere, voel bespro ken liUtorix«h« aptl te kennen, waarom ik wil trachten In dit artikel ecu résumé van de zeven tafcrcclen, waaruil fikaw' «uk bc»taat, to geven. Het eerste tafereel j-jk-cÜ op een mooicn leur» aan do Maas, Lotharin gen en ChamjMgne. Kap! m Botert de Baudricourt, een ruw barbaar», h heer schap, die den dauphin trouw ia gchlo- dat de zaak, waaraan hij zich met hoe' bonden heeft, slecht staat. Maar Baudricourt is niet alleen soldaat, bij is ook gastronoom.Dat zijn goede Barl>:i- rj-sche kippon niet meer leggen, hindert hem bijna even zeer, als dat de Fransche kleuren telkens weer door de Eugelseheu ■rsUg'ii worden. Hij begrijpt van lie: andere! Maar zijn hofmeester weet het geheim van dc kippen op te lossen: ze zijn „behekst" door het iro-isjo van Dcmrémy'. Zoo lang Baudricourt haar niet ontvangt haar niet he'pl aan een paard, een \».i ïruituig en s-ddaten, zullen zijn kippen A leggen. Baud; Iers vloe tar hij do opdracht, die God haar door zijn stem men heeft gegeven, om het beleg van Or leans te verbreken en den dauphin in Itheinu te doen kronen. Baudrimont Maat IKTplex, maar aU ook Bcrtrand dc Pou- lcngey met geestdrift over do Maagd tot hem hooft gesproken, begint bij ic wanke len! Weer kmnt Jeanne voor Baudricourt le staan en tiaar laaiende geestdrift over- mecswr: ook hem! Wanneer zij htm M geestdrift kun vervoeren, waar.-in ra! zij liet dan ook do Soldaten cn zelfs den dau phin niet kunnen doen. Hij geeft toe en verschaft haar, wat zij noodijt heeft. Gc heel vervuld van haar opdracht gaat Jeanne heen, maar pas is zij niet weg, of do hofmccnicr komt boven, een mand vol „De kippen leggen als gekken!" roept hij verrukt uit. „Vijf dozijn eieren!" Baudricourt i« geheel onder den indruk; hij slaat een kruis cn zijn bleek© lippen prevelen: „Heer in den Hemel 1" Dan zegt hij luid: „Zij kwam van God!" Met het tweed© tafercel zijn wij te Ch' non in Touraine aan het hof van den Dauphin. Uit alles blijkt, dst de dauphin niet het minste gezag meer heeft cn t' men ook voor den aartsbisschop v Rheinit allen eerbied verloren heefi. II. het hof is in een toestand van verval. Dc dauphin is weinig meer dan een earrica- tuur van een vorst; hij staat in de schuld bij al zi.in hovelingen en hij verschuilt zich al» een kleine jongen achter den aart sir s schop, wanneer I--» Trémouillc. de opper, bevelhebber van het leger een allerver schrikkelijkst arrogant mensch dc band legen hem durft op te heffen. In do leo- keninc van dit hof in verval met den zicligen dauphin aan het hoofd herken ren wij voortdurend wel zeor sterk den scherpen spotier Shaw. Dan verschijnt daar opeens tusïcherx dien bandelooeen troep hovelingen La Hire, dc kiij:,-3man! Vul geestdrift vertelt hij van het wonder van Jeanne d'Are, het meisje, da', met een half dozijn manschap pen dwars door hét gebied, dat zich in 's vijand» macht bevindt, is getrokken cn die thans den dauphin lo spreken ver lang:. Aan het hof is de stemming eerst zeer sterk togen haar. Men dringt er bij den dauphin op a^n om haar inie'. te on - vangen. J.a Trémouïlle, legeraanvoerder verzet zich met alle macht er tegen, maar de dauphin wil haar zien. Eu ook de «arts bisschop, die eerst tegen haar war. geelt eiudplijk toe. V" rekker de t daten, dan kuai zij ook het Jfof en Frank rijk en do Kerk van dienst zijn. De aartm schop gelooft wel oict aan haar wou- •ru, rna.if als het volk er wonderen in! t. .tan zullen z© toflh bet geloof vcr- rken cn hierop komt h-.!. volgens Item, ©anno ,vers«4>ijnL M«ö wil baar doeu •Mxven, dat een ander een edelman genaamd „Blauwbaard", de dauphin is. ar zij herkent den vorst onmiddellijk ■when do hovelingen. Met hem alleen gelaten, tracht zij ook hem te enthousias- aceren, maar hij verzet zich eerst uit alle nacht. Zij wil hem brengen tot het gebed, tied geeft'. „Jij. arm kim ooit i i jo Ik moet je nog leeteu bidden!'' zegt zij. Ile dauphin blijkt niet vatbaar overal hivw.iK ri cn op haar geestdrift'c voorstel um hem naar Rhcims te voer. n en hem daar te doen Vronen, jammert hij: „Als wij naar Bhcims gaan en gekroond worden, heeft Anna" zijn vrouw „nieuwe kieren noodig en dat kunnen wij niet betalen!" Doch Jeanne houdt vol. „Wil jij een kleine Judas zijn en mij cn Hem, die mij zond, verraden f" roept zij uit. „O, al« ik maar durfde!" antwoordt de stumperd. ..Ik zal durven, durven cn nog een? •lurven in Codes naainl" herbaalt Jeanne en de dauphin is overwonnen. „Ik'zal tel wagen!" zegt hij. „Ik waar schuw je, dat ik niet in staat zal zijn vol te houden, maar ik zal het wagen 1" Ifij roept zijn hovelingen (enig pn draagt Jeanne bet 1-evc' over het leger op. ].a Iliro trekt zijn zwaard en roept„Voor God en zijn Maagd! Naar Orleans!" Dc aartsbisschop zegent Jeanne en heel het Hof knielt i-ccr, als do Maagd de aartï- bisschoppeüjko zegen ontvang:. All.--.» I-a Trêmouille verlaat razend Chinon; het is het eerste verzet tegen Jeanne, dat zien teekent. He: d. rdo tafercel speelt voor Orleans aan do Loire. De jonge ve'dhcer Duuois Feuilleton, Amerikaanseh« Roman van OTTO HOECKER. 6) t Is al goed. Ik maak het, Sir". De bediende liep naar een kast in den muur en haalde er enkele werk tuigen uit te voorschijn. Hij sloeg een paar krammen in de deur en met een hangslot werd het kantoor gesloten. Den sleutel gaf hij aan Nad. ,-Zoo veilig als een brandkast, Sir", betoogde hij en vertrok zijn breeden mond van het eene oor tot het an dere- toen de advocaat hem eenigc geldstukken in de eeltige vuist stop te. Onder in de hal stond de heer des huizes. ,,N'og zoo laat, Mr. Whistier? Bijna zes uuiT' ,-Ik had nog werk". Nad zei dit. in de hoop spoedig van den man af te komen- die een zwak had voor een gemoedelijk praatje. Juist kwam er een broadwaycar voorbij. Vlug sprong hij er op. Lenige minuten later was het hotel Gerard bereikt. Heel gedienstig opende de zwarte portier hef. glazen deurtje en Jsad betrad de wftmarmeren voorhal. TWEEDE HOOFDSTUK. Mollige tapijten, waar de voet in wegzonk langs d« wanden, half ver borgen achter tropische gewassen, ge makkelijke zetels met naar de mode gekierde heeren er inin de lucht die voorname parfumgeur. die dc na bijheid van dames verraadt, schadu wen van den schemer buiten, hebben geen invloed op den hel flikkerenden gloed der rlcctrische lampjes, die door vernuftig aangebrachte spiegels als tot in het oneindige weerkaatst worden. Voor den ingang der ver sehillcnde salons zijn de zware gor dijnen weggeslagen waarheen de blik zich ook wendt: overal kokette zijden tapijten, fijne meubels, echte brotften op de schoorsteenmantels, tegen de wanden schilderijen van be roemde meesters, die ondanks hun pronkerige lijsten tot hun volle, recht komen, evenals dc geparfumeerde da mes, die meest in keurige lichte avondtoiletten hier en daar in kleine groepjes e&menkomen. zich bekoorlijk in schommelstoelen wiegen of in boeiende lectuur verdiept zijn. Achteloos gleed de blik van den binnenkomende over dit milieu van verfijnd genotslcven, hetgeen hij da gelijks aanschouwde. Ethel Hastings bewoonde op de vijfde verejieping een aantal kamers. De kamenier, die open deed, bracht tl©n bezoeker in het studeervertrek der kunstenares een bevallige, stem mingsvolle kamer. Aan de wanden de portretten der onst-erfelijkcn in het liclit. der toonkunst; een allerliefst hoek van het gebouw met oen groot hek van het gebouw met een groot raambijna dc gcheele lengte der kamer vullend en deze beheerschend een wondervolle vleugelpiano cn daar op een stapel muziek, die van den ern sligsten en onvermoeibaren vlijt der bewoonster getuigde. Zij trad zelf reeds met hartelijk uit gestoken handen op den binnenko mende toe. .Eindelijk, Xad. Hoe gelukkig maakt mij je komst! Ik heb zoo vurig naar je tegenwoordigheid verlangd Ik ben zoo bang, zoo angstig tc moe de Nad kuste de hem toegestoken hand en toen hij op dc trekken der gelief de nogmaals die bittere vertwijfeling lift, had hij haar het liefst in zijn armen gesloten en zacht de tranen uit haar oogen weggekust. „Zeg me, wat je zoo terneder drukt liefste" smeekte hij vleiend. „Zóó heb ik je nog nooit gezien. Wie durfde je leed aan tc doen V' Zij vlijde zich tegen hem aan, doch kon geen woord uitbrengen een werk tuigelijk snikken deed haar herlr li chaam schudden. Angstig zag zij hem aan. „Heeft je neef reeds met je ge sproken?" Nad schudde het hoofd. •■Huntington'" vroeg hij verbaasd. „Sinds, geruimen tijd heb ik hem niet gezienje weet. ik heb hem den toegang tot mijn kantoor ontzegd". „Dus je hebt hem niet meer ge troffen De advocaat trad met steeds klim mende verbazing een stap terug. -.Hoe bedoel jc dat, Kthel'! ik be grijp je niet. Was Huntington dan op het. kantoor Het, meisje knikte slechts en, leun de zich in een nieuwe gevoelsopwcl- ling tegen henr aan. Hij bracht nu de geliefde naar den divan in den hoek. drukte haar zacht op dc kussens ne der en nam naast haar plaats. Hare handen hield hij in de zijn© vast. ..Kom. schatje. zeg me alles, wat je op het hart ligt", smeekte hij harte lijk, „Staat jou leed in verband mot Huntington?" De toespelingen van Ralph Waldon kwamen hem juist voor den geest; een inwendige slem zeido hem, dat Ethels verdriet daarmee samenhing. „Kom. liefste, zeg me wat er is Ik hen toeh niet voor niets een m.m van het recht"- poogde hij even te schertsen„het zou al gek moeten loopen, zoo ik je niet kou helpen, raad geven „Ja. dat kun je, Niul! Mijn cenige hoop is op jou gevestigd slechts van jou knn ik hulp verwachtenriep lit hel nu. cn zij zag hem met alge heel vertrouwen aan. Aanstonds daarop echter liet zij het hoofd weder zinken. „Ach. als het begin maar niet zoo moeilijk was. Alles is zoo verschrik kelijk, zoo ontmoedigend O lief stc, ik weet geen uitkomst meer. ik ben als een ^fgejaagd wild dat mee- doogenlooze jagers eindelijk hebben uitgeput Zij snikte weder. Liefdevol streek Nad hour over het haar. „Zeg me alles, liefste", smeekte hij zacht. „Er is niets op dc gansche wereld, dat je me niet kunt toevertrouwen. De gedachte dat je een verdriet, al léén zoudt kunnen gedragen hebben, zonder dat ik daarin mocht doelen, maakt, mij treurig. Vlug nu. liefje, zeg me. wat je hart zoo bedroefd maakt 1" Maar Ethel weende opnieuw in on zegbare smart. ..Je bent zoo goed. bad ik je toeh aanstonds vertrouwdsnikte zij. Toen echter deed zij zich geweld aan. droogde hare tranen en richtte zich op. „Ik moet sterk zijn, want wat ik je te zeggen heb, valt zwaar. Als ik uitgesproken ben, moet jo over mij oordeeien, cn ik zal het aannemen. Vervloek jc mijik moet het dra gen, dan was onze liefde een schoone droom, en de liemel alleen weet, hoe ik het- ontwaken daaruit zal kunneu verdragen". i,Liefste, zoo moet je niet spreken. Zulk een twijfel aan mij duld ik ook uit jou mond niet.onderbrak haar de advocaat zacht, maar toch beslist. „Hoe dikwijls heb ik je gezegd, dab niets ter wereld ons kan scheiden niets, Ethel!" Hare oogen straalden inniger. Maar ook deze vluchtige hoop ging weder voorbij. ,-Maar hoc dan Nad, zoo er eens menschen kwamen en je mijn slecht heid zwart op wit bewezen Daar hij slechts lachend met heb hoofd schudde, ging zij toonloos voi der Wanneer je neef nu eens kwam cn hij legde je een bewijsstuk voor. waar uit bleek, dat ik vóór ongeveer tien! jaren met hem te New-York gehuwd ben v Neen, val me niet in de re de! Wanneer hij of iemand anders jö uit een tweede bewijsstuk nu eens be wees, dat. ik eveneens in deze stad ea nagenoeg ter zclfder tijd als een ge vaarlijke zakkenrolster ben ?.angehot< den en vn^- vier jaren in de gevange- [(Wordt ycrvolgd.J

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1925 | | pagina 5