Reisherinneringen uit Zwitserland en Italië
Wa
HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
SCHULDIG?
Dinsdag 10 februari 1925 - tweede blad
WINTERSPORT
medewerkster).
IN KLOSTERS
De Hotelier» mogen optimist lioeu,
dr ■iixstv.n, die er eenmaal k.jh, zoowel
aai zij. ilie nog komen, mogen ie<le-
ren avond weer vol hoop „.in voor
den da^ van morgen, liet n> en blijft
een feit, dat er ai jaren niet zoo
liidt.
Hier
hiei
1 do v
i-r erg onder
1 niets te zien
löeer zoggenéén taal voert verre den
lio\omooii en dat i», juimbiie dictio.
Hollandse)!. Over !n?e! Zwitserland
verdeeld, zijn do Hollanders een
klein procent van de ..visitors",
Duiitehnrs en Engeischcn ziin verre i"
dc meerderheid, dan ue. Amerikanen,
en afscheidingen zichtbaar, en zelfs
vericonen zich gewone br^jn-groene
grasvlaktes tusschen m.-t-cen-dun-
laagje-sneeuw-bedekto hellingen. En
(le ijsbaan .die tot nu t.x- in goede
conditie was. loopt ook al gevaar,
want sinds twee dagen dooit het
hard. Het schijnt, dat deze inerk-
waardi£-we:n:g winterse!©» winter
zich over heel Europa uitstrekt
Meestal het «>,r h onderwerp
anders wvtcn te zeggen. Hier U dat
dag de witte vlo
dwarrelen
Ondanks deze
sneeuw to be or
vandaag den hoelen
:.<en naar boneden
minder gunstige om-
rg<ns. waar zoovee!
'u*oeren. En voor velen is
ik van veel gewicht, ja. hei
1 neemt dikwijls d«i vorm
tot werk. De niouw-aange-
?g:nt met t« liefhebberen
ski's i-n 19 trotsch op zijn
©Matter- hij brengt eens
t aan de Ijsbaan, en rijdt
zelfs een baantje; tiii ver.
iet koud en donker wordt,
I toe doen, behalve dan na-
uitgeput
ii) toto©
verzorgt
•11 ca gaat
i.'vóu
■ren in
den kortst
ii in eer
een hard-
b<tot
drert 3 het
©den. k!-:-
ningen.
oru zich bij
srvuld
an zijn les-
n vermaak
Erna
is het le-
Fi.
in.
rij
r ook
Klonters krrigt iceu n h*yj 1
indruk. Als iemand m Holia
.•ik ga dit jaar ntutr Klosten
wist iedereen dadel .jk een 1
kennissen op te noemer.. die
heen gingen. „Heel Hollend
naar Klosterste eai.n." zei de betrok
kene dan lachend. Hij maakte er z.irii
geen vooremlline van, hoe dat. in
keliikheid zou zijn. En zie:liet
_e dan overdreven z.ön, dut, hoel
Holland naar Klos?©-» ging. het is een
feit. dat heel Klostws Hoüandech ri.
k>
1 ?ic
•!dei
©•eren elkaar tot in
dragen sportbroe
kousen of puttees, de i
truien en wollen mutr
en 's middags is men
weer mot ski's, schaati
Het
détails :d© vtou
ten met sport -
ïannen keurige
zoo druk in <1<-
en of slee en in
ite tenue klost
wat het moeilijk is do rnan-vrou-
n er in terug to vinden.
Haar er komt eon moment! in het
en ook van de meest verstokt-
j.-»r©reche zelf-outwikkelaar, dat hij
i dagj<- naar Davoe gaat. Zonder
J hii het vermoedt, is dat iets heel
tonkeltjka. Hij kan met het treintje
mi vn teruo eaan. m«ar waarschijn-
c L'-'iat hij één keer en wel Im- iï,
ndelen. Het is een schitterend©
ht. Eerst langs do ..Schirtelbnhn"
ar boven, bü elke nieuwe bocht
iijnt hot uitzicht op Kloetcrs
ener te wordenvan Lam naar
>lfgang is itórizontaler en daarna
alt do weg langs do Davoser See tot
Dorf. Een broede, drukke
'raat i
tijd voorbereiden geworden.
Klostere it eigenlijk maar een héól
kiein dorp - wie nlleen den wijd-ver*
msarden nsarn kent, «telt het zich
nooit kiein genoeg voor. Maar twee
"roote hotolg, Vereina «jd Silvre'ta,
brengen er de honderden aportlief-
- 4or hel ov-r /.- «t Ata
dorpsstraat met kleine boerenwonin
gen en een paar winkels. Do mon
daine omgeving en vermaken van an
dere wintersport-centra zn©fct men
hier tevergeefs, maar dit werkt gun
stig on de sportiviteit. I)e omgeving is
daar ach 1 tierend voor: hocgc leugen
omringen aan allo kanten het «malle
dal. en flauwe en ©toilero hellingen
voor ski-oefeningen zijn ©r voor 't uit
zoeken voor grootcre tochten staat
"nog altijd dc Paraem-tocht l>ovcn-aan,
inaar er zijn ook vele anderen, e©n
naar haltes mot het treintje de hoogte
op. en dan met ski's of dee naar bene
den. Voor het laatste is natuurlijk
aangewezen de e>'(utterende Bob-baan
van Laret naar Klostere, 4 K.M. lang,
afwi.-seelend door bosschen en lunga
vergezichten. En er is een eocd-on
derhouden isbaantje naast Hotel
V'orrina. dat den Hollander met zijn
F: i'-s^he ..doorloopere" eerst liecl
klein tocliikt .maar dat voor dc mcest-
fantastieche krullen en dansen ruirn-
voMoende ie. En het is zoo ook een
prettig gevoel voor don maniak-gewor
den wintersporter, dat ziin ambities
hier door iedereen gedeeld worden.
Ifii hoort zijn ervaringen zoowel als
zi-n verwadi tingen om zich heen ver
tolkt in alle talen.
Nu. alle talen kan men bijna niet
Het
tulovard eigenlijk,
don een prachtig
het heide dal. en
[frzwj'-den, <i
houdend heen
da! is hier veel
■en druk va et
ticede dames e
cho bezoeker v
Het
laatst
-elijke plaatsen er is
ient van modieus-ge-
1 heeren. De K!o*t<-r-
elt zich in een andere
als hij
tegen den mi
nuiikorut, en hii begint een ov
digo lunch te genieten in Ho
tel Belvedère. Hij was waarschijn
lijk van plan om in do weinige uren.
die hein resten vóér het treint); hem
naar zap diner in Klostere zal bren
gen. I
échaat
Davos
ijdcj
zien -
nan
•-rich is de
dito geest ir. hem gevazffflhij voeg"
zich eventjes oil d-> schuren, die
zich na do lunch onder het genot van
'n kopje koffie op hei terras in <le. zon
kotvtcrenhier geen dames in broek,
geen heeren in truien: de schoonste
creatine van sportieve onbruikbaar
heid worden ten toongespreid. AL hij
zich daar met mo©i»< losrukt en den
hoofdweg weer bewandelt, gaat hii
lal weer eventjes!) op één van de ban
ken daar zitten om het uitzicht te
-.-"nieten hii rif weer in een verrukke-
lijken zonneschijn-, het uitzicht
werkelijk buitengewoon eigenlijk ziet
hij vandaar uit de vrnlitrijdn evep
goed. Terraagewijze liggen ver hen©-
<to ij*bai>fn de grooMe het
H duidel-ik stoken de vlug-
bewegende fieuurties nf tegen a! h-t
withar-lrijders. <Jï<» met lange stre
ken de liaan rondvliegenschoonrij-
detido dames, die d>' mooiste dansen
uitvoeren, zonder 'lat. het eentje iti-
erwrinjng «ehijnlt te kosten. Zien kan
men zeker. volgen is een andere
zaak 1
Nu vallen hem in het schoone pano
rama toch ook de sanatoria met «Ie
vele zieken op. Rij boven rii zijn aan
de enorme gebouwen do balcons met
ligstoelen aangebracht, waar de pa
tiënten In We openlucht liggen: zij
den he
idyllisch in 'd© heerlijke lucht,
zij hebbon steeds dit prachtig© uit
zicht; maar toch het is een droe
vige gedachte, al dezen zieken, overal
zieken eóovor men zien kan.
Na wat winkelen, gaat hij thee
drinken, daarbij onlu^l hij onver
mijdelijk verscheidene oude- en
uwe kenni.-s -tij waaronder ook
Kloeters. die. evenals liii. voor
wedstrijden naar Davos zijn ge
komen. Aan de the© wordt gedanst,
e.ji als hij weg wil, wordt hem ver
teld, dal. deze trein een hoel dure is,
met alleen eerst© en tweedo klasse
en „zuechlftg", zoodat hij bijna 4
gulden zou moeten betalen om een
afstand naar beneden terug 1e.sporen
die hij bergop in 3 uur gcloopen had;
hij kan in plaats van deze kapitaal-
verspilling even goed blij ven,eten.
Wij hebben hem lang genoeg in
détails gevolgd op iiet hellende vlak;
iedereen begrijpt den afloop:
komt pas lied laat weer thuis
herinnert zich later voornamelijk, dat
bij zich buitengewoon geamuseerd
heeft, maar markt dat dcf-n en den
volgenden dag zijn sportieve praesta-
ii'-s niet op liet gewenechte neil zijn,
terwijl ook de finantiéele zijde niet
rooskleurig is. En als hij verstandig
is. wat hii eigenlijk al l>eWC®cn heeft
door Klost©ra voor zijn wintersport
te kiezen en niet een plaats als Da-
vos of St. Moritz. dan bewaart hii
dezen dag in zijn herinnering als een
bui'er i-'-voon geslaagde, waar hij
nog dikwijls met weemoed aan terug
denkt. maar hij houdt zich bij ..Self-
rar.gs" of ..achter villa Paheim" en
rTelemarken ©n Chrietiania's.
Iets z^r verblijden?: de e.-raie
Fe':.r:.*ari-'lag<-n brachten tientallen
centimeters sneeuw!
„KICK TURN".
Weegluizen in woningen
Ia het laatst verschenen nummer van
Nederlar.dscfa Tijdschrift \uut Ge-
■esiundc. schrijfr L>r. N. L. Wibaut
cö.-ee Moens over „Soorten van Want
's in woningen" een uilvoerigTC bê-
viouvicg, dio een interesMuitc' kijk
cl; op het gevaar van binnendringen
ui weegluizen in menscheli;k« wonin
gen en de groote moeilijkheden, die
met de verdrijving gepaard gaan.
In Juni 1934 werd de hulp ingeroe-
en van den gemeentelijken geneeskun-
:gc:t en ge-zvsdheidsdienst van Am-
terdam voor ecu hardnekkige plaag van
weegluizen iu dc woning van liet
hoofd ccacr openbare school in een
dorp nabij Arn terdatu. Op verschillen
de manieren, laatstelijk doot dca ge
meentelijken geneeskundigen en ge-
dsdienst van Amsterdam, was
nisg it«ii uottmet. Het geheete
gebouw was de laatste maal, ongeveer
jaar gcJriien behandeld met vloei-
cvfton door den gezondheid--dienst
attridarn (Cyclon ihet middel,
nede te Rotterdam de «chepen van
1 gezuiverd worden). Kort na de
.deling vonden de bewoners van
tuis op dtf bowenverdicjiing weer
enkele wannen Naar aanleiding
buitengewone hardnekkigheid
erd onze medewerking bij <:e besui
r.g dezer insecten gevraagd.
Hierop volfct een beschrijving van de
bewuste woning, die wij hier ni<
neo. Na nauwkeurig onderrodk
bleken de wantsen te huizen on-
pannen, vooniameüjk aan de Zuid-
:ijde van bet dak cn hoofdrake-
de buuit van dc vrij talrijke
Een beschrijving van verschillende
cimex-soorten toont dat deze 1
aantal rijn, die bij zwaluwen, spreeu
wen, uilea en ook duiven nestelen.
Cimex colunsbarrus, de vogelwant:
het eerst gevonden in Engeland, later
ook in Frankrijk, Nederland en Duitsch-
land en soms 100 talrijk, dat de jonge
duiven er aan dood gaan Zij is alge
meen ©ver de aarde: verspreid en dit is
v-r'claar'i.' .r, doordat rij met ae
vogeh meegevoerd v.onlea ea
ergens anders gaan nestelen.
In den regel beperken de parasieten
-.an dieren. die van honden, katten,
kippen, ziel» tot hun gastheer, maar
juist bij de cimex-soorten vinden
ia de literatuur herhaaldelijk opgaven,
dat zij langer dan tijdcKjk op den
mens-ch overgaan.
In Pruisen is dc plaag zoo erg, aai
men daar oen verordening heeft, dat
duiventillen rfboit aan het huis vastge-
bouwd mogen worden, omdat men uit
ervaring weet, dat de duiven-wants
makkelijk in de woning van den
menrch overgaat.
Ook de Cimex hirandinis die bij
luwen nestelt, komt in en nabij
nesten zoo talrijk voor, dat zij stellig
de verzwakking en den dood v
ionge vogels op haar geweien heeft,
Dezelfde soort komt ook voor in spreeu-
wennc-sten, bij uilen cn gierr
l>eze oorr, die dus niet kieskeurig is,
komt ook in woningen van den menseh
voor. Zij zuigt ook bloed bij den
mensch. De steek is veel pijnlijker
veroorzaakt een groote gevoelige zwel
ling.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 218
De man met een vlekje op zijn gezicht
Midden in een bteockantwoordt in
aan de Jansene merkt [code, dat hij hi
vader, dat moeder hem begrepen heeft
eignalen zit t« geven
irekt zijn zakdoek 1e
voorschijn om te infor-
meeren, of z© di© ook
noodig heeft
is een en al aandacht,
terwijl moeder een pan
tomime opvoert, van
iemand, die met een
zakdoek over zijn wang
wrijft
beseft tenslotte dat er
ergens op zijn wang een
onregelmatigheid moet
voorkomen en wrijft op
goed geluk
loont haar de bewerkte moedor schudt met het
wang met een uitdruk-j hoofd en seint: nee, an-
-kina van: is het nou injdere wang
ordéf
vraagt zich af, of zij het
zich maar verbeeldt,
maar enfin hij zal daar
"dan nog maar eens
wrijven
kijku ©en - i.s nitda-r loopt naar den schoor-
genu jia .r mpodcr. als steenmantel. belaugstel-
om te zeggen: nou dan, I ling veinzende voor een
zoogoed} [portret, maar bekijkt
I zijn wang aandachtig
bevochtigt stiekum het
puntje van zijn zakdoek
en verwijdert het nu
ontdekte vlekje
gaat naar z'n stoei terug
met liet gevoel alsof hij
door de rechtbank in
een moordzaak is .vrij
gesproken.
(Nadruk verboden)
Van Cimex leclulaiius, de eigenlijke
bedwants, is een nog groot ere versprei
ding over de aarde bekend, hetgeen ook
zeker daaraan te wijten is, dat de
menscii in fee; algemeen in deze soort
meer belang heelt gesteld dan in dc
beide vogeiwactscn. Het denkbeeld dat
door vleermuizen vei spreid worden,
lijkt minder juist. De meeste nieuwe
nettingen ic Amsterdam moeten hier
stellig aan besmet huisraad worden
geweien e# bij uitzondering aan den
menech zelf.
Dczo soort is ook nog gevonden in
duivennesten en kippenhokken, waai
oms zóó talrijk zijn, dat dc wanden
er door bruin geverfd lijken.
:t zou wel van belang zijn om na te
gaan of er ia Amsterdam met zijn tal-
loozc rnct wantsen besmette huizen ver
band beetaa; msschen het houden van
duiven en het meer of minder last heb
ben van wantsen. Dc zolder» waar de
duiven gehouden worden, zouden dan
•oortdurend haarden van besmetting
lunnen zijn.
Nadat dus voor dit dorp uitgemaakt
vas, dat dc vogelnesten den eigenlijken
laard v.ïn besmetting vormden, zijn
serst plaatselijk het houtwerk en de
pannen met een >o pCt zeepoplossing
behandeld Dit is een zeer eenvoudig
middel om eieren en insecten te dooden.
Daarna heeft men een aantal gaten ge
maakt in dc bouten kap van het dak.
waarna zeilen over het geheel gebouw
aangebracht, voor de gassing niet cy-
clon II. een gun*:igcn. windstillen dag
afgewacht cn gedurende 24 uur gegast.
Vervolg Stadsnieuws.
Het Protokol van Genève
Voordracht door Prof. Mr.
J. A. van Hamel
De afdeeüngen Haarlem van:
Vereeniging voor Volkenbond en V
d". het Genootschap voor Zedelijke
Volkspolitiek, do Broederschap® Fede
ratie. de Haarlomscho l.oge Theoso-
phincho Ycreeniging, den Vrijheids
bond, do Vrouwen groep in den Vrij
heidsbond, den Chr. Vrouwenbond, de
N'ed. Vereen, voor Huisvrouwen, de
Vrijz. Dein. Jongeren Organisatie, dc
Vem-niglng van Jonge Liberalen, de
Groep uit do Jongeren Vredesactic en
den Vrijz. Democrat.ischon Bond liwi
den Maandagavond in den Protestan
tenbond een vergadering belegd, waar
ale spreker optrad Prof. Mr. J. A. van
Hamel, CSicf der Juridische Af deeling
van den Volkenbond te Genève met- het
onderworp- „Y'olkeneendracht tegen
over volkenverdeeldbeid".
Nadat de presidente, Mevrouw
Douairière Gravin van Heerdt tot
Evc-rsberg, \o<jizitóter van de afd.
Haarlem der Vc-reeniging voor Volken-
iiond en Vrede de bijeenkomst met een
kort woord had geopend, was liet
oord aim Prof. van Hamel, die be-
011 meter de aandacht op te vestigen,
lat een groote ©volulie bezig is zich te
voltrekken, waarvan misschien ieder
zich nog niet voldoend© bewust is, ten
minste zich niet voldoende rekenschap
geeft.
Wij beseffen Ie flauw de beteekenis
in liet wereldgebeuren in onzen eigen
tijd, vandaar waarschijnlijk het groot
aantal sceptici ten opzichte van de
groote beweging van den Volkenbond.
Gedurende het vijfjarig beslaan van
dien bond is de vooruitgang reeds ge
weldig geweest. De Volkenbond is geen
probleem meer, maar een volmaakte
werkelijkheid, een staatkundig feit
door alle landen aanvaard. Engeland
cn Frankrijk hebben verklaard hun po
litiek ie zullen voeren op de basis van
den Volkenbond. Het schip is in zee en
de quaestie of men de reis zal meema
ken is geen quaestie meer.
In de laatste maanden schijnt hier
te lande eenige teleurstelling gevoeld
te zijn: men had spoedige aanneming
met algemeene stemmen van het Pro
tokol ver wacht. Toch is het geen won
der, dat maar niet zoo dadelijk met de
traditie kan Worden gebroken, dat
maar nier zoo spoedig de oorlog tot
:cn.internationale misdaad kan worden
verklaard en gez-egd. dat alle legeerin
gen zich hij ec-n gesqhil aan arbitrage
zullen onderwerpen.
Voortgaande zeide spr,, dat de leuze
waaronder de beweging van den Vol-
kendbond zich ontwikkelt is: recht in
plaats van strijd, ontwapening in
plaats van gewold". En (och is dit nog
het voornaamste niet. Het voornaam
st'- dat bereikt moet worden is de een
dracht onder de volken Herriot heeft
gezegd; ..Ik zie in den Volkenbond het
begin van de Vercenigde Staten van
Europa". Zoover is het nog lang niet,
liet idee van souvereiniteit der Staten
is niet losgelaten, maar het besef van
saamhoorigheid is in ieder geval on
der de staten veel sterker geworden.
Men ziet in, dat eendracht vóór alles
noodig is.
De genoemde verandering voltrekt
zich langzaam en welhaast onbewust-
Sprekende over de opiumconfereniie
zeide Prof. van Hamel, dat bij die
conferentie gebleken is dat de wijze
waarop de ©ene mogendheid haar huis
houdelijke zaken meent te moeten be-
hecren een steen des aanstoots" kan zijn
voor een andere mogendheid, Dr€
kwam ook aan den dag bij dc behan
deling van het Protokol toen Japan
zijn voorste! deed betreffende het toe
laten van immigranten. De groote
moeilijkheid is dus: souvereiniteit der
staten is de grondslag van den Vol
kenbond en tóch kan liet beheeren van
huishoudelijke zaken van een staat Jn-
druischeu tegen do begrippen van een
anderen staat. De oplossing van deze
moeilijkheid zal zijn dat wel het recht
wordt erkend der etaien hun zaken
naar eigen goedvinden te beheeren,
aar met eerbiediging van andere be
langen en in een geest- van eendracht^
Tal van vraagstukken werden vroe
ger nationaal, nu met medewerking
van den Volkenbond internationaal ge
regeld: vraagstukken betreffende ri
vieren, spoorwegen, epidemieën enz.
Ook is Jiet in de afgeloopen vijf jaar
gebleken, dat het mogelijk is door den
arbeid van den Volkenbond grens-
quaesties van hun scherpe prikkeis re
ontdoen en nationale minderheden hij
andere staten te doen aansluiten on
der toezicht van den Bond.
Het was een groot Nederlander Hu-
go dc Groot, die tegenover het toege
spitste sou verc i n i t c i 1 ed enkbeeld de
idéé van eendracht onder de volken
stelde en de volken wees op de plich
ten die dc staten tegenover elkander
hebben. Bij de Groot bleef het bij een
denkbeeld, dat eeuwen later een an
der groot man. Wilson, weer uitte.
Maar deze had daarbij het geluk, de
hanfj te kunnen leggen op een insti
tuut tot bereiking van het ideaal: den
Volkenbond. In liet bijzonder is het
wellicht voor het geboorteland van do
Groot weggelegd, inet warmte, moed
en voortvarendheid een leidende rol te
vervullen bij het streven naar de inooie
idealen van 'den Volkenbond. Zoo zal
een nieuw tijdvak in de wereldgeschie
denis kunnen aanbreken en wij zullen
kunnen zeggen dat we er bij zijn ge-
eest! (Applaus).
Ue presidente dankte Prof. v. Ha
mel voor zijn bezielende rede.
De bijeenkomst was flink bezocht.
OÜD LEERLINGEN TUINBOUW-
CüRf'USSEN.
_Dc afdeeüng Haarlem van den
Ned. Bond van Vereen, van Oud-
Leerlingen der Tttinbouwcursussen
houdt een vergadering op Donder
dagavond a.s.
De agenda vermeldt o.a.Lezing
door den heer J. Ende- tuinbaas.
Oveneen. Onderwerp „Cultuur van
Perzikken onder glas". Bespreking
van 't ingezonder.e. Voorstel tot deel
neming van een inzending (bindwerk)
op de a.s. groote voorjaarskeuring.
Feuilleton
Ameriknan.ictie Roman van
OïTÓ HOECKER.
,,1» die fchondclijke leugen dan
reeds publiek geworden?" Duisterde
zij.
„Dan, dan ben ik verloren Maar
wat or ook uun mij gelegen!"
voogd© zij or in dn adem achter.
„Het geldt hier Nad en zijn iot!
O ik srr.o' k u, breng mij bij hem en
ik zal u zegenen!'
„Best. mevrouw, volg mij. In de
gevangenis kan ik 11 natuurlijk niet
brengt-u, maar wel in 'het kruitoor
van don Coroner. Ik sta or toor in,
dat hij u tanstonds met Mr. Whist
ler zÖS samenbrengen'.
Ethel was reeds door de deur die
aanstond, heen gesneld. B ncen en
kele oogenblikken siotid zij weder
voor Crout. Een wijde mantel om
hulde haar. en over den hoed had
zij een dichten sluier geslagen, d.e
hanr gelaat geheel verborg.
„Laten wij ons haf-s-- u, minu
ten zijn kostbaar", sj n!r wj.
Gelukkig stond op de mime plaats
jaan dc broadwny een leeg huurrij-
uijc. Zij g-ngen er in zitten en in ge-
!r«*kteii draf reden zij naar het kan
oer van den Coronc-r. Tc. or gee fa
echter trachtte Crout ondorw - w««-
lor cc 11 gesprok aan te knoopen
tij gaf hem nauwe!ilka antwoord, lag
per achterover geleund in een hoek
pan den wagen en zuchtte zachtjes.
Daarom was het voor den detec-
liv© werkelijk een verlichtina, leen
ii© wogen eindelijk \;>or het oude,
criiro gebouw stilhield. Hij geleidde
Ktnel naar de wachtkamer cn >er-
zocht haar tof de komst van den
Coroner even plaats Ie n- men. Zon
der dat zij het echter opmerkten, gaf
hij aan <ien dieostdoenden atter.r te
kenner e©n oogje op haar te houden
tin Hu y m geen geval te laten ver
trekken. Ethel dacht nde tusschcn
aan geen weg--aan, hoe .somber en lm
p'Moos do omgeving haftr ook voor
kwam, zij kon het. oogonblüc, bijna
niet afwachten, waarin zij den ge
liefden man zou ontmoeten.
Crout nam haastig van miss Has
tings afscheid en begaf zich op weg
naar het hotel „Danis". Het was
reeds laat geworden cn de detective
warhtio ongetwijfeld reeds !a*'g op
hem.
Dn was ookzoo Mr. Keano we»
zelfs in een zeer slechte luim, doch
hiaard" merkbaar op, toen de ander
hem zijn wedervo.ron vertelde.
,,Ik heb ook iets nieuws voor m'\
meende li ij, toen zij naar den i«-
gang an liet hotel gingen.
„Wij hei'licn den wakkeren Mr,
Phelps. 11 ij was juist van plan van
jiicr 5'i mot do Atlaslijn ©on kiein
uitstapje ie maken naar West ludiö"
„Wat zegt 11 daar! Dat is ongetwij
feld goede lijding Nu en?
„Ja. meer weet ik zelf nivl. ik inoeat
iir-u 'ts hierin- 11 om met 11 een plaat-
w-lijk ondenoek in te su-llc-n. Naar
:k vernain is do man woedend. Hij
wil van niets weten, heeft een oudig
ii<-t kastoor In den steek gelaten,
wijl hem het werk daar niet meer be
viel. Zijn tegenstribbelen baat hem
natuurlijk niets; de Coroner heeft,
hem aanstonds als getuige opgeroe
pen".
tn het hotel ontving men lien, met
het oog op hol vroege uur, »'<?r ver-
wonderd. Mr. Waldon stond niet
I vóór liegen uur op, zei men.
En inderdaad moe-sten zij boven
I \oor de dour van Waldon nog veel
lawaai maken, eer het hun ge'ukte
hem wakker le krijgen. Waldon be
gon eerst om deze vroeelijdige sto
ring op 1© Bpolen en word ee -t kalm
lorn Crout /.'in naam door het sleu-
iilgat Huiverde en verklaarde, dat
ir; gewichtig nieuws voor hein had.
IToen was hij eensklaps wakker.
„Dat- is heel wat anders. Koimlfc
maa-r binnen, ik kan wol in bed blij
ven liggen.
Behoedzaam word aan den binnen
kant de deur geopend. Op hetzelfde
oogenblik werd men Waldon g-wnar.
Hij verstomde, toen hij den hegelei-
dor van den detective opmerkte.
„Wie is die hoer?"
„Ecu collega van mij. Wij' werken
Kioeds samen- Ik zou gaarö© hebben,
dat u niij dat ook in dit geval toe
stond".
„Ja 't is goed, komt u binnen mij-
n»> hoeren!"
Bij Waldon was oogenscbijnlijk
gren verdenking opgekomen.
..Op hot schrijfbureau staan siga
ren; rook maar op. als 't u niet to
vroeg is".
Hij was woder achter de portier.;
naar ziin slaapkamer verdwenen.
Croub volgde hem, doch had nog den
tijd om een blik op het schrijfbureau
Ie werpen.
Werkelijk, daar lagen fusschen an
der schrijfgerei, groene staven zegel-
luk. Een wenk bracht K an" op do
hoogt©, die slechts vcelbeteekenend
knikte.
Waldon lag roods weer in bod,
loon dc detective op de slaapkamer
kwam. Do gordiincn waren toege
schoven cn de jalmi/i-N-n neergelaten
zoodat. or een pikdonkere nacht
heersehte
..Voorzichtig, Mr. Crout!" riep
Ralph van uit het bed.
„Stoot 11 niet aan de muurkast
naast de deur...."
„Daar lieh ik al voor gezorgd!"
bromde de detective, een uitroep on
derdrukkend.
„Hadt u tegelijkertijd liet licht
maar aangemaakt. Daar heb ik me
een leolijke buil opgeioopen!"
Waldon had ondertusschen licht
aangedraaid.
„Dat zal uwe maag slecht beko
men", meende hij nu met een kort
lachje.
..Hoe klein de kast ook is. ze be
vat toch een waar arsenaal van doo-
delijke giften en nog wel zeer zeld
zame, bijzondere giften. Ik ben n.L
verzamelaar".
Nu kon Crout een korte uitroep
van verrassing niet onderdrukken.
„Een komieke liefhebberij!" meen
de hij.
„Dat is door de wet eigenlijk ver
boden, Mr. Waldon".
„Mij niet. Ik ben toch vakman en
heb mij voor toxicologische studies
van jongsaf geïnteresseerd"
,,Xu. een volgenden keer wil ik u
toch eens vragen mij eens een kijkje
le laten nehien in die geheimzinnige
k asfcv schertste Crout; ..1111 Is u he
laas nog niet opgestaan".
„O, de slaap is bij me over, ik
ben geheel wakker! Wanneer het u
interesseert \laat ik u die dingen
gaarne zien. Voor leeken ie er niet
veel aan, 't zijn meestal kleine
kristallen in niet doorschijnende
flesschenMaar voor den vakman
is dat heel wat anders; voor hem
wordt, 'die stijve substantie, waarin
de dood woont, levend, hij kent
do geweldige uitwerkingen, welke
somtijds reeds één stofkorreltje te
weegbrengt".
Ondertusschen was Waldon in re
daarnaast gelegen kamer gegaan,
om zich aan ie kleedeh.
„Nu wat hebt ti 1 Kom er eens mee
voor den dag, Mr. Crout, Ik kan
ieder woord verstaan. Wat is er dan
rood nieuws? Eerst weinige uren ge
leden hebben wij nog met elkaar...
Hij onderbrak zichzelf en deelde
den kamerbediênde die op een toeken
der schel was komen aanloopen, me
de, wat hij vandaag wilde aantrek»
ken.
Daar had Crout niet veel op t<v
gen. Hij was nu in staat de kleine
muurkast eens op te nemen: hij
trachtte ze ook 1e openen, doch er.
zat een stalen slot aan bevestigd.
Op hetzelfde oogenblik kwam
Ralpli Waldon te voorschijn.
„Dat zal u wel jiiot gelukken»
vriendje", schertste hij.
„Mijn arsenaal is goed gesloten...
Geef me den bos sleutels eens?" be»
val hij aan den bediende.
'(Wordt vervólgd)'*
