HAARLEM'S DAGBLAD
BRIEVEN OVER RUSLAND
FLITSEN
SCHULDIG?
WOENSDAG 18 FEBRUARI 1925 - TWEEDE BLAD
door een Rus
Door wie wordt Sovjet-Rusland bestuurd?
'Officieel wordt Rusland nu bestuurd
door tic: congres van de sowjets, het
bolsjewistische parlement, maar wie
de werkelijke verhoudingen in Itus-
landt kent weet, dat de bijeenkomsten
van het congres der sowjets slechts
parade is, dm de leden van dat „par
lement" n:et door het volk worden
gekozen, maar door de kliek te Mos
kou benoemd, dat dat lichaam boven
dien te talrijk is om werkelijk iets te
kunnen prestoeren- en dat het niets
anders doet dan ja en amen zeggen
op alles wat de regeer: ng vcorstelr
(er was nog geen enkel geval dat het
„parlement" een voorstel van de re-
georing lou verwerpen; het moest het
maar durven! Overigens s niet al
leen het ..parlement" een wassen
neUS, ook alle overige vertegenwoor
digende lichamen" zijn niets anders
dun een comedie. In werkelijkheid
hebben al deze lichamen ook niets t»
vertellen en het geheele land wordt
bestuurd door een macht, die achter
de schermen blijft en de argelooze
vreemdelingen, die Rusland bezo»-
k-n, weten meestal nieis van haar
bestaan on nemen den schijn voor da
werkelijkheid arm.
Norm daze scliijn-regeering bestaat
dus een werkelijke macht, een die het
land 1-ejUlürt naar eigen goeddun
ken, zonder iemand r kenschap te
nicx-t geven Min haar daden. Deze
macht is het Iwruchte „Politbureau"
(het politiek- bureau van de Commu
nistische partij Het Centrale Uit-
loerende Co-uit wordt gecomman
deerd door de Communistisch© pand
en doz© laatste moet blindelings ge
hoorzamen aan een croepje menschen
die het „politbureau" <;er partij inr.
n.«n. Kr g t n:e-s in 1 t reh«»I*
uitgestrekte land zond©r g-edkeur'ntr
van dezo inttel'irg die in een rUr
vertrekken van den Kr©*nli© re1©!;
en van daar uit bet 1-nd ond*©-'rukr
De hoofdrol in het politbureau speelt
Ötalin, een man nu t.zer n wi'. «en
fanaticus die d g--h e!e w ld in
woeater.ij zou kunnen veran leren,
ind en «itt dc-or de 1- langen d r par
tij too c scht worden. In h-1 bui
tenland kent bi na niemand zijn
naam en bijnemsnd w>e*. dit liij
im een jio-itic btVlt dt welk© Ma!
overeenkomst vertoont met die van
l.enin. Officieel is rij niets m er dan
de secretaris der Communistische
partij, inatvf in werkelijkheid is hii
tie ma'-htigste [lerceon van Rusland.
HIJ laat aan anderen de ©eretitel*
over, maar zij moeten hem gehoor
zamen en datgen® doen, wat hij. Sta
lin eigenlijk I' de man Dzjo gasj-
wili) bevoelt. Uit zijn kantoor op een
der stille Straten van Moskou rrg ert
deze Kaukasier bet onm©'©üike Rus
land en onderdrukt h;! iedere vrile
gc'aht©, elk uiting van een vrijen
wil. llii de gave (ie leenvheo
tegen «'knar in bet harnas te b -en
en /rif - !s op d'-n acM rgrond te
bl ver: 1! meer de ander- leiden
dor P-ge ren I- pa-t j mot elkaar over-
hoop l-gg'.-v. hoe sterker zijn ma ht
•i pn plaats in h-r ..Polit
bureau' i aan Zinowjew, een
nulliteit die tot voorzitter van de d--r-
u« International© is benoemd en die
nu de rol van gouverneur generaal
van Petersburg speelt. Volgens do
la.vt.-t© berichten beeft hij zijn be-
stuur over do vroeger© Russische
hoofdstad zoo 'weien uit t© binten,
dat hij een der rijke:e mnnn-n van
Rusland geworden). Indien Stalin
met recht voor den trouwstee leer
ling van Lenin doorgaat, dan
nokjew degene, die het m «et over
den gentalen. or.vergeüjkelijken lei
der spreek:ilij weet rteeds ©en ci
taat uit een van de werken van Le
nin t© pas te brengen, beweert nteedj
te weten, wat Lenin in het --«geven
geval zou 1 .ebben gedaan. Hij staat
bekend onder ti-n naam van „de
grammofoon van Lenin" ©r. wordt al
gemeen geminacht. Het derde voor
aanstaande lid van het Politbureau
is Kamencw. ue voorzitter v.-in h-1
macht .-- college S. T. O. (de Raad
van Arbeid «u Verdediging' Hij t*
een aartsintrigftnt en wordt z*If< on
der de holsjevviki. die allen govnarb"-
ko eti onl>- trouwbare intriganten t!n
nis «eu onbetrouwbaar perscon be
schouwd. De/.' drie mannen Stalin,
Zinowjew mi Kntnnow vormen de be
ruchte „trojka hot drietal di© do
werkelijke rt-gcering van Rusland in.
Zij zijn almachtig, want hun macht
is zelfs veel grooter dun dc macht
van don u-.i >r uoit is geweest. Zij ma
ken deel uit zoowel van i - c titrulc
romitë der bolsjevv :st:- iie partij als
van het presidium van het Centrale
l'itv.-errnde Comité vin de Lnie van
Sowjet-Republioken.
Vroeger telde liet Poli.bureau nog
een vierden leider, die het drietul da
nig in de wielen reed en daardoor
door hen zpo gehaat werd. Het was
Trotsky. Nu- n> hij echter voor goed
verdwenen,* verdroogen coor dc
„trojka", en er is niemand meer die
dm oogfüjken strijd tegen i.et drie
tal zou-durven aanbinden. \Velisw--ar
telt het Politbureau nog eenige leden
maar h«t zijn slechts strcom nuen,
die blindelings geh i-zainen aan de
bevelen van de ,.'r jka" eu vooral
van den almachtiren Stalin. Tyisch
voor de toestanden n Rusland is,
datsKalinin. de „pr-sident" van Rus
land. het niet veider heeft wet u te
i'tengen «hm tot candidaat van het
illuster© lichaam.
Op well-o wijze oefenen de leden van
het Politbureau de macht over ge
heel Rusland uit? Ten eerste door
I het feit, dat zij tegelijkertijd leden
-zijn van de hoogste reg-eringelicha-
meii, waar zij. dank zij het fe.t. dat
z. i Politbureaumannen zijn, de lakens
uitdeden. Ale hoogsL© posten in liet
land worden bezet door leti.-.i van
het PoiiU-ur<uu. Ken twee e gewich
tige factor is de bouw van do r.gee-
rend© partij de bolajew ki). I■></«-
partij is o n .|©r best georganiseerd©
p.irtiion v.in Europa. Alle
'•©rpli-111 Minde ings to g>- oorz-mten
aan de bevelen vu» d© leiders, ieder©
inbreuk op -I© discipline wo dt zwaar
gestraft. Alle verantwoordelijk© b©>
trekkinen in het landsbestu: r. in le
ger «n vloot, de 7 g. stra'ptris-h©
punten" lu-t i? «vn typisch verschiin-
ivl dat do boUjewiki, die htm staats
greep hebben doorgevoerd onder d©
leus '-au onti-militarisme steeds nut
voorlirfde dc militair© uitdrukkingen
gehruiA-n). werden bezzt door leden
*cn d© rrgceror.de pand. dri dus
steeds de politiek vin hun chef* ge
hoorzamen Ook de bu t n.ar.dsrb©
verwen wo rd pers van -le Unie ziin
'-.den -an d«z--ifde partij en r.ij h«b-
:--n tot opdrncht niet zoo z er de bc-
h-ngen van Rusland t© be' artigen als
di-- v»n hun partij. Daarom s i«dcr
Russisch „gezantsch' p" tegenwoor
dig meer «en centrale roor Co" ma-
nistisch© propaganda dan e-n diplo
matiek© instelling. Da rvoor heeft
leder gezant» hap een veel uitz-brei-
der per»n:e! dan het ooit ouder het
oud-- regime heeft gehad (..gezant
schappen" met ©en person© v.m 200
en meer mannen is ge n zeJdzntim-
iK-id ondanks het feit d it de diplo
maten van het vroeger© R slav
he. l wat voornamere rol in do we
reldpolitiek hebben g-suceld dan
bolsjewist belt© vortc-.-enwoordigers.
Steunend© op der© organiea'
do gevreesd© - n geliato ti. I' OE., de
goed georganiseerde en pc iiscipli-
neerde troep van Dzerz.vnski, waar
over wij in o- n vorigen brief he4)b«n
geschreven, kan liet Politbureau, en
vooral de berucht© „trojka" onbe
perkt over l «t land regceren ®n zijm
wil aan <i© 130 mi'li'en i wonen van
het ongelukkige Ja-d opd in-en.
R RAPTSCHINSKY.
Vervolg Stadsnieuws
Provinciale Staten van
Noord Holland.
De 54-urige werkweek voor
verpiegenden in de Pr vinciale
Ziekenhuizen, o
(Vervolg).
Dinsdagmiddag werd de zitting der
Provinciate ."staten voortgezet. De
algeme^uc bi-schouu-ingcn over hel
voorstel van (Jed. staten tot invoering
van de 04-urige arbe:u*w««k voor ver
plegende» in de provinciale zieken
huizen werden vervolgd.
De heer Abrahams zegtdat
het teleurstellend is, da' Ged. .Staten
op den weg der ..p.-r force" bezuini
gingen willen verder gaan. Hij waar
schuwt Ged. Staten ernstig- om niet
aan 't idee te biijvoi. vasthouden, dat
het gesticht to Medcmblii: zou kunnen
worden prijsgegeven, want niet alleen
daar zijn ledige plaatsen, maar ook
in dc ziekenhuizen te Duinenbosch en
Santpoort. Het opheffen van den
post van adjunct directrice aan het
ziekenhuis te Santpoort heeft even
min sprekers «yninathio. Er is niet
één ziekenhuis, dat de functie van
moederoverste of besturende zuster
zou willen missen, -lij vreest ook. dat
de directeuren, wanneer men hiertne
overgaaf, verschillende geneesheeren
Ti de ziekenhuizen tot eersten-genees
heer zullen willen benoemen, want
het schijnt de bedoeling te wezen, in
de plaats van adjunct-directrice een
eersteu geneesheer aan te stellen. Dit
opent voor de geneesheeren weliswaar
een gunstig perspectief, maar ook dit
■ft sprekers sympathie toch niet.
Het is eveneens voor hem teleurstel
lend, dat behalve de gewone vei-
htcringen voor het verplegend per
soneel, uuk nog do invoering van de
ö-l-urige werkweek dreigt. Dit aoht
hij verwerpelijk. Van het personeel
wordt veel inspanning geeisehthet
moet het allerbeste van zijn krachten
geven. Het klopt dus niet, om dit
personeel te straffen met zes uur lan
ger werken per week....
De heer Asscher: „Werken is
toch geen straf!"
Dc heer Abrahams: ,.Ik geloof
gaarne, dat het werken voor den heer
Asscher geen straf is!" (Gelach).
.Spreker merkt op dat hij óók langer
dan acht uur per aag werkt, maar dit
doet hij uit vrijen wil. Dit mag even
'cl geen aanleiding zijn, om «it ook
an andefe.-i te vergen. En zeer zeker
iet van het verplegend personeel,
_an wie hij een ©eresaluut brengt voor
het zware en zelfopofferende werk,
dat niet met dat van andere werklie
den vergeleken mag worden. Waar
om, vraagt spreker, haalt men alleen
de mcening aan van Dr. Van der
Scheer en niet die van de beide an
dere directeurenHet is niet waar.
dat dc directeuren van gasthuizen den
s urendag een onverschillig goed noe
men. Een geneesheer van het. Binnen-
gasthuis te Amsterdam heeft aan
spreker verklaard, dat hij den 8-uron-
dag voor het verplegend personeel
zeer wenschelijk acht. De verpiegen
den zijn dan minder vermoeid en kun
nen zich meer ontspannen, of zich aan
studie wijden. Een krankzinnigenge
sticht is niet alleen een ziekenhuis,
maar ook c«n opleidingsinstituut.
-■« moet dus personeel hebben, dat
.n alle opzichten voor zijn taak be
rekend kan zijn. Hij Verwerpt dus de
54-urige werkweek, want dc essen;
ti©©!© bezuiniging komt eerst bij
de 60 urice werkweek, dat weten Ge
deputeerde Staten óók weL aldus
eindigt spreker.
Mevrouw li o-iss e v a i nP ij n-
a p pc! ia het geheel eens met de
mcening van de cotnmi**ie voor geor
ganiseerd overleg, namelijk dat het
nu nn~ niet de tijd is- om tot deze in
c rij pende maatregelen over te gaan.
Er wordt st««d» meer inspanning ge
vergd van het verplegend personeel en
van hen, die met het toezicht belast
zi.in. Al mag het waar zijn, dat som
migen hun werk niet naar behooren
verrichten, dan mag dit nog geen aan
leiding zijn. om voor dc geheel© linie
m-rslcchtcringen in tc voeren. Er
zijn nog maar al t© veel menschen, die
denken dat het werk van verplegen
zoo gemakkelijk is. (Applaus en ge
roep: Zeer juist!). A oor iedere an
dere groep zou arbcidstijdverlenging
misschien gewonscht zijn, maar dit
is allerminst het geval voor dc groep
der verpiegenden. Nu er een over
vloed van arbeidskrachten komt- wil
men daarvan gebruik maken om ver
slechteringen in tc voeren. Dit is in
strijd met het ongeschreven recht.
Spreekster behoort niet tot degenen,
di© cr a 1 tij d op tegen zijn. den
arbeidstijd te verlengen. Als het alge
meen belang dit gebiedt, zal zij niet
aarzelen om dnartoe mede te werken.
Maar niet voor de verpiegenden. Het
werk van verplegen zonder liefde en
toewijding i© absoluut ondenkbaar.
Spreekster zou willen dat zij. die zoo
gemakkelijk over het werk van ver
i-legcn spreken, eens één dag in de
ziekenhuizen kwamen...
(E en item: ,-ifls patiënt of als
vernlcgor?") Gelach.
Mo*r-"-uw BoiiMtlin vindt h«< on
billijk, -Is', hier twsutnSgmg wotsU be-
I richt bij «en groep ten ko»te van «en
andere i-roej-. Kr rijn groepen, di© 4l uur
per week werkendie Uat men ons©
mocad. Maar ito andore greep wil tn.-n
uur per we«Jt laten arbeiden. Di*. i»
voor »pr««k»:©r «en «rwtig© grief. Zij
vraagt, wat «r tegen is, om met h«t in
voeren van dc SS-urig© weskwoak t« wach
ten. totdat men absoluut zeker weet, dv
hek r.ocalig is. maar dan over de geheel©
linie.
De heer De Jong Schouwen
burg is van meenitiR. dat het hier niet
gaat <-m de vraag, of er van de provinciale
belaaklngbetalers nog wat meer te halen
zal zijn, maar of de groot© onevenredig-
hei'] tuaaclicn de uitgaven cn de inkom-
-z«n bestendigd mo©t blijven. Hel tekort
over <Se drie ziekenhuizen us zanten be
draagt nog altijd meer dan ll ton. Gelet
op de cijfers, in het bczulnïgingsrapport
genoemd, kan spreker geon weg tot c*-n
i'-oodzakolijlw vorandertng -yfndwi. dan
die door do voorwiel Ion vim Ged. Blaten ia
Mngcweten. Men moet hiot die naar
aanleiding van de woorden van mevrouw
Hoivovnin alle groepen rnet elkaar ver
gelijken. Spreker voelt zich niet gerech
tigd, tegen de voordellen van Ged. Stalen
to ook al ia dit voor hom een
beo! moeilijk ding cn al acht hij hot ver u
plegend personeel hoog. (Geroep van hm
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 225
BEZOEK
Vraagt van boven
aan de trap aan
moeder of het
werkelijk noodig
id dat hij bene
den kamt bij al
die menschen»
daalt af, zijn voe
ten extra luid
neerzettend en
peinzend over de
verwrongen rechts
begrippen van
ouderen
herinnert zich
iets over haar-
borstelen en haast
zich om op primi
tieve wijze het
verzuim te her
etellen
vat moed en
maakt zijn entree
in een kamer vol
dame6
gaat handen
schuddend rond,
terwijl hij zijn
gezicht uit de
buurt houdt. v"oor
het gevul zij hent
zouden willen
zoenen
juffrouw ïvom-
mer hakt hem
een l®elijke noets
dooi' zijn nand
vast (o houden en
hem te vertellen,
hoe aardig" hij
als baby geweest
zijn oog vak op
een schaal met-
koekjes en hij
vergeet juffrouw
Kommer in de
studie van welk
koekje hij zal ne
men
ontsnapt. naar
een afgelegen
stoel en besluit
ie wachten tot de
koekjes rondgaan
en daarna te ont
snappen
houdt zich bezig
met de vraag ot
juffrouw Kobimer
00 of 100 jaar zou
zijn tot zij onrus
tig wordt onder
zijn blikken
moeder zegt hard
op dat zijn kous
afzakt, wou dal
moedor in gezel
schap poen per
soon! -e opmer
kingen maakte
laat zich bij voor
baat van zijn
stoel afglijden ais
juffrouw Kommer
vraagt of hij niet
wat viool zou wil
len spelen
ziet geen ande
ren uitweg dan
een voorgewende
neusbloeding,
maakt er gebruik
van en ontsnapt
naar den zolder.
(Nadruk verboden)
rrplogend porton©©] op dc publieke tri-
bun©: „AchWel bc'rcurt hij het, dal
hot kl«»uo bedrag van den v&cantictoe-slag
govaar loopt.
llartogh betoogt, dat een £4-
uri-K© arbeidsweek voor verplegend perso
neel niet ©verdreven ir. In d© confessio
neels Inrichtingen is de arbeidsduur km-
ger-
Spreker heeft nnn vele deskundigen in
oa» birxl gevraagd of zij in een 54-urige
arbeidsweek «enig beswaar zien voor pa-
tien ten of verplegend personeel.
I'rof. K. II. Bouwman deelde mede
g«©n gegevens te bw.iuën.
Prof. L. Bouman heeft iil de Valerius-
kliniek c«n 60-urige arbeidsweek waarover
g«©n klachten zijn.
Prof. Winkler vindt de 54-urige arbeid?
week t« kort, hij heeft zich vereenigd met
de w«ex van 60 uur.
Prof. Wler'ma heeft te Groningen in zijn
ziekenhui* «en 54-urige arbeidsweek die
voldoenden vrijen tijd voor d© zu
iaat.
Allo N-vter'andx-bo hoogleeraren,
uitzondering van Prof. Bouwman, die zich
van een oordeal onthoudt zijn dus tegen
stan-Ier* van een te korten werktijd voor
verpleegster».
Dr. Raioeyor, van hei Gesticht Poorin
gaal, sluit zich aan bij het l-eeminigings-
npport van de Nod. Vereenig mg tooi
Pevchiatrie «n Neurologie.
H©t goaticht Ut Prarvokcr vond de werk
week van SS uren voor pstiénten te"kort,
voor h«: personeel zeker niet ie lang.
Van Dr. L-e Rulta las spreker 'n uitvoerig
rapport voor. Die verklaart dat bij
werkdag van 9 l;2 uur voldoende tijd
b'ijfi voor de outapaDBlag^ar zusters. Men
voor oppassen, zoo vervolgde Dr.
Ij© RuU© dat hel ziok-.nhuis «iet te veel
op ©en fabriek gaat gelijken.
(Bij het voorleren -lezer verklaringen,
werd herhaaldelijk en fel door tegenstan
der» geïnterrumpeerd.)
Dr. Ixi Riitte vervolgde in zijn rapport,
dnt een korte* arbeidswc-eV dan 54 of 55
uur do verpleging benadeelt. Korte
beidatijd bevordert voor de patiënten de
oriniüt. Hel gevolg daarvan is vaker toodie-
cn van narcose en vastbind togen.
De heor Ketelaar: heeft zoo iels in onze
gosilehior) planUJ
Dr. do Hartogh: in onze gestichten heb
ben herhaaldelijk InwHckelüigen plaats.
De lieer Ketelaar: Dat is heel iets anders.
(De vergadering wordt emotie-voller.)
Dr. do Hartogh: ik begrijp daé deze
mededeel ingen voor de hoeren niet aan
genaam rijn- (Protesten weerklinken.)
Voort» lood dr. d© Hartogh nog eenige
•erklaringen voor van buitenUndsche des
kundigen. -Jie neb veelal .voor een 55 of'
tOuiiy-i wvrkwook verklaren. Dr. de Har
togh eindigt, nu ai dezo deskundigen al
dus spieken, durf ik gerust het voorstel
van God. Stu'.on steunen.
Mevrouw van Zeim—v a n
den Berg betoogt, dal aam de verpie
genden indertijd reeds den 8-urigen werk
dag is onthouden. Nu wordt bovendien
nog een nieuwo aanslag gepleegd op de
levensoinstaudighevlen van die menschen.
Daaru-gen verzetten do communisten zich
met kracht. Do taak der verpiegenden is
D© heer van Rooyc-n verklaart, dat
hij cn ook do verpiegenden gaarne de re
delijke eischen van bezuiniging steeds heb
ben gesteund. I)o verlenging van 45 tol
48 uur werken per weck is aanvaard.
Vaar o-n bad m-'il niot met verdere ver
slechteringen moeten konjen.
Voor do b-fzulnlging was het nie< noodig
om de politic van het personeel verder
te verslechteren. Reeds nu is f 100 per pa
tlent per jaar bezuinigd, be'.geen een
kwart milÜnen gulden per jaar betee-
ke.-it. Alle organisatie» van personeel heb-
I-en aan d© Staten verzocht deze
-Iricht van G--1. Staten niet aan te v.e:
Verlenging van (len arbeidstijd zal
nadeel rijt» op hel gezinsleven en ook de
Zondn£»ru?l 1-onadcelcn.
De lieer Col ij n betoogde, dst bezui
niging in onze provinciale ziekenhuizen
door allen wordt erkend. Nu wordt het
voorstel van Ged. Staten bestreden, masr
hoe wil men dan <:e bezuiniging verkrij
gen f Er i* niemand dso aangetoond heeft,
dat de 54urige arbeidsweek te lang is voor
gezonde verpleger». Ook is er niemand die
gezegd beeft, dat zij nadeelig is vóór
do patiënten.
De heer Staalman kan zich begrij
pen, dat de arlwjidcTS in hel geweer komen
nu de 8urige arbeidsdag wordt aange
vochten. Maar er moet niet worden
dreven. Ioinand die iels bcleekent i
meer dan 8 uur por dag werken.
(De vergadering wordt onrustig. Toen
spreker zei: ,.ik heb een lied gehoord",
word geroepen ..zingen I"). Spreker be
.loogt voorts, dot or bezuinigd moet wor
den, want door do hoog© vcrpleeggelden
worden haast ondragelijke lasten opgelegd.
Het gernccnlebosluuT van Amsterdam heeft
een gezin geruïneerd, omdat de bijdrage
m het vcrpleeggeld gcfiieoht werd, hoe
wel die niet gegeven kon worden.
D© hoer Bossenbroek verkjaart
tegen de voordracht te zullen stemmee
moeten dc vcrp'egers 54 uren wer
ken en andere- ambtenaren en werklieden
der provincie dechts 43 f Spreker heeft
groole liefde voor -ien 8-urendag. Boven
den is wel op andere wijze te •bezuinigen.
Do lieer L uij c x behoort tot de min
derheid der R.K. fractie. Spreker was een
der tegenstanders en zal de voordracht
alleen beschouwen als een noodzakelijk
kwaad. De verjileegprijs is nog steeds te
hoog. Achten Ged. Staten het niet moge
lijk om de voordracht uit le stellen tot
het -najaar'f Voorts wilde «preker overwe
gen om do gehuwde verpleger» uit te zon
deren van do 54-urige arbeidsweek.
De hoer N. Dekker, ook tot do min
derheid der R.K.fractie bohoorend. ver
klaart tegen de 54-urige werkweek te zul
len stemmen. Als Ged. Blaten de gehuwde
arbeiders uitzonderen, zal spreker vermoe
delijk voorstemmen.
De heer Van Zutphen heeft den in-
drok, dat de godsdienstige zusters te lang
werken cn te veel opofferen tot nadeel
haar eigen gezondheid. Dr. De Har
togh heeft geleerde autoriteiten hier la-
spreken. Maar ik ga liever de erva
ring vragen van dc belanghebbenden. De
hond kan het bost over do zweepslagen
oordeel©!). Do heer Asselier heeft toegege-
dat do 8-urige arbeidsdag in de
diamantnijverheid behouden moet worden.
Maar het werk der verpleegsters is zwaar
der dan van menig diamantbewerker.
De heer Balk meent, dat een 54-urige
arbeidsweek voer de verpiegenden re
zwaar is. Is er geen roeping meer aan
wezig f
De heer van der Wal meen? dat de
aanval op den 8-urendag moet worden afge
slagen. Er zijn deskundigen die anders
over den werktijd denken als deskundigen
var, Dr. de Hartogh. De vereeniging
van ziekenhuizen heeft zich uitgesproken
voor een 8-urigen werkdag met een over
gangstijdperk van 5 jaar. Tot dit besluit
werkten o.a. mede de doctoren Kuyper,
Wortman, Bosscha, Koel), Cadt, Couvee en
cn Wiegermk. Nu gaan Ged. Stalen op
den 8 urigen werkdag afdingen.
De heer 011 o onderstreept nog het
geen verschillende sprekers gezegd heb
ben. Een aanbevoling van 't voorstel van
Ged. Staten.
De heer Ketelaar waarschuwt erte
gen om de gehuwde arbeiders uit (e zon
deren '-van de werkt ijdverlenging. Verder
oritiseort spreker oenigo uitspaken der
deskundigen van Dr. do Hartogh," die
onjuiste dingen gezegd hebben over de
provinoiale ziekenhuizen in Noord-Hol
land.
Hiema wordt de zitting verdaagd tot
boden. Woensdag 10 1 '2 uur. Dan zijn Oud.
Staten aan hc- woord.
Feuilleton
Anerikaaiuclie Roman van
OTTO HOECKER.
32)
Ken r-'erig zwak kereltje kwam
binnen. rr-©t baardelcoj. :c' of wat
taal cu afgeleefd lijkend geloot,
v.-.nii-.n een paar kleine, b ma© oog
jes listig ©n vroolljk over 'ie ve:t-«©
wangen heen blikten of ze zeggen
wilden:
„Woc-s maar niet hang! Ik ben nust
l>eier dan jullie allemaal!
Eventjes echter keken ze zeer on
rustig.
,,Ik pros-st- er togen mijn door nteU
gerecht vaardigde gevangenneming',
r.ep hij reeds, voor de rechter er too
gekomen was, hem e.-n vraar te stel
len.
,,Ik 8tel den Stnat verantwoorde
lijk voor elke schade, voor mii uit
doze gevangenneming voorige loeid
of nog voort te vlooien en behoud mij
al mijn rechten voor".
„Voorloópig hebt u hier te aiil-
wofrdcn u's getu:ge. Als Amert-
kaanicii burger moesi u weien, clat
't algemeen belang gaat. boven 't per
soonlijk. Ter zake: u bent de boek
houder Charles W. Phelps. 43 jaar
oud. weduwnaar, zijt in dienst bij
advocaat Nad Mh vier
„Was !- i dezen in be kkinz". ver
beterd© PT'lps zeer luid. „verliet de
el rekking echter, daar ze mij niet.
lunger en omdat ik Juist een
Mm geld* ontvangen »d, d;e mij ln
staat stelde onafhankelijk te leven.
Ik stond juist in beraad, voor land-
bouwbelangen naar Cuna te vertrek
ken, en stel den Staat nogmaals uit-
-■!: u!-.'<• ik v«r •.ntwoorde'ijk voor al
lo r-!;a-Ic. verloren winst enz.'
„Gord. Wanne©.- verbet gc Uw be
trekking?"
Ik ging lunchen cn keerde niet te
rug".
,,U sloot de buitendeur ni©t af?"
„Neon. Er kon dan immers nio-
mand binnen'?"
„Hadt u Mr. Whistler van uw voor
nemen vtrwittigd
Phelps wierp een vluchtigen blik
in de richting waar Nad zat, maar
keek onmiddellijk weer strak naar
de tafel des rechters.
„Ik was aan goen opzegtermijn ge
houden. De man heeft-me eigenlijk
nog een halve week 6alaris te bete
len, maar ik schenk hem dat geld",
I sprak hij met een grootmoedige hand
beweging.
I „Nu, het was in elk geval uw plicht
I'i. kantoor te bewaken en uw plotse
ling deserroeren is des to opvallen
der, wijl Mr. Whietler u, door u aan
te st©!l©n, voor gebrek gevrijwaard
heeft. Wij zijn echter niet hier, om
do moreele zijde uwer handelwijze re
hoorde©len, maar 't is u bekend,
dot op 't door U verlaten kantoor en
no? voor d©n terugkeer van Mr.
Whistler, diens neef vergiftigd is.
Onder zulke omstandigheden lijkt uw
[dot soling vort rek nog meer opvat
end".
„Hoe lijkt 't dan?"
I'helps ooocn keken nog brutaler
dan gewoonlijk. „Zou u niet liever
alle duistere aanduidingen achterwe
ge laten? Ik bob strenge begrippen
van eer. meneer, het zou me zeko©
niet zwaar vallen, een jury ie vinden
die mijn aanklacht wegens eerroof
recht eou laten wedervaren Dat do
neef van dien man daar", hij schok
te met de schouders in de richting
waar Nad zat. zonder daarbii om te
zien „op 't kantoor gestorven Is,
heb ik in de kranten gelezen Re
ken maar uit. 't is om vijf uur 's na
middags geweest, terwijl ik om 12
uur 's namiddags 't kantoor verlaten
heb, om er nooit meer terug te kee-
ren en
„Dat klopt niet", wierp de jonge
aanklager er tusschen. Hii had in
een akte gebladerd, hief nu het hoofd
op en k©ek Phelps selierp aan.
„li hent later nog na één uur ja
zelfs nog na 2 uur op 't kantoor ge
weest.".
„Wie is de man, die mij een leuge
naar durft te noemen?" vroeg de ge
tuige mot een brutaal gezicht. „Laat
't u gazegd 2ijn, dnt zelfs een offi
cier van justitie mij niet ongestraft
beleedigen zal. Ik ben een vrije bur
ger van dit land, ja, dat ben ik!"
„Daurin hebt ge u echter vergist
cn een onwaarheid gezegd".
„Mijnheer!" zijn grijze haarkuif
die zeer kunstig over den kalen sche
del gekamd was. kreeg 't haast re
kvraad. ,,U gelooft me nier? U be
schuldigt mij van leugen? Maar de
man ia nog nie!. geboren, die mij on-
nc*traft beleedigen kan! Noem in ij
een naam. mijnheer, ik zal de
jury
..All right Sir", viel Murray in.
Voorloopig hebt u meer redenen, po
gingen tc doen een andere jury te ont
gaan, die hier in het gerechrshof
zitting pleegt te honden".
„Mijnheer!"
„Ooh wat, Mr. Phelps. U hebt geen
reden zoo groot te doen. Wij kennen
mekaar immeps nog van voor twee
jaar? Of niet? Gisteren evenwel heeft
de Jury uit 't verslag van den zwar
ten hallknecht vernomen, dar détze
zich duidelijk herinnert u kort voor
of na twee uur het, voor Mr. Whist
ler bestemde pro?f pakket niet 't nieu
we poeder overhandigd te hebben.
Hij wed 't nog zeer geel. U nietV"
„Wie kan ook alle hagate'len ont
houden? 't Is'onmogelijk; welnu, dan
ging ik eer«t tegen twee uur van 't
kantoor. Dat is alles. Heeft u me
soms nog wat te vragen?"
Hij maakte zich gereed den getui-
genstoel te verlaten.
..Zitten blijven!" riep de aanklager
scherper. „Wat hebt u met het pak
ket gedaan?"
„Ik heb t ©p de schrijftafel gelegd
van Mr. Whistier in zijn prhékan-
toor".
„En dit was altijd ges'oten! Heeft
Mr. Whistler l ij zijn weggaan u dan
niet nadrukkelijk bevolen, 't goed af
ie sluiten, daar hij zelf zijn sleutel
bos vergeten ha-1? Hebt u daarna dan
Weer gesloten?"
„Il< \ve,.-i ei niets meer van", luid-
do woei t liooghartige antwoord,
„ik heb echter geen reden Mr. Whist
mui leugens ie verdenken'
„Zulke praatjes kunt u ons gevoeg
lijk besparen. In den regel kunnen
menschen, die iets le verbergen heb
ben. zich niets meer herinneren van
wat zelfs pas voor kort is voorgeval
len. L' moet toch zeker nog weten,
of de deur van het privékanfcoor open
of dicht was. (oen u *t pakje daar
neerlegde".
PJielps streek zich als verstrooid
door de haren.
„Ik geloof, dat ik 't nu weet: ja. dc
deur was door mij gesloten, en ikheb
ze opengemaakt met. den sleutel, die
altijd in mijn lessenaar lag. Of ik ze
weer gesloten heb? D.-ii weet ik niet
meer, maar ik geloof van niet".
„Wanneer kwam nu Huntington
Whistler, en wie was bij hem?
Dat weet u niet?" stoof de aankla
ger op. toen P!:elps opnieuw de schou
ders ophaalde en 't hoofd schudde.
Ook goed! De jury.z.al hierop letten,
en wel in 't oog willen houden, dat
de getuige volgens alle tot hiertoe
gehoorde verklaringen do eenige is,
die tij-lens het bezorgen van het pak
je op 't kantoor was. Rij zijn eigen
aardige manier van doen zal de vraag
nader overwogen dienen te worden,
of en in hoeverre deze man aan de
vergiftiging schuldig is".
Phelps lachte alleen.
„Dat is bluf! Er. waren na mij nog
verscheidene andere lui op 't kan
toor, volgens de kranten eu een Nevv-
Yorksch reporter liegt niet. Miss Has
tings is er geweest en ook die man
daar". hij schokte weer met den
schouder in de richting van Nad.
..Ik weet waarlijk niet, waarom
men mij in deze zaak betrekt
ilij wilde weder zijn oude jammer
klachten aanheffen, doch de aankla
ger sneed hem kort het woord af.
..Is anders op dien da©- niemand in
het kantoor van Whistier geweest?"
„Niemand" en dan. alsof het
hem nu eerst inviel, voegde hij er
snel aan toe:
„.Ta toch Mr. Waldon. die is er zelfs
tweemaal .geweest."
'fWordt vervölgd)
