HAARLEM'S DAGBLAD
DE DROOGLEGGING VAN DE~~ZUIDERZEE
Sporlpraatje
ÖE WENTELTRAP
ZATERDAG 7 MAART 1925 - VIJFDE BLAD
Van EwijckslulsWieringen. Een bezoek aan het terrein van den arbeid.
Het is of Wieringen een
retuenar uitsireKtc naar
Noord-Holland.
In drie c«-lachten van het Xeder-
landsche volk heeft de machtige idee
geloeid de Zuiderzee droog t'- leggen.
Zij die de ide«- de wereld inbracnieu
werden natuurlijk uitgelachen.
Maar een idee leef'. als ze groot
en mooi ia, door in het onderin u ust-
zijn van de itiaesa. en wordt dan dik-
«ijls weder bewust in de geeeten van
energieke menschen.
Wii willen de lezers niet vermoeien
met tallooz® modedeelingcn en jaar-
tallen. I>e voorgeschiedenis van de
drooglegging i» een lange... en on
prettig geschieden'.;.
I.aten wa met hei noemen van één
naam volstaan: dien van minister
l.ely dengeiio die duidelijk zag
wat te doen stond en een kloek
plan overlegdeccgn meesterwerk,
dal aanleiding ernf tot liet feit, dat in
het begin van 1918, de couranten kon-
rien schrijven nu heeft eisdclyk de
Tweede Kamer, aangenomen het wets
ontwerp tot gedeeltelijke afsluiting en
droogmaking van do Zuiderzee.
En etraks aan het einde van 1925,
zal het voorloopig vierjarig propram-
ma, waarvoor zestien millioen gulden
besteed zijn. afgewerkt zin. Zoo'n
klein deel is dan verricht van het
enorme werk dab uitvoering moet ge-
v. ri uan de w. t van 14 Juni 1918.
E*u nieuw programma zal dan
voor de tweede étappe op dezen weg
\"or reuzen, santé: osteld moeten
«orden.
We zullen ons niet aan voorspellin
gen wazen, willen elochts hopen, dat
<i® arbeid met kracht, met ruime mid
delen kan worden voorgezet.
Van Ewiicksluia—Wieringen I De
weg is gelogd. W ie verleden jaar ,n
Februari van den ii bij van EwijcK-
sluis de blikken naar het oosten richt
te zap als ecu schol in het water, het
oude Wieringen. Nu is het of Wie
ringen een reuzenarm uitgestrekt
heeft naar Noord-Hólland.
En he*, is of van Ewijcksluis daar
van geschrokken is. Dat dorp mankte
alt lid a! een l*ftjo *n slordigen in
druk door ziin onverschilligen bouw
onder aan den diik. Maar nu het
hec'! erg. Want achter den dijk wordt
ook een werk ondernomen. Waar
vroeger weiland was is nu een enorme
kuil. «aar lootnoiipfjes eti wagentjes
grond uithalen, een groot huis staat
aan den rand, waar de 1 ciders, de in
genieurs van de Zuiderzee werken»
verblijf houden. In het vaartje door
i nt dorp. liegen v. Ie woonarken,
never I. Never II. Bever III. «aar
zeker persoueel in woont, of mate
riaal in geborgen is.
Den dag \.in ons i>ezoek waren in
v.Ewiicksluiï bovendien opmerkelijk
eroote hoeveelheden slik cn modder.
Alles bij elkaar genomen er waren
weinige elementen dit- van Ewijck
sluis aantrekkelijk muakten.
Zeer vriendschappelijk werden we
door de iugeiiieuii J. t">. Schil thuis en
Geert» ontvangen.
Tot het gebied van don eersten be-
hoort het groote afwateringskanaal!
I>e heer Geert» vindt zijn werk bij hot
bouwen van den dijk.
In de eerst® plaats werden wc te
woord greuan door den heer Geeria,
die het volgende verteld®
..Voor wc den dijk konden leggen,
turschon de/, plains en Wieringen,
inoc-sten wi iict Amsieldiep beteu
gelen. dut dicht onder Wieringen,
iloor stroomt, door twee geulen, van
II cn 7 meter diepte.
Ln 1920 werd daarom al een dein ge
legd. tot -1 1meter onder het water
oppervlak. En in het begin van het
vorig iaar -.vctd daarop gebouwd.
Dc dijk liecft ter hoogte van liet
wij! de kruinhoogte 6 meter breed i».
Dan is dc binnenberm -1 1.2 meter
breed30 meter horizontaal ebrekt
zich de dijk verder uit. wuarvan voor-
Inopig -1 motor besteed w >rJt. voor ecu
Straatweg die tegen het t'inde van dit
jaar voor het verkeer opengesteld
wordt.
Het materiaal voor den bouw,
keilccm en klei. wordt in do buurt ge
baseerd.
Men begon met ach'er den betcuge-
lingedam zand to «.puiten en dit mate
riaal met keileem af ie dekken, zoo
wel de keileem als het zandh. haam
vertoonen enkele malen verzakkingen.
Deze zim hen oevolg van don flappen
onderkleilaag. waarop op sommige
plaatsen moest worden oebouwd cn
welke dan door den zware» last. ter
zijde worden opgeperst. Het spreekt
vanzelf, dat zulke c, vallen schade be-
teekeneu voor de. aannemers en eenige
r-tagnatic bij den voortgang, doch
aan de hechtheid der waterkoeling
doen deze verzakkingen niet* af, inte
gendeel. door den opgeperste» grond
wordt de steen van den dijk zelfs, ver-
z wan pi.
Uit her hierbij gevoegde dwars
profiel blijk: iutufechen wel op
wrlkc wijze de dijk werd afgebouwd-
Do beloopen boven water.zijn be
dekt met Belgisch® bloksieen en bak
steen
Behalve de Belgisch® keien komt al
hot benoodi"lo materiaal uit liet bin
nenland. Vierhonderd vijftig, tot vijf
honderd »ien>chcn, ltebheu aan liet
werk een jaar gearbeid".
En na deze mededeelingen zijd we
het nieuwe land gaan betreden.
Het nieuwe land is ni»-t buiten
gewoon makkelijk begaanbaar. Het
is heel erg heuvelachtig. Je zakt
soms eon decimeter w-.-g in do klei.
Het had dien morgen geregend» En
daar blies een zeer straffe wind.
Toch was het prettig op dé» dijk.
Ojn 'le entourage van zee on over
kapping van lucht, en om het iceken-
nchtig, Drachtig geconstrueerde do-
cor op den dijk. Decor van kranen,
werkende kranen, draaiend op het
voetstuk, van locOmctiefjea. waar
vele randkarretjes achter hangen,
van zandbakken, met eepige sleen-
Looten onder aan oen steiger, van ae
werkende mannen, die op hellingen
of m dalen nloeteren met spaden,
van kleine hand-hei*btoe*tellcn. die
groote steenblokken vertillen. Ja dat
was heel mooi.
Do noordzijde van den dijk is voor
een groot deel al met do groote
steenklompen afgewerkt. Ook aan de
zuidzijde zijn vele punten waar het
werk snel de voltooiing nadert.
Over het algemeen is het nog esn
qoaesti® van afwerken.
Tijdens ons bezoek waren Reen 150
menschen nan het werk. Het grootste
deel van het werkvolk had den ar
beid voor eenige oogenblikken ge-
Haakt. Immers den gohcelen morgen
had hef. alleronaangenaamst gegoten.
Onder die omstandigheden moet een
verblijf op den dijk wel ver van
pretiij zijn.
De v.vco en oetf halve kilometer
naar Wieringen zijn vrij spoedig ge
wandeld.
Wieringen is vrij hoog. waar de
dijk ui het eiland overgaat. Van dit
punt is het gezicht naar de kust. van
Noord-Holland heerlijk. De zuidoosten
wind houdt het water ten zuiden van
den dijk in voortdurende beroering.
Het water js besluiteloos bij het
kiezen van een kleur. Het is geel
of loodgrijs, of zeegroen, of zwart
blauw. L'embarrae du »*hoix. Jufct
al* in de lucht; do laaglinngende
wolken dragen de tinten van de
Ten noorden van den dijk is het
water een effen, mat-gale plas. naar
de verten donkerblauw overloopend
in lucht. De kustlijn is een silhouet
van pui-per.
Tijdens de wandeling terug zien
we al meer arbeiders verschijnen. De
locomotiefjes '.'aan bewogen, larigs
slingerende railsjes. Het wroeten
6u ploeteren van '1® mannen met
.-paden beweegt, zich over grootore
afstanden.
Aan den bovenkant, van een groot
deel der noordelijk: helling, worden
de laatste steenblokken gelegd.
AVat. nu ir. Schilthiiis ons verder
vertelde, van de wateringswerkrn.
Bij vloed stroomde door het Am-
steldiep. een enorme hoeveelheid
water. Dc we® is nu afgesneden:
dc geuten zullen verzanden.
Voor de afwatering van de
Noorcl-Hollandschc watersch tippen
'Anna PaulownapoMer) vond men 'n
BChitterendc, meesterlijke oplossing.
Men legt ren kanaal van Kwiiek-
sluis, lot dicht onder den Helder,
dat met een sluis, bij het dorp de
Koi.y, in verbind It!'.' zal staan met
hei Xoord-Hollandsch kanaal. Aldus
teveite dienende een zeer belangrijke
scheepvaart.
user een afstand van 41 K.M. is
kanaal al gr-Ygd, uan den buitenkant
van den balg:lijk. dooi- middel vnn
uitbaggeren. Ken tweede nieuw.- d»|fc
met .Mi-englcoïlng wordt n:i z «we-
ring. Dc oude zeedijk werd dus sla
perdijk.
M'aar zool&nbet kanaal nog niet
voltooid is. blijft het ufg slo*en om
het.'tegen verzanding te beschermen.
Voor de afwatering van d n Anna
Paulowcapolder mo s» dus e ti tijde
lijke verbinding naar let afw terings
kanaal woHen gemaakt. En h>rann
arbeidt men nu hard. D® ba'gdtik
meest worden doorgegraven. Een
ki'-rdui- is al vo'tu id. V- rder is men
Ii-.- mot hei graafsv rk voor de ver
binding Mpsrhon (b v.'ui Ewijcksvaart
en her «leuwo k raai..
li,- i. -m.-verkeersweg zal
Noordelijker kt men ie liggen. Over
het nieuwe kanaal komt dan een
spoorbrug voor d n trein weg, van
E w ijcksiu is— Fr ie «I and
We maakten na <li: i esprek nog een
rondgang over h. t arbeid veld. Klet-
slik-klei. G. ijs, donker, mannen, grij®
an kl i, karretjes die diep weghalen
het materiaal. T gen de hoogte wor
den ze opgesjord door een station-
nslren motor eti een langen stalea
tabel.
Het graafwerk is gigantisch. We
krijgen oen prachtig overzicht van
den zwijgenden arbeid. We zien de
keersluis van gewupend beton vol
tooid. Do houten deuren lisrgen in de
nabijheid onder stro bedekking.
Een paar huisjes mo ten verdwijnen
voor de invretende gravende macht.
Dan is het voorloopiga verbindiuga-
kanaal ook weer klaur.
We willen dit artikel eindigen met
beschouwingen van algemeenon aard,
om zoo tot een afgerond geheel tc ko
llet groote werk zal 900 millioen
gulden kosten, en aan Holland een
uitJ-reiding geven van 230.000 IJ A.
land, in den vorm van vier prachtige
polders.
Daarbij 2ullen zijn 105.00!) II.A.
zware kleigrond.
15000 lichte kleigrond en zavel,
20.000 H.A. zand- en veengrond.
Do ontwatering van de üiieuwv ge-
bieden moet natuurlijk in verband
met ontzilting van den bodem aan
hoogo eischen voldoen. Dc Vraag zal
overwogen moeten worden, of drai-
neeren noodig is, en zoo ja, op welke
wijze.
Eerder dan do zware kleigronden
zullen de zandgronden goede cultuur
resultaten gc-ven.
Deze gronden moeten goed worden
bemest en de natuurlijke begroeiing
met zec-plamen, zal voor die bemes
ting zorgen. Van groot nut zal bewei
ding met echapen zijn. En misschien
zal, na verloop van korten lijd licht
gepleegd kunnen worden. Dan volgt
liet inzaaien van gras en klaver. Dc.
zavelgronden moeten in den herfst
worden ingezaaid met koolzaad.
Na verlocp van eenige jaren kan
de grond desgewenscht gescheurd cn
bebouwd worden.
Aanvankelijk zullen de zware klci-
gronden niet geschikt, zijn voor bouw
land. In liet eerste jaar na de verka
veling zou de "grond niet bewerkt mo-
gen worden, in het tweede jaar moet.
hou grondoppervlak warden loege-
liouden, Jn den herfst kan daarna ge
zaaid worden koolzaad, wintertarwe
n wintergerst. Hel volgend jaar zou
dan vooral zomergerst. kanariezaad,
vlas cn morsterd in aanmerking ko-
Vrij gunstig zou het gesteld zijn met
do overige polders. In den herfst na de
verkaveling kan koolzaad worden ge
zaaid. na welk gewas heel gord tarwe
is te verbouwen. Geschikte zomerge
wassen zouden zijn haver, vlas ei
paardeboonen.
In den beginne zal men wvl moei
lijkliclcn to overwinnen hebben met
de zware gronden in het voormalige
Hoornsche Hop. Die grond zal een vrij
hoog zoutgehalte hebben.
Zeer duidelijk blijkt uit het boven
staande, dat na betrekkelijk korten
lijd na de winning de gronden een
groote cullureele waarde zullen krij
gen.
Natuurlijk moeten van o verheids we
ge beschermende maatiogelen in hel
ie ven worden geroepen voor de Zuider-
7ee-visscher.*-bf- vol ki ng.
Een wetsontwerp daarvoor is
jaar ingediend.
Het ontwerp stelt, in de eerste plaats
vast, dat zal moeten worden uiige
maakt
wie voor tegemoetkoming In aan
merking kunnen komen:
waarin de tegemoetkoming zal be
staan;
op welke wijze, en e.q. tot welk be
drag de tegemoetkoming zal worden
uitgekeerd;
wanneer met het verstrekken van te
gemoetkoming zaj worden begonnen.
Verder worden voorstellen gedaan
tot hel. geven van nijverheids-onder
wijs, hulp en voorlichting bij beroeps
keuze, toekenning van financicelon
steun, credietverleenlng, het koste
loos verkrijgen van een vergunning tof'
uitoefening der visscherij op de afge
sloten Zuiderzee, enz.
In breede trekken gaven we hier iets
van het enorme Zuiderzeewerk, v.cer.
Ziet men het zelf aan: hei oncffeiic
massieve Jiooge terrein tusschen Wie
lingen en Noord Holland, hot land
waarmee Wieringen zich aan Hol
land klemt, dat in den tijd
van een jaar in do Zuiderzee is
gelegd. Terwijl men 'weet welk een
klein deel dit is van den geheelen ar
beid
O lalen wij koele Hollanders dan
heusch maar eens wat Verbeelding
krijgen
Laten we dan maar niet al te- be
scheiden zijn. en den lof ver uitdra
gen van oud-minister Letv, en van hem
die thans directeur is van do Zuider-
zee-werken: den heer Wortman en de
zijnen on van de aannemers van het
reuzenwerk: van flattent cn Hofman.
F. A,
Een ongeluk gebeurd i Ja, maar
als wij dit zeggen, daai is het niet,
omdat de zucht uaar sensatie ons
drijft naar de plaats van het onheil.
Het is niet de uitroep der kinderen
tlie op straat een standje zien en er
op -toe snellen: „Er is iets ge
beurd!"
Men zegt zoo spoedig, dat er een
ongeluk gelieiird is, en het begrip is
dan ook zoo rekbaar geworden, dat
vrijwel niemand tegenwoordig dade
lijk aan liet ergste denkt. Ma.ar in
Den Haag is dc ofgeloopen week oen
ongeluk voorgevallen, een zeer ern
st ia gebeuren, dat wederom twee
verse he graven op het kerkhof eischr.
Het kwam men zal het al wel
gc-lezen hebben doordat de motor
brandspuit in wilde vaart uit een
smalle straat, langs een gracht kwam
aangereden en de eleclrische tram,
die juist afbelde voor liet vertrek, in
de hoofdstraat niet vlug genöee kon
stoppen. Een botsing op den hoek
scheen onvermijdelijk, doch de chauf
feur draaide nog vliegensvlug het
stuur om en reed een brug op, he
laas daur geraakte een bejaarde dame
tusschen de auto en de brugleuning
Een der brandweerlieden werd van
zijn plaats afgeslingeixl ou smakte op
straat. Beide slachtoffers zijn kort
na het ongeluk overleden.
Aan uie» de schuld? De trambe
stuurder of de chauffeur, wie is het?
Misschien beiden? Of misschien heeft
niemand schuld! Dadelijk na het on
geluk word de bestuurder van de
tram aansprakelijk gesteld. Een
Üadcr, Uxitrokiketio of toeschouwer,
uitte ziin meenint» over de onacht
zaamheid van den man en niemand
scheen kunnen aannemen, dat
ook de chauffeur zijn rol gespeeld
had. De bestuurder gaf een zeer lo
gische verklaring; bij had afgebeld
om, van d>? halte, waar de tram ge
stopt had. weer to vertrekken cn
door dit harde bellen, had liij het
sein van de aansnorrende brandspuit
niet geboord. Wel faad liij, toen hij
now maar elechts voor een meter cie
zijstraat was gepasseerd, de roode
auto gezien en onmiddellijk geremd.
Do brandweer-auto had naar zijn
verklaring dan ook nog gemakke
lijk langs de voorzijde van de tram
kunnen jvasseeren; maar natuurlijk,
de chauffeur beweert, dat hij ock
niet weten kon. dat de l>esfuurder
temde cn dut hij het risico van door
rijden niet aandurfde.
Nu er enkele dagen sinds het tra
gische GiD'Cval verstreken Zijn, en
de menschen dus weor wat gekal
meerd, gaan enkele belanghebbenden
vragen: „Maar waarom remde men
op de brandweer-auto ook niet?"
Hierin schuilt o.i. de oorzaak van
het gebeurde. Wij kennen de politie
verordening, dat niemand of niets
de rijtuigen en automobielen van de
brandweer op hun weg naai- den
brand, in eeni» opzicht mag belem
meren. Daarom wordt er op de tij
tuigen voortdurend en hrmd gebeld
cp op cl>- automobielen gefloten; bet
ziin de seinen, dat alle hinderpalen
dadelijk moeten verdwijnen, dat er
..ruimbaan" moet women gemaakt
Dc opgehaalde bruggen moeten on
middellijk worden ik-ergel at en en 'le
schepen wachten. Het spreekt dus
vanzelf, dat een hrandwoerchanffeur
zelden of nooit van de remmen ge
bruik maakt. De man denkt er een
voudig niet aan. want hij is niet.
anders gewend dan ontruimde stra
ten voor zich 1e zien. Zoo ook nu;
in plaats van remmen liet hij de auto
in volle v'iarf dc-n brug opvliegen en
de tijd om den bocht behoorlijk uit
te meten, ontbrak natuurlijk.
Het ongeluk moest gebeuren en
zal zeker nog door vele andere wor
den gevolgd, zoolang men bij de
brandweer neit inziet, dat er wel eens
iets in den weg kan staan, dat niet
op zij kan. En dan op straathoeken;
daar rijdt toch iedereen langzaam
niet met verminderde vaart. maar
werkelijk langzaam. Op den duur
komt men daar heel wat vlugger me
de vooruit.
Nu heeffti 'de trambestuurder tiet
gedaan, al zijn er gelukkig in tusschen
genoeg ooggetuigen opgedoken, die
beweren, dat zijn verklaring waar is
en dat de auto dus inderdaad gemak
kelijk had kunnen passeeren. Maar
met dat al; de man zal wel in ziin
betrekking geschorst zijn cn als dit
niet zoo is, staat hij toch zeker wel
voor eenige maanden als zenuwpa
tiënt achter zijn stuur, want dat het
geval hem terdege aangegrepen heeft
behoeft niemand te betwijfelen.
liet komt ons dan. ook voor, dat
de gemeentelijke verkeersbepa.li«gen
in dit geval meer schuld hebben,
dan de betrokken personen. Niemand
-- de bestuurder zoowel ^ls de chauf
feur zou hebben geaarzeld om al
les te doen wat zulk een ongeluk In. f.
kunnen voorkomen. En als stra
enkele hecren in een gemakkelijke
stoel, achter een. breede tafel g -
zeten hun oordeel over de beu!»
mannen gaan uitspreken, hopen wb,
dat zij bedenken zullen hoe de ara
kerels in den tijd van twee of dr s
seconden hun beslissing moeten neme n
en dat zij ook als de zaak maar
een 'klein beetje anders had geloopt
bun eigen leven Jiaddien kunnen
verliezen.
Wat denkt men eigenlijk weinig
aan dergelijke figuren in een. groote
stad! Wij '.-ïleimen niet zoo spoedig
dal ook de eenvoudige werkman - -
de trambe.-'uurder -'•» echt, v -
nuwsloopeutl werk verricht. II»-r,
dringt niet tot ons door hoe dikwijl»
hij een gevaar moet weten, af to
wenden. Zien wij het niet dagelijks,
dat onwillige of onoplettende men
sohen veel 'te lang tusschen de rail s
blijven
Hoe zenuwachtig moet het ooger.-
blik wachten op het eindelijk weg-
Joopen voor menige bestuurde;
zijn. Is het dan wonder, dat al-»
or dan werkelijk cens iets gebeurt
de man zelf b. ergste slachtoffer is.'
Waarom geoft men hem de schuld I
Wie weet hoeveel jaren hij op de
tram staat cn hoeveel ongelukken
hij al voorkomen heeft!
Dit onbekookte, van maar 'dade
lijk iemand aan te wijz ?n_ ,,die het
gedaan heeft", is zoo buitengewecn
grievend. Het doel 'donken aan rlo
rechtzalen, waar do arme sell ippeis,
die ternauwernood het eigen, lijf heb
ben geborgen, moeien verklaren
„lioe" hun schip in den storm ver
gaan is cnwat zij hebben gedaan
om het. rinhten te voorkomen. Do
menschen schamen zich dan dik
wijls nog als zij moeten vertellen
dut slechts de doodsangst hen van
boord verdreven heeft en dat zij van
de restniets weten!
HET PROGRAMMA VOOR ZONDAG.
In Devercer wordt Zondag de tweede
wedstrijd ojn het kampioenschap vaa Ne
derland gespeeld, namelijk tusschen Go
ahead en N. A. C. Eerstgenoemde heeft
Zondag reeds In Den lïaag met i2 van
H. B. S. verloren. Du zal »<:»r N. A. C.
allesbehalve aangenaam blijken, want Go
ahead, die nu bovendien het voordeel van
eigen terrein heeft, zet nu ongetwijfeld
haar beste beentje voor. zoodat het ons
al heel erg zou*verwonderen, als do twee
puntjes mee naar Breda genomen worden.
V. O. C. spoelt morgen haar tweeden
degradatiewedstrijdthans tegen D. H. C.
in Delft., Aangemoedigd door het éuc-ces
tegen A. D. O., gaan de Rotterdammers na
tuurlijk vol enthousiasme naar het oude
stadje, waar ze evenwel op een fceftigen
tegenstand kunnen rekenen. Wa geren
aan V. O. C. <!e meeste kans.
H. P. C. benut haar vrijen Zondag me£
het speten v. n een vricndschappelijken
wedstrijd op het terrein aan de Spanjaards
laan tegen K. D. O. Elders in dir.nummer
kunnen onzo lezers nog oneer bijzonderhe
den over dezen wedstrijd-vinden.
Toevallig spelen de tweede elftallen van"
deze clubs op liet terrein aan do Klever
laan een competitiewedstrijd voor de re
serve eerste klasse. Deze strijd heeft :n do
morgenuren plaats.
Verder worden er weer vele bekerwed
strijden gespeeld. Ook eenige in Haarlem
en omstreken. Haarlem ontvangt D. O. S.,
die op het rans-lijstje: van de tweede klassd
B in Afdeel mg 1 de zevende plaats bezet
met de volgende cijfers: gespeeld 18. ge
wonnen S. gelijk 4, verloren 9, punten 14,
goals vóór 25, legen 31. De vorige week won.
Haarlem met 4—0 van Swift, welke over
winning nog grooter had. kunnen wezen,
nis de keeper van Swift niet over zulke
goede doelwachtershoedon izheden had be
schikt. Nu tegen dezen iweede-kJasser.
De supporter; der loodbroeken verwach
ten natuur'.rk weer een groote overwin
ning: die zal r.ik wel komen, als tenmin
ste Haarlem het niet al te gemakkelijk
opneem.. Wij vernemen, da; Haarlem on
geveer in dezelfde opstelling zal spelen,
als de vorige week tegen Swift.
Op hef terrein aan den Middenweg kan
een aardige, spannende wedstrijd tusschen
R. C. TT. en Excelsior verwacht worden.
Deze Rotterdammers wonnen de vorige
week mei 17—1 van M. V.. een presta
tie, waaiom natuurlijk hartelijk gelachen
is. Tiet moet voor Excelsior wel prettig
zijn. nu tegen een sterken tegenstander te
moeten strijden. Jo Bak, die den vorigen
Zondag tegen S. M. V. niet minder dan
tien goals voor zijn rekenins nam. zal nu
een paar lvacks tegenover zich vinden, die
hem vaak zullen beletten, een doelpunt
ie maken. We gelooven zelfs aan een
overwinning voor R. C. II.
Zandvoort speelt, thuis tegen A. F. C.
en Schoten eveneens op eigen terrein te
gen Scheveningen. Beide wedstrijden zul
len wel in hel voordeel van de thuisclubs
eindigen.
Feuilleton
Naar hot Amerikaansch
van
1IAHY ROBERTS RINEHART.
3)
Liddy en ik kwamen aan het spcel-
zaulïje cn draaiden alle lichten uit.
Ik i>t'cbccrde d® deur. die op de
\crauda uitkwam, cn ondentoch; de
ramen. Alles was in orde, en Liddy,
die nu een beetje minder zenuwach
tig was, had mij er juist cp gewezen
hoe schandelijk stoffig de parket
vloer was, toen plotseling de lichten
uitgangen. Wij wachtten een oogen-
bük en ik denk dat Liddy verstomd
was van schrik, anders zou ze wel ge
gild hebben. En toen gr.ep ik haar
bij den arm en wees op een van de
ramen, d!e op de veranda uitzagen.
In h;-' donker wns bet raam ee.i prijs
vlak en daarttcii'cr zag n we iemand
siann, die nanr !-inn*m keek. Toen
ik er naar keek liep de gedaante de
veranda over en verdween in de duis
ternis.
HOOFDSTUK 11.
Een manchetknoop.
Liddv's knieen gaven het op. Zon
der een geluid te geven zakte ze op
den grond en ik Btond als verlamd
van verbazing naar het raam te kij
ken. Liddy begon zachtjes te kreunen
en in mijn opwinding bukte ik me
en schudde haar door elkaar,
„Schei uit'fluisterde >k „hot
is maar een vrouw misschien een
dienstmeisje van do Armstrongs. Sta
op, en help mij om de deur te vin
den". Z« kreunde weer. „Goed", zet
:k, „dan zal ik je hier moeten la
ten. Ik ga".
Toen kwam ze overeind, pakte mijn
mouw beet, en samen vonden we na
vele botsingen op liet gevoel den weg
n&ur de billardknmer cn vandanrweo"
uaar den salon. Toen gingen de lich
ten weer op en daar er geen luiken
waren voor de openslaande deuren
had ik het griezelige gevoel dat er
overal iemand te glurc-n stond. En
in verband met wat er later gebeur
de ben ik er vrij zeker van dat we
den heeTen avond begluurd ziin.
Haastig sloten we de rest van 't huÏ3
m gingen zoo gauw mogelijk naar
boven. Ik liet alle lichten branden en
c»nze voetstappen klonken hol. Liddv
had den volgenden morgen een stijve
nek van het achterom 1;ijken en zc
weigerde om naar bed te gaan,
,.Lan; me in uw kleedkamer blijven
juffrouw", vroeg ze. „Als u het niet
goed vindt ga ik in de gang zitten.
Ik ben niet van plan om mo mot dich
te oogen te laten vennoorden.
„Als je vermoord Wordt", ant
woordde ik „zal het weinig ver
schil maken of je oogen open of dicht
zijn. Maar als jo op de rustbank
wilt gaan liggen kun je in mijn kleed
Kiuner blijwen; als je in een stoel
slaapt snurk je mij ie veel".
Ze was le veel in de war om boos
te worden, maar na een poosje kwam
ze aan de deur eu keek naar mij,
terwijl ik probeerde me in siaap te
lezen.
„Dat was geen vrouw, juffrouw
Rachel", zei ze met haar schoenen
in haar hand. „Het was een man met
een latigo jns aan".
„Welke vrouw was een man?" ont
moedigde ik haar zonder op te kij
ken eu zij ging weer terug uaar
haar rustbank.
Het was elf uur toen ik tenslotte
do laatste toebereidselen maakte om
naar bed te gaan.In weerwil van mijn
voorgewende onverschilligheid deea
ik de deur in de hal op slot en toen
ik merkte dat het slot niet goed pak
te zetie ik voorzichtig een sto l voor
dc deur het was niet nootlig om
Lilly wakker te maken en nadat
ik er opgeklommen was legde ik op
den rand van het bovenraair» een
klein liandspiegeltjo, zoodat dit bij el
ke beweging van de deur naar bene
den moest vallen. Teen ging ik naar
bed.
ik viel niet dadelijk in slaap. Liddy
kwam binnen tf>en ik nel begon ui te
sluimeren, en keek ouder hec bed. '/.q
durfde niets te zeggen omdat ik haar
pas zoo had afgepoeierd en ze ver
dween weer na eenige malen somber
gezucht te hebben.
Ergens beneden gaf een klok met
een speelwerk den tijd aan: half
twaalf, kwart voor twaalven, twaalf
uur. En toen gingen de lichten voor
gced un. De electrisehe centrale van
Casanova sluit te middernacht, leder
een gaat dan naar huis: als men ecu
feest geeft is het geloof ik de gewoon-
ic om een fooi te geven, zoodnf het
personeel mei sterke koffie nog een
Paar uur wakker blijft. Maar voor
r-jj nac'u .%Va,eu de lichten uit.
Liddy was in slaap gevallen zooals
ik wel verwacht had. Ze was iemand
waarop men weinig staat kon maken
altijd wakker en geneigd tol praten
als men haar niet noodig had en sla
pend als men haar gebruiken kon. Ik
riep haar een paar maal, maar het
eenige resultaat was et-n gevv-ldig ge
snurk toen stond ik -op"en stel; een
kaars aan.
Mijn slaapkamer en kleedkamer wa
ren op de eerste verdieping, boven dc
groote woonkamer. Op de tweede ver
dieping liep een lange gang over de
heelo lengte van/liet buis, waar aan
beide zijden kamers op uit kwamen.
In de zijvleugels waren kleine gan
getjes, die loodrecht cp den hoofd-
gang stonden zoo eenvoudig mo-
gelijk. En nc-t toen ik weer in bed
wilde kruipen hoorde ik een geluid,
blijkbaar in den oostelijken vleugel,
en terwijl ik een van mijn pantoffels
al uit had bleef ik zitten luisteren.
Het was een ratelend'metaalachtig
geluid en het weerklonk ontzettend
in de leege ruimten. Het was net of
r ieis zwaars, misschim een stuk
staal, rammelend en ratelend de trap
naar hc-t speelzaaltje was afgerold.
In de stilte, die hierop volgde, be
woog Liddy zich en snurkte weer. rk
was wanhopig: eerst hield ze mij
wakker door haar maüe angst en nu
ik baar noodig had sliep ze als een
of. Ik ging naar binn»n en wekte
bant-, en ik "moet baar lot Iianr eor
nageven dut ze onmidde'lijk klaar
wakker was.
..Sta op", zei ik als je niet in je
bed vermoord wilt worden".
„Wat? Hoe?" gilde ze onteet, en
sprong overeind.
..Er is iemand in buis", zei ik. „Sta
op. W® moeten prohceren om bij dc
telefoon te komen".
..Toch niet in de hall?" vroeg ie
verschrikt0. juffrouw Rachel,
toch niet in de bal?'1 cn ze probeerde
mij tegen te houden. Maar ik ben ecu
groote vrouw en Liddy is klein. We
bereikten tenslotte de deur cn Liddy
bad een koperen staaf in de hand,
die zoo zwaar was dat ze hem nau-
vvc-Iijks dragen kon, laar staan er
iemand een slag mee loe brengen. Ik
luisterde en toen ik niets boorde deed
ik de deur een eindje opm en keek
in de hai. Het was er pikdonker en
door het schijnsel van mijn kaara
maakte do duisternis nog meer in
druk. Liddy gaf een pil en trok mij
weer terug, en toen d deur dicht
rloeg viel bet spiegeltje dat. ik op
het bovenraam had gelegd naar be
neden, boven op haar hoofd. Toen
was het heelemaal mis. Her duurde
een heel en tijd voor ik er haar van
kon overtuigen dat ze n efc van ach
teren was aangevallen door een in
breker, en teen ze den spiegel kapot
op den grond zag liggen mankte dat
iiet, al niet veel beter.
„Dat geeft, een dooie", jammerde
ze. ..O, juffrouw, nu gaat er iemancl
dooa!"
Ongetwijfeld", zei ik streng, „ais
jij je mond niet houdt, Lid.ïv a'len".
En zoo bleven we rot dei:" ochtend
zitten, hopend dat r'« k'ars het zou
uirhonden tot her da? werd. en we
bespraken met welken trein we naar
de stad l-rug«soudea g-arAls v«
maar bij dar. bedrite v aren gebleven
cn teruggegaan waren voor het ie
iaat Was!
(Wordt vervolgd).-
