HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
DE WENTELTRAP
WOENSDAG 11 MAART 1925 -
TWEEDE BLAD
No. 3436
Herinneringen aan 1910
Nu Vrijdag a.s. de groote tentoon
stelling van üc algemeen© vereeniging
voor oiocmbollcncultuur zul geopenu
worden, is het de tijd nog even to
herinneren aan die van 1910, ter gele
genheid van het 50 jarig beslaan van
de algemeene vereeniging.
De heer E. 11Kreluge was toen,
evenals nu. voorzitter, algemeen secre
taris en redacteur van het weekblad»
was toen onze oud wethouder dt heer
Johs. do Breuk. Sommigen meenen
dat de tentoonstelling toen in en om
het Brongebouw gehouden is (het
werd mij pas nog op stelligen toon ver
zekerd) maar dat is niet juist: het
Brongebouw heeft cr niets mee
maken gehad- de tentoonstelling v»
gehouden in de Hertenkamp. Haar
wettige bewoners de herten, waren
voor de gelegenheid op een heel klein
- stukje van het. terrein teruggedrongen.
Zonder twijfel was deze tentoonstel
ling minder uïgebreid. dan die
nu te wachteu staat, m tar wjit den
aanleg en de. omgeving betreft
hoeft zii zeker daarvoor niet onder te
doen. Er was maar één roep over de
prachtige liguing en den keurigen
aanleg door de tuinarchitecten Sprin
ger "ii Germans. zelfs zoo. dat vele
Haarlemmers gewenseht zouden heb
ben. dat de Hertenkamp voor
delplaats beschikbaar bleef, toen de
tentoon telling afgeloopen was. Zoo
ver is het evenwel niet gekomen, de
herten kregen eerlijk hun domein te
rug en het eenige dat nog eenigen tijd
aan de expositie heeft herinnerd is een
fontein geweest, die. hoewel zt
den aard van de zaak niets monu
taais had, op het terrein een aardig
effect gemaakt had.
Niet lang daarna worn de oude fon
tein ten Westen van do muziektent ge
sloppt en later vervangen door de nieu
we. die helaas nog altijd niet i:. alge
werkt, omdat de beeldjes uit de Ca
mera Obaeura ontbreken.
De tentoonstelling begon een dag of
-tien later, dan de aanstaande. Om
dezelfde reden als nu. geen voldoen
de ruimte in de tentoonstellingszalen,
werd de opening gehouden in d- groo
te zaal yan de Sociëteit Vereeniging.
De Koninklijke Liedertafel Zang en
Vriendschap verleende, evenals nu.
haar medewerking en de electrisehe
tram vervoerde de deelnemers naar de
tentoonstelling er vormt zich du*
al een traditie in dit opzicht. Prins
Hendrik opende de tentoonstelling na
dat het woord gevoerd was do-< .- den
heer Krelage. burgemeester Boreel
van Hogelanden ei, een mini
Landbouw den heer Talm». De Prins
is nu in het buitenland.
Als dc ruimte ook voor dit artikeltje
niet beperkt was. dan zou ik herinne
ren aan de redevoeringen op dc groo
te feestmalen, waar minister Heems
kerk zoo gc"stig speechte, burgemees
ter Boreel den heer Kjclage "en gou
den, met edelgesteenten versierd in
signe aanbood en de heeren v? Len-
nep, het Kamerlid Frank eu zijn
broeder David, destijds burgemc«a
ter van Heemst* !e, met gedichten
voor den dag kwamen. Het Raadhuis
te Heemstede heeft ook op andere
manier een rol in de tentoonstelling
gespeeld. Op een Zaterdag, 16 April,
een pracht van een voorjaarsdag, werd
er een autwmobieltocht gehouden door
Kenncmcrland en de bollenstreek,
waarbij dc deelnemers door burge
meester van Lennep op het Raadhui*
ontvangen werden. In onze herinno
ringen is nog een grooto photo tc vin
den. waarop al de deelnemers tc zien
zijn, dc burgemeester op het balcon
van het mooie Raadhui*, aan den
eenen kant naast zich de heer Krc
lage. aan den anderen dc graaf van
Scbwerin, die op de feestmaaltijden
de bijzondere aandacht getrokken had
om het groote aantal decoraties, dat
hij op zijn rok droeg.
En dat alles liep af in de orde, die
bij groote gebeurtenissen in de alge
meene vereeniging voor bloembollen
cultuur hcerscht en waarvan nog
een herinnering te vinden is in het
Weekblad voor Bloembollencultuur
van 8 Aprildaar staat het program
ma voor vier dagen opgegeven, met
het voorsohrift ..jas" of „rok", tot
zesmaal toe herhaald. Inderdaad,
men liet
eintg
de onzekerheid
over. Alleen bij den autotocht wordt
het costuum niet opgegeven, maar ik
kan verzekeren, dat de deelnemers
niettemin een behoorlijke jas hebben
aan gehad.
Doorloopende toegangskaarten wer-
den in 1910 voor de tentoonstelling genheid van «len eersten verjaardag
afgegeven voor zes gulden. Nu is dat van Prinses Juliana, bestaande pit een
duurder geworden, zooals alles duur
der werd. \N ie uu aan het bureau van
dc vereeniging zoo n kaart aan
vraagt, krijgt tehooren. dat hij daar
voor vijf t-ii twintig gutden ocialen
moet.Weliswaar bestaat er een andere,
goedkoopere weg, namelijk lid tc wor
den van de vereeniging voor tieu gul
den per jaar. Kon men op deze
nieuwe leden rekenen, dan zou dit
lidmaatschap voor haar nog voordee-
liger uitkomen dan de f 25 in eens,
maar ach, bloemisten zijn mannen
van de nuchtere, dageüjksche werke
lijkkeid, die wel weten, dat deze plot
seling opgekomen belangstelling van
locken in hun vakvereeniging geluwd
za! zijn op precies hetzelfde oogenblik.
dat de deuren van de tentoonstelling
gesloten worden.
In een van dc nummers van het
weekblad vind ik nog een aankondi
ging. die misschien ook bij deze ten
toonstelling haar nut. hebben zaleen
waarschuwing van het hoofdbestuur
tegen het misbruiken van lidmaat
schapskaarten bij ontdekking zullen
zij onherroepelijk ingetrokken worden.
Kr riju tal van aardige momenten
bij deze tentoonstelling geneestdc
ontvangst op 't Stadhuis o.a.. waarbij
burgemeester Boreel dc genoodigdeit
in 't Fransch toesprak en beantwoord
werd door den vourzitter van de inter
naionale jury. Mr. J. C. de Marez
Ovens- oud minister van buitenland
si-hc zaken. Wie het relaas van deze
voorvallen naleest bemerkt trouwens
telkens met zekeren trots, dat er wan
neer dat noodig was geredevoerd werd
Fransch. Duitsrh cu Engclsch
niet voor niets worden de Nedcrlnn
ders do grootste polyglotten van «Ie
wereld genoemd. Hot zal dezen keer
niet anders zijn. Ik herinner mij
een avond te 'hainounix, bij het des
sert :n het hotel. Plotseling klimeen
8chot«rhe predikant op een stoel en
spreekt de gasten toe; een gids is in
de bergen verongelukt en hij doet een
beroep op den weldadigheidszin van
de gasten. Zelfs doet hij dat achter
eenvolgens in drie talen: Engclsch,
Fransch en Duitsch. Als hij klaar is.
stajrt hij van zijn stoel af en komt
langs een tafeltje, waar Hollanders
zitten. ..En niet in het Nederlandsch V'
vraagt er een hem schertsend. ..I)e
Hollanders", geeft dc predikant ten
antwoord, „verstaan de drie talen,
waarin ik gesproken heb."
Glorieus© reputatie. Maar die bij in
ternational" bijeenkomsten we! eens
tot zonderlince gevolgen leiden kan.
Op den avond dat de vereeniginc voor
Vreemdelingenverkeer een schouw
burgavond aanbood, zaten een Leide
naar en een Haarlemmer in
het parterre al vijf minuten lang
Ie Engclsch taal van ge
dachten te wisselen, vóórdat, zij be
grepen. dat bet in dit geval toch over
bodige moeite was.
De tentoonstelling «au 1910 werd
bezocht door 11.11. MM. de Koningin
cn de Koningin Moeder, die ook dc/.c
expositie met een bezoek zullen ver-
cercn.
toen ook een bezoeker ge
weest. dien wij niet zullen terugzien,
dc oud-president van de Vereenigdc
Staten van Noord-Axnerika. Roosevelt,
ilij was toevallig in Nederland en
had verklaard, tic tentoonstelling te
Hen zien. Dat geschiedde, op een
Zondagmorgen. Veel later dan afge
sproken was. hegeen ons destijds wel
tegenviel van een Amerikaan, die im
mers altijd energiek en snel handelt
en dus eerder fo vroeg zou komen
dan tc laat. Evenwel, hij verscheen
dan toch en de verlating deed niet
te kort aan do verrassing, die het ten-
tooDstcllingsbcstuur hem wilde berei
den, namelijk dat hij de honderddui
zendste bezoeker was cn derhalve
recht had op een aandenken aan dc
•rnloonstelling.
Dat souvenir was een model van
het schip dc Halve Maan in zilver.
De oud-president, evenals andere
lang in Amerika gevestigde bewoners
trotsch op zijn NoacrUndschr afkomst,
aanvaardde het geschenk dankbaar.
Hij zoide onder anderen, dat bij
Nederland nu weer eens zijn naam
hoorde uitspreken, zooals die werke
'ijk was: RooseveB en niet Roese
e!t. zooals de Amerikanen plachten
tc zeggen.
Een andere aardige bijzonderheid.
Het Hoofdbestuur en de Commissie
d" tentoonstelling zonden nan
de Koningin een bloemstuk bij gele
!mand. gevuld met lelietjes van dalen,
waartusschen takken van azalea mol
lis en witte lelies op lange stengels.
Toen dc tentoonstelling geëindigd
was, beeft een inzender in het week
blad voor Bloembollencultuur, dc
heer B. J. Krol te Bloemendaal, ge
wezen op de noodzakelijkheid om met.
Aalsmeer cn Boskoop sameu een eigen
terrein te stichten, waarop voortdu
rend goexposeerd kau worden,,hct
behoeft geen betoog", zoo voegt hij
daaraan toe. .,dat ue waarde van een
dergelijk terrein aanmerkelijk zou
stijgen, wanneer daarop tevens ge
plaatst werd een verecuigiugsgebouw,
met zalen voor exposities eu vergade
ringen, benevens de noodige lokaliteit
voor 'i bureau der ve-recnigingeu. de
bibliotheek en 't archief cu mogelijk
ook voor "t houden van beurs en vei
I lingen".
j Deze inzender beeft zijn ideaal niet
verwezenlijkt gezien. Het ziet er voor-
loop in niet naar uit, of wij weldra
de Krelagestichting zulleu zien ver
schijnen. Of vergis ik mij daarin? I*
deze tijd, van tentoonstellingen, pret
tig© bijeenkomsten, tochten en wat
dies meer zij- een goede voorbereiding
tot de Krelagestichting in Haarlem!
De Bloomeudaalschc inzender zei er
van: ,,cn dan behoeft 't m. i. geen
betoog, of alles moet te Haarlem
plaatsing vinden, welke plaats juist
in 't centrum van onzen handel gele
gen is, al kan 't niet ontkend worden,
dat dc grootste handel daar zelf niet
meer plaats vindt."
I Wanneer de tentoonstelling daartoe
leiden zou. dan zou ook in dit opzicht
hare beteekenis voortduren lang nadat
de laatste deur van do laatste exposi
tiehal omver gehaald is.
J. C. P.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 243
ALS DE BEL DEFECT IS.
Vervolg Stadsnieuws
Bazar Middernacht-
zendingsvereeniging
De openingsplechtigheid
Met de leden van het comité van
aanbeveling eu dat van uitvoering wa
ren Dinsdagmiddag in de bovenzaal
van het gemeentelijk concertgebouw
verscheidene genoodigden aanwezig,
(onder wie wij opmerkten de leden van
het hoofdbestuur mr. Da Costa.cn
1 de heer Yelthuys n. om bij te wonen
de openingsplechtigheid van den ba
zar ten bate van den arbeid der Ne-
derlandschc Middernnchtzcndingsver
eeniging.
Nadat ruej. Droes, die daarbij op
«le piano werd begeleid «loor mevrouw
Dalhuyzen, ee_ paar liederen had
gezongen, nam Ds. C. J. van Pans
sen bet woord tot het uitspjeken van
de ojM-ningsrcde. Spr. herinnerde er
aan dat Haarlem de bakermat der
Ned. Middernachtzendings vereeniging
is. dat van hier uit den arbeid begon
en zcide dat het hem verheugde dat
ren der pionniers vnn «licn arbeid, de
heer Vefthuysen, thans aanwezig is.
A an Haarlem uit. ging spr. voort,
is het werk over het goheele land uit
gebreid. En er is heel wat gedaan.
Men zegt wel eens wat geeft het?
Maar laat men liever bedenken, hoe
"t zijn zou indien dat werk er ee. niet
was. Bovendien de christenen zien
niet vooral cn in de eerste plaats op
wat het geeft.
Allard I'ierson zeide eens dat in
het versmaden van succes het ken
merk vnn waarachtige vroomheid is
te zien. #\Vij zien niet naar het suc
ces, maar naar den zegen en het werk
van d<- iniddcrnaehtzending is geze
gend. Die arbeid is er een van red
den en van getuigen. l)o midder
nachtzending is een getuige tegen het
kwaad en zij doet reddend werk.
Vele iaren heeft zij «lat ook in Haar
lem gedaan. Zij gaat in stilte voort.
Maar zij heeft veel goeds gedaan.
Vaak was er eohter gebrek aan finan
ciën. In dc laatste jaren werd minder
aan steun van de Regeerin(- ontvan
gen. Dat gaf fianeieele moeilijkhe
den In vele plaatsen wordt nn ue
tracht geld bijeen fe krijgen. Om
die reden wordt ook deze bazar ge
houden.
Met «len wensch dat de bnznr poe
Ie resultaten mag opleveren en dat
elen met bliicUebap bun gaver, mo
gen geven, verklaar, snr. «len bazar
r geopend. Ten c'otte ging Ds.
P.T«sen in gebed voor.
D" bnznr morïit zieb al dadelijk
in veler belangstelling verheugen.
Vader mompelt: nee, hij
heeft vergeten om den
clectriciei^ te waarschu
wen dat de bel defect is,
maar hij zal er morgen
om denken
en er komt vanavond
toch nie«stil eens
even, is dat. niet iemand
bij de voordeur
gaat n^ar de deur en
verkent de straat aan
weerszijden; keelt terug
inet de mededeeling, dat.
hij wel wist dat er nie
mand was
geeft eenige minuien la
ter toe, dat het inder
daad leek of er iemand
klopte, maar hij ziet
niets
zit juist weei* als het
kloppen hervat wordt
en beseft dat Jan weer
boven aan het knutse
len 18
stuurt Mientje naar bo
ven om Jan te bevelen,
met dat lawaai op te
houden eu verklaart,
dat hij voor niets meer
opstaat
schrikt onmiddellijk
daarna op: ja, dat zijn
ongetwijfeld voetstap
pen en rc-nt naar do
voordeur
ziet een man loopen en
roept: moest u mij heb-
hen Wat? 0, neem me
niet kwalijk, ik dacht
zet zich definitief voor
do laatste maal en no
teert dat hij in ieder ge
val die hel morgen moet
laten repareer©».
(Nadruk verboden}
PERSONALIA.
In een commissie die zal on
derzoeken of «le Staatsbemoeiing ten
opzichte van land- en tuinbouw inge
krompen kan worden is tot vertegen
woordiger van den Ned. Tuinbouw-
raad aangewezen dc heer E, H. Kre
lage.
Feuilleton
Naar hot Amerikaansch
van
MAHY ROBERTS RIXBHART.
Ongeveer om drie uur s nachts werd
ik Wakker door eeu revoivciscftot.
Het scrieen dal het geluid van vlak
buiten mijn deur kwam. Het eerst©
oogenblik durfde ik mij niet te bewe
gen. Toen hoorde ik Gertrude op
staan cn even later gooide ze de tu»-
schendcur open.
„O, tante Ray. tame Ray' riep
ze opgewonden uil. „Er is iemand
vermoord, vermoord!"
„Dieven", zei ik kortaf. „Gelukkig
dat er vannacht een paar mannen
ln huis zijn". Ik trok mijn pantoffels
aan en ©en kimono en Ge trude pro
beerde niet haar trillende banden een
lamp aan te steken. Torn deden we
«le deur «au; 'C bul o» en cn op hei
bovcnportacl -lorden «le dienstboden
bevend en met bleeke gez c'iten, naar
beneden tc kijken, met Li^dy aan het
hoofd. Ik werd begroet «loor 0ir'"i -
Heb Correspondentschap Haarlem
van het „Verbond van vakorganisa
ties van hoofdarbeiders in Neder
land" belegde Dinsdagavond in het
gebouw ,,Het Blauwe Kruis" een ver
gadering. waar de lieer Jat-, Bakker,
uil Rotterdam, secretaris van het Ver
bond. als spreker zou optreden. We
gens» ongesteldheid was hij evenwel
verhinderd te komen. In zijn plaat©
trad de heer Lindeman, hoofdbe
stuurder van den W'erkmevstt-rsbond,
als spreker op.
De lieer Lindeman uitie er zijn
blijdschap over. dut ook eenige dames
aanwezig waren. Dit kan niet anders,
dan aan den groei vnn de vakorgani
satie ten goede komen. Uit «len drang
der omstandigheden zijn de organi
st! ies van hoofdarbeiders geboren.
Ook hier bleek behoefte aan concen
tratie ie bestaan. Uitvoerig besprak
hii de tank «Ier conrespondentachap-
]>en van het Verbond, waarna hii op
het nut. en de noodzakelijkheid van
organisatie wees. De hoofdarbeiders
vallen buiten de bepalingen der Ar
beidswet en hangen vooral in dezen
tijd van malaise van de willekeur van
patroons af. De handarbeiders heb
ben den oehturendag gekregen. Zij
kunnen zich dus. na afloop van hun
dagtaak aan andere dingen w Jdcn-
wat voor do hoofdarbeiders heel
moeilijk is. omdat zij 's ave nils ver
moeid thuis komen. Daarom is hel
goed. dat ook de organisaties van
hoofdarbeiders sterker worden, ten
einde ook gehoor, bij de regecring te
verkrijgen, llelaas hebben de corres
pondentschappen tegenwoordig te
kampen met «Jen gccsel van d« zen tijd,
namelijk werkloosheid, een verschijn
sel. dat men ongeveer vijf inar geleden
noe ni-.t hééft meegemaakt.
Spreker meende, dat de Hoofdarbei
ders er alles op moeten zetten, een
vertegenwoordiging in do plaatse
lijke werklooeheidscommissie te krij
gen. Dat moetra zii doen voor zelfbe-
houd. Tot dusver hebben alleen afge
vaardigden van bestuurdersbonden
zitting in dezo commissie; die zullen
ook wel spreker twijfelde daar niet
aan de belangen van de hoofdar
beiders behartigen, maar dfzeu wil
len liever zelf daarvoor zorgen. Dit
alles kan evenwel eerst bereikt wor
den. als de organisaties veel sterker
worden. Ook hier verkrijgt men recht
door macht. Dit is nu wel niet mooi.
rnaar de practijk gpreker heeft hel
vaak ervaren is nu eenmaal niet
anders. Heeft men «le mach», dan doet
men wonderen; heeft men die niet
dan kan men wel „inpakken". Het
Verbond van Hoofdarbeiders is opge
richt met het uitsluitend doel, om
elkander zooveel mogelijk te steunen
helpen. De ongeorganiseerden
dus bewerkt worden, om ze op
t" wekken zich aan te sluiten.
Tot de dames onder de aanwezigen
richtte spreker het verzoek, om haar
mannen op te wekken, zich meer
aan de organisatie fe wijden. Er is in
liet leven over de geheel© wereld een
zekere moeheid le constateeren, ook
OP hel. gebied der vakvereeniging. Die
lakscho geest moet er uit, zei spreker,
want de patroons maken in hun voor
deel gebruik van de huidige malaise.
Aan liet einde van zijn rede ontving
hij luid applaus.
Na de pauze hield mevrouw Ro van
Oven. uir Amsterdam, een lezing mei
lichtbeelden over de azuren kust van
Rivièra, waarvan zij veel belangwek
kends vertelde en mooie platen ver
toonde Zii hoopte door een en an
der bij de aanwezigen den lust te heb
ben opgewekt, daar hun vacantieeens
door te brengen.
Ook mevrouw Yan Oven ontving
een dankbaar applaus.
VROUWENCROEP IN OEN
VRIJHEIDSBOND.
Lezing van mej. L. van
Eeghen over den volken
bond.
Onder leiding van mevrouw P. J.
Willekes -MncdonaldReynvaan verga
derde Dinsdagmiddag de Vrouwengroep
n dc afdceling Haarlem v*an den Vrij
heidsbond in „De Nijverheid".
Als spreekster trad op mej. L'. van
Eeghen, te Amsterdam, algemeen voor
de Vrouwengroep in den
Vrijheidsbond, met [bet onderwerp
De Volkenbond".
Deze begon met ie herinneren aan een
door haar bijgewoonde rlitir.g van het
Internationaal Gerechtshof in net Vre
despaleis in Der. Haag. waarin gepleit
verd voor h"t kleine Griekenland tegen
het groote Engeland. De president was
een rechter uit een klein neutraal land:
Zwitserland. Tien jaar .geleden zou zoo-
iets niet mogelijk zijn geweest.
Het is nog niet genoeg bekend op
welke groote grondbeginselen de Vol
kenbond berust, als vrijhandel, gelijk
stelling van man en vrouw in den bond.
Deze beginselen omhelst ook de Vrij
heidsbond, die nog hej groote belang
inzie: van de opvoeding van jongens en
meisjes tot de gezinstaak en voor her
maatschappelijk leven, èen opvoe
ding dus in de idee van verantwoorde
lijkheid. Dez© verantwoordelijkheid be
staat .ook op internationaal terrein en
is als 't ware belichaamd in den Vol
kenbond cn spr. bracht hulde aan me
vrouw douairière gravin P. van Heerdt
tot Eversberg—Quarles van Ufford, die
jaren lang gewerkt heeft om de Volken
,'oonds-idée ingang te doen vinden en
nog altijd bezig is voor de verspreiding
van de denkbeelden, die aan dien bond
ten grondslag liggen
Vervolgens verhaalde spr-, zooals
door haar eenige maanden geleden is
gedaan in een vergadering van de afd.
Haarlem der Vereeniging voor Volken
bond en Vrede in de Fransehc Kerk,
van haar indrukken, opgedaan ter ge
legenheid van de groote vergadering
vaa den Volkenbond, die in September
i.l. ;e Genêve is gehouden.
Mej. Van Eeghen, die deze verga
dering persoonlijk heeft bijgewoond en
ook de -bijeenkomsten van verschillen
de commissies, verhaalde weer van den
„geest van Geneve" die in het gebouw
van het secretariaat van den Volken
bond Qicerscht en elk, van hoog tot
laag, schijnt tc prikkelen tot uiterste
krachtsinspanning, die wederzijdsch
wantrouwen wegneemt en all© deelne
mers aan "de besprekingen bezielt met
den vasten wil, tot overeenstemming te
geraken en zoo iets te doea voor het
heil der gehcele 'nenschheid. Men doet
alle mogelijke moeite om elkaar te be
grijpen en synthetisch te arbeiden.
In die Septemberdagen waren de
besprekingen over het Protocol aan de
orde en het was merkwaardig te zien
hoe iedereen niet alleen zij die in het
secretariaat '(werkten en vergaderden,
maar ook de gcheele bevolking van
Geneve intens medeleefde met den
gewichtigen arbeid, die toen in het
VolkenbondsgeboLLw verricht werd
En uïe arbeid was niet geringer
werd hard gewerkt in die dagen, vaak
tot diep in den nacht en ieder deed rijn
of haar werk met blijdschap en ver
trouwen op een goeden einduitslag.
Spr. ging de geschiedenis van het
Protocol na. -om ten slotte mede re
deelen, hoe het er cu mee staatzeer
eel hangt er van af, of Engeland het
zal willen onderteekenen. Gehoopt
wordt; dat Engeland daar nog toe zal
overgaan.
Als het Protocol is aanvaard, zijn er
geen neutrale landen oneer; alle bij
den Volkenbond aangesloten landen
moeten dan een aangevallen land te
hulp komen. Dit beteekent een nieuw
standpunt voor Nederland deelneming
aan de zaak van Euiopa en van de gc
heele wereld. Hiertegen hebben velen
herwaar, men vreest voor verlies van
het nationaal karakter, maar deze vrees
acht spr. een vergissing. Bovendien,
het is in den laatsten oorlog wel duide
lijk gebleken al is een land neutraal,
het krijgt toch zijn deel van de alge
meene ellende-
De Volkenbond is het eenig moge
lijke middel om vrede door recJit te
'erirrijgenook den kinderen meet
drukt gegil en allerlei vragen en ik
j>robeerde hen te knlm"eren. Gertru
de was op een stool neergevallen en
zat daar te rillen.
Ik liep onmiddellijk naar Habey's
kamer, klopt© en duwde deur
open. De kamer was leeg, het bed
was niet beslap n.
„Hij zal in de kamer van me
neer Bailey zijn", zei k opgewonden,
en liep er heen, tovolgd door Liddy.
Ook hier was niemand en het bed
was niet gebruikt. G rtrudc stond nu
weer. maar ze leunde tegen een deur
post. aan.
I ,,Ze zijn vermoord!'' hijgde ve.'foen
greep ze mij bij dun ara en trok mij
naar de trap toe. „Msschien zijn ze
alleen mnar gewond, en we moeten
ze vinden", zei ?c, en haar oogeu wa
ren groot van opwinding.
!.-; herinner m'i n:er meer hoe we
•le trap afkwamen: wel herinner 'k
mij dat ik ieder oogenblik verwacht
te vermoord te zullen woHen. I
keukenmeid teWoneerde n^nr de
Greenwood Club en L ddy liep
achter me; ze duifde egenluk niet
mee, maar a ht. r. lijve durfde ze
heelemaal niet. In de woonkamer er.
dc salon was alles normaal. Ik had
or ten voorgevoel vm dat we in her
speel.aaltje o' op de irap iels zou
den '.inden, en alleen de angst, de
Halsev in gevaar kon zijn. dreef mi.
voort: bij iederen stap knikten mijn
knieën. Ge'frtide linp vooruit en in
liet sreelzaaBje Me»f ze slaan en stak
haar kaars in de hoogte. Toen wees
ze zwligend op h»» daarachter Iggen-
de portaal M"t zijn gezicht, naar be
neden en uitgestrekte armen lag daar
een man.
Met eon snik liep Gertrude er heen:
„Jack!" riop ze uit. ..O, Jack!"
Liddy was gillend weggeloonen en
nïlecn wij tweeën b'even na. Gertru
de keerde hem tenslotte om, tot we
zijn bleeke gericht konden zien en
toen haalde ze diep ndem en viel uil-
geput, op haar knieën neer. Het'was
het lichaam van een man in een rok
en een wit. vest, dat nu met bloed
bevlekt was een man, dien ik nooit
eerder had gezien.
HOOFDSTUK IF
Vaar is H a J s c v?
Gertrude keek naar het gezicht als
of ze er door betooverd was. Toen
stak ze in den blinde haar handen
uit, en ik dacht dat ze flauw zon
vallen.
„Hij heeft hem vermoord!" mom
pelde ze bijna onverstaanbaar, cn in
mijn zenuw-ichfigl eid schudde ik
haar door elkaar.
„Wat bedoel je?" zei ik opgewon
den. Er klonk zooveel verdriet en
overtuiging uit haar toon, dat dit
nog meer indruk op mü maakte dan
wat ze eigenlijk zei. Maar er kwam
geen woord meer uit: ze bleef maar
naar d«-n man op den grond kijken,
terwijl Liddy. die z'ch scheam-e over
haar vlucht en t-ch nif al'een terug
durfde komen, drie doOdelijk ver
schrikte dienstmeisjes voor zich uit
den salon in dreef verder durfden
ze geen van allen fe komen.
Toen ze weer in den salon was. zak
te Gertrude in elkaar en viel van de
«eile flauwte in de andere. Ik belette
I.iddy met mceite om haar mol em
mers koud water te verdrinken en «ie
dienst meisjes stonden bij elkaar in
een hoek gedrongen en staken geen
vinger uit. Nn een poosje, hoewel het
ons uren toescheen, kwam er een
auto aanrijden en An-e Watson, die
zich had anneeklecd. deed de deur
ooen. Dri© leden van de Gre-nWoOd
Club kwamen binnen, iti de meest,
wonderlijke costumes. Ik herkende
een zekeren unieer Jarvis, mnar de
anderen waren vreemden.
„Wat is er?" vro g Jarvis wat
zullen we er wonderlijk uitgezien
hebben! ,,Er is toch ni mand ge
wond, is 't wel?" Hij keek naar Ger
trude.
..Het is nog veel erger, mineer Jar-
vie". zei ik. ,',Ik vrees dat er iemand
vermoord is".
Fr ontsiond groote opwinding. De I
keukenmeid begon te huilen en juf
frouw Watson gooide cn stoel om.
De mannen waren zichtbaar onder
den indruk.
..Toch niemand van uw familie?"
vroeg meneer Jarvis, toen hij weer op
ituém gekomen was.
„Neen", zei ik en terwijl ik Liddv
een teeken gif dat 'e ot> Ger*rude
moest nacs»n «ring ik hen met een
lamp voor naar het speelzaaltje. Een
van de mannen gaf een schreeuw en
7.e haastten zich allemaal de kamer
in. Meneer Jarvis nam do lamji van
mij over d it herinner ik mii nog
en loen voelde ik dat ik duizelig
en licht in mijn lmofd werd en ik
deed mijn oogen dicht. Toen ik zo
weer ojien deed waren zo klaar met
hun onderzoek en w«s maneer Jarvis
bezig mij in een stoel te zetten.
„U moet naar boven gaan", zei hij,
;.u en juffrew Gertrude o^'-:. ,.!Ter
:s «en vreeslijke schok geweekt. En
d?i nog wel in zijn eigen huis!"
II: keek hem »n z^n^er er jets van
te begrijpen. „Wie h°'?" bracht ik
er met moeite uit. Ik h-d een gevoel
of er oen band om mijn keel zat.
„Het. is Arnold Armstrong", zei hij,
terwijl hij mij vr:emd aankeek. „En
hij is vermoord in het huis van
zün vader".
Na een paar minuten kwam ik
«veer oji mijn verhaal en bracht me
neer Jarvis mij naar de woonkamer.
I.iddy had Gertrude naar boven ge
bracht, en de twee andere heeren ble
ven bij het, lijk. De reactie van den
schrik was ontzettend: ik was mach
teloos en toen deed meneer Jarvis
mii een vraag die mij op eens weer
wakker maakte.
„Waar is Halsev?" vToes.hij.
„Halsev!" plotseling zag ik het wan
hopige gezicht voor me van Gertrude
en d© leeg© kamers boven. Waar
was Halsey?
.Hij is tóch hier geweest, is 'tniet?"
drong meneer Jarvis aan. „Onderweg
is liij nog even bij de club aangere
den".
„Ik weet niet waar hij i6", zei
:k flauwtjes.
Eeu van de andere mannen kwam
binnen, vroeg waar de telefoon was,
en ik hoorde hem opgewonden praten
over rechter en detectives. Meneer
Jarvis boog Z'ch naar mij toe.
„Waarom vertrouwt u mij niet,
j ii i f rouw lunes zei hij. „Ik za'
voor u doen wat ik kan Maar u moet
mij alles vertellen".
_Dat deed ik tenslotte, van het be-
gin af, en toen ik hem zei, dat Jack
Bailey dien nacht in huis geweest
was, floot hij zachtjes.
(Wordt v.rvo'gd).
