HAARLEM'S DAGBLAD ALLERLEI UIT VELSEN FLITSEN ZATERDAG 21 MAART 1925 TWEEDE BLAD ONTEVREDENHEID. WONING BOUW EN WONINGNOOD. DE SCHOONMAAK. EEN KLACHT MET EEN STILLE WENK. Het is een bekend feit. dat onze ge meente bestaat uit &fdeelingeo> wel ker belangen nog al uitccnloopen, in hoofdzaak tengevolge van den ver schillenden aard der bestaansbronnen van de inwoners dezer afdeeliuren. Dwars door alle politiek heen. komt dan ook af en toe wel eens een soort van gemeentelijk chauvinisme naar voren. Het wordt dan soms niociliik voor het .gemeentebestuur, om de ver schillend© vertegenwoordigers in den raad tevreden te stellen of aan iedere!) inwoner heb ziine te geven. Als men in Santpoort graag iele il hebben, dun vindt de IJniuidenoar, dat liet niet noodig is, komt er in IJ muiden hier of daar een iiir w trottoir, dan vinden de Wijkeroogens, dat d:.i wel kon wachten, maar out ergens in hun dorp nog een we- is dio sommige tij den van liet jaar «en modderpoel lukt, Het is zels wol eens zoover gekomen, dat er een los-vau-Yelsen bc- weging langen lijd de hoofden van vele Saiitpoortenaren op hol maakte Deze beweging ji nutuurtijk op niets uitgeloopen. Sedert ze daar den volkazangdag hebben uitgevonden zijn allo booze plannen w,;ggezonget). zoodat Goethe l"-t we! wist. toen hij >ii. volgende re-t-Ion dichtte: „Wo roue singt Ja setz' dich rullig nieder. Bóee Mensehen hal.en kt-ine Liedcr" Maar nu is er weer een andere „starn" aan hei muiten gcelagon. Is het kater toeval, dat voor eenigen tijd do ketting van de etoompont brak, of moet dit als ecu noging dor Wijke.oogen worden beschouwd, om zich vati de centrale regeer ing die i i het ilorpie Velsen zetch. los te maken? We durven hierop niet te antwoor den. maar her is wel eigenaardig, dat dit iuiet in deze dagen "©beurt. De inwoners <ier gemeeutc Velsen benoorden het Xoordzeekanaa! zijn ©ntevreden op het gemeentebestuur. Bn niet weinig ook. In tallooze adres sen hebben zij, hunne ontevreden heid geJticht. Het zeer bijzondere van het traval is, <lat deze ontevredenheid is ontstaan h>; het vi-nteclen van iete. dut nog niet bestaat, nl. van de 295 arboiderswonindie nog gebouwd moeten worden. Er heerscht nog steeds woningnood in do gemeente Veisen, zeer zeker ook in Wijkeroog. Het zou dan ook niet meer dun billijk zijn. indien ook in Wijkerooe een aantal van deze wo ningen word gebouwd. Maar om te bouwen moet je orond hebben. In IJniuiden lievft de gemeente den beuoo digden grond, in Santpoort was er geschikt aan re komen, in Wljkeroo" echter niet. Door den stroom van ge noemde adressen kwamen do grondbe zitters tot de ontdekking. lat er bij zonder veel behoefte aan woningen bestond, zoodat: ze ecu bijzonder lioo- gon. ia ui te hoogen prijs vroegen. Roden wuarom cr voorloopig van hot bouwen van een dwl der 29.» wonin gen te Wijkeroog niets kan komen, zeer rekcr tot schado van de talrijke arbeiders van de papierfabriek, die zoo gaarn© hunne topten aan d^n overkant zouden villou opelaan. Een oogcnblikje Mijven wc bii deze, getchii-dcr.:-» nog stilstaan. De nu.-ér-t© '•roote fabrikanten enz. in -riipen. «iat het in hun belang is, do Inschik! in to hebben over een zeker aan Nil wo- uingen voor hunne orbeidors. /,ic naar Philips te Eindhoven, de Mijn streek do Hoogovens. En zio ook voor al eens naar .IJniuiden, waar het rijk voor alle ambtenaren en bqpmbten dienstwoningen heeft laten bouwen die klinken als een klok, dienst woningen met miniatuur-oma- teur-hotsnderfokkerijen, waar dc eigen- gefokte kakel hennetjes en wag gel eendjes rondtippclou op grond ter waarde van ongeveer i 15 per vier kante meter. De papierfabriek heeft in dit opzicht haar taak wel wat ver waarloosd. Voor haar was het zaak geweest, in don tijd, toen do grond in do omgeving van haar bedrijf no« voor een appel en een ei ie krijgen was, een flink aantal arbeiderswo ningen te doc-n bouwen. Het gaat niet aan. thans bij de gemeente om wo ningen voor het personeel aan te klop pen. En nu noo iete over den woninenood in het algemeen. Er zijn in 1921 in onze gemeente ongeveer 350 woningen gebouwd. Door afbraak, sluiting ver andering van bestemmiiMf enz. zullen er ongeveer 50 woningen verdwenen zun, zoodat do werkelijke toeneming circa 300 bedraagt. Hierdoor is de woningnood slechts zeer weinig ve' minderd, want het zielental is in het vorige jaar met een goede duizend vermeerderd het- vesfigines-overschot en do nieuwe gezinnen hebben bijna den geheelen nieuwen bouw opgeslokt Hoogstens 50 zuüc-n gediend hebben om het woningtekort te verminderen. uu vooruitzichten voor 1925_.' Aangenomen, dat van de 295 er 250 gereed komen, waarvan er zeker minstens 50 noodig ziin voor de te ontruimen onbewoonbaar ver klaarde woningen en pakhuizen, dan krijgen wc een netto-vermeerdering van 200 plus <le in aanbouw zijnde -ji, dus m totaal 287. De particuliere l'ouw zal onder <leu invloed van dezen groot en yereent'gines- en gemeen ti- bouw wel niet grooter zijn dan in 19*4. In het Kunstieste geval is het aantal woningen, door particulieren gebouwd, ook dit jaar juist vol doende voor het vestigingsoverschot, vermeerderd met de nieuw gevormde gezinnen Voor opheffing van tekort 'dubbele bewoning) komt dus een aan tal in aanmerking, gelijkstaande inzt iet aantal gemdgekomen arbeiders woningen, pp aftrek van liet. voor da «sluiting van dc onbewoonbaar ver klaarde woningen env pakhuizen bo- uoodigde kwantum. Of dit aantal voldoende is, blijft een vraaz- die met zoo gemakkelijk te beantwoorden is. e komen hierop nog wel eene tem*. Het loopt weer naar Jen schoon maaktijd. Maar als zich J.b onze noen- en wrijfzuchtige huisvrouwen Je eerste symptomen van haar kwaal be Kinnen ie vertoonen, ie ia Yetaerbcv- de echoontnaak reeds achter dén rug* En als al die vrouwen zooveel eer vn haar wei hobI>cn ab. degenen die verserbeok ccri goede beurt J.ebben gegeven, dan zullen zo geen spijt bob ben van d» pondjes zeep en de stij KUieen. Het. nark i>? niet meer to he.-1 kennen. Zelfs de Ftórmitet-c en het Jannecverhubjo ziin niet vervelen, tier ec.-ciiilderde uithangbord van V- miae miniatuurkroegje ïiift n.-ituur- op z'u plaats maar de ianneevr •n ©e brandewijn, die er c-nijds loeiden zullen wei moeten plaats maken voor moderner dranken als inia tnet oen netje of champagne- 'V, ,°P 2tc^ z"lf .ven ramp De officieel© opening 2al niet lan- meer duren. Tc- unnchb-n dient no», dab de ©niréc en do laan met gas zullen worden verlicht. ToitJot van dit ..allerlei" een Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE. Ecnige weken geleden hob ik dc naamsafleiding gegeven van oenige Xederlnndsche gemeenten cn daar vee! genoegen van beleefdwelis waar schreef een navorjehcr, dat dc zaak niet ernstig was opgevat, maar daartegenover hebben anderen ge vraagt! cr nog eens cn vervolg op te geven. Toen ik een jongeling was, heb ik eens iemand ontmoet, die prnctipcho lessen in de wijsbegeerte uitdeelde en zich o.a. op deze wijze uitliet: zooals je weet ben ik fabri kant van gedraaide stoelcnpooten, wat een heel voordeclig vak wezen zou. wanneer ook niet anderen zich op dat gebied bewogen, om het maar ronduit te zeggen, niij concurrentie aandeden. Je zult het misschien r.iet willen gclooven. maar daar zijn er onder, die beweren dat dc stoelenpoo- tni die i k lever dc ware stoelcn pooten niet zijn. niet gedraaid ge noeg, zeggen ze. Daartegenover ver zekeren anderen, dat mijn stoel^i- pootcn precies den gooien kant. uit draaien en hoewel zij in koffie of llic© of andere artikelen handelen die met de stoclcnpootenfabricagc in geen en kel verband staan, aanvaard ik hun verzekering met genoegen cn lait dc critick van mijn concurrenten rustig afglijden langs de stoelcnpooten waar op ik zit en goed zit. ..Ik ln-doel hier mee, jonge man", zei hij ten slotte met nadruk, -,dat je wanneer dc menschon tets zeggen wat je genoegen doet, dat moet aanvaarden en als zij iets beweren dat je minder goed past of je hindert, dat naast je neet moet. leggen alsof het jc niet aan ging". De raad van dezen wijzen man is mij altijd bijgebleven en zoo negeer ik dc critiek van den navorscher en ga, op vereerend verzoek, met dc naamsafleiding voort. Daar is om te beginnen de gemeente O h en L a a k. Misschien zijn er onder de lezers, die van het bestaan van deze gemeente niet or-ns afweten en tor-I» ja ze er. namelijk in de province Noordbrabanthet is weliswaar geen groote gemeente, daar ze maar 575 zielen telt. maar in do grootte zit bet. niet altijd, Groote mannen komen dikwijls van kleine plaatsen, wat hiep aan toe re schrijven i- dat daar niet de minste gelegenheid tot afleiding bestaat, zoodat zij. eenmaal met hel dere hersens begaafd, zich op de boe ken werpen en als wonderen van ge leerdheid uit hun dorpje <>f gehucht in lc groot© wereld verschijuen, waar under dan Amsterdam en Rotterdam mogen worden gerekend. ij keeren «lus tot Oh«j cn Laak terug, lu den ouden tijd- toen deze gemeente nog niet bestond, moet cr een veer zijn geweest, dat door een ietwat, lui a veerman werd bediend. Als aan den anderen oever iemand moest worden overgezet, riep hij natuurlijk: .,olié, olul. oh(5l" net zoo lang, totdat hot den tragen veerman beliefde, de riemen ter hand te ne men en den roeper to gaan halen. Nu kwam daar op zekeren dag een schoolmeester uit een naburig dorp om overgezet te worden, maar of hij al riep, niemand kwam en- eerst nadat hij wel vijftig maal ,.ohé" geroepen had. stak de veerman over. Ken gc- «oon mensch zou gezegd hebben: .dit en datsoho kerel, kun je niet wat gauwer komen maar de schoolmpes ter. gewend aan geduld en zuiver Xcderlandsch. zei alleen„vriend, ik heb eindeloos ohé geroepen en gi] verseheent mnnr niet weet, dat ik u daarvoor laak Dc voerman ant woordde daar niet op. hij wist niet eens wat laken beduidde, mnnr toen kort Jaarna op diezelfde plaat* een brug gebouwd werd. de veerman dus »ün baantje verloor en er weldra om die brug heen een dorpje verrees, noemde men dat O h c cn 1. n a k. rn"zoo is de naam t den huidigen dag gebleven. Het is allemaal zoo eenvoudig, wan neer je maar wat verbeeldingskracht hebt en ie niet stoort aan vooroor- declen, die den nienscheliiken geest verduisteren oil zijn vrije werking dus belerrjm<)Vcn, Daar is bijvoorbeeld het geval van dc twee gemeenten W o d d e en V 1 g t w .1 «1 o, beiden in dc gemeente Groningen. Zonder eenigen twijfel bestond Wedde eerst, zelfs was het er al toen er van Vlagtwedde nog niets tg zien was, dan een half dozijn onaanzienlijke woningen met. cên flinke boerderij. Mét dien landbouwer nu hebben wij te maken. Hij had een zwager te Wedde met wien hij niet op al te goeden voet stond. Dit verschijnsel komt trou wens ook- in andere provinciën wel voor. Wat de zwager deed. moest de boer ook doen en zoo win bii er bii»onder or> «reeteld. de viae uit te steken wanneer de ander in Wedde dat deed. Ziekte en tegenspoed onder- het vee brachten hem evenwel aan den rand van den afgrond en toen dc zwager, een nijdig man. het hoor de, stak hij de vlag uit. Vlast Wedde 1" riep de boer ver- klacht, dfe ondersteund wordt 'door alle meerderjarige inwoners van het dorpje Velsen. Bij het binnenkomen van het dorp van den Ha-trleinschen kant wordt ieders ooe getroffen door liet fraaie plantsoentje, dat op den hoek van den Rijksstraatweg en den Drichuizerkerkwev ie aangelegd. Het is echter te betreuren dat er i iet een flinke afrastering omheen wor't ge maakt. Zooals het er nu ligt, is het een geliefkoosd terrein voor honden en katten. En dat. is toch jammer van die mooie rooio geraniums en stokrozen en danvintulpen etc. Wie goed verstaat, heeft slecu s een liulf woord van noode. B. Vervolg Stadsnieuws N. V. Haarlemsche Hypotheekbank en N. V. Rijnlandsche Hypotheekbank Uit de verslagen over 1924 In do heden, Zaterdag gehouden al- gemeojie vergadering van aandeel houders dozer N. V. is het verslag over 1924 uitgebracht. Aap dat van de N. V. De Haarlem sche hypotheekbank ontleenen wij het volgende: De verwachting, in het vorige jaar vers]. ig uitgesproken, dat men van de dollarfoiids&n, aangeprezen onder d© wel wat kunstmatig aangekweek te vrees voor den gulden, zou terug- keeren tot. den pandbrief, beeft zich ten volle bewaarheid. Nu de belegger tot de erkentenis is gekomen, dat. de veiligheid van den LNedwlandfchen gulden is verzekerd, vond eene be langrijke koersstijgimr pluats zoowel voor obligaties van Staat, provincie en gemeente, als voor de pandbrie ven, daartegenover een© daling in de dollar-obligaties. Deze wijziging t© onzen gunst op de beleggings- inarkt bracht ruime gelegenheid tot afzei van ons fonds cn beperkte het aanbod tc-r inkoop. Daar «le rente voor hypotheek in het begin van 1924 iets was gestegen, konden wij,,waar do plaats'ng van don 5 pandbrief, ecnige percenten onder pari, een vi ij groot koersver lies bracht, met 1 Maart overgaan tot de uitgifte van stukken inet eene rent© van 5& Dit fouds kreeg Mei h, pari beursuotêering on werd later tegen iets lager koers afgegeven. Het nieuw© fonds vond een willige markt, zoodAt wij in 10 maanden alken aan 5.1. pandbrieven f 1-825.600 konden plaatsc-n, terwijl daarnaast nog meer «-.-u half millioen 5 pCt. pand brieven wend verkocht. De door pandbrief verkoop en uit atvangen aflossingen tot ons geko- n\en golden konden tegen g-uusiige rent© worden uitgezet,, zoodat wij over don arbeid cn do uitkomsten an dit. Jaar tevreden kimm-n zijn en vrijheid vinden een wat hooger divi dend voor le etelleu. De ten vorigen jaro ingezette her leving in de maatschappij hield, voor zoover wij konden conststeeren, wèl aan. doch het gaat langzaam. Da markt voor onroerende goederen blijft, voor zoover het huizen be treft nog steeds gedrukt en bij vci- Ifngen, zoowel bij vrijwillige als hij executies, kom* het voor. c'at cr en of weinig bieders en koopers zijn, zelfs »oor degelijke cn ruimo rente opbrengend.» parceelen. Voor een deel indt dit zijn oorzaak in het feit, dat door een der jonu-st© wetswijzi gingen, dc gelegenheid is benomen, om een perceel binnen het, jaar over toornd ..steek dan ook de vlag uit Dal was zijn behoud, want de buren konden niet eelooven. dat iemand die zoo goed als op was, tot dit vreugde- bet'ton komen zou. De ongunstige C'eruchtcn hielden «lus op. zijn schuld- isclier8 lieten hem een poos roet rust, intusschcn kwam do boer door twee prachtige oogsten er weer bovenop, cn town het plaat©jc grooter werd .en tot afzonderlijke -emcente verheven, werd hij er burgemeester van ci) mocht een geschikten naam voor dc nieuwe gemeente bedenken.,,V 1 a g t- w ©d d e". zei hij trotsch. Ho© het afliep met den zwager, weet ik niet. Ook de beste onder zoeker kan alle© niet weten. Misschien heeft dit ietwat tragisch verhaal ©omniige lezeressen (lezers zijn gewoonlijk zoo gevoelig niet) wat be droefd. Zij raceten dut niet aan mij wijten. Geschillen in familien kotuen hclaae maar al te vaak voor, zelfs tus- sohen mensdien die elkaar nader be staan. dan zwagers. Ik kan daar op grond van miin gcduldicrc. jarenlange nasporingen nog een onder staaltje van geven, ook uit de provincie Gro ningen. maar verzoek dodelijk cn met nadruk om hieruit, niet af te leiden, dat in deze provincio meer familie twist zou voorkomen dan in «jenigc andere. Dit is zoo niet. De Groninger mogo in het algemeen den in<iruk ma- ken aiftot iiïi v\3t stijf en vasthoudend i;. hij hecht aan gezin cn familie. Wat ik nu ga vertellen betreft iemand, die zes dochters had en geen enkelen zoon. Dit is zonder twijfel een koste lijk bezit, maar als ik zoo zeggen mag wat eentonig. Zijn jongere broer kreeg een ju..r na zijn huwelijk al dadelijk eon stamhouder cn noemde hein Eduurd. Zoo verrukt was do man cr mee, dat naar zijn zeggen er geen zoon op dc wereld was,- dio bij Eduard halen kon hij schreeuwde harder dan drie andere kinderen. groeide zoo sm! als twee gewone zuigelin gen enzoovoort, enzoovoort -. Dog vóór dat Eduanlje loiipen kon. had hij zirh in dc lieole familie al gehaat gemaakt door de opgeschroefde verhalen van zijn vader. De ongelukkige! Ik gpef lo© dat het onbilliik was, maar er ligt een kostelijke les in aan alle vader? en moeders: „bluft niet op -we kinde ren want zij moeten de gevolgen later zelf dragen." Toen gebeurde het onverwachte. De vader van de zes dochters... kreeg een zoon, denkt u. Kijk, laat ik u nu eens voor al tegen haastige veronderstel lingen waarschuwen, die de ontdek kingen van naamonderzoekers in ge- vaan brengen. Na de zes dochters VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 251 ETEN IN DEN SP1JSWAGEN De reiziger gaat zitten, kijkt naar buiten en over peinst dat dit nog eens gezellig is, rustig zitten eten en tegelijk uitkij ken neemt het menu op, komt tot de conclusie, dat hij niet half zooveel honger heeft als hij dacht en vraagt zich af wat hij zal ne- kijkt naar het volgende tafeltje om te zien wat daar gegeten wordt, vindt dat Jieti er tam el ijk goed uit ziet 'en besluit hetzelfde te bestellen schrijft zijn order op en wenscht dat de trein niet zoo schudde, zoo geen kleinigheid om behoorlijk te schrijven leest de bestefling nog eens na en vraagt zich af hoe de kellner hiér ooit iets uit wijs zal kunnen wor den opent een gesprek met zijn over buurman door te informeerén of hij «jok weet, of de irein op tijd is, maar heeft een ongelukkig oogenbli'k voor zijn vraag geko zen, daar de man juist een groote hap sla in zijn mond gestoken lad en voorloopig niet ant/woerden kan* de treil) gaat door een bocht, wat de zon juist recht in het raampje doet schijnen, waarop hij het. gordijntje moet neertrekken neemt een s!ok water op het ©ogenblik dat de trein door een nieuwe bocht zwaait veegt zijn jas af en vreest dat zijn das voor goed gevlekt is is hiermee zoo druk bezig, dat hij te laat bese't, dal hij viseh heeft gekregen jdie hij haat) in plaats van vleesch keert zich om teneinde den kell ner te beriepen en ziet tien paar oogen op zich ge richt van reizi gers, die op een vacante plaats wachten beseft dat hij on- der deze omstan digheden maar moet eten \yafc bij heeft en schrokt alles zoo gauw mogelijk naar binnen (Nadruk verboden) te dragen tegen verminderde over gangsrechten. Voorts is hei mede te wijien aan de nog steeds bestendigde huurwetten, di© soms eenzijdig wor den toegepast en, als zoo menige den crisistijd voortgekomen bt-schik- kiugsbeperkiug, moeien verdwijnen. Zulks is te meer wenschelïjk, nu, in plaats van opleving van de hui zenmarkt, eerder een verdere druk zich zul voordoen, daar de ge.olgen zich allengs openbaren' Van den, tnet rinmen rijks- en gemeentelij-ken steun, in «lo rijke jaren gefinaneier- den maseabouw. Bij deze depressie achten wij het gewenscht over de meerdere winsten slechts ten deele door uit keering te beschikken. Ten behoeve van den overgang van dc Rijnlnnd^ho Hypotheekbank in de onze. werden hare 4 pandbrie ven inwisselbaar gesteld tegen pe'ijke rente dragende stukken vin de Haar lemsche. De groöte meerderheid heeft 'an de geboden gelegenheid, om angs dezen weg een fonds mot bree der markt, to verkrijgen, reeds ge bruik «emaukt. Een bedrag ann hypotheken, onge veer gelijk aan het totaal der om- gewisselde pandbrieven, werd door de Rijnlandsche aan de Haarlemsche Hypotheekbank gecedeerd, terwijl in verband hiermede, een evenredig deel van de reserve der nijulamische werd overgeboekt naar dn ex tra-reserve van «Ie Haarlemsche Hypotheek hank. Op 31 December telde de Bank 1.10 aandeelhouders, mei te zamen 3000 tumdoelci». Op dien datum stond uit aan pandbrieven in de verschillende series en rente legen een bedrag van f 26.477.G00. Hot saldo der bedrijfsrekening over 1924 bedroeg f 348.878.68 Na aftrek der onkosten ad f 87.594.70 en na t«te- passing der gewenscht geachte af- schriivingen. zoomede van een dota tie ann ne agio-reserve van f 13.769.79 bedraagt de daarna overblijvend© winst f 215.678.67. Het komt ons ge- wenachr. voor 'n bedrag van fll.662.81 te doen overgaan naar volgende jaar rekening, zoodat blijft, voor le deelen winst, f 203.560. Daaruit, kan dan een dividend van f 2b per aandeel wor den uitgekeerd- De balans wijst aan een eindcijfer an f 31 291.821.12 en de winst en verliesrekening een van t 1.547.412.06, Aon dat van de X. V. Rijnlandsche Hypotheekbank ontkenen wij hei vol gende: Gedurende 1924 werden geen nieuwe leeningen gesloten. Op 31 Dec. 1924 was aan pandbriven in omloop een bedrag van f 1.293.950. De balans wijst aan een eindcijfer van f 1.870.453.47 en de winst en ver- liesrekenins een van f 110.684.47. Het voordeelig saldo der winst- en verliesrekening bedraagt f 19.649.75. Eerst komt 4 over f 50.000 of f 2000 aan bet aandeelenkapitaal, waarna "6.04 of f 4.701.89 gaat naar te Statutaire Reserve. Aangezien door te statutenwijziging van 12 Nov. 1923 de mntièmes Tim vervallen is het nverblijvende f 12.947.86 mede ier be- FchikJcing van he; aandeelenkapUaal. '/.oodat bet winstaandeel der Haar lemsche Hynotheekbank. a's eenïffe nandeeteondster be-'raaef f 14-947,86, onder aftrek van f 1,239.85 voor divi dendbelasting. kreeg hij coen kinderen meer, tnaar de burgemeester van het plaatsje waar hii woonde, verzocht zijn medewer- king om een nieuwen naam tc beden ken voor de --nieente omdat «lc be staande naam alleen door een Gro- niilgeche tong ^oed kon worden uitge sproken, hctgiu-u een te groot bezwaar was voor export, waar de bc-woners in die dagen begonnen zich op tne te leg gen. ..Aduard". zei de ander, zonder zich een oogen blik te bodenken. En toen nu dc gemeente dezen nieu wen naam officieel had gekregen, zei de eene bröer tot den ander© „Denk «■r nu om, zoo "root kan Eduard niet wezen, of Aduard altijd grooter. Zoo'n eetlust kan hij niet hebben, of Aduard eet meer. En al wordt Eduard dc grootst© vechtersbaas. tegen Aduard zal hij niet opkunnen. Be grepen?"" Eer eerc vnn Eduards vader moet ik zeggen, dat hii de les begreep en tor harte nam. Nooit blufte hij meer. En wanneer Eduard-in Aduard kwam was hij bij Zijn oom een gewildo gast, zelfs geloof ik, dat hij nader hand met een van zijn nichtje» .ge trouwd is, maar daar een slordige schrijver juist, op die bladzijde van het historicboek een groote inktvlek heeft bijen vallen, kan ik daar niet voor instaan. Een van onze lezers die mil naa' aanleiding van deze naamsafleidin gen schreef, vroeg of ik ooit gehoord had van een vergrootende trap, waar bij Haarlemmermeer meer zou ziin dan Haarlem. Die vraag is onnoodig. De vrager heelt, overigens de klok wel hooren luiden, maar weel niet waar 'de klepel hangt. Do geheel© trap luidt aldus: Haarlem Haarlemmer Haarlemmermeer. Haarlemmermeerder Haarlem m c mi eerde rin eest c r. Deze trap onderscheidt zich. zoo als men zien zal. van do gewone trappen van vergelijking, dat. zij twee treden meer heeft. Goed, beter, hest is een staaltje van een gewone Iran van vergelijking en de bovenstaande bestaat uit vijf treden. Eigenlijk ui» zes, maar dat is nu weer een ont- dekl-ing van miizelf. waarover ik tot dusver niet gesproken heb. De zaak is: ik kende dién Haar- lemmermeerdenneester we! Een best rnensch, ijverig, nauwgezet, eerlijk rn vertrouwbaar, bovendien zeer kundig en bekwaam in het meodeelen' van wat hij wist aan de kinderen. Als ik oen enkele tnaal een tochtje op do fiets maakte, kwam ik wel langs zijn woning, waar de school vlak naast stond. Op zekerc-n dag in aak >e ik een praatje met hem. Mid den in t gesprek hoorde ik een vröuwestcm uit liet huis roepen: „Jaap!" ,.Ja vrouw riep hij torug. ...iahaap „Ja vrouw, ik kom". »Jaliahaaaap „Ja vrouw, dadelijk". Hij keek mij een beetje smecker.d aan, alsof hij zich verontschuldigen wou cn mij meteen verzoeken om lieen te gaan en hem niet langer op tc hou don juist toen ik dat wou doen. kwam zijn vrouw het huis uit en keek zóó kwaadaardig, dat ons afscheid achterwege bleef. Op een drafje liep hij naar haar toe. Het is nu al jaren gelc-den, maar ik weet nog heel goed. dat iü het erf afgaande tot mij zelf zei: „neen, Ilaarleinmermeerdemiccster is de top van de vergelijking niet; dat is zijn vouw. de hoogste trede van de ver gelijking of Haarlemm. •jocci-dcrmees- termecsfceres". Maar dit in 't voorbijgaan, ik kom dus terug tot dc naamsafleiding van Xederlandschc gemeenten. Er is natuurlijk niet heel veel ver beeldtngskracht noodig om te begrij pen dat de naam Stavoren zijn ontstaan te danken heeft aan dc aan sporing van een veldheer die in den strijd tegen den vijana de voorste ge lederen ziet wankelen en hun met donderende stem: „sta voren!" toe roept. Dit is iu het vak der naams afleiding kinderspel. Je unt jo daar bij voorstellen, eat, het tegen de.Noor mannen ging of tegen de Hollanders, die vroeger de l-'riczen nogal plach ten tc bestoken. En wie onzer kan zich niet begrij pen. dat een dorps-rustbewaarder uit oude tijden, even goed als tegenwoor dig, een gevaarlijken boosdoener een oogenblik in de knuisten gehad heeft, maar hem moest loslaten omdat de kerel al te sterk was cn zich w: los te r.ukkcn waarop de heer van het •lorp kwam aanrijden (het. is natuur 'iik nl lang geleden) en den trouwen dienaar overstelpt, met verwijten. Hoe kan hij zich verdedigen? ,,!'- had hemzeet. hij varlegen en nader- band draagt hei plaatste den iet-wnt endeneend spotfenden naam II a t- t e m. En als tegenhanger daarvan die andere brave wien éen spitsboef door de vingers glipteja, do kerel heeft zich iu het naburig, graafschap we ten te bergen (dat kon in d'.dagen) maar hij heeft zijn familie en "zijn verloofde hier en komt dus vroeger of latgr terug en dan. al is het dan nacht, ontkomt hij niet: .-ik zei hemen zoo ontstond de plaats naam Zelhem. Wie dat nu w©.r niet gelooft (cr zijn van die akijd twijfelende lieden) moet het ter plaatse gaan onderzoe ken en daarvoor de richting van het Gelde-rsche uit. Natuurlijk weet ik niet alles. Met 'en beste wil van de -wereld heb ik 'en oorsprong niet kunnen ontdr-l-ken van den naam der gemeente Yes- ?em. Wintelre cn Knegsel, een plaats je van 1197 inwoners in Noordbra bant zoo bleef ook nog in het duis ter de naam Heel en Panheel. 1869 in- woners, in Limburg. Een tegenstel ling kan dit kwalijk zijn. Het voor voegsel Pan beteekent algemeen, zoo als in het woord pan islamisme dat algemeen Islamisme beduidt. maar hier kan het moeilijk toepasselijk we zen omdat ts niet heeler dan heel kan zijn. Een bijzonder poëtische woordaflei ding ten slotte. Er was een gehucht bezig zich uit zijn nietigheid tot een dorp te ont wikkelen. Daarom zou bet een afzon derlijke cemcerite worden en de auto riteiten brachten er een bezoek. Dc -erste van het eo?el=ehap was een 'moceeplaatst ambtenaar uit Den Haan. vereezeld van zijn dochter en "OT1 van zijn ondergeschikte ambte naren. Het was dien dag het mooiste weer. dab het ooit gewee^ was. Dc zon scheen zonniger, dan ooit te voren, dc beekjes klaterden liefelijker dan ze honderd jaar lang deden, de vogels zongen zoo gehoon, als een liedcrtafel die het hooge bezoek verwacht en daarvoor ijverig gerepeteerd had. Misschien was dat allemaal zoo buiten- gewoon wel niet, maar het scheen toch zoo toe aan den ondergeschikten ambtenaar die verliefd was op de dochter en op wederliefde hoopte. IIij plukte voor haar een roos en zelfs de doorn die hem daarbij lee- iijk in zijn vinger prikte, scheen hem een zoete streeling te zijn. .,0 doorn...." begon hij dweepend een toespraak lot het- doorntje. „Juist", zei de hooggeplaatste amb tenaar. ..Odoorn zal de nieuwe ge meente i eetcn. En waar kunnen we hier nu wat krijgen, want ik heb honger". ÏTDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1925 | | pagina 5