HAARLEM'S DAGBLAD
GYMNASTISCHE POGINGEN
FLITSEN
De Geweldenaar
DINSDAG 19 MEI 1925 - TWEEDE BLAD
II.
Haarlem heef; -oei voor d« zaak
over. zoo het mij toeschijnt.
Dit voor otu« goeiie stad vleiende
oordeel van uen iiaagsch.n dtskumii-
ge, waarmee ik do vorige week eindig-
ue, behoeft niet alleen ie berusten op
hetgeen iuj geii had van de geuceii-
Mjae gymnastiek-, scherm- «--n daua-
tchool. 11 il kali h. r gedacht he.«oen
cok aan »i- v. .-r- •me j.e'iny.eliiiig
an hei departement, Haarlem dei
Maatschappij tot Nut van t Alge
meen. dat «le gymnastiek-^.-kool in de
Aenterstraat, <Le begon te kwijnen,
onder zijn hoede nam; en aan het bij
zonder enderwijs. Meer bepaald aun
de school van den heer Vestdijk, die
zich in 1865 hier ter stede vestigde als
privaatleraar 111 do gymnastiek. Hij
begon zijn les» n in de gioc<t6 zaal
van den Doelen, maar reeds het vol
gende jaar opende hij zijn eigen in-
lichting- in <le S«-hagchelstraat, een
stille en fatsoenlijke" buurt, zooais
hij wenachclijk acht u te verzekeren.
Het aantal leerlingen nam gestadig
te», ongetwijfeld een gevolg van het
vertro iwen z.jr.er stedgenooten. waar
in de bekwame man zich mocht ver
heugen, er. -.au zijn modern ingericht
instituut, dat zien kon beroemen op
het bezit van ..alle benoodigde werk
tuigen en toestellen, naar de jongste
e.sch.-n der Wetenschap samengeteld
en bij uitnemendheid geschikt om.
volgens de nieuwste verbeteringen
'methode van A Spies), onderwijs te
kunnen geven1'. Natuurlijk gaven dez«-
toestellen «een onderwijs, al staat het
or heusch. maar de leeraar. Na zijn
vertrek naar Amsterdam in 1874 ging
de school over aan den heer Martin.
Allemaal inin of meer geslaagd* gym
nastische pogingen, w aarin de gemeen
te ten slotte aanleiding vond zelf de
zaak ter hand te nemen. Dat haar
school, die tot, urooten bloei kwam.
aan de particuliere inrichtingen gem
kwaad deed. blijk genoegzaam uit
de toelichting, waarmede het Dage-
lijksch Bestuur, '.ijf en twintig jaar
lati-r een verklaring gaf van zijn voor
stel om haar op 10 heffen. Immers
daarin zeggen Burgemeester en Wet
houders, ..dat naar onze meening de
gctiuentc gymnastiek-. scheren- .en
dansschool op dit oogonbltk haar re
den van bestaan heeft verloren, sinds
in den loop der jaren te dezer stcie
bJo.'iend» particuliere inrichtingen
van drén aard ztjn verrezen en sinds
op alle openbat'- scholen van lager
onderwijs, gymnasto-k-onderw .zij
het dan ook o;, beperkt» schaal) op do
lijst der verplicht* \akken voorkomt".
Mor ingang van 1 Januari ÜS91 werd
ze ojigehf-ven.
Maar ik zou u van haar eerste, niet
van haar laatste jaren vertellen. Aan-
t is «i rr.< i';..' ril/dcn voor.
Os- d«- s '1 'c- rd-n. aldus luidt ar
tikel 4 van het reglement, zoowel
jongens ai* rr.eyje» toegelaten. Waar
om Inn nirt de dochter van den h'cr
Schellem'idie \oor haar en voir zijn
xoons t«-e'.ating \»rzocht tot alle
sen". Men hoeft hier niet te denken
aan en osit <iig -Hangen naar eman
cipatie «Ier vrouw-, noch aan een va
derlijken wens'h van den aanvrager
om zijn dochter te zien opgloeien tot
een Kenau. Hij wou slechts, «iat ze
leerde «hermen Wij. die voor ama
zonen niet bang zijn. en x»ct meestere*,
sen op alle «rap oen vertrouwd zijn
geraakt, kijken van zoo'n vraag niet
op Maar meester Sprenger vond het
ncodig aan do Commissie van Toezicht
te vragen ..op welke wijze aan het
meisje onderwijs zal moeten worden
verstrekt in het schermen". Wel, zou
den wij alweer zeggen, op de gebrui
kelijke wijn» De commissie dacht t
anders over. Zij was van meening, dat
ann den vader duidelijk moest ge
maakt worden. ..dat zijne dochter niet
kon worden t egel «t n op de scherm-
voor do jongens, doch dat men na
der In overweging zou nemen, of er
een» bepaalde afdeeiing zou worden
daargesteld voor het geven van onder-
wit» in het schermen aan meisje*".
Of het. kwam van dat leejijke ..daar-
stellen", een germanisme, dat altijd
door een goed Nederlandsol! woord
kan verengen worden, weet ik piet.
Wel kan ik verzekeren, dar de nade
re overweging achterwege bleef. Bur-
g«vi;"c»ter en Wet houders konden zi'*h
met de genoemde opvatting; vereeni
gen; een iw-herm»elicol voor de vrou
welijk» Jeugd bleef vooralsnog een
wei: sch.
Afzonderlijk schermen en gymnasti-
eéeren, gezamenlijk dessen zoo was
hot voorschrift. Kn op grond van «.ie
overweging, „dat het noodig is. dat de
daiislewcn door muziek worden bege
leid, jt«lde ni-n een muzikant aan op
Oen salaris ian zestig cent. per uur.
Een gemeentelijk» darieenhool met een
gemeentelijken muzikant. De seven-
tiend'eouwsclie regenten moeten zich
in hun grof omge'-eerd hebben- Vaar-
1028 leerlingen, 662 gymnastiseerende,
54 schermende, 312 dansende leerlin-
f)e school toonde te zijn een welge
slaagde gymnastische poging.
H. E. KNAPPERT.
Vervolg Stadsnieuws.
digden zij geen ordonnantiën uit
het was de bloeitijd der verordening
tegen het houden van danaseholen
en ..diergelijke quade huishouding!'
Verordeningen m :ni?n niet allocs uit
door duidelijkheid, en onder „kwade
huishouding" vair h«el wat te rang
schikken tioe dit zij. de qualifica.ie
naai een hartgrondtgen afkeer,
zooiets als bij sommigen het woord
„olympiade" verwekt; waarmee ik
u«et bedoel de oude dansscholen in
bescherming te nemen. Misschien, in
iiet uitersu- geval, had ik ze subsidie
\i-rleend, om een zedig oog in het, zeil
te kunnen houden. Later werd het iets
beter, liet de overheid scherm- en
dansscholen toe. In het najaar van
1725 vroeg de heer Van der Meer uit
Amsterdam ..permiwie om me binnen
dee>e stndt in den Doelen' twee a drie-
maul ter week school te mogen hou
den hij was dans- en schermmees
ter. De toenmalige directeur van Open
bare Werken vond het beter den
vreemdeling een vertrek boven het
Pand „van outt genaamt de Wolka
mer", aan te wijzen. Daar konden de
regentenzonen dan, keren schermen en
dansen, alleen bij dap, in de kou en
zonder te rooken. En de sleutel van dc
school moest blijven onder de berus
ting van de kasteleines van het Prin
senhof.
De kinderen, die tot het onderwijs
va meester Sprenger werden toegela
ten, moesten in den regel den ouder
dom van zes jaren bereikt hebben;
zeil» jongere konden aangenomen wor
den. Hier kon leeren natuurlijk niet
meer dan zpelen zijn. Hoe dat
ng In liet verslag van een bezoek
aan een paar Amcterdamech» scholen
gebracht, wordt melding gemankt
tan een ..nai-ooteingasj-é! met. zong,
genaamd De Molenaar". De reizigers
troffen het ni«, ze hadden gesn elech-
teren dag kunnen uitzoeken oni kin
deren t«- zien spelen. Immers de jeug-
dig® gymnasten waren loom en luste
loos, «taor het juist een van de wei-
nis» warme dagen was, die ons deze
zomer opleverde." Je schaamt Je haast
zoo'n simpele opmerking uit «en offi-
i'ieel verslag over te nemen zoo 'n
praatje over het weer. Ik doe het dan
'•°k alleen om de houding dezer zeven
en achtjarigen t» verontschuldigen,
aie gero»i*;i waren op een wormen
Amsterdamschen namiddag hun uiter-
«te best. tr- doen rcgenovftr Haarlem-
eehe afgevaardigden. En wat moesten
te nabooteen f De Molenaar is een spel
„«aarbij door de kinderen door ver
schillend» bewegingen wordt voorge
steld. welke bewerkingen het- graan
moet ondergaan voor het in den vorm
vat. warme liollen door d«r kinderen
genui ried kan wenden". Doe hun dat
een- na. onder een drukkende hitte,
waarbij g» bovendien nog denken moet
nan een gapenden bakkersoven. Overi
gen» een aardig leerzaam spel. en der
v e. <ju e-n indruk c»ven van
wijze, waarop men in uw jeugd gym-
n\»'. *.h onder» ij» aan jont» kinderen
gaf.
Een der eerste vragen, die de com-
ni»»:e ;n "handeling nam. w as die
an d» ..beslotene lossen". Ze kon niet
uitblijven. Immer», zij werd gesteld
door het verschil in stand, een be
zwaar. dat o,ader on-s gewoonlijk aJs
onoverkomelijk wordt bf-achouwrl. Wij
Nederlanders, houdeu m d«%ze van fij-
n«» ondetscheidingen; wij z.ijn niet, niet
heelwnaal of hcêlemaal niet van don-
zelfden stand. De commissie, wel we
iend. «lat een gemeentelijk® school toe
gankelijk moet zijn voor allen «li«- zich
aanmelden, ie niet voor „schifting der
kinderen in klassen naar den statui.
Welke de ouder» in de Maatschappij
bekleeden, otndat zulks tot groot» ver
wikkelingen aanleiding ge»ft". Toch
moet een maatregel bedacht' worden
aan het bezwaar tegemoet te ko-
i. ..daar er anders e«-n groot ge
tal kinderen van het onderwijs in de
school geen gebruik zullen maken"
En al* zoo'n maatregel beveelt ze aai
de besloten li*.
Neen. zeugen Burgemeester en Wet-
houder», „met dit voorwei kunnen wij
ons in geenen deele vereeiiitzen: het
naar onze bescheiden meening t«
eenenmah- in atrijd met het karakter
een«r openbare school; de afscheiding
van de leerlingen naar den maal-
sc!iapj>elifken toe?tand waarin zij zijn
geplaatst moge al op een» bijzondere
school toegelaten, ja eoms vereischt
worden, op een openbare school knn
daarvan, onze» inziens, geen sprake
zijn".
Goed gezienZoo'n schifting naar
den stand zou bovendien wel heel
moeilijk zijn geweest Misschien had
h»t, belastingbiljet hier als maatstaf
kunnen dienen. Als de fiscus je hoog
aanslaat, kan d» schoolcensor je niet
laitg aanslaan. Nu, van dc besloten
lej»en kwam niets, maar de school
Congres Bakkers-
gazellenbond
(Vervolg).
Door het bouds best uur werd het
oorstel overgenomen om bij over
lijden de uitkeering te verhoogen n.l.
tol ?j. 8ü, Só, tKi, 'Jö en lój gulden,
resp. na 11, 12, 13, 14 15 en 16 jaren
van lidmaatschap.
Besloten werd om her orgaan „De
Bode", zooels than6, om de li dagen
te doen verschijnen.
Hei aanstellen van eeoige districts
bestuurders voor. het Zuiden en liet
Oosten en één voor het Noorden
brucht een langdurige discussie. Hier
bij werd niet alleen door verschillen
de afgevaardigden uit deze provin
ciën de voorstellen verdedigd, doch
ook door afgevaardigden uit andere
plaatsen, o.a. uit Haarlem. De voor
stellen werden bestreden door den
heer Goudsmit namens hel Bondsbe-
stuur en van Gent namens den Bonds
raad.
Tenslotte wordt door de afgevaar
digde van Enschedé een inotie v oor
gesteld om voor genoemde streken
een vrijgestelde aan te stellen, welke
motie met 2030 6temmen voor en
2071 tecen werd verworpen.
Na den uitslag van deze stemming
werd door den voorzitter tr.eg^ze.'d
om, gezien de sterke minderheid, in
den e.v. Bondsraad deze aangelegen
heid trnslig onder de oogen te zien-
Het voorstel om binnen den kortst
mogelijken tijd plannen te beramen
en zoo mogelijk door te voeren voor
een n-geling tot .pensioneering der le
den is door het hoofdbestuur sympa
thiek ontvangen en «Jit zal de rao-
gc-lijkhoid hiervan onderzoeken.
Het ingediende voorstel lot wader
aansluiting bij de internationale or
ganisatie in de levensmidd< lenbcdrij-
wn werd namens het. hoofdbestuur
door den heer Goudsmit ernstig ont
raden. Hij zei o.m. dat. hel hoofd
bestuur wel weer wil toetreden als de
schande op deze „Union" geworpen
er weer is -afgenomen, doordat «'e
toelating van de Bussen, (die door
geen enkel be-vjepssecretanaat in de
gelederen werden toegelaten) weer
ongedaan wordt gemaakt
Door diverse afgevaardigden wcri
het voorstel verdedigd, vva - iuj o.a.
bezwaar werd gemaakt tegen een ad
vertentie voorkomende in I)e Strijd,
n.l. van het boek getiteld „In de
Klauwen der Russische Tsjeka'.
Tenslotte werd liet amcudement-
Haarlem om „zoo mogelijk" lot aan
sluiting over te gaan. met algemeen»
stemmen aangenomen.
Bij de rondvraag bracht de afdee-
üng Haarlem den wensch naar vo
ren om in het vervolg dri» dagen tc
congrctseeren, welk voorstel zal wor
den overwogen.
Nadat tenslotte de buitenlandsche
afgevaardigden hun dank uit brach
ten voor de gulle ontvangst en hun
bewondering uitspraken voor den ka-
meraadschappelijken geest welke op
dit congres steeds heeft geheerscht,
sprak de voorzitter, z.ijn sluiting#-
woord.
Hierin deelde hit mede dat dov
week van de Werkgeversvereniging
ar.twoord te verwachten zal zijn in
zake de plaatselijke regelingen. Mocht
dit antwoord onvoldoende zijn. dan
zn! evenals in Leeuwarden geschied
de, tot -scherpere tniddMon besloten
móeten worden. Na een opwekking
tot liet groot maken der organisatie,
sloot hii deze vergadering. Men cine
onder het ringen der „Internationale
uiteen.
Na afloop van het congres brach
ten de afgevaardigden onder leiding
van net bestuur der ofdeeling Haar
lem <-en bezoek aan de Bloementen
toonstelling te Heemstede.
DE REORCANISATIE VOOR HET
VOORBEREIDEND H- EN M. O-
Als aanvulling op ons verslag van
do rede door den heer Do Liefde voor
do afdeehog Haarlem van den Vriiz-
Dcm- Bond de vorige week over bo
venstaand onderwerp gehouden, zij nog
vermeld dat de heer De Liefde, de
vraag besprekende of de lit. econ- af
deling op net Lyceum bestaansrecht
heeft naast de lit. cc. If. B. S., betoog
de dat het afwijkende leerplan, hetwelk
men haar wil geven, voor h»m de voor
waarde vbor haar toelaatbaarheid is,
m. a. w. dat re alleen gesticht mag
worden als ze anders is en b 1 ij f t
dan de genoemde 11- B- S. met gewij
zigd le»rplan.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 298
EEN PAKJE VOOR DE BUREN.
Vader doc-t open en vertelt den
man van den besteldienst, dat de
Kommer» op no 12 wonen, aan
den overkant, dit is no. 13
dr. aan moeder mee, dat het
de Koinmers w.as^ hij wou
dat Jan nu eens een behoorlijk
nummer op zijn deur liet schil
deren
i
er schijnt bij de Kommers nie
mand thuis te zijn, de man belt
al voor de derde maal
schuift het- raam op en adviseert j keert tot zijn lectuur terug,
den man, het aan de voordeur
te probeeren. misschien is dïel
andere bel kapot
1 heeft juist de bladzijde rerugge-
I vonden als de man terugkomt,
hij krijgt geen gehoor, is de fa
milie soms uit
meent dat de Kommers ieder rapporteert aan moeder dat de I besluit om het maar te deen en
oogen'nlik kunnen terugkomen, I man het, pak alleen wil afgeven overdenkt, dar hot- zwaar werk
maar hij kan het pak hier wel tegen betaling van zes gulden, 1 is om een goed buurman te zijn.
laten 1 zullen ze dat doen?
(Nadruk verboden)
Gezeten aan een tafc-tje, waarop een
glas met lelietjes van dalen stond,
heelt Frederik van Leden Zaterdag
avond in den Stadsschouwburg twee
hoofdstukken uil zijn „Kleine Johan
nes" en ecmgc van zijn verzen voor
ons gelezen. Zooals hij <i.tar zat voor dat
groene gorciji cccd hij mii denken aan
een vrteaue-iikcn. ouden let raar, die
voor zijn «eeihogen verzen «eest, een
man van smauc. «lie jonde/ eenig pulhos
met zachte, duidelijke stem sprookjes en
g-.J'fhtea las en daarbij blh< gaf van
f ;a begrip! F.r was in dit lezen geen
zweem van mooidoenerij; het was alles
heel eenvoudig en gewoop..
Vraagt men ma nu, of de verzen en
de fragmenten uit De Kleine Johannes
mij door de lezing nader zijn gekomen,
dan moet ik althans voor 'de frag-
menten en hel meerendcel der verzen
ontkennend antwoorden- Wanneer Fred,
van Eeden tegenover mij in een kamer
had gezeten, bij een hoekje van den
haard en hij 'had uit zijn werk op dezelf
de wijze gelezen als Zaterdag, dan zou
dit mij ongetwijfeld een zekere emotie
hebben gegeven- Ik zou zeer zeker niet
ongevoelig zijn gebleven voor het feit,
dat de dichter van De Kleine Johan
nes, Lioba en Ellen daar zelf uit de
werken las. die mij eens een groote
vreugde hebben geschonken. Maar de
bngezelig-leege, holle schouwburgzaal
en het voetlicht van het tooneel ban-
den alle intimiteit- Et was geen con
tact! En daarbij eisch'i een zoo groare
ruimte een geheel andere «vijzc van zeg
gen en voord ragen-
Kamermuziek bel oort nu eenmaal
niet in een groote concertzaal! Zoo was
he- ook hier. Wal ons in een k.«mcr
wellicht getroffen zou hebben, ging
ons thans in deze groote schouwburg
zaal voorbij- Van Eeden leest met smaak
en zijn voordracht heeft ongetwijfeld
distinctie, maar hij beeldt de woorden
en de zinnen niet- De voordracht kreeg
op den duur iet? monotoons, vooral
ook doordat de dichter aan het slot der
versregels telkens weer zijn dictie ver-
waarloosde. Een enkele maal zooals
in „De witte Waterlelie" en vooral in
het teer voorgedragen „Toen ons
kindje glimlachte", rees hij boven het
monotone zeggen uit, kreeg dc voor
dracht bezieling. Deze twee verzen
plaatste Van Eeden door zijn bijzondere
manier van zeggen voor mij in een
eigen mooi licht- Ook voor de voor-
dracht van het zoo gevoelige gedicht
M ij n Handen dat mji onbe
kend was ben ik den dichter dank-
baar.
tn de twee fragmenten uit ,jDe
Kleine Johannes" geniet ik evenals
aa de meeste verzen meer, wanneer
k ze zelf in de stilte lees, dan wanneer
:k zc in een groote zaal zóó hoor voor
lezen. al oe «ezer dan ook Frederik
van»Eeden zelf- De avond van Zaterdag
heeft mij weer overtuigend Ibewesen,
dat het podium niet de juiste plaats
voor een dichter is. De dichter van De
kleine Johanne>. Lioba en EUen wordt
daar niets minder om-
D» heer Piet Vincent vulde het pro
gramma aan met piano-muziek- Van
kritiek op zijn spel moet ik mij ont
houden- Laat ik alleen mogen zeggen,
dat ik van de chromatische fantasie van
3ach zeer genoten heb.
J. B. SCHUIL.
CIRCUS „SARRASANI".
Het circus Ssrrasani zendt ons uit
Buenos Ayres «le volgende mededeeling
H«t is ons ter oore gekomen dat de Rot
terdam Zuid Amerika Lijn binnenkort nam
Rotterdam zal vervoeren heé beroemde
Zuid Amerikaanse)^ circus „Sarrasani",
hetwelk zoowel in de oude als in de nieuwe
>!d v
Ha', circus heeft gedurende zijn 2 jarig
verblijf in Argentinië, Uruguay en Brazilië
ecu enorm succes behaald. De schitterende
voorstellingen hebben zeer vee! enchou
aiasene verwekt onder de Zuid-Amerikanen
en wij hopen dat zij in ons land een zelfde
succes zullen zijn.
Van betrouwbare zijde wordt ons mede-
gedeeld, dat Sarrasani". behalve over een
groot aantal getemde dieren en de beste
art ia ten beech ikl over vele mecsohen
verschillende rassen waaronder zich In-
d'anen bevinden, welke behooren tot
stam der koppensnellers, wier groot«ste
triomf bestaai in het behalen van
meest mogelijke aantal koppen van
vijanden.
l)e Argenfijnsobe en Braziliaansche
volksstammen behoeven zich evenmin
de Noord-Atmerikaaneche te schminken of
te makkeren en hun uiterlijk getuigt reed:
van dc authenticiteit.
Wij verwachten zeer veel belangstelling
hij de aaavkoinet van dit groote pirvus, dat
voor de eerste maal in ohs land aal ver
schijnen en welks belangrijkheid en
ginaliteit de andere circussen die ons land
bezochten, verre overtreft.
BOND VAN NEDERLANDSCHE
AMATEURFOTOCRAFENVEREEND
GINGEN-
De bond van Nederlandsche Araa-
teu:fotograie:iverceuiging beeft Za
terdag zijn vierden 'ooudslanddag ge
houden in restaurant „Hildebrand". Des
morgens is een vergadering gehouden
onder leiding van den voorzitter, den
heer A. L- van Zwanenburg- Dete
sprak een openingswoord, waarna de
cerste-secretaresse het jaarverslag uit
bracht. Hierin wordt, uitvoerig ce ont
wikkeling van het oragan. De Foto-
bond, beschreien- Voorts wordt herin
nerd aan 'het ia het afgeloopcn jaar ge
dane werk- Er zijn thans 21 aangeslo
ten vereemgitigen tegen 20 in 1923-
De voorzitter las een adres aan den
minister van financiën voor inzake de
uitvoering van het onuverp.wee'.debe-
lasting. Dit adres, dat een protest te-
gen de weeldebelasting bedoelt, werd
met algemeene stemmen goedgekeurd.
Vervolgens werd het*verslag van den
penningmeester uitgebracht- De finan-
ciecle toestand is niet slecht. De quaes-
tie van het plaatsen van annonces in
het orgaan zal later zeker geen reden
tot bezorgdheid meer geven. Ilet bang
saldo over het afgeloopen jaar is
9045-
Over het aanvragen van de Koninklij
ke goedkeuring zal later worden be
slist.
Tot leden van de bondsjury werden
benoemd de heeren Bern. Eilers, te
Amsterdam en J- C- Mol, te Bloemen-
daal- Aan de aftredenden, de heeren
Van O jen en t'lrich, werd dank gebracht
voor hun werk-
Na hei noenmaal werd een bezoek
gebracht aan de internationale bloe
mententoonstelling. Ook werd een be
zoek grbrarhr aan Groenendaal, waar
een „fotografische wandeling" werd
gemaakt en thee werd gedronken. Een
maaltijd heeft den dag besloten.
BROEDERDAG. Tn „Meer en
Bosch" te Heemstede is de'Broederdag
van diaconen gehouden. Er werden een
5-tal broeders als diaconen ingezegend.
Verschillende toespraken werden ge
houden. Onder meer sprak Ds. E. B.
Couvee, uit Utrecht over zijn ervaring,
opgedaan tijdens zijn verblijf aan boord
van twee onzer Hollandsche Marine-
vaartuigen.
Feuilleton
Uit het F.ngeUch van
MARJORIK BOWEN.
3)
„Wie!" vroeg dc knaap zijn tranen
inhoud end. ,,^ic was die heer te
paard?"
,.Dnt waa Viwont:JaGian Ga-
Ieazzo Maria, de Hertog van Mi
laan
Met vernieuwde vrees staarde de
jongen den weg af.
„De Hertog vau Milaan'. Hij. die
kort geleden met Florence streed 1
vroeg hij angstig.
„En Florence versloeg, antwoord'
de de boer min of meer trotsbh. want
hij was van Milaan. Doch de knaap
merkte dit gezegde niet op, verdiept
als hij was in het gebeurde. En die
twee in de koets!" vroeg hij fluiste
rend.
Niemand antwoordde.
Met afgewend gelaat, liepen ze van
hem weg. Gewend ais zij waren ann
vreeselijke dingen had het gebeurde
zelfs hun half versteende harten met
schrik bevangen en soheen het zon
licht verdoofd.
Plotseling tilde een jonge vrouw
haar kind van den grond op. drukte
het aan de borst en riep me; wanhoop
uit„O Luigi, Luigi, mijn kindje
dat waren zijn vader en moeder...
zijn eigen vader en moederEn
den ouden boer bij den arm grijpend
vroeg zij. ..Hebt gij gezien hoe zij
mij aankeek"
..Zij zulle nooit meer uit Brescia te
rug kecren". viel hij haar in de rede
met 'otrbere oogen den weg afziend.
..Zij zijn om en bij de zeventig
veel te oud om zoo te eindigen. Doeh
ik zou mij maar stil houden, moeder,
want 't. gaat ons niet aan!" waarop
verschcidenen instemden met: „Waar
om zouden wij er ons druk over ma
ken Dat is weer een Visconti min
der om ons te onderdrukken".
Toen zag Vittore ze weer voort
gaan. hun muildieren meetrekkend.
Angstig zijn bowusteloozen nijef
bij den ann pakkend riep hij uit,:
„lfelp mij toch! Wij zouden ook
graag meegaan. Ik durf bier niet al
leen acht* rblijven
Met een ruwen lach antwoordde
de boer: ..Waar rondt gij heengaan?
Zouden wij je Milaan soms binnen
moeten pleenen om doodgezweept te
worden als het uitkwam dat we je on
der dak gebracht, hadden! Daarbij
is Verona in handen van Visconti
is zijn jongste en grootste triomf!"
.Maar mijn oom het hof van
Delia Scalariep de knaap met
wanhoop uit.
Met groote waardigheid en trot6 gaf
de in lompen gehulde boer terug.
..Mastino aelïa Scala is in dc vlam
1 van ziin paleis omgekomen. Zijn
vrouw wordt aoor Visconti in Milaan
gevangen gehouden. Van 't hof van
Delia Scala hebt gij dus niet veel te
■crwnchten
„Hou je mond! Hou je mond!"
klonk het- dreigend van een paar an
deren. „Wat gaat die jongen je aan?"
waarop de oude man, die meer ver
stand had dan de anderen en hen daar
om wel eens in gevaar zou kunnen
brengen, haastig meegetrokken werd.
..Maar je laat me toc-h niet alleen
hier achter?" smeekte Vittore weder
„Waar moet. ik heen en wat
moet ik doen hetgeen echter het
boerenvolk volkomen koud liet. Zij
waren aan zulke dingen gewend.
„Met hier te blijven wagen we er
oneen eigen nek aan", bromde een
man met donker uiterlijk. ,.Wat je
vriend betreft- 't is zijn eigen schuld.
Hij is dood. Misschien zijn wij mor
gen om dezen tijd ook wel dood en
aan den kant van den weg geschopt,
net als hij".
Zelfs de vrouw scheen doof voor
zijn smeeken en met sombere gezich
ten gingen zij verder.
„Ieder oogenblik kan er een soldaat
van Visconti voorbij komen, of Vis
conti zelf op zijn terugweg naar Mi
laan. En wc zouden er slecht aan toe
zijn als we gesnapt wenlen met 't
verplegen van een van zijn slachtof
fers
Dit. gepaard met een paar vloeken
wegens het oponthoud dat ze zeietien
hadden was hun eenig antwoord.
De schaduw van con vreeselijken
naam rustte op het. boerenvolk van
Lombardije. want Visconti kende peen
medelijden en ook geen wroeging.
De arme jongen zonk on 't gras
neer en zap in stomme wanhoop het
volk na. Om hulp te zoeken- zou hij
zijn neef moeten achterlaten hij kon
hem niet eens optillen. Tomaso lag
nog steeds bewusteloos neer. want hij
was in zijn val met 't hoofd op een
steen terecht gekomen. Doodsbleek,
met vreeselijke striemen op 't gelaat
en een ruw, mot bloed doortrokken
verband om 't hoofd, dat Vittore van
zijn eigen kleereq had «afgescheurd,
joeg Tomaso den armen knaap steeds
meer schrik aan.
Met sanmgewTongen handen zat
Vittore den weg naar alle kanten af
te kijken. doch er was niemand
in 't zicht. Juist, was de langdurige
krijg tussehen de sleden ten einde.
Verona was in handen van Visconti
gevallen. Voor 't oogenblik sfond alle
handel stil en daarom waren de we-
f;en verlaten cn kwam er soms uren-
ang niemand voorbij.
Zoo goed en zoo kwaad als het ging
sleepte de knaap Tomaso's hoofd en
schouders zoover mogelijk in de
sohaduw, vcrfriscLte zijn verband en
trachtte hem een weinig eten en drin
ken te doen nemen. De jonge man lag
echter met samengeklemde tanden
en wijd open oogen te staren zonder
zich van iets bewust te toonen. Hij
leefde, doch was geheel in de war.
Naarmate het later werd, nam Vit-
tore's nnjmt steeds toe.
Visconti moest weer naar Milaan
terug! Het ho ld in de handen ver
bergend, begon hij luid te snikken.
Wat een veranderin- sinds de heer
lijke morgenstondDe geheele toe
komst was veranderd
Het hof van j. „11a Scala Kg <n puin
cn wat was er geworden van To
maso's vader. den eenigen verwant
dien hij ooit gekend had t En Tomaso
zelf! Hij mocel hem daar weg
zien sterven
In dpn namiddag was deze weder
geheel bewusteloos geworden, zoodat
Vittore met wanhoc. op de verande
ring zijner gelaatetrekk"" «t-^rde.
,-Hij is dood!" rien hij uit. ,-Ik
weet dat hij doou is!"
Toch dorst hii hem niet verlaten.
Boverdien kende hii nu het gevaar
van Milaan en dorst hij daar niet
heen. Als de boeren terugkwamen
zouden zij misschien medelijden met
hem hebben. En als dat niet het ge
val was wederom begon hij te
snikjten.
Langzaam kropen de uren voorbij.
Eerst kwam er een ruiter langs, een
huurling, beladen met buit uit Vero
na. Hij wendde zich zelfs niet in den
zadel om. Toen kwamen er een paar
boeren langzaam uit Milaan terug
naar hunne won'ngen achter de na-
bijzijndc villa's. Zij waren echter even
doof als tevoren voor zijn smeeken.
Hij mocht met hen meekomen, zei
den zijmaar de «andere, die door
Visconti gedood was. moest daar blij
ven liggen. Vittore's wanhoop kende
geen grenzen meer. De zon begon
achter de boomen weg te zinken :"de
fijne stammen der populieren wierpen
lange schaduwen af, terwijl het zach
te gouden zonlicht een feeëngloed
heeniwierp over de primulas.
Plotseling hoorde hij een stap. Hij
vloog op en daar in de verte zag hij
een voetganger metN f linken pas na
derbij komen zijn schaduw ging
voor hem uit en hij spoedde zich in
de richting van Milaan.
(Wordt vervolgd).
