HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
TANTE's BEZOEK
Onze Lae&M
Staomvaartherlchteii
KURHAUSZANDVOORT
De Geweldenaar
ZATERDAG 23 MEI 1925
DERDE BLAD
No. 3464
Het Raadslid M. de Braai
,.Ja", zei de lieer de Braai, toen hiji
genoeglijk aan een sigaar trekkend!
tegenover mij zat. .,ik was negentienJ
jaar vu werkto in Slikkerveer, toen
Ik van baas Kou ust aal oi> do werf
i.onrad «en i.riéfjo kreeg, of ik daar
komen wou. Dar deed ik en den eer-
bten Zondag was ik al cip do Jonge-
lingsvereeuiging Timothcue. Toen ik
■j-> 'was, stapte Ik over naar Patrimo
nium, later kwam ik ook in de kies-
veraeniging Nederland en Oranje, toen
de voorzitter, van 1 luiten, in die ver-
eeniging het werkt-den-element uit
breiden wou. lil 1«6 hen Ik aan^e-
tiokken tot d« politiek van Dr. Kuy-
per «n d« democratif.-h-sociale denk
beelden van Talma. al hen >k geen
kind van do doleantie.
Toen kwam in 189» do verkicong
in den Raad van Hofland. Groot. Mo-
doo en Schram. Een jaar daarna ver-
liuislo meneer Macaré naar den llaux
cn kwam er dus weer e<n Haadavaca-
turc- men dacht in hei derde district
mot'mijn candidatuur succes to kun
nen hebben. Nog heel goed herinner
ik me. dai ik in die dagen iemand ont
moette die van mijn richting en mij
goed gezind was, maar ronduit ver
klaard-, dat hij niet op mij stemmen
zou: ,,ln de Spreuken van Salomo
zei hijstaat te leren: ik heb fcneCli-
teti gezien U paard cn heereu te voet",
waarmee hij dan natuurliik bedoelde,
dat het lidmaatschap van den Itaad
mij niet paste. Maar enfin, ik werd
gekozen. Heel gemakkelijk had ik het
t«.<-n in den Rand niet Ik was demo
craat cn daarom voor de ander© anti
revolutionaire Raadsleden, meneer
Winkler en mentor Klein, te rpod en
voor de sociaal-derooraten niet rood
genoeg. Toch stoml ik meer aan hun
kan'u -
Fractievergaderingen. sooaU we die
nu kennen, waar de agenda van de
Raadsvergaderingen vooraf In bespro
ken werd, bestonden toen nog niet,
maar ik had van -Ie Kamp levren ken
nen als voorzitter van de neutrale
kicsvcreoniging Burgerplicht en zoo
vergaderde i--- geregeld met hem en
met Modoo, Groot en Hofland, om de
zaken vooruit te bespreken in -en
voorvergadering - Dat ging goed
totdat Ilugenhoh/. in den Raad
kwam. .Hij wou, dat er m die
voorvergadering over de punten ge
stemd zou worden en dat wij in de
Raadsvergadering door die stemming
gebonden zouden zijn. maar dot wou
:k met. Zoo spatten die bijeenkomsten
uit -Ikaar, ieder doblxrde op zijn
e'geti gelegenheid rond, totdat Mr.
Bruch in den Raad kwam.
In die dagen kon je dingen d.e nu
van zelf spreken no* met door
krijgen. bijvoorbeeld wilde de meer
derheid van den Raad in het werk.se-
denreglement niet opnemen, dat een
werkman zich kon laten bijstaan door
een bestuurder van zijn Bond. De ar-
beiden moesten toen dat reglement
onderteekenen. waar in rtond, dat zij
instemden met alle lat- r aan te bren
gen wijzigingen. Een voorstel dat ik
toen deed om een commissie te benoe
men, die een onderzoek zou tnstellen
naar den omvang van de werkloos
heid, werd verworpen.
Dc afschaffing van de kermist Ja,
•k heb met Schram hij do n-hande
ling van de begrooting meermalen ge
protesteerd tegen den post voor de
kermia Lat-r heeft ons medelid Bo-
gaart nog de motie tot afschaffing
van do kermis voorgesteld, die aange
nomen is, xoodat die eindelijk
verdwenen wn-. Toen waren wii a'e
nntWvsvolutioiniir' n in den' Raad
heelwaï eterkor dan uuer
was een tijd. dat wij met orvs zes-
sen waren. Elffer» was toen lid en
Mr. Baas en Weiland ia er ook nog In
geweest.
In het eerst kwam ik niet in*cotn-
m.sr.cU en dat speet mij toen ook niet.
Meneer Goedkoop, die toen directeur
van do Gonrad was. had ik gevraagd
of ik de plichten van het Raadslid
maatschap mocht vervullen en die had
mij daar vol!- vrijheid voor pegeven
<-n de latere direotio ook cn dat moet
ik te meer waardeeren. omdat ik !n
1896 bans over een afdeeling gewor
den was. De week vacant.ie voor do
bazen heb ik dan ook nooit genomen,
natuurlijk wel do vacantle voor bet
heelc personeel cn twee dagen voor de
bondsvergadering van Patrimonium
daarvoor cn als ik eens naar mijn fa.
milio wil. heb ik do toestemming noo-
dig van de chefs, maar voor den Raad
hoeft dat niet. dat zeg ik man
den portier en dan is het goed-
Toen ik eindelijk in aanmerking
kwam vocrr de commissies ben ik,
zooals ieder jong Raadslid, begonnen
met de Bank van Lcening. nu ben ik
in de commi -de voor de geinecnterei
n-.ging, de duinwaterleiding eu d<
tramplannen. Destijds was de liberale
partij zoo sterk, dat zij voor wethou
ders kon kiezen, wien ze wou. Latei-
af, andere partijen werden
sterker cn nu wordt ©vef de wethou-
denezetela door de verschillende par
tijen gezamenlijk overlegd. Altijd ben
ik een "Voorstander van evenredige
vcYtegenwoordiging in het college van
Burgemeester cn Wethouders geweekt
en zoo heb ik ook meegewerkt aan de
verkiezing van een sociaal-democraat,
maar toen de S.D.A.P. vroeger alleen
in het dagelijkscli bestuur wou zitten
als verschillende punten van een pro-
3 ram ma aangenomen werden, ben ik
aarin niet meegegaan
Toen ik in den Raad kwam. was
meneer Bareel burgemeester. Hij was
een yooretander van minimum loon en
maximum arbeidsduur in bestekken
ais ik mij goed herinner heef; hij
eens het bouwen van een huis aanbe
steed naar twee bestekken, met
zonder dio bepalingen. Zoo kwamen
ze ook in de beatekken voor gemeen
tewerken. De burgemeester noodigde
in die dagen elk jaar de leden van den
Raad in twee afdeelinjyen aan zijn
tafel en ik weel not*. dut
na een van die diners, toen wij
nog even naar Brinkmaan gegaan
waren, liet plan ontataanie om vóór
vergaderingen te houden met de
rechtsche raadsfractie.
Nu mogen die bijeenkomsten gehou
den worden op het Stadhui?, maar
toen was het zoover nog niet: we ver.
gaderden toon wel bij meneer Thijs-
sen. die een ruim huis had: we zijn
ook wel bij El ff ers geweest en bi) Dr.
de Jong. J.ater vergaderden wc in dc
Havo. Mr.Thijssen was toen voorzit te-,
maar toen hij wethouder werd,
tneende hij daarvoor te moeten bed an
ken. De heeren Romans en Bruch
dachten daar anders over, zij vonden
het goed, dat B. en W. vooraf de he
zworen weten waar de leden mee zul
leu komen. Wethouder Re: n ah! a doe'
dat ook en zoo wordt er veel binnens
kamers beslecht. Wij in de rechtsche
Raadsfracties vergaderen niet alleen
twee dagen vóór iedere Raadsverga
dering. wc bespreken cok belangrijke
zaken wel afzonderlijk.
Wat zal ik verder al vertellen! Wat
ik heb en wat ik ken heb ik van een
ander en ik hoop maar niet. dat als
li. optre-d, de meroschen zullen dón
ken, dat liet om mijn eigen c<
doen j* Ik heb gestemd tegen den
Stadsschouwburg, niet omdat ik tegen
hei tooned beu, maar omdat ik liet ge
voel heb, dat het tegenwoordige too-
ncel staat tegenover de kerk; ik ben
dan ook nog nooit jn den Siadsacliouw-
burg geweest.
Ook moet ik erkennen, dat Ik bij
den bouw -.an het nieuwe station to
ff' n dr bijdrage van at gemeente
voor de viaducten gestemd heb. Dat
zeg ik n;et tot mijn eer. want jk lx--
ken eerlijk, dat ik daar ongelijk in
geliad heb. Modoo wou toeu een extra-
i-«lasting heffen van de xnenviihcri uit
In-t noorden, daar voelde ik niet -.oor,
maar ik ww bang dat het offer uit de
gemeentekas tc groot zou zijn.
Voor het dricploegen stelsel ln do
gasfabriek heb ik mijn best ged
tegenover wethouder Ilulswit Ook
ben ik oen vooratander geweest
den vacant ie toeslag. En lm vraagt u
mij, wat mijn wenscbcn zijn voor ue
toekomt!, De toestand ls op dit oogen-
blik zoo. dat wij do handen ml zullen
In-bbcn niet te houden wat wij heb-
ben. zoodat ik niet over groote toe
komstplannen denk. Het Js jammer,
dat wij bij voorbeeld zoo weinig doen
kunnen ann verbetering van de toe
standen aan hot Noorderepanrne. om.
dat het met de grensregeling zoo lang
duurt.
Gelukkie heb :1c altijd dc raadsver
gaderingen geregeld kunnen bijwonen,
maar toch ben ik een half Jaar ziek
geweest: toen ik «wr terugkwam,
was ook meneer van Hoceuin ziek ge
weest cn woonden wij samen de eer
ste Raadsvergadering weer bij: ook
meneer Xagtzaam was toc-n ziek en
kwam pas later weer ln den Raad ta-
rug. In mijn gezin gaat het alle» goed;
ik heb zes» kinderen en een heel geluk-
kig gezin".
Zoo zat do lieer de. Branl eenvoudig
en genoegelijk te keuvelen over de at-
gcloopi-n 25 jaar. l it den klapper op
de notulen kan ik nog menig onder
werp opvi-schen, waarover hij ge
sproken heeft.
Hei heeft natuurlijk geen zin oni een
dorre opsomming te geven van al de
onderwerpen, «ho de heer Do Draal
ter sprake Jieeft gebracht of waarover
hij het woord heeft gevoerd. In 1913
over best rat ine drteptoeeendienst,
gashouders, oliekleeding en werklie*
denreglemeniIn 1914 ook over het
werkloosheidefonds, iri Ï915 OVeV ar-
Imidort.woningen, de commissie van
bijstand in het beheer van gemeente
bedrijven, loontoeslag en vischver-
bruik: in 1916 over de commissie van
bijstand in het beheer der gemeente
bedrijven eu ondervoeding, in 1918
bij de rondvraa» over de betooging op
liet Prinsenhof het schc-dsgerechi en
hot opslaan van aardappelen, in 1919
bij de rondvraag over de lijst van
aanhangig gebleven stukken; red-
dingnhaken; sigaren; woningen; loo-
nen der werklieden; kindertoeslagen;
het personeel van het levensmiddelen-
bureau begrootingstadsapotheek
Rondvraag Winkelsluiting; Verorde-
iz politie-personeel eu etraatbelas-
ting,
ln 1920opheffing der hruinbrood-
kaarten; den toestand hii de boterfa-
brieken van de firma Cohen en Van
der Laan den aanvang der lessen aan
de scholen voor Hooger en Middel
baar. Onderwijs na de Kerotvacanfe
dc commissie van Overleg en Woon
wagens.
In 1921 over de aanhangig geble
ven stukken -, de verkeersagenten
straatnamen over liet verkeer bij den
Heerensingel en de Romolcnslraat.
Ik laat het hierbij. Genoeg om te la
ten zien. dat de heer de Braai voor al
lerlei dingen belangstelling lieefi.
vooral voor arheldsa-xngelegenheden.
Een eenvoudig man, zonder pre
tentie. Een oprecht man. zoonis ik
reeds vroeger heb gezegd. Een man
dus. dien wij noe lang in den Raad
wenschen te behouden.
J. C. P-
aan de zijde waar de treinen uit de.
richting Botterdam araiveeren.
Eeuiga minuten later donderde de
ein zuchtend en «-impend onder <le
verkap ping, om enkele oogenblikkcn
daarna etil ie staan voor bet perron, docli
zoover doorgereden, dat de mach ine tot
voorbij de wachtkamers stond. Even b.-ul
jioh in de nabijheid van den pezronuit-
g&ng opgeeteld en keek scherp naar de
-irigeiw, .die de voariiiUonde ooupe'e
verheien en zich naar den ut gang spoed
den. Maar er waren heel veel reizigers,
klaarblijkelijk. Het duurde echter niet
Ian», ol Erort awsg «eda een juffrouw op
jaren naderen; zij was alleen en zonder
bagage. Dat was wel vreemd, maar zij
haar (koffers als bestelgoed hebben
kunnen doen behandelen, hetgeen foiten-
iijk nog beter was, dan viel er nide te
dragen.
Hij lichtte zijn hoed en liep mm de
voiite drukte dadelijk met haar nice.
Volgt u mij unaar, zei hij vriendelijk,
wij 'zijn zoo door de drukte heen
dfucr is de uitgang all
Zonder iele te antwoorden 6tspte de
juffrouw naast Evert vooit, doch toen
beiden de wup van don uitgang waren
gtaiadord, zei ze plote vrij enibbig:
- Gaa: u maar door mijnlicer! Ik ver-
xk u beleefd «nij nie Hanger kantig «e
8IM0N MOS.
Het had wel lang geduurd eer tar
Msartjo ecnige vre>ielievendheid had
len bkjken, want w was tot nog toe zt
verstoord gevireeet. «ndat Jisar nichtjo
Fennande, indertijd zonder «r tante
Vmncn, in het liuwclsjk was getreden.
Tengevolge lutar boosheid had aij
nicht asmanketijk <V»n weten, dal
miu nooit op moest rdbenen. dst isot»
hsar in haar woning in de nieuwe stand-
j> sata van haar man, zou komen bezoe
ken; eveimin stelde zij er prijs oj>.
haren hu'ize, Femaivle met haar echtge
noot ta orZvangen.
Onder «k®e ormtaaidigheden van minder
vr-y-cJiajipclijken nar t, w .ten de eerste
jaren van het huwelijk van Fe-mande
voorbij gegaan. Koppigheid van beidt
kanten was langzamerhand oonaak
weest, dat dc familieband, zoo ai niet ge
heel verbroken, dan toch zoo los wa
wordan, dnt tante cn nicht weldra als
onWk»-;/len door liet leven zouden zijn
gqgaan, ale Fernando niet getoond had,
ahei in het werk te willeu «ellen, cu
tieh met tante te vemoenen. Daarom ha
zo de vorige maand, op (aide's vérjasr-
dag, een heel lieven brief geschreven niet
a lten, maarer «én keurig cadeautje
((.(gevoegd. Teven» had ze nog ene, v
de aooveeWe maal verzocht, -»f tante
niet allee kon vergeten en den jangge.
huwdeu. in liaar i>cf getogen vroninf
eene zou wüxn opzoeken. Als attractie
ineen,Jo de ze rclfc haar laatste troef te
moeten ui>p«!«i: Jut wm (hans
bijeandrr gwulik'e go'.ogenliei'k.
tante n uk»:. pRdk«er«n va» het bezichti
gen van een Kliitieeende tontooertoiling.
W.v. nu den doorslag bod gegeven,
-. -ralMiog onbekeivl en dnt deel er
tuinder «oc, de hoofdzaak was, dal t
had geantwoord do ufcivwdiging te
vaarden.
Fm toen het wan ineen W op
Woensdag zou tante M aartje, des
middags ongeveer half ze», mot den t
arrivccicn, wol wat laat, docli tante k
heel achter, uit een verre provincie ko.
men.
Fernando had de kaatste dagen heel
wal te dogn geliad, hoi omvangen
logee's geeft a'.tijd een bijrondeze drukte
en het moo«t tante aan nie<» ondvrOken,
zo moest hot hior recht gezellig hebben.
Toe op heft laa-ste oogeabhk -viel er nog
iet» te doen en Fernando zag <i*n ook
geen fauM tante af «e halen. Doch zonder
l'iwaar zou Evert dal kunnen doen.
Wanneer hij om vijf uur van h« kantoor
1«id. kon hij ju»! op tijd aan het
»-.T.ion rijn. om roei iv-ite huiswsorts te
kunnen koeren, vraar Femando beiden
f,-. r.eüjk sou ontvangen.
Evert bracht evenwel ln het midden,
dat hij tante nooit gezien had en haar
due niet zou leemten ook h(t hezicn
van een oud jiortro*. van «vnto liiclp niet
vi-cl, zij zou zeer veranderd zijn doch
Fernanda achtte dit evenmin een bezwaar.
Tante zou er wel zoo en zoo uiteien, ver-
moodelijk rit en dat tuun- cn ophebben,
nee, dat kon nooit mUloopen.
Toen Eveit 'n middags liet kantoor had
verlatten, was hij in de lallodangsehe
•leur, onwillekeurig do richting naar zijn
woning ingeslagen, toen hij eioh nog juist
herinnerde, tante Maart je van het 6t ra
tion te moeten afhalen.
Hij woe er op tijd. dc train echter niet,
zooi at hij voldoenden tijd en gelegenheid
bed» «en peronknATtje uit de automasA te
voorschijn te halen en zjch langs de
donkere trap tot op liet perron te bege.
Neem roe
kwalijk, dame,
t zeer onthutst, snaar
ierotuid was, die ik van den
dacht, dat
Nee, mijnheer viel ze bits ia, die beo
ic met,' dat weeft u well
óuel b(fe-;rf ze zich iangs de perrontrap
iMot beneden.
Eer Evert zich eenigagins bad kunnen
herelellon, rag hij weer een oude dazoe
naderen. En toon begreep hij boo <h>rr.
hij had gedaan tio eerste de boste min
bejaarde dtuuie maar voor
lien. Want deze, die zich statig
over het perron begaf, ais hot
't-efde, kon beter
Maartje doorgaan. left of wal excnnirick
gdkiced wel js waar, snaar ae kwvu
jners uit (Ie provincie en uit een
plaats; Jiaax gehocie figuur duidde
wel de vrouw van distinctie aan, zooale
ze daar tiuft aandacht de reizigers opnam
door haar face a main. Zij bleek
*.e verwachten blijkbaar.
Evert «threed onuuddellifz op haar toe
eu deed hartelijk verheugd.
Tante, ben bei!.— Evert!— Geluk
kig. dot lk u traf!... De trein
la aiik dacht soms— Geet u maar
hier tante, die cïty.bagl
Zoo ratelde hij maar -koor, terwijl b»J
tonic's touch wilde grijpen.
De oude dame keek hom van boven I
onder en omgekeerd aan door haar fa:
Orinain, doch hield haar lasöh angstval
lig aeliter zich eu stevig in de hand ge
klemd.
What do you eay V... Do you wen
carry «ny handbag E... Why?... Are y<
jvorter? Do you epcak English f (Wal
z«*;t u?Will u mijn taecb dmgenf...
WaaromI.... Ren -u stoiionehruier?... Ve:
staat u Euge'.sch f)
F.vetft etocd totaal verelagen. Keen, da
kon tanie mot zijn. Da-, -.va» duidelijk
E(n van d« vele Engclsche be/ookore voor
de tentoonstelling, natuurlijk.
Beg pardon, madam!,— 1 oa
taken... 1 ihougkit you wore uiy aunt,
who (old tne «sin» would occne with tbii
mm.
(Fardon mevrouw!—. Ik bob
gut!— Ik (Iv)it, <jat u mijn tante wav,
die mij gezegd heeft, dal zij suvt dozen
(tetn zou ineelonnen).
lntuoechon WO» een beer
Kngelachc dame gekomen, vermoedelijk
haar echtgenoot, nou w;vn ze dadelijk ha.tr
v(oVervaren v«t«f*le.
Evert staple a Ivvocr in de ricliting va
een andere dame, die ook, wat ouderdot
botr-.if, voor tante, kon doorgaan. K>
ten slotte, zou die het nu wel modern
zijn, wam het aantal meegekomen reiziger»
lioo groot hd diwnaal was, blcök toch
tamelijk geslonken, slechts enkele daouee
on liecten volgden nog.
Do bewuste juffrouw etond zonder b
gage voor de deur van «en waclitkanvtr
k.«k link» «1 rechts alsof zo iemor.
zoel il
Dit was ze dus. Flink idee wel om
blijven Man, zóó kon men iemand noo
misloopen.
Eindelijkzed Evert opgelucht c
verblijd tot dc dame. gelukkig, dot u hitr
'bent blijven wulken.... uitreikend sdee
Dc Juffrouw bch'.c «em gemoedelijk,
doch zei niets.
Gaat u zoor mee! vervolgde Evert
tot de juffrouw die nog atce,!é
aanstoken nu akte van haar plaats
guMi, of wacht u Kxne ergens op?
Maakt u geen gekheid, mijnheer,
was het antwoord, ik bon siaiionsjuftrouw
alle reizigers,, mei den trein uit Botiter-
dam meegekomen, van hal perron ver.
dwenen. Da trein wao ol weder vertrok
ken. Evert begaf de hoop tante thans nog
k zullen aantreffen.
Doch ziet!..» Daar Icwam waarempel
nog een oude Juffrouw aandribbelen.
Mei een groóte, uil puilende karbiee in
de linker- en een ouderwetsche parapluie
in do rechterhand, benevens een «pek
van ontetelknïlè afmetingen, met den
rechterarm moeilijk omrval er. vastgehou
den, kwam zij Muncnd nader.
Evert nam een en ander van haar over
i liep aanvankelijk zonder opreken aan
haar zij. Ilij had niot loinnan denken dat
Femnoode's tante zoo hopeloos provin.
iaal zou zijn. Tij leek op en top een
type van een juffrouw uit een achterbuurt
althans in houding en (kleeding. Wat 'n
fscihuweUjke tvuurvode bloem, op dist
«•arte hoedje met een piekje en keelban
den. Hij echaswndo zich dood, toen hij
ion agent van etraJte weer passeerde,
uar hij kon ten minste nu zien, dal
ij wel .iegelijk op hel perron moert zijn
in een dunte af te halen.
Toen Evert uit don donkeren gang in
hei helle zonlicht van het etarionsplcln
mien, werd tante nog opvallender.
Hij twijfelde geen oogenbiik om met haar
een tasi ie ef.\ppen en zich na-ar hu:
krten rijden. Me: de tram zou hij cok
bijna doxr hebben kunnen komen,
docli Even was bang dan kennissen te
muilen «aantreffen, (fee hem met die
eigenaardige tante zouden zien.
hé! zei ze, loon ze zich in de
kussens liet vallen, ik ben erg blij dal
e op bent komme hale— ik weit
hiei geen weg of steg.... ik doch al: hoe
ffiot 'k dat voor mekaar boksef... ik hi
liet nooit van ze leve gevonde.... uw.
huif... Kou. 'i rijd wel lekker in d
wagens met die goimn elastiek e wiele....
En wat goane ze hard!... Lieve tijd, diu
dinge liosse maar door mekaar.... 't Is n
nooie s'id hier en grool ok, hoorI... Dat
,'»'A ine mee!
Evert beijverde zich om tnrute opmerk-
rncam to m vkes» op de schoonele punten,
lie ze passeerden. Hij maakte haar at-
lerf. op de groote kerk, do fontein en
«enige standbeelden van beroemde perso
nen-
Tante knikte telkens goedkeurend tu
riep opgetogen:
SjongeSjonge 1 W at n heeleuoel
mooiigheid is hier.
H zult wel gelegenheid hel.Le n alles
nauwkeurig <-• kunnen bezien, zei Evert,
terwijl liij in stilte hoopfte dat Femando
zirii tnet dat karweitje zou bc-laeten.
L'we woont vér weg hoor! zei tante-
toen de auto een brug over ging en rechts
(ie pracht op draaide, gtroote gruue!
'n end!
Ja, antwoordde Evert, moor nu zijn
dat
wel!
Grocco genade!Do stalionsjuffrouw
Maiu- Innto danf
Keu politieagenl die al geruimen lijd
•eri had gadegeslagen, stapte op
Meneer, nou mot C uit zijn, met
dn'nes lastig te vallen, berijpt u welf
Evert trok zijn echouders op. Aarzelde
of hij op een dergelijke insinuatie
amwnord an.
Ik heb geen gelegenheid u (hans
van repliek te dienen, «gen*., maai
Nou, u bent gewaarschuwd! Klonk
het terug
En toen waren langzamerhand biji
OM KOOPERIJ.
Aan een druk'
spoorstation
kwam een oud
moofcTtje, dat
baar dochter
voor ien lamge
reie vaarwel
wilde zeggen.
Bij de heldkea
echter werd
haar natuurlijk
naar een kaartje
gevraagd en
toen zij anfc.
woord'le sleohts haar dochter te willen
uitgelegd, dat zij dan een perron-
kaartje bij de automaat moest kooperu
Het vrouwtje wist, dat do trein elk oogen
biik vertrokken kon en dus liop zij op een
drafje naar de automaat. Spoedig was zij
weer terug en toen zij nu weer bij de hok
ken kwam liet de conducteur haar door,
alhoewel hij in zichzelf mopperde, dot dit
de eer?ie maal was. dat men hem meft een
stukje chocolade wilde omkoopen.
r ook
K>!
de gracht, linksom I.
Kn dan zijn wc aan den I'arkiweg.
An de I'.jgkwegf herhaalde uamu
ongeloovig, da» ok walda (Lr woont
uwe tocli ttiert f
Wel zeker! zei Evert, Parkweg 14,
dal hebben we u toch geschreven.
Kou meneor, nou inaaki uwe grap-
Aagtekerk p. 22 Mei Dungeneaï, Aurtrse
lid n. Botterdam,
Aldibi, 21 Mei (e Antwerpen v. Hom
burg.
Aiudra, 21 Mei v, Buenos Ajies ru
llouerdoin.
A toy One, 20 Mei 's nacht 12 u te Ham
burg v. Botterdam.
Arandskeak 21 Mei te F reman tie van
Botterdam.
Amsterdam 2C 11v. Calloo naar Chili.
Agrumoiunon 20 Mei te Kingston J. v.
Puerto Barrios.
Binnendijk 20 Mei v.m. 1 u. 39 m. 1390
mijl Weet v. Scilly, Montreal n. Botter,
dam.
Breda, 21 Mei te Amsterdam v. Ant
werpen.
BeecurterAijk p. 21 Mei n.m. 3 u. Scilly,
Boston n. Rotterdam.
Bi ■•limerdijk. p. 22 Mei v.m. 4 u. 30 m.
Lizard, Rotterdam n. Philadelphia.
Coramewijr.e p- 21 Mei Dungenera, Am-
sieniun n. W.-D*dië.
CardigaDgrii ire reen. 22 Mei van Lon
den, Botterdam n. de Pacifickurt»
Calcutta 21 Mei te Calcutta v. Java.
Djorja 22 Mei te Hamburg van Aanster.
dam.
Ecmdijk 20 Mei v. Liverpool, Pacific
kust n. Londen cn -RcAterdam.
Goroet p. 20 Mei cagpa^ Bapavia rg
Botterdam.
Flomfna 21 Mei v. Buenos Ayxes, zu
Amsterdam.
Houtman 30 Mei y. Brisbane a. Batv
Hior heb 'k uwee leaste brief..
iic-b 'k een nouf... O onder iv
mé Jcarreb;es, geloof 'k.... nou avijn,, da'!
rot «toaran toe... Maar der rtasl oielli:
Bozenkode 261
Bozenksde 26,ecliode Evert, nie? be.
grijpeixl hoe komt u daar aan I
Wel nou nog mooier I.. Uwe bent
toch roeneer 'Kogelrond t w
Kogelpen! f- Wel nee! Ik ben Ever.
Boloner, die met Fernande is getrouwd,
c-r>»-io.... u bent immers tante Maartje, die
Tante Maartje T vroeg ide juffrouw
lachend, Ioojj rondIk ben de baiccr
Juffrouw Dribbelaar, die besteld is dooT
nicn.'er Kogelrond, Bozehkade 26, van-
i 'k maar komme, had-ie-ge-
Eu nou watt 'k juist zoo blij
,-ior ofgehaald, omred e 'k docht
re meneer Kogelrond
daag zi
scbreve.
dat ik
afdat i
Ja maar, die ben ik mict! juffrouw!
Grooto-giurte, wat 'n alteratie!Hoe
kom 'k nou in vredcenaam aan de Eozen.
kodef
Jk zal u er wel even brengen, juf
vrouw, «ei Even effen, met een strak ge
richt, -t is hier niet zoo ver vandaan.
De chauffeur werd gewaarschuwd t
Korenkadé 28 »e rijden en atiaar
juffrouw Dribbelaar mot al haar bags^i
afgeladen.
Even later was Kv-«rt met de
thuis.
Bemande kwam drif::? naar voren ge
loope-n, «ij had ten gloeiend rood hoofd
Tante is binnen I zei ze onvriende
lijk, ze to met een voortrein gekomen
erg uk haar humeur, dat je niet zóó
vroeg aan het station bent geweest,
ju haar had kunnen ontmoeten.
Wablief J vroeg Evert in de grootste
verbouwereerdheid, hoor eens Fernando..
Ja, ja, stil nu maart... En maak
maar spoedig je excuus aam tamle!
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
h 60 Cts. per regel.
OPENING ZATERDAG 30 MEI A.S.
Colooa 1
Anns',er-
Hector 20 Mei
dum.
Jan van Nassau 20 Mei te Hamburg V'.
Amsterdam-
Jan Piotersz. Coen, 21 Med y. Perim
Batavia n. Amrterdam.
Klipfontein 21 Mei te Amsterdam vaa
Antwerpen.
Albireo p. 20 Mei Las Paknaa, Amster-
d.ien n. IV..Afrika.
Batoe 21 Mei v. Own, Rangoca naar
Aai«erdam.
Bintang m.b. 21 Mei v. Suez, Amsftea-
dam ei. Java.
Beermfteoiijk 21 Mei v.m. 2 u. 25 m. 190
mijl \V.Z.West v. Land's End, Norfolk n.
BotterdMn.
Goentoer p. 22 Mei v.m. Kaap del Axmi
Batavia n. Kotterdexn.
Goentocr p. 22 Mei v-m. Kaaj del Anni,
Batavia n. Botterdam.
Helder 20 Mei v. Accra n. Grand
Caliou.
Jan Pieteras. Coen 21 Mei v. Perim, Ba
tavia n. Amsterdam.
.lava 20 Mei n-tn. 7 u. 48 m. 15 mijl 2.
Oost v. Kïton, Amsterdam n. W.-ACrflca
Madoera 20 Mei v. Oram, Rangoon lu
Amsterdam.
PrinseB Juliana 21 Mei v. Colombo, Am
sterdam n. Batavia.
Rembrandt 20 Mei v. Genua, Amsterdam
n Java.
Riouw p. 21 Mei Perim, Batavia n. Am.
rtordaan.
Toba, 21 Med te Soerabaja, Java n. Eotr
(erdaro.
Scheldestroom p. 21 Mei Fmtoterre, W.-
Afnka n. Amsterdam.
Yolendam 21 Mei vjn. 3 u. 20 tn. 130D
miji West t. Valencia New York n. Rot
terdam.
Adonis vertr, 21 Mei. v. Lissabon if,
SetmboL
Aurora vertr 21 Mei v. Gibraltar n.
Cadix.
Eulerpe vertr. 21 Mei v. Opotto r.
Vego.
Ganymedas v. Constanza n. Braale, pass
21 Mei Sulina.
Hebe arr. 21 Mei v. Bari te Galama»
ia.
llerculee vertr. 21 Mei v. Salonia n.
Smyrna.
Hermes vertr. 21 Mei v. Algiems n. Lis.
sabon.
Minarva arr, 21 Med Lissabon te Bar
celona.
Nereus. arr. ar., 21 Mei v. Amsterdam
te Rotterdam.
Orion, air. 21 Mei v. Valencia te Rot
terdam.
Orestes vertr. 21 Mei v. Lissabon u.
Piraeus.
Feuilleton
Uit het £ngel»ch van
MABJORIE BOWEN.
6)
Hefc zachte briesje begon aan to
zwellen de bladeren der populieren
ritselden en donkere wolken kwamen
over do maan heendrijvon. Francisco
had echter nergens oogen voor. Licht
ol duisternis- wat kwam 't er op aan
sinda Visconti 2ijn pad gekruist bad.
Hij wachtte langen tijd. Geen enkel
ge.uid, behalve het genteel der bla
deren, bet suizen van den wind en de
zachte tonen der nachtelijke stonde.
Eindelijk sprong hij met ingehou
den .vier» op. Hij hoorele iets. De
wind was hem tegen. Hij knielde neer
en iegde het oor aaD dcD grond. Toen
Srong bij weder overeind en scheen
otaeling ais van gedaante tc verair
Heren. Het wae niet te miskennen,
hoewel nog zeer ver weg de hoefslag
van een galoppeerend paard,
ï-'raneisco bleef wachten.
1 )o wind groeide eteeds aande
wolken werden dikkor en zwarter en
ene kien, bet maanlicht verduisterend»
door bet luchtruim.
De zenuwen tot brekens toe gespan
nen. ducht Francisco eerst, dat 't de
wind was, welke hij samen hoorde
met 't naderend geluid der hoeven,
totdat hij plotseling kon onderschei
den dat liet. wilde kreten waren.
„Dat is Visconti zeidc hij. ter
wijl dc spieren zicli in zijn armen ont
spanden, want dit. gekkengesobreeuw
deed iemand 't bloed in do aderen
stollen.
Het geluid kwam nader en nader
bij, paardengetrappel en kreten van
woede.,,IIij rijdt. met. zijn eigen
spookmompelde Francisco, die zich
weder hersteld bad
Duidelijk, schrikwekkend en onmen
scbelijk klonk fchnns het gegil vlak bij
en kwamen paard en ruitcr-ih 't zicht
,Ja 't is Visconti!"
In do beugels ovcreindstaand.
zweepte hij het schuimende paard met
blinde vroede aan. Blootshoofds, ha
ren en mantel in den wind fladderend
gïïde en vloekte hij als een bezetene.
Hij kromp samen en wendde^ de
oogen af, ten einde hem niet. in 't
gelaat tc zien. Doch aanstonds keer
de zijn moed weer terug en te>vena het
besef van zijn voornemens.
Nog oogeniblik en het paard
stoof hem voorbij. Doch vlug als de
wind sprong Francisco naar voren en
greep root stalen vuist den teugel
vaefc. Zijp dolheid kwam echter tot
niets, want WJ werd In 'wilde vaart
meegesleurd en slechs zijn eigen sterk
te kon hem redden. Thans mengden
zich kreten van woede met die van
den ruiter. Blindelings stak hij met
zijn dolk toe, uitroepende „Kent gij
mij niet. Visconti, kent gij mij niet?"'
De dolk werd hem echter uit de
baijd geslagen en zijn oogen verblind
door het schuim van bet paard, dat
dol van schrik voortholde, Te midden
van Arisconti's duivelachtig ge
schreeuw, kon bij in dien krankzinni
gen wervelwind een oogeniblik zijn
gehate, witte, vertrokken, gelaat zien
toen lag hii tegen don grond en
hoorde Visconti (riomfeerend uitgillen
terwijl hij de sporen nog dieper in de
flanken van zijn paard joeg. „Voort,
voort! ze zijn ons op de hielen, doch
wij zuilen hun wel ontkomen! Voort!"
De dageraad begon te gloren toen
Francisco, meer uitgeput door de woe
de van zijn falen, dan door de pijn
«elke hij leed. langzaam zijne schre
den terug wendde, nadat hij zijn dolk
van den weg bad opgeraapt. Niet. veel
verder, zag hij een rol liggen, welke
Visconti op zijn wilde vluciht uit zijn
wambuis verloren had Visconti,
thans veilig binnen de muren van
Milaan
Francisco raapte het perbnment. op
en zag, dat het met verzen beschre
ven cn met bloed bespat was*
HOOFDSTUK IIL
De gijzelaar der d'Estet*
..Honderd duizend florijnen geen
penning meer, al moesten zij den koop
weigeren" zeide Visconti, zich bevin
dend in een klein donker vertrek van
zijn palcis. Hij sprak met den rood-
hnrigen man. die twee dagen geleden
zijn paard aan den teugel geleid had
op den weg naar Brescia. Gezeten
aan een kleine tafel, was de secreta
ris bozig met een groote hoop papie
ren. welke tussehen hen in lag.
„Zij vragen honderd vijftig duizend
edele heer," merkte hij met schuw
afgewende oogen op.
..Zij begonnen met twee honderd
duizend tc vragen," klonk het kort cn
bondig terug. „Honderd duizend flo
rijnen. of ik ga elders heen."
De pen van den secretaris vloog met
zenuwachtige haast over het perka
ment, dat hij bedekte met ongelijke
lijnen van nietig, in elkaar gedrongen
schrift. Hij bad een karakteristieke
hand. In zijn stoel teroggeleund zat
Visconti hem stilzwijgend te beschou
wen. Dc kamer, klein en rond. behan
gen mefc goud-bewerkt leer, was een
voudig. bijna kaal gemeubeld. Een
smal, boog venster, laag in den muur
ingezet, liet, een getemperd licht bin
nen, waarin het turkoois-blanwo kleed
van den secretaris, de eenigste helde
re kleur in 't vertrek, scherp uitkwam
„Honderd duizend florijnen, wat in,
goud betaald zal wordeD, Giannotto,
geen penning meer," herhealda .Vis
conti.
Opstaande, begon bij in 't vertrek
heen en weer te loopen. Langdurige
gewoonte en voortdurend samenzijn
met zijn meester hadden Gianotto's
vrees en haat. voor Visconto geenszins
verminderd of verzacht doch eerder
verergeixl daar hij deze gevoelens
moest, verbergen onder een masker
van kruijjende gedienstigheid. Zijn af
keer. geenszins rustende*op edele gron
den. was alleen het voortspruitpel van
een lage ziel, ijverzucht op overmoe
dige misdaden, waarvoor hij zelf te laf
geweest zou zijn. Had hij zich bevon
den in Visconti's plaats, dan zou hij
zich even laag, wreed en tiranniek ge
toond hebben, doch met veel minder
moed.
De hertog ging aan het venster
staan kijken, wendde zich toen om en
zeide glimlachend tot Giannotto. „Het
huwelijk van mijne zuster met den
hertog van Orleans streelt mijn eer
zucht.Visconti's oogen waren van
een fraaie, grijze kleur en groot ge
vormd. Zij verlichtten aan aangenaam
gelaat, dat thans een stempel van
deniken droeg, dooh dat de secretaris
ook met een andere uitdrukking ken
de. .,T>at huwelijk Is wel honderd dui
zend florijnen waard. Tot nu toe zoch
ten dc Valois hun bruiden alleen in
koninklijke familiën."
„En toch beschouwen zij deze ver
bintenis als een groote eer. edele
heer," merkte zijn secretaris "bp.
Zij beschouwen het als een groot
voordeel", weerlegde Visconti. „Als
ik nu maar een dochter der Planta
ge nets kan vinden voor mijn broer
Tisio. dan staan wij ferm geworteld
te midden der Europcesdh© dynas
tieën
In het begin der_ veertiende eeuw,
nog slechts vijftig jaren geleden .al
vorens de tegenwoordige Visconti het
toppunt van misdadigheid had bereikt
had Matteo Visconti Gian Galea^zo's
grootvader, zijn geslacht stevig ge
grondvest als heersohers over Milaan»
door bet verdringen van zijn mede
dingers. de Toriani, die lang daar ge
regeerd hadden als voornaamste ma
gistraten en onder Martin della Torre
opgeklommen waren. Gedurende die
vijftig jaren was zoowel het grond
gebied als de macht van Milaan steeds
aangegroeid, totdat Ginn Galeazzo
door 't omverwerpen van Della Sca
la. veroveren van Verona en 't ver
moorden van zijn vader, dien hij reeds
had afgezet, zich op gelijken voet had
gesteld met koningen.
£Wor3£ Vervolgd)'*
