HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
De Geweldenaar
DONDERDAG 28 MEI 1925 -TWEEDE BLAD
No. 3466
Nabetrachting van den Gemeenteraad
De Raadsvergadering van Woens
dag - -c n mei oen genuine letting en
de nurxeJiiees'er haü tic vrieuJe.iJk-
heid goiLaa, dat aan de vertegenwoor-
dië<-i'6 van de pens 10 laten weten, zoo
dat zij cr of. konden rekenen. Althans
eeaigszu», want men weet met voorat,
hoe tang een vergadering'met gesloten
deuren wol duren* kan. Er verluid',
aai wanneer maar een onderworp aan
de orde :s, soms wel dr.e of vier zaken
ter sprake gebracht Vorden, niaar
daar ik natuurlijk nooit hoi. voorrecht
had, zulk-een vergadering bij te wo
nen, kan Jk dat geruoht met be veen-
W at er dezen keer behandeld werd
is wel duidelijk gebleken, toen wet
houder liemalda voorst* Ide 2600.—
uit de gemeentekas te geven voor den
aankoop van den molen ,,de Adriaan''
en dit voorstel er zonder discussie of
stemming «voorging. Zooiete is zonder
voorafgaande behandeling in geheime
vergadering ondenkbaar. Natuurlijk
is de mogelijkheid ook niet buitenge-
eloten. dat <ie onderwijsqu acetic nog
even besproken werd, maar waar-
echijnlijk is dat niet. Daarvoor was
iiet debat in openbare xiitmg te com-
pleet.
Maar niet lang. Het bepaalde zich
tot het opperen van bezwaren tegen
de huisvesting en van twijfel aangaan
de de standvastigheid van de lyceum-
gedachte. In dit M*d i» al meermalen
opgemerkt, dat g-cii enkel systeem
van onderwijs oj> de eeuwigheid ge
maakt if; wie daarom de stichting
van een gemeentel.ik lyceum wilde
verwerpen, zou nooit tot «enige ond< r-
wijsTcvrelin moeten overgaan. De
quae«t:<- der huisvest lug was inder
daad een moeilijkheid In mijn eerste
beschouwing lieb ik daarop al gewe
zen. De SCbótas werden wel i*er door
elkaar geeefcoveo, do u.l.o. kreeg hee-
lemanl geen plaate en de moeilijkheid
me*. d« tweede ll.B.S, bWf Onopge
lost. De vraag wsa nu alleen* w a n-
r. eer B. en W". zouden komen :nf
voorstellen om drt* quaestie der huls-
vesting te regel-n; -ommigen wildm
met B. en W". vóór 1 December, ande-
ren gaven er de voorkeur am. het
College vrij te laten in het bepalen
van den termijn Ten «lotte gaf de
Raad aan het laatste do Voorkeur,
leder blijft dus voor loop: g op zijn
oude plaats én het dagelijkach bc-
stuur heeft al den tijd, om do ontwik-
kc-ling van het nieuwe systeem aim te
zien en zijn voorstellen daarnaar in te
richten.
De tweede ll.B.S. komt hot slechtst
er af. Die blijft in haar ellende en nie
mand sprak de vrees. dat zij onder do
nieuwe bedoeling Ie lijden zal ltebtx-n.
lópen. Wethouder Slingenber» voegde
er nog bij. dat hij niet bereid was er
een nieuwe s-hoo! voor t,> otichion.
Do loop van de omstandigheden bron
gen deze school In bet boekje, waar
do slagen vallen. Heeft do cornmisaie
tot reorgani-ati- ten slöt'o eenparig
tot het nu aangenomen plan geadvi
seerd, men kan er wol zeker van zijn,
dat do directeur van de tweodo H.B.S
er geen warme voorstander van is go-
weeet, al had men dan ook de geogra
fische onmisbaarheid van zijn school
betoogd. Van d«-n heer El zin ga weten
wij, dat hij geen voorstander was van
het plan. H. r Votum van den Baad
toont dus wel een groot vertrouwen in
den wethouder van onderwijs, den
rector van h»-t gvmna-ium en den di
recteur van de eerste H.B.S.op wie
dus nu de tank gelegd i*. t? bewijzen,
dat zij het Juiste inzicht in don to©,
stand hebben gehad.
•Nu ik over wethouder Shnzenberg
spreek, mag zeker wel even opgemerkt
worden, dat. hij blijkbaar niet voorn*,
mens is zijn r.-tel te verlaten. Toen hti
tot notaris ben-eind werd, is dat na
melijk' wel verondersteld en misschien
werd hier en daar al eens overlegd,
hoe de li-.*-! plaats rno-rst. worden aan
gevuld. Nu evenwel de heer Slingen-
berg zich met -I n pas in de plaats
van den heer Willems l>enoomdcn no
taris heeft geassocieerd, krijgt hij ze
ker de handen vrij om ook het wet
houderschap te blijven waarnemen.
Behalve de reorganisatie van het
ónderwijs wm er weinig »an «Ie orde
De meeete stukken gingen order den
hamer door. Waarom de heer Peper
zijn motie teven de besturing van Ge-
deputeerde ?ta**n nog handhaafde,
terwijl B. en W. v. oratcldfn van die
hedisring in honger Iwro-p te gam hij
de Kroon, is niet duideli k Het laat
ste hield immers het eerste in, ik kan
mij nauwelij'ks voorstellen waarom de
heer Peper zva papieren kind zoo lief
had, dat hij het, terwijl het feitelijk
gestorven was, niet begraven wou.
Zoo nam de Baad die taak vau
hem over en keurde eenparig hel
beroep van het gemeentebestuur
lij de Kroon goed. Terecht prees
w ethouder Remalda do houding
van die Raadsleden, welke, of
schoon zij indertijd tegenstanders wa
len van den vacantietoeslag, zich nu
mee wrzettea tegen de bemoeizucht
van Gedeputeerde Staten. Zeker, dit
College is aangesteld tot controle van
de gemeentebesturen, maar toch niet
met de bedoeling om als een barsehe
voogd uitgaven te schrappen over de
noodzakelijkheid waarvan men welis
waar van meening verschillen kan,
maar die noch onlogisch, noch kost
baar genoeg zijn om daarvoor goed
keuring van de begrooting te weige
ren. Zoo wordt het zelfbestuur der ge
meente tot een bespotting gemaakt en
uit waardeering voor die opmerking
(helaas, dat die waardeering 200 zeld
zaam moet. zijn") geven wij hier de beel-
tenis van den heer Peper, zooals onze
teekenanr hem op zijn papier heeft
vastgelegd.
Men mag toegeven, dat hij goed ge
troffen is. Evenals de heer Loosjes,
terwijl hij staande het woord voert
over de reorganisatie van het Middel
baar Onderwijs.
zich gelukkig prijzen, dal hij
krachtige weihouders naast zien
nad, die de gemeente door ae ..nau-
ciecle moc'lijkheden hebben heenge-
loodst, voor zoover men zeggen kan,
dat zij daarin geslaagd zijn. Want.
dat een eigen inkomstenbelasting nog
noodig geweest om aan geld ie ko
men, toont voldoende nan. dut het
scheepje nog leelijk rolt in de bran
ding.
De burgemeester trof het ook met
een Secretaris \an groote ervaring
die voortreffelijk van de zaken der
gemeente Haarlem op de hoogte is.
Op enkele incidenten van gering
belang- na is do heer Maarschalk ook
gelukkig geweest met den Baad,
wiens t-ejji.igde en tegemoctkomeiiue
houding* ziju taak ale voorzitter bij
zonder gemakkelijk maakt. Verg.-lij
ken wij den toon iu den Baad, de wijze
van optreden van de leden bij wat
wij gewoon zijn in andere 6teden te
zien en te hooren, dan staat Haar
lems Raad in de eerste rij. Men vreest
er niet onomwonden zijn meening ie
zejfgen, maar doet het altijd in een
beschaafden vorm en met aandacht
voor het oordeel van andersdenken
den.
Ik geloof dat de burgemeester het
best in zijn element is, wanneer hij
de gemeente moet vertegenwoordi
gen naar buiten. Rccipieclren gaat
hem goed af- een zekere warmte "van
voordracht valt in zijn redevoeringen
bij die gelegenheden op te merken.
Aan de quaestie der grensregeling
heeft hij zijn bijzondere aandacht
gewijd. Zooveel hem mogelijk was,
heeft hij deze zaak bevorderd dal
zii niettemin na, eindcloc© U'aineereii
tenslotte toch niet op de agenda van
deze wetgevende periode gekomen ie,
mag hem zeker niet worden verwe
ten.
Met zijne herbenoeming kan de
heer Maarschalk dus gefeliciteerd
worden.
Bij de rondvraag kwam allerlei
klein goed ter sprake en elecht6 één
punt van belang, do stank van de
grachten, waarvan wij in deze dagen
wear volop genieten. Rijnland zal ma
len. zeker en dan zijn wij der, étwik
weer een poos kwijt, tot de volgende
gelegenheid. Do hoor Joosten had
hierover schriftelijk etn vraag ge
daan. waarop do heer Roinalda voor
stellen van B. on \V. beloofde, om
het kwaad afdoend te verbeteren.
De wethouder i« zonder twijfel van
goeden wille en breekt zich het
hoofd met oen goede oplossing. Ik
twijfel er geen'oogenbiik aan. Wie de
rapporten van d«n inspecteur voor de
Volksgezondheid, Dr. Rotnijn. ge
volgd heeft, weet ook. dat er midde
len zijn, maar.... die veel geld moeten
koeten. Zal de Raad in de tegenwoor
dige omstandigheden daar toe durven
besluiten! Terwül, wil lk zeggen,
naast onze honderd opcenten op de
nijhïdnkomstenbelAeting. nog altijd
die hateliijk<* eigen belasting bataat-
die de heer Slingenberg voor het slui
tend maken van zijn bogrooting niet
missen kan? Hoe 'l met onze financiën
loopt, is noe niet te zeggen, is nooit
vooruit te bepalen, rnaar. wanneer
de keua zóó staatstank of eigen be
lasting. dan kan de keus met moei
lijk zijn en moeten wij ong do w,ui-
geuren nog maar een jaar of wat ge
troosten.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 305
EEN HEET BORD DOORGEVEN
Feuilleton
Uit het Engelsen van
MABJORÏE BOWEN.
10)
De schoonhei^ der omgeving, dc
nu- en de stilte dreven hem bijna
tot wanhoop, omdat de omstandighe
den hem dwongen tot een nutteloos
nietsdoen. Hij stampte op de kleine
bloemen aan zijne voeten en wierp
zich toen weer met. een bitteren uit
roep om zijn dwaasheid op het gras
neder om op Vittorc to wachten, im
mer peinzend cn deflkend over wat
hij doen zou.
Plotseling kwam ccn klein bootje
den stroom opgHjden met een hoogen
omgebogen voorsteven, bont beschil
derd niet vrooüjke kleuren. Het blau
we zeil was opgeroldlangzaam werd
het kleine vaartuig voortgestuwd door
een paar slanke riemen. Daar de tuin
muur een bocht maakte, waar het
bootje omheen moest varen, daagde 't
onverwacht voor Francisco's blikken
on en kwam snel naderbij. Hij wilde
zich aanstohds voor deze onwelkome
indringers verschuilen, doch had er
geen tijd voor. Toen bij opstond werd
zijne tegenwoordigheid dadelijk opge
merkt. Een vriendelijke hnndbewecing
Te vijf uur, ter
wijl dus de Raads
vergadering nog
aan den gang was
publiceerde Haar
iem's Dagblad de
herbenoeming vod
den burgemeester.
Er is dus aanlei
ding om over hem
een en ander te
zeggen. Toen hij
zes jaar geleden
burgemeester Sand
bc-rg opvolgde, was
de goede tijd dien
wij beleefd hadden aan het tanen cn
kwam spoedig de periode v&n de te-
konen en van de bezuiniging op al
lerlei posten, ook op die welke men
milder zon hebben gewens-ht."
Burgemeester Maarschalk trof he'
dus in dit opzicht d'et, maar hij mag
Glansde het aangezicht van den
aanstaanden jubilaris in het vooruit
zicht op zitn fccetl Ik kan liet niet
zeggen, daar een vergadering in den
Hasp mij hot genoegen van het bij
wonen van deze Raailsbijeenkomst
onmogelijk heeft gemaakt. Maar onze
teekerwar op de tribune heeft in de
verte en hii 't slechte licht er dezen
regenochtigen middag den heer de
Braai wonder goed getroffen.
J. C. P.
Ontvangt het verzoek om een
bord door te geven aan tante
Martha, maur pas op, het is heet
grijpt het bord, onderdrukt een
krachtterm en balanceert het
van de eene hand op de andere
geeft, toe dat moeder gezegd
heeft dat het warm was, maar
hij dacht niet dat het rood
gloeiend zou zijn
wordt eraan herinnerd dat tan
te Martha erop zit. te wachten en
probeert- het minst licote plekje
te vinden
slaagt hier gedeeltelijk in. als
moeder het, bord terugvraagt-,
zij wou er nog wat uitjes op
doen.
het vangen van een uitje kost
eenige moeite en het koele plekje
wordt hoe langer hoe heeler
deelt mee, dat hij het niet langer
kan uithouden, zet liet bord neer
als de uitjes juist ariiveercn en
moet ze van het tafellaken ople
pelen
geeft het bord door aan tante
Martha, beschermt zijn hand
inet een servet. en duidt haar het
koele plekje aan
ervaart, dat tante zooals dé
meeste vrouwen volkomen onver
schillig is voor roodgloeiende
borden en zwijgt verder vol
schaamte voor zijn uitbarsting.
(Nadruk verboden)
Eere-voorstelling voor den
heer G.J. van Gasteren
Het aal voor «te Ve
len. die in grooien
getale waren geko
men om in den
SUdescliouwburg af
scheid te nemen van
den Directeur den
heer G.J.*.Gasteren,
een groote teleur*tel
ling rijn geweest,
dat de heer v. Gas
teren da ©ercvooreiellir.fi vnn Jan Fa
hricius' „De Distel", die de Kon. Lett.
Vereen. „J. J. Cromer", z ij n verecniging,
hem Woensdagavond aanbood, déze voor
stelling niet kon bijwonen: hij had daar
van ten elotte c-p medisch advies inoHen
afzien. Gevreesd werd dat de emoties nog
te veel zouden zijn voor zijn zenuwgestel.
Do heer P. van Ooy kwam dit namens
het bestuur van ..Cremcr" vóór het begin
der voorstelling mededeelon en tevens dat
in de pauze den heer van Gasteren een
bloemenhulde zou worden gebracht', verder
zouden hem worden aangeboden een
loppé, voor den inhoud waarvan hij een
reisje zou kunnen maken om verder
te sterker, en een indertijd door wijlen den
heer Merkelhach een oud vriend van
heer Van Gasteren geoalligrafeerd al
bum, afgestaan door mevrouw de wed, Mer
kelhach en waarin de namen der gevers
zullen gecalllgnfeerd worden. Vorder b«j
vat het album zeor fraaie penteekeningen
door don heer Th. van Haaren, beetuureli«l
cn wericend lid van „Cremcr", vervaardigd
en voorstellende alle personen, die in „De
Distel" optreden, in hun rol.
Door dit bezoek aan den scheidenden di
recteur duurde de pauze van de overigens
vlot loopendo voorstelling natuurlijk vrij
lang. Toen ze geéindigd was kwam de
beer van Ooy nog even „verslag doen".
De heer van Gasteren had zich zeer dank
baar getoond voor de aangeboden gesehen
ken en had ook zijn voldoening er over
uitgesproken, dat de zaal zoo flink bezet
op zijn eere-svond. Voorts was dc
heer van Gasteren er zeer erkentelijk voor
dat de burgemeester, de beer C. Maar
schalk, in het eere-comitó zitting had wil
len nemen als voorzitter en ook had hij nog
gezegd: ,,'t is maar goed, dat ik niet ge-
komen ben. 't Zou me te veel geëmotion
neerd hebben."
Tenslotte drukte hij den wenseh uit dat
allen, die nu de voorstelling van „De Die-
te!" hadden bijgewoond, oak aanwezig zou
den zijn bij de openlucht-opvoering van
..De Duistere Gas*." door „Cremcr" op
9 Juli, ter gelegenheid van het 250-jarig be
staan van „Kraantjelek".
Nader vernemen wij nog betreffende het
aan d«n heer van Gasteren gebrachte be
zoek «Jat er aan deelnamen de hee ren Mr.
J. X. J. E. Qeerkens Thijssen, voorzitter
van do Schouwburg-oommissie, Jhr. A_ \V.
G. var. Riemsdijk, Beschermheer van „Cre-
mer" en verder namens „Cremer" de hoe
ren P. van Ooy, Bakker Sr. en N. C. A.
Ovkhuysen.
De heer van Riemsdijk wees er op dat er
voor ieder een tijd van scheiden komt.
maar, zeide epr., vergeten doen wij u
nooit cn u blijft uw -ïeele leven voorzit
ter van „Cremer"!"
Mr. Heerkens Thijssen prees de aar.gena-
rre samenwerking die altijd tweeebgn de
commissie en den heer vati Gasteren viel te
con«ateeren en vestigde ook d* aandacht
op de omstandigheid dat het pensioen van
den heer van Gasteren nu wettelijk verze
kerd is.
Vermelden wij nog d it reed6 bij het be
gin der vooretelling twee kransen lagen
op de plaats in de 6'.a!!es voor den beer
van Gasteren bestemd. Zij waren van
beer Henri ter Hall en van „Cremer". Ook
kwamen nog vele telegrammen, brieven en
briefkaarten in die den scheidenden direc
teur mede in de pauze der Voorstelling
van „dc Distel" zijn ter hand gesleld.
SYNAGOGEDIENSTEN.
NED. ISRAëL. GEMEENTE.
Donderdag: Middagdienst te 1 uur ter
Synagoge.
Wekenfeest: Donderdagavond bij den
Ingang te 9.30 uur.
Godsdienstige bijeenkomst vanwege de
Godsd. Inst. Gemieloeth. Chasadies te
101 '2 uur '6 avonds in het Gemeentege
bouw.
Vrijdag: Ochtenddienst te 71/2 uur. Pre
dikatie voor hc-t Moesafgebed. Middag- en
Avonddienst te 7 uur.
Sabbath: Ochtenddienst te 7 1/2 uur. Mid
dagdienst te 2 uur. Avonddienst te 9.5 uur.
Werkdagen: Ochtenddiensten te 7 uur.
Zondag en Maandag te 7 1/2 uur. Middag
en Avonddiensten te 71'2 uur.
Aalmoed Torah: Werkdagen: 's avonds
7 uur.
De Middag, cn Avonddiensten op de
erkdagen, alsmede Talmoed Torah. ge
schieden in het Gemcentegebouw san de
L. Wijhgaardptraat 14.
De overige dienst envïnden ter Synagoge
plaate, l. Begijneetraat 11.
HET ONGELUK MET DE MOTOR
LORRIE.
Naar ons wordt medegedeeld, is de toe
stand van S., slachtoffer van het ongeluk
met de motorlorrie waarvan wij uitvoe
rig melding maakten minder pijnlijk.
De toestand blijft echter nog zorgwekkend.
DE BEHOOVING IN EEN TRAM VAN DE
E. 8. M.
Het volgende speelde zich Dinsdagavond
af in dc iiibio uit Amsterdam komende
tram. In de rookafdeeling van een bij
wagen bevonden zich twee passagiers. Eén
van hen viel in slaap.
Even voorbij de kruising met de spoor
lijn die over de Amsterdamsche vaart ligt,
wilde de andere reiziger zich verwijderen.
De slapende man werd wakker, vermiste
zijn portefeuille en kon met behulp van
één overige passagiers jnist den vertrek
kende, al op de treeplank stond, beletten
uit de tram te stappen.
Voordat me nde verdachte noodzaken
kon zich te begeven naar de politiepost aan
de Amsterdamsche poort wist deze nog te
ontkomen.
Hedenmorgen deelde de politie ons
mede, dat de Haarlemsche recherche te
Amsterdam heelt aangehouden zekere L.
die tenslotte bekende zich meester te heb
ben gemaakt van de portefeuille.
Winstgevend is do zaak voor den dief
niet geweest. Geld was er niet in de por
tefeuille. Het gestolen voorwerp Ï6 niet in
het bezit van den aangehoudene gevonden.
L. is aan de justitie overgeleverd.
HULPSPAARBANK N. 0. G.
De heeren R. Luyten en Ed. A. vati
Bilderbcck directeuren der hulp-
spaarbank Haarlem" van' het Ned.
Ouderwijzere Genootschap zijn als
zoodanig afeetreden.
De directie bestond uit vier leden;
de heer J. A. L. Doyer bedankte voor
eenigen lijd wegens dnfleke bezighe
den, de heerF. W. Fick overleed' in
Februari j.l.
De reden van het aftreden der hee-
den Luyten en Van Bilderbeék is een
meeningsverech.il met de hoofddirec
tie der Spaarbank te Amsterdam.
MUZIEK IN DEN HOUT.
Programma van de muzïekuitvoe-
r us in den Hout op Donderdagavond
2S Mei om acht uur, te geven door de
Haarlemscbe Orkestvereenigmg, on
der leiding van den heer WillemKnik-
ker.
1. Marche militaire fran?aise. C.
Saint-Saens.
2. Ouverture ..Mignon". A. Tho
mas.
3. Fantasie de l'opéra ..Sameon et
Dalila". C. Saint-Saene.
4. ..Sylvia", ballet. L. Delibes.
5. Ouverture .,11 Barbiere di Se-
viglia". G. Rossini.
6*. La Feria. suite d' Orchesfre. P.
Lacombe.
7 Fragrnenti del l'opera -.La Bo-
hème'* !op speciaal verzoek). G. Puc
cini.
en 'n vrooüjke laah kwamen hem ech-
1 ter geruststellen dat er -een gevaar
dreigde, 't Waren mcaechen, die voor
hun genoegen uit waren. Hij ging dus
wederom zitten en het bootje kwam
naderbij.
Hij die roeide was een donkerhari-
man van middelbaren leeftijd in
e«-n effen bruin pak. Mager en leven
dig, met wakkere oogen. scheen bij
n van die mensdhen. die praten en
beweging zijn. Zelfs terwijl hij daar
zat. te meien, eaf hij een indruk van
rusteloosheid doch tevens van goed
moedigheid. Bij hem zat een jong
meis'e eenvoudig in 't blauw gekleed,
een fijn blond persoontje, uiterst jong
en zeer Flank. Haar amberkleurige
lokken omsloten een rond gezichtje
met dansend blauwe oogen. Haar klei
ne mond was lachend en aantrekkelijk
Met fijne kin en slanken hals was zij
een teeder poppetjehaar losse gele
haardos viel als een sluier om haar
heen.
Toen het bootje bij Francisco geko
men was bleef de roeier op zijn rie
men rusten met, een vriendelijk. „Goe
den mnrcren. mijnheer. Dus pi; hebt
ons geheime plekje ontdekt- Gra.r.iosa
en ik dnehtcn da- we hier het rijk al
leen hadden", en hij maakte een ge*
baar met de band.
Toen het bootje schommelend aan
den kent gekomen was trad Francisr
eo naderbij met een beleefd. „Ik ben
bier vreemd." waaTop de ander hem
wederom aankeek met. een eenigszins
«verbaasd. „VereemdDus deze streek
is u nieuw en onbekend 't mooiste
gedeelte van Italië. Ik verzeker u."
vervolgde hij opgewonden, „ik heb het
schoonste gedeelte van Toscane door
gereisd en in de buurt vanN&pelg rond
gezworven, doch nergene zulke kleu
ren.'zulk licht aangetroffen als hier!"
En wederom wuifde hij met de hand
in de rondte. ..Daar gij een vreemde
ling zijt- zult gij dit" wel opgemerkt
hebben, mijnheer."
In bet vuur van zijn betoogingen,
vorlangend Francisco met hem je
hooren inntemmen. had hij het bootje
in 't riet gestuurd.
„Ik ben niet gewend landen te be
oordeclen volgens hun natuurschoon."
gaf Framisco terug. „Toch geloof ik
wel dat ik streken ken even schoon
als deze en gemakkelijker te verde
digen in tiid van nood."
Terwijl de man een minachtend ge
baar maakte, boog het meisje zich la-
ohend naar hem toe met, „Gij ver
geet, dat iedereen geen schilder is,
vader."
In zijn vervoering scheen de man op
eens een zeker doel gezien te hebben,
want hij bracht, de boot nog dichter
aan den kant cn sprong toen aan wal-
zijn dooher de hand reikend om hem
te volgen. Frnnciseo zng 't mistrou
wend aan on zou gaarne heengegaan
zijn. Daarbij kwam nog dat 't lachen
de gezichtje van het vrooüjke meisje
brandende herinneringen in hem d*ed
ontwaken. De schilder, die wensch^e
hem tot zijn eigen gevoelens over te
halen.begon hem te overreden met ver
voerende opmerkingen over de schoon
heid van het gele mos togen den muur,
hetgeen hem met vreugde scheen te
vervullen. „Kijk eens hoe heerlijk
mooiriep hij uit. „Die tegenstelling
met een taxisboom200 prachtig-
zoo harmonieus! zoo... Schildert pij
niet
,-Neen," antwoordde Francisco half
vertoornd en half minachtend. „Zie
ik er soms uit als een schilder?"
Met een blik op zijn reusachtige
gestalte en gescheurde kleeren ant
woordde de andere.,Neen, dus dan
kunt gij 't ook niet, voelen. Dooh ik
ben wél een schilder. Mijn naam is
Agnolo Viste mini, een leerling van
Taddeo Gaddi". waarop liii met. die
pen eerbied zijn muts van het hoofd
nam. „Dat was me een schilder! Ik
kan niet in zijn schaduw staan. Maar
ik kan zien en voelen wat schoon is
en dat kunt gij niet", voegde hij
er met groot, medelijden bij.
„Graziosu". riep hij zijn dochter
toe. ,,wij zullen nog een poosje hier
blijven", waarop hij zich aan den
oever neerzette, een houten paneel te
voorschijn haalde, dar zorgvuldig ge
schaafd en gepolijst was en met een
donker bruine vloeistof den hoek van
den muur begon te schetsen.
Wederom "vervielFrancisco in ge
peins. terwijl de schilder bleef voort,
praten ziïn aandacht verdeelt nd tus*
sehen zijn paneel en zijne dochter,
welke langs het wal er was voorf ee-
loopen om bloemen te plukken, die
zij in een platte mand neerlegde.
..Ziet gij mijn dochter, daar. mijn
heer", zeide de schilder naar de slan
ke blauwe gestalt - wijzend c haar
een kushand toewerpend. „Zij dient
als model voor mijne engelen
,,En wie dient als model voor uwe
duivelen?" viel Francisco hem in de
rede.
„Duivelen mijnheer?" vroeg Vistar-
nini verschrikt een kruis slaand.
..Toch komt 't mij voor dat gij er
daar in de stad wel een zoudt kun
nen vinden Viscontizeide Fran
cisco met een bitteren lach.
„De hertog? Wees voorzichtig, bes
te vriend gij zijt een vreemdeling.
Zelfs op deze verlaten plek zouden
zulke woorden gevaarlijk kunnen blij
ken. Wie zijt gij, mijnheer, dat gij,
niet in Milaan wonende, toch met
zulk een blik in de oogen over Vis
conti zoudt spreken?"
..Spreken niet allen die hem kennen
aldus over hem?"
Stilzwijgend bleef de schilder hem
aanstaren.
„Dooh gij vraagt wie ik ben", ver
volgde Francisco. „Ik ben Francisco
di Coldra. Ik heb veel geleden door
toedoen van Visconti".
-,Tn de plundering van Verona mis
schien V' vroeg Agnolo aarzelend.
,,Dat is reeds drie maanden gele
den en de gevangenen bevinden zich
reeds twintig dagen in Milaan".
Do woorden klonken niet zeer be
grijpelijk en de schilder deed niet
eens moeite te vragen wat hij er mee
bedoelde.Toch schudden zij een herin
nering in hem wakkerdaarom zeide
hij„Wat een nacht is me dat ge
weest toen de hertog met de gevan
genen in Milaan terugkwam Daar ik
er u wel geen pijn mee zal doen, zeg
ik u, dat 't c-en prachtig gezicht was!
Ik leef stil en teruggetrokken, zooals
een kunstenaar zelfs in Milaan kan
doen. De oorlogen van prinsen laten
mij koud. Men heeft mij verteld dat
het aantal misdaden van Visconti
grooer is dan dat van de sterren aan
den hemel. Zijn schaduw is echter
nooit over mijn huis komen vallen en
wat niet weet wat niet deert. Doch
zijn terugtocht van Verona was won
derlijk Heb was reeds laat op den
dag. Onze woning ziet op de West-
poort uit. Den heelen dag hadden wij
boodschappers zien komen en gaan
met berichten dat de hertog in aan
tocht was. Tegen den avond wij
leunden, evenals iederecu, aan het
venster zagen wij Alberic da Sal-
luzzo met wilde vaort de poort bin
nen galoppeeren met 't bericht dat
Visconti gesneuveld was. Alberic was
gekomen om de burgerij te wapen te
roepen. .Terwijl wij "hem nakeken en
zijn .pluimen zagen verdwijnen, komt
hij weer even gezwind terug 'om te
berichten dat Visconti leefde 1 Het
volk gilde en schreeuwde en toen
hoorde men dat 't leger op den weg
niet Visconti's soldaten waren, doch
die van Delia Scala.
tWordt vervolgd)j
