HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
51>
DONDERDAG 16 JULI 1925 TWEEDE BLAD
No. 3479
NABETRACHTING VAN DEN GEMEENTERAAD
Waarom dc geheime Raadsvergade»
ring dc vorige weck zoolang moe st du»
ren, is dezen Woensdag wel gebleken,
want het voorstel om aan de provincie
een gedeelte van het terrein aan den
Kindcrhuissingcl aan te bieden, is er
lang niet vlot doorgegaan. De heer
Joostcn bleek tegenstander o.a. om»
dat de fractie der S. L>. A. 1'. voor»
stellen deed, die niet aangehö»
men werden: welk verband dit had
niet het onderhavige voorstel kan ik
niet zeggen. De heer Wolzak droeg
formcclc redenen aan. waarmee de ont
zetting de hoorders om het hart sloeg
r— verbeeld je, dat het Kijk het niet
hebben wou en dat de provincie er
niet van weten wou. Allcma.il akelig»
heden oin van te rillen, maar sterk
was het ook niet.
De heer Slingcnbcrg riep zelfs dc
rechterzijde op. die toch niet tegen dc
Regcering zou willen ingaan!
Prettiger was het. te luisteren
naar de eenvoudige woorden waar»
mee dc heer Kccrwolf verklaarde
te zullen voorstemmen en zelfs naar dc
verklaring van den heer Peper, die het
voorstel wou steunen om het Museum
voor Kunstnijverheid te behouden. Met
19 tegen 13 stemmen werd ten slotte
het voorstel van B. en W. goedgekeurd.
Gelukkig want wanneer het anders
om geweest was. zou men hebben moe
ten vragen, hoe het mogelijk is, dut
een groot college zoo klein kan zijn.
Daarna stortte dc Raad zich weer in
hot woningdebat en tot mijn leedwezen
kwam precies uit, dat de daaraan be
stede tijd den vorigen Woensdag dc
discussie niet had kunnen verkorten.
Alzoo werd het debat weer opge
zet van het ei af. waarmee dc Romei
nen hun feestmalen begonnen, tot den
appel toe. waarmee zij eindigden. Wel
bad. zooals ik Dinsdag hoopte, de heer
Keesen het voorstel om over 40 pro»
De heer KEESEN.
cent van de woningen te beschikken, j
ingetrokken, zoodat de besturen van dc
w-oningbouwverecnigingen wat arm-
slug zullen hebben, waardoor de discus
sies wel vereenvoudigd werden. Maar
het voorstel van den heer Wolzak om
den huurprijs ie bepalen vóór dc wo
ningen klaar irouden zijn, bleet nog
over.
Waarom hij dat wenschte. Was
wel begrijpelijk. Wij moeten toch we
ten, zei hij. niet alleen wat het bouw.
plan aan dc gemeente zal kosten, ma ar
ook wat daartegenover aan huur te
verwachten Is. Maar de heer Reinalda
stelde daartegenover, dat dc huurprijs
onmogelijk bepaald kan worden, zoo
lang men niet weet. wat dc huizen kos
ten en vooral hoeveel de mcnschcn,
die ze zullen bewonen, kunnen betalen.
Vele loonen zijn verlaagd, wat vroeger
aan huur opgebracht werd is nu niet
meer te vergen en wanneer het wo
ningvraagstuk flink moet worden op»
gelost, namelijk zoo. dat dubbele bc»
woning niet meer voorkomt, dan zal
steun van de gemeente onmisbaar zijn.
Zóó is de toestand en om die reden is
het niet mogelijk dc huren vooraf vast
te stellen.
Voldaan was dc heer Wolzak hiermee
j niet. Eerst toen dc wethouder van
financiën, op zijn vraag.
verklaard had,
dat hij met B. en W. instemt, om
dat het in elk geval geen groote offers
van de gemeente cischcn zal. trok hij
zijn voorstel in. Het zal dus zóó gaan:
zoodra een groep woningen klaar is. de
bouwkosten bekend zijf en het inko-
De heer VAN DE KAMP.
men van de aspirant-bewoners, zal dc
huurprijs bepaald worden. Zoo woedt
niet alleen het belang vim de bewoners
bevorderd, inaar ook dat van dc ge»
mcente, die er belang bij heeft, dat de
woningen goed worden bewoond.
Over de groote gezinnen werd niet
meer gesproken. Men scheen liet erover
eens geworden te zijn. dat dc krotbewo»
ners en de groote gezinnen over dc
woningen moeten worden verspreid. Bij
vele krotbewoners bestaat deze moei»
lijkheid, dat oude mcnschcn. die van
ecu pensioentje, in elk geval van een
klein inkomen moeten rondkomen, hun
laatste levensdagen in zulk een krotje
doorbrengen en er niet uit kunnen: om
deze mcnschcn te helpen dacht dc heer
Reinalda aan een verzameling kleine
woninkjes, een soort van hofje, met
groen en bloemen. Toch blijven deze
krotbewoners een moeilijkheid, maar
vooral zijn dat dc zoogenaamde ontoc»
lastbare gezinnen, die er niet toe te
bewegen zijn een goed huis ook goed te
bewonen.
Aan de discussie was het nu duidc»
lijk te merken, dat zij op haar einde liep
en dat B. en W. zonder eindstemming
hun zin zouden krijgen. Het voorstel»
Peper om te bepalen, dat dc huur niet
hooger zou zijn dan 450. viel als
een baksteen, met dc gebruikelijke ééne
stem voor. die van den voorsteller. De
wensch van den heer Klein Schiphorst,
om o:> den bouw speciaal toezicht te
doen houden door een opzichter van de
gemeente, leek den wethouder overbo»
dig. En zoo kwam ten slotte het einde,
aanneming zonder hoofdelijke stem»
ming, hetgeen een mooi succes mag hec»
ten voor wethouder Reinalda. die er
zich veel moeite voor gegeven heeft.
Het komische gedeelte van de ver»
gadcring werd geleverd door den heer
Miczérus, die twee vragen had gedaan,
welke op dc agenda weidsch als inter»
pellutic waren aangekondigd.
De eerste vraag was dc reden, waar»
om, nadat dc commissie van openbare
werken de bebouwing van het Phocnlx»
terrein als geheim stuk behandeld had,
dit onmiddellijk daarna, met teckenin»
gcii er bij, in dc couranten werd gepu»
bliceerd.
Toen deze vraag ingezonden was.
moet het den heer Miczérus duidelijk,
geworden zijn, dat wanneer B. en NV.
zulk een plan maken, de wet en de
billijkheid jegens dc belanghebbenden
samen voorschrijven, dat openbaar te
maken. De couranten werkten daartoe
inee. door voor hunne rekening er ver»
klarende clichés voor te laten maken.
Men zou zeggen, dat daarvoor aan de
dagbladen dank mocht worden ge»
bracht. Neen. Maar de heer Miczérus
trok deze vraag toch maar in. En oon
dat was onmogelijk geworden zonde,
dc medewerking van den Raad, van
wicn een eenmaal ingediende vraag,
overeenkomstig het reglement van or»
de. het eigendom geworden is.
De wethouder plaagde den voorstel»
Ier daarmee een beetje, maar de Raad,
goedig, liet toe, dat die eerste vraag
verviel.
Bleef dc tweede. „Welke redenen be»
staan er bij B. en W. om in de cou»
rant dc plannen voor autodiensten t«.
publicccrcn, alvorens den Raad daag»
ivan op de hoogte te brengen?"
Ziedaar de groote grief. Hij is zoo
oud als dc gemeenteraad zelf. Het pu»
bliek mag wel weten wat er omgaat,
maar eerst wanneer dc leden van den
Raad op de hoogte zijn.
Waarom toch, wanneer de publicatie
dc belangen van de gemeente niet
schaadt? Wat dat laatste aangaat, kan
de gcineente»secretaris getuigen, dat
wij meer dan eens vóórdat wij een be
richt afdrukken, bij hem geïnformeerd
hebben, of do belangen van de ge
meente daardoor zouden worden bcna»
decld. Van onze collega's verwachten
wij niets anders. Heeft dc heer Miezö»
rus, wanneer hij in de courant iets las,
dat hij niet wist, ooit kunnen consta»
teeren, dat de openbaarmaking een na.
deel was voor de gemeente? Dat ls
de vraag, waar het op aankomt en niet
of er wel eens iets in de couranten
komt. dat dc leden van den Raad niet
weten. Wij zijn nieuwsbladen om
nieuws mee te ileelen en niet om daar»
mee aan te komen, wanneer het geen
nieuws meer is.
Zoo modern is de Raad niet geworden,
of er worden nog altijd dingen geheim
gehouden, waaraan niets geheimzinnigs
verbonden is. Waarom kon bijvoorbcclo
na dc vorige geheime Raadsvergadering
niet onmiddellijk meegedeeld worden,
dat er door B. en W. een voorstel zou
worden ingediend, om nun hot provin»
ciaal bestuur een terrein uan te bic»
den? Waarom moest dat nog drie da
gen wachten? Ik begrijp dat niet.
Voor wat wethouder Reinalda op de
tweede vraag van den lieer Miezérus
antwoordde, verwijs ik naar het ver»
slag. De interpellatie liep op nie»
mendal uit Het past ons zeker niet.
ons te verheffen op dc moeite die wij
doen om het publiek in te lichten ovei
wat er in de gemeente gaande is. Dat
is onze taak en onze plicht. Wij heb»
ben wel eens vernomen, dat wij
aan dc gemeentezaken veel meer aan»
dacht geven, dan in soortgelijke ge»
meenten in het land gebeurt. Ik her»
haal: waardccring bcgccren wij niet,
muur wanneer de dagbladen, vaak
gebrekkig en onvoldoende ingc»
licht, zich zeer veel mocite_ en
dus kosten getroosten om de bui»
gerij voor te lichten, dan maakt een In»
tcrpellatie als deze laat ons maar
goedgehumeurd blijven, een koddigen
indruk. Tenzij de heer Miczérus. ik
herhaal dat, kan zeggen dat onze pu»
bliciitics de gemeente hebben bcna»
decld.
Van hilariteit gesproken: 'de heer
Visser bracht den Raad aan 't lachen,
door te vragen of dc beslissing over de
reclames op de dobbclstccncn niet kon
worden aangehouden, totdat dc hecle
zaak van de Groote Houtbrug nan de
orde komt. De Raad, verbitterd door
de herhaalde afkeuring van zijn besluit
om deze dingen te sloopen, voelde
dnar niets voor.
Do heer Joostcn vroeg, wanneer hij
antwoord krijgen zou op zijn vraag
over het nemen van maatregelen
tegen het stinken van dc grachten. De
wethouder antwoordde, dat de volgen»
de weck een onderhoud zal plaats heb»
ben met de hoogste autoriteit in d
volksgezondheid. Dit jaar is het stin»
ken nogal redelijk. Rijnland heeft vaak
gespuid, meer dan gewoonlijk.
J. C. P.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 346
OVER ELKAARS SCHOUDER
Vervolg Stadsnieuws
MUZIEK.
Moeder leest nog even een ver»] wordt er zich van bewust dat va»j begint bet hlad om te slaan als
haaltje in een tijdschrift, terwijl I der over haar schouder meeleest vader haar tegenhoudt hij >s
vader sluit 1 l nog niet zoover
en moeder verdiept zich, terwijl
vader doorleest in dc anecdotes
op de linkerpagina
zoodat zij, als vader op zijn beurt
klaar is nog even een paar ali»
neas moet lezen
tenslotte wordt de bladzijde 01
geslagen en beiden beginnen 5
nuwachtig haastig te lezen C
niet de laatste te zijn
„KUNST ADELT" IN DE GROOTE
KERK.
Onder vrij veel belangstelling,
vond Dinsdag in de Groote Kerk liet
concert plaants van het Geheelont
houders Zangkoor ..Kunst Adelt",
onder leiding van den hoer Kéja.
Medewerking verleenden dfe heeren
Jan Nieland en Henri Tobi.
Jan Nieland opende lu t program
ma met een paar prachtige orgelwer
ken van Bach en Franck. die hij
uitmuntend vertolkte.Vooral de Pre
lude. f'ga et variation van Franck
gaf veel te genieten, -'oor de mooie
<n kleurrijke registratie.
Op waardige en jiusio wijze gaf hij
een inleiding voor de volgende
werken.
Het koor droeg, direct na het. or
gelspel een motet voor van Roland
de (Qrlan&rts Lassus). Een zware
opgaaf, die echter uitmuntende re
sultaten opleverde. Technisch, zoo
wel als muzikaal was de vertolking
goed-
De heer Tobi vervoIgde nu met
d'rie [geestelijke liederen van Bach
en ecu Busslied van Beethoven Zijn
intonatie is uitstekend en ook het
materiaal is zeer goed, maar Bach
,-lag" hem, althans gisterenavond,
niet. erg gunstig. De liederen werden
„correct" voorgedragen» doelt blijk
baar niet met eigen begrip, niet met
overtuiging. Ook de uitspraak en ac
centen zouden nog wel wat verbe
terd kunnen worden. De uitspraak
moeder maakt uit zuchten en
draaien van vader op, dat hij er
is zij slaat de laatste regels
maar over
en slaat de bladzij om, waarop'
de race opnieuw begint, maar nu
wachten beiden aan het eind op
het toeken van den ander
totdat ze ontdekken, dat ze bel»
den al eenigen tijd zoover waren,
inzien dat dit toch niet aange»
naam lezen is en naar bed gaan
(Nadruk verboden)
betreft eigenlijk speciaal de letter
-,1" die erg dik klonk, bijv, in het
derde lied van Bacil klonk het woord
je mild geheel als mi-aJd, hetgeen
juist hij de afsluiting erg storend
werkte- Wat de accenten betreft,
doel ik op het eerste lied: niet Her-
lichk e i t en Woll a t e maar
11 e r rlichkeit» W o 1 lüste.
Het tempo van het naïeve „O Jesu»
lein siiss" leek mij wel wat log. Een
verzoek, als in dit liedje vervat, zoo
vol van dankbaarheid, moet vol blij
verlangen, niet als een smeekbede
klinken.
Het Busslied van Beethoven, werd
ook weer goed en zuiver gezongen,
maar ook hier miste ik „eigen opvatting
en overtuiging". Het was het gemis
*an kleine nuances, dat de uitvoering
van dit werkje iets étude»achtigs gaf.
Mooi was echter steeds de orgelbege
leiding en mooi was ook meestal de
samenklank.
Het volgende nummer, dat weer door
het koor te zingen was, was niet zoo
erg gelukkig. Het voornaamste gebrek
was een lichte onbepaaldheid in de in»
tonatie der heeren. Herhaaldelijk wa»
ren dc reine quarten, in dc baspartijci.
wat te groot, waardoor dan ook het
gchcele koor opgedreven werd en latei
weer gematigd worden moest. Ik ge-
loof wel, dat dc werkjes van Alloys
Forncrod mooi zijn, maar ik kun er mij
toch nog geen juiste voorstelling van
maken. Aan het opdrijven in Ecce lig»
num hadden ook de tenoren wel schula
die trouwens plotseling veel ta sterk
voor den dag kwamen. In Calme des
Nuits hadden de bassen bij „vous
charmcz les omes profondes" iets dul»
dclijkcr mogen zijn.
Overigens werd dit werk goed gezou
gen. Een tvpisch voorbeeld van de
vroegere veronachtzaming van rythme
en zinsvcrdccling van den tekst was te
vinden in den zin „Lc poèlc seul est
hanté, waarbij achter „pocte" plots de
muzikale zin af was en iets Inter in een
nieuwen zin het „seul est hanté volg»
de.
De heer Tobi zong, na een tusschcn»
spel van den organist twee oud»Hol»
landsche liederen, van W, Pijper en
bracht daar, juist na den indruk, dien
ik bij dc eerste liederen ontving, een
groote verrassing. Volkomen juist van
begrip, werden die fijne, oud»Holland»
schc liederen, door hem voorgedragen.
Zoowel Herderszang als Jesus' Bloem»
hof, waarin dc begeleiding (zoowel
compositie, als de uitvoering van Jan
Nieland) subliem was, gaven specimen
van den mooicn eenvoud van die oude
kunst. Even kwa«* dc indruk van ge-
FEUILLETON
DE GEWELDENAAR
Uit het Kngelsch van
MABJORIE BOWJSN.
.,Hij gaf ze mij vranneer Adrt-
„Gisteren morgen, edele vrouw.
Gifteren morgen Als hij niet
too haastig was moeten heengaan,
zou hij het opeulijk hebben medege
deeld-Doch bij wis: wel dat gij mijne
woorden zondt gelooven en deze
bewijzen."
Niemand sprak een woord.
»,Zijt gij overtuigd, edele heeren V
.Vroeg Valentine.
„Ik ben overtuigd.' antwoordde
GiannoUo, het hoofd buigend om de
spottende uitdrukking in zijn leelijke
pogen te verbergen.
Toen mompelden de anderen, ieder
pp zijne wijze, hunne goedkeuring.,
..Thans ga ik de plichten van mijn
broeder opnemen.'' vervolgde \alen
tine. „Voor u. de I-ana, heb ik geen
bevelen. Zie alleen scherp toe dat de
muren goed bewapend zijn- opdat
mijn broeder ons niet betichte van
Zorgeloosheid gedurende zijn af we-
gheul. Ik wensch de soldaten in ge- verlaten, jongelief." zeide do Lana.
roodheid te hebben in geval
•erwach'e aanvallen infusschen
'ërzoek ik uwe tegenwoordigheid."
De Lana boot».
voor een bezoek aan de vrouw
'art Delia Scala," ging Valentine
voort. „Zij is een kostbaar pand en
onze veiligheid zou ermee gemoeid
wezen als" iets haar overkwam»"
..Wenscht gij haar zelf te bezoeken,
edrl»> vrouw;"
...Ja, sinds ik de macht heb en thans
d- verantwoordelijkheid draag. Dezen
plicht wil ik niet verzaken. Edele
heeren," zeide zij tot allen daar aan
wezig: ..wij kunnen niet anders doen
dan wachten doch houdt uzelf ge-
recd, zoowel voor den hertog als voor
de eer en de veiligheid van Milaan."
Wederom legde zij de hand op den
arm van d'Örleans en ging de zaal
veriaten, gevolgd door de Lana en
Giannotto.
,,Ik had bijna iets vergeten, edele
heer." zeide zij met een glimlach stil
staand. ..Mijn page zou met mijn zus
ter en zijn broeder morgen gaarne
naar Brescia willen reizen- Waarom
ook weer, Adriaan? ik ben het ver
gelen doch ik heb toestemming van
den hertog en verzoek alleen maar
uwe handtekening op dit paspoort."
en zij ontrolde het perkament met Vis
conti's handtcekening.
>,Het is thans geen tijd Milaan te
„Ónze vader ligt ziek te Brescia
hij is stervende, edele heer," gaf
Adriaan terug.
,,Een lange en gevaarlijke reis om
een vader to gaan bezoeken, die ziek
zeide de Lana met, 'n glimlach.
„Er 2ijn geldzaken mee gemoeid,
en ik zou gaarne hebben dat zij gin
gen" pleitte Valentine.
De Lana boog zich over het perka
ment heen en schreef er zijn handte
kening op neer. Juist op dat oogenblik
keek Valentine naar Giannotto
hunne blikken kruisten zich en de ge
heimschrijver begreep haar. Eerst
had hij zich naar Visconti's vrtrekken
willen spoeden, doch nu niet.
De Lana g«i het perkament terug
aan Valentine, die het Adriaan ter
hand stelde.
„Wilt gij met ons meegaan naar
Tso"a's kerker, edele heer!" vroeg zij
aan d'Örleans-
„De edele vrouw is even, streng be
waakt als immer daar neb ik voor
gezorgd voerde do Lana aan.
„Wanhoop is een groote drijfveer
en scherpt aen geest beweerde Va
lentine met een glimlach. »,Als leven
en vrijheid op 't spel staan zal men
zelfs de zwakste pogingen wagen
en misschien slagen."
„Ik ben het geheel daarmee_ eens."
zeide Giannotto.-men zou nie' te
veel ijver kunnen toonen voor ie{s
dat den hertog zoo na aan het hart
ligt als dit."
De Lana haalde de schouders op
met,Laa.t ons gaan, edele vrouw."
Een half uur later wachtten Gian
notto en do kapitein in het vertrek
naast Isotta's gevangenis, waar de
wacht opgesteld was. Valentine was
met een harer damee en haar page den
kerker binnengegaan Visconti's ze
gel had haar alle hinderpalen doen
overkomen.
Het was laa' en bijna donker.
..Dit toont iets spijtig in haar dat
mij niet aanstaat,'"' zeide de Lana:
..waarvoor is 't noodig over het
slachtoffer van haar broeder te gaan
triomfeeren 1"
,-Zij is een Visconti en heeft Iets Van
het karakter van haar broeder. Zij is
soms even wreed. Het kan ook nieuws
gierigheid zijn," gaf Giannotto terug.
„Nieuwsgierigheid?"
,Om zelf te gaan' zien of, Isótta
d'Este werkelijk zoo schoon is om
te gaan spioneeren Koe'haar broeder
zijn gevangene behandel'."
„Hebt gij haar ooit eezicn?"
„Tk? neen- nooit," antwoordde
de Lana. „en ik verlang ook geenszins
haar te zien-"
Giannotto antwoordde niet hij
gevoelde zich bijzonder rustig en te
vreden. Hii zag duidelijk genoeg io
wat Valentine bezig was.te doen- en
daar hij den hertog haatte en diens
jvan mijn hert uw hoveken", daar was
jcen rctcnuto, of in elk geval tenuto
j misplaatst. Het eenige malen uitspre»
ken van dc betreffende zin zal mijn
I opvatting wettigen, dat hier niet ge»
j zongen mag worden ho»vc»kcn. De
oud Hollandsche verkleiningsuitgang
l„ke", heeft steeds iets liefelijks en lief»
lijkheid is nooit traag. Het samenspel
was echter zooals gezegd uitmuntend
en de zang bracht een groot kunstge»
not.
Kunst Adelt zong nog „Wanderer's
Nachtlied", dat vrij goed slaagde cn
„Vrede" van den heer Keja, dat uit»
stekend ging en een prachtig slot vorm
de voor het vocale gedeelte van den
avond. Het was begrijpelijk, dat dat
mooie gedicht van Adama van Schel»
tema inspireerde 'tot componecrcn en
vertolken.
Jan Nieland sloot met Marche Nup»
tiale van Catherine, die naar mijn mee»
ning een weinig buiten het geestelijke
karakter van het voorafgaand pro»
gram viel. Hij speelde het werk cchtci
brillant.
Het concert gaf veel moois en 'de
sfeer werd gelukkig niet verbroken
door druk gepraat of applaus tusschcn
dc werken, zooals dat de traditie is ln
dc concertzaal. Solisten en koorleden
met hun kundigen dirigent kunnen ech»
ter overtuigd zijn van de dankbaar»
heid van het publiek.
LOUIS H. DELACHAUX.
DE MALARIABESTRIJDING.
In het verslag der commissie ui'
de Provincial© Staten van Noord-Hol
land die de voordracht van Ged.
Staten inzake b'-eun voor malaria
bestrijding onderzocht, wordt opge
merkt;
Een der Jeden merk1 0p, dat de
vorige wijze van malaria-bevrijding
weinig rentl'aat heeft gehad, maar
verwacht van deze methode nog
minder.
Hij vroeg, waarom Gedeputeerde
S'a'en voorstelden aan deze nieuwe
regeling nog mede te werken Ver
scheidene leden daarentegen waren
van oordeel, dat. ook al zou door
toestaan van dit suSsid'e de kwaal niet
afdoende bestreden worden, deze
voordracht toeh moést worden aan
genomen-
He1 met alle gepaste middelen de
bevolking opwekken deze bestrijding
zelf ter hand te nemen is van zoo
danige opvoedkundige waarde» dat
he1 steun verdank
1 Het aanwezige lid van Gedeputeerde
S*-aten. deelt mede, dat de Regeering
de werkwijze van de Commissie heeft
veranderd; toert later opnieuw de
medewerking van de Provincie werd
gevraagd, wilden Gedeputeerde Sta
ten deze om het moreele effect n»t
weigeren.
De Commissie adviseert mitsdien
to1 ongewijzigde aanneming.
DE VELDDAG VAN HET LEGER
DES HEILS
Woensdagmiddag te ongeveer twee
uur begon de middagsamenkomst van
de divisie Noord-Hofland van het Le
ger des Heils, dat, zooals we in ons
nummer van Woensdag reeds meld
den. in den tuin van het Bronge
bouw een velddag hield. Er werden
weer eenige toespraken gehouden.
Mevrouw Povlsen hield een .korte
rede in het Engelsch, waarbij kapi
tein Claeijg ais tolk sprak. Comman
dant de Groot hield een causerie
over de Zending, waarna ook kolo
nel King nog enkele woorden sprak*
De muziek- en zangvereeniging ga
ven voorts verschillende nummers
ten beste en deze Welen zeer in den
smaak van de talrijke aanwezigen.
Om 5 uur had de godsdienstige sa
menkomst plaats, eveneens in den
tuin van het Brongebouw.
De Velddag is uitstekend geslaagd
al kon, zooal's ons werd meegedeeld,
het Leger des Heils zich hier niet tn
zijn volle sterkte toonen. Want lang
niet iedereen kan op een gewonen
werkdag vrijaf krijgen-
Enkele personen kregen het des
middags met de warmte te kwaad.
Ze werden door de leden van het
Roode Kruis ook soldaten van het
Leger des Heils naar de Roode
Kruistent vervoerd en bijgebracht.
Over bet geheel is de dag uitste
kend geslaagd.
TOELATINGSEXAMEN GYM
NASIUM.
Geslaagd voor de le klasse
Suzan-na C. Brands, L. C. Brands.
P. E. E. Briët- J. A. Broeckhuizen,
J. C. Dros'e, Margo W. Edel, Johan
na F. M. Everard, M. Foeken, M. D.
Frank, C. de Graaf, P. Josselin do
Jong, G- van der Wall Bake, J. D. P.
van Batenburg, A. Bauwer. Anna L.
W. Beur.s, Sïmona H. Ch. Bijvoet, H.
Furstner, Cat har i na Glerum, Johan-
naHarting. Suus van Hecrikhuïzen. J»
W. Keiser. Tine Meddens.O. Ewoldt,
Adriënne Kammintra, Etiy Korter. He
lena H. Oud, Louise M. F- van Sluya
Margeretha W. Stalling, J. Trousse-
lot, H. A. van Geelkerken.
Geslaagd voor de 2e klasse:
N. van Gelder, J. P. Oorver»
zuster bewonderde, zou hij haar met-
al zijn macht helpen zoolang hij er
zelf geen- gevaar bij liep. Visconti had
hem niet in zijn plaats achtergelaten
en door haar geen lastige vragen
te stellen zou zij hem zeker rijk beloo-
nen. Hij wachtte haar terugkomst- met
ongeduld.
„Zij blijft lang weg," merkte de La
na op.
„Zij heeft .de onbevreesdheid van
haar broeder," dacht Giannotto.
„Toch zou zij. dit niet durven wa
gen
Eindelijk werd de deur van Isotta's
kerker geonend en trad Valentine de
wachtzaal binnen, gevolgd door hare
begeleiders, die zich. in donkere man
tels gehuld, in de schaduw hielden.
Adriaan sloot de deur en schoof er de
grendels weer voor.
„Do gevangene is ziek," zeide Va
lentine, „niet. gevaarlijk hoop ik. Ik
zou niet gaarne willen dat zij s'ierf
gedurende de afwezigheid van mijn
broeder. Zij is in slaap gevallen en
mag niet o-es'oord worden. Waar is
de vrouw die voor haar zorgt?"
Luisa kwam naar haar toe schuife
len.
„Gij moogt uwe gevangene niet
storen voor ik met een dokter tenic:-
kom." vervolgde zij. .-Zij slaapt. Ik
kom zelf terug of zal iemand in mijn
plaats sturen. Maar in dien niasehen-
lijd moogt gij niemand toelaten ei
zelf ook niet bij haar komen."
De page en Valentine's twee dames
waren in 't half duister op den drem
pel blijven staan.
„Kom," zeide Valentine plotseling.
,,Ik ben tevreden dat ik de gevangene
van mijn broeder zoo goed bewaakt
heb gevonden. Maar 't is hier somber
kom Costanza." De twee dames
traden naar voren een ervan ween
de bitter en hield de handen voor het
gelaat.
„Het zien van die arme vrouw heeft
haar_ geheel van streek gemaakt." zei
de Valentine, zich na een scherpe te
rechtwijzing wederom bij d'Örleans
voegend
„Ik dacht clat er maar een dame
met do prinses-den kerker binnen
was gegaan," zeide de Lana tot Gian
notto-
„Dan hebben uwe oogen u bedro-
gen," glimlachte Giannotto„mijne
oogen zijn zoo geschoold ik zag er
twee binnengaan."
De Lana zeide niets. De twee da
mes voegden zich bij eenige anderen
die buiten waven blijven staan.
De Lana bleef echter de oogen hou
den op haar die weende.
Yroojijk sprekende met d'Örleans
ging Valentine allen naar den tuin
voor,
(Wordt vervolgd)
