Een verstandige Moeder neemt op rek,
naar bosch of see,
Een potje Akker's Kloosterbalsem mee.
HAARLEM'S DAGBLAD
VAN ONZEN REIZENDEN
REDACTEUR
FLITSEN
VRIJDAG 31 JULI 1925
TWEEDE BLAD
(NIEUWE REEKS).
No. 254
Met de Nederlandsche Journalisten
door Finland
Ik was pas uit Noord Afrika tcrujj
toen mij de vraag werd gedaan, of ik
voor onze krant de reis der Nederland,
sche journalisten naar Finland wilde
medcmnkcn. Ik vertelde het aan een
kennisje van mij, een aardig, vroolijk
mciskc, dat eiken morgen prompt om
hall 9 naar hear kantoor gaat. Zij keek
inij even met jaloersche blikken aan en
uit den grond van haar hart zei ze:
„Wat 'n baantje hebt u toch! Win
ters eiken avond naar de komedie en
dan nog in den zomer naar Afrika en
Finland, s Is eigenlijk tc veel voor één
inensch!"
In gedachte zag ik het vroolijke.
jonge ding op haar kantoorstoel voor
haar typemachine zitten en verlegen
boog ik het hoofd.
.Ja maar. 't is lang niet altijd voor
mijn plezier!" verontschuldigde ik mij.
Even keek zij mij erg ongcloovlg aan
en daarop zei ze lachend: Nee. Li moét
zeggen, dat het voor uw verdriet is!"
Herhaaldelijk op mijn reis. wanneer
ik heerlijk lui op een dckstocl aan
boord van de Ariadne mij in de zon tc
koesteren zat, of als ik in de schaduw
van de dennen bij het meer van Pun<
kaharju te rusten lag. heb ik aan de
woorden van mijn vriendinnetje: „U
moet zeggen, dat het voor uw verdriet
is!" teruggedacht. Ik beken ootmoedig»
lijk, dat iemand een onaangenamer taak
kan worden opgedragen dan een reis
voor de krant naar Finland tc maken.
En als ik denk aan de prettige opge
wekte stemming, die gedurende de ge»
heclc reis onder ons gezelschap heeft
gchccrscht. durf ik wel zeggen, dat al
mijn confraters het hierin roerend met
rnij eens zijn geweest.
Waarom de Nederlandsche journalis»
ten een reis naar Finland hebben on»
dernomen? Omdat nu Finland zijn
Cn.ilistcn verleden jaar naar Hol»
had gezonden dc tijd was
het „Land van de duizend Meren" ook
meer bij onze landgenooten bekend tc
maken. Wat weten wij in Wcst-Europa
eigenlijk van Finland af? In een boekje
„La Finland»" dat door dc Centrale
Kamer van Koophandel van Finland
ten behoeve der Franschcn is uitgege»
ven, las ik:
„Hebt gij u wel eens afgevraagd, wat
Finland eigenlijk is? Gij weet, dat het
een land is. ergens hcclcmaal in het
Noorden gelegen, bij dc pool, in dc
buurt van Rusland en Zweden; gij stelt
het u voor als een land. dat bestaat
uit onmetelijke vlakten, die onder een
donkeren hemel bedekt zijn met dikke
lagen sneeuw; enkele in dierenvcllcn
gestoken mcnschcn leven daar zoo goed
cn zoo kwaad als het gaat van het
schamele beetje voedsel, dat zij uit den
onvruchtbsren grond halen en zij vcch»
ten er om hun bestaan met beren en'
wolven".
Of dc Hollanders, die over het alge»
meen op dc scholen beter de aardrijks
kunde van Europa hebben geleerd dan
dc Franschcn, zich ook zulke voorstel»
lingcu van Finland maken, betwijfel ik
en ik geloof zelfs, dat men dc llollan»
der* wat tc laag aanslaat, als men ver
onderstelt. dat zij. zooals ik in een
brochure „Finland. Het Tocristenland
der Toekomst" las. bij het hooren
van den naam Finland, onwillekeurig
zullen gaan denken aan Rusland, Russi
sche toestanden, Russische steppen.
Russische koude en Russische revolu»
tic!"
Neen, zoo denken de Iandgcnootcn
van professor W. van der Vlugt over
Finland niet. Wij hebben indertijd
vóór den oorlog den heldlialtigcn
strijd van Finland voor zijn vrijheid en
zijn rechten tc sterk meegeleefd orn
het met Rusland te vereenzelvigen. Wij
waren niet vergeten, wat prof. van der
Vlugt in zoo warm gevoelde taal over
Finland en zijn bewoners o.a. in zijn
brochure „Over Finlandhad ge
schreven. cn al zijn de revolutie en Fin
land's laatste kamp tegen het bolsjewis»
tische Rusland door dc voor West
Europa nog belangrijker gebeurtenissen
in onze onmiddellijke nabijheid vrijwel
onopgemerkt a3n ons voorbijgegaan, wij
istcn toch reeds lang. dat daar in het
Noorden, in het gebied der duizend
ren. tusschen Rusland cn Zweden,
volk woonde, duppcr, vrijheidslievend
cn ontwikkeld, een ras, dat aardde naar
de Scundinaviérs en ons Hollanders, dus
veel nader stond dan dc Russen.
Dut wisten wij, maar wat weten dc
Hollanders van het land zelf? Laten wij
het maar bekennen: eigenlijk bitter wei
nig! Zij weten, dut Finland het land
van meren, watervallen cn stroomvcr»
snellingcn is. Zij kennen algemeen de
namen der steden Hclsingfors en Wi»
borg en een enkele zal misschien ook
nog Tammersfort cn Abo kunnen noe
men. zij weten, dat Finland aan aqdcrc
landen het voorbeeld heeft gegeven
door aan de vrouw het eerst het kies»
recht te verleenen, dc Nederlandsche
Jeugd zal u gunnen vertellen, dat dc
Fin l'aavo Nurmi nis hurdloopcr onovcr»
winnelijk is en de Finnen tegenwoordig
dc snelste schaatsenrijders van de we»
rcld zijn cn aan hcclc enkele muzikale
Hollanders is het misschien bekend, dat
dc componist Jean Sibelius cn dc diri»
gent Schneevoigt Finnen zijn. En dan.
dat spreekt vanzelf, dat Holland veel
hout uit Finland krijgt.
Maar verder? Kom beken het maar
crlijk. dat gij niet zoo heel veel r
an Finland afweet. Nu ja. dat het na
den oorlog een onafhankelijke republiek
is geworden, maar wat dan nog meer?
II: geloof niet ver van dc waarheid tc
zijn, als ik durf beweren, dat slechts
een heel enkele van mijn lezers hier
nog veel aan zou kunnen toevoegen
..La Finlande est lc pays 1c plus ignoré
dc l'Europe" „Finland is het meest
onbekende laed van Europa" heeft
een Franschman van Finland gcschre»
cn ik heb, voordat ik naar Finland
gaan, kunnen opmerken, dat dit
volkomen waar is. Want hoe weinigen,
die ik vóór mijn reis spr«k. wisten mij
iets meer van Finland te vertellen. En
slechts één zegge één van al mijn
kennissen was in Finland geweest. Daar»
om was het goed gezien van dc Finnen
om ons. journalisten, uit te noodigen
naar hun land te komen. Niet alleen,
omdat het voor het toerisme, dat steeds
r nieuwe wegen zoekt, een voor Ne»
dcrlandcrs vrijwel nog onontgonnen ter»
rein is. maar ook, omdat het voor onzen
handel cn onze industrie van belang is.
dat wij meer van Finland weten. Want
het vrije Finland is een land van dc
toekomst, ook voor ons. Nederlanders,
ja. ik durf na onze reis door Finland
tc schrijven vooral voor dc Neder
landers! Want het is een verblijdend
tccken, d3t bij de nieuwe orienteering,
die na de losscheuring van Rusland
noodig was, Nederland onder dc ver»
schillende staten een eerste
plaats in Finland inneemt. Niet alleen
door dc steeds gevormde handclsge»
mccnschappco van beide landen Ne»
'dcrland volgde in 1924 bijvoorbeeld1
or den export van hout uit Finland
middellijk op Engeland, dat boven»!
aan stond cn nam voor import de vijfde
plaats van alle landen in maar meer
log. "omdat Nederland in Finland po»
lufair is als weinig andere landen. Hier»
■an hebben wij op onze reis telkens
weer de meest treffende bewijzen ont»
liet was roerend, zooals wij door de
Finnen overal zijn ontvangen. Een zoo
groote. ons overstelpende hartelijkheid
heeft niemand van ons durven vcrwach»
ten. Onze reis door Finland leek soms
meer op een triomftocht dan een gewo»
ne reis van journalisten. Op de meest
ondubbelzinnige wijze hebben de Finnen
van Noord tot Zuid ons laten voelen,
hoe zeer deze belangstelling van Hol»
land voor de jonge republiek door hen
gewaardeerd werd.
Reeds dadelijk trof ons de warme ont»
vangst te Helsingfors. Hartelijke, in het
Neaerlandsch gestelde wclkomst=artike»
len in alle bladen van dc meest uiteen»
loopende richtingen, onze Driekleur aan
de gevels der verschillende redactie»
bureaux, hotels en gebouwen, die. w-ij
bezichtigden cn aan dc vele officicele
maaltijden telkens weer dezelfde toon
van de meest oprechte, warme sym»
pathie voor ons land! Maar meer nog
cn treffender dan te Hclsingfors kwam
in de kleinere steden die genegenheid
voor ons land tot uiting, omdat het
daar meer direct van dc bevolking zelf
uitging. Ik denk nu weer aan Kotka. de
eerste kleine stad. waar wij na Helsing
fors des avonds tegen 1(1 uur aankwa
men en heel de bevolking voor het sta»
tion stond tc wachten. Jongedames in
het wit boden bloemen aan cn de be»
groeting was zóó hartelijk, dat wij allen
ci meer of minder van onder den in
druk kwamen.
En zooals te Kotkn, zoo was het bijna
overal! Tc Kuopio, waar wij op een
Zondagmiddag met onze boot bij stra-
lendcn zonneschijn aankwamen, waren
alle schepen cn jachten gepavoiseerd en
stonden duizenden mcnschen aan den
haven onze aankomst af tc wachten. De
heer Saastemoincu, een der meest bc»
teckcnisvolle figuren uit de vrijheids»
beweging van Finland cn broeder van
den Finschcn gezant tc Den Haag. was
ons reeds met zijn motorboot tegemoet
gevaren om ons tc begroeten en t
schcn kleine bootjes, waarin jongens
meisjes vroolijk hun Finsche vlaggetjes
zwaaiden, door, stoomde onze feestelijk
versierde boot met onze driekleur in
top de haven binnen, alsof er een vorst
aan boord was. inplaats van een groep
eenvoudige Hollandschc journalisten.
..Ik begin mij al zoo'n beetje als 'de
prins van Wales te voelen!" zei écn
van ons, toen hij even later op de
met zijn vriendelijkstcn glimlach voor
den fotograaf poseerde.
Heel de Finsche bevolking heeft den
tocht van de Nederlandsche journalis»
ten gevolgd. Wij kregen hier telkens
weer dc meest frappante bewijzen van.
Was het bijvoorbeeld niet een aardig
sympathiek gebaar, toen op onzen
boottocht vnn Varkans naar Knopio
in het kanaal bij Lcppnvirla dc zang»
vereeniging van het dorp de dames
alien in het wit op dc open gedraaide
brug ons bij het passcercn een oud
Finsch volkslied toezong? G>
juich, geen geschreeuw. Finnen zijn in
hun sympathiebetuigingen niet uitbundig
en lawaaiig doch enkel, ernstig cn
geheel in dc stemming van dezen heer»
lijken Zondag, een Finschcn zang! Hoe
sympathiek en eenvoudig' was ook de
groet van het personeel van dc „clcc»
trische centrale" in dc fabrieksstad
Tammcrfors, dat ons, toen onze auto's
even op bet plein voor dc fabriek stil
stonden, door 3 dames ccn bouquet ro=
zen liet aanbieden! Onvergetelijk voor
allen, die den tocht door Finland mede»
maakten, zal ook dc vaart in den ..wit»
ten nacht" 's avonds om 11 uur
over de rivier bij Hcenborg in het
hooge Noorden blijven, toen overal
voor de huizen cn in dc tuinen man»
ncn, vrouwen cn kinderen met zakdoe
ken en vlaggen stonden tc wuiven cn
kleine roeibootjes ons als ccn cerc-
wacht omzwermden.
Maar het meest treffende moment
was toch nog onze aankomst aan het
station te Seinajoki. waar onze trein
op onze reis van Klcaborg naar Tam»
merfors 40 minuten oponthoud had.
Daar wachtte op het perron ccn eere»
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 359
WACHTEN OP DE VOLGENDE FILM
Bereikt juist zijn zit-:
plaats als dc eerste
voorstelling uit is en de
geliefden elkaar bij
zonsondergang omhel»
het licht gaat op en
hij beseft dat hij verge»
ten had dat er een pau»
ze is voor de volgende
voorstelling
wacht eindeloos en be
studeert, omdat hij
niets anders tc doen
heeft zijn vingernagels
rekent uit, 'dat wanneer
ze nu niet beginnen, hij
de groote film niet tot
het eind zal kunnen
bijwonen
tot tenslotte na cenige
eeuwen het licht lang»
zamerhand uitgaat
kreunt hoorbaar i
het orkest aan ccn la
ge ouverture begint
applaudisseert vroolijk
als deze beëindigd is
nu zal het dan toch be»
ginncn
ziet met ergernis, dat
cr eerst nog aankondi»
gingen over de film
van de volgende week
worden gegeven
gevolgd door eenige re»
clames van automobie»
len, tandpasta, schoen»
smeer, bier cn de bios»
coop zelf
constateert met een
zucht van verlichting
dat ook dit voorbij is
nu is peen uitstel
meer mogelijk
kreunt opnieuw als de
titel van dc eerste
film verschijnt: Door
bloemenland met drie»
poot 'en camera.
en als tenslotte de
groote film aanvangt
heeft hij de keuze om
weg te gaan of een af»
spraak met zijn vrouw
te negceren.
(Nadruk verboden)
acht van het vrijwilligerskorps uit
'aasa, rechts dc mannen, stram in de
houding, dc geweren geschouderd, links
de vrouwen, de leden van het „Lotta»
Svard", allen in hun grijze uniform
want ook dc vrouwen doen als hulp»
troepen voor verpleging dienst in het
vrijwilligerskorps met hun vaandel
in het midden cn speelde de muziek
ons oude Wilhelmus, toen wij op het
perron stapten. Heel de wachtkamer
was met groene slingers versierd en
boven de deur hingen de Nederland»
sche cn de Finsche vlag naast elkander.
Geheel uit Vaasa, de stad, waar dc bc»
vrljdingsoorlog in 1918—tegen dc Rus»
sen en het bolsjewisme was begonnen,
Lwaren zij gekomen, deze jonge man»
nen cn vrouwen om ons, dc vertegen»
woordigers van het kleine land, dat om
zijn strijd tegen dc Spanjaarden in den
tijd van hun onderdrukking, voor dc
Finnen steeds als het symbool der
Tijheid had gegolden, te begroeten cn
iedc? van ons ontving aan dc. feestelijk
versierde tafel dc „puuko" een dolk»
mes, het nationale wapen, dat door de
Finnen vrij algemeen gedragen wordt
met onze namen in het heft gegra»
veerd.
Oécr dc diepere bcteekenis van de
ze sympathiebetuigingen voor de Ne
derlanders schrijf ik nog wel in een
van mijn volgende brieven. Nu, aan
boord van de „Ochonna", op weg naar
Kopenhagen nog zoo half in de feest
stemming cn met dc nog zoo levendige
herinnering aan dc meer dan gast»
vrije ontvangst, ons overal bereid
ik denk hier ook aan het gezellige
avondfeest met de heeren en dames
Varkaus wil ik dezen eersten
brief over onze Fitische reis eindigen
met den roep, die zoo dikwijls in deze
dagen lueft weerklonken: „Ellakeum
Suomi!" (1)
Aan boord van de „Ochonna"
J. B. SCHUIL,
(1) Leve Finland.
Vervolg Stadsnieuws.
DE WEG SPAARNDAM SANTPOORT
>nze correspondent te Spaarndam schrijft:
Wat is indertijd veel te doen geweest om
deai weg langs den Slaperdijk van Rijn.
land, die voor een paar jaar geleden in
zulk een onhogaanbaren toestand verkeer
de, hersteld te krijgen; zooals men weet is
dit tenslotte gelukt met n bijdreg van de
provincie van 15490.
Als men thans dezen weg begaat ontdekt
men, dat er alweer een begin is gemaakt
met wat doet denken aan den toestand
voorheen.
De afdekking van het verhardïngamate.
rianl is er nagenoeg overal af, en op vele
plaatsen beginnen weer kuile-r te or
Wij hopen, dat het gemeentebestuur vi
Schoten, die commissaris van dezen weg
geworden, vroegtijdig tot herstel zal ovi
gaan, en niet zullen wachten tot dat de
kosten voor een behoorlijk herstel zoodanig
zijn opgeloopen, dat de hulp van de pro-
vincie er weer aan te pas moet komen.
LIJST VAN INSTELLINGEN VAN
WELDADIGHEID.
B. en W. brengen '-er kennis da'
zij bij besluit van --f Juli 1923 de
Vereeniging „Het Brokkenhuis" te
Haarlem hebben geplaatst -p de lijs'
van Instellingen van Weldadigheid»
bedoeld in art. 3 der Armenwet,
EXkMEN HOOFDACTE TE
HAARLEM.
Geëxamineerd 5 candid aten
Geslaagd de heer J. W. Maas, vatf
Amsterdam.
Kantongerecht
G. Ch. A. v. iL., te Haarlem, Motor en
Rijwiclreg. f 1 sub X d. hechtenis; J. da
E. te Echoten, winkelbesl., f 3 sub 3 d.
If. J. L. te Haarlem, algemeen© politie
verordening Schoten, f 1 sub 1 d. M. W.
*5. te Schoten, winkelhort, f 5 sub. 3 d.
•T. H., te Bloemendaal A.P.V. Heemstede
f 6 sub. 6 d. J. X. S. te Nieuwer Arastel
A P.V. Heemstede f 5 sub 5 d. J. Z. te
IJmuick-n. W. v. S. f 2 sub. 2 <L G. v. d.
P- te Alkmaar, A.P.V. Velgen f 4 sub.
4 A. J. L., :c- Amsterdam, M. en R.
verordening f 3 sub 3 d. W. v. d. T. te
Schc-veningen, A.V.P. Heemstede f 6 sub
6 ei. I. H. :e Kr-arlem, M. c-n R.reg:. f 1
sub 1 d. G. X. v. G. te Haarlem, M- en!
R-regit, f 1.50 sub 2 d. G. X. v G. te
Haarlem, A.P.V. Schoten f 1.50 sub 1 d.
II A. Haarlem, M. en R.reg'.:. i 1 sub
1 d. J. L. V te Schoten, A.P.V. Haarlem
f 2 sub 2 d. D. J. H. te Haarlem, A P.V.
Heemstede f 1 sub 1 d. W. H. te Schoten
M. en R.regit, f 2 sub 2 d.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cent» per regel.
Verwondingen, Ontvellingen, Verstuikingen, Zonnebrand, Insectenbefen, Spierpijn.
FEUILLETON
DE GEWELDENAAR
Uit het Engelsch van
MARJOR1E BOWEN.
64)
„Ik ben van plan u te dooden
beet Visconti zijne zuster «oc. >,üa*
genoegen zal ik hebben u tc doo
den!" Hij wa9 opgestaan en Gi'aniiot-
to trad doodsbleek terug. Valentine
met. stommen angst aanziend Viscon
ti was op 't punt gek te worden. -.Du-
gij hebt niet meer verstan - dan lisio
Denkt, gij som- dat gij met mij doen
kun1 wat gij wilt omdat het mij aan
staat dat «ij il'Orleans zult huwen 1"
„Spreek" uic- fluisterde de La-
na Valentine toe. die haa-t hem tegen
den muur aanleunde.
„Gijgijgij durft u nic' ;mj;
nc zaken bemoeien!" riep Visconti
uit die voor haar was komen staan.
„Als ik mijn vinger ophef kan ik u
nog lager neerbrengen dan de arm
zaligste -laaf in Milaan!"
..Spreek niet!" fluisterde dc Lana
wederom Doch Valentine geleek In
gees* te veel op haar broer ook in
haar kwam de krankzinnigheid der
Visconti's boven. Zij richtte zich on
en voegde hem tariend toe„Gij
kunt mij dooden. zooals gij 't de ande
ren gedaan hebtdoch gij kunt mij
niet dwingen *ot nederigheid voor
uwé vrouw, welke gij van de **raa'
hebt opgeraapt."
Visconti bleef stoksri f staan Gian-
notto zag de Lana aan, zichzelf af
vragend of zij voor hunne oogen ver
moord zou worden. Onder den blik
van haar broer kromp Valentine nog
maals tezamen en ging wederom te
gen den muur aanleunen. Zij zag dat
hij zijn dolk uit dc scheede trok
legde de hand over do oogen doch
bleef onbeweeglijk en zonder nen ge
luid te geven wachten.
..Ik heb er nu genoeg van," zeide
Visconti op haar aanloopend. alles
om zich vergetend. ,,lk ga u uit mijn
weg ruimennet. als de anderen."
Toen zag hij de Lana aan en begreep
uil wat er op dien» gelaat t,c lezen
slond, dat hij hem eerst tc dooden zou
hebben.
evenals ik iedereen vnn kant
zal maken, die mij in den weg treedt
riep Visconti verwoed uit ..Ben
ik niet de hertog van Milaan Neem
<le hand van uw zwaard af. de Lana-
Nu ga ik de rekening vereffenen. Va
len'ine!" Zijn hand was reed- opgehe
ven Giannotto had het gelaat af
gewend en de Lana wierp zich naar
voren, toen er zacht aan de deur ge
klopt werd en Visconti de hand liet
zakken.
..Open de deur!" ri»P bij uit; „dat
is bericht over mijne bmid De La
maakte grerig van do gelegenheid
gebruik om de deur wijd open 1 wer
pen- Visconti's blik krui'te dien van
zijn zuster op dat oogenblik be
sefte zij hoe nauw zij aan den dood
ontsnapt wa«.
..De edele vrouw is beterende er
bestaat geen vrees voor haar leven
meer, edele heer." zeide de Lana.
,,Gode zij dank!" riep Visconti uij,
den dolk in dc scheede terugstekenö.
Gianno'to slaakte een zucht van
verluchting-
„Breng mijn zuster naar hare ver
trekken, de Lana. en bewaak haar
goed. Mocht er iemand naar haar vra
gen, zeg dan dat zij in ongenade ge-
allen is
De kapitein wendde zich om, dank
baar dat hij haar levend buiten het
vertrek kon brengen.
„Wilt gij den boodschapper zelf
spreken, edele heer?"
Neen," antwoordde Visconti scherp
„wat kan mij de boodschapper sche
ien, als zij maar leef1."
Toen greep de Lana Valentine bij
den pols en drong haar tegen haar
zin het vertrek uit. Zij was overwon
nen, doch geenszins onderdanig ge
maakt.
..Als Graziosa sterft zal zij hef met
haar leven bekoope-i." voegde Viscon
ti Gianofto toe. ..Gij hebt mijn woor
den gehoord- Ik zal haar me* al haar
gif verdervenIk had het reeds veel
eerder moeten doen en als niet
oor de Franschcn was zou ik 't nu
doen. Een volgcrid maal zullen de
Franschcn haar niet redden! Hij,
die denkt dat een gevangen vrouw-
machteloos is vergist, zich deerlijk, 'n
vrouw heeft al'ijd nog haar tong!"
„Misschien daoht zij, dat de edele
vrouw 't wist," voerde Giannotfco ver
legen aan.
„Zwijg!" snauwde Visconti. „Zij
kan ook wel gedacht hebben, dat ik
Isola d'Es'c hare vrijheid wilde te
ruggeven Doch zij moe' voorzichtig
wezenEn Graziosa ook. Waarom zei
dc zij niet dat het gelogen was? Had
ik haar niet verzekerd dat haar va
der leefde? Er zit geen geest in haar
geen' waardigheid om mij met
stilzwijgen cn haar. kermen 'e bescha
men
Giannotto dors' verder niet. zeggen.
Hij rommelde in de perkamenten die
op de tafel lagen en nam er een van
in de hand. Toen Visconti's blik erop
viel verkoelde zijn woede aanstonds.
Met flikkerende oogen vroeg hij met
een plotselingen glimlach„Zijn de
ze de voorwaarden, die w-ij aan Delia
Scala gezonden hebben?"
...Ta. edele heer i jorwaarden
welke niet zullen falen."
Visconti zat pen coeer.bük in s'ilte
na te denken. Zijn glimlach verander
de in een lach, toen hij zeide,,En
ik laat mij door vronwengekibbel ver
storen als Ik op 't punt s*'. gehee'
Lombardijc
,.De d'Est es hebben Delia Scala
misschien reeds in den steek gelaten,
edele heer voerde Giannotto aan.
Laten wij dat niet hoper- Zij zul
len zoowel do verloren zaak al„ Mas
tino della Scala getrouw blijven
Delia Scala, de ridder zonder blaam
zal hen eoh'er zelf verraden!" voerde
Visconti met zulk een gemeenen lach
aan, dn' Gianotto £rvan sudderde.
,Na al uwe overwinningen zijt gij
o sterk, edele heer. dat srij ze nu
evengoed vernietigen kunl."
,Jn, maar dat zal .ik langs een an
deren w-eg doen." antwoordt Viscon
ti nog immer glimlachend. ..Ik zal
een overwinning behalen zonder
bloed te vergieten. Ik zal er geen
schatten aun besteder, geen tijd en ook
geen manschappen, hoewel 't Della
Scala niet alleen zijne steden zal kor
len, doch (evens zijn eer en zijn
faam."
HOOFDSTUK XXVII.
Ongelijke kansen.
D.ieen achtereen was de zon in een
prachtigen, wolkloozen saffieren he
nrcl op- en ondergegaan en had eo
durende rfp lange zomerdacen het
fraaie land in gouden gloed gebaad
en de lucht met bloemengeur bela
den.
Aan den ingang van zijn ten1 staand
had Mas'ino della Scala geen oogen
oor al deze pracht en gloed, de
praal der-hooge kastanjeboomen ge-
Joscht ia u,_ker groen cn w;i de trot-
sche schonheid der dichte bloemen-
trossen en den rijkdom van het ge
bladerte, want zijn hart was I te
zeer teneergeslagen, dan dat het
prachtigst zonlicht ter aarde hem had
kunnen opbeuren.
Hij had reeds zoolang gewacht
en tevergeefs.
In de tent achter he: waren Torna-
so on een page bezig met het oppoet
sen zijner wapenrusting, welke hij als
een uitzondering ha afgelegd. Giste
ren nog had hij die gedingen in af-
wachring van het antwoord, dat Vj3.
conri hem schuldig was op zijne uit
daging welke deze, in Masrino's oo
gen, niet kon weigeren. Het was nu
eenmaal zijn gebrek altijd beste
van dc menschen 'e denken, ecu ge;
brek dat hem duur te staan was ge
komen betreffende graaf Conrad, oen
gebrek 'at hem (hans weer een bc-
leediging kostte van Visconti's kant,
.,Ik heb alles beproefd en in alles
ben ik bedrogen geworden of verra
den. Ik ssa machteloos, hulpeloos
zal dit zoo blijven voortgaan «ot aan
he' eiude?" De gedachte cr ne als een
gloeiend ijzer door zi-n ziel heen
.zou het blijven voortgaan tot aan-
hot einde?"
(Wordt vervolgd^