HAARLEM'S DAGBLAD
KET KONINKLIJK BEZOEK
AAN HAARLEM
MAANDAG 31 AUG. 1925 TWEEDE BLAD
NABETRACHTINGEN OVER DE FEESTEN
EEN ROEP: „ALLES WèL GESLAAGD!"
Een Grar.js-zon aan den wolkeloozen
hemel, dc strd in een oranje-feestkleed
en (dat bovenal!) oranjeliefde in het Y:ri
van vele burgers zoo moest hei Ko
ninklijk bezoek tot een feestdag wor
den!
Reeds uit onze verslagen en uil de
mooie reeks foto's die wij daarbij afdruk
ten, bleek, dat dit feest een eere-bladzijde
zal zijn in dc geschiedenis van onze
stad.
Alles werkte mede, geen enkele wan»
klank werd gehoord.
Duizenden niwoners van Haarlem heb
ben op ondubbelzinnige wijze uiting ge-
f;even, dat zij verheugd waren de vorste-
ijke personen in hun midden te zien.
Spontaan zijn de koninklijke gasten toe
gejuicht door de vele duizenden die zich
langs den weg geschaard hadden waar»
langs dc stoet trok.
Dc intocht de korte tocht van het
Station naar c!c Grootc Markt was
al een blijde intocht, de aubade op dc
Groote Markt werd ccn grootsch mo>
ment, maar vooral dc groote middagn;-
Het aantal personen dut langs den
weg ccn plaatsje uitgezocht had om
den koninklijken stoet voorbij te zien
trekken is nauwelijks tc hcnndcren- Dc
afstand van dien middag rij loer was
meer dan 10 Kilometer. Overal
stonden de mcnschcn in rijen van 3 of
4 langs den weg. dus als wij schatten up
eiken strekkenden meter gemiddeld 10
mcnschcn. komen wij aan een totaal
van 100-000. Natuurlijk waren er ook
veel belangstellenden van buiten dc
stad en dc naaste omgeving. Bovendien
zullen vele mcnschcn kans gezien heb»
ben om clcn stoet op meer dan ccn
plaats tc zien-
Te betreuren is. dut dc groote rij»
'toer niet geheel volbracht kon worden.
Daardoor zijn helaas duizenden men
schen die op den Schotcrwcg cn in het
Kleverpark stonden, teleurgesteld- Over
dc reden van dc verkorting van den
tocht volgt straks ccn nadere verkla»
ring. die duidelijk znl maken, dat niet
anders gehandeld kon worden-
De politic heeft, onder dc persoonlij»
kc leiding van den commissaris, den
heer E. II. Tcnckinck, zich op voor»
beeldige wijze van haar moeilijke taak
gekweten. Alles was uitstekend gere»
geld, dc afzettingen waren in orde. dc
stoet kon ongehinderd pussecrcn, ter»
wijl toch aan dc belangstellenden zoo»
veel mogelijk vrijheid gelaten werd- Dc
kijklustigcn lieten zich den zachtcn
drang die soms noodig w as gelaten wel»
gevallen, waartoe vooral medewerkte
de kalme en bezadigde geest van de
agenten cn de rechercheurs. Er is op
geen enkel punt krachtdadig opgetre»
den, sites ging. omdat het goed gcorga»
nisccrd was, van zelf.
Dc Koningin cn ook dc autoriteiten
die den tocht medemnakten, waren
zeer voldaan over de uitstekende rege»
ling. En dat alles met 200 inspecteurs
agenten en rechercheurs!
1 De Koningin heeft aan den burge»
meester en ook aan andere autoriteiten
herhaaldelijk verzekerd, dat dc spon»
tanc. hartelijke huldiging van dc Haar»
lcmschc ingezetenen Haar zeer getrof»
ten had-
De burgemeester heeft daaraan uiting
gegeven door ccn proclamatie aan de
burgerij die wij reeds in ons blad van
Zaterdag afdrukten. Dc burgemeester
schreef in die publicatie
„Hare Majesteit dc Koningin heeft
mij bij herhaling en met nadruk de ver»
zekering gegeven, getroffen te zijn door
dc geestdriftvolle, schitterende ont»
vangst van Uwe zijde.
Ik acht mij gelukkig U daarvan dc
mededceüng tc doen cn daaraan te mo»
gen toevoegen de betuiging van mijne
bijzondere erkentelijkheid nan alle bc»
sturen, corporation, commission, partl»
culicrcn cn takken van dienst, die zoo
krachtig hebben medegewerkt tot het
bereiden van een waardige ontvangst
aan Hare Majesteit en Hoogstderzelver
Gemaal cn Dochter."
INDRÜkKEN VAN DEN
FEESTDAG
Een onderhoud met den
heer Ed. A. van Bilderbeek
Wij hebben den heer Ed. A. van Bil»
der beek, den ijvcrigen tweeden sccre»
taris der Verccniging „Koninginnedag",
die nu al zooveel jaren het leven van
deze verccniging met volle toewijding
heeft medegeleefd, eens gevraagd naar
zijn indrukken van het feest van Vrij»
dag.
„Mijn nlgcmecnc indruk." zoo zeidc
ons dc hecrVan Bilderbeek. „ia dat het
feest uitmuntend is geslaagd. Er heeft
ccn allerprettigste cn voortreffelijke
geest gehccrseht cn van beide zijden :s
al 't mogelijke gedaan om dc weinige
uren, die dc Koningin in ons midden
kon doorbrengen, tc maken tot aan»
gename uren.
Tc meer betreur ik het daarom dat
die tijd tc kort was om aan dc Ko«
nlngin alles te geven, wat Haar was
toegedacht. Naar mijn mecning moet
ccn programma, wanneer dut eenmaal
is vastgesteld, ook streng worden ge»
volgd en mag er niet van afgeweken
worden. Ik vind het daarom zeer jam»
mcr. dat van den grooten rijtoer
door toevallige omstandigheden buiten
den wil van wicn ook op het laatst
een stuk moest worden afgesneden, iets
wat. naar ik gehoord heb, grootc ont»
stemming heeft gewekt.
Maar overigenswat een goed,
prettig feest is hot geweest en hoe
heeft ook dc even verrassende als gun»
stigc verandering in dc wccrsgcstcld»
hcid ons verblijd!"
„Vindt u den tuin van het Bronge»
bouw geschikt voor ccn feest als
daar Vrijdagavond werd gegeven?"
„Wat zal ik u daarvan zeggen? Ik
vind dien tuin inderdaad minder ge»
schikt voor dergelijke feestelijkheden,
waarbij veel inenschen tegelijk iets
moeten zien- Maar waar vinden we in
dc stad ccn beter terrein? Ik zeg i n
dc stad, want het bestuur van Ko»
•ilnginncdsjj wilde, nu h.~t bezoek uit»
sluitend Haarlem gold, bepaald dat
ook het avondfeest op Haarlemsch
grondgebied zou gegeven worden. Mis»
schicn dat, aLs dc annexatie eenmaal
tol stand is gekomen, in het geannex»
eerde gebied ook een beter feestterrein
te vinden is-
Het heeft mij ook getroffen dat. toen
onmiddellijk na dc bioscoopvoorstcl»
ling het vuurwerk begon, het bioscoop»
scherm eerst eenigen tijd bleef staan,
zoodat hegl wat mcnschcn niet konden
zien, wat er achter het scherm ge»
beurde. Op initiatief wan den heer
I'uhri Sncthlagc is het toen ten slotte
weggenomen-
Door de windstilte bleef de zware
rook, door het vuurwerk veroorzaakt,
lang in den tuin hangen, hetgeen ook
niet aangenaam was en maakte dat
sommige stukken van het vuurwerk
door ccn waas gezien werden-
Dc taptoe des avonds op dc Groote
Markt is mij bijzonder meegevallen, dat
was keurig»Af, cr was geen hapering,
geen hiaat. Dc aubade was ccn succes,
cr is prachtig gezongen.
Dc belangstelling voor het concert In
dc Grootc Kerk is ons niet mecgc»
vallen, het was niet zóó druk bezocht
als wij hadden verwacht.
Den heer Robert zijn wij zeer dank»
baar voor dc grootc zorgen door hem
besteed aan het gevormde koor- In
korten tijd cr konden maar zeven
repetities gehouden worden heelt hij"
cr veel mede bereikt- Ook hebben wij
allen lof voor de toewijding der koor»
leden- Over 't algemeen zijn de repe»
titles trouw gevolgd, enkele koorleden
hebben cr zelfs niet één overgeslagen
cn dit kon niet anders dan ten goede
komen aan de uitvoering,
i Allerbeminnelijkst was dc houding
dc Koningin op het Nagtzaam»
plein Zij was blijkbaar zeer ingeno»
men met dc inderdaad dan ook zeer
aardige wijze, waarop Zij daar gchul»
digd werd-"
.Hebt u verder nog opmerkingen te
maken?"
.,Ik betreur het altijd nog, dat ..Ko»
ninginncdag" dc feesten op eigen ri»
moet organisccren. omdat haar
inkomsten zoo onbeduidend zijn, dat
:lk Oranjefeest afhangt van de op»
brengst der entrécs, die wij moeten
heffen- Het zou zeer'te wcnschcn zijn
dat de verccniging op wat minder toe»
valligc inkomsten kon worden ge»
baseerd".
De Commissa.-is van
Politie vertelt ons van
- zijn indrukken A
Aardige momenten
Waarom de rijtoer moest
afgebroken worden
Dc Commissaris van Politie, dc lieer
E. H. Tcnckinck. die tevens lid van het
hoofdbestuur van dc verccniging „Ko»
ninginncdag'' is. was zoo welwillend
om ons zijn indrukken van den feest»
dai: weer tc geven. Hij is in die dub»
hele kwaliteit bij alle feestelijkheden
tegenwoordig geweest cn geeft sleed:
—die gewoonte is hem ccn tweede na
tuur geworden! zijn oogen extra den
kost.
- - Wat is uw indruk van dc bcgroc»
ting der vorstelijke personen door de
1 laarkmschc bevolking? zoo vroe»
- gen wij allereerst.
U kunt (aldus het antwoord) wel
I nagaan, dat ik toen ik voorop in den
stoet reed. naar iets anders gekeken
.heb, dan alleen naar de menschen die ge-
konten waren om de vorstelijke personen
toe tc juichen. Ik moest opletten of dc
afzettingen in orde waren, zoo. dat dc
bochten zonder bezwaar konden wor»
den genomen, of het tempo van de voor
rijders nkt ie snel of tc langzaam was,
enzoyyoórf. Mair toch heb ik wel opgc»
merkt dat overal zeer veel kijklustigcn
stonden. Zoowel :s morgens bij korte
rijtoeren ais 's middags bij den grooten
tocht, waren er zeer veel mcnschcn
langs den weg. Ongetwijfeld hebben veie
tienduizenden dc vorstelijke personen
toegejuicht. Over mijn personeel ben ik
zeer tevreden. Allen hebben ztch uits'
kend van hun taak gekweten, zoodat
niets haperde aan de afzettingen en alles
geregeld ging. Alleen in het Amstcr»
damsche kwartier bij dc huldiging op
het Nagtzoamplcin is het toezicht wat
laat gekomen. Dat lag evenwel niet aan
dc organisatie, maar aan een samen»
loop van omstandigheden. Dc grootc rij
toer zou beginnen kwartier voor drie
van dc Grootc Kerk. De koninklijke fa»
milic heeft zich daar verlaat. zoodat
eerst vier minuten over drie (dus 19 mi»
nutcn lufer!) dc rijtoer begonnen was.
Ik heb toen dadelijk aan alle koetsiers
gezegd: zoo snel rijden als mogelijk is.
om zooveel mogelijk tijd in tc halen.
Wij hebben toen het eerste stuk sneller
gereden dan eerst bepaald was. Daar»
door konden dc agenten die eerst in het
begin van den tocht dienst hadden ge»
daan. niet snel genoeg naar dc Am»
sterdamsebe buurt komen. Gelukkig is
het evenwel nog zoo gcloopen. dat zoïï»
der geweld voldoende ruimte voor den
stoet gemaakt kon worden cn dc kin»
derhulde tot haar recht kwam.
Die huldiging op het Nagtzaamplèin
was een der treffendste momenten van
den dag.
Alles ging zoo echt spontaan. .Maar
trouwens overal was de ontvangst door
het publiek zeer hartelijk. Dit is ook aan
de vorstelijke personen opgevallen. Ik
weet dat zij den burgemeester daarover
ccnige keeren gesproken heeii.
Het was heel jammer dat de groole rij
toer afgebroken moest worden. Ik zei
reeds, dat wij 19 minuien tc laat van de
Groote Kerk gingen. Er is zoo snel mo
gelijk gereden, maar de jockeys van het
vierspan der Koningin konden niet ge
regeld dat snelle tempo volhouden. Daar
om moest ik de voorrijders ccnige kee
ren langzamer laten rijden, om het ver
band in den stoet ie houden.
Het ging niet om de 19 minuten in te
halen. De oponthouden werden sleeds
zoo kort mogelijk genomen maar het
was een minutendienst Te voren heb ik
•ccnige koeren de route van den grooten
rijtoer gereden, ont den duur vast te stel
len. Alles was precies berekend cn in
dien het vertrek op tijd was geweest, zou
alles goed gegaan zijn.
De Koninklijke gasten moesten weer op
tijd aan het Slation zijn. Toen wij bij
den hoek Joh. dc Breukstraat-Schoter-
weg gekomen waren, zei ik tot den bur-
femeester: „Wij komen er niet. nu is het
iezen, een stuk van de route laten ver
vallen, of een kwarlier te laat aan hel
Station komen". Omdat men op lijd *aan
liet slalion moest zijn, is toen tot inkor-
ting besloten. Het ging ons evenwel zeer
aan het hart om de Suizende inenschen,
die op den Scholerweg en in het Klever
park stonden, teleur te moeten stellen.
Het kon evenwel niet anders. Er werd
een politieman op af gezonden om aan
de wachtenden mededeeling tc doen van
deze teleurstelling.
De huldiging der vorstelijke personen op het Nagtzaamplèin
Wat vond u een der aardigste mo
menten van den dag?
's Morgens al dadelijk aan liet Sla
tion.
De directeur van het Siads-armen en
Ziekenhuis had nog te voren gevraagd
een goed plaat»ie voor de inwoners van
het buitenhuis, ik heb de oudjes toen op
een der vluchtheuvels op het Stations
plein gezet. Voor de gebrekkige» die
niet meer staan konden, waren banken
neergezet. De oudjes waren overgelukkig
Je had die ingevallen gezichtjes moeten
zien, toen zij de vorstelijke personen toe-
iehlen Zij waren overgelukkig!
Ook de oudjes van het Diaconiehuis in
de Jansstraat hebben genoten. Zij ston
den voor het huis toen de stoet passeer
de. Een der oude vrouwtjes bood een
bouquet aan. Dat was niet van te vo
ren aangekondigd, maar toen ik het zag,
heb ik natuurlijk laten stoppen, want,
dat was veel te aardig.
De stoet is slechts één ziekenhuis ge
passeerd. Dat was liet Diaconessenhuis,
waar natuurlijk veel belangstellenden ver
eenigd waren. In de nabijheid stonden
ook de verpleegden van Bethesda-Sarep-
ta, die zich ook gelukkig gevoelden, dat
zij zoo ongestoord de Koningin konden
Er was een goede feeststemming in de
stad. 's Avonds was er ook veel drukte
op straat. Tijdens de taptoe was de
Groote .Markt zwart van de menschen,
Hel zegl heel wat. dat een inspecteur in
uniform 's avonds 20 minuten noodig
had om van de Grcotc Markt naar het
Proveniershuis te komen.
Alles is heel ordelijk verloopen. E r i s
niet een proces-verbaal opge
maakt.
Voor de politie was liet een zware
dag. Alles is met eigen personeel gedaan,
hulp van rijksveldwacht of marechaus-
sées is geweigerd. Alleen kwamen, zoo-
sis altijd in zulke gevallen, eenige re
chercheurs uit de groote steden om te
helpen toe te zien op verdachte elemen
ten. Zoo had men gauw een Arnster-
damschcn zakkenroller in de gaten. Toen
hij evenwel bemerkte, dat de Amsterdam
sche rechercheurs hem volgden, zag hij
zijn kans verkeken en is hij maar
aiar Amsterdam vertrokken.
DE FEESTEN IN HET AMSTERDAMSCHE
KWARTIER EN HET BAV0-D0RP
DE HULDE OP HET NAGTZAAMPLÈIN
DE AVONDFEESTEN IN HET BAVO-DORP
Mej. Annie van Zutphen, die bet
kinderkoor dirigeerde
Tn ons nummer van Zaterdag beloof»
den wij nader terug te komen op de
ten in het Amstcrdamschc kwar»
tier, waarover ons verlag, door hel ver
zuim van eeii verslaggever, niet volledig
was geweest.
De Kinder«Oranjebond ..Prinses Ju»
liana" in het Amstcrdamschc kwartier
heeft in samenwerking met een feest»
commissie uit het Bavo*dorp aan de
Koninklijke Familie. b»j gelegenheid van
haar bezoek aan dit kwartier, eer. schit»
terende ontvangst bereid.
Dat voor dit feest heel wat voorbe»
reidingen noodig geweest zijn, laat
zich denken. Verschillende personen
zijn daarvoor ijverig in dc weer ge»
wcest, o.a. het volledige bestuur van
den Kindcr=üran;cbond „Prinses .luiia»
na", bestaande uit de hecrcn J. II.
van Engelen, voorzitter; J. C. Coté,
secretaris; E. J. Mansveldcr. penning»
meester; Ruïjgrok tweede voorzitter; C.
Galland, tweede secretaris; G. van den
Berg, De Braber. Van Asscndelft, Knip,
Van Hamcrsveld cr. Bunker, commis»
sa rissen Verder het bestuur van de
commissie voor dc straatversicring van
het Nagtzaamplèin cn de Amsterdam»
straat, bestaande uit de heeren J B H.
O. dc Graaf, voorzitter; Van Wunnik.
sccrctaris»pennïngmccster; C. Metse*
laar. van den Burg, C. Dirks. A.Spaans,
W. Marinissen cn W. S. dc Waal.
Bijzonder verdienstelijk hebben zich
gemaakt de hecrcn Michel cn Metse»
laar, die alle mogelijke hulp verleenden
J. H. van Engelen, voorzitter
Kinder-Oranjebcr.d „Prinses
-Juliana".
n ook materialen beschikbaar stelden.
Ook aan de hecrcn De Graaf, Van
Wunnik, Dirks en v. d. Burg komt
dunk toe voor wat zij hebben gedaan,
om dc huldiging zoo grootsch mogelijk
tc maken, door het werken met lijsten
Er is een heel aardige en toch ccn»
oudige versiering tot stand gebracht.
Versieren is evenwel duur. ook al is al»
les zooveel mogelijk door de commissie»
leden cn het bestuur zelf gedaan. Dc
bcschlkabarc gelden lieten alleen toe
om het gedeelte van het kwartier waai
de stoet passeerde in een feestkleed
tc steken. Bij den ingang van de Am»
stcidamstraat stond ccn fraaie eerc»
poort, om den vorstclijken personen 't
„Welkom!" toe te roepen. Verder was
dc weg naar het Nagtzaamplèin ver» j
sierd cn ook dit feestterrein. Op het I
plein stond cen( cere»poort met het op»
schrift: „Heil u o Koningin!"
In dc avonduren hebben de commis»
sielcdcn zcJt palen geschilderd cn slim
gers gemaakt. Het was moeilijk om
a;Ln groen te komen. Op het laatst zijn
drie commissieleden met een auto ei op
uit gegaan om in de omgeving van
Amersfoort nog een flinke partij heide
machtig tc worden, die uitstekende
diensten bij de s trautversiering heeft
gedaan.
De commissie had iets geheel nieuws
toegepast, namelijk een levende ver»
sicring. 150 kinderen van niet»ledcn van
den Oranjebortd. in vroolijke witte
kleedjes, waren in dc ^.msterdarastraat
opgesteld ter begroeting van de vorste»
lijke personen. In dc cene hand hadden
zij een wit stokje, waarmede ze de groc
ne slingers in de hoogte hielden en in
de andere hand een vl.iggetjec Hiermee
werd een alleraardigst cn verrassend ge»
heel verkregen.
Zeer velen hadden zich opgemaakt om
in het Amstcrdamschc kwartier de hul»
diging van de Koninklijke gasten bij te
wonen. Dc straten waarlangs de stoet
zou komen, waren dicht bezet met kijk»
lustigen.
Dc verwachtingen van jong en oud
waren hoog gespannen. Met ongeduld
werd het oogenblik verbeid, dat de Ko»
ninklijke familie in het Amsterdamsche
kwartier zou verschijnen.
Op de Amstcrdamschc Poort stonden
vijf herauten in oud»HolIandsche klcc»
dredrach: opgcstclrd, om de komst aan
tc kondigen.
Toen dc stoet, die uit dc Spaarnwou*
derstraat kwam, ongeveer half vier
zichtbaar werd. weerklonk een vroolijk
en luid klaroengeschal.
Het historisch feit was aangebroken,
dat Koningin Wilhelmina, Prinses Ju»
liana en Prins Hendrik hun blijden in»
tocht in het Amstcrdamsch kwartier
deden!
Bij het passecren van de Amsterdam»
straat, waar de kijklustigcn dicht opeen
gepakt stonden, zwaaiden de meerge*
noemde 150 kinderen met dc vlaggetjes
en weerklonken luide toejuichingen.
Dit gejuich plantte zich voort tot het
Nagtzaamplèin, Vaar san de Konink»
lijke Familie een grootsche ontvangst
ten deel viel.
Dc geestdrift onder de menschen
bereikte hier wel het hoogtepunt. Er
werd met hoeden gezwaaid, gezongen
cn geschreeuwd, dat het een lieve lust
Op het versierde Nagtzaamplèin
het mooie plein bij de nieuwe brug over
de Zpniervaart had zich een grootc
menigte verzameld. Allen stonden dicht
opeen geschaard. De bewoners van de
huizen rondom liet plein verheugden
zich in ccn rustig zitje. Anderen wa«
ren zelfs op de daken geklommen om
van deze hooge kijkplaatsen alles rus»
tig gade tc slaan.
Op het middengedeelte bij de mu»
ziektent waar dc verccniging Lourcns
Coster een uitvoering gaf stonden 600
kinderen opgesteld die de vorstelijke
bezoekers zouden toezingen. Dit waren
400 kinderen van den Oranjebond
..Prinses Juliana" cn 200 kinderen uit
het Bavo»dorp. Dc kleine zangers wa«
ren met oranjc»sjerpen getooid cn
hadden vlaggetjes in de hand.
Het wns een mooi oogenblik toen
ook die kinderen aan de vorstelijko
personen het welkom toejuichten.
Het was ccn moeilijke taak voor de
commissie»lcden om voor de kinderen
en ook voor dc koninklijke stoet vol*
doende ruimte te houden tusschen do
duizende menschen die zich beijverden
om een goed plaatsje tc veroveren. De
polirichuip kwam wat laat (zie over de
oorzaak daarvan elders in dit nummer)
maar met den steun van padvinders en
de politie die tenslotte nog kwam op*
dagen, is men er toch nog tenslotte in
geslaagd.
Nadat dc stoet tot stilstand geko*
men was, traden de jongedames Cato
De bloemstukken, die aan de Ko»
ningin en de Prinses werden aange*
boden.
FEUILLETON
HET PARK MET DE
BLAUWE VOGELS
Uit het Franse li van
CHARLES FOLEY.
1)
HOOFDSTUK L
Nooit sedert heel wat jaren van veel
tranen en maar weinig glimlachjes was
Aibine Sonncl, de kleine typiste, zóó ver
drietig geweest als thans, hoe kon toch
een jong hartje van 18 jaren zooveel zor
gen dragen.
Onder de nog brandende zon, te mid
den van hel verlaten door brem en hei
dekruid overgroeide baarkliggend land,
langs den heeten weg waarvan het hak
hout aan den kant te laag was om scha
duw te geven, voelde de stakkerd zich
vermoeid. Een eindje verder, onder een
groep kastanjeboomen wilde zij wat
gaan uitrusten, de berm was daar als
een grasbank zeer geschikt voor.
Maar daar gekomen zag zij tot hare
teleurstelling dat de plaats al door ccn
wandclaarsur bezet was in welke zij de
roodharige dame herkende, die de bene
denkamer gehuurd had van het hotel du
Lac waar Albine een zolderkamertje be
woonde. De bescheiden typiste haa zich
nooit verstout een woord tc spreken te
gen die elegante en trotsche vrouw, die
haar daarenboven door hare onvrouwe-
lijke manieren niet aantrok.
Zij vergenoegde zich ook nu met een
icht hoofdknikje in het voorbijgaan;
ten einde niet Ie lalen zien dat zij teleur
gesteld was, liep zij naar het inrijhek
van een groot park, waarheen het pad
voerde dal zii had ingeslagen.
De nabijheid van het meisje was blijk
baar niet naar den zin der roodharige
dame, want deze riep haar ongeduldig
toe:
„U moet daar niet gaan juffrouw,
want dat loopt daar dood, het park van
Boismont is gesloten. Om naar het dorp
en het hotel terug te gaan is de groote
weg de kortste. Keer dus liever om".
„Wel bedankt mevrouw", antwoordde
Albine, maar ik ben niet van plan het
hek open Ie breken, ik wilde er alleen
maar doorkijken wat wel niet verboden
zal zijn".
Hoewel hel meisje niet plaaglustig
was had zij toch niet kunnen zeggen
hoe zij er tor kwam het bevel van die
deftige dame te trotseeren.
Boismont met zijn park, boerderijen
cn bosschen strekte zich over het geheele
plateau uit. De muren, waar zwaar ge
boomte zijn takken overheen spreidde
liepen door zoover het oo" zien kon cn
dwongen den voorbijganger een grooten
omweg te maken als hij het dorp van
denzelïden naam wilde bereiken, gelegen
aan den voet van een heuvel bij het
Oud, ongastvrij en hoog, zonder gaten
ol scheuren in weerwil van klimop en
braant, verborgen deze muren angstval
lig de schoonheid a geheimzinnigheid
van het landgoed voor het oog van el-
ken nieuwsgierige. Door de spijlen van
het inrijhek zag men ook niets anders
dan somber struikgewas, zóó dicht, dat
het onmogelijk was niet alleen het huis
maar zelfs den tuin te zien.
Dikwijls had Albine als zij naar het
stadje Clères moest een soort onwil te
gen die strenge afsluiting voelen opko
men. te. meer vreemd omdat zij overigens
volstrekt niet onbescheiden van aard
was.
Ais regel had zii eene 'evendige ver
beelding, maar vandaag was dat anders,
slecht nieuws hield haar tc zeer bezig
otn te kunnen gedachten geven aan de
vage geruchten over de bewoners van
Boismont.
Na zich een oogenblik bij het hek te
hebben opgehouden wilde Albine omkee
ren toen zij uit het dichte struikgewas
een ruiter te voorschijn zag komen ge
volgd door een boschwachter op de
fiets. Bij het hek gekomen sprong deze
al en opende met een sleutel beide slag
hekken. Het jonge heerschip gaf zijn
snuivend paard de sporen, was met één
sprong buiten hel hek en uit^de donkere
schaduw in het felle zonlicht"
Albine, even verschrikt, sprong haas
tig terzijde. Dc slotheer in zijn nauw
sluitend khaki costuum met roodbruine
rijlaarzen en gordel, slaiik en blond,
blank van huid een glimlach op de lip
pen kwam haar voor als de bclooverde
prins.
„Heb ik u doen schrikken juffrouw?
houdt liet mij dan ten goede", riep de
jonge man het meisje toe, terwijl liii zijn
villen hoed afnam en zijn paard inhield.
Het viel hem op hoe mooi en fijngebouwd
liet meisje was in weerwil van haar
bleekheid en droeve groote oogen Zijne
belangstelling werd plotseling gaande
gemaakt en vervuld door een hemzelf
onverklaarbaar medelijden. Gedreven
door een onweerstaanbaar verlangen om
een goeden indruk te maken en van
dienst te zijn opperde hij: „Het komt mij
voor dat ti erg vermoeid is, gaat u naar
Boismont?'
„Ja, mijnheer'.
„Nu wees dan zoo goed door hel park
gaan en cr bij den -..(gang, waar liet
bosch is •oper.gekapt, weer uil te gaan.
U komt dan vlak bij het dorp uit en
wint op deze wijze zeker twee kilometer
Het aanbod werd zóó hoffelijk geda.-n
en er was in liet uiterlijk en in de geba
ren van den jongen man zooveel vrien
delijkheid dat Albine, hoe verlegen ook,
niet kon nalaten het aan fe nemen.
„Ik dank u vriendelijk voor deze toe
stemming mijnheer en zal er graag ge
bruik van maken,- alleen ben ik wel wat
bang in dit roote park 'e verdwalen".
Juist kwam de oude jachtopziener een
Caar passen aar voren en groette AI-
inc op militaire w.jze.
„Pascal", zeide zijn meester, ik wil dat
deze juffrouw door het park gaat, breng
haar op den goeden weg, in de laan die
langs de rivier en den vijver loopt en
bij den uitgang uitkomt" en zich daarop
tot Albine wendend voegde hij er hoffe
lijk bij:
„Ik zou u gaarne zelf lot gids ge
diend hebben mejuffrouw, maar men
wacht mij", hij groette weer en gaf zijn
pinrd de sporen.
De roodharige dame was, om te hoo-
ren en te zien wat er gebeurde, uit 'e
schaduw der kastanjeboomen dichterbij
gekomen, «oen echter de ruiter naderde,
draaide zii zich om en deed alsof zij
haar wandeling wilde vervolgen. Hoe
eenvoudig Alhinc ook was, begreep zij
toch gemakkelijk dat de wandelaarster
op den jongen slotbcwoner gewacht had.
Maar zij talmde niet en volgde den
boschwachter, drong een eind door het
kreupelhout er. wachtte toen tot Pascal
het hek gesloten had. Dit onvoorziene
kleine avontuur had haar afleiding ge
geven voor hare sombere gedachten. Na
net aanbod te hebben aangenomen w. s
Albiue eerst een beetje angstig zoo iu
dat groote onbekende park te zijn inge-
echter geruit en zonder wantrouwen be
gon zij het gesprek.
„Ik wist niet dat het geoorloofd was
in Boismont te komen, ten einde naar
Clères te gaan moet ik dezen weg door.
Dit is de eerste keer dat ik het hek heb
zien openen".
„De eigenaars var het slot leven erg
teruggetrokken, alleen onze jonge mees
ter gaat voor zijne wandeltochten dik
wijls door dit hek."
„Hij is dan wel erg vriendelijk voor
mij' geweest, deze weg door hel park
sp-«art mij een grooten omweg. Daarbij
kemt dat ik verlangend ben de tuinen te
zien, die ik van den weg ai voor ondoor
dringbaar hield.
Albine cn haar gïds '.iepen naast el
kaar in de schaduwrijke laan, het meisje
voelde een fcijgeloovig voorgevoel over
zich komen alsof zij op den rand stond
van een donker doolhot.
„Ik hoop maar dat ik straks als ik
alleen zal zijn niet za! verdw.de:
„Maak u m ar niet ongerust, juffrouw,
u heeft niets anders te doen dan deze
breede laan te volgen, builen het gezicht
van hel kasteel gaat zij door het ltoog-
gedcclte van liet park, en komt dan
bij ee:: stuk opengehakt bösch uit waar
u den uitgang z.Jt vinden. I' zult daar
een prachtig uitzie, t hebben Ik bm met
mijne vrouw ca:herïne al veertien jaren
in deze betrekking cn ken hef park als
mijn zak. Hier is liet begin van.de laan,
ik zou u wel tot het eind gebracht'heb
ben, maar ik moet mijn ronde gaan
doen. U heelt nu niets anders te doeu
dan deze laan te volgen."
(Wordt vervolgd)
