HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
DONDERDAG 1 OCT. 192S
TWEEDE BLAD
No. 3502
HERINNERING AAN PAUL KRUGER
strijd verkregen en het mag zekci
merkwaardig hceten, dm hij als jonge
man van 25 jaar een tijdlang naar de
eenzaamheid der wildernis ging. ver
de menschcn, om het in dit opzicht
zichzel! eens te worden.
Met een. krachtig geloof keerde hij
naar de zijnen terug en het is later,
naast zijn andere eigenschappen, deze
overtuiging geweest, die hem maakte
tot opvolger van den eersten president
Burgers. Zoo ver was het aanvankelijk
na de stichting van de republiek, nog
lang niet. Zeven jaar lang woedde om
der dc Boeren zelf een heftige burger-
strijd, waarin Paul Krugcr een belang»
rijke rol speelde als aanvoerder van
de partij van recht en orde. Vier, vijf»
maal moest hij, onder allerlei gevaar,
als zoodanig optreden en toen einde»
lijk dc oude vijandschap tusschcn dc
strijdende partijen geëindigd was, had
'lij. nog geen veertig jaar oud. een
groote plaats in de algcmccne achting
verworven.
_._rn_. Kust was daarmee in het land
werd den lOdcn October 1825 geboren. iwt'. n°S volstrekt niet verkregen. Dc
Stephanus Johannes Paulus Krugcr
zoodat binnen cenige dagen dit feit zal
worden herdacht.
Er is wel gevraagd of het geen beden»
kclijk tecken is. dat aan zulke hcrinnc»
ringsdagen zooveel aandacht geschon
ken wordt en of er geen neiging uit te
voorschijn komt. achterwaarts te zica.
uit vrees vooruit te moeten kijken-
Als dat zoo was, zou het een treurig
verschijnsel zijn. daar dc mcnsch dc
verborgen toekomst, ook al meent hij
slechte voorteckcncn te zien, moet aan»
durven, maar ik geloof niet. dat het
de reden van deze gedenkdagen is.
Evenmin deze andere betichting, voor»
al niet minder bedenkelijk, dat bet ons
op dit oogenblik ontbreekt nan groote
mannen, zoodat wij terugzien naur die
uit een vervlogen tijdperk. Liever schrijf
ik het feit van dc snelle opvolging der
gedenkdagen hieraan toe, dat dc Neder»
Undschc nuchterheid pa» in dei. laat»
sten tijd buitenlundsche voorbeelden ge»
volgd heeft en daardoor wel wat moest
inhalen en goedmaken.
Dat wij ons daarbij van mode en
aanstellerij zullen moeten onthouden,
spreekt van zelf maar is het geen
opvoedkundig belang, de herinnering op
te wekken aan onze groote mannen?
Hugo de Groot, Johan dc NVitt waren
ontegenzeggelijk figuren om trotsch op
te zijn cn wanneer Paul Krugcr niet op
Hollandschcn bodem geleefd cn gewerkt
heeft, hij behoorde tot den Holland»
schcn stam cn wij mogen hem dus bc»
scheidcnlijk tot dc onzen rekenen,
Paul Krugcr nam deel aan den zoo»
genaamden Grooten Trek, waarover on>
langs in deze rubriek iets gezegd is, als
jongen van tien jaar. Het schijnt, dat
hij bij deze gelegenheid in den letter»
lijken zin van het woord de vuurproef
heeft ondergaan, toen het gezelschap,
waarvan hij deel uitmaakte, den aanval
van een leger van duizenden Matabelen
had te doorstaan en slechts vijftig vol»
wassen mannen beschikbaar had. om
zich tegen deze woeste inboorlingen te
verdedigen. Hun fortificatie was uiterst
primitief. Zij hadden hun wagens in
een kring geplaatst, die met touwen ste»
vig aan elkaar gebonden cn dc openin
gen met doornstruiken aangevuld. Uit
dit „laager" vuurden zij op dc Matabc»
len, die een wolk van pijlen cn werp»
spietsen op hen richtten, terwijl dc vrou»
wen cn meisjes telkens de geweren her»
laadden cn dc jongens, van hun prille
jeugd af aan gevaren en zelfverdedi
ging gewend, mee op dc aanvallers
schoten.
Het zal behalve de vastberadenheid
wel dc superioriteit van de schietwape
nen boven pijl en boog zijn geweest, die
ten slotte aan dc Krugers cn hun me»
detrekkers dc overwinning verschafte,
maar dc afdcinzcjtde vijand .verzuimde
niet al het vee. 100 paarden, 4600 ossen
en meer dan 50.000 schapen. d;e dc trek»
kers natuurlijk niet in hunne verster»
king hadden kunnen bergen, mee tc ne
men en daar in deze uitgestrekte vlak»
ten een Boer zonder vee niet bestaan
kan. zou het er slecht mei hen hebben
uitgezien, wanneer een ander gc/cl»
schap trekkers hun niet tc hulp geko»
mV was.
Zoo werd Paul Krugcr al dadelijk gc»
hard bij zijn aankomst in het nieuwe
land. Het zullen wel deze cn dergelijke
beproevingen zijn geweest, die hem
vormden tot den ernstigen man. die hij
later geworden is. De strijd van dc
Zuid»Afrikaanschc republieken tegen
Engeland is nog niet zoo lang gclcaen,
of wij weten wel, dat een van zijn sterk»
ste karaktertrekken zijn onwrikbi
bof
strijd met de inboorlingen duurdi
cn aan den anderen kant lagen de En»
gclschcn, bevreesd voor dc nieuwe re»
publick, op de loer. In 1877 had dan
ook dc annexatie door Engeland plaats.
De eerste president Burger» had toen
het vertrouwen van dc Boeren verloren
Paul Krugcr was hun vertrouwens»
geworden. N'iet omdat hij. gelijke
ontwikkeling bezat als Burgers waar
had hij die in dezen veelbewogen tijd
op dc vlakten van Zuid Alrika.moeten
vinden, maar door zijn eerlijke vnstbc»
radcnhcid en aangeboren scherpzinnig
heid,
Hoe streng ook zijn leerstellingen
aren. tegenover dc overtuiging van
ideren toonde hij den grootstcn eer»
bied. Een van dc beschrijvers van zijn
leven. Stathum. vertelt bijvoorbeeld,
dat toen Dr. Lcijds. uitgenood!.id om
een post in de Republiek te vervullen,
hem zcide dat hij niet tot dezelfde ge»
zindtc behoorde. Krugcr eenvoudig ant»
woordde: „uw geloof gaat mij niet aan,
als gij u maar verdienstelijk weet te
maken voor het land". Dat woord tcc»
kent zijn groote vaderlandsliefde cn het
is ook daarom, dat aan den ongclctter»
den Boer, wiens handteckening aan»
toont, dat zij maar met moeite gezet is.
dc leiding van zijn volk is toevertrouwd
cn dat hij een beroemdheid heeft ver»
w'orvcn, die zelfs de Engelscheii. dien
hij zoo vaak cn zoo lang den voet
dwars heeft gezet, niet loochenen
Het verzet tegen de op allerlei onjuiste
gronden cn verkeerd in Londen overge
brachte motieven tot stand gekomen an
nexatie. begon onmiddellijk daarna. Aan
vankelijk met deputatiescn geschriften,
die evenwel zóó weinig uitwerkten, dat
ieder langzamerhand het gewapend pro-
lest. den oorlog, naderen zag. Zoo was j
de geest in 1880. Een botsing kwam dan
ook, spoedig gevolgd door een wapen
stilstand. Twee conventies, een te Pre
toria en een te Londen aangegaan, brach
ten ten slotte de onafhankelijkheid voor
Transvaal; dat ook in Londen Kruger
een van de onderhandelaars is geweest,
spreekt van zelf. Kruger was in 1S83 tot
President gekozen.
Zoo komen wij langzamerhand op
bekend terrein. Wie van de onderen heelt
niet meebeleefd het optreden van Cecil
Rhodes, den droomer met de grootsche
plannen, den oor-vertegenwoordiger van
het EngeUche imperialisme; wie van de
jongeren heeft daarvan niet op school ge
hoord? Fn wie denkt bij het noemen van
dezen naam met aan zijn handlanger, den
avonturier Jameson, die trachtte Johan
nesburg, het centrum van een naar goud
en diamant jagende Engelsche bevolking,
in te nemen'
Het avoniuur nam een cniadelijk
einde, Jameson en zijn bende werden ge
vangen genomen. De verraderlijke po
ging. uit Johannesburg door een zooge
naamd hervormings-comité opgezet, was
mislukt. Dat dc opstandeünge i werden
begenadigd viel niet in den smaak van
de militaire coitim-ndanten. die itiet hun
ne mannen hun leven hadden gewaagd.
Vier uur lang moest Krugcr pieken voor
die edelmoedigheid, die van zuiver poh-
itefcen aard was. Kwamen dc invallers
de rechtbank, dan was hun dood
vonnis zeker „en ik", voegde de presi
dent er bij, „zou hun geen 'cratic verke
nen". Maar dan ware de „reuk tusschen
de Regeerirg en de duizenden Fngelschen
in het land onherstelbaar; daarom moest
Engeland zelf hun vonnis vellen en
Transvaal zou de sympathie verwerven
van de gcheele wereld.
Eindeliik hadd n deze wijze woorden
succes. Naderhand werd Paul Kruger
zen. zeer kt "erwouderi. g -an de -e-
geering in Engeland, die slecht voorge
licht, nog meende, dat slechts een kleine
minderheid hem wilde. 74ïtham's boek
eindigt met de hoop uit !e spreken, dat de
-resistent er n slagen zal, de donkere
wolken die boven zijn land hangen, te
verdrijven. Wij weten, da liet zoo niet
heelt mogen zijn. Onder den nv'.oed van
Chamberlain en zijn jingo's .s een ver-
Z-.i.eling leugenachtige betichtingen de
aanleiding geweest tot een korten, maar
tellen oorlog, waarin de Boeren, aanvan
kelijk aan alle kante.i overwinnaars, ten
slotte op hun beurt o c onnen ;ijn door
twee Engelsche bevelvoerders, wier na
men wij van Nederlaiidschen stam nooit
zonder verachting kunnen uitspreken.
Kitchener cn Roberts, die den tegenstand
van dc Boeren verlamd hebben door de
concentratie-kampen, waarin de vrouwen
als vee bijeen gedreven werden.
De strijd om de onafhankelijkheid was
beslecht. De concessies die Engeland la
ter aan de Boeren heeft gedaan, kan den
smaad van dezen oorlog, gebouwd op
leugen, uitgevoerd ten believe van ntijn-
magnalen, geëindigd in wreedheid, nim
mer wegnemen.
Ons Nederlanders is het altijd een
groote voldoening gebleven, dat onze
Koningin Paul Kruger, nadat deze ver-
geels met anderen getracht heelt Europa
in dc ongelijke worsteling te hulp te
roepen, niet een Nederlandsch oorlogs
schip heelt laten afhalen, toen de strijd
verloren was.
Kruger is een groot man geweest,, ook
al heelt hij zijn doel niet bereikt Hij
heelt in elk géval gestreeld en dat met
een* eerlijkheid, vastheid van karakter en
volharding, die onzen eerbied verdienen.
Romantisch is zijn uiterlijk niet. Met zijn
naar achteren gestreken hoofdhaar, zijn
ringbaard, zijn geschoren kin en boven
lip, cn zijn hoogst eenvoudige kleedij
zie; hij er uit als een binnenschipper op
zijn /ondagsch. Zijn voorkomen is niet
gedistingeerd, wel niet leclijk, doch nog
veel minder knap, wel zeer intelligent;
in zijn blik is iets guitigs.
/onder geleerdheid, alleen door
karaktereigenschappen en schranderheid
is deze man de evenknie geweest van
groote diplomaten, ja door zijn eerlijke
persoonlijkheid groeier, dan zij. Wat
wonder, dat deze man niet geelt om sier
lijke kleeren, drt hij ook in zijn hooge
functie blijft bij zijn pijp. waarvoor hij
dw tabak los in den zak draagt, dat hij
woont ut een dood-eenvoudig huis, al
leen onderscheiden omdat er een soldaat
voor op wacht staat, dat hij niets drinkt
dan de gehelde koffie en verder water of
melk, dat hij s avonds te haif negen
naar bed gaat en s morgens om zes uur
voor iedereen te spreken is.
Zoo is er inderdaad alle reden, om
straks nog even stil te st-an bij de her
innering aan dezen bijzondcren man, die
oi..crsiagd tegen allerlei leugens en ver
dachtmakingen in zijn laak heelt uitge
voerd totdat de overmacht hein dat be
lette. Overwonnen is hij, door leugen,
bedrog cn geweld en tegenover den een-
voudigen. eerl::ken Eoer staan Chamber
lain, Rhodes en zijn knecht Jameson, met
hun aanhang van onwet.,iJe Jingoes, als
een gezelschap, waaraa t de geschied
schrijver de verachting zal toebedeelen,
o noodig en de waarheid is.
j. C. P.
VAN HAARLEM'S DAGBLAP No. 410
'NIEUWE BUREN,
BINNENLAND
Toch is ook deze niet zonder herhaaldleijk weer tot President geko-
"FEUILLETON^
Ontploffing in een toor.ee!
zaal te Bergen
Vijf personen ernstig gewond
Woensdagavond té kwnrt voor ach-,
ten ontstond brand in dc tooneelzaai
van dc „Rustende Jager" tc Bergen»
Binnen. Het houten gebouw ging in een
minimum vin tijd in dc vlammen op.
Vermoedelijk door 't ontploffen van
koolzuurcylinders werd het gedeelte,
waarin de buffetten waren, cn dat var.
steen was opgetrokken, uit elkander
geslagen, met bet noodlottig gevolg,
dat vijf menschcn verwondingen bc»
kwamen, zoo meldt dc Tel. Vier hun»
ncr werden in de keuken van dc „Rus»
tende Jager" gebracht, waar de dok»
toren Blok i-n Poot, geassisteerd door
mevrouw Blok, dc -eerste hulp verleen»
den.
Dc 16»jarige Simon Met bleek er
zeer ernstig aan toe to wezen. Ziin her»
senpan was ingedrukt. Dc l&jarigc
Wycrd Prins bekwam een ernstige
hoofdwonde, evenals de heer Zaad»
noordiik.
Dc brandstoffcnhandclaar Den Das.
kreeg ccn beenwond. De chirurg van
het St-»E!ixabetsgesticht. die onmiddcl»
lijk werd ongcbcld. oordeelde opnemen
van dc patiënten m het St.«E!izaheth»
geslicht tc Alkmaar noodzakelijk.
liet publiek was zeer onder den in»
druk van het gebeurde.
Dc oorzaak van den brand is nog on»
bekend.
BIJ MET RADEN VERDRONKEN
Een 17»jarig jongmensch heeft zich
gisteravond, hoewel hij niet kon zwem»
men, gewaagd in het diepe bassin van
de bad» cn zweminrichting De Regen»
tcs in Den Haag, met het gevolg, dat
hij verdronken
Vader waarschuwt moe»
der, dat dc verhuiswa»
gen van de nieuwe bu»
ren er is
er schijnen zes kinderen I
te zijn, dat zal wel lastj
geven om ze uit zijn I
tuin tc houden
ha daar is een gras»
machine, die kan hij
binnenkort dan wel eens
gaan leen en
vraagt aan moeder of ze
kan zien of dat een ge»
woon kastje is of zoon
ellendige grammofoon
ziet de verhuizers tob»
ben om een sofa binnen
te dragen en kan nau»
wclijks dc verleiding
weerstaan om te roe»
pen: op zijn kant
schrikt met de nieuwe
buren mee -als er een
kist kantelt en maakt
uit het lawaai op dat er
een servies in zit
vraagt moede r's mee»
ning hem lijkt het
niet veel ouderwet»
schc meubeltjes maar
daar mag je de men»
schen niet naar beoor»
declen
hij gaat in ieder geval
eens vragen of hij soms
helpen kan of ze van
dienst kan zijn met bo»
ter of kopjes of een em>
(Nadruk verboden).
HET PARK MET DE
BLAUWE VOGELS
Ui» hetFransch van
CHARLES FOLEY.
28)
„Nu haal die dan eens hier, de kamer
is niet gesloten en je weet waar het is?'
„Op de tweede verdieping, bij de lin
nenkamer'
„luist, haal nu die pop eens
„Ik geloof te kunnen raden, wal uw
plan isI
„Zeg nu maar niets en maak dat men
je niet ziet'.
Kort daarop droeg Albine voorzichtig
de pop binnen en zette deze op een stoel
bij het bed. Zij schikte haar jurk cn gaf
ze een zoo natuurlijk mogelijke houding.
„Ga nu naar je kamer en doe diezelf
de japon aan en ga daar op een anderen
stoel zitten zonder je te verroeren. Als
je klaar bent. waarschuw mij dan, dan
schel ik om Catherine".
Na lien minuten was Albine gereed
en werd gescheld.
Catherine kwam binnen en groetle
mevroiv Verlier en de vermeende juf
frouw Albine.
Mevrouw Verlier groette terug en
vroeg toen verwonderd:
„Waar zie je juffrouw Albine beste
Catherine?"
,.lk heb toch mijn cogen mevrouw,
evengoed als ik zie, zik juffrouw
Albine aan uw bed zitten
„Toch vrgis je je Albine is in haar
kamer hiernaast, vraag haar maar even
hier te komen
„Maar ik zie haar toch hier me
vrouw!" hield Catherine vol, terwijl zij
zich begon al te vragen of haar me
vrouw niet in de war was.
„Ge droomt wakend. Catherine! Ik wil
Albine wat vragen, doe haar kamerdeur
maar open en waarschuw haar".
Een oogenblik bleef de oude kamenier
verstomd staan en mompelde toen: „Dat
is me te i..achti<r
Daarop gehoorzaamde zij uit oude ge
woonte en opende de deur. Op d*j drem
pel genageld bleef zij staan bevangen
door een bijgeloo ige angst.
„Lieve hemel. Nu zie ik juffrouw Al
bine dubbel!'
..Dubbel was hierop het hartelijk la
chen van moeder en dochter."
Mevrouw Verlier riep de kamenier
weer bii zich en toonde haar dc pop.
„Deze Albine is meer dan honderd
jaren oud, beste Catherine. Herken je
niet mijn mooie eerbiedwaardige groot
moeder, van was gemaakt?"
„Dat is waar ook! Wat ben ik dom
geweest, maar toch zouden velen er in
geloopen zijn, want het is sprekend het
portret van de juffrouw!"
Gerustgesteld nu ging zii voorf:
„Als nrap is die uitstekend! Als me
vrouw het goed vindt, zullen wij er Pas
cal mede foppen Ik we<f dat hij er even
zoo inloopt als ik f
Inderdaad bleek Pascal, al toonde hij
niet dezelfde vrees, evenzeer dupe te zijn
van de treffende gelijkenis.
„Is het nu nog noodig." vroeg me
vrouw Verlier. u beiden mede te d.eelen
dat ik mijne dochter terug heb gevon
den, mijn lieve Albine die wij zoo lang
belretird hebben".
„Wij hadden er al een vermoeden van,
na de komst van die heeren met de grijs-
gekleede dame. Als de notaris nog soms
bewijzen tekort kwam dan had mevrouw
de juffrouw alleen maar naast die pop te
zetten. Dat is afdoend bewijs".
„Wat cc prekende gelijkenis, kwam
Catherine tusschenbeide.
„Catherine, rengt jij nu die pop met
allen haar verschuldigden eerbied wetr
naar boven, verzocht cevrouw Verlier,
ik heb mijn geluk niet voor u beiden wil
len gcheint houden, maar houd! 'iet veer
u tot na terugkomst van mijnheer Lio
nel. De juffrouw wil niet dat haar neef
de laatste zou zijn er van tc vernemen!'
HOOFDSTUK XII.
Deze dag was de laatste van kalm
geluk.
Weldra was er geen gelukkig uur meer
op het slot. De toestand van de zieke
ging snel achteruit, de dokter kwant veel
vtildiger, ook dé notaris was er herhaal
delijk.
Telegrammen werden gezonden om
Lionel te waarschuwen, maar bcreicien
hent niet door onvolledigheid van zijn
adres. De consulaten in Napels, Palermo,
De communistische pro
paganda in Ned -Indië
Vragen van Louis de Visser
aan den minister
Door den heer L. L- H. dc Visser zijn
aan den minister van Koloniën, de vol»
gende vragen gericht
1. Is Uwe Excellentie bekend, dat te
Buitenzorg conferenties hebben plaats
gehad van den Gouverncur»GcncraaI
met den Raad van Indic. justitiëclc cn
bcstuursautoriteiten, waar het nemen
van speciale uitzonderingsmaatregelen
ten opzichte van communistische propa»
ganda cn communistische propagandis»
ten besproken zijn. cn is Uwe Exccllen»
tic bereid gedetailleerde mededeclingcn
inzake deze beraadslagingen te doen?
8- Is Uwe Excellentie bekend met de
vergaderverboden, door de bestuurs»
autoriteiten te Semarang uitgevaardigd
.ijdcns de jongste stakingen bij het
Prauwenveer en in het typografenbc»
drijf? Kan Uwe Excellentie den inhoud
d;cr vergaderverboden bekend maken?
Moet uit het uitvaardigen dier verbo»
den worden afgeleid, dat economische
acties der inlandsche arbeiders door Te»
pressief optreden der autoriteiten on»
mogelijk worden gemaakt? Kan Uwe
Excellentie een dergelijk reactionnair
optreden goedkeuren?
Wat is Uwe Excellentie bekend
de redenen, die hebben geleid tot
arrestatie en gevangenhouding van
cén der redacteuren der te Semarang
verschijnende courant Apf, Dorsono?
Is Uwe Excellentie bereid cr toe mede
te werken, dat dc gevangenhouding van
dezen inlandschen journalist cn van
Mocso. die in verhand met de stakin»
werd gevangen gezet, wordt opgc»
heven en dat. zonder dut ernstige gron»
den daarvoor aanwezig zijn. politieke
tegenstanders der Koloniale Rcgecring
■oor onbepaalden termijn worden gc»
•angen gezet?
4. Zijn Uwer Excellentie de gronden
bekend, welke aanleiding geven tot dc
'oorbcrciding van een intcmeering van
den inlandschen propagandist Alimin?
Kan Uwe Excellentie nadere inlichtin»
gen doen verstrekken, op welke wijze
het materiaal Is bijeengehracht. dat de
autoriteiten er toe gebracht heeft deze
intcrnccring voor te bereiden? Is Uwe
Excellentie bereid cr toe mede te wer»
ken, dat dit materiaal ter kennis van de
Kamer wordt gebracht, alvorens een
eventueel ïntcrneeringsbcsluit in dit en
dergelijke gevallen ten uitvoer wordt
gebracht?
LIJK OPGEHAALD. Te Ter»
ncuzejl is uit het water opgehaald het
lijk van den schippersknecht C. Volk»
-•ijk. Dc 35»jarige man laat een vrouw
met 4 kinderen achter.
Een roeiboot omgeslagen
Twee personen verdronken
Een roeibootje met twee personen
zou bij Millingen den Rijn oversteken,
maar sloeg door het passeeren van een
stoomboot plotseling om. De inzitten»
den zijn te water geraakt en verdton»
ken.
EEN MADELIEF VAN EEN HALF
KILO.
Van den heer R. de Lange, tuinier
cn kwccker te Hilversum, heeft de
heer J. C. Costerus, naar hij in
„Natura" mededeelt, een madelief ge»
kregen van^oo buitengewone afraclin»
gen cn daaraan evenredig gewicht, dat
i nauwelijks kan geloovcn, dat zij
:uster is van de bescheiden plantjes
die onze weilanden cn grasperken als
met stralende zonnctjc-s verlichten. In
cultuur van madelieven was er één
ontstaan, waarvan dc stengels, bladen
cn blcomhocfdjcs tot ccn zoo onmatige
ontwikkeling geraakten, dat het geheel
nu al ccn gewicht heeft van ruim een
halvcn kilo. Een andere merkwaardig»
hcid is dat al dc bloempjes van eer
normaal hoofdje vervangen zijn door
eenveelbloemig hoofdje.
De heer C. bracht het gevaarte in
eigen tuin over en een paar dagen later
bevond hij, dat het niet alleen aanslaat
maar zelfs nog nieuwe hoofdjes ont»
ikkelt en de reeds aanwezige ver»
groot.
Op het oogenblik (15 Mei) is dc toe»
stund ongeveer zóó: hoogte 9 cM., dik»
te van den opgaanden»afgcplatten sten»
gel 7 a 8 m.M, dc spatelvormige bln»
den bereiken een lengte van 13 cM. met
ccn breedte van 6 cM„_ alsmede ccn
dikte die aan vctplantcn doet den»
ken De omwindsclblaadjes van het
cmdhoofdje zijp minder talrijk dan bij1
normale hoofdjes maa: vele malen
giootcr (lengte 3 cM.) cn door hun
zwaarte afhangend. Alle.zonderlingst
gedragen zich de hoofdjes: in plaats
van dc bek ;nde lint» en buisblocmpjcs
dragen zij een geweldig groot aantal
(secundaire) hoofdjes, die dicht op cl»
kaar gedrongen, in het centrum een
splcctvormige ruimte openlaten, voor»
al bij 't eindhoofdje sterk in het oog
allcnd.
VARKENSPEST.
In de omgeving van Boxmeer heerscht
onder de varkens een ernstige pest.
elke veel slachtoffers maakt. In een
stal te Boxmeer bezweken op een dag
40 stuks. Het vlecsch moest worden
ernietigd.
IN DE MIJNEN OMGEKOMEN.
In de mijn Hendrik te Rumten bij
Brunssum is een Duitsche bctonmakcr
bij het maken van een schacht vcronge»
lukt. Dc man w s cp slag dooü.
Cairo werden gewaarschuwd maar ver
geefs. Alleen de zieke bleef kalm. Zich
bewust van het dreigend gevaar, regelde
zij van haar ziekbed af alles met vol
maakte kalmte.
Een avond nadat de geneesheer ver
trokken was. en de dienstboden ter ruste
gegaan, waakte Albine nog bij het ziek
bed. De zieke had na eenige uren van
koorts weder wat verluchtig gekregen,
haar hand zocht die van hare dochter en
fluisterend sprak zij:
„Ik heb je zoo lief, en ben je zoo dank
baar voor het onuitsprekelijk geluk dat
je mij gegeven hebt. Deze heerlijke we
ken zullen zoete droomen zijn in den
eeuwigen slaap welke ik inga! Wees niet
bevreesd ik lijd niet, het spreken kost mij
nu geen moeite.
Albine kon. overweldigd door smart,
geen woord uiten, zij boog zich over de
hand van haar moeder en kuste die.
„Ik had nog een wensch en die was
Lionel nog eens te zien. Ik had hem zoo'
gaarne nog gesproken, je hand in de
zijne willen leggenvoor ik heeng3,
maar het zal zeker beter zoo zijn. Ik kon
je niet, zonder onrechtvaardig te zijn
van Boismont berooven, het was het
huis van je vader en ie voorouders
het zal voor Lionel wel een teleurstelling
Verzacht hem dat verdriet lieve,
wees toegeefelijk en goed voor hent, ter
wille van mij'.
„Dat beloof ik u gaarne lieve moeder,
maar wij zullen die belofte samen ver
vullen. ii moet weer beter worden en mij
helpen en raadgeven"
De zieke schudde langzaam, als in
twijfel, het hoofd.
„Ook als ik er niet meer zal zijn, Al
bine, tracht hem dan mijne laatste wen-
schen te doen begrijpen en eerbiedigen,
tracht hem mij in liefde te doen geden
ken. Tk ben er zeker van dat het je ge
lukken zal. Je hart zal je daartoe den
juisten weg wijzenAls het beschikt
is dat ge elkaar zult vinden en liefheb
ben, gelijk ik het hoop, dan ben ik ge
rust".
Hoe bedroefd zij ook was, nam Al
bine de woorden barer moeder met zulk
een eerbied in zich op, dat zij deze ook
later nimmer meer kon vergeten. Na een
oogenblik stilzwijgen ging de zieke
voort:
„Ik weet, kindlief, dat je zoo met mij
een bent in opvattingen en oordeel, dat
ik je niets meer behoef op te dragen. lij
zult doen. evenals ik zou gehandeld heb
ben. ga daarom n uslapen. geef mij een
kusen laat mij ook «aan slapen".
Albire trachtte vergeefs haar versla
genheid te verberren en evenals bij de
eerste ontmoeting bij den vijver, meng
den ook nu zich vele tranen bij dit af
scheid Mevrouw Verlier had nog de
kracht te uiten:
..Als je in mijn hari konót lezen, lief
kind, dan zou je getroost zijn en niet
weenen!
Albine b-7af zic't naar haar kamer ten
einde de zieke te- wille te zijn, maar
keerde na eenige oogenblikken voorzich
tig terug, hopende haar in slaap te vin
den.
Verzakkende nieuwe hui
zen te Amsterdam
Een financieele strop voor de
gemeente?
Een blok huizen aan den Hoofdweg
tc Amsterdam, in het eerste gedeelte
vóór de Postjcswctcring (dus niet bc»
hoorend tot de eigenlijke uitbreiding»
West) is nu, vier jaar na de voltooiing,
al aan heb verzakken, zoodat verschil»
lende woningen reeds zijn ontruimd.
Het blok is indertijd nog gebouwd on»
der de Slotcnsche bouwverordening,
wat meebracht dat de grond niet be«
hoefde te worden opgehoogd- Daarbij
kwam dat de straat voor het blok, ter
wille van den oprit naar de brug, aan»
merkelijk moest worden opgehoogd,
terwijl het verkeer van de zware auto's,
die bouwmaterialen aanbrengen voor
de uïtbreidingAVcst ook het zijne er
toe bijbracht, om de grondvesten van
het blok te ontzetten- Bouw» cn Wo»
ningtoeziehl heeft de huizen v rloopig
gestut, cn cr zal nu moeten woidcn uit»
gemaakt op welke wijze en door wien
clc versterking zal moeten worden aan»
gebracht. De eigenaar schijnt niet ka»
pitaalkrachtig te zijn. Daar het hier
premie=woningcn geldt, voor de betaling
van de hypotheek waarvan de gemeen»
tc garant is tegenover het rijk, zal dit
hoogstwaarschijnlijk wel op een grooten
strop voor de gemeente uitdraaien-
DE ELECTRIFICATIE VAN DEN
SPOORWEG AMSTERDAM—ROT»
TERDAM.
Men heeft thans een begin gemaakt
met dc electrificatie van her gedeelte
"s»GravenhageRotterdam van dc lijn
AmsterdamRotterdam. Met het plaat
sen van dc palen voor de bovenleiding
is men een dezer dagen begonnen.
EEN ONEERLIJKE DIENSTBODE.
Bij mcj. L. A- in dc Helmcrsstraat te
Rotterdam trad Dinsdag voor dag en
nacht in dienst de 22»jarige dienstbode
M. C. O. Toen zij cr een halvcn dag
in betrekking was. zcide zij niet te kun»
nen wennen doch omdat de juffrouw-
niet wilde hebben, dat zij zonder eten
ertrok, zou zij nog tot na het eterr
blijven- Terwijl dc dienstbode at. zag
de juffrouw bet taschje van het meisje
na en vond daarin ccn haar toebchoo»
renden ring met vijf brtlliantjcs- Zij
waarschuwde onmiddellijk te politie en
deze haalde uit het pak met klcercn
van de dienstbode nog een paar schoe»
nen van juffrouw L. A. te voorschijn..
Voorts bleek dat de dienstbode ccn
mantelcostuum van de juffrouw onder
haar eigen kleeren droeg- En in dit
mantelcostuum vond men nog een gou»
den ring. Arrestatie van de oneerlijke
dienstbode is niet uitgebleven-
Geen ademgeluid was toen meer te
hooren. haar moeder was zacht, zonder
lijden gestorven. In haar koude hand
hield zij. evenals haar dochtertje dit als
klein kind placht te doen het medaillon
als in een laatste afscheid
De te zanten ontboden dienstboden
vonden Albine geknield bij het sterfbed,
zonder kracht zelfs om te weenen.
De gelaatsu.'.drukking der overledene
was onveranderd, sprak van geen door
staan lijden en was in hare strenge
bleekheid zoo schooit, dat Albine er de
oogen niet van kon afwenden.
Zij werd algemeen betreurd, door hare
getrouwe ondergeschikten in de kleine
grafkapel, onder bloemen gedekt, begra
ven, na een eenvoudigen lijkdienst waar
bij alleen de huisgenooten, de dokter, de
notaris en de dorpsbewoners tegenwoor
dig waren.
HOOFDSTUK XIII.
Hoewel Albine geheel op de hoogte
was der huishouding en van het beheer
van het landgoed, had zij het de eerste
maanden van haar rouw erg druk, toch
lukte het haar orde in alles te houden
en al hare plichten trouw te vervullen.
Zij ondervond hierbij van alle kanten
medewerking en toewijding. Zij stelde er
prijs op alle bedienden gerust te stel'en
door de verzekering dat niemrnd ontslag
zou krijgen. De notaris was haar bij dit
alles van groote hulp.
(Wordt vervolgd)
