HAARLEM'S DAGBLAD
PARIJSCHE BRIEVEN
314
DONDERDAG 1 OCT. 192S
DERDE BLAD
(Van <TO26n correspondent.)
DE EEUWIGE JEUGD
Waar blijft de tijd? Het is zeker vijf
jaar geleden, dat we in Montmartre,
d.w z. het oude Montmartre, vér
van de Rue Pigallc waren. Na een
mooien herfstdag, een wandelingetje
naar de Butte en we hebben hen allen
weer teruggevonden, al dc oude
vrienden van de Place Constant
Pccqucur. allen, precies dezelfde, c
veranderd nog even sjofel, nog ev
grijs en stoffig... nog even hartelijk
v rooi ij Sc als vroeger. En dat heeft r...
werkelijk ontroerd. Alles was als van
ouds en nauwelijks zwengelde de deur
van de brasserie open of er gingc.i
stemmen op tien. twintig., par ici Ie
camaradc.een stoel.dc verloren
zoon reclameert, z'n plaatsje bij het
vuur. Maar eer-t opstaan... eerst aan
de hongerige blikken laten bewonde>
ren een keurig touristenpak... eerst
hun met verf bekladde handen afwrij
ven langs fluwcclen broek vóór dc
Hand te schudden. En 't was alsof niet
vijf jaar ons scheidden... ja, toch een.
Vóór me zat ccn blcckc jongeling...
SU sent Ic verni». dat is nog nieuw.
Wcnscht meneer een Icopjc thee?
Qcemt hij,
Ta gucule. b;ult Hallé... ah dc
oude garde binnenkomt.,.
Maar nog heeft llallé niet uitgeraasd
of dc blcclcc jonkman die een airtje
wou aannemen tegen ccn lid van de
„oude garde" heeft al ccn liter „du bon
pinord" over z'n hoofd uitgestort.
Ne plcures pas mignon...
Nu zitten we in een kring cn we
drinken weer, zwammen weer over de>
zelfde ondejwerpen als vijf jaar gele
den.
AI die mensehen zijp. dezelfde, vijf
jaar lang „gewerkt" in de bistro, vijf
jaar lang gesmuld van de „\ache
enrnjjee": dc eeuwige jeugd. Het is niet
noodig om ah oude rncnschcn oude
herinneringen op te halen, want alles
is nog net zoo ah vroeger. Zelfs meen
ik me vaag te herinneren dat de jas*
jes cn grootc vilthoedcn dezelfde zijn
als toen. Men bereidde zich voor het
grootc feest van dezen Zondag cn vele
malen hebben we moeten drinken op
de beloften, op de plechtige beloften
cn op nllcrplcchtigstc beloften (tel.
kens een rondje) om er bij tegcrwoor»
dig te zijn ah Mile. Marccllc Lcfcvre.
dc Muse van Montmartre, een officieel
bezoek zou gaan hrengen aan de Ko.
uingin van de „Crilions de l'Yvette".
En dat zou dan 's middags geschieden,
maar 's morgens zouden er andere
•feestelijkheden plaats hebber., een
wedstrijd, zooals de oude garde van
Montmartre alleen maar weet te orga»
Helaas, wat zal er van Montmartre
overblijven als 'n futloos slap geslacht
eenmaal de plaatsen in dc oude gajde
zal hebben ingenomen? Ah, brave
Hallé. burgemeester van onze vrije ge.
inccntc, laten we cr maar niet aan
denken. Wij die den roem cn eer van
Scholl en anderen hebben moeten op»
houden, die dc zware successierechten
van ccn crfenis»Richcpin of een erfenis.
Steinlen hebben moeten betalen, wij
hebben 't gevoel cn de verwaandheid
om "t te zeggen datalles wat na
ons komt r.ict deigt. tenminste niet
„van»je»dat" is. En laten we daarom
ter herinnering van onze „eeuwige"
jeugd, aan die onvergetelijke jaren in
Montmartre door gebracht, nog maar
eens een echt feest in elkaar timmeren,
waarvan dc heelc „bourgeoisie" zal om»
vallen en er schande van spreken dat
in deze moeilijke tijdenah, la bar»
be
Met helmen op cn allen in uniform,
de ccn ah brandweerman, de ander als
stoere kolonel uit den oorlog van '70.
een derde als suisse, een vierde ah
parkwachter, kwamen we bij elkaar
vóór het stadhuis waar al spoedig, ter»
wijl de banieren wapperden cn ccn mu
ziekcorps dc schoonste liederen speel»
dc ccn eere«wijn werd geschonken om
er den moed in te houden. Hetgeen
eigenlijk niet strikt noodzakelijk was
aangezien dc stemming er reeds inzat.
Maar in onze vrije gemeente kijkt men
niet zou nauw. Daar waren al dc vricn»
den van de Butte, chansonniers, dich»
ters, schilders en beeldhouwers, allen
in magnifieke uniformen, nog mooier
en steeds mooier gemaakt met pluimen
en cocarden. Een brandweerman met
een wit befje voor. of een kolonel met
een rechtcrs»tulband op, dat zijn van
die kleine fantasieën welke men niet
moet kwalijk nemen. En binnen, in dc
mairie verzamelden zich de grootc
bonzen, leden van den gemeenteraad.
(die van Montmartre wel te verstaan)
om te beslissen waaruit de wedstrijd
„course de la plume et du pinccau"
zou bestaan. Die wedstrijd is al zoo
oud als de Butte, alleen verschilt het
onderwerp. Slechts chansonniers (cn
dichters) en schilders kunnen er aan
deelnemen. De opgave is zoo hard mo<
gelijk om den berg hccnloopcn cn bij
aankomst cn gedicht inleveren
of een schilderstuk over het onderwerp
dat dc jury op 't laatst, enkele seconden
voor het starttccken, opgeeft. Onder»
weg moet t vers rtos worden gcschre»
ven of het schilderij geborsteld.
Men heeft mooi gissen wat 't onder»
werp zal zijn maar 't blijft nog geheim
van de raadkamer Allen hebben zich
in ccn linie opgesteld. Hoorngeschal en
tromgeroffel en daar treden dc heeren
naar buiten. Dc die iters met grootc
vellen papier onder den arm, de schil
ders beladen met verfdoozen, buigen
zich voor over. Nog 10 seconden.
Mes Amis, klinkt de stem van Hallé,
de onderwerpen zijn: Le Salon d'Autom-
nc cnik herhaal: èn De Amerikaan-
sche schuld"drietweeéén..
partez!
Ze sjouwen reeds heen, zwoegend in
hun uniformen. Enkelen „zenen" zich on
middellijk om eerst te schilderen of te
dichten en dan te -enuen. Hen volgend
op den weg vinden we hen overal ver
spreid. met een bende str-at jongens en
Zoudagsza tigers om hen heen. Jlc Jous-
sin wint den dichtpr"?, Pierre Garnier
dien van de schilders. Straks zullen de
schilderstukken de openlucht worden
tentoongesteld, opdat ook het publiek het
oordeel van de jLry kan goedkeuren. Het
dejeuner dat hierop volgde was een van
dc vroolijkste, die we ooit hebben bij
gewoond. Er we 1 niet getoast, er werd
ziekcorps „rindéjiendance de Montmar
tre" en de burgemeester biedt z'n artn
aan de Muse om op weg te gaan naar
de koningin van de place des Abbesses.
Men omhelst elkaar, er worden een paar
revolverschoten gelost ten teeken van
groote vreugde en in een optocht, waar
in thans duizenden Zondagsgangers tnee-
loopen gaat men weer terug naar. de
tentoonstelling van de dezen morgen ge
maakte meesterwerken. Onderweg be
klimt de burgemeester een wagen om
vandaar een gloedvolle redevoering af te
steken. Deze redevoering is de aller pri
mitiefste philosofie welke men zich kan
voorstellen en eindigt met den uitroep:
Leve de vrije republiek van Montmar-
Hoerahbravo, goed gezegd
jubelt de menigte.
En nu in een rennetje naar de „ten
toonstelling". Maar daar, op de Place
Constant Pecqueur, daar waar de „mees
terwerken" aan touwtjes aan de boom
takken waren opgehangen was men reeds
begonnen op 'e tonen van een jazz band
te dansen en het enthousiasme van de
menigte was zóó groot dat er geen
schilderstuk was overgebleven. Men
danste letterlijk op het cubisme Maar
wat doet dat er toe? Een schilderijtje
meer of minder op de wereldpfft.
Zoolang Montmartre zal bestaan, zoo
lang zullen cr kunstenaars zijn die geen
gierigheid voor kunstwerken of in dc
doHe levensvreugde kennen. En om dat
laatste blijft i echte Montmartre altijd
z'n jeugd en charme behouden, alle
pruttelaars en betweters ten spijt.
Parijs, 27 September.
HENRY A- JH. LESTURGEON.
Ernstige trambotsing te
Berlijn
35 personen gewond
In het Noorden van Berlijn hoe*', een
ernstige trambotsing plaats gehad. De
schok was zóó hevig, dal het «ohterbal
eon van eer. aanhangwagen en een mo
torwagen totaal werden vernield. Niet min
der Jan 55 personen weiden ten deele
e. ten «teela licht gewond. Vijf hun-
OioeMcn :r. «en ziekenhuis worden op
genomen. Van deze verkeeren iw-ee in le
vensgevaar.
Het ongeval moet aan de onvoorzichtig
heid van den bestuurder vrun één der trame
worden toegeschreven.
INGEZONDEN M E D E D EELIN CEN
a 6C Cta. per regel,
ieders beurs door»
het gebruik van Beterbo, 27 cent perj
pakje, met Spaarbon.
Vervolg Stadsnieuws
DE HAJA
De Kindervoorstellingen.
De Woensdagmiddag is in het Bron»
gebouw op wel heel genoegelijke wijze
doorgebracht.-»
Een uitgebreid programma heeft een
groot aantal bezoekers getrokken-
Ditmaal vonden ecnige demonstraties
en voorstellingen plaats in den tuin
van het gebouw.
Buitengewoon goed slaagden in de
eerste plaats de verrichtingen van dc
hulpbrigadc voor dieren, welke brigade
bestaat uit ccn aantal zeer
handige padvindsters cn pad»
vinders, die onder leiding van dieren»
arts Kok veel hebben geleerd. Dc de
monstratie werd bijgewoond door Dr- J.
van Konijnenburg-
Op vele wijzen werd getoond hoe
dieren die letsel bekomen hebben,
moeten worden bijgestaan.
Ook dc demonstraties van „Eerste
Hulp bij Ongelukken" waren interes
sant cn leerzaam-
Do alzijdige heer Bossani, die tcge»
lijk slangenmensch en clown Is, ver»
toonde wonderlijke cn amusante toeren,
die door de kinderen wel buitengewoon
werden geapprecieerd.
Natuurlijk werkte ook later in de
zaal voor een talrijk jeugdig publick
Max Brüning mede. die vooral om
zijn alleraardigste teekenkunstjes met
oude sokken nog even vermeld dient tc
worden.
Charlie, een onafscheidelijk deel van
de „Haja", maakte weer veel propa»
ganda, langs komischen weg.
Dc stands werden door velen be»
zocht.
Het bestuur van dc „Haja" deelde ons
mede dat houders over het algemeen
tevreden zijn.
„Bocatan", dc stand voor Indische
kunstnijverheid, trok weer veel nieuws»
gicrigen. die graag meer wilden weten
van herkomst en bedoeling van talrijke
Indische kunstvoorwerpen, weefsels,
smeed», drijf» en vlechtwerk, getuigen
de van een sterk ontwikkeld artistiek
begrip, dat toegepast ook op gewone
gebruiksvoorwcipen. tot inderdaad bij»
zondere resultaten leidde.
En dan de Indische lekkernijen, voor
velen mystieke producten van verfijn»
den smaak, die door den Javaanschcn
bediende met gratie worden geserveerd-
Voor den avond verleende het bij
de „Haja" al geïntroduceerde vocaal
■nannenkwartet „Euphonia" medewer»
king. Evenals Zaterdagavond oogstte
Het koor grootcn bijval. Wat gepres»
teerd werd. was inderdaad uitstekend.
Otto Zcegcrs cn Max Brüning traden
natuurlijk beiden in ccn uitgebreid re
pertoire ook weer op, cn Charlie vol»
tooide zooals gewoonlijk het program-
a.
Het aantal toeschouwers was zeer
groot-
Aan houders van zoogenaamde kroon»
nummers der entreebewijzen werden
wederom cadcaux verstrekt.
Zaterdagmiddag zal een herhaling
m dc postzcgelbeurs worden gegeven
tusschcn 1 cn 5 uur.
Tenslotte kunnen wij medcdeclcn.
dat op 21 Mei de tweede „Haja" zal
orden geopend.
Deze belooft in belangrijkheid de
eerste verre te overtreffen'.
Arr Rechtbank
Het ongeluk bij de
Haarlemsche machine
fabriek
Tegen den bekl. geëischt
14 dagen hechtenis
Heden diende dc zaak van 't onge
luk. gebeurd in de maand Juni bij het
laten nederdalen van ccn last door een
kraan van dc N.V. HaarL Machine
fabriek v.h. Gebrs. Figéc.
Zooals bekend is dc last np een
erkman neergekomen, den schilder dc
Laat cn is deze later overleden. Be»
klaagd van schuldmisdrijf stond terecht
F. P.
Wij herinneren cr aan, dat de schil
der De Laak bezig as met werkzaam»
heden op een schip. Plotseling viel een
stuk ijzer van een kraan naar beneden
cn kwam op den man terecht. Zijn
rechter-onderbcen werd verbrijzeld en
ook zijn rechterarm werd ernstig ge»
kwetst
Bosendien kreeg hij nog een hoofd»
wonde. Dadelijk werd de ongelukkige
naar het Gasthuis overgebracht. Daar
werd hem het rcchtcronderbccn geam
puteerd. De man kwam echter na een
paar dagen te overlijden.
Bekl zeide, dat hem niet bekend
was. dat de last een zwaarte van meer
dan 5 ton had hem was gezegd dat
het er een van 3 ton was en hij had dien grond meent pl te kunnen con-
hem op 4'/i t«ï geschat; anders had hij'
wel de noodige veiligheidsmaatregelen
fenomen. Ook was aan bekl. niet bc»
end dat er nog menschen op de schuit
waren. De kraan kon een last van 5 ton
dragen.
Dr. J. P. L- Hulst deelde mede, dat
na het ongeluk een infectie is ontstaan
en dat als laatste doodsoorzaak is te be
schouwen deze infectie. Geen uiterlijk ge
weld dus:
Dr. L. S. Sie is ook van meening
dat de laatste oorzaak van den dood de
infectie is en dat die infectie door de
verwonding is ontstaan, of althans daar
mede verband hield.
Zonder infectie was de dood niet in
getreden, aldus naar aanleiding van een
vraag van den verdediger mr. Van
Löben Seis. deze getuige-deskundige.
Get. A. de Vries had hoeren roepen:
„berg je"; hij was daarna uit de schuit
gesprongen en kort daarna was het stuk
ijzer naar beneden gevallen. Het slacht
offer van 't ongeluk had nog geroepen
„help, help" en was verder, nadat het
stuk ijzer op hem was gevallen uit de
schuit gehaald. Hij kermde van de pijn.
Verschillende getuigen a décharge wer
den verder gehoord. Get. \XKoppen,
ingenieur, legde eenige technische ver
klaringen al aangaande de werking van
de kraan.
Get. Van Zijl, chef van de kraandrij
vers, zeide dat vele stukken niet worden
gewogen en dat de kraandrijver niet te
beoordeelen heeft hoe zwaar een last is.
Maar een enkelen keer schat de kraan
drijver wel eens de zwaarte .van den
last en zegt dan: „laten wij de klemrails
aanleggen'7. In den regel bepalen de sjou
wers de zwaarte van den last.
Dc schipper, die met het slachtoffer op
de schuit was. had een der wielen van
de kraan zien zakken. Vóór dat 't onge
luk gebeurde had get. geroepen „past op"
gelijk gebruikelijk is bij 't dalen van een
last en daarna, toen hij zag, dat de last
ging kantelen „berg je". Get. had zich
kunnen redden, maar niet de Laat.
Get. M. J. Hoogkamer zeide dat de
sjouwerman aan den kraandrijver het
gewicht van den last moet opgeven.
Öp den bcwusten dag ging alles eerst
goed. maar daarna, waarschijnlijk als
ccn gevolg van ccn verzakking van den
grond, gebeurde 't ongeluk.
Vóórdat dc kraan ging draaien, had
get. geroepen „Jongens past cr op, niet
er onder".
Get. C. J. Hoek bevestigt dat dc
kraandrijver' in den regel aan de sjou-
wcrlui vraagt hoe zwaar dc last is. In
den regel wordt gevraagd „kan ic 't
hebben of kan ie 't r!et hebben". Met
elkaar bepaalt men dan of ie t heb
ben kan of dat noodig is dat de klem-
rails worden aangelegd.
Get. v. d. Linde had een proef met
de kraan genomen cn hem was geble
ken, dat zij een gewicht van 68.000
K.G. kan dragen op dc onvoordceligstc
positie.
Get. P. Tjcerdes verklaarde dat de
schipper eerst had geroepen: „gaat er
onder uit" en daarna bij het kantelen
van den last: „berg je". Volgens hem
waren de schilders na den eersten roep
nog even aan het werk gebleven, om
gauw klaar tc zijn.
Het O M. ging na of de dood van het
slachtoffer aan het ongeval is te wijten
en of dc bekl. daaraan schuld heeft.
Volgens dc get. deskundigen is dc
dood van het slachtoffer, zij 't dan
niet onmiddellijk, dan toch middellijk,
aan het ongeluk te wijten.
En dc schuld van den bekl. staat
vast, daar hij niet dc klcmrails aan
legde. hoewel hij wist dat cr een last
was die aankwam tegen het maximum
gewicht dat de kraan kan dragen.
Dc conclusie van het O. M. was dat
de schuld van het ongeluk aan den be
klaagde is tc wijten. Het concludeerde
tegen den bekl. 14 dagen hechtenis.
De verdediger. Mr- an Lobcn Seis,
zeide dat van schuld in den zin der wet
bij den bekl. geen sprake is- Pl- voerde
aan, dat bekl- dien dag op zijn ver»
zoek dc leiding van dc kraan op zich
had genomen, maar dat hij daarmede
niet belast was- Aan bekl was niet be
kend. dat dc ververs cr waren op t
oogenblik dat de last boven hun hoof
den hing- Op 't oogenblik dat de kraan
werking moest treden, had dc bekl
een 'ijd om zich ergens van tc verge-
issen-
Trouwens van alle kanten had men
waarschuwingen doen hooren- Van ccn
erregaande roekeloosheid is geen spra.
ke en evenmin van onvoorzichtigheid
Op een zeker oogenblik kon de man
niet anders handelen dan dc last snel
laten dalen, wilde hij niet een groot on»
geluk vctoorzaken
Wat nu aangaat de doodsoorzaak
an het slachtoffer, er had geen bloed
onderzoek plaats- Pl treedt dan in de
vraag van de schuld van den bekl- Vol»
gens den H. Raad is voor schuld de
oorzienbaarheid noodig. Iets moet kun-
ien worden voorzien. Niemand mag
worden verplicht tot meer wat hij kan.
Dat alles dient de rechtbank tc
overwegen.
Bekl- had niet kunnen voorzien wat
gebeuren zou- Uit de proeven is dat
gebleken en hem was bekend dat de
kraan meer dan 5000 K G, kan dragen,
al vermeldt zij dan 5000 K-G- Het on
geluk was niet te voorzien en reeds op
cludeeren tot een vrijspraak.
In den zin van het W- v. 5.» speciaal
van art- 388, en van de arresten van den
Hoogen Raad, kan geen sprake zjjn.
Nog voerde pl. aan dat bekl- in een
noodtoestand was bij het neerlaten van
de kraan, dat hij bekend staat als een
goed huisvader en als een goed vak
man, ook als een voorzichtig werk
man, die zich zelf eens aan brandwon
den waagde bij het beproeven van een
stoomketel ter wille van de veiligheid
van anderen- Zijn conclusie was dat
hier niet dan vrijspraak kan volgen.
Dc rechtbank bepaalde de uitspraak
op den 15den October.
-WAALSCHE KERK.
In de Waalsche Kerk wordt Zondag
avond a-s- te 8 uur weer een bijzon»
dere dienst gehouden met medewerking
van mevrouw Enschedé—Vos. te Over»
veen. die liederen van Gounod, Widor
en Handel zal zingen cn van mej.
Siegers, tc Heemstede (viool) die wer
ken van G'orelli, Mozart en Bach zal
deen hooren-
De organist zal twee koralen van
Bach, een melodie van Guilmznt en het
gebed van Boëllmnn ten beste geven-
Ieder is welkom-
VOLKSUNIVERSITEIT.
Lezing Dr. Jac. P.
Thjjsse.
Woensdagavond hield Dr. Jac. P.
Thijsse, te Bloemcndaal. voor de leden
der Haarlcmsche Volksuniversiteit
introducés in de grootc gemeentelijke
concertzaal ccn lezing over het onder
werp: „Uit het Vogelleven".
Er was zeer veel belangstelling voor
deze voordracht, zooals tc verwachten
was.
Dr. Thijssc's lezing werd afgewisseld
door de vertooning van twee der
nieuwste films, opnemingen van den
heer Burdct te Bloemcndaal, beide be
trekking hebbend op het vogelleven;
een film van het eiland Texel, dc twee
de vogelfiguren uit bosch cn duin ge
vende.
Met juist inzicht sprak Dr. Thijsse ge
durende dc vertooning van de films
niet; hij gaf een inleiding op zijn boei
ende en amusante wijze, daarbij nóch
vergetende ccn gcpas.c reclame tc
ken voor de Verceniging tot Behoud
van Natuurmonumenten noch hulde
te brengen aan den heer Burdct, die
met zooveel noesten ijver en onuit
puttelijk geduld nu reeds twintig jaar
lang het vogelleven op de gevoelige
plaat vereeuwigt.
De toehoorders maakten dus een ge
zellige studiereis door Texel, het Mek
ka voor eiken vogelliefhebber, voor el-
ken plantenliefhebber, en voor eiken
inscctenkundige; zij bestudeeren (in "t
bijzonder in den polder Waal en Burg)
het leven van de Grutto, bespieden de
broedplaatsen van de Zwartkop
meeuwen in De Steert en maakten ver»
der kennis met de elegante tureluur»
de nijdige kemphaantjes, de strandple-
viertje? en de bontbekpleviertjes, het
waterhoentje en ten slotte met den
torenvalk in de duinen.
Na de pauze kwamen ecnige vogels
aan dc beurt, die zich nog niet zoo lang
geleden in ons land hebben gevestigd,
zooals dc zwarte specht. Verder zagen
wij dc gewone specht, de wulp, de zil
vermeeuw (die in April cn Mei bij
honderden om den Westertoren en om
het Paleis op den Dam vliegen) en ten
slotte dc vroolijke spelen van den steen
uil die in oude konijnengangen leeft.
Dc voorzitter der Haarlcmsche Volks
universiteit, de heer A. H. Gerhard,
die bij het begin van den avond ge»
tuigd had van den bloei dier instelling,
welke nu ruim 1000 leden telt en ook
van de gelegenheid had gebruik ge
maakt om zijn ouden vriend Thijsse
geluk te wenschen met zijn 60en ver»
jaardag, sloot de bijeenkomst met een
woord van dank cn hulde aan de heeren
Thijssen °n Burdet.
Op 30 November as. zullen weer
films van den heer Burdct met toclich»
ting van Dr. Thijsse vertoond worden,
ten bate van het Diaconessenhuis.
HET HANDELSREGISTER.
Er zijn. zoo wordt ons verzekerd,
in dit district nog verscheidene winke
liers. die zich niet hebben laten in»
schrijven bij het Handelsregister. Op
die nalatigheid staat straf.
Dc Kantonrechter heeft nu een winke
lier in de Gjoote Houtstraat deswege
veroordeeld tot 10 gulden boete. De
maximum-straf is evenwel f 2000.
TERAARDEBESTELLING ADRIAN A
SCHRAM.
Hedenmorgen werd onder zeer groote
belangstelling ter aarde besteld, op de
Algemeene Begraafplaats aan de Klever
laan mevrouw Adriana Schram, !itt.
docioranda. sinds 1919 leerares in ge
schiedenis. en aardrijkskunde, sac het
Gymnasium alhier.
Talrijke bloemstukken dekten de groe
ve. Onder de aanwezigen merkten wij
op, behalve den rector van het Gymna
sium Dr. C. Spoelder. fa-rijke vertegen
woordigers van de plaatselijke vereeni-
ging van de Ned. Vereniging van '.eer
aren en leeraressen. bij het middelbaar
en gymnasiaal onderwijs.
Amsterdamsche Beurs
Opgegeven door de Nation. Bankvereenlghtg
Donderdag 1 October 1925
1.30 uur
1.45 uur
6% Nederland 1923
-
5% Nederland 1919
101%
Oude Vaart
Scheepvaart Unie
147
146%
Holl. Lloyd
Paketvaart
184
Oude Boot
68H
69
HolL Stoomboot
Rotterd. Lloyd
Stoomv. NederL
H. V. A.
659
658%
Java Cultuur
314
Maekubee
128% 129%
Ned. Kunstzijde
355
Holl. Kunstzijde
154-168
Oude Philips
408
Gew. Jurgens
120
119'/,
Centrale Suiker
-
166#
Kol. Bank
174%
174-175
Indische Bank
140
141
Cert. Handel Mij.
137
136%~136*A,
Gec. HolL Petr.
158
158 -159
Kon. Petroleum
380
JÏ8%-38Q%
Steel Comm.
180%
-
Marine Comm.
10
Marine pref.
33%
33%
Cult. Vorstenl.
151%
151#
Dito Actions
144
134
Compania
W
Poerworcdjo
105%
Deli Mij.
423
428%
Scnembah
500
500
Dcli Batavia
418%
418%-419%
Besoeki
-
Amsterd. Rubber
343%
Oost Java Rubber
Wai Sumatra
Lampong Sumatra
Silau Sumatra
Dcli Bat. Rubber
Scrbadjadi
Southern Rails
106
-
Wabash Common
42
4t"/u
Als eerste spreker trad op Ds. B. P.
Plantenga, president-curator van he gym
nasium, namens het gcheele instituut.
Spreker memoreerde de groote verdien
sten van mevrouw Adriana Schram, en
merkte op dat deze vrouw de hoogten
en laagten van het leven heeft gekend.
Zij kende de goede dagen en de dagen
van strijd en moeiten".
Laatste spreker was de heer M. Gun
ning namens de schoolvereeniging van
het Gymnasium. Spreker zeide, dat de
nagedachtenis van mevrouw Schram, in
dankbare herinnering zou worden be
waard.
Namens de familieleden, dankte een
broeder van de overledene voor het be
wijzen van de laatste eer.
Kantongerecht
UITSPRAKEN.
G- B-, het loopen op verboden grond
3 subs. 1 week tuchtschool; F- K.,
dem, 1 subs- 1 week tuchtschoolC-
K-, het 's avonds met een onverlicht rij»
wiel rijden, 2 subs. 1 week tucht»
schoolJ- F- R-. openbare dronken»
schap en een valsc'nen naam opgeven,
ƒ3 en f5, subs. 2 weken tuchtschool
r iedere boete C. de G-, het als be»
stuurder van een motorrijtuig op den
openbaren weg stoppen tot het in» en
uitlaten van reizigers, 3 subs- 3 dagen
hechtenisB. A- A- en N-, overtre»
ding der Handelsregisterwet, ƒ10 subs-
10 dagen hechtenis-
F. C. S., overtreding der Motor- en
Rij wiel wet f 75 subs. 10 dagen hechte
nis; A. v. S. winkelsluiting f 6 subs. 6
dagen hechtenis: F. X. A. S.. overtre
ding der Arbeidswet f 8 subs. 8 dagen
hechtenis: N. J. B. v. E.t idem, f 8
subs. 8 dagen hechtenis; J. C. H. R., het
te Haardcm als bestuurder van een
motorrijtuig, daarmede op wegen rij»
den met een snelheid van meer dan 15
K. M. per uur f 20 subs. 10 dagen hech»
tcnis.
A. C. fhet als bestuurder van een
ororrijtuig. waarmede over eea weg
wordt gereden tusschcn een half uur
na zonsondergang en een half uur voor
zonsopgang, niet zorgdragen, dit rijtuig
niet voorzien hebben van letter en
nummer f 2 subs. 1 dag hechtenis; J.
P. idem f 3 subs. 3 dagen hechtenis. H.
ran O. overtredingen der Moter en
Rijwielwct en van het reglement f 4
FEUILLETON
DE LOTGEVALLEN VAN
EEN HOFDAME
Naar het EngeUch van
C. N. en A. M. WILLIAMSON
8)
Twee politieagenten in burgerkleeding
moesten haar rijtuig bewaken en toe»
zien. dat geen 'ïarcr juweclen als fram
bozen van haar gewand werden geplukt
op het bal. waar zij natuurlijk de groot»
ste sensatie verwekt. Onder den dans
na het souper ging zij in een serre met
den Hertog de Dicugarde; en daar zij
de bewakende politieagenten had om»
gekocht (zoonis later bleek) gelukte het
haar te verdwijnen, niemand wist ooit,
hoe en waarheen.
Je zoudt denken, nietwaar, dat zulk
een verdwijning de grootste opschud»
ding moest veroorzaken? En dat was
het geval natuurlijk ook in de hoogere
kringen; maar iedereen zeide, „Dat heb
ik wel gedacht!" omdat dc Hertog de
Dicugarde tegelijkertijd verdween, zie
je.
Zij verlieten Parijs dien nacht
Jrij werd tenminste aan de Gare du
Nord gezien met een dicht geslui»r<ie.
eenvoudig gckleede dame tn heel wat
bagage. Dat hoorde men den volgen»
den dag- cn natuurlijk werd cr niet aan
getwijfeld, wie die gesluierde dame
was. Dan was er nog iets, dat niet zco
algemeen bekend was (ofschoon heel
wat rncnschcn het toch te weten kwa
men). namelijk, dat Nadive haar echt»
genoot een met potlood geschreven
brief zond. afgezonden een uur. na !at
ze van het bal verdween. Zij schreef
hem. dat zij zich nu bij den eenigen
man bevond, dien zij 0->it had be»
mind, en dat zij nu voor het eerst van
haar leven gelukkig was. Van de ju»
weelen repte zij geen woord, maar ia
een postcriptum noodigdc zij Milo uil,
echtscheiding aan te vragen. zooJst zij
den Hertog dc Dicugarde zou kunnen
trouwen. Ongelukkig voor haar en
voor prins Milo zelfis hij lid van 'n
Kerk, die geen cchtscheid r.gcn toelaat.
Je ziet dus, dat hij was cn is gebon»
den aan ccn half krankzinnige vrouw,
die hem in den steek liet om er met
een ander van door te gaan, tegelijker»
tijw zijn halve vermogen meenemend.
De meeste menschen zouJcn het paar
hebben laten volgen door de politie en
dc Prinses hebben gedwongen tcomin»
ste alle erfstukken weer terug tc ge»
ven. Maar Prins Milo was te trotsch.
Waar hij de laatste van zijn geslacht
was, kwam dat erfgoed er minder op
aan. Naudine was met hem getrouwd
>m die juweclen cn zijn vermogen. Ze
kreeg beide. Laat haar ze behouden!
dacht hij.
Zij gingen regelrecht naar Londen,
de Hertog en dc „gesluierde dame", en
later hoorde men in andere landen
van het paar. Nu en dan kwam cr een
kostbaar juweel aan de markt en er
weid gefluisterd dat Prinses Milo weer
ccn diamant of ee,n parel had ver»
kocht; maar indien de Prins het ver»
nam. zoo verried hij toch geen belang
stelling. Zoo verliep er cenige tijd. cn
toen ontmoette hij bij een bezoek aan
Engeland Lady Maud Wcntworth.
Nu zal je begrijpen, waar de tragedie
begint. Zij werden op elkaar verliefd
bij den eersten blik, hetwelk volgens
Maud dc cenige ware liefde is. Maar
dc Prins had niet het recht om lief tc
hebben cn te trouwen. Zijne principe»
verboden hem avan Nadine te schei
den, om een andere vrouw te trou
wen, zelfs als Mau's vader (die
Katholiek is) zijn dochter had toege
staan een gescheiden man tc trou
wen. Nu zijn er drie jaren voorbij ge
gaan sedert Nadine op den loop ging
cn ofschoon er eerst nu en dan geruch
ten liepen dat de hertog de Dicugarde
met een vrouw was gezien, had men
nu al langen tijd niets meer van hen
gehoord. Prins Milo dacht, dat Nadine
wel dood kon zijn, in welk geval hij
zijn vrijheid zou herkrijgen; maar o'-
schoon hij duizenden ponden uitgaf
voor nayioringen van bekwame detec»
tivcs door de gcheele wereld, konden
niets te weten komen omtrent den
Hertog de Dicugarde en zijn gezellin.
Dat verhaal vertelde Maud mij met
tranen in de oogen, toen zij aan het
einde kwam. Want dat was het ein
de. Zij en Milo hadden elkaar twen
jaar liefgehad, c-n zij zouden elkaar hnn
leven lang blijven liefhebben; maar die
liefde zou hun geen geluk brengen. Zij
waren bestemd altijd gescheiden te
zijn Nadine kan nog leven of zij kon
dood zijn Zij zouden het nooit vernc»
men. Zij hadden nu alle hoop opgege
ven. Maud had haar vader beloofd,
geen briefwisseling te houden met
Milo: maar tweemaal per jaar kwam
hij cenige weken in Engeland, en het
was goed tc weten, dat hij in hetzelfde
land was. Zij ontmoetten elkaar maar
zelden alieen; cn hij sprak nooit over
zijn liefde, behalve met zijne oogen.
Dat kon hij niet laten!
„Ik spreek cr niet over met dc men
schen", zeide zij, „maar iedereen kent
Milo's geschiedenis cn hoe wij elkaar
liefhebben. Men noemt het ccn .tragi
sche roman" cn dat is het: maar ons
lijkt net dikwijls meer tragisch dan
romantisch. Plet is zoo droevig, zoo ho«
peloos. En iemand kan maar eens jong
zijn!"
Toen kon zij zich niet langer bedwin
gen en barstte in snikken uit. Ik nam
haar in mijn armen cn trachtte haar tc
troosten door tc zeggen, dat alles nog
wel eens in orde zou komen. Maar in
mijn hart wanhoopte ik daaraan, nu dc
best detectives van Europa er niet in
waren geslaagd. Prins Milo bleef twee
dagen te Windsor cn zag Maud slechts
eens. Ik praatte eenige malen met hem;
en als hij reeds zoo innemend is als
eenvoudige kennis, hoe moet hij dan
wel zijn als minnaar? Ik beklaagde
Mand, omdat zij hem moest opgeven;
en ik had alles willen doen om haar
te helpen als dat maar mogelijk was
geweest. Maar dat was het niet. Het
leek een geval, waar niemand kon hel»
pen. Zelfs nadat Prins Milo naar het
verre Roemenie terugging, wat hij wel
dra deed, dacht ik veel aan hem.
Kort daarna gingen wij allen (dat
wil zeggen het Hof weer naar Lon»
den cn Maud leek uiterlijk even kalm
bedeesd en waardig als altijd. Maar ik
wist wel beter' Zou jij of iemand an
ders nu hebben kunnen droomen,
dat het feit. dat ik Hare Majesteit ver
gezelde om inkoopen tc doen. eenigen
invloed kon hebben op de liefdcsaan»
gelegenheden van ccn Roemeenschen
Prins? Maar wacht tot ik je van dat
uitstapje vertel, en zooals ik reeds zei
de. ik hoop. dat je dezen brief niet in
den nacht in je bed leest.
WTj zouden Warren's Magazijnen be
zoeken, een groot, pracht'g blok win
kels. waar men alles kan koopen, wat
noodig of wenschelijk is voor alle klas
sen en alle tijdperken Van het leven,
van de wieg tot het graf. Een specia
liteit i6 een doorloopendc uitstalling
van „modelhuizen", welke zij op zich
nemen na te bouwen, volgens het mo
del. dat men uitzoekt, voor vijftig pond
of vijftig duizend.
Op den dag, dat wij er heen gingen
was er een nieuw modclhuis aan toe»
gevoegd, geheel gemeubileerd en inge*
richt in den Venctiaanschen stijl der
zestiende eeuw. Dc Koningin zou het
zien, eer het publiek werd toegelaten,
en er heerschte heel wat zwijgende op
gewondenheid, ofschoon het Koninklijk
gezelschap zoogenaamd incognito
kwam.
Toen zij het Vcnctiaansche huis had
bekeken en een paar ouderwetsche din
gen had gekocht, die in haur smaak
vielen, was de Koningin gereed om weg
te gaan. daar ze nog meer tc doen
had: maar Prinses Max van Sorgcn»
berg (die in het Palcis logeerde) \sas
zoo bekoord door de Magazijnen, die
zij nog nooit had gezien, dat zij er nog
niet van kon scheiden. Eindelijk werd
er bepaald, dat dc Koningin weg zou
gaan met ccn heel voorname dame. die
tot het gezelschap behoorde, naar het
hospitaal, waar zij een ziek kind wilde
bezoeken. Ik kreeg bevel Prinses Max
te begeleiden, een vroolijke dame van
middelbaren leeftijd van het echte,
aardige Zwcedschc type en met haar
naar het paleis terug te keeren.
(Wordt vervolgd).
