HAARLEM'S DAGBLAD FLITSEN ZATERDAG 3 OCT. 1925 TWEEDE BLAD Vervolg Stadsnieuws CABARET MODERN. De openingsavond. Hij is er weer Piet Holman die dit seizoen voor den directeur. den heer \an Kasseit, de raken in het con« ccrtgchouw aan de Raaks zou leiden. Hij is er weer en dadelijk, op den opt. ningsavond, toonde hij zich de oude. gemoedelijke Piet. de prettige, cenvou. digc. beschaafde conférencier, die nooit naar een woord hoeft te zoeken, die de dingen zegt naar zijn speelsch vernuft zc hem ingeeft en een mop weet vertellen even goed als Nap de Har. maar natuurlijk weer geheel anders want als twee mcnschen hetzelfde doen. i s het daarom nog niet hetzelfde. Ja. wij twijfelen er geen OOgcnblik aan of het zal Piet Holman gelukken, weer spoedig van Modern het gezellige, in. tiamc, huiselijke cabaret te maken dat Haarlem noodig heeft. Dit is dc lof. Hij is nog geen haar veranderd, Piet Holman. Hij vermoordt nog altijd de s in verschillende woorden en maakt er een r. van (beloofde hij het publick niet klazickc muziek, als het cr om vroeg?) en gebruikt nog altijd veel tc dikwijls het woord werkelijk: „Want werkelijk het Haarlemsche publiek, dat hier werkelijk zich altijd zoo goed ge» amuscerd, heeft Dit is het standje dat toch ook in een critick thuis hoort, maar w c r k e 1 ij k goed gemeend is! Wij noemden daar straks Nap de la Mar. Hij is er ook! En hij laat natuur, lijk dc mcnschen weer schateren. Meesterlijk is toch van hem die creatie van den vader van Dr. Sticglitz. van welke rol hij nu een klein gedeelte speelde, n.l. dat. waarin hij vol span» ning is over de geboorte van zijn klein» kind. welke gewichtige gebeurtenis ieder oogenblik verwacht kan worden. Hij doet u schudden van het lachen en plotseling treffen weer accenten, die diep ontroeren en bewijzen, welk een groot en diepvoelend kunstenaar deze man is. in wien het groote publick nu eenmaal graag alleen ccn grappenmaker ziet. Dc rest van het programma is inter» nationaal: Sotomayor, dc Spannsche danseres, geeft in kleurige gewaden een ..passe double" en een potpourri«dans te genieten en de Fransche zanger Floret begaafd met uitstekende stcmmiddclcn. zingt een fox»trot „Quand un canard est amourenx" cn 'n valschc langourcusc (dc laatste door ccn loudspeaker) op dc tonen waarvan het danslustig pu» bliek zachtkains voortdcint. Jammer uat het op dezen eersten avond wat laat was geworden voor een optreden van Piet Holman als voor» drager, maar hij zal zeer zeker zijn schade heden en volgende avonden wel inhalen! Dat de populaire Tom van der Spek aan het hoofd staat van een versterkten t Jazz'band. is al bekend en dat er twee I dansruimten in de intieme, gezellige I zaal zijn, eveneens. Het zul wel weer gaan in Modern, dit seizoen: wij twijfelen er geen oogen» blik aan De goedgeslaagde openings» avond doet het beste verwachten! NED. BOND VAN TECHNICI, lieden wordt te Amsterdam in „Krasnapolsky" het eerste congres van bovengenoemde bond gehouden ter be» vestiging van de fusie van den Alg. Ned. Opzichters» cn Teckcnaarsbond, den Bond van Technici en den N'cd. Bond van MetaabTechnici tot den Ne» derlandschcn Bond van Technici (N. T. B.) Naar aanleiding van deze gebeurtenis bevat het orgaan van den Bond. „Bondsstem", heden een artikel (dat ook als vlugschrift zal verschijnen) dat vooral bestemd is voor dc ongeorgani» seerden en waarin dezen worden opge» ekt. zich aan te sluiten bij den ond. Dc Bond. zoo wordt o m. in het ar. tikel gezegd, staat voor ieder technicus en Kunstnijvere open. Door deze organi» satie zal voor betere salarissen kunnen gestreden worden, voor ziekte» en on» gevallcnverzckering en voor een betere icantie»regeling en vak»oplciding. Ook voor technische ambtenaren is plaats in den N.B.T.. daar hun bclan. gen in de commissies voor georgani» rd overleg, waarin meestal cllecn centrale ambtenarenorgamsatics won den toegelaten, in het gedrang komen. PERSONALIA. Te Leiden is bevorderd tot semi- arts dc heer J. J. van Batenburg, te. Haarlem. Bij het te Wagcningen gehouden examen voor het diploma bijenteelt, uitgaande van de vcreeniging tot be- vordering der bijenteelt in Nederland is geslaagd de heer J. Meza te Sant» poort z\an de gemeente»l*niversiteit van Amsterdam is bevorderd tot doctor in de letteren cn wijsbegeerte op proef, schrift De houding van den raadspen sionaris Simon van Slingclandt tegen» over het huis van Oranje- de heer J. A. van Arkel, geboren te Haarlem. NIEUWE ZAAK. In het perceel Riviervischmarkt 7 heeft de heer H. Sluis een zaak ge» opend in landbouw», groente, bloem» en vogelzaden. Verder verkoopt dc heer Sluis bloembollen, peulvruchten, tuinbouw.bcnoodigdheden cnz. Een zaak die in ccn stad als Haarlem, met een omgeving waar zooveel aan tuinbouw wordt gedaan, zeker recht van bestaan heeft. Dc winkel is ruim en keurig ingericht. De heer Sluis verstaat verder tic kunst om een étalage zoo in tc rich» ten. dat zc dadelijk in het oog valt Fn toch is alles zoo eenvoudig mogelijk gerangschikt, maar., smaakvol. Wc tw-ij. fclen niet of deze mooie nieuwe winkel zal dc aandacht trekken. LEGER DES HEILS- fn dc afgeloopcn weck werden aan de tehuizen voor Dakloozcn aan het Spaarne 92 cn 102, Telefoon 12435. 1540 porties voedsel en 385 nachtverblijven versttckt. CHRISTELIJKE METAALBE» WERKERS. De afdeeling Haarlem van den Chr. Metaalbewcrkcrsbond in Nederland, houdt Dinsdag 13 October een feeste» lijke propagandavergadering. Sprekers zijn de hecrcn F. Eikerbout, Bondsvoor. zitter cn H. M etselaar, van Dordrecht, districtshcstuurder. De avond zal wor» den opgeluisterd door muziek van dc muzïekclub ..Orpheus' cn voordrach» ten van den heer C. Kuyper. HEROPENING R.K. VOLKSUNIVERSI TEIT VOOn HAARLEM EN OMSTREKEN Vrijdagavond had in het gebouw Sint Bavo, de horopening plaats van de R.K. Volksuniversiteit. De Eerwaarde Heer Vlaar rector van het R.K. Lyceum alhier, heet te de aanwezigen welkom, nadai het T.rijkje van het R K Lyceum eenige nuni mere had uitgevoerd. De weleerwaarde heer Vlaar, memoreer de de een-jarige geschiedenis van de R.K. Volksuniversiteit voor Haarlem en om streken. In het bijzonder heette spreker dan wel kom pater magister, B. H. Molkenboer, van Nijmegen. Daarna hield de laatste ccn rede: „Adel verplicht", waarin hij zeide dat bij de ■mening van «en instituut als cit het noo dig is een oogenblik stil te staan bij die menschel i/ke eigenschapDrang naar weten. Deze drang ligt in leder n- menschel ijk gewed. Wetenschap diepte waaraan wij de Goddelijke herkomst herkennen. Het ie de gave -- heeft Dante gezegd «Ho der. niensch leert hoe te vereeuwigen. Al probeeren wij dien drang té bevredigen vervolgde epre ker er is ook een vermaning die doet tot 'bezinning brengen. De Apostel P au his sprak: Do wetenschap blaast op. ndero woorden, de wetenschap maakt lioovaardig. De eerste mensch viel door den drang naar weten. Vondel druks e dat zoo schoon uit in Adam in Balling schap. Maar in het zelfde werk zegt de dichter Men mag nogtars naar weten «van.' vnneer men 6lechts de paden gaat die God wijs'. In het verdere ge«ieelte van zijn rede toetste spreker zijn woorden spreekwoord: „Ledigheid is des duivels oorkussen." De rede werd met zeer levendig applaus beantwoord. De voorzitter sprak woorden van dank lot pater magister Molkenboer. Wederom voerde het strijkje van het Lyceum eenige nummers uit. Nadat nog eenige woorden namens het curator'um gesproken waren sloot de r-clor van het Lyceum de door een talrijk publiek bij gewooreie bijeenkomst. VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 412 DE ETALAGE HET STEENKOLENVERVOER- Gemeld wordt, dut naar aanleiding van aandrang der Ned- Regccring, de Directie der Ncd. Spoorwegen toegz» stemd heeft in een vrachttarief veria» ping voor stcenkolenvcrvoer uit dc Limburgsch mijnen- Er zal een veria, ging kom enin den vrachtprijs, o.a- voor z-g- convooi.zendingcn. Een etalage is een belangrijk ding, maar heeft u wel eens opgemerkt, dat een half neergelaten gordijn, een paar stel beènen en een trapje veel meer belangstelling genieten dan de voltooide etalage? (Nadruk verboden). OPENING SCHOENENMAGAZIJN. Een dezer dagen werd geopend het schoenenmagazijn van den heer Hout» kooper, gevestigd in perceel Zijl» straat 86- In de eerste plaats dient vermeld te worden, dat werkelijk alle zorg is be. steed aan het winkelintcrieur- Dit maakt in elk opzicht een smaakvollen indruk. Dc moderne aankleeding is inder. daad keurig uitgevoerd. De verlichting is uitstekend- Het geëxposeerde schoen erk komt zeer goed tot zijn recht. Talrijke bloemstukken sierden het interieur- Dc etalagekast en de gevel zijn in looien stijl gebouwd. Geen kosten erden gespaard om tot een zeer fraai geheel tc geraken. PERSONALIA. Vrijdag slaagde te Amsterdam voor het candidaatsexamen in de ge» nccskunde onze stadgenoot dc heer A- van Harreveld- I HET FILMKIJKSPEL Scala» Theater. Zooals gewoonlijk opent het pro» grnmma met een prachtige serie We» reldnicuws- Dan volgt „Fridolin ziet spoken". Dit is een nummer waarom niet gelachen maar gebruld wordt. Het gaat cr dan ook erg geheimzinnig naar toe. Als eerste nummer draait dan een drama in 5 actcn, n l. „Arme Vrouw". Het is de geschiedenis van een arm meisje, dat in kennis komt met een ingenieur- Zij is verloofd met een smid, een woesteling, die haar, toen zij hem haar woord terug vraagt, woest van- zich afstoot, zoodat zij met haar hand tegen een gloeiend merkijzer valt. Het merk staat alzoo in haar hand gebrand- Zij volgt den ingenieur, wiens vader den jongen man weer meeneemt De oude herder neemt ook zijn dochter mee naar huis, waar de smid haar ziet Als zc weigert zijn vrouw te worden, begat hij een echte gruweldaad aan haar. Een mooie speelfilm met veel goede tooneeltjes- „Tusschen twee werelden" is de ge» schiedcnis van een meisje dat tijdens den Boksed»opstand in China door een Chinees gered wordt. Later zien we haar weer ia de Chineezenwijk in een Amerikaansche stad. nog altijd bij den» zelfden Chinees- Zooals altijd in die Chineesche films gaat het nog geheim» zinnig in die kringen toe, niettemin een heel goede film. Op het tooneel twee nummersMiss' Swansonn doet zich kennen als een uit» stekende acrobate en oogstte een dank» baar applaus. Wat te zeggen van Ku=Ka»Du? Is das :n man of een stuk elastiek? Beende» n blijkt die man niet tc hebben, wel een goede dosis spierkracht Alles en alles een programma dat eel belangstelling verdient Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE Brieven schrijven is een kunst, dat weten wc allemaal wel, maar voor den Staat der Nederlanden is het geluk» kig. dat niet alleen die dc kunst ver» staan, brieven schrijven. Anders zou» den geen tien procent van de brieven van tegenwoordig verzonden worden en hoe duur zouden die dan niet de frankccring moeten betalen! Ik wil er weè voor uitkomen, dat ik de kunst van briefschrijven niet ver» sta. Zeggen, wat jc tc zeggen hebt. niet meer en niet minder, maar zóó dat het is, alsof jc tot den gcadres» sccrdc spreekt, zonder boekentaal, doch ook niet nuchter, neen dat kan ik niet cn dat leer ik ook nooit. Mijn vrouw zegt, dat zc het wel kan en ik heb nog nooit een vrouw ontmoet, die meende dat zij het zelf niet kon. nu ja: laat zc in die overtuiging gelukkig blijven. Wat zou ik er aan hebhen. om het tegen te spreken! Emma Hop» ma beweert dat zc zingen kan, goed. ze zal het voor mijn part kunnen cn vriend Hupstra denkt dat hij een goed spreker is, laat hij het zijn. cn van Stuiteren meent een geestig teckenaur te wezen, Iaat hem zijn zin hebben; als ik het tegensprak zou ik ruzie met ze krijgen cn ze zouden me toch niet ge» looven. Maar om op briefschrijven terug te komen, nergens vind jc zóóveel ver» schcidenhcid. Wij kregen onlangs uit een familie vier brieven onder de oogen. over hetzelfde onderwerp: een aan mij geadresseerd Tan miin vriend Willetn Koekkoek, een van zijn vrouw Trui Koekkoek, geboren Eeckhoorn en door een toeval kregen wc inzage van een derden brief van hun dochter Her» tha Koekkoek, gericht aan de oudste dochter van de Hopma's en alsof het nog niet genoeg was met al dat ge» koekkoek, een vierden brief van Willem Koekkoek Jr„ hun zoon, aan mijn zoon Jan Nooit komt zoo'n gelegenheid tot vergelüVenda brievenstudic ooit weer voor. Blijkbaar is mijn plicht, dit for» tuintje niet voor mij zelf alleen te hou» dën. maar er ook anderen van mee te laten genieten. Hier volgen ze dan dat ze per slot alle vier over hetzelfde handelen, kan ik niet helpen. Daar zijn het koekkoeken voor. Eerst de heer Willem Koekkoek Se» Waarde vrienden. Gij zult w^l in het ochtendblad gc« lezen hebben, dat ons huis is uitge» brand. Miin vrouw cn dochter waren op dat oogenblik niet thuis, ze hadden een invitatie om op de thee te gaan bij dc Van der Masten, zoodat Willem en ik samen in dc huiskamer rustig zaten tc lezen, toen wc opeens tegelijk een he» vige brandlucht roken cn gewaar wer» den. dat de keuken in lichte laaie stond. Het ongeluk wil. dat daar juist in een kast ccn slang ligt, die op de water» leiding kan worden aangeschroefd cn dat in een hoek van dc keuken een brandblusch.anparaat staat, zoodit wij geen van beide verdedigingsmiddelen konden bereiken. Er zat dus niets an» ders op dan alarm te maken cn den loop der dingen af te wachten, hetgeen wij deden; intusschcn konden Willem en ik nog het een cn ander, gewichtige papieren, dc bijouterieën van mijn vrouw en de familieportretten, redden, maar toen werd het ook tijd om het huis te verlaten, want er stond een sterke zuidwestenwind, zoodat het huis spoedig na dc ontdekking brandde als ccn fakkel. Hoe het vuur is aangekomen weten we niet cn kunnen wc ook niet meer nagaan. Er was dien middag natuurlijk op het gasfornuis gekookt, maar toen was alles in orde. petiolcum hebben wij niet in huis cn dc elcctrische gelei ding had geen defect, zoodat wij ge» heel cn al in het duister tasten en nan een kortsluiting of aan een samenloop van omstandigheden moeten denken Natuurlijk waren mijn vrouw en doch» ter zeer geschrokken, maar behalve een kleine znuwachtighcid heeft mijn vrouw er geen onaangename gevolgen van ondervonden. Wij logccren ni het hótcl en zijn zoekende naar huis. dat wij kunnen huren, totdat het onze weer zal zijn opgebouwd. In ieder geval zal het schade opleveren, daar wij vooral voor onzen inboedel maai matig verzekerd waren en dc assuran tie zelden het volle pond uitbetaalt. Mijn vrouw wil zelf nog schrijven, zoodat ik hiermee eindig, overtuigd van jelui vriendschappelijke deelne ming in dezen tijdelijkcn tegenspoed. Met hartelijke groeten van huis tot huis tceken ik als steeds jelui toegenegen WILLEM KOEKKOEK. Hieruit blijkt duidelijk het karakter in onzen vriend Willem. Geen woord te weinig, geen woord te veel Zake» lijk «U ccn koopman (hij handelt in buitenlandsch meel) behoort te wezen. Met dezelfde post kwam ook de brief van zijn vrouw- aan dc mijne. Die was van den volgenden inhoud. Lieve Lize, Gisteravond ïs ons een verschrikkc» lijke ramp overkomen. Verbeeld je: ons huis. de lieve woning, waarin mijn mans ouders zooveel jaren gewoond hebben, is tot den grond toe afge» brand. Dc brandweer was er vlug ge» noeg bij. maar kon zij het vuur niet meer stuiten. Je weet ik in den laat» sten tijd leed aan zenuwoverspanning, "te door deze vreeselijke gebeurte» zoodanig is toegenomen, ik onmid» dcllijk in het hotel dc Gouden Zon, je weet wel: op de Markt, schuin tegen» - ons, naar bed moest cn dokter Krimpen gehaald, die een drank heeft voorgeschreven. Willem, ik bedoel mijn man, niet de jonge Willem heeft mijn juwcelen nog kunnen redden en ben ik dankbaar, mijn herinneringen grootend eels behouden zijn. maar kon hij niet weten dat ik de mooie broche van wijlen tante Sophie in een alzonderliik doosje had geborgen, zoodat dit prachtige juweel verloren is gegaan Al onze kleeren zijn verbrand, alsook al het linnengoed, maar ben ik momenteel buiten staat, inkoopen te doen om het noodige aan te schaffen. Wij waren, Bertha en ik op de thee bij de familie van der Mast op den Zuider- sin?el cn had mevrouw juist het tweede kopje ingeschonken, toen wij in de verte het geroep: „brand, brand!" hoorden en naar het raam vliegende, een feilen vuur gloed zagen in de richting van de Markt. Van der Mast, je kent hem, geloof ik. een heel dikk» man met ccn kaal hoofd. zei maar zoo kalmweg: „het schijnt in uw buurt e wezen, mevrouw Koek koek!" maar hij bood niet aan, om eens te gaan kijken, zooals een veleefd heer toch gedaan zou hebben en ben ik ook nooit op hein gesteld geweest, hij altijd vadsig en onverschillig zijnde. Bertha, het lieve kind, opmerkende ik wat onge rust was. stelde voor te gaan zien waar de brand was, maar weigerde ik om reden een jong meisje in het gedrang cn dan nog v/el in den avond kwalijk te pas zou konten. Op eens werd er hard gebeld en meteen op de ruiten getikt. Mevrouw van dtr Mast liep de gang in en kwamen Jertha en ik achter haar aan, miin ban bonzende van angst, en zenuwachti oorgevoel. Nauwelijks was de deur geopend, ot Willem, mijn zoon, kwam binnen en zei: „ons huis staat in brand, maak u maar niet ongerust, wij zijn veilig en vader is met den comman dant van de brandweer in gesprek. Wij hebben -og wat kur.nen redden, maar er zat met dezen wind wel niets van het huis overblijven". Ik weet met wat ik gezegd of gedaan heb, maar wam weer tot mijzelf op de canapé m de huiskamer: mevrouw van der Mast bette nr-n voorhoofd met wat eau de cólogne en de anderen stonden om mij heei.: ik had een gevoel, of het huis bezen mij ingevallen was en moet maar al gezegd hebben: „och nijn !ce huis, mijn lieve huis". Dat hebben ze mij later ?rteld. Een oos later k- ar. ook mijn man en ben ik in tranen uitgebarsten, wat mij goed - edaan heeft Iedereen was vol deelneming, behalve dat dikke mon ster en eb ik mij zelf beloofd, hem nooit meer een vriendelijk woord toe te spreken. Mevrouw van der Mast was allerliefst voor ons. ze drong zoo aan althans Ber tha en ik zouden blijven logeeren. maar heb ik daarvoor vriendelijk bedankt om geen overlast aan te doen. Wij zijn daar- o'. met hun auto naar de Gouden Zon gegaan en heeft de vrouw van den ho telhouder de mooiste kamer, die met het groote balcon, voor mij en Berths laten in orde brengen; gelukkig was de kamer juist dien middag vrij gekomen. Dadelijk nadat ik te bed was gegaan kwam dokter van Krimpen en heeft hij mij kalmeerend toegesproken en een drank voorgeschre ven. waardoor ik sjxtedig in slaap ge vallen ben. Ik moet nu wegens een brandende hoofdpijn eindigen en hoop ik sjxtedig bericht van je te ontvangen. Groet ook je man van mij cn excuseer mijn beverig schrift, .trillende van zenuwen als mijn hand op dit oogenblik is. Hartelijke groeten van je liefhebbende Trui Koekkoek. P.S. Onze kanarie, je weet wel die so mooi kon fluiten, moet bij het on heil omgekomen zijn. mijn man cn zoon het ?rme dier in de eonstern-tie verge ten hebbende T. K. Mijn vrouw vond dit een heel lieven brief, niet zoo ijselijk koel als die van Koekkoek; je zag als 't ware, hoe de arme menschen geschrokken waren toen er gebeld en mele n op de ruiten gelikt werd. Het moet zijn geweest om het te besterven. Fn dan de zoen. het er zoo r uitflappende: ons h-iis sta t in brand!" Had zoo'n jongen ziin moeder en zuster niet zachtjes kunnen voor bereiden? Mannen hebben in zulke ge vallen toch maar h°el weinig echt ge voel. Zoo sprak ze cn keek daarbij mij aan. alsof ik aansprakelijk Len voor de ware of onware tekortkomingen van mijn hee- le geslacht. Nu, dan I-ad ik wei o.gwerk, als ik daarop wou ingaan, zoodat ik maar een pijp aanstak, wat altijd een goeie bliksemafleider is. „Later kwam Emma Hopma ons be zoeken en bracht den brief mee van Ber tha Koekkoek aan haar dochter. Die was als volgt: Lieve Eef, Je weet, dat er bij ons in dat vreeselijke nest van een plattelandsstadje nooit wat gebeurt; 't is altijd hetzelfde dag in, dag -uit, maar nu is er toch wat gebeurd, vreeselijk griezelig, maar wel heel inte ressant. Ons huis is afgebrand. Heb jij ooit gedacht, hoe je je voelen zou als het huis waar je in woont, waar je zelf in woont, zoo maar verbrandt? Je denkt niet aan zooiets, het is in mijn gedachten ten minste nog nooit opgeko men. dat zooiets mogelijk zou zijn. Nu is het dan gebeurd en ik ben eigenlijk een beetje teleurgesteld. Het is lang niet zoo verschrikkelijk, als je vooruit den ken zou. Het vuur heb ik niet eens ge zien. Ma wou niet dat i' er heen ging. in 't gedrang, zoo bij al die menschen. Alsof ze mij zoo maar geroofd of onder den voet geloopen zouden hebben Maar zij was erg van streek (je weet, die arme moeder is gauw overspannen en wat tobberig van aard) dus moest ik mee naar 't hotel, waar we voorloopig logee- Vriend Jan- Je zult zeker wel al van je familie gehoord hebben, dat ons huis is af» gebrand Een kunstproduct was het niet, net zoo'n huis als duizend andere huizensuites, kabinetjes, degelijk maar saai en een gevel stijl timmerman- 't Zal mij benieuwen, wat er voor in dc plaats komt. Als de oude heer goed gemutst is. neemt hij misschien een mo» dernen architect is hij slecht ge» mutst. dan krijgt onze ouwe timmer» man de opdracht- t Als je nu weten wilt of ik er ergen, vrcesclijken spijt over heb. dan zeg ik nee- 't Is misschien verschrikkelijk onaardigzoo'n oud familiehuis, w •c grootouders en jc overgrootouders zoo lang in gewoond hebben, maar hoe kan iemand nu oprecht, ik bedoel hcusch echt spijt, hebben van "t af» branden van zoo'n ouderwetsch ka» aljc. Jc weet zelf van de kceren dat jc bij mij logeerde, hoe klein de ka» mers 7,ijn cn hokkerig, met af» en op» stapjes om over te vallen cn vol lange gangen, waar je niets aan hebt; ik heb zoo vreeselijk vaak vader ge» •raagd, toch eens een nieuw, modern huis te laten bouwen, maar dan zei hij altijd maar„Och, kind. dit Is nog goed genoeg" Maar nu zal het toch indelijk gebeuren- Heerlijk, dan krijg ik zeker ook ccn mooie kamer- Zeg. vind jij mooier, blauw of donker» rood behangsel? Of denk jc. dat een eikenhouten lambrlzeering beter zou staan? Schrijf mij eens gauw, wil jc. O ja. 't spijt me vreeselijk. dc boeken die ik van jc geleend heb van Hut» chinson, zijn natuurlijk ook verbrand: ik zal ze nieuw bij den boekhandelaar ior je bestellen Schrijf mij dadelijk en geef mij goeien raad over dc kleur. Je hartelijk liefhebbende BERTH A- Twee dagen later kwam onze Jan thuis aanloopen en bracht den brief mee van Willem Koekkoek Junior, die bij zijn vader in de buitenlandschc meelzaak is, maar veel liever zou schil» deren, als zijn vader niet wijzer was. Dat doe jc maar in jc vrijen tijd." zegt lie verstandige man. „Van meel kun je leven, maar van verf niet Maar zoon heeft den brief op zijn manier geïllustreerd- Hij luidt aldus schilderij bij mij bestellen voor laat ons zeggen duizend gulden- Ook voor honderd ben ik te vinden. Mocht je mij zijn naam en adres keerend willen opgeven, dan sla ik onmiddellijk eca gat in dc lucht van plezier. Had ik het zelf voor 't zeggen, dan koos ik Berlage of een anderen mo» derne en liet hem een plan maken, maar je weet welik heb het niet breed, want ik ben nog maar bediende bij mijn vader cn het zal wel wat duren vóór ik in de firma kom- Mogelijk is dit ccn goeie gelegen» heid, om eindelijk eens een behoorlijke kamer, te krijgen, met noorderlicht, w aar ik wat teckenen cn schilderen kan- Maar mijn haren rijzen te berge als ik bedenk, hoeveel moeite het zal kosten, den ouden heer van de nood» zakelijkheid daarvan te overtuigen. Je zult, ouwe kameraad, nog een beetje geduld moeten hebben met de vijftig pop. die jc mij de vorige week geleend hebt AI mijn spullen zijn natuurlijk verbrand, ik moet alles nieuw aanschaffen en als ik dat gedaan heb ben ik dc eerste maand totaal op dc flcscl- Misschien wil de eene of andere rijke zwakzinnige bij het zien van deze vondcrschoone tcckeningen een groot Twee dozijn vrienden en kennissen hebben in den loop der jaren al be» loofd. dat ze bij evcntueele behoefte aan picturale kunst aan mij zouden denken ze zeiden allemaal, dat ik in de toekomst vast en zeker Rembrandt zou evenaren, maar zulke beloften zijn gebleken veel geschreeuw en weinig wol te zijn. Tot ziens, vriend John Ik zou niets liever willen, dan jou, je lieftallige vrouwtje, aan wie ik mijn respect ver» zoek en je schatten van kinderen, eens te komen opzoeken en aldus voor een etmaal dit duffe hotel tc ontvluchten, maar ik heb geen reisgeld, ik weet niet waar ik het vandaan moet halen, kortom, ik zie er geen gat in. Een ferme handdruk van t-fc WILLEM. Hiermee is het relaas compleet- Wie nog meer van den fameusen brand bij de Koekkoeks weten wil, geve mij zijn naam cn adres op en ik zal voor hem het uitvoerig rapport van d<t ndweer aanvragen- FIDELIt

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1925 | | pagina 5