HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
fransche taal, fransche letterkunde,
fransche kunst fransche geest
FLITSEN
binnenland
vereenïgTng van
spoorwegartsen
de lotgevallen van
een hofdame
DINSDAG 13 OCT. 1925
TWEEDE BLAD
Ni het eindigen van den zomertijd
•chijnt het ons 10e, alsol plotseling met
een slag de deer did'tvilt achter den
zomer; de lange avonden beginnen op
eons, schijnbaar zonder schemering tu
wij denken weer aan boeken en cursus
sen. vergaderingen en voordrachten,
concerten en voorstellingen. De kens
is groot, maar v-ij moeten haar doen.
Laat ik ieder, die sympathie gevoelt
voor Franschc t.uL voor Franschen
geest, opwekken die te komen genieten
in het ccnigc milieu, waar die te vinden
zijn, de Alliance fran^aise,
lk weet wel, dat er bij velen bestaat
niet een tegenzin, maar zekere schroom,
misschien zelfs wel angstvalligheid om
aach te begeven in een transchcn kring,
ook al wordt die uitsluitend door Ne-
derlanders gevonnd. zoodat vaak de
n;e vreemdeling de conférencier zelf
ie komt spreken over zijn Find.
Waaraan is die aarzeling toe te schrij
ven? Niet aan de vrees betrokken te
worden in politiek, want die is en werd
er nooit beociei d Zelfs met m de da»
gen van den oorlog. toen de Alliance
tran^aise te Haarkr.i ecu van de wei-
a»g« comités was, die ziin werk voort
zette, io weerwil van de groote moei
lijkheden, die daarmee verbonden wa
ren. Wij zijn daar wat trotsch op. maar
zyn nooit en ook toen niet. afgeweken
van het doel om bekendheid te geven
aan de bekoring van de Fransche taal
en de Fransche letterkunde. Zelfs van»
neer in de pauze de conférencier in
droefheid zijn nood klaagde over gele-
den verliezen in den familiekring, gelijk
Michel, de vermaarde conservator van
het Louvre, zoodra hij weer sprak tot
de leden, was dat verdriet weggedrongen
en gewaagde h:j alleen van de kunst, de
geschiedenis, de letterkunde van zijn ge
liefd land.
En wanneer toen de politiek al achter
wege bleef, hos zou zij dan nu op het
podium verschijnen, terwijl de vijanden
van vroeger de formules trachten te
■vinden voor vredelievende samenwer
king In de toekomst? Neen waarlijk, de
avonden van de Alliance lrun$aisc heb»
ben met politiek niets van doen.
Zouden het dan «Ie kosten zjj'n van
bet lidmaatschap? Als dat zoo ware.
dan is die vrees ongegrond. Zeker, ik
weet het wel, de toestand van heden
brengt mee de sfuivers om to keeren
en de guldens zorgvuldig te tellen. Maar
ook wie zorgvuldig met zijn budget re»
kenen moet. blijft er van overtuigd, dat
hij voor de ontwikkeling van zijn geest
v. at overhebben zal. En hoe zou hij
daarin beter slagen, dan door af en toe
te komen tot het ongewone, het bijzon»
dcrc. dat gelegen i» in de beschaving
van een ander, van een grooi en geestig
volk? Juist om het mogelijk te maken,
dat de möcder er heengaat met haar
dochter, de zoon met zijn vader, is de
contribute zoo ingericht, -dat wanneer
men eenmaal over den toch nog beschei
den prjjs van vijf gulden voor de hoofd
kaart is hcengesUpt. do volgende di«
plorna's voor huisgenootcn voor een bij
zonder kleine opoffering to krijgen zijn;
idc eérste bijkaart kost dan drie gulden
en alle volgende bijkaarten niet meer
'dan twee gulden pe^ stuk, Stel dat een
vader en moeder met drie kinderen (en
het zijn juist de families, die wij zoo
gaarne zien) zich bij ons voor bet lid
maatschap kwamen aanmelden, dan zou
dit gezin van minstens zes FraOsche
avonden genieten voor veertien gulden.
Ik zou wulen vragen: kan het goedkoo»
fier? Neen. de kosten kunnen de oor
zaak van de schroomvalligheid niet zijn.;
Evenmin, daf er een onvertogen woord
zal worden vernomen. Ten onrechte
wordt het Fransche volk uit sommige
toeken van Europa, die daarmee hunne
onzuivere bedoelingen wel zullen heb
ben, beticht van lichtzinnigheid en licht
vaardigheid. Op den bodem van hef Fran
sche hart rast de ernst des levens, niet
den eenvoud van het dagelijksch bestaan
en de gehechtheid aan den geboortegrond;
toe weinig Franschen hebt gij, die rond
zwierf door haK F.uropa, op uw weg
ontmoet! De Franschman is bescheiden,
tij wacht af, dringt zich nooit op, over
rompelt u niet; nadert gii hem, hij is
vriendelijk en wellevend. Hij is nfkeerig
van de reclame en roept zijn talent niet
•it. Hij is. om het in één woord te zeg
gen; beschaald.
Daarom zal niemand oo'l een woord,
dat de Schreei nief over moest, van een
conférencier der Alliance i'ran?aise boo
ten Hier k3fl waarlijk de moeder haar
opgroeiende dochten vrijelijk meebren-
fen. Als zij zelf niet komt en hare fami-
cledeu evenmin verschijnen. dan is dit
vaak toe te 6clirijven aan de vrees, dat
zij «W-n spreker niet zullen kunnen vol
gen Herinneren zij zich niet uit haar
schooltijd hoe moeilijk liet Fransch is
geweest? Van hot Dwtsch kon men nog
acl eens wal manen (de overeenkomstige
woorden haakten gemakkelijk tn het ge
heugen vast) bij het Engelsch kwam de
eenvoudige zinsbouw veel bezwaren tege
moet Maar het Fiansch stond zoo apart
\X ie het niet kende, wist er niet van. Op
deze grenzen werd niet gesmokkeld. En
zoo zijn cr tientallen, honderden, die na
hun school lijd wel een I ranselt boek kun
nen lezen, maar voor geen geld ter we
reld zich zouden wagen aan een Fransch
gesprek en er daarom van overtuigd zijn,
dat zij den Franlchen spreker onmoge-
'lijk zullen kunnen volgen. Dat radde
Fransch!.Zij hebben te Parijs allicht wd
eens een paar Franschen samen hooren
converseeren en geduizeld van de snel
heid van tongslag, die liet bun onmoge
lijk maakte, er iets van te verstaan.
Ei ja, maar de Franschman te Parijs
is de conférencier in het vreemde land
met. Hij weet toch ook wet (al slaat hij
verbaasd over de talenkennis der Neder
landers) dat bij dezen boog niet te sterk
mag spannen en dat hij langzaam spre
ken moet. Daartoe dwingt bovendien al
het podium. Men spreekt een groot ge
hoor niet toe in sneltreinvaart: het zou
met kunnen volgen, zeil; niet wanneer
spieker en toehoorders dezelfde moeder
taal hadden. Nu durf ik dus zeggen:
iedereen, die een Fransch boek zonder al
Ie veel zwarigheid lezen -an. is ook in
staat, de conférenciers van de AMiance
franjeise te volgen.
Fn dat de toehoorders Fransch zullen
spreken, verwacht niemand. De wachter
aan de deur controleert de diploma's met
een echt Nederlandsch: ..asjeblief me
vrouw. gaat n binnen, meneer'; de leden
van het bestuur gesteld, dat men die noo-
dig beeft, denken er niet aan. zich zoo
aan te 6tellen, dat zij iets anders dan
Nederlandsch zouden spreken tegenover
geboren Nederlanders. Het Fransch komt
alleen van het podium en daar Hijsen im
mers de toehoorders vandaan!
Als de schroom nu nóg nief overwon
nen zou wezen, dan moet het aan de on
derwerpen van de Fransche avonden lig
gen. Welaan, laat ons het programma
voor den komenden winter bekijken. Het
begint met een avoml van Fransche mu
ziek door Mei. Swaan en den heer Ley-
densdorlf. twee Nederlanders, als voorbe
reiding voor het Fransche woord na
derhand. Dan volgen Alice en Alfred de
CJauzel met Antoinette Valuard, die ons
waarlijk met zullen bezighouden met
duffe folianten; hun onderwerp is bet
Fransche hed. gespeeld, gezongen, ge
danst in het costuum der tijdperken, van
d«t glorieuzen tijd der troubadours af
tot aan de dadaïsten toe.
Dan, in December, het Fransche
woord: Paul Valèry, met letterkundige
herinneringes) en in Januari opnieuw
muziek van Lucien de Flagnv. René
Herent en Madame Scvnpé. van de
Opera Comique. Een kunstavond door
Louis Gillet met lichtbeelden in
Februari. Madame Hélènc Vacaresco,
dc bekende Roemeensche prinses, over
de legenden van haar land en tot slot
Louis Vuilleraln en Madame Vuillomin
Gabriel Fauré en rijn werk of
over de muzirfc in Frankrijk in de ze
ventiende eeuw. Als de kas het toe
laat (en het bestuur heeft goede ver
wachting dat dit aoo zijn zal) dan ko
men hierbij medewerken vijf leden van
het Residentie-orkest, met instrumen
ten. die wij maar zelden hooren: het
davecio (de oude piano), de quiufon, een
snaar-instrument, de viola da braccio, de
viola d'amore, de viola da gamba.
Is dit nu ccd zwaar programma? Van
itoffige gclccndcn en gewichtige betoo»
gen? Of is het dc Fransche geest op
zijn geheele terrein: muziek, beelden
de kunst, letterkunde, telkens in afwis
seling? Ik zou mccncn van het laatste.
En met hoe wodnig Frnnsch kan men
zich op dit programma inschepen.
Nu moeten wij een misverstand,
voordat het ontstaat, den afschuwelij
ken hals omdraaien. Wanneer ik hier
geschreven heb over schroomvalligheid
cn bezweren, dan wil dat waarlijk niet
zeggen: het gaat dc Alfa'tnce fratijaise
te Haarlem slecht. Neen, het is geen
noodkreet. Tegenover Amsterdam en
den Haag maakt Haarlem met 250 1c.
den een schitterend figuur. Wij zijn we!
tevreden, maar niet voldaan. Nooit vol
daan. Hoe meer leden, hoe br*er confe
rences en uitvoeringen. Hoe meer leden.
Iioc meer mcnschcn. die zich verkw ik
ken aan den Franschen geest, die luch
tig is zonder ondegelijk te zijn, drc uit»
gedrukt wordt In dc taal. waarvan Ik I
met aarzel tc zeggen, d.it zij de mooist.-
der wereld is cn in klanken van de i
croomdste musioi. die dc geschiede VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 420
nis in haar registers ocwaart.
'J ussabcn tal van kloine zorgen en
nu oh tere mocilijkhodtn door, is een
Fransche avond verfrisschend als de
stralen van een fontein, geurig als het
eikenloof van deze najaarsdagen. Het
zou overbodig zijn, <Jaar nog iets bij
to voegen en ik moet daairvan des tc
eerder terugschrikken, omdat 'c
Fransche beschaving hare aantrekkelijk
heid ondcrc anderen juist in hare ma.
tigmg vindt en in het gracicuse even»
wjcht det noch tc veel, noch te weinig
verdraagt.
Misschien vinden aspirant-leden het
gemakkelijk, wanneer ik zeg. dat ik
de, waarlijk gaarne bereidwillige, per.- Lia: zich vallen in de zitplaats
nmgmccstcr ben. vlak achter de voordeur van
J. C. P. tram en opent zijn krant
DE VOORSTE PLAATS
Van Leningrad naar ons
land terug
Onaangename ervaring var
een Nederlandsch Hoogleeraar
Prof. dr. J. V. van VVijhe te Gro
ningen. die als afgevaardigde van zijn
omvcrriteit de feesten ter gelegenheid
van het 200-jarig bestaan van dc univer
siteit te Leningrad had meegemaakt, is
op zijn terugkeer in Letland opgehou
den.
Nuar hij aan do Prov. Grort. Crt.
mededeelde, was prof. van Wijhe den
14en Sept. des naohts om half twaalf
uit Moskou vertrokken en arriveerde
oen volgenden avond om 10 uur in het
Lettschc stadje Zilupc. ..Daar, op de
grens", vertelde de hooglccraar, „werd
mijn pas gevraagd. Tot mijn groote
vorwondering zeide men toen, dat lk
geen visum had voor de terugreis. Men
wilde mij daarom niet toestaan naar
Riga door te reizen, zoodat lk in een
der houten hutten van het dorp moest
overnachten. Evenals allo Russische
hutten, bestonden ook hier de wanden
uit opeengestapelde balkc-n met een
houten dak, op de manier van de Arkc
Noach.
Naast de gelagkamer waren 3 of 4
logeerkamers, allen drie passen lang en
broed. De mijne werd bijna geheel in»
genomen door twee bedden met een
nauwe opening er tueachen waarin geen
plaats was voor een waschtafcL Het
z-g. hotel werd gehouden door een
Joodsehe vrouw met twee dienstmeis
jes. Het wassohen moest den volgen»
den dag geschieden in een z.g. keuken
onder een fonteintje. Ik had den vorigen
nccht naar het ministerie van buiten»
landscho zaken rn Riga getelegrafeerd.
Het blcok mij dat de wegen in het
dorp onbegaanbaar waren. Over de
slooten waren planken gelogd, die als
voetpad dieast deden. In het dorp was
niets anders tc zien dan hutten. Ik
bleef daarom maar in mijn kamer met
mijn boeken cn vergeleek mijn toestand
met dien van Mcosjikof, -zooals die
als banneling m een houten hut in
Siberic door den schilder Rrpin is
weergegeven, 's Avonds om 10 uur kon
»fe gelukkig verder reizen.
Blijkbaar tracht men op deze wijze
een slaatje uit de passcerend© reizigers
te slaan. Ik moest den volgenden dag
12 Hollandsohe guldens waarvoor
voorkeur scheen tc hebben als
boete storten.
De consul had mij verzekerd, dat al-
los in orde was en toen ik dat te Zi>
lupc meedeelde was het antwoord:
.Dat kan wel zoo zijn, maar het visum
■oor dc terugreis stsiat cr niot op". De
Duit&chers. waarmede ik van Moskou
ie. ii-iódcn dit blijkbaar reeds ge
weten. daar zij op hun pas .^retour"
hadden staan. Ik heb den consul te
Berlijn het gebeurde verteld eet deze zal
het vervolg alle passen voor die
landen weigeren, als daarop niet iet*
dergelijks voorkomt.
CONFERENTIE INTERNATIONAAL
PRIVAAT RECHT.
Tc Den Haag is Maandagmiddag in
het Vredespaleis geopend de vijfde con
ferentie betreffende het internationaal
Privaatrecht met een rede Van den mi»
nistcr van justitie Mr. Sehokking.
Benoemd is als voorzitter der confe»
rend» jnr. B. C. J, l.oddcr. de eerste ge»
delegeerde van Nederland.
GEVAARLIJKE GRAP.
De lieer D. uit Utrecht reed op zijn
motorrijwiel eenigen tijd zig-zag over
den Utrcchtschen weg onder Maartens
dijk. viel ten slotte niet zijn motor en
bleef, uit het hoofd bloedend, liggen.
Hij klaagde bovendien over hevige pijn
in dc borst Dr. Steyling aehttc dc over»
brenging naar het ziekenhuis te Utrecht
noodzakelijk.
dc krant zoo dat hij niet»
tegenstaande dc tocht kan blijven
lezen en wou dat iemand de xleur
sloot
voelt zich onprettig en kijkt ofl houdt zich eenigen tijd bezig mctl tracht de deur met zijn teen tc
er geen conducteur in de buurt is| het verwijderen van een stofjej sluiten zonder de pakjes op zijn
om die deur te sluiten
de deur blijft niet dicht, maar .neemt zijn pakjes en dc krant in
«iaat weer open. een oude dame I een hand en sluit de deur massief
bijna een zenuwtoeval bezorgen» met dc andere, waarop dc oude
de I dame weer opschrikt
neemt zijn plaats weer in op het
oogenblik dat een passagier in»
stapt en dc deur openlaat.
(Nadruk verboden).
De voorstellen der
Mijndirecties
De Alg. Ned. Bond legt er
zich bij neer
Uit Heerlen wordt aan De Courant
gemeld, dat een congres van den Alg-
Ned. Mijnwerkcrsbond de laatste voor
stellen van de Mijndirecties behandelde.
Het congres was van oordeel, gezien
het gebrek aan overeenstemming tus»
schen cle organisaties over daadwerke
lijk verzet, de thans getroffen regeling
te moeten aanvaarden, met dien ver»
stande. dat de verlengde werktijd op
Zaterdag wordt beschouwd als van tij»
delijken aard. Telkens zal. na verloop
nog nader vast te stellen termij
nen, in dc contact-commissie moeten
■orden nagegaan of do verlenging nog
noodzakelijk ïs-
Mct algcmcene stemmen werd be»
sloTen, dat de vertegenwoordigers in de
contactcommissie, deze uitspraak van
het congres zal mededcelcn.
HOLLANDSCHE KOLEN NAAR
DUITSCHLAND?
Uit Heerlen bericht men aan de Tel.
dat hoogstwaarschijnlijk de invoerver
gunning van Nederlandsche kolen naar
Duitachland uitgebreid zal worden. Een
belangrijk grooter kwantum zal vermoe»
delijk toegestaan worden.
De mogelijkheid bestaat, dat er een
.crccnkomst zal worden gesloten,
waardoor de invoer van kolen uit
DuitscMand naar Nederland een zekere
limiet niet zal overschrijden.
INVOERRECHT OP STAALDRAAD»
KABELS.
Volgens het „Hbl." heeft de Tarief»
commissie naar aanleiding van Ingezon
den requesten beslist, dat staaldraadka
bels, die volgens de nieuwe tariefwet
met 8 pCt. werden belast, indien zij niet
uitsluitend uit staal waren samengesteld
voortaan, evenals vóór de jongste ver
hooging der invoerrechten het geval was
zullen zijn vrijgesteld van inkomende
rechten.
ONVERANTWOORDELIJK.
Een houtkoopman te Reuver liet zich,
zittende op zijn rijwiel. Zaterdagnamid
dag door een vrachtauto langs den
rijksweg voorttrekken. Ter hoogte van
Reuver liet hij de vrachtauto los om
vrij verder tc rijden. Juist toen hij ach
ter dc vrachtauto vandaan kwam, pas=
sccrde een luxe auto. die hem aanreed
en omver wierp met het gevolg dat hij
kort na dien overleed.
Noodlanding van een
marinevliegtuig
Het vliegtuig vernield
Maandagmorgen is een marine land»
vliegtuig, behoorende tot de vJjoghaven
de Kooi tc Don Helder, bij een nood»
landing in dc buurt van Alkmaar-ver»
nicld. Dc inzittenden bekwamen geen
letsel.
Zij waren op weg vla Soesterbcrg
naar Waalhaven.
Herdenking 50»jarig bestaan
A.s. Zaterdag herdenkt de Neder»
landschc Wrceniging van spoorwegart
sen haar 50»jarag bestaan. In het Pavil*
joen Vondelpark te Amsterdam wordt
's middags halfvier een vergadering
gehouden waarin dr. H. H. Postuma,
uit Loeneoiren fe&strédo zal uitspre
ken. Dr. P. M. van Wulftcn Pafthe,
te Utrcaht, zal een voordracht houden
over de taak van de geneeskundigen
in groote bedrijven. Daarna wordt ge
recipieerd cn vervolgens zullen de le»
den zich aan een feestmaaltijd ver»
eenigen.
TRAGISCH- Het 12»jarig zoon
tje van den heer F. te Kampen zou gaan
fietsen, waartoe hij het rijwiel uit de
schuur ging halen. Eenigen tijd later
vond men echter den knaap in de
schnur levenloos naast het rijwiel lig
gen^ Een hartverlamming heeft waar
schijnlijk een einde aan dit jonge leven
gemaakt.
DE WENSCHEN' VAN HET
MARINEPERSONEEL.
Op ee nle den Helder gehouden ge
combineerde vergadering van de beslu-
dcr onderscheidene bonden cn ver»
ecr.igingen van marinepersoneel bene»
den den rang van officier is besloten ie
trachten alsnog een uitkeering ineens te
verkrijgen.
Verder is besloten te ijveren er voor,
dat de regeling van de bezoldiging van
het militaire personeel der zeemacht,
welke vóór 1 Jan. 1925 cn sinds 1 Ja
nuari 1920 heeft gegolden, weder in de
plaats trede van dc thans geldende re»
geling. welke zoo weinig financieel pers»
Iiectlef biedt en in verband met de te
age salarisbedragen door het personeel
algemeen wordt veroordeeld.
President Ebert's graf
Beplant door een kweeker
uit Naarden
Naar vrij vernemen heeft de Naarden-
sche bloemkweelcersfirma J. Smit en
Co. in opdracht van de stad Heidelberg
het graf van den Duitschen Rijks
president Ebert beplant»
ERNSTIGE MISHANDELING.
In een café te Vecnendaal heeft Zater»
dag J. S. \V. van Engelenburg ernstig
toegetakeld met een mes- Het slacht
offer is Zondag naar het ziekenhuis te
Utrecht vervoerd zijn toestand is ern»
stïg- S. zou Maandagmorgen ter be
schikking van de justitie te Arnhem
worden, gesteld.
EEN OPENLUCHTSCHOOL
INTERNAAT.
Op „Zonnestraal" het landgoed van
het Diamantbewerkers „Koperen Ste»
lenfonds" tusschen Hilversum én Loos»
drecht, heeft de overdracht plaats ge»
had aan de Vereeniging voor Open»
luchtseholen van een stuk helde, ter
stichting van een Openluchtschool-In-
ternaat.
Verkeersongevallen
Door een auto aan
gereden.
Op den Amsterdsmschen straatweg
onder Naarden is mej- B„ uit Bussum,
die daar fietsende was, door een auto
aangereden. Ze slingerde van haar fiets
af en werd met een hevig bloedende
hoofdwonde opgenomen. Haar toe
stand is vrij ernstig. De auto reed door,
zonder zich met het geval te bemoeien.
Van het paard gestort-
Zondag is dc heer W. F. Gaymans,
directeur van de Hilversumsche ma
nege op ccn rit over de heide bij de
Crailoschc brug van, het paard gestort,
toen het dier in een gat trapte. Hij
Werd inwendig vrij ernstig gewond naar
de R-K, Ziekenvcrnlecing overge»
bracht.
Motorongeluk-
Zaterdagavond had dr- K. A. ten
Bosch, uit Terborg. het ongeluk met zijn
motor in een scherpe bocht op den
Varsseveldschen weg aldaar tc. slippen,
waardoor hij tegen een boom sloeg en
daarbij een paar ribben kneusde, een
schouderontwrichting en ernstige hoofd
wonde opliep. Per auto werd hij naar
zijn woning vervoerd.
FEUILLETON
Naar het EngeUch van
C. N. en A. M. WILLIAMSON
18)
Er waren zooveel verschillende soor
ten uniformen op het bol. dat ze de
lange kamer prachtig versierden. Ka
pitein O'Malley was ren der oudste
dansers (jc kunt je dus voorstellen,
hoe jong de meestcn van hen waren:
hij is nog geen zes en twintig); cn de
jongens, die uit Woolwich kwamen,
zagen erg tegen hem op, voor hen was
hij natuurlijk ccn held.
Ik heb nog nooit zoo van dansen gc»
noten, niet alleen omdat de vloer on
verbeterlijk was, maar ook omdat mijn
dansers dat waren: en jc moet je niet
ergeren, (dat deed Mrs. Guest ook
niet), als ik je zeg. dat i'-. .-es keer heb
gedanst met Kapitein O'Malley. die dc
knapste in de zaal was. Ik soupeerde
met hem dat wil zeggen met hem cn
Mrs. Guest cn „Charlie cn het was
alleraardigst. Het sehijnt, dat de bak
dc op een na grootste kamer is een
reusachtige 7aal met vrecselijk groote
zuilén welke bekend is om hare
prachtige zilveien schepen cn Nclson»
zuilen cn natuurlijk talloozc bekers.
Aardige kleine jongens in het blauw
met blinkende knoOpcn en witte hand»
schoenen brachten ons allerlei eet»
waren; cn omdat zij het bpl heel lang
wilden laten duren, hadden onze gast
vrije zeelieden alle klokken stil laten
staan. Wij hadden om twee uur wil»
len vertrekken: cn de auto was een
kwartier eerder besteld: maar wij
hadden zooveel pret, dat wij niet aan
den tijd dachten, daar de klokken ons
er niet aan herinnerden; 't Slcek la»
«er. dat wij gebleven waren tot den
l.mtsten dans. Daarin konden we ons
niet vergissen, want het uitstekende
muziekkorps begon het volkslied te
spelen, zoodra hij gedaan was; en alle
mannen in dc verschillende uniformen
stonden op cn stelden zich in postuur
met zooveel geestdrift, dat mij dc tra»
ncn haast in dc oogen kwamen. Op
hetzelfde oogenblik dacht ik cr aan,
dat het heel laat moest zijn cn „Kitty"
cn ik keerden ons om cn zagen elkaar
vragend aans
Daarna drongen wij niet alleen aan
op ons vertrek, maar vertrokken ter»
stond; wat wil zeggen. „Charlie" en ka»
pitcin O Mallcy geleidden ons naar de
deur. waar wij verwachtten, dat Mrs.
Guest's prachtige auto op zijn beurt
zou voorrijden, om ons gemakkelijk
nanr Londen terug tc brengen.
Er waren heel wat andere, minder
prachtige rijtuigen: groote eigen auto's-,
kleine snelle taxi's, eenvoudige cn
toch deftige clectrischc wagens cn ccn
overvloed van andere rijtuigen ver»
trokken cn nog steeds kwam cr niets
voor ons. Eindelijk, nadat wij meer dan
een half uur hadden gewacht cn kapi»
tem O'Malley en Cnarlic Brincke in
alle mogelijke richtingen nasporingen
hadden gedaan, begonnen wij te begrij»
pen. dat er de een of andere vergissing
in het spel was een zonderlinge ver»
gissing, omdat er niet de minste ver
ontschuldiging voor schccn te bestaan.
Toen wij eindelijk de hoop opgaven
cn krijgsraad hielden, waren alle auto's
cn rijtuigen verdwenen; cr was zelfs
geen enkele vigclantc oneer tc zien. Wat
nu tc doen, was dc i- Kapitein
O'Malley trachtte Mrs. Guest op te
beuren (ik had dat niet noodig) door
tc zeggen, dat hij en Charlie wel spoe»
dig een voertuig zouden vinden, dat
on# naar huis kon brengen, ai was het
ook maar een „aapje"; cn dc afstand
was niet groot niet grooter dan
twaalf mijl.
Charlie, die Greenwich beter kende
dan zijn neef „Don", vloog weg en liet
zich door anderen bijstaan In net zoc»
ken in koetshuizen naar iets met
wielen, terwijl Teddy O'Malley, cn ccn
vriend van Kitty, de kapitein ter zee
I.anc, bij ons bleven. Zoo verliep er
weer ccn half uur cn toen keerde Char*
lie terug, zoo terneergeslagen cn moe»
dcloos, alsof onze tegenspoed zijn
schuld was.
Hij had ziin best wel gedaan en had
zelfs gctclcphoncerd naar Londen,
maar cr was niets voor ons *c krijger
zelfs geen kruiwagen!
„Nu, ik moet naar huis, al zou ik er
ook heen loopen," riep Kitty Guest;
„want mijn moeder logeert bij mij, en
zij is vrcesclijk zenuwachtig cn niet
heel sterk. Ik heb beloofd, nog bven bij
haar te komen, als ik terug was, zelfs
als ik haar wakker moest maken; als
het dus morgen wordt en zij hoort, dat
ik niet thuis ben. dan zal zij ziek wor»
den van angst. Zij zal denken, dat wij
een ongeluk met den auto hebben ge»
kregen
Daarop zeide ik, dat ik ook niet gaarne
Lady Belliogton ongerust zou maken,
want zij, hoewel een dappere, oude da
me, was van meening, dat automobielen
een vreeselijke uitvinding waren. „Zou
den we niet kunnen loopen?" stelde ik
voor. ,,'t Is prachtig weer, er is geen
wolkje aan de lucht, en ik zou wel naar
de sterren kunnen dansen, zonder ver
moeid te worden. De geheele afstand is
slechts twaalf mijlen, zegl u; en als wij
Londen maar eenmaal hebben bereikt",
zullen wij zeker wel een vigelanie oni-
In plaats van mij net al te raden, sche
nen Teddy OMalley en Kapitein Lane
dit een een uitstekend denkbeeld te vin
den, waardoor de arme Charlie heel wat
werd opgemonterd; en eindelijk, na ecnig
verder overleg, gingen wij met ons vij
ven op weg langs eentonige ijzeren hek
ken en tramlijnen. Langzamerhand scheen
het ons toe. dat wij reeds uren hadden
geloopen in hel halhlonkcr onder een
bewolkte lucht want ofschoon het eene
warme tiacht was begon 't na een poosje
te regenen.
Wij bevonden ons toen op een land
weg; cn zelfs onze opgewektheid was
niet bestand tegen een plotselinge stort
bui op onze mooie japonnen en satijnen
mantels
„Wij moeten een rijtuig vinden, of ik
pleeg inbraak in de naastbiigelegen boer
derij," had Kapitein O'Malley juist ge
zegd, toen Charlie uitriep: „Wat is dat?"
„Dat" was een groote. rammelende
huifkar, waarvan het grauwe wagenkleed
een spookaehtigen indruk maakte in de
halve duisternis, toen ze langzaam van
een zijweg op den onzen rolde.
„Hoera!' riep Teddy O'Malley uiL
„Daan is een groentekar op weg" naar
Govent Garden. Wij zullen zc praaien
en ons aan boord laten nemen".
„Hola!" riep Charlie en liep dn kar
achterna, die een hoek had omgeslagen
niet ver voor ons. Spoedig bereikte hij
ze, maar in plaats van stil te houden
zooals wij verwachtteu van het groote,
rammelende monster begon het tot
onze verbazing sneller tc lijden, zoodai
Charlie weldra achterbleef. Blijkbaar had
de voerman de zweep over de paarden
gelegd, zeedat hun stap in een draf was
overgegaan.
„Wat een akelige vent!" zeide Kapitein
Lane.
„Misschien'veronderstelde Kitty.
„houdt hij Charlie voor een struikroovér
die hem zijne groenten oi zijn leven komt
vragen
Wat hij cellier mocht denken, het was
duidelijk, dat Charlie er zich niet door
liet afschrikken. Hij liep de kar achterna,
en ofschoon wij, scherp in de duisternis
turend, konden zien, dat de paarden plot
seling (waarschijnlijk tegen hun zin) tot
een draf waren overgegaan, haalde de
jongen het voertuig in en sprong zelfs
aan boor Wat er verder gebeurde, kon
den wij ioen slechts gissen; maar weldra
bleef de kar stilstaan en Charlie's stem
riep ons toe: ,,'t Is in orde! Komt maar!"
Wij kwamen dus; en toen wij dicht ge
noeg bij waren, zagen wij, dat het wer
kelijk eer, pracht van een kar was, met
een groote zeildoek over hoepels getrok
ken en van voren vastgemaakt
„Ik heb hem gezegd, dat hij' ons
moest opnemen, anders zouden wij den
ken dut zijn kar vol verborgen moor
denaars was." zeide Charlie, hijgend na
zijn wedloop.
„Hij" was een man in boersche Wee
ding, maar met het gez.icht van ccn
stedeling. Dat was mijn eerste in»
druk van den voerman der kar. toen
ik hem vao bij het licht zijner flauw
brandende lantaarns: maar geen der
anderen scheen iets bijzonders aan hem
te zien. Kapitein O'Malley zette dc uit»
legging voort, waarmee Charlie was be
gonnen cn zeide den man, dut hij cr
goed voor zou worden betaald, ais hij
ons bracht naar dc stad of zoover, dat
wij een sneller, zoo niet beter vervoer»
middel konden vinden.
(Wordt vervolgd).
