Haarlem's Dagblad | 1925 | 5 november 1925 | pagina 5

THERMOGENE

HAARLEM'S DAGBLAD

OM ONS HEEN

FLITSEN

'RHEUMATIEK

DONDERDAG 5 NOV. 1925 TWEEDE BLAD

Het is toch een vreemd geval, dat de
meeste Raadsstukken zoo laat komen.
Ka een Raadsvergadering komt er da»
gen, soms weken lang. niets; daarna
druppelt er af en toe een voorstelletje
uit den trechter en eindelijk laat het
Stadhuis op den Zaterdag vóór de vol»
gende vergadering een heel stortvloedjc
los, met het gevolg, dat Raadsleden, die
geen tijd hebben gehad (of geen zin
in een bepaald voorstel) altijd de late
rondzending gebruiken als een middel
tot uitstel. Het zal wel wezen, dat het
niet anders kan, maar een zwak punt
is het in de wapenrusting van B. en NV

Zoo ging het dezen keer weer met
het voorstel van B. en NV. over den n.i«
zorg voor zwakzinnigen en de slooping
van de kommiczcnhuisjes op de Grootc
Houtbrug. De lieer Scholl verzocht, het
eerste voorstel daarom aan te houden,
maar kreeg zijn zin niet; het voorstel
werd met 21 tegen 11 stemmen verwor»
pen. Toen kwamen er verschillende
grieven van de fractie tegen het voor»
stel van B. en NV. los: het College
bond het voorstel te veel aan een per.
soon, er had een oproeping van sollici
tanten moeten wezen, de sub normalen
werden niet voldoende van de zwakzin
nigen gescheiden. Maar de wethouder
gesteund door den heer Loosjes. ging
daartegen in en de verschillende amen»
dementen van de hceren Scholl c.s. wer
den met grootc meerderheid verworpen.

Toch bleek de Raad bang te zijn
voor een zekere breedheid, waarmee de
nazorg werd aangekondigd als een tak
van dienst, waarvan de heer Schuijt het
hoofd zou zijn. Begrijp ik het goed, dun
zou hij de ccnigc ambtenaar zijn, zoo»
dat de titel „Hoofd van den dienst der
nazorg" dan ook inderdaad al te weel
derig klonk. Hoofd van de nazorg vond
de heer Boes al mooi en de heer van
de Kamp vond de tractemcntsrcgelmg
wat overdreven; beide denkbeelden
'werden door B. en W. overgenomen,
blijkbaar uit tactiek. Op den achter.
grond zaten de elf sociaaldemocraten,
die op het heek voorstel niet belust
waren, op het vinketouw had men
daarnaast een tweede oppositie voor
or ierdcclcn gekregen, dan zou de meer.
derheid in een ommezien tot minder,
hciri versmolten zijn. Overneming van
de amendementen Boes en van de
Kamp was dus geraden.

Koddig was het oogenblik. toen er
gestemd moest worden (schriftelijk)
over de benoeming van 't hoofd. Er was
maar écn persoon voorgedragen, de heer,
Schuijt, en terecht vroegen sommigen,
hoe daarover nu gestemd kon worden.
Er was toch geen keus en blanco brief,
jes inleveren dus het cetiige, maar zon>
dcrlinge middel voor die deze niet
wenschtcn. De voorzitter wist er ook
niet uit te komen. Toen trad als redder
in den nood de heer Peper op met een
voorstel om een openbare sollicitatie
te houden en toen dit met twintig tc<
gen dertien stemmen verworpen was,
kon tot de stemming over den cenen
voorgedrugeae worden overgegaan. 1'liJ
kreeg 23 stemmen, zeven waren in blan.
co en 1 was uitgebracht op den heer
Peper.

Bij het begin van de zitting had de
burgemeester natuurlijk liet overlijden
van Mevrouw Willckcs Macdonald her.
dacht. Het is eigenaardig om te zien,
hoe het vrouwelijk clement in den Raad
vermindert. Toen mevrouw Bakker at.
trad. volgde op de Christelijkdiiston.
schc lijst de heer Roodenburg; nu volgt
op die van den Vrijheidsbond de heer
van Santc. Ziedaar in een jaar het
aantal vrouwen in den Raad vermin»
derd van tot 4. Daarmee neemt de
kans voor den wethouder van onderwijs
Mr. Bruch. af, om zich te ergeren Hij
heeft in onzen Raad nooit goed tegen
critick van vrouwen gekund en vond
het blijkbaar niet aangenaam, toen me-
vrouw Maarschallin het debat over
nuzorg plotseling interrumpeerde met
de opmerking: „ik begrijp u niet'.
„Hé", zei de wethouder. ..ik meende,
dut ik gewoonlijk nogal kinderlijk een-
voudig was". Mejuffrouw van Berlekom
schoot hare Raadszuster te hulp met
de vraag, of zij misschien het hooge
traktement 'dat voorgesteld werd, niet
begreep. „O nee", zei mevrouw Maar.
schuil afwerend, en onder gelach van
den Raad. „dat was het niet Ik
waag het veiligheidshalve niet, om te
veronderstellen, dat de vergelijking met
de positie van een schoolhoofd haar
niet duidelijk was, want hoe dat iets
met Je nazorg te maken had, begreep
ik nu niet. Maar de zaak is nu in kan.
ncn en kruiken en er kan nagezorgd
worden en gehoopt, dat er niet weer
gevaar is voor een nieuwen „dienst
met een hooid en ondergeschikten en
die mettertijd veel geld kosten zal. Ka
iatgene wat de heer Scholl oplas

No. 3516

NABETRACHTING VAN DEN GEMEENTERAAD

n het lijstje der personen die in aan»
...rrking komen, ben ik daarop nu niet
zoo héél gerust.

Toen het voorstel aan de orde kwam
van B, en W. om te besluiten tot af
braak van de kommiezen huisjes, werd
ten voorstel tot aanhouding gedaan-
Ditmaal door den heer Loosjes, maar
het werd niet voldoende ondersteund en
kon dus niet in behandeling komen.
De voorsteller was daarover vcront»
waardigd en vond het niet heel beleefd,
een verwijt, dat in de eerste plnats de
heer Joh. Visser zich moest aantrekken,
die in deZe aangelegenheid altijd zijn
medestander is geweest. ..Ik zou liet
wel gedaan hebben", zc-i hij, „mnar de,
zaak is toch voldoende bekendEn
daarmee scheepte hij zich in op een
lang betoog, dat niet vrij was van wat
ik schoolmeesterachtigheid zou willen j
noemen. De heer Visser ontzegde r.an
de mccsten zijner medeleden (wellicht
allen) her recht van meespreken in deze
za:.k. waarin zin voor architectonische
sesthelisehe schoonheid noodig wa
ren. Wie onzer zou het durven wagen,
dat vonnis mee te onderteekenen? Toe»
schouwers en toehoorders in den Raud
el vaker met bewondering ken.
nis van de Olympische kalmte. waar-
Raadsleden door hun stem voor of
tegen uit te brengen, oordcelcn over
zeer verschillende zaken. Ook de heer
Visser. Mag men hem dat kwalijk nc>
men? Zeker niet. Het lidmaatschap van
den Raad vergt herhaaldelijk beslissin
gen over zaken, waarvan niemand bij
de wieg van vele Raadsleden gezongen
heeft, dat zij er verstand van zouden
hebben.

Daarom had de heer Visser ongelijk,
loen hij poseerde als universeel kenner
en oplosser van de quacstie der dobbel-
steencn. Natuurlijk ging het argument
van de schoonheid hem het beste af.
Daarover kon men naar hartelust in de
ruimte rcdcncercn. Moeilijker was het
met de verkeersbclemmeriiig, maar ook
daarop had hij iets gevondenDe

rlijke punten te belemmeren, zooi
de dohbclstcencn als onbeweeglijke en
ongehandschoendc verkeersagenten
dienst zouden moeten doen. Naar dit
steem is de smalste straat voor het
muderne verkeer de beste en wanneer
de opstopping zoo groot is. dat niemand
meer voor» of achteruit kan. is het
ideaal van verkeersveiligheid bereikt.
Deze opmerking gaat niet van den heer
Visser uit. ze is een commentaar van
mij. Van hem was de verzekering dat
zijn plan tot oplossing van de vcrkccrs»
moeilijkheid met behoud van de huisjes
alles gaf, wat redelijk verlangd kan
worden. Wel was het een moeilijkheid,
dnt de brug moet worden veranderd,
maar wat nood! met wat granieten tre»
den was ook die moeilijkheid opgelost.

En wilde men ruimte: ei. dan brak

en eenvoudig de twee hoekhuizen van
de Grootc Houtstraat af. Dit was van
het betoog wel het schitterende toppunt.

Welk een gespartel! Hoe wanhopig
probeert toch dit Raadslid deze kunstc.
loozc gebouwtjes te behouden, die voor
hem een hobby geworden schijnen te
zijn, mnar waar grooten op bopwkundig
gebied niet om malen. Bcrlagc bijvoor,
beeld niet, die zich in dien geest had
uitgelaten in de commissie voor stads
uitleg, waarvan ook de heer Jan Gor.
rits/ deel uitmaakte.

Wethouder Heerkens Thijsscn kwam!
meededen, waarom hij van gedachte
veranderd was en mee voor de slooping
stemmen zou. Nog altijd zag hij in de
gebouwtjes een sierlijke afsluiting, maar
zwaarder weegt het ^argument van de
verkcersnoodzakelijkheid.

De heer Klein beval zijn vcrrolling
aan. voor het onverhoopte geval dat
het Raadsbesluit voor den derden keer
zou worden vernietigd. Daarna kwam
wethouder Rcinalda aón het woord, die
precies zei, waarop het aankomt. Het
verkeer. Dat verbazend toegenomen is
en nog toenemen zal. Hij liet photo's
van botsing en beklemming in den Raad
rondgaan. Terecht wees de wethouder
er op, dat Haarlem voor natuurschoon
en monumentenzorg opofferingen over
heeft. De Amstcrdamschc Pöort en de
molen „de Adriaan" zijn daarvan twee
voorbeelden uit den laatstcn tijd. Ten
slotte richtte hij een verzoek tot den
voorzitter, om niet weer vernietiging
van het Raadsbesluit bij de Kroon te
vragen.

Moor de burgemeester bleek doof aan
dat oor. Hij zou de vernietiging vra
gen, daar hij niet alleen burgemeester
is. maar ook hand van het gouverne
ment Met hem is de directeur van
publieke werken het eens. dat het dwin»
gen van druk verkeer in een trechter
de veiligheid vergroot.

De Raad, die tijdens de redevoering
van den heer Visser al niet rustig was
geweest, lachte om dit betoog van den
burgemeester. Het geval kreeg een
ernstiger aanzien, toen wethouder Rei.
nalda dezen er op wees, dat het de
tank van den burgemeester is, zich bij
den Raad te scharen, wanneer deze een
bc.-.luit neemt, dat hij noodig acht voor
de welvaart van de gemeente. Wethou
der .Süngenberg drong daar nog eens op
aan. Wij moeten in onzen burgemees
ter niet zien iemand, gezonden uit den
Hang. maar het hoofd der burgerij, die j
de belangrijke zaken helpt bevorderen
in dit geval behoort de burgemecs-1
ter zijn mecning niet op te geven, maar(
ondergeschikt te maken aan die van i
den Raad. Stelt hij zich tegenover den I
Raad, dan zou liet oogenblik kunnen i
komen, dat de Raad zich stelt tegen-1
over hem. En dat zou te betreuren zijn.

Het hielp alles niets De burgemees
ter bleef bij zijn meening. Het is een
ongcwenschte verhouding, wanneer de
burgemeester zijn plaats niet begrijpt.
Dut bleek uit de stemming, waarbij het
voorstel van B. en W. tot slooping werd
aangenomen op twee stemmen na, die
van de hceren Visser en Loosjes.

Het moet voor den heer Visser, die
op meer gerekend had een grootc te
leurstelling geweest zijn. En voor den
burgemeester? Welk een prachtige ge.
log-nbcid liet hij voorbijgaan voor een
breed gebaar. „Ik betreur het. maar het
verkeer vordert het", had de formule
kunnen wezen, waarmee hij zijn omme
keer verklaarde en de burgerij nan zich
verplichtte. En niet hnar alleen, maar
ook het gezonde beginsel, dat de Raad
behoort te beslissen in zaken van hui-
sclijkcn aard als deze en dat de Regee-
ring zich daarin niet te mengen heeft-

Voor de rondvraag verwijs ik naar
het Randsverslag. Wethouder Heerkens
Thijsscn kwam terug op een wel wat
onbekookt genomen besluit van de cri
siscommissie. En de lieer de Boer sprak
over alarmccrcn van de brandweer en
werd aanvankelijk lachend aangehoord.
Maar ten slotte hlcek toch, dat de zaak
en :ig genoeg is. Er hapert iets aan
ons brandalarm en dut is de schuld
van Posterijen en Telegrafie. Hoe dat
nu zoo kan vernamen wij niet. maar
elders in dit nummer van ons blad is
het te vinden.

3. C. P.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 440

DE WINKEL-VAN-ALLES-EN fXC '.VAT

BINNENLAND

Oprichting eener veilig
heidsbrigade

Doel ongelukken te voorkomen

Het dagelijksch bestuur van den Ne-
dcrlandschcn Bond van particuliere
chauffeurs te den Haag. zal op de
hoofdbcstuursvergadcring van dezer
voorstellen indienen om te geraken tot
oprichting van een veilighcidsbrigade,
hestannde uit leden van genoemden
bond.

Het ligt in de bedoeling, alleen ge
bruik te maken van die leden, die min
stens vijf jaren praclijk hebben, be
kend staan als bezadigde chauffeurs en
een aanbeveling overleggen van hun
patroon.

Het doel van deze brigade is een
voorbeeld te geven, hoe moet worden
gereden ten einde geen ongelukken te
veroorzaken en automobielbestuurdcrs
te waarschuwen, wanneer op een of
andere wijze de veiligheid van het ver
keer zal worden benadeeld. Auto en
uniform zullen van een bepaald ken-
tcckcn worden voorzien. Aan de poli-
autoriteiten zal medewerking worden
verzocht.

EEN OUDE GRAFKELDER?

Maandagmorgen hccit de heer
Biouwer, landbouwer teZcijcn (Drente)
bij het graven van een aardappelkuil
in zijn huis ccnige dikke vcldkcicn op
pl.m. 0.5 M. beneden het maaiveld ge
vonden.

Direct heeft hij hiervan kennis laten
gt ven aan het Prov. Museum van Oud
heden te Assen, waarop dr. A. E. van
Giffen, conservator van genoemde in
stelling. con voorloopig on rzock daar
ter plaatse heeft ingesteld en gcconst:
teerd, dat men hier te doen heeft met
'een vermoedelijk ouden grafkelder. Be
sloten is, deze plaats in het begin van
het volgende jaar aan een nader onder»
I zoek te onderwerpen.

BELGISCHE INBREKERS GEARRES
TEERD.

In den nacht van Dinsdag op Woens
dag hébben twee beruchte Belgische in
brekers te St. Jansteen ingebroken bij
den bierbrouwer V. aldaar. Terwijl de
inbrekers bezig w_ren eenige manden
met drank naar buiten 1c brengen,
heeft een der bewoners, cii. b.„,.'.;te
dat er onraad was. een schot op da
brekers gelost. Een van beiden werd
in het been getroffen. i-e politie hcc..
teiden gearresteerd. Zij zijn i- be
schikking der justitie gesteld.

Menschen, die komen om op de tram te wachten, of
op kennissen, of om vuur voor een sigaar te halen.
Anderen die den tijd dooden met briefkaarten kijken,
of die een pakje in bewaring willen geven, moeders
die hun spruiten vertellen, dat zij geen roomsoes meer
krijgen en huilen helpt niet nou schei maar uit,
eentje dan en een man, die werkelijk wat wil koopen
en niet aan de beurt kan komen.

(Nadruk verboden).

Jeugdige inbrekers te
Apeldoorn

Te veel detective romens
gelezen

Dinsdagavond zijn door -de politie
van Apeldoorn op hceterdaad betrapt
op diefstal met braak in een kiosk aan
de Looiaan een tweetal jongelingen v.
W. en K.. die beiden voorzien waren
van verschillende inhrekerswerktuigen
en zich reeds in het bezit hadden ge
steld van ccnige tientallen reepen cho
colade. In de kiosk hadden zij zich
reeds te goed gedaan aan allerlei
biscuits.

Zij bekenden bij hun verhoor zioh een
paar weken geleden eveneens door
braak toegang te hebben versohaft in
een kiosk aan den Arnhcmschcnwcg.
De beide jeugdige daders resp. 17 en 16
jaar en kinderen van achtenswaardige
ouders bleken te veel dctccliven-ro»
mans te hegjen gelezen en onder den
invloed daarvan te hebben gehandeld.

DE DIPHTHER1E-BESTR1JDING TE
DEVENTER.

Gemeld wordt dat sinds te Deventer
bij de bestrijding tegen dc-diph'crie de
enting wordt toegepast, het aantal ziek
te-gevallen belangrijk is verminderd.
Hei aantal gevallen bedroeg in de maan
den Januari tot en met October j.l. 78
t.gen 164 i;i dezelfde maandon van het
vorig jaar.

NEDERLAND EN BELGIë.
De Brussclsche correspondent van
de X. R. Ct. meldde nader:

De minister van buitcnlandsche za
ken heeft ons cm mededccling toege
zonden, waarin hij zegt, dat het ge
rucht over het zenden naar Den Haag
van een missie van drie leden niet ge
heel juist is. Verder zegt de mededee-
ling, dat de K'edtrlandschc regcering
-cods aan de Belgische heeft meege
deeld, dat er in zekere Nederlandsche
kringen kritiek was geoefend op enkele
bepalingen van het verdrag, die men te
eng uitlegde en dat een dezer dagen
een hooggeplaatst Ncdcrlandsch ambte
raar reeds te Brussel was geweest om
de punten van liet. misverstand te ver.
duidelijkcn en 'de bezorgdheden te kal»
meeren door een gemeenschappelijke
verklaring.

EEN ACTEUR DIE SCHOOL
MAAKTE.

Zondag werd in het Casino te 's Her.
togcnbosch het tooneelstuk „De Dief"
opgevoerd. Deze opvoering is niet zon»
der reëel succes gebleven, meldt het
„Hgz."

Het blijkt, dat het spel buitenmate
heeft ingewerkt op het gemoed van een
lid van het gilde langvingers. Deze toch
heeft, geprikkeld door wat hij zoo na-
irgtrouw ten tooneele zag, gemeend
dit toepasselijk te moeten maken in de
practijk Hij wist daartoe door te drin
gen tot het kleedlokaal der spelers en
nam daar van hem, d.c in het stuk voor
den onschuldig verdachte speelde, een
fonkelnieuwe regenjas mede. Men moet
maar ongelukkig zijn: eerst valsch ver
dacht van diefstal en dan in werke
lijkheid bestolen te worden!

Van den detective uit het stuk werd
een wit zijden foulard gekaapt. Van
den dader tot nu toe, geen enkel
spoor. Voor de detective uit het stuk
zou dit aanleiding kunnen zijn om nu
eons practise)] te toon en, dat hij, even
als in het opgevoerde stuk, ook in wer
kelijkheid over een goeden speurders»
s kan beschikken. Hij speure eens
r het schadelijk wild, dat regenjas
foulard behendig wist weg te ne>
en daardoor aan „De Dief" een
attractie gaf, zooals nog „niemals dage-
vesen".

SPELLING VAN AARDRIJKS
KUNDIGE NAMEN.

De minister van oorlof heeft de in
terdepartementale commissie in zake
de spelling van aardrijkskundige namen
geïnstalleerd.

TRAP VAN EEN PAARD.

Het zoontje i Je.i molenaar G.
Bos, te C. -11kreeg van cc.i aard
etn trap tegen het hoofd. Het kind
kreeg een mnstigc he ton Je; toe
stand is zorgwc' kend.

ANTWERPSCHE COMMISSIE NAAR
NEDERLAND.

Een Antwerpsche commissie van des
kundigen met den wethouder Somers
aan het hoofd, zal, naar „De Maasb."
meldt, op 10, 11 en 12 November een
bezoek brengen aan Rotterdam, Den
Hang en Amsterdam om daar een studie
te maken van de inrichting der brand
weer. Dit met het oog op een reorgani
satie van de Antwerpsche brandweer.

DE HEERLENSCHE R.I.A. TOCH
OPEN!

Uit Heerlen wordt aan de Tel. ge
meld:

Naar wij vernemen heeft de burge
meester alhier heden zijn verbod tot
het openen van de R. LA-tentoonstel»
ling opgeheven.

- DOODELIJKE VAL.

Mej. G. V. te Vught. die haar man
op diens werk koffie bracht, had hij
het heengaan het ongeluk van een hooge
steile trap te vallen. Ze werd bewuste»
met gapende wonden aan het hoofd
opgenomen en is na eenige uren over-
leden.

Verkeersongevallen

Door een auto
aangereden.

Dm-'!.,'avond wcr! ricj. C. K. op
dei) Mcersencrweg te Maastricht van
achteren aangereden door een euto.
Met gcb.-Ken been 3t zij in het
I" spitaal worden opgenomen. De oor-'
ziak schijnt te liggen in het niet dooven
het verblindende licht door een

Met den aufo
over den kop.

Dinsdagavc d kwam het 16-jarig
zoontje van den bakker de G. te
Ameide met den auto uit Meerkerk
Broek. Bij de Oskamp moest hij een
tocht nemen en is de knaap de macht
over het stuur kwijt geraakt. Drie
jonge boomen werden afgereden en de-
auto kwam in de zich langs den weg
bevindende sloot terecht, waar hij ge
heel over den kop sloeg. De jongen
v. ist zich door het stuk slaan van de
ruiten van het zijportier te redden.

Een wagen
omgeslagen.

Woensdagmorgen omstreeks 10 uur.
had op den Hilversummerweg nabij het
St. Janskerkhof te Laren, een ernstig on
geval plaats. De woonwagenbewoner
K. van Es, begaf zich met zijn paard
en wagen naar de markt te Hilversum.
Door de Gooische stoomtram Begon het
paard te steigeren en sloeg de wagen
om. .De vrouw van v. Es, die op den
wagen zat. viel met het hoofd op straat
ei. werd ernstig gewond. Zij werd naar
het St. Jansziekenhuis te Laren, ver»
voerd.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 50 Cts. per regel.

FEUILLETON

DE DUBBELGANGER

Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van
H. B. MARRIOTT WATSON

Ik lachte hardop om het vermake
lijke van het gehcelc geval. Ik had een
gevoel of ik 'n studentengrap ging uit.
halen.

„En wat geld betreft', zei hij, „u
kunt natuurlijk geen cheques innen op
mijn naam. maar ik zal morgen een som
laten overschrijven bij welke bank u
maar wilt

lk protesteerde. „Het geld doet hier
niets ter zake." viel ik hem in de rede.
Ik beschouw het heele geval als sport
en heb geld genoeg om die zelf te be
talen."

Aan de uitdrukking op zijn ge»
zicht zag ik. dat hij dit wel geweten had
Het was conformed aanbod geweest
Om de een of andere reden stond mijn
dubbelganger mij op dat oogenblik niet
erg aan en ik vond het niet buitenge»
woon plezierig dat ik op hem leek
het lachte mij niet eens zoo erg meer
toe om voor korten tijd zijn plaats in
te nemen. Maar zooals ik al zcide, ik

kom nooit terug op een eetis geno»
men besluit en ik doe nooit iets over.
haast.

Ik had er rustig over nagedacht en
toen toegestemd.

„Is er verder nog iets?" vroeg ik.

Hij dacht na. Het scheen mij toe, dat
hij zich meer op zijn gemak voelde,

„Zijn er nog bijzonderheden din
gen waarvoor u mij speciaal moet waar
schuwen?" vroeg ik.

„Neen", zei hij, terwijl hij mij eenigs»
zins achterdochtig aankeek. „Ik zal
nog eenige schriftelijke inlichtingen
in mijn bureau achterlaten. Kunt u mor
gen komen?" Ik knikte. zult wel be
grijpen dnt men ons niet samen mag
zien. Tusschcn twee haakjes, ik zal de
sleutels voor u achterlaten van het huis
en van mijn bureau."

„Wat ik nog te doen heb zal ik
's morgens afdoen en dan in mijn club
gaan koffiedrinken. Daarna kom ik niet
meer terug."

„Goed. Dus de plaatsvervangcndcn
meneer Denyer verschijnt om vier uur.
Zegt u maar tegen de bedienden, dat
ze mij met de thee kunnen verwach
ten. Ik zal nog veel te regelen heb
ben en daar zal ik wel den hcclen
avond mee bezig zijn.

Hij knikte en stond op.

„U heeft mij een grooten dienst be.
wezen, meneer Stormount", zei hij,
„en andere, zeer belangrijke perso
nen ook."

„Tot uw dienst" zei ik. „Ik doe het
voor de grap. Ik weet niets van die be
langrijke personen. Maar het lijkt me
nu vermakelijk om het leven eens van
een anderen hoek uit te bekijken. Mor.
gen vertrek ik naar New-York."

Hij lachte dergelijke opmerkingen
vielen wel bij hem in den smaak. Toen
bracht ik hem naar de deur. Er hing
een dikke mist, die zelfs in de huizen
binnendrong.

„Een vreesclijke avond voor een mis
daad", zei ik.

Hij keerde zich zoo snel om, dat hij
mij een duw gaf mot zijn linker elle
boog.

„Misdaad!" zei hij.

„Ik dacht aan dat geval waarvan ik
vanavond heb gelezen, de man, die
in de Broedcrstccg is vermoord."

„O! Ja, een lcclijke geschiedenis. De
duhbclc deur naar de straat stond
open. Wij hoorden -het geluid van wie-
Jen in de verte vlamde een fakkel,
en de mist maakte alles dof. Een paar
minuten bleef hij daar staan en ik zag,
dat hij mij vergeten was.

„Ik moest maar gaan loopen", zei hij.
plotseling. „Dat is veiliger".

„Ja, wel veiliger". stemde ik toe.

„Goeden nacht", zei hij kortaf en
liep den mist in. Ik volgde hem met
mijn oogen tot hij er in verdween. En
terwijl ik zoo stond te kijken kwam er
een gedaante uit den mist te voor
schijn en verwcen achter hem aan.

HOOFDSTUK II.

De heele zaak leek meer op een dwa
zen droom dan op iets anders en toen
ik wakker werd dacht ik er nauwe
lijks meer aan. Er stonden een paar be.
richten in de kranten, die mij interes,
seerdon, maar vreemd genoeg hadden
ze betrekking op de üalkanpolitick en
dat voerde mijn gedachten vanzelf
weer terug naar den vorigen avond. Ik
bleef er den hcclen ochtend aan den
ken en het lokte mij nog steeds erg
aan. Mijn dubbelganger zou ik niet weer
zien; ik moest mij bij de onbekende
en wellicht opwindende gevolgen van
mijn besluit neerleggen.

Aan de lunch ontmoette ik iemand,
die toevallig ook lid was van de Crocus-
club en ik bracht het gesprek op De
nyer. Ja, dien had hij wel eens ontmoet
een tamelijk geschikte kerel. Hij
keek mij aan.

„Eigenlijk heeft hij wel wat van jou,
nu ik me bezin. Ja. hij lijkt nogal op je.

„Dat heb ik gehoord, daarom vroeg
ik juist naar hem", zei ik onverschil
lig. De gelijkenis was toch zekpr niet
zoo sterk als hij en ik dachten. Maar
Gvertey was een onverschillig iemand
en hij kende mij vrij goed. lk zou meer
te maken hebben me; vreemden, want
ik had besloten om Denver's vrienden
te vermijden, zooals hij mij ook had
voorgesteld.

Laat in den middag kwam ik bij zijn

huis. Het was een klein, vrijstaand
huis van twee verdiepingen en
stond in een stille zijstraat van een
der hoofdwegen van Kensington. Tus»
schen vier en vijf uur kwam ik er en ik
deed met den huissleutel de deur open.
Een oogenblik aarzelde ik nog, maar
daar de bedienden nieuw waren, was
er eigenlijk niets te vreezen. Ik liep on
gezien twee kamers in voor ik de eet
kamer vond, waar een vroolijk vuur
brandde en ik belde en ging in een
luien stoel zitten. Toen het meisje bin-,
nenkwam zat ik verborgen achter een 1
krant en ternauwernood er over heen
kijkend vroeg ik kortaf om thee. Toen
zo de kamer uit wilde gaan, riep ik
haar terug.

„Dat is waar ook, -ik ben vergeten
hoe je heet", zei ik.

„Hanna, meneer". Aan de toon waar
op ze het zeidc, hoorde ik wel dat ze
er niets verdachts in vond.

„Dank je. Wil je aan het keuken
meisje zeggen dat ik vandaag thuis ec;
en haar vragen of ze wil zorgen dat
het eten om half acht klaar is?"

Toen ze weg was verheugde ik mij
ver den goeden gang van zaken. Ik I
had den hcclen avond wel ncodig om
ij thuis te gaan voelen en mijn rol
te Ieercn. Op den afgesproken tijd werd
mij een lekker maal voorgezet en ik
maakte er uit op. dat Denyer een goe
den smaak had. Toen ging ik weer door
met mijn werk.

Denver had eenige dichtbeschreven
bladzijden met inlichtingen en instruc
ties achtergelaten, die ik tweemaal
doorlas. Er scheen alles in te staan
wat ik noodig kon hebben. Hij was blijk
haar.nogal precies van aard en hij had
alle vragen beantwoord die ik mee
eenige mogelijkheid zou kunnen stel
len,

Aan het eind had hij bij enkele regels
een dikke potloodstreep gezet om mijn
iaandacht te trekken; het was een lijst
van de namen der menschen. die ik
maar liever moest vermijden. Deze lie
den kennen mij zoo goed dat u maar
beter doet u niét in gevaar te bege
ven door met hen in aanraking te ko
men. Hij eindigde met een adres in
Parijs waarheen ik hem zou kunnen
schrijven indien dit noodig bleek te
zijn. Er waren twee dingen die mij van
buitengewoon belang toeschenen. Het
ccne was dat hij niet verwachtte, dat
zijn gedwongen afwezigheid langer dar.
drie maanden zou duren, maar daar
over hnd hij al iets tegen mij gezeg
En het tweede was de raad. die hij mij
gaf om cenigen tijd in zijn landhuis
door te brengen. Hij voegde er hij:

..Zoo lang mep maar denkt dar ik h
Engeland ben, ben ik tevreden en u
zult het wel met mij eens zijn, dat de
nabijheid van menschen die mij goed
kenneq uw avontuur in gevaar zou
kunnen brengen",

{Wordt vervolgd.),