HAARLEM'S DAGBLAD VAN HET POLITIEKE TOURNOOIVELD OM ONS HEEN WOENSDAG 16 DEC. 1925 TWEEDE BLAD No. 3529 MG EEN LEEK EEN MEENING HEBBEN? De vergndcrlng, die onlangs pleitte voor het behoud van de komiuiczcn» huisjes, heeft onwillekeurig de aan» dacht weer gevestigd op de vraag; ..mag een leek een mcening hebben over ki nst?" Natuurlijk niet in den /.in van politie of justitie, aic zich daarmee niet inlaten, maar in de beteckcnis der redelijkheid? Is het den leek vergund to /eggen, dat hij iets mooi of leclijk vindt, terwijl noch zijn bedrijf, noch zijn oplcii big de zekerheid geeft, dat hij in den vorm van schoonheid, waar» over hij zijn oordeel uitspreekt, heeft gestudeerd? Tot mijn spijt kon ik die vergadering niet* bijwonen, maar de indruk, dien ik kreeg van het verslag was dat de aanstichters van de bijeenkomst tuigd waren, de vraag ontkennend te beantwoorden. Natuurlijk is dat ver» klaarbaar. Zoo goed als ik meer dan anderen meen te weten van de techniek der uitgave van een dag» blad omdol het mijn dagelijksch wcik is. kan ik mij voorstellen, dat architecten en schilders zich autori* te it gevoelen <>p het gebied der schoon, heid. dat /ij lederen dag bewandelen; h».vendien was de bedoeling der verga der ng. de huisjes te verdedigen légen de pogingen tot slooping en wel op grond san hare schoonheid, zoodat *1 voordo de deuren der vergaderzaal openginger vast diende te staan, dat de slooping! vrienden tot oordeelcn onbevoegd wj ren. Het moet voor de demonstranten nun of meer een teleurstelling geweest zij'k dat de overwinning hun bij voorbaat was tocgcvalllen, omdat de tegenpartij alwezig bleef de ietwat katterige rt'- waarwording van een voetbalclub, op reis gegaan is en aankomende op het veld. de boodschap krijgt, dat zij met 5_0 gewonnen heeft, omdat de thuis» club niet verschenen is Aan de verga» d<.:mg bleef dan ook niets anders over. dan alle open deuren nog eens te bestor» men en wat kwaad te spreken van haar afwezige tegenstanders. De belang rijkste rol werd (ik mag het met ccniec voldoening zeggen) dien avond vervuld door de verslaggevers, die de bloopers den volgenden dag de argumenten thuis stunt den. welke zij niet in persoon waren komen aanhooren. Ontgaan kom den de booswichten hun noodlot niet! Menschcn, die hun voorkeur en hun tegenzin niet zóó maar aanvaarden, doch den grond daarvan trachten op te sporen, zullen zich afvragen waarom zij tegenover de onnoozcle gele vlcrkun» te blokken op de Groote Houtbrug on verschillig blijven en duizendmaal de bekoring ondergaan van de l'andpoort. de oude hoofdwacht, de gevels bij de Mclkbrug of zelfs van kleine détails, overgebleven van oude bouwwerken. Zij vinden in dit feit deze geruststel» Jing van hun geweten, wanneer het vraagt of 2ij wel goed doen met de slooping der kommiezenhuLsjes vooi te slaan: „al henik een leek op het ge bied van kunst en kunstvormen, daar voor ongevoelig hen ik volstrekt niet" Zelfs is net mogelijk, dat een dezer lie* den nog niet geheel over zijn be nauwenis heen, naar een schilder of architect gaat en hem vraagt: „wip mij den weg. die naar het besef der schoon» heid leidt, want ik wil uit mijn eigen oogen lccren zien en niet als slachtoffer vallen van" de suggestie der boozen, waarvan gij op uw vergadering zulk een schril tafrccl opgehangen hebt". Ik vrees, dat zelfs deze deemoedig! snieckcling, wiens nederigheid dan toch de harten der kennors en weters moest vermurwen, met weinig meer dan paar algemeenheden van veel lezen en goede dingen zien naar huis zou moeten gaan. Zij zouden hem stellig geen per» missie geven, telkens wanneer hij in twijfel mocht verkeeren. a«n hun deur te komen bellen om advies, afgeschei den nog van de omstandigheid, dat het dan reeds te.laat en het kwaad al ge» sell led kon zijn bijvoorbeeld wanneer de leek op een sloopingsrecjuest voor den Haag mocht hebben geteekend. De moeilijkheid immers is. dat zelfs de bcschcidonste leek op het stuk van oordcel over wat al of niet kunst zijn' ,/ou. ten leste toch weer aan zich zelf ovcrgelat.n wordt. De opvattingen van de kenners en weters zijn namelijk tal» rijk en zeer verschillend. Het toeval bracht mij onlangs naar de woning van een kunsthandelaar, wiens trap ik nauwelijks beklommen had. toen een tijdelijke expositie mij met angst en schrik vervulde; grille kleuren en fan» tastÉche figuren grijnsden mij van alle kanten tegc.i en zonder de bedarende tegenwoordigheid van den kunsthandc» Jaar zou ik er g.cn vijf minn en geble» ven zijn. Toch was dit dezelfde onder» neming, waarin ik meermalen e n schil derij van Van Gogh of een ets van Rembrandt had mogen bewonderen. Ziehier nu mijn wclw.ilende naar kunst hcgcerigc leek in den ijselijkstcn twee» strijd «cdompcld: zal hij dezen of »e> nen volgen? voor schoonheid houden wat voor het raam. op de «.erstc of op de tweed: verdieping'is uitgestald? Komt hij -cnmaal buiten op strait, dan .aakt hij ook omtrent de bouw» kunst n et uit zijn onzekerheid bevrijd. Hij vindt in de stad vele huizen, win» kels en andere gebouwen, neergezet met de zekerheid van heil, die de schoon» heid weten te dienen en welke tooh van kleur, van lijn en totaliteit zoo sterk mogelijk van elkander verschil» len. In zijn nood tracht hij licht te vinden iri de gedachtewisseling van de kun» stcnaars ze!' helaas, weldra wordt het hem duidelijk, dat ook zij opvattingen en inzichten verdedigen, die lijnrecht in» gaan tegen die van andere kunstenaars.' welke laatste dus blijkbaar foutief zou» den moeten zijn, .wanneer dezen niet op hun beurt de meeningen en uitin» gen van hunne tegenstanders ten sterk» sfe afkeurden. Mogelijk zoekt de mensch, dien ik hier voorstel, speurende nanr de zeker» heid der schoonheid.' ten slptte zijn troost in de boeken. Zij zullen hem in* lichten, met hun engelengeduld alles - wat hij niet dadelijk begrijpen mocht, tot in het cindcloozc voor hem her. halen, wanneer hij de bladzijde der on* duidelijkheid alleen maar wcnscht op te slaan. Helaas, zjjn onbevangen voor» stelling»vermogen is verloren, wanneer hij toevallig het Decembernummer van het Haagsch Maandblad in handen krijgt en het artikel van Cornelis Veth over „baldadig snobisme" opslaat. Veth klaagt over de hedendaagschc kunst, negen comprcs gedrukte blad» 2ijdcn lang. Over letters die niet lees» baar zijn, over kunstloozc meubelen, portretten die niet lijken, kunstnijver heid. architectuur, schilderkunst, die lijden aan onderwerploosheid, reclame» zucht en ondoelmatigheid, dat alles, zegt Veth. „moeten wij ten slotte toch weigeren En waarom? „Wij moeten het doen, al is de maatstaf al moeilijker gewor» den en al wordt het steeds moeilijker door de anarchie die is ontstaan het echte van de namaak te onderscheid den. Wij moeten weer er op aandrin» gen, dat meer logica, meer eerbied voor de natuur aan het opkomend ge» slacht worde bijgebrachtDe archi» tectuur. de kunstnijverheid, zijn die» nende kunsten, wij willen er niet door op den kop gezeten worden, niet ge» irnponeerd en niet gemystificeerd; wij eischcn hunne diensten op, wij de ge» bruikers, de meesters". Deze mannentaal zal onzen deemocdi» gen zoeker naar de waarheid niet ge» rust kunnen stellen. Op het oogenbiik, dat hij VcLih weer neerlegt, kan er een hcclQhlcuwc, reddende gedachte door zijn brein gaan. „Breng ik mij. zoo zal hij vragen, „in veiligheid, wanneer ik de hedendaagschc systemen en opvat» tingen met hun tegenstrijdigheid en af wisseling, eenvoudig laat rusten en mij wend tot dat wat overbleef van het oude en daarmee zijn kunstwaarde hee.ft aangetoond?" Het denkbeeld is verleidelijk. Jacob van Campen, Lic» ven de Kcij en die andere grooten uit vroegere eeuwen leven niet meer; hun twisten, zoo zij die gehad hebben, zijn verstomd en alleen hun werken over» gebleven. Wanneer onze man wat zij achterlieten met de kommiezenhuisjc» vergelijkt, is hij zeker allerminst ge» ncigd. de bewondering van de vergadc» ring te dcclen. En achter de verschan» sing van het klassieke kan bouwmccs» ter Suijs daar hij pas een eeuw dood is. nog niet schril gaan. Ik laat mijn nobelcn waarheidzoe» ker hier aan zijn twijfelingen over en keer tot mijn punt van uitgang, de kommiczcnhuTsjes. terug Het is zuiver toeval, dat Cornelis Veth de slotwoor den van zijn artikel voor dit geval ge» schreven kan hebben. Meer logica vraagt hij. racer gevoel voor het doel matige geen sta-in»de»wegs derhal» ve op Haarlems allerdrukste punt. Wij willen niet door de architectuur op den kop gezeten worden. verzekert Veth. en de Belgische bouwmeester zit ons al jaren op den kop. zij het ooi- onbewust, de stakker, door middel var een monumcntcnrcommissie, die niet vraagt naar de logica van het verketi noch naar dedoelmatigheid van de slooping. .De voorzitter van de meergenoem» de vergadering heeft enkele dagen aaar na de belangrijke opdracht gekregen, niets meer of minder dan een sta I te gaan bouwen in Rusland. Onwillekcu» rig gaan onze herinneringen terug naar een anderen gunsteling der heer» machten, naar l'otcmkin. die om Catharina II te believen, bloeiende dorpen liet oprichten aan de Wolga, Ike niets meer dan tooneeldccor ren. waartusscl.cn dansende boeren» lieden de komedie van hu.i welvaart ocsten vertooncn. Natuurlijk valt hier niet te vergellj» ken. De nieuwe Ru^ische industrie» stad zal solide en massief zijn en Po» temkin's décor slechts één overeen» komst hebben met het werk van den Haarlcmschen architect: dat ook dit aan een rivier komt te liggen. Aan de Tom. Zoodat er, wil ik maar zeg» gen. bruggen noodig zullen zijn. Of de bouwmeester ook daar zooicts /al .lichte ii als de kommiczcnhuïsjes. die het stadsbeeld zoo voortreffelijk afslu lk zou hem de vraag niet durven En zoo ik hef waagde, hij zou zich behalve op zijn oorspronkelijken geest, beroepen oj de logica, dat men geen belemmeringen opricht op hoeken iti vcclbercden bruggen. Niet opricht. Stellig niet. Maar dan wel laat staan, omdat ze er nu eenmaal stonden? Is dan het woord van Cornc» Veth alweer van pas. dat wij de diensten der architectuur opeïschen. wij Je gebruikers, de meesters, iclfs wanneer die diensten daarin moesten bestaan, dat de architectuur den mo> ker gaf in de handen van de sloopers? J. C. P. TWEEDE KAMER 15 December De salarisontwerpen zonder hoofdelijke stem ming aanvaard. De Kamer is uiteen. KERK EN SCHOOL NED. IIERV. KliRK. Beroepen te Simonshav.cn en Biert ds. 11. E. Bcernink, te Chnrlois (Rotter» dam); te Pierland H. Dekker, candi» du.it te Middelburg. Aangenomen naar Groningen door ds. Pichelaar te Leiderdorp; (toe zegging) naar Vuren en Dalem door O. Kagenaa», cand II. D te Utrecht Scherpenzcel (FrKjL) door ds. M Hoekstra. cm.»pred. Beilcn. Bedankt voor Oudewater ds. H- Jnpchcn te Ede. GEREF. KERKEN. Bedankt voor Delft. ds. J. van der Mculen', 's'Hertogcnbosch. DOOPSGEZINDE GEMEENTEN. Aangenomen naar Apeldoorn door ds. T. J. van der Ploeg te Zaandam i (Oostzijde). De Kamer had vandaag een heel lan» agenda vour zich. Maar de lengte ■is niet evenredig aan de belangrijk heid. Alrluyis tot op het laatste punt, hetwelk de salarisontwerpen bevatte, de ontwerpen, die de plooien in het be» staande bezoldigingsbesluit moest weg» strijken, was er niets dat tot woorden t^okte. De agenda tot op het laat» ste punt dan stelde den hamer van den voorzitter in ratelende beweging. Achtereenvolgens Werden a.uigcno» men: de herziening van de Faillissc- mentswet. de goedkeuring van het tus- schcn Nederland en Noorwegen gcslo- en verdrag betreffende de ongevallen» erzekcring. een zeer groot aantal sup» .Ictoire hegrootingen een ontcjgenings» ontwerp voor Leeuwarden, een con* clusie, waardoor in feite het Nat. Steun wordt opgeheven, maar formeel nog blijft voortbestaan, drie wetsont werpen tot ondcrhandschen verkoop van gronden resp. onder de gemeenten Neerbosch, Amsterdam (verkoop aan het Schccpvaarthuis) en Bergen op Zoom gelegen Toen de bczoldigingsontwcrpcn! Er werd maar weinig over gezegd- 't Kon ook niet De sprekers, die Kamer over de 23 ontwerpen aanhol de, begonnen dan ook allen het w ren de hecren J. TER LAAN. KUIPER, KETELAAR. BULTEN. DRESSEL HUYS en DE VISSER mede te dcc len. dat zij thans, in crisistijd, moeilijk met de demis&ionnairc rcgccring kon spreken over het nieuwe bezoldigings besluit, te zeggen, dat do tijd alles ont» broken had om dat nieuwe Bezoldi gingsbesluit c£stig te bcstudecrcn. Al- hielden zien dan ook de baan vrij later met de rcgccring over de sa» Urisscn der rmbtenaren te discusseerCD i interpellatie. Min of meer noodgedrongen zou men de salarisontwerpen aanvaarden. Om dat zij althans ecnige verbetering hrach ten in verschillende categorieën. Maai tevreden was men allerminst. Zeker niet de heer J. TER LAAN. die wel zou voorstemmen hij klaarde dit namens zjjn fractie maar toch moest verklaren, dat duizen- de gezinnen nog lang niet geholpen zou den worden door de zeer jonge sala risontwerpen en hij wees als voorbeel den o m. op het groote postbedrijf, op ijkswtrklicdcn (armoedzaaiers, noemde de lieer Ter Loan dezen), het wdc lagere personeel, de on» derwijzers etc. Bovendien was de hee: Ter I.aan allerminst te spreken over de salarisveihooging der hoogere ambte. de salarisvcrhooging van staats- raden, rckcnkamerledeii etc. Wel p in strijd zag de s.=d. woordvofii der die verhoogingen met do klappei het Lagere en Midd. personeel w: ren toebedeeld geworden zonder veel 'C Dif was den heer DRESSELHUYS heel niet naar den zin. Hij zag als een goede eigenschap van de nieuwe be sluiten. dat „de fatale nivellecringspo» gingen" ten einde kwamen. Een lans brak de heer Drcssclhuys voor de sa» la rissen der rechterlijke macht, die hij lang niet voldoende noemde. Welk kleine salarisjcs hebben vele griffiers niet? En de rechters in de lagere rechtspraak? En toch moeten zij be» kwame, onafhankelijke, goedsprekende mannen zijn. Bovenal waarschuwde de heer Drcsschluys tegen een te Inge be» zoldiging der rechtelijke macht om den goeden roep san onze rechtspraak te behouden, omdat we weten moe* ten. dat wij in een rechtsstaat leven. De heer DRESSELHUYS hoopte en geloofde 'in een definitieve hetere zmrg voor de ambtenaren. Hij vroeg van den minister een duidelijke ver klaring, dat hij met een betere salaris- regeling voor de rechterlijke macht zai komen. Evenals de heer KETELAAR klaag» de de heer Drcssclhuys over de klasse» vcrdeeling. Ook hij, die evenals de hecren BULTEN. KUIPER en TER LAAN, zeer kort sprak, hiJld den weg voor toekomst-kluchten open. De heer KUIPER klaagde over de rijkswerklicdcn. Heel de rcgccring was aanwezig. Want de 23 salarisontwerpen betroffen de begrootingen van alle ministers. De MINISTER VAN UNANCJëX rdedigde allereerst. Ook hij begon met op te merken, dat hij over de me» rites van het Bezoldigingsbesluit niet ou spreken. Dat zou eerst kunnen Bij oldoendc studie, Die nu ontbrak. De heer Colijn legde vast, dat de re» gecring thans nog niet, een algemeene ■crbetcring in de salarissen kon err wilde -aanbrengen: de bedoeling was slechts onrechtvaardigheden weg te plooien weg te strijken. De mi» nister heeft» dan ook de meeste der ragen, die uit de Kamer waren opge» komen, ter zijde laten liggen. Slechts opponeerde hij tegen de Ter Laan'schc voorstelling, alsof de hooge» ambtenaren alles goeds kregen en lagere en de midd. salarissen alles slechts. De ministcy: wenschtc vast te leggen, dat destijds de hoogere nmbte» naren veel meer vecren hebben moeten laten, dan de lagere ambtenaren, en dat wat de hoogere ambtenaren thans wordt toebedeeld, veel minder hen te» rugbrengt, dun de lagere ambtenaren de verhoudingen vóór 1920. er de rijkswcrklicden zcidc de mi» nister ook niets hij wacht op de re» sultuten van he-» «verk der commissie» de Wilde. Wat de rechterlijke macht betreft terugtreden tot de salarissen van 1920 voor deze categorie (als de hrcr Dres» selhuijs wilde) dat kon de minister» sident niet doen) Tenslotte bleek, dat de heer Pres* lhuijs niet een verbeterenden maat* regel gisteren reeds wilde tot stand brengen voor de gehcclc rechterlijke macht. Hij kwam na het antwoord der i rcgccring met een amendement al» leen voor de allcrlaagst-bezoldigde rcch tcrlijkc ambtenaren, voor de griffies bij de kantongerechten i*n de ambtenaren van liet Openbaar Ministerie bij de» zelfde gerechten. Maar de Kamer had maar uiterst weinig lust om deze amendementen te honorecren. De heer DRESSELHUIJS was na de verklaringen van de-, heeren HEEMSKERK. TER LAAN. KETE LAAR en BEJJMER wel genoodzaakt zijn amendementen in te trekken. Niemand toch sprak er voor niet omdat door iucidcntcclc verbetering op slechts enkele punten van een der 23 voorgelegde ontwerpen, het geheel opnieuw zou worden omgewoeld. Als één geheel wenschtc de Kamer die ont» werpen te beschouwen. Leniaszins sympathieker tegenover de amcndementen»Drcsselhuiis stond de MINISTER VAN JUSTITIE, die de beslissing aan de Kamer overliet. Mi» uister .Schokking gevoelde veel sympa» thicks in de beschouwingen des heerfcn Drcsselhuijs over de beteckcnis van ac rechterlijke macht, veel sympathieks in de beschouwingen over de salarieering, maar een algemeene verbetering van de honorcc.-ng der rechterlijke macht /al moeten wachten, tot "s lands schatkist het mogelijk maakt. De amendementen werden ingetrok» ken. Alle ontwerpen werden stuk voor stuk. zonder hoofdelijke stemming aanvaard. En toen ging de Kamer uiteen... Tot wanneer? .Niemand die het zeggen kan! Gewoonlijk zit de Kamer in de don» kerc dagen voor Kerstmis midden in de drukke begrootingsdebatten. Thans heeft zij reces, zón Ier stcvig*bcpaald einde. Maar het breekt dtf Kamer natuurlijk Op. Komt /ij weer bijeen dan schuift zij oogcnblikkclijk in de begrootingssfecr. En Januari, anders een rccès*maand, zal een maand wor.'rn, aan het eind waarvan elk Kamerlid meer gelijken zal op een wandelend voorloopig ver» slag. dan op een mcnschelijk -wezen vol veerkracht. INTIMUS. EERSTE KAMEI In korte avondvergadering is de Sc» naat» gisteravond bijeen geweest. De Kamer heeft zich bezig gehouden met het trekken der afdcciingcn en de re» gcling san werkzaamheden. De aJdcclingen kozen tot voorzitters de hecren Dr. Fransscn, Mr. Rink, Mr. van Wasscnaer van Catwijek. Mr. de Vos van Steenwijk en Prof. Slotemakcr de Bruine. De Krmer vergadert morgen in de af» deelingen. om daarna op Dinsdag 22 December opnieuw in de af deelingen samen te komen Woensdag 22 Decem ber zal er openbare vergadering gchou den worden en waarschijnlij' op Dins» dag en W oensdag 29 en 30 December opnieuw. Voor het jaareinde wil de Kamer dus nog heel wat afdoen. Vervolg Stadsnieuws FAILLISSEMENTEN. 15 December 1925 werden in staat in faillissement verUaard: Mej. A. P. Mulder, winkelierster in chocnen, Wagenweg 1 te Haarlem; Curator Mr. P. Tjeenk Willink alhier; H. i»»cr. slager, wonende te Haar» lem. Cornclisstecg 12 en J. Th. An« dringa, slager te ilaarlcn». Wolstraat 15. gehandeld hebbende onder de fir» in t Visser en Andringa; Curator Mr. Dr W. 1'. Vis te Haarlem. Th. J. Klepper, handelaar in viseh, onende te Volcndum; 'Curator Mr. H. II Ricpma te Edam. Rcchtcr«Cómtnissaris in al deze fail» lissementen Jhr. Mr. R. de Marees van' Swindcrcn. Opgeheven werden de faillissementen Leo Roozen, handelaa? in bloembollen n zaden te Bcnncbrock. Curator Mr. \V. de Kijkc te Haarlem. .1. Landa. kleermaker re Santpoort. Blocmendaalscheweg 88. Curator Mr. I. van Rees te Haarlem. Koza en A. Pillon, handelende on» den naam Italiaunschc Terrazzo» NA DE VRIJSPRAAK Zaterdag werd door de Amserdamft:he Rechtbank in de zaak van de Brusselscho Bank een vrijsprekend vonnis geveld over de beide beklaagden Briedée en Da Jong. Op onze foto ziet men van links naar rechts: Briedée, Mr. Muller Massis, De Jong eo Mr. Kokosky, na hun invrijheidstelling voor het kantoor van Mr. Kokosky, vloeren Maatschappij te Haarlem, Hoge» straat 47. Curator: Mr. G. W. C. Plies* ter te Haarlem. Geëindigd is het faillissement door het verbindend worden der uitdcclings- lijst van: A C. van Nes, destijds wonende te Haarlem. Curator Mr. P. Tideman. alhier. Mr. Silvain Groen alhier werd tot curator benoemd in de faillisseme. ten waarin wijlen Mr. F. Willekcs Mac» donald alhier werd benoemd, n.l.: A. C. Appelboom, te Wormcr, fail» liet verklaard 9 Januari 1917: J. W. F van Dijk. te Hoi ui den, idem 3 April 1917; B. J. Vos van Zalingc te Haarlem, idem 14 Mei 1918; 1'. van Langen Jr.. te Purmcrcnd. idem 2 November 1920: A. Crammer, te Zaandam, idem 2 November 1920 MUZIEK VIERDE CONCERT DER F1AAR» LEMSCHE BACHVEREENIGING- Hoofdnummcr op het programma was de 9de Svmphonie van Anton Bruckner (18241396)- De compo* nist heeJt evenmin als Beethoven of Mablcr het aantal zijner symphonieën tot boven 9 weten te brengen, maar zelfs in Bruckners laatste een torso de finale ontbreekt- Hij zelf schijnt voor 't geval dat net hem niet vergund zou wotden zijn 9de Symphonic te vol» eindigen, zijn eigen Te Dcum aangewu» zen te hebben, om els slotgedeelte te gebruiken. Zou men dit doen, dan zou' Bruckners 9de met die van Beethoven niet alleen rangnummer en toonsoort, maar ook de volgorde der hoofddoelen en de medewerking van zangstemmen in het slotdeel gemeen hebben- Maar ook zonder dit is er een zekere over» eenkomst tusschcn Bruckners 9de en de eerste drie dcclen van Becthovens op. 125. Het contemptaticve van een kunstenaarsnatuur die op gcrijptcn leef» tijd gekomen, de aardsche worstelingen niet zelf meer doormaakt, maar ze van de hoogte van zijn gaandeweg gewon» nen standpunt overziet en van zijn eigen leven rekenschap geeft, mag in beide werken ecnigszins tot uiting wo men. Devotie is beiden Adagio's eigen- Maar de wijze van uitdrukking is bij beiden zeer verschillend. Dat Bruck ners orkcstbchandeling in Wagner zijn oorsprong neemt, dat zijn chromatiek met die van César Franck wedijvert, zijn slechts uiterlijke verschillen met Beethoven» muziek. Maar de innerlijke samenhang.bij Beethoven zoo geweldig door de logische ontwikkeling uit wei» nige elementen, is bij Bruckner veel losser ja de veelheid van zijn thema's, van zijn stijijgingen, hoogtepunten en inzinkingen -maken het verband losser, en het volgen althans bij een eerste auditie, zeer moeilipc. De thematische analyse in het programma gaf althans ccnigcn steun, maar veel komt bij een eerste hooren toch roet tot volkomen klaarheid- Het meest /al het. ook in zijn vorm beknopte. Scherzo, onmiddel» lijk bevredigd hebbel); bij de andere beide deelen kreeg ik voer mij voorals nog den indruk van overgroote Icngtc- Misschlen dat die indruk zich bij na» dere kennismaking wijzigt In elk geval zijn we Van Anroov dankbaar voor de hoogstaande vertolking, die hij met het Residentieorkest van Bruckners veel* eischcnd en lang niet „dankbaar" werk heeft gegeven Dergelijke cultuurarbeid mag men niet onde.schattcn, Zeer zonderling deed na Bruckners zwaar werk Mozarts Aria uit „die Ent» fiirhing uus dem Serail". Mozarts een» voud leek na Bruckner haast schraal» heid. zijn occonomic schrielheid, waar* toe de schrale toon die Irene Eden's co» lovatuursopraafl in deze aria ontwikkel», de. ook meewerkte. Klank noch colora* tuur gaven reden tot genieten- Anders werd het in de Aria der Zerbnictta uit ..Ariadne auf Naxos" van Richard Strauss. Hier demonstreerde Irene Eden een merkwaa-dige zangtcehni» sche virtuositeit, een gegoochel met moeilijkheden, intonaties, snelle passa» ges. allerhoogste liggingen, enorme adem, die haar tot rivale van een Ita» liaansehe primadonna stempelen- Ook nu behield de stem in de hoogte vaak iets scherps, dat eenmaal coloratuur* stemmen vaak eigen is, maar veel mooio tonen werden ook gegeven en verras* send was het sonore borstregister- Ver» rassend zijn ook de voor Strauss kleine orkestbezetting, waan.», elk instrument solistisch behandeld is. do doorzichtige polyphonic die als een achtergrond van iiligrain is een bew uste terugkeer tot Mozart, wiens geest hier „zeitgemass erneuert", doorschemert. Dat die* Er» ncuerungen streng binnen de tonale be» gnppen blijven, spreekt van zelf. In het rijk der atonaliteit is voor Mozarts schim geen plaats, alleen maar voor de heeren atonalisten zelve. Maar daartoe behoort Strauss ni;f, en dat er ook tonaal en in architectonisch gesloten en hcpKftfde vormen interessante en welluidende taal te spreken is. heeft Strauss in zijn Ariadne wel getoond, hoe men over het werk als geheel en de bedoelingen van zijn schepper moge rienUcn- Een mooie uitvoering van het „Vor* spiel en Isoldes Liebestod" vit Tr^tan die van drieën Bruckr.cr. Strauss en Wagner den laatste toch als den krach» tigstc deed kennen, sloot dit concert. KAREL DE JONG. DE CASSABONS. Op een te Breda gehouden vergade» ring van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor westelijk Noord»Bra< bant is medegedeeld dat aan de Kamer van Koophandel te Haarie—is mede» gedeeld, dat de Kamer te Breda bereid is een adres mede te ondïrteekenen, waarbij wordt verzocht de Zegelwet zoodanig te wijzigen, dat Cassabons bo» ven 10 zijn vrijgesteld van zegelrecht. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regel yUk'utncUk^'hffuenm^ v\ ^-Pijnen van allerlei aard bestrijdt men met Sanafimri MtJ&HAROTi Buisje 75ct 8-jApoth.en Drogisten' BRAND TE DURGERDAM In den nacht van Zaterdag op Zondag brak brand i foto is te zier it in het Weeshuis te wat van het gebouw i Durgerdam van de Ned. Herv. Gemeente. Op o i overgebleven.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1925 | | pagina 5