HAARLEM'S DAGBLAD
BRIEVEN UIT ENGELAND
WILDZANG
MAANDAG 21 DEC. 1925
TWEEDE BLAD
(Van onzen correspondent).
..WATERLOO BRIDGE" GAAT WEG
Algemeene Vereeniging FLITSEN
voor Bloembollencultuur van haarlem's dagblad No. 479
optimisme
Weer heeft de Geest van het Leelij»
kc een belangrijke overwinning be»
haald over het slecht»ontwikkelde
schoonheidsgevoel der vroede vaderen
van de London County Council, weer
zal een schoon stuk Londen worden
overgeleverd aan de schennende han»
den van den sloopcr. Rennic's mees»
terstuk. de in herinnering aan de over»
winning bij Waterloo over de Theems
geslagen „Watcrloo"»brug. een der al»
lermooistc groote bruggen van de we»
reld. mooier zelfs dan de Parijsche
Pont Neuf, gaat weg.
Toegegeven dat het thans niet de tijd
voor groote uitgaven, dat een specu»
latie van milliocncn ponden rijpelijkc
overweging behoeft, dat dc brug in den
tegenwoordige!» staat niet meer aan dc
moderne ciscben van het verkeer vol»
doet, is het dan noodig, dat monu»
mentale bouwwerk zonder onpartijdige
en kund::.t voorlichting te sloopen?
Ik weet wel dat Hngclschc waterbouw»
kundige ingenieurs bedenkelijke gezich»
ten trekken als /ij hooren van ver»
zakkingen in dc fundamenten van een
brug. .Maar waarom dan niet Neder»
landschc deskundigen om raad gevraagd
of ^merikancn. Wij houwen bruggen,
huizen, spoorlijnen op drijfzand als het
moet en zou dan dc verzakking van
enkele peilers van een brug ons oiter»
mate in dc moeilijkheid brengen?
Maar neen. dc London County Coun»
cil, vertrouwt op zijn eigen Londensche
ingenieurs cn wat weet zelfs een
beroemde bouwmeester als Sir E-Iwin
Lutyens van „underpinning" eener
brug?
•Maar de kosten, het zijn de kosten,
die tot dc overweging hebben geleid,
dat herstel van dc brug onmogelijk was.
En dan dc eischcn van het verkeer.
Het hapert bij dc vroede vaderen aan
vóórzienden blik-Het nageslacht zal ze
als vandalen aan de kaak stellen voor
het bedrijven van een wandaad tegen
hun eigen Londen. Het gaat om mdlioe»
nen, ik weet het, om precies te zijn gaat
het om vijftien millioen pond, die be»
noodigd zouden zijn om een grootsch
plan uit te voeren, dat met een Water»
loo Bridge zou redden, de afschuwelijke
spoorbrug bij Charing Cross zou doen
verdwijnen cn daarvoor in de plaats
een verkccrsbrug zou doen verrijzen bij
Charing Cross.
Laat men mij niet aankomen met den
dooddoener, dat Charing Cross reeds
overbelast is met het verkeer door het
Strand en dat over Westminster
Bridge. Dat is alles camouflage, want
oen nieuwe brug bij Charing Cross
schept geen nieuw verkeer maar ont»
last dc a .dere twee bruggen: Water»
loo en Westminster Bridge, van een
deel van hun verkeer cn dus zal de
toestand te Charing Cross niet veren
Sren. Was dc oude brug van Water»
o Station naar Somerset House
Rcnnie's schepping alleen bestemd
voor het verkeer van zuid naar Noord
cn omgekeerd, dan zou zelfs die g
tc verkeersweg, het^ Strand. prachtig
worden ontlast van een deel van zijn
rollend verkeer.
Het is misschien het beste om in een
paar woorden uit tc leggen waar het
om gaat. Het stuk Theems van West»
minster (dc Parlementsgebouwen) tot
Blackfriars dat veel oostelijker is ge»
legen, is wel het prachtigste stuk wa»
ter. dat Londen bc/it. Zooals de Seine
door Parijs, is dc Theems door Lon»
den tot een stuk geschiedenis gewor»
den en het genoemde stuk is de hoofd»
slagader vlak bij het hart der stad. Het
loopt in een breede boog. als een hoofd»
letter C op zijn kant: over een af»
stand van een klein half uur gaans
langs dc Embankment. Dc spoorbrug bij
Charing Cross snijdt die C van Noord
naar Zuid brutaal in het midden door.
links (bij dc Parlementsgebouwen)
een sierlijke ijzeren brug: Westminster
Bridge links eerst Waterloo Bridge
cn later dc neutrale ijzeren Blackfriars
Bridge.
[he monsterachtige Charing Cross of
Hungcrford<Bridgc dient om treinen
to'.- Charing Cross Station in het Strand
tc brengen. Dat station ligt in het hart
van dc stad en is er algeheel mis»
plaatst. In elke groote star worden de
eindstations van de groote lijnen gelei»
dclijk een beetje verder van het een»
trum weggelegd liet Gare St- Larzare is
een ander voorbeeld van een station,
dat zich tegen beter weten in dicht bij't
Londen, 16 December,
centrum van Parijs heeft staande ge»
houden. Maar Charing Cross Station
maakt het nog bontci, dringt brutaal
tot vlak bij Trafalgar Square door cn is
waar het staat onnoodig
De spoorweg over do rivier, een
meer dan leelijk ijzeren gevaarte op cy»
lindcrvorjmge kolommen, is in zichzelf
niet eens sterk genoeg om dc groote
exprcss»treinen tc dragen, waarom al dc
continentale treinen naar Cannon Street
of Victoria Station en het station in
het Strand nog alleen dient voor verkeer
met dc Zuid.Oostcüjkc voorsteden. Dit
is heel aangenaam voor dc bevolking
dier voorsteden, maar er is niet dc min»
stc reden om hun ccn privilege tc üc»
ven boven de bewoners der Zuid»Wcs«
telijkc voorsteden, die hun eindpunt
aan Waterloo Station hebben aan den
Zuidelijken kant der rivier» Zij moeten
ook willen zij zich naar het West
End begeven even overstappen op
dc ..Bakerloo Tube" waarom kan
Waterloo Junction Station dat naast
het Waterloo Station aan dc Zuidzijde
ligt niet evengoed het eindpunt zijn
dc Zui»l»Uostc!ijke Suburban (voor»
stcdcn«)lijn?
e begrijpt waar ik heen wil- Dc
spoorbrug moet weg. het station in
het Strand moet weg. De spoorweg»
maatschappij moet daarvoor een mil*
liocnenvergoeding hebben. Het zij zoo:
de Londensche County»raad krijgt er
ook een terrein voor vrij. dat als win»
kelblok en voor kantoren verhuurd, die
milliocnen waarschijnlijk met interest
zal opbrengen. En <hn komt er voor dat
ifschuwelijke monster een mooie lage
-erkeersbrug in do plaats, die evenals
Blackfriars». Waterloo» cn Westmin»
ster«bruggcn van een punt In dc buurt
van Waterloo Station uit straalsgewijs
naar Noord»Oost, Noord cn Noord»
West is gericht
De London County Council, die het
recht van onteigening heeft, durfde het
niet aan- Dc London County Council
heeft dc eenige werkelijk monumentale
brug over dc rivier ccn meesterwerk
dat talloozc schilders hebben in beeld
gebracht en dat, vanwaar men het ook
beschouwt cn in welke weersgesteldheid
immer schoon en waardig is overge»
leverd aan dc sloopcrs-
Is daarmee het laatste woord gespro»
ken in deze kwade zaak? Ik vrees van
ja. In de plaats van dc oude brug komt
een met zes lijnen van verkeer in
plaats van vier- Goed. maar hoe zal dc
brug er uit zien? Goed, maar waarom
dit lapwerk dat dc vcrkcerscongestic in
het Strand nog zal verergeren? Is er
dan geen groot, talentvol, machtig man,
die een streep kan halen door dat fa»
tale besluit? Neen, dc geest van liet
leelijke is tc sterk cn zou hem breken.
XYX.
Bakerloo is ccn prachtige samen»
trekking van BakcrstrectAVatcrJoo-
Vervolg Stadsnieuws
-MERCUR1US".
Dc afd- Haarlem kwam dezer dagen
bijeen tot vaststelling der begrooting
voor het volgende jaar. Na toelichting
werd deze met dankbetuiging aan den
penningmeester goedgekeurd- Daarna
bleef men voor een kienpartij nog c
gen tijd genoeglijk samen»
CHRISTELIJK.HISTORISCHE
JONGEREN.ORG ANISATIE-
Men schrijft ons
Tc Haarlem worden pogingen gedaan
om tc komen tot oprichting van een
Christelijk «Historische Jongcren»organi>
satie. die onder dc jongeren van 18 tot
25 jaar belangstelling wil wekken voor
dc Staatkunde in het algemeen cn de
Christ.»Hist. beginselen in h" bijzon»
der» In overleg met het nfdcelingsbe»
stuur der C.»H. Unie heeft zich ccn op»
richtingscomité gevormd, dat dc ver»
dere plannen zal uitwerken. Door mid»
del van een tc verspreiden circulaire
zullen mcdcdeclingcn worden gedaan-
Belangstellenden, die met het doel
sympathisecrcn. kunnen daarvan nu
reeds doen blijken door naam cn adres
op tc geven aan den secretaris van het
oprichtingscomité, den heer J. Ch>
Goedman Azn., Kloppersingcl 137-
Een terugblik op 1925
Het exportquantum bereikte
een ongewone hoogte
Toeneming van den export
naar Centraal Europa-
Levering van kerngezonde waar
noodig
Over het eigengebouw-probleem f
De beslissing zal gaan om Hille-
gom of niets
In deze vergadering zal geen
beslissing vallen.
Van Haarlem geen nieuwe
voorstellen te wachten?
Over den gunstigen uitslag der
tentoonstelling?
Heden Maandag is alhier gehouden
dc 152c algemeene vergadering der Al»
gcmccne Vereeniging voor Bloembol»
lcncultuur.
Ze werd geopend met een rede van
den voorzitter den heer E. H. Krclagc.
Een veelbewogen jaar ligt achter
ons. zon begon spreker, rijk aan ge»
bcurtcnissen, rijk aan emotie. Een re»
cord jaar voor den export; een jasr.
waarin ons tentoonstcilingsrceord van
1910 aanmerkelijk verbeterd werd; ccn
jaar waarin wij meer dan ooit geslin»
gerd werden tusschen hoop en vrees,
ten aanzien van de uitsluiting der Nar»
cissen in Amerika; een jaar. waarin
cenerzijds dc uitbreiding cn reorganisa»
tie van het .Centraal Bloembollen Comi
té krach:i.fr samenwerking tusschen
dc verschillende vcreenigingen moge»
lijk maakte, maar anderzijds de veel»
hcid dier vcreenigingen een rationccle
administratie ernstig bleek tc bclcm»
meren; een jaar ten slotte waarin dc
grondbeginselen van een gezonden,
betrouwbaren handel niet altijd ge»
handhaafd schijnen tc zijn: een jaar
derhalve, dat naast zeer gunstige hc»
laas ook wrange herinneringen achter
zal laten.
Om met den uitvoer tc beginnen:
het exportquantum bereikte dc ongc»
wonc hoogte van 30 millioen Kilo, na»
dat het in 1924 tot 26 millioen Kilo ge»
stegen was en daarmede liet .hoogste
uitvoercijfer van de vorige periode
(1915) had ingehaald, na de inzinking
die in 1918 op hare grootste diepte ge»
daald was.
In die 30 millioen Kilo zit vermoc»
delijk 'n belangrijke hocveelhoid plant»
goed van Narcissen, die den normalen
uitvoer verhoogde; maar ook de export
naar Centraal Europa nam snel toe,
terwijl de uitvoer naar de overige lan»
den vrijwel stationnair bleef. Daar dc
statistiek een hoogerc eenheidswaardc
aannam, kwam de waarde voor de sta»
tistiek op rond 45 millioen gulden, (te»
gen 30 millioen in 1924) en ofschoon
derhalve de vergelijking der gewichts»
cijfers een betrouwbaarder inzicht in
handelsbeweging geven, is op zichzelf
het waardecijfer voor 1925 niet on»
aarschijnlijk.
Ieder wcnscht natuurlijk bestendl»
ging van dezen toestand en voorko»
ming van achteruitgang. Wat Amerika
betreft is op dit oogenblik nog niet bc»
kend, welke beslissing ten aanzien van
het invoerverbod van Narcissen defini»
tief zal worden genomen. Maar er is
een andere factor, die minstens even»
zeer als de beslissing van Amerika, dc
mogelijkheid van het behoud van het
groot uitvoercijfer beheerscht.
Wil men den eenmaal veroverden
afzet handhaven om van uitbreiden
niet eens te spreken dan moet iede»
re bolllenkwecker en ieder exporteur
er ten diepste van doordrongen zijn.
dat dit alleen bereikt kan worden door
het leveren en uitvoeren van gezonde
bollen van goede kwaliteit. Terecht of
ten onrechte, met of zonder bijbcdoclin
gen. ontwikkelt zich in verschillende
landen een scherper toezicht op den in»
voer van tuinbouwproducten: 't stel»
scl van gezondheidscertificaten; breidt
zich uit. al zijn er tal van landen, die
zc niet eiscben. Maar wil dc bloembol»
len export het met zooveel moeite ver»
overdc terrein behouden, dan moet hij
er ccn eer in stellen, ook naar landen,
die geen gezondheidsattest bij invoer
vragen, uitsluitend kerngezonde waar
te leveren, in de eerste plaats, omdat
hij dat aan zijn goeden naam en dien
van het geheeel vak verplicht is. maar
ook om in geen aanleiding of voorwend
sel te verschaffen voor invocrbclemme»
ringen of verbodsbepalingen, die hem
In dit geval van vader, die iederen avond het radio
programma in de krant bestudeert, terwijl hij heel goed
weet, dat hij toch alleen het station kan krijgen, waarop
de monteur het toestel gezet heeft, toen hij het kocht
(Nadruk verboden).
op den duur broodeloos zouden ma»
ken.
Er mag werkelijk in dit opzicht niets
crzuimd worden. De toekomst cn het
bestaan van allen staan hierbij op het
.pel. Er zal dan ook onvermijdelijk een
zeer scherpe controle op den uitvoer
moeten worden ingesteld en wij zijn
overtuigd dat dc Plantenziektenkundi»
ge Dienst daaraan zijn medewerking
niet zal onthouden.
Nadat spr. daarna had gememoreerd
at is gedaan om het ziek in de narcis»
sen tc bestrijden, ging hij voort:
Vereischcn dc Narcissen bij voortdu»
ring onze opmerkzaamheid om ze op
het thans zeer gunstige gezondheids»
peil tc handhaven, thans vragen de
Hyacinthen onzo aandacht. De kwee»
kers van Hyacmthen zijn hiervan zoo»
doordrongen, dat op aanstichting
het Hoofdbestuur m den kring der
Vereeniging dc. vorming van een Hya»
cinfhcngroep in voorbereiding is welke
zich voorstelt voor dit bolgewas het»
zelfde tc doen, wat groep „De Nar»
cis" op zoo gelukkige wijze voor dat
geslacht heeft tot stand gebracht.
De toenemende grocps\orming op
grond van de verschillende teelten is
een aanwijzing, dat de organisaties van
ons verecnigingswczcn zich in die rich»
ting zal moeten bewegen. Ik ga daarop
echter thans niet nader in, omdat ver»
mocdclijk dc oplosing van dit vraag»
stuk minder door langdurig zoeken te
inden zal zijn, dan wel door het ont»
staan van een algemeene overtuiging,
dat dc organisatie op een bepaalde ma»
nier moet worden tot stand ge»
bracht.
Dit vraagstuk hangt ook ten nauwste
samen met het eigen gcbouw»probleem.
Voor onze vereeniging was dat afgedaan
na dc verwerping door uwe vergade»
ring in September van alle desbetref»
fendc voorstellen, cn ik zou cr dan ook
uit eerbied voor uwe beslissing, geen
woord aan hebben gewijd, indien niet
een medcdceilng van den Bond van
Blocmbollcnhandclaren aan onze ver»
ccniging de zaak opnieuw aan de orde
had gesteld.
Uit die mcdcdccling blijkt dat de
Bond den ernstigen wil heeft de tot»
standkoming van een centraal gebouw
te Hillegom tc bevorderen cn daarvoor
een financicclen basis tc vinden, waar»
op dc voltooiing van dit plan kan wor»
den gebouwd. Wij achten het een ge»
lukkig verschijnsel dat dc Bond, on»
danks de in onze vorige vergadering ge»
vallen besluiten prijs blijkt tc stellen
op overleg cn samenwerking met onze
vereeniging. cn ik ben overtuigd, dat
uwe vergadering deze houding ook op
hoogen prijs stelt. Want. wat cr ook ge»
bcurc. het vak moge behoed worden
voor dc totstandkoming van een
beurs, ingesteld door en beheerd door
exporteurs alleen of door kweekers al»
leen. Dc beurs behoort, als tot dusver,
het domein tc zijn cn te blijven va
i Algemeene Vereeniging, welker beheer
trouwens nooit tot gegronde klachten
of aanmerkingen aanleiding heeft gege»
ven.
De vereeniging zal thans zich ernstig
hebben af te vragen, of, indien de tot»
standkoming van 'n centraal gebouw tc
Hillegom financieel bereikbaar is, in
het nieuwe stadium, waarin dc zaak
thans verkeert, terwijl vaststaat, dat
vestiging elders cn speciaal te Haarlem,
financieel niet te verwezenlijken, is, het
waarachtig algemeen vakbelang niet
medebrengt, de mogelijkheid en wen»
schelijlcheid van vestiging te Hillegom
althans ernstig te overwegen. Ik mag
niet vooruitloopen op uwe beslissing,
die natuurlijk niet in deze vergadering
kan uitvallen, maar ik moge cr nog op
wijzen, dat er op het oogenblik geen
keus is tusschen Hillegom of Haarlem;
de beslissing zal eventueel gaan om
Hillegom of niets.
Er zijn er onder u, die. mcenen, dat
beschikbaarstelling van het Brongebouw
te Haarlem kans op een goede oplos»
sing zou bieden; en zij in het bijzonder
zullen de poging van de Ilaarlcmsche
Wethouders. de heeren Slingcnberg
Bruch, hebben gewaardeerd, om een
besluit van den gemeenteraad in die
richting uit te lokken. Financieel zou
die oplossing indien zij inderdaad
mogelijk zou zijn alleen denkbaar
zijn, wanneer bet Brongebouw met het
omringend terrein geheel om niet werd
afgestaan met de bevoegdheid tot be»
bouwing van een gedeelte van den tuin
zonder bezwarende bepalingen. Het
voorstel der Wethouders, dat veel min»
der verre strekking had. werd even»
wel verworpen. Het schijnt onder deze
omstandigheden niet zeer waarschijn»
lijk, dat van' de zijde van h t Haarlem»
sche Gemeentebestuur andere voorstel»
len tc wachten zijn.
Verder zeide spreker, dat het scheid
gerecht voor den Bloembollcnhandc!
dezer dagen zijn duizendste uitspraak
in het orgaan der vereeniging heeft
doen opnemen. Hij bracht hulde aan dc
toewijding van den rechtskundigen
voorzitter en secretaris en hun plaats»
vervangers en van de vakkundige leden
en deelde mede dat het hoofdbestuur
des avonds in de gelegenheid zal zijn
namens de vereeniging tegenover den
voorzitter en de leden van het scheids»
gerecht persoonlijk getuigenis af te leg»
gen van waardeering voor hun jaren»
lang belangeloozen arbeid.
Na dan nog opgemerkt tc hebben,
dat ter zake van de internationale voor
jaarstentoonstelling geen beroep zal
behoeven gedaan te worden op de deel»
nemers in het waarborgfonds, omdat
de uitgaven der tentoonstelling geheel
door dc inkomsten zijn gedekt, zij het
dan ook dat er geen voordcelig#saldo
van eenige beteekenis is. Besloot spre»
ker.
Wij mogen ons over dezen uitslag ver
heugen omdat daaruit blijkt, dot het
mogelijk was. zonder steun van over»
heidswege, deze tentoonstelling met
een budget van twee en een halve ton
crlies tc financieren; en het stemt tot
bijzondere voldoening, dat dit gunstige
resultaa) bereikt kon worden, zonder
het idcëele karakter van ons bloemen»
feest te verlagen door kermisvermaken
lijkheden.
Vijftien jaar scheidden de beide Iaat*
stc tentoonstellingen een tijdsver»
loop dat vermoedelijk korter zou zijn
geweest, indien de wereldoorlog en zijn
gevolgen niet ccn vroeger houden
eener tentoonstelling hadden belet.
Toch schijnt mij deze tusschenruimte
voor normale tijden te groot en zou
m.i. ccn rust van tien jaar juister zijn.
Ik heb mij vast voorgenomen niet nog»
maals aan de leiding eener tentoonstel»
ling als deze deel tc nemen, en ik wil
dus op het tijdstip voor een volgend
blocmenfcest geen invloed oefenen,
maar ik moge reeds nu de verwachting
uitspreken dat de volgende groote ten»
toonstcllinge wederom een vooruit*
gang zal toonen. als een bewijs van den
voortdurenden bloei van het bloembol»
lenbedrijf.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 Cents per regel
5PANNING
AAN TAL
LAMPEN
PRYÓ
100-155 V
140 -I70V
200-250 v
9+2«
lö+2*
12+ 2*
16+2*
Pal-
REi>E.RVELA^PE.N.
FEUILLETON
Nanr het Engelsch van
ESMé STUART.
10)
„Eiken dag?"
„Ja, juffrouw, eiken dag".
„Ik deed dc onze maar eens per weck
en dan kwam cr een Kanaka om water
tc halen. Het was vrcesclijk warm waar
ik woon, zie je".
..U komt nu hier wonen, is 't niet,
juffrouw?"
„Ik moet hier wel wonen, Jane, want
ik hen een „arme bloedverwant", zie
je; maar als jij soms weg wilt zal ik
soilicitecren naar je baantje. Ik hou
van vroeg opstaan en van boenen".
„O juffrouw!"
„Nu ga ik naar de huishoudster. Is
ze nogal aardig?"
„Mevrouw Omes is wel eens een
beetje scherp, juffrouw, maar ik heb
niet cel me! haar tc maken. We heb»
hen hier allemaal ons eigen werk".
..Dat is saai, ik houd van een beetje
variatie; dus denk cr om, Jane, dat je
mij je werk eens laat doen-Tot ziens.
En Toney stak het meisje vriendelijk
haar hand toe, tot groote schrik van
Jane, die wanhopig naar haar vuile vin»
gers keek voor ze ze uitstak.
Toney vond de deur naar het bedien»
denkwartier, liep ccn stecnen trap af
cn bereikte na een paar gangen door»
gcloopcn te zijn de groote keuken.
„Waar is mevrouw 'Omes?" riep ze.
Er was alleen maar een keukenmeisje
te zien, die een tafel stond af tc boe»
„Die is nog niet beneden, juffrouw.
Ileeft u iets noodig?" Rose, het keu»
kenmeisje, keek zoo verschrikt alsof zc
een spook had gezien.
„Noodig! Ja! Ik wou wat eten. Een
boterham is goed. maar ccn stuk koude
pastei zou nog lekkerder zijn".
Rose zag geen kans om Toney ccn
stuk pastei tc bezorgen, maar ze zette
een stuk brood, cn wat boter neer cn
Toney trok ccn stoel naar de tafel toe
en genoot van haar eenvoudig maal.
„Een kop thee zou wel lekker sma»
ken. hè?" merkte ze op.
„Zal ik het aan mevrouw 'Omes gaan
vragen, juffrouw?"
„Lieve help, wat een gevangenis is
het hier. Kun je hier niet eens nemen
waar je trek in heht? Dat deden wij
thuis altijd".
Op dat oogenblik zeilde mevrouw
'Omes de keuken in, met een schoone,
krakende japon aan.
„Grut!" riep ze onwillekeurig uit,
toen ze Toney zag zitten.
„Goeden morgen, mevrouw 'Omes",
zei Toney terwijl ze opsprong en haar
hand uitstak. „Ik ga naar het dorp en
het is verkeerd om met een lecge maag
uit te gaan. Papa was dokter, ziet u, en
hij zei het altijd. Vindt u het ook?"
„Ja, natuurlijk, juffrouw; maar ik had
niet gedacht dat een jonge dame...."
„O, dat ben ik ook niet, mevrouw
'Omes, ik ben maar een arme bloed»
verwant; maar niettegenstaande dat
heb ik verschrikkelijke honger. Hadt u
ook altijd honger toen u zestien was?"
Er was iets in Toney's optreden dat
dc bedienden altijd voor haar innam.
Zc deed zoo natuurlijk dat ze dadelijk
begrepen dat het geen aanstellerij of
neerbuigendheid was.
„Nu, juffrouw, ik denk van wel, toen
ik zestien wasMaar ik zal eens
gauw ccn kop thee voor u zetten. Ro«
se. geef dc kleine trekpot eens aan en
het theebusje".
„U bent een schat, mevrouw 'Omes
ik dacht eerst dat u 'Omes heette,
maar ik begrijp nu dat het Homes is
maar doet u geen moeite voor me. Als
u eiken avond wat voor mij apart zet.
kan ik het komen halen wanneer ik
op sta en dan ben ik onafhankelijk.
Juffrouw Cadet zei dat er niet voor
half tien ontbeten werd hier. Ik zou
bezwijken als ik voor dien tijd niets te
eten kreeg. Hoe levert u 'm "at?"
„O, wij ontbijten om acht uur, juf»
frouw. Lady Duif is cr erg op gesteld
dat dc maaltijden op vaste uren zijn".
„O, dat is niets voor mij, maar ik zal
mijn best doen om op tijd te komen.
Waar is uw man. mevrouw Homes?"
„Ik ben niet getrouwd, juffrouw".
Mevrouw Homes vond het niet erg
prettig dit tc moeten zeggen, maar ze
moest dc waarheid wel bekenenn.
„Waarom noemen zc u dan me»
vrouw? Dat bcteekent toch dat iemand
getrouwd is".
„Dat is zoo dc gewoonte voor het
hoofd van dc huishouding, juffrouw en
dc dames hebben het graag".
„De gewoonte? Wat voor gewoonte?
Wanneer word ik dan mevrouw Toney?
Dat zou nog eens grappig zijn! Nu, ik
heb genoeg gehad, mevrouw Homes. Ik
vind u heel aardig. Nu ga ik maar naar
buiten. Heeft u van Trick gehoord?"
„Meneer Diggins heeft er ons van
verteld, juffrouw. Hij was niet erg in
zijn schik".
..Ik hoop dat hij niet boos is gaan
slapen, dat is heel verkeerd. Ik weet
niet of ik Trick mee zal nemen of niet.
't Is misschien beter om het vanoch»
tend niet te doen. Ik ga de Kanakas
eens bekijken".
..O ja. juffrouw?" vroeg mevrouw
Homes, die nooit toegaf dat zc iets niet
begreep.
„Ja, goeden dag. Ik moet dc oprfjalan
af en dan linksom, is 't niet?"
„Daar ligt het dorp, juffrouw, een
minuut of tien hier vandaan. Meneer
Halls is een aardige man. Hij -is onze
dominé".
„Ik zal eens gaan kijken. Wel be»
dankt". Toney schudde haar hartelijk
de hand. „Ik zou hier wel eens met u
willen ontbijten op een keer. In Austra»
lië aten we allemaal met elkaar, om»
dat Papa dat gemakkelijker vond".
Mevrouw Homes was te verbaasd
om iets te kunnen antwoorden en pas
toen Toney door ccn zijdeur verdsvc»
nen was riep ze uit:
„Lieve help. Rose zulk een won»
derlijk meisje heb Ik nog nooit gezien
cn toch kun je merken dat zc een echte
dame is."
„Ze heeft al de boter opgegeten", zei
Rose een beetje teleurgesteld.
Maar Toney was nog niet het huis
uit. Het was zulk een prachtige dag dat
ze niet zonder Trick kon gaan en langs
een achtertrap bereikte ze haar kamer
zonder iemand tegen te komen. Ze
smeekte Trick om zich behoorlijk te
gedragen en het hondje liep luid blaf»
fend van plezier naast haar door dc
oprijlaan. Voor het oogenblik waren zc
zoo gelukkig als maar cenigszins moge»
lijk was en Toney vergat even dat er
nog een Tante Duif bestond.
„Als Paps hier maar was", zei Toney
terwijl ze even stilstond om adem te
scheppen; „maar ik geloof dat ik erg
weinig tijd heb, en ik moet nog eens
iets vroolfjkers zoeken dan dit park.
Ik vind Engeland een saai land, vrecse*
lijk saai cn ik begrijp niet, waarom me»
neer Hilton zoo graag hier heen wou".
Eindelijk bereikte ze het dorp en To»
ney glimlachte vergenoegd. Plotseling
zag ze een meisje van ongeveer zes
jaar dat in dezelfde richting als zij
voortstapte; maar dit meiske snikte en
huilde hartverscheurend. Toney vloog
op haar af.
„Waarom huil je zoo, kleine meid?"
„Ik kom te laat, ik kom te l»a»a»a»t op
school".
„Te laat? Hoe laat begin je dan?.
Mijn school is nog niet begonnen".
„Ik kom te blaat op school", herhaal»
dc het kind.
„Dan zal ik je er brengen. Geef mij
muur een hand, dan loopen we hard".
Trick vond het een best plan en het
drietal holde samen den weg af; de een
blafte, dc ander lachte, het kleine meis»
je huilde en de dorpsbewoners kwa*
men er aan de deur naar staan kijken,
L'it ccn der huisjes kwan. een kind.
„liet is Minnie Thomas met een da»
me'" riep zc uit.
„Wc komen tc Iaat op school", zei
Toncv. „we hebben geen tijd om stil te
staan"
(Wordt vervolgd.)
