VAN ONZEN REiZENDEN REDACTEUR WILDZANG HAARLEM'S DAGBLAD FLITSEN DINSDAG 22 DEC. 1925 DERDE BLAD (NIEUWE REEKS). No. 271 BUREAUX VOOR BEROEPSKEUZE (Inter, iew met Jhr. Drs. D. J. van Lennep, directeur van het gemeentelijk bureau voor beroepskeuze te Utrecht) Nu bij de behandeling van de Gc»dus bijna zeker later spijt van zijn keuze mcente-hegrootlng in onzen Raad de zou hebben, wcnsch te kennen is gegeven tot opricht ting van een gemeentelijk bureau van beroepskeuze te Haarlem cn verhout der .Mr. Hecrkcns Thijssen heeft .-neet gedeeld, dat 8, en W. tegen de ..Be roepskeuze" niet afwijzend staan, maar gezegd: ..Ken voorlichtingsdienst voor dat zij niet met een voorstel komen, 1 de beroepskeuze moet zich bepalen tot zoolang er geen huisvesting voor een hypoihelisch oordcelcn: ..wanneer gij Bureau is. leek het mij van belang on= 1 dit of da: wilt worden, dan zij: gij daa.-t zen lezers eens iets van het doel en j voor geschikt of ongeschikt", de werkzaamheden van een dergelijk Men leid. den vrager dus naar die bureau te vertellen. beroepsmogelijkheden, die groepen van Ik heb daarom deze weck een bezoek 'beroepen, waarvan men overtuigd is. gebracht aan het gemeentelijk bureau dat zij geschikt voor hem zijn. opda! 'De eigenlijke taak van den openbaren 'oorlichtingsdicnst inzake beroepskeuze s zeer juist gefomulecrd door Dr. H. T. Brugmans, directeur van de Dr. D. Bov-stichting te Groningen, die heeft beroepskeuze op den Witte, vrouwcnsingcl te l'trccht. alwaar de directeur Jhr. D-s. D. J. van Lennep zoo vriendelijk was. mij de noodlgc in. lichtingen te verstrekken. Op mijn vraag, wat bet eigenlijke doel van de bureaux van beroepskeuze is." antwoordde Jhr. van Lennep mij: ..Vroege, toen er nog, als laatste restje van de gilden, bcrocpsstandcn waren, ging de zoon doorgaans over :n de hc. trekking van zijn vader. Door de grootc veranderingen, die zich afspeelden :n dc toestanden van dc arbeidsmarkt heeft men langzamerhand ingezien, dat ouders en verzorgers niet altijd meer in staat zijn voor hun kind een keuze van beroep te doen, die de waarborgen geeft, dat het kind dc betrekking krijgt, welke het krachtens geschiktheid cn neiging toekomt. Dc vele maatschappelijke débacles, die van ccn verkeerde beroepskeuze het gevolg waren, hebben ertoe ge* leid om commissies of bureaux in het leven tc roepen, waarvan 1 of mcc- jHTsoncn dc capaciteiten bezitten dc ouders of verzorgers van advies te die» nen. Het is niet de bedoeling van deze bureaux om voor dc ouders te beslis, sen en dc ouders dus van hun verant» woordelijkheid te ontheffen, maar wc', om zooveel mogelijk dc ouders in staat te stellen ccn goede beslissing tc ne» men. Wil een bureau van beroepskeuze dat doen. dan moet het niet alleen grondig van alle beroepen op de.hoogte zijn, maar moet het tevens dc wegen vinden om het kind goed tc leerci kennen. En voorts moet het i:i staat zijn om aan tc geven, langs welke we gen. ccn door dc ouders voor het kinJ gekozen beroep kan worden geleerd. De diensten, die ccn bureau van bc» roepskcuzc verricht, zijn drieërlei. Eerstens is het een inlichtingsdienst voor allen, die wenschcn tc weten wel. ken weg zij moeten inslaan voor een beroep, dat zij voor zich zelf hebben gekozen. Voor dc beantwoording van die vragen beschikt het Bureau over verschillende gegevens, zooals van den stand van dc arbeidsmarkt. san dc werkgelegenheden en de opicïdmgsmo* gelijkheden. 2e. Onderzoeken, of een jongen, die een eigen keuze heeft gedaan, geschikt is voor het door hem gekozen bc« 3e. Van advies dienen op de vraag: „Wat moet ik worden?" van hen. die nog in twijfel zijn over het tc kieren beroep. Dc prijktijk leert. dat_ dc tweede vraag doorgaans moet worden geredu» ceerd tot de derde vraag, want veelal blijkt uit de gesprekken met dc kin« ders cn dc ouders, dat- dikwijls ccn hcrocp wordt gekozen om uiterlijke factoren, die met het eigenlijke beroep weinig of niets uitstaande hebben. Wanneer bijvoorbeeld een jongen zijn wensch te kennen geeft, dat hij zeeman wil worden enkel cn alleen, omdat hij ruzie heeft thuis of wel. omdat hij er eens uit wil en wat van dc wereld wil zien. dan spreekt het vanzelf, dat het de plicht is van den adviseur na te gaan. of dc jongen voor het beroep van zeeman werkelijk de geschiktheid heeft en te trachten hem ccn anderen weg tc raden, als het blijkt, dat hij om pbvsickc of psychische redenen niet voor het beroep van zeeman deugt cn hij dan zelf uit die groep zal kunnen kiezen Het Bureau van Beroepskeuze dus geeft richting, maar dc persoon moet voor zich zelf de overtuiging hebben dat hij persoonlijk gekozen heeft. Dc vraag, welk beroep voor ieman geschikt is. zou ik willen beantwoorde mei: „Een beroep, dat hem psychisch gelukkig cn economisch welvarend maakt". B J dc voorlichting voor dc beroeps* keuze moet men niet alleen rekening houden met dc geschiktheid van den persoon voor ccn beroep mair ook met zijn neiging. Ieman:! kan bijvoorbeeld wel geschikt zijn voor een bc» paald beroep, doch zijn neiging kan ccn heel andere richting'uitgaan Het allereerste, dat ik nis voorlichter dus moet onderzoeken, i->: wat is dc ware neiging van' het individu. Daarvoor is de psychotechniek dat is. om het maar eens heel populair te zeggen, het laten verrichten ven verschillende proeven, om tc zien, of ccn bepaalde persoon voor cén of anderen werkkring inccr of minder geschikt is voor dc beroepskeuze niet voldoende. Wanneer een jongmensch zich bijvoorbeeld aan* meldt aan ccn grootc fabriek als van Philips, zal de psychotechniek moeten uitmaken, of hij voor het werk van dc fabriek geschikt as. .ja of neen. Wie het hest dc proeven doorstaat, zal het eerst aan bod komen om geplaatst te orden. Men vraagt niet, of hij mis» schicn ook meer geschikt zou zijn cn ook meer neiging zou hebben bijvoor» beeld voor musicus! Daar heeft dc fabriek immers niets mee tc maken. Hij wordt alleen onder» zijn geschiktheid voor het werk van de fabriek. Het Bureau van Beroepskeuze echter zal moeten opsporen, wat zijn eigen» lijkc neiging is; hij zal een jongen, die alle aanleg cn neiging voor musicus heeft, niet raden naar de fabriek te gaan. al zou hij er volgens de proeven van dc psychotechniek geschikt voor zijn. Dc personccbsclcctie dat het uitkiezen van dc meest gcschik-- tc personen bij ccn grootc fabriek, gaat uit van het beroep; dc beroeps» keuze echter gaat uit van het individu. Daarom kan het Bureau niet volgens dc zelfde methodes werken als de psycho» techniek. Om eens een hccld tc mogen gebruiken: wat dc psychotechniek doet is door den boom. die den mcnsch voor» stelt, ccn dwarsdoorsnede maken. Hij. die wil voorlichten in de beroepskeuze, kan daarmee niet tevreden zijn; hij zal ccn lcngtc»doorsncdc noodig hebben, hij zal voor ccn goede voorlichting van den grond af. van dc diepste kern uit moeten gaan. Ailccn voor verkeershe» roepen voor chauffeurs en vliegc» niers dus is dc psychotechnische methode voor het onderzoek naar de t geschiktheid van het beroep beslist I noodzakelijk". Op mijn vraag, of naar zijn mccning in een stad als Haarlem dc oprichting van een Bureau voor Beroepskeuze wcnschelijk was, antwoordde Jhr. Van Lennep: ..Ongetwijfeld! Het bureau voor be» roepskcuzc is te l'trccht pas in 1924 opgericht cn wij hebben hier gezien, in welk ccn wezenlijke behoefte het voor» ziet. Het is gebleken, dat zeer velen uit alle klassen van dc maatschappij, jongelui van liet gymnasium of dc school. De onderwijzers'groot belang de st3.it van zijn gezond» kunnen ons met hun inlichtingen groo» heid. Dan komt dc vraag, of er van tc diensten hewijzen. Tot nu toe wer» wegc dc ouders ook zekere beroeps» den aan de hoofden van de verschillen» wcnsch bestaat en of zij aan den jon» dc scholen lange vragenlijsten door de gen hebben gemerkt, of hij zelf een Bureaux voor Beroepskeuze gezonden, bepaald beroep wil. Je merkt dan al Tegen het invullen van deze lijsten was gauw. of de ouders invloed hebben uit» nog als eens verzet cn dat was tc be»(geoefend in positieven of negatieven grijpen. De lijsten waren zeer lang en* zin. Opmerkelijk is het, dat zelfs de het was heel moeilijk om alle vragen meest sceptische ouders dankbaar zijn, oigens dc psychologische terminologie dat zij zich eens kunnen uitspreken. H 3. S. even goed als jongens van dc lagere school voorlichting noodig hebben. De leeftijd van hen, die om voorlichting komen jongens zoowel als meisjes varieert tusschcn 14 en 20 jaar. Mijn ondervinding is. dat de beroeps» keuzo=gcdaehtc vrijwel onbekend is in alle kringen van dc maatschappij. Som» migen hebben er een te overdreven ver» trouwen in en denken, dat zij een bc» roep cn'plaatsing er bij op het Bureau voor Beroepskeuze kunnen krijgen. An= deren echter zijn zeer sceptisch en re» dcnccrcn als volgt: „ik ken mijn zoon al van zijn geboorte af cn de onderwij» /er heeft hem 6 jaar op school gehad; hoe zou zoo'n meneer na 1 uur onder» zoek hem dan beter lccren kennen dan! wij cn zijn dnderwijzer. Dan vergeten zij echter, dat al zou dit waar zijn ten opzichte van hot individu, de ouders onbekend zijn met de bcroepsmogclijk» heden en dc perspectieven daarvan en met den stand van dc arbeidsmarkt. Ze kennen deze zelfs niet bij name, laat' st2an in den intrcnsicken zin. Maar ve» k-u kennen ook het individu niet. Wel kennen zij den jongen, zooals hij staat in zijn reacfie tegenover hem zelf cn in zijn reactie tegenover den onderwij» zer, maar niet den jongen in zijn reactie tegenover de verschillende beroepen. Dan is er nog een derde groep van menschen. die het wel goed hegrijpen, cn die dus inzien, dat men op een hu» rcau voor beroepskeuze gegevens kan verkrijgen, die een beslissing in dc zoo moeilijke beroepskeuze voor hen gc» makkelijker maakt. Er wordt op het Bureau voor Bc» roepskcuzc in geen enkel opzicht zooals men wel eens verkeerdelijk n.ecnt ingegrepen in wat de natuur» lijkc macht cn dc verantwoordclijk» heidspositic van de ouders is. Er wordt alleen cn uitsluitend advies gegeven. Men heeft in ons land particuliere confessioneclc bureaux voor beroeps» keuze o.a. liet Centraal Bureau voor Beroepskeuze voor Katholieken waar» san prof. Dr. F. Roels directeur is en gemeentelijke bureaux tc Am» sterdam, Den Haag. Arnhem en l'trccht en gemeentelijke commis» sics. /ooals te Alkmaar. Hilversum en Middelburg. Dc confessioncele hrucaux verrichten hetzelfde werk als dc over» heidsburcaux. Eigenlijk is dat gcldver» spilling. Een goode werkvcrdecling in dezen zou zijn. als het technische werk, dat door dc overheid kan worden ge» ook door dc overheid geschiedde, doch dat het particuliere initiatief dc olie macht krijgt over het opvoedkun» digc deel. Onze plannen zijn" cn deze op» merking van den lieer Van Lennep leek mij ook belangrijk in verhand met wat wethouder Rcinalda hii dc laatste bc». grootingsdiscussies heeft gezegd om» trent dc beroepskeuze „om tc ko» men tot ccn Rijksbureau, dat aan dc verschillende Bureaux voor Beroeps» keu/c de gegevens verschaft, welke zc noodig hebben, zoowel wat dc beroepen betreft, als wat er al zoo van de indi» vidu's verlangd wordt. is dadelijk zooals ik reeds zei» dc zoowel door jongens van dc la» gere scholen als dOnr de jongelui van het gymnasium cn de II. B. S. voel gc» bruik gemaakt van het bureau F.cn sta» tistick van cenigcn tijd geleden wijst er op. dat van dc jongelieden, die hun hcmiddcling hebben ingeroepen bij het Bureau cr 54 procent van de lagere school zijn en de rest van Mulo en mid» dclharc scholen. Een verschijnsel zoowel hier als in het buitenland is. dat seizoensarbeid is. in zooverre, dat tegen de vacanties dc meeste verzoeken in inlichtingen komen Verleden jaar heb ik aan de ouders an dc kinderen uit dc hoogste klassen au lagere scholen briefkaarten gezon» den van den volgenden inhoud: „Uw kind gaat binnenkort dc lagere school verlaten. Vele vragen zullen U in den laatstcn tijd bezig gehouden heb» ben. In welk vak of in welke studie» ichting moet mijn kind worden opge» leid? Welke weg moet worden ingesla- :n om dit tc bereiken? De Gemeente Utrecht heeft ccn Bu» rcau opgericht, waar ieder over de bc» roepskcuzc van zijn kind kosteloos ad» ies kan krijgen. Het zou verstandig •an l" zijn. daar eens rustig tc komen praten over de toekomst van Uw kind- Het Bureau kan U over dc verschil» lende vakken allerlei vertellen, wat gc If moeilijker, of in 't geheel niet te weten kunt komen. Dit bezoek zal U helpen Uw keuze te bepalen, of indien 2e reeds gekozen hebt en het blijkt, dat uw keuze de juiste is. zal het U gerust stellen. Maar wellicht komt gc al pratende tot de ontdekking, dat ge U vergist hebt, cn dan hopen wij U betere wegen te kunnen wijzen voor den levensloop van Uw kind. In zijn belang komen wij U daarom vragen inlichtingen in te winnen op het Gc» meentclijk Bureau voor Beroepskeuze" Hierdoor waren dc ouders dus geheel op dc hoogte van het doel van het Bu» reau cn het gevolg was, dat een stroom van ouders kwam om inlichtingen, zóó groot, dat ik het dit jaar niet heb kun» nen herhalen. Maar het volgend jaar hoop ik het toch weer tc doen. E'e n b c 1 a n g r ij k c rol in d c voorlichting voor de bcrocpskcuze speelt ook VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 480 DE PRULLEMAND Verscheurt een brief, kijkt rond naar de prullemund en ziet die op een paar meter afstand staan wenschte dat de menschen 'm lic» ten staan waar ie hoort. Maakt van den brief ccn prop en gooit slaagt cr door buitengewone ba» lancccrproeven in, den prop op te rapen en in dc mand te stoppen staat vervolgens op, haalt dc I tracht weer aan het werk mand cn schuift 'm onder zijn I gaan maar dc mand blijkt op dc: bureau zet 'm naast zijn bureau, tot hij een belangrijken brief mist ontdekt, dat die in dc mand gegleden was en verplaatst de laatste dus weer. ditmaal achter zijn stoel gooit dc eerste maal dat hij op 1 brengt dc mand op de oude staat de mand omver, waardoor I plaats terug cn informeert den dc inhoud zich over den vloer I volgenden morgen waarom ze 'm verspreidt 1 toch niet naast zijn bureau laten staan, (Nadruk verboden). beantwoorden. Én volkomen uwbaar uit wetenschappelijk oog» punt waren zij eigenlijk niet. Ik heb nu zoogenaamde „klassebockjes" opge» maakt, waarvan het systeem hieruit be» staat, dat er-bij dc namen der leerlin» gen verschillende meest tcgcngestcl» dc eigenschappen in vermeld zijn, die door den onderwijzer bij dc lessen kunnen worden waargenomen. Wan» neer nu bepaalde aangegeven eigen» schappen zonneklaar tot uiting komen, heeft de onderwijzer niet anders te doei. dan achter deze vermelde eigen» happen een nulletje tc plaatsen, of wel een kruisje, wanneer klaar aan den dag komt. dat hij die eigenschap niet bezit. Wanneer ik nu inlichtingen om» trent een leerling noodig heb. zend ik ccn kaart, die zonder ecnige moeite naar de gegevens van het klasscbockjc kan worden ingevuld. Dit systeem vol» doet in Utrecht uitstekend". Op mijn vraag, hoe dc geregelde gang m zaken is. wanneer een jongen op het Bureau voor Beroepskeuze komt vraag; „Wat moet ik worden?" antwoordde de heer Van Lennep: ..In dat geval laat ik allereerst den ader of dc moeder bij mij komen om over den jongen tc praten. In een ge» sprek komen natuurlijk Lelangrijkc en onhclangpijkc dingen ter sprake, maar eigenlijk is voor ons niets onbelangrijk. Huiselijke moeilijkheden en andere confidenties leveren tc zamen naast de ontwikkelingsgeschiedenis san den jongen ccn beeld, dat aan veel kanten valsch is, omdat het nogal eens ver» keerd gekleurd is. doordat de ouders dc neiging hebben dc fouten van hun kinderen te verdoezelen maar dat toch ook in veel opzichten genoeg op» levert, om jc te kunnen oriëntecrcn. Ik informeer naar wat de jongen in zijn vrijen tijd doet om na te gaan, of hij zich zelf bezig kan houden, of hij meer solitaire genoegens zoekt dan wel met vriendjes samen speelt, of zijn bezig» heid zich bot viert in peuterige dingen dan wel in grootcre bewegingen, of zijn spel ccn nuttighcidstcndcns heeft of niet. allerlei dingen dus. die voor het bepalen van het karakter en den struc» tuur van den jongen van belang zijn. Ook hoe hij met /ijn broertjes en zus» jes omgaat, of hij thuis anders is dan op school, of hij gesloten dan wel open» hartig is. En natuurlijk is ook van Dfcarna Iaat ik den jongen met de ouders terugkomen om met hen samen te praten Als-ik reden heb te vermoe» den, dat cr met dc gezondheid iets ha» pert, dan vraag ik keuring aan bij den gemeentelijken geneeskundigen dienst, wat kosteloos geschiedt. Vervolgens vraag ik inlichtingen volgens het „klassebockje" van de school. Wan» neer ik al die gegevens heb van ouders, school cn eventueel geneeskundigen dienst, dan komt voor mij het voor* naamstc werk; het persoonlijk psycho* logisch onderzoek van den jongen zelf cn wel naar de neiging en de geschikt* heid voor een vak". En daarop volgde .eigenlijk voor mij meest interessante deel van het interview, namelijk de methodes, van dat psychologisch onderzoek cn de're* sultatcn ervan. Het zou echter tc ver voeren cn ook te veel buiten het ver» band van mijn eigenlijk onderwerp val» len, wanneer ik daarop cn op deze jonge wetenschap verder in dit arti» kei inging. Misschien dat ik later eens gelegenheid vind in een 'afzonderlijk ar» likci hierop terug te komen. „Wanneer" zoo ging de heer Van Lennep door „dat onderzoek is afgc» loopen cn ik mijn conclusies heb ge» maakt, laat ik den vader of de moeder weer bij mij komen en 't is soms merk* waardig tc zien. hoe verbaasd dezen er dan over zijn. dat een ..vreemde" in zoo n korten tijd hun jongen zoo goed heeft lccren kennen. Ik geef hun op. voor welke beroepen hij geschikt of ongeschikt is .cn stuur hem tenslotte als ik hun'beslissing weet met een advies van mij naar de arbcidsbcur» om daar ingeschreven tc worden in het vak van zijn definitieve keuze. Dc oorspronkelijke beroepskeuze is zooals in Duitschland ook nog veelal een kind van dc arbeïdsbemidde* ling voor jonge lieden. Daaruit heeft 7.ij zich ontwikkeld. Men is echter gaan inzien, dat voor dit werk een totaal andere kennis noodig is dan voor den gewonen bemiddelaar". Het Bureau voor Beroepskeuze Utrecht is nog jong en bestaat enkel uit den directeur en één ambtenaar Tot voor kort had de directeur 2 vertrekken in het Stadhuis te. zijner beschikking, doch nu is het Bureau in een afzonder» lijk gebouw gevestigd, Dc administratie moet zoo weinig mogelijk tijd en zoo weinig mogelijk ambtenaren kosten, wat volgens den heer Van Lennep bij een goede organisatie heel wel mogelijk is. al moeten dan ook hc-el war gege* vens verzameld worden. Wel wcnsche» lijk is het, dat het Bureau over een eigen gebouw met minstens 5 kamers beschikt. En dan maar dat zei mij de heer Van Lennep niet over een directeur, die met even groote liefde, belangstelling en enthou» siasme zijn taak vervult als Jhr. D. J. van Lennep. Want dat heb ik bij mijn bezoek wel terdege kunnen opmerken, dat dc gemeente Utrecht zeer gelukkig Is geweest met de keuze van dezen jongen man tot voor zeer kort nog. ..Haarlemmer" die zijn taak, jonge» lieden te helpen in dc moeilijke keuze van hun beroep, als ccn schoone levens» roeping beschouwt. J. B. SCHUIL. BINNENLAND DE ..OPGESLOTEN" KINDEREN TE EDE. Uit Éde wordt aan „De Tel-" gemeld: Het blijkt dat het schoolpersoneel geen schuld treft, dat de jongens in de Ned- Herv. school zijn ingesloten- Een der jongens heeft thans verklaard, dat ze een doosje kleursel vergeten hadden en dit waren gaan halen. Om 3 uur gaat de school uit en tegen 5 uur heeft het hoofd dc school gesloten en toen de jongens die zich stil gehouden heb» ben, niet bemc.kt. MONUMENT VOOR MEVR. VAN REEN EN—VÖLTER. Tc Bergen heeft zich, naar Dc Tel. meldt, een comité gevormd uit dc ver» tegenwoordigers van een veertigtal ver» ccnigingcn. met het doel, om een monu» ment tc stichten in het Parnassepark te Betgen aan Zee ter huldiging van dc nagedachtenis van mevr- Van Reenen Völter. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a GO Cent» per regel Groote sorteering Kerst- en Nieuwjaarskaarten Fa. Anton de Rooij Anegang 14 - Tel. 11963 FEUILLETON Naar het Engelscb van ESMé STUART. 11) „Maar de school begint pas over een uur, juffrouw", zei het kind. „Waarom huil jc, Minnie?" ..Ik kom te iaat op school", herhaal» dc het kleine meisje. „O. zc heeft zich vast in den tijd ver» gist. juffrouw. „Zc heeft geen moeder meer cn verleden week heeft de juf» frouw haar straf gegeven omdat ze tc Iaat kwam. Het is nog niet laat, Min* nie". Minnie's kleine lichaampje schokte rog van het huilen en het duurde wel een paar minuten voor zc haar vergis» sing begreep Pas'toen Toney haar op haar rug nam, begon ze weer te la» chen. Toncy wilde nog meer zien. en liep idoor. met het kind op haar rug. „Hou jc stevig vast, Minnie, cn wijs me eens waar dc school is". Dat deed Minnie en ze grinnikte van Ïret toen cr een paar menschen bleven ijken naar dc juffrouw met Minnie Thomas op haar rug. ..Nu, voor school is het nog tc vroeg, Minnie. Wijs mc nu dc kerk eens, en waar de dominc woont". Minnie dirigeerde haar meuve paard met ccn verrukt stemmetje. Het was ccn heerlijke dag in haar leven cn toen zc haar lastdier een laantje-had inge» stuurd. waar het heerlijk naar viooltjes rook. wees zc met haar kleine, dikke vingertje op een hek. „Daar woont meneer "Ales, en hij komt er net an". Het was waar. I Iet hek ging open cn de jonge dominé stond vlak tegenover het eigenaardige schouwspel van een jong meisje, bijna dubbel gebogen on« der het gewicht van Minnie Thomas. „Lieve help!" mompelde; hij wist niet wie hij het eerst moest aanspreken, het paard of dc berijdster cn hij stond stil cn lachte. Toney lachte ook, ging aan den kant van den weg zitten cn zette haar vracht neer. „U is meneer 'Ales". Zoo noemen ze u. Goeden morgen, meneer Halls. Ik ben eens naar het dorp cn zijn merk» I waardigheden gaan kijken. Op Huize Aldersficld is niets merkwaardigs". Meneer Halls begreep onmiddellijk wie het meisje was. want hij had al met zijn familieleden overleg gepleegd over het briefje van Lady Duif. „Juffrouw Antonia Whitburn?" vroeg hij. „Neen, Toney heet ik. Ik heb dit meisje onderweg opgepikt en ik geloof vast dat ze honger heeft. Krijgt u ook zoon honger van huilen, meneer Halls? Ik wel. Als ik thuis huilde moesten cr twee brooden meer gebakken worden". „O!" zei de dominc. „Komt u om antwoord op het briefje van Lady Duif? Dat heb ik al aan den knecht meegegeven". „Wat voor briefje? Een verrassing?" lachte Toney. ..Een briefje over u.... Maar mis» schicn heeft Lady Duif „O, ik weet het al", riep Toney uit, „zc zei gisteravond dat u mijn karak» ter moest vormen. Kunt u dat goed?" Meneer Halls kon zijn gezicht niet in bedwang houden. „Nu, vriendelijkheid zal ik u wel niet behoeven tc leeren denk ik. U is erg aardig voor kleine Minnie geweest. Kom binnen, als 't u blieft, dan zal mijn zuster het kind wat te eten geven en u ook, als u er trek in heeft". „Ik heb al ontbeten, dank u in de keuken; niaar Minnie zal het wel heer» lijk vinden. Ik had niet gedacht dat ik onderweg een zwervenden Kanaka zou vinden, inaar ik voniÉ het erg leuk". „Kanaka! O!" Meneer Halls herinner» de het zich nog ;iet bijtijds. „Australië, natuurlijk", voegde hij cr bij. „Ze zijn zoo wonderlijk, net zoo iets als ccn stom dier dat kan praten. Zit uw zuster te ontbijten?" „Wij ontbijten heel vroeg". Hij ging hen voor langs een tuinpad en dacht er over wat zijn moeder cn zijn zuster wel zouden zeggen van dit eigenaardige schepseltje dat hem bui» tengewoon origineel voorkwam. Boven» dien had het meisje zijn hart gestolen door haar duidelijke liefde voor kinde» ren Bij een boeht in het pad lag plot» seling dc pastorie voor hen. Het was een alleraardigst huis cn de tuin werd blijkbaar met veel zorg en liefde onder» houden. In dc perken stonden lentebloemen; hyacinthen, primula's, nog een paar cro» cussen. anemonen en tegen een muur in dc verte begonnen al abrikozen en perzikken te bloeien. Vlak bij zag To» nev druifhyacintjes cn in allerlei hoek» jes cn gaatjes bloeiden heerlijk rui» kende viooltjes. „O!" zei Toney. „Grutjes! Wat mooi". De dominc lachte. „U weet dus niets van het voorstel van Lady Duif. juffrouw Whitburn?" „Het /al Trick en mij wel niet bc» vallen, denk ik. Koest, Trick. Flij kijkt naar uw enkels, meneer Halls. Als hij er in wil bijten moet u er zich maar niets van aantrekken. Het is een be» wijs dat hij respect voor u heeft. Hij heeft al het zwart van meneer Diggins z'n schoenen afgebeten". Toen Trick het woord enkel hoorde kon hij niet langer weerstand bicden en dc dominé voelde aan den lijve dat de hond respect vocrr hem had. Ten» slotte moest Toncy hem met geweld weg halen. „Een schrandere hond", zei meneer Halls lachend. „En nu dezen kant op". Hij liep door openslaande deuren naar binnen en riep: „Moeder". Een knappe oudo dame met grijs haar kwam haastig de kamer in. „Moeder, laat ik juffrouw Whitburn eens aan u voorstellen. En hier is Min» nie Thomas. Ze heeft zich vergist in den schooltijd cn wou graag wat te eten hebbc-n. Juffrouw Whitburn was zoo vriendelijk om haar door de dorps» straat heen te dragen". „Hoe aardig van u. Silvia! Silvia! Flier, kindje". Toncy stond cr zwijgend bij en keek naar dc aardige kamer en het lieve gc» zicht van dc oude dame. Zulke dingen maakten Toney stil voor een oogen» blik. Even later kwam Silvia Halls bin» nen. Het was een zwak meisje van ze» ventien jaar. veel tc ernstig en zwijg» zaam voor haar leeftijd. Door haar zwakke gestel was ze erg rustig van natuur geworden. Flct was soms moei» lijk om haar in iemand belang tc doen stellen behalve in haar moeder, die zc verafgoodde. Silvia, dit is juffrouw Whitburn, waarover wc al gesproken hebben, en hier is Minnie Thomas, die graag wat eten wil. Neem. haar maar mee naar dc keuken, dan zal het keukenmeisje haar wel iets lekkers geven. Silvia stak Toney een mager, wit handje toe cn Toney keek er naar voor ze het durfde aannemen. Het zag cr zoo teer uit, dat Toney bang was het te zullen breken als fijn porcclein. „Maar waarover heeft tante Duif h dan toch geschreven?" vroeg ze. Het drietal keek elkander aan en toen antwoordde Silvia: „Lady Duif wil dat u met mij samen les neemt; maar wij kunnen geen on» derwijzers betalen. Moeder en Cecil geven mij samen les". Toney trok ccn leelijk gezicht en lachte toen vroolijk. „U moest maar „neen" zeggen. Paps heeft nooit iemand kunnen vinden die mij les kon geven. Ik kan niet lang stil» zitten en als ik kom. moet Trick mee» komen en hij heeft meneer Halls al in zijn enkels willen bijten, niet waar?" Toney schudde haar krullen achterover en keek op naar den jongen Halls ter» wijl Silvia kleine Minnie "meenam naar de keuken. De uitdrukking op het gezicht van mevrouw Halls was een mengsel van verbazing en pret, die zc met moeite trachtte te verbergen. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1925 | | pagina 9