Haarlem's Dagblad | 1926 | 20 januari 1926 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

OM ONS HEEN

WILDZANG.

WOENSDAG 20 JAN. 1926DERDE BLAD

No. 3543

UIT DE GROENE DOOS

Huwelijken in 1853. Ven kou en brandblutechen. Haarlem verminderd
CO.000 tot 16.000 inwoners. Het schavot afgebroken. Financieele politiek.
Watersnood in 1&S5. Prjjs van landerijen vroeger en nu

Ruim zoventig jaar geleden, in Ja»
nuar: 1855. vroeg de heer Van Lijnden
in de Tweede kamer maatregelen om
het misbruik van sterken drank re keer
te g*an. De minister van financiën
dankte voor de wenk. erkennend* dat
misbruik van sterken drack een der
grootste kwalen was van deren tijd,
maar reide, dat een diep ingrijpende
vraag was. in hoeverre de Regeering dat
kon tegengaan. De minister zou ever.»
wel de vraag heatudeeren en wilde al op
cên punt wijzen, namelijk, dat de ont»
duiking van patent met gestrengheid
•.vu worden gc«traft wanneer het >lij«
terijen geldt, juist met het doe! «m dc
oprichting van al die kleine slijterijen
tegen te gaan.

Als wij iien hoe nu de drankhandel
door allerlei bepalingen gebonden is,
zien wij. dat naderhand dc wetgever de
herwaren van dien van 1855 niet ge»
dccld heeft.

Hoe ver lijkt die tijd van ons verwij»
derd en hoe dichtbij is die toch. want
wat hetcekem-n zeventig jaar «n de ge»
schit Jen». Mijn ..Haarlems Week»
blad"' van dien tijd vertelt deftig, hoe»
veel branden er te Londen gc»
wecst rijn in 1853. namelijk
1123. altijd nog heel wat meer
dan !n 1852, toen het totaal 923 was.
Deze getallen zeggen ona weinig, maar
de oorzaken des te meer: 253_werdcn
veroorzaakt door kaarslioht en 74 door
gas. De redacteur trekt dan ook hieruit
de conclusie, dat het gevaar van kaars»
licht tot gas staat ah 4 tot 1.

Dc toestand In Haarlem was destijds
niet gunstig cn dat weerspiegelde zich
in het aantal huwelijkcnrin 1850 226, in
1851 221. in 1S52 212. in 1853 218. dus
een kleine vermeerdering en in 1S53
maar 189. Hoe komt dat zoo? fcordt er
gevraagd en een inzender geeft daar een
antwoord op: „de dure tijd". Hij had
het bijgewoond, dat in een timmermans»
werkplaats gesproken werd over Frans,
die heclwat durfde beginnen, omdat hij
ging trouwen. „Doet hij daar dan slecht
aan?" was cr gevraagd. „Slecht cn slecht
is twee", kreeg de vrager ten antwoord,
„want cca timmermansknecht, die In dc»
zen duren tijd trouwen wil, mag wel
aohter op zUn trouwkoets-een mand turf
en ccn pot soep laten schilderen, want
het soephuis is zijn vooruitzicht."

Een aivder onderwerp. Het brand»
btusschen. 't Vroor sterk in den winter
van begin 1855. Burgemeester cn Wet»
houders achtten het geraden, bij open»
hare kennisgeving te waarschuwen. Uit»
hoofde van de strenge vorst, zeiden ze.
wordt van de schoorvtccncn cn andere
stookplaatsen een veel aanhoudender ge.
bruik gemaakt dan gewoonlijk, waar»
door dc mogelijkheid van brand wordt
vermeerderd. ..terwijl do middelen tot
blussching hoe langs toe bezwaarlijker
worden."

Voor ons. verwend als wij zijn met
een massa brandkrancn in de hoele stad.
waaraan maar slangen vastgekoppeld
behoeven tc worden, zoodat dc centrale
brandspuit feitelijk staat in de duinen
van Ovcrvccn, is deze samenkoppeling
van vorst en brandgevaar niet duidelijk.
«Maar onze voorvaderen waren in be.
nardcr omstandigheden: de brandspul
ten moesten het water halen uit bijten
in de grachten cn Hepen daardoor zelf
gevaar om tc bevriezen. Daarom moes»
ten dc ingezetenen niet alleen kachel»
pijpen cn schoorstccnen schoonhouden
cn vegen, maar ook, zoodra de brand»
klok begon te luiden, ten tccken van
brand, dadelijk kokend water klaar
maken cn daar voortdurend mee voort»
gaan.

B. en W. rekenden er stellig op. dat
de Ingezetenen zich allen zouden bc.
ijveren, dit hun verzoek ,.te achtcrvol»

5en" Of het gebeurd is weet ik niet

üsschien voelde me» toen meer voor
dc openbare belangen, dan tegonwoor»
dig, nu niemand op zijn stoep of voor
zijn huls nog zand laat strooien of»
schoon de politieverordening dat bij
gladheid voorschrijft

De waarschuwing van B. en W. ge»
sdhiedde per advertentie, o.a. in Haar»
Itms Weekblad, een bescheiden blad.
dat aan advertentien juist niet verwend
was, En ziedaar: daar werd deze aan»
koodiging het weekblad ook nog mis»
gund door een eigenaardige figuur uit
dien tijd, Jhr. M. Salvador, die cenigs»

zins de oppositie vertegenwoordigde in
een overigens vrijwel eensgezinden
Raad. Hij wilde dat alle relatie van het
gemeentebestuur met bet blad verbro»
ken zou worden, waarop de voorzitter
nuchter antwoordde, dat er van een
verbreking alleen sprake zijn kan. wan»
neer er een relatie bestaat en dat die er
niet was. Salvador kreeg dan ook den
kous op den kop, ofschoon de Raad ook
niet inging op het edelmoedig voorstel
van den uitgever van het weekblad, om
alle publicaties van do gemeente
voortaan kosteloos op tc nemen.

Vanwaar die aanval op een onschul»
dige publicatie? De uitgever zag er een
wraakneming in over wat hij in zijn blad
opgenomen had over een vervolging van
Jhr. Salvador en een anderen Haarlem»
schen burger, zekeren Fongera en wijd»
de daaran een beschouwing, die aldus
eindigde: „wij hebben u in de kaart ge»
keken en zullen op u passen, jonkheer»
tje. doch vergeven u gaarne deze
dwaasheid."

Kan het gemoedelijker?

Maar gemoedelijk ging het in die da»
gen zeker wel toe. Het was. zooals ik
zeide, een strenge winter. Er viel zoo
veel sneeuw, dat een parade er om af»
gesteld had moeten worden, terwijl de
ineoschen om de gladheid of de kou, ui:
dc kerk bleven. Het blijkt uit een be>
richt in ons weekblad, dat Diakenen der
Herv. Gemeente te Leiden aan hen, die
om die redenen thuis bleven, verzoeken
hunne giften bij hen thuis te laten be»
zorgen. Als of zij, zouden we zeggen,
daarvoor de kou ea de gladheid dan
niet moesten trotsceren!

In een Raadsvergadering op het einde
van dc maand Februari kreeg men wat
oneenighcid over de financiën van de
stad. Dc heer Salvador gat dc schuld
aan de familieregering, die jaren»
lang gehecrscht had, ofschoon hij hare
waarde niet loochende. Do heer
Eli*a was het daarmee niet eens eu
noemde de familierogccring een praatje,
om sommige mcnschen uit den Raad
te houden. De heele schuld van deze
stad. zei hij, bedraagt zeventien» 1
achttienduizend gulden rente en het is
voor den tcgenwoordigen Raad een
geringe verdienste, dat dc belastingen
bij dc toenemende bevolking meer op»
brengen. ..Deze stad telde vroeger
50 u 60000 zielen, daarop was alles
ingerlgt. toen nu dc bevolking tot
16 a 17000 inkromp, bleven de Jasten
hetzelfde, wunt die konden uit den
aard der zaak weinig verminderd wor»
den

Zoo zien wij, dat alles op gezette
of ongezette tijden terug komt. Ook de
kwaal van dc iecge schouwburgen, waar
nu zoo dikwijls over geklaagd wordt. In
de afdeeling, Corrcspon dentio
vestigen ccnige tooneellicfhebbcrs de
aandacht op dc handelwijze van den
Amstordamschcn tooneeldirectcur, die
daags voor en drie dagen r.a dc voor»
stelling door dc leden vzn Mclpo»
m e n c representaties gafM cnschcn»
haat en Berouw. Was die keuze
toevallig? Ilct Publiek heeft va» men»
schenhaat het bewijs gezien cn tot bc»
rouw aanleiding gegeven. Dc zaal was
tweemaal ledig.

Wij leven snel en een tijdsverloop
van 70 jaar ruimt heel wat oude dingen
op cn brengt nieuwe tot stand- Zou
men willen geloovcn. dat pas in 1855
het schavot op de Grootc Markt voor
het Stadhuis is opgeruimd? In Haar»
Icms Weekblad van WO Maart van dat
jaar wordt bericht, dat cr een schut»
ting om het schavot gezet is. dat vol»
gens besluit van den gemeenteraad zal
worden opgeruimd- „Na de vergrooting
van het Stadhuis in 1620 is in het jaar
1633 dit schavot er voor geplaatst't
heeft er dus *222 jaar gestaan-„Dc re»
dactie wil de doorgangen voor de vier»
schaar geheel open stellen, omdat het
anders altoos een donker en vochtig
vertrek zal blijven en aan kamers
schijnt op het Stadhuis nog geen be»
hoef te. Het beeld van dc gerechtigheid
wou zij in ernst dan maar op de pomp
voor het gebouw in de Zijlstraat zetten.

Dit is zeker, dat men met het afbre»
ken van dat schavot toch afscheid
nam van een vroegere periode- In dat»
zelfde jaar werden eemge accijnzen af»
geschaft op schapen» en varkensvleescb.

turf, brandhout cn .steenkolen, zoodat f™ I I T" fk I

eersteJeven*ibehoeften goed» jj fl ij

Midden in zijn werk bedenkt hij
zich dat hij vandaag om drie uur
naar den tandarts moet

kooper werden. De afschaffing van den r

accijns op brandstoffen maakte een VAN HAARLEM S DAGBLAD No. 501
hoofdelijken omslag noodig en het is,
voor die dagen, merkwaard.g. dat er al j
twee Raadsleden zijn, de heeren SaJ»
vador en Brink, die een gelijken per»
ccntsgewljzen aanslag onbillijk en oo»
rechtvaardig vinden. Zclts kwam dc
voorzitter inct het denkbeeld tot aan»
slag naar klassen, die zouden vaneeren
ƒ400— tot ƒ15000—. Naderhand
werd daar nog een klasse van ƒ20 000
bijgevoegd.

Niets nieuws onder dc zon. Fn toch
bestond cr omstreeks 1887 in Haarlem
verteringsbelasting, die ren bespot»
was van billijke verdccling van
lasten en waarvan dc verandering in
een belasting naar het inkomen niette»
min aan een aantal Raadsleden hun
zetel kostte.

1855 is ook het jaar van den waters»,
nood. Wij vinden er talrijke aankondi»
gingen in van voorstellingen en uitroe»
ringen cn van collecten voo: de ramp-
Er wordt in herinnerd, dat bij den wa»
tcr&nood in 1908 dc inzamelingen tc za<
men ongeveer een rr.illioen oplcve; den,
nog wel m een tijd dat Nederland bij
Frankrijk werd ingelijfd en onze Staats
schuld gctiërceerd. zoodat dc bezitters
daarvan (natuurlijk bijna geheel Neder»
landers), maar een derde gedeelte ont»
vingen van het bedrag, waarop zij gc»
rekend hadden.

Het is misschien niet te onpas, naast
de medcdeeling over ondcrgeloopen
streken icta mee te deeien over droog»
gelegde gronden. Het was toen In den
tijd van dc winning der lat derijen van
de voormalige Haarlemmermeer. Tc
Burgcrvcen bijvoorbeeld werden in
die dagen ruim 1200 bunders verkocht,
natuuriijk tot verschillende prijzen,
naar gelang van ligging cn qualiteit.

Taohtig bunders btengen ƒ41.400
op, dat .is dus ruim 500.per bunder,
stukken van twintig bunders van acht»
tot tienduizend gulden, dus 400.als
minimum en dc opbrengst van de hcelo
veiling leverde ccn gemiddelde op»
van 1489.per bundervergelijk
daarmee nu den prijs van ƒ2000.tot
14000die in onzen tijd voor goed
land geldende is.

Er waren toen nog 3000 bunders te
verkoopen over cn vcrwacljt werd, dut
het totaal bedrag van du verkochte
gronden ongeveer acht millloen belou.
pen zou,

J. C. P.

DE AFSPRAAK MET DEN TANDARTS

BINNENLAND

De zaak der Portugee-
sche Bankbiljetten

Gevangenhouding van den
heer M. van IJ. gelast

Ingevolge het nieuwe Wetboek
Strafvordering is Dinsdag door dc 1c
Kamer der Huagschc rechtbank in raad»
kamer behandeld dc vraag, of dc recht»
bank al dan niet last zal geven om dc
voorloopicc hechtenis van den heer M.
van IJ. die, zooals men weet, Is aan»
gehouden in verband met. dc quoestie
der Portugccschc bankbiljetten, te vcr<
lengen.

Voor den heer M. v. IJ. gaf zijn
raadsman, TOT. Rolandus Hagcdoorn. ccn
uitvoerige uiteenzetting der verschillen;
de feiten.

Naar nader vernomen wordt, heeft
de rechtbank den zelfden dag ccn He»
schikking genomen inzake dc al dan
niet verlenging van dc \oorloopigc hcch»
tenis van den heer M. van IJ.

De rechtbank heeft dc gevaogenhou'
ding van den heer M. v, IJ. gelast. Van
deze beschikking gaat dc raadsman van
den heer v. Y. in hooger beroep bij het
Haagschc gerechtshof.

DE „O. IX" EN' DE „O. XI".

Dc ondcrzccbootcn „O. 9" cn „O.
11", aangebouwd aan do Kon. Maat*
schappij De Schelde cn Feijenoord, wer»
den Maandag door het Departement
van Marine overgenomen en tc Vlissin»
gen cn Rotterdam in dienst gesteld. De
booten zullen spoedig naar Willemsoord
vertrekken om vandaar een vyfdaag»
schen tocht in de Noordzee te onder»
nemen, waarbij tevens verschillende
proefnemingen (dicptcprocvcn. enz.)
zullen worden gehouden Dc bij den
aanbouw geplaatst zijnde luitenants tci
zee 2e kl. jhr. T. M. van Suchtelen
van dc Haarc en dc le kl. J. H. Solkcsz,
zullen dezen tocht en proefnemingen
leiden.

R. K. VREDESBOND.

Op een vergadering, die het bestuur
van den R.K. Vredesbond te Utrecht
hield, werd medegedeeld, dat Mgr. No»
lens zich bereid heeft verklaard het
e... .^voorzitterschap van den Bond te
aanvaarden.

houdt op met werken om over krijgt opeens hoop, dat het mis»
den tandarts te denken; hij wou I schien niet vandaag is, maar mor»
dat hij nu nog maar niet aan die I gen; misschien de vijftiende, niet

afspraak gedacht had

I de veertiende.

Yischt het briefje uit zijn zak.
ziet. dat het wel degelijk vandaag
is, en zet het briefje tegen den
inktkoker aan

denkt er half over om op te bel»
len cn dc afspraak uit tc stellen,
maar dan komt het toch later
weer terug

probeert weer aan het werk te I probeert zich tc herinneren, wan»
gaan; zou de tandarts veel aan I neer hij het laatst geweest is
hem moeten doen voelt met I gut. bijna een jaar geleden dan
zijn tong langs zijn tanden I zal er wel een boel tc doen zijn

/GTVrvff

draait het briefje om. zoodat hij geeft den brui aan het werken en
het niet voortdurend ziet en gaat I verdiept zich in sombere over»
vastberaden aan zijn werk I peinzingea, cn lijdt meer dan hij
I Dij den tandarts zal doen.

(Nadruk verboden)

Twee Forensenkwesties

Wat de fiscus onder „hoofd
verblijf" verstaat

Minister- Galijn contra den
Raad van State

De TcL meldt:

Een ingezetene van Zutfen had bij
dc Kroon gereclameerd tegen do aan»
slagen 1922/'23 cn 1923/'24 der gemeen»
tc Oostcrhcssclcn, in de belasting naar
het inkomen dier gemeente cn in dc op»
centen op dc hoofdsom der Ryksinkom»
stcnbelasting «Is forens. Reclamant was
n.I. eigenaar van ccn in laatstgenoemde
gemeente gelegen pcrtecl, hetwelk een
vrijwel onbewoonbaar gedeelte is van
ccn oud, vervullen landhuis, waarin zich
slechts in ccn vertrek ccnige meubelen
bevinden. Niettemin oordeelde dc Raad
van State, dat het vorenbedoelde per»
cocl geacht moest zijn, als gcmcubileer»
dc woning, gedurende mcor dan 90 da»
gen van eik der genoemde belastingja»
ren ter beschikking van den aangesla»
gene te zijn geweest, waarom aan dc
Kroon geadviseerd werd, het beroep om
gegrond te verklaren.

Minister Colijn kon zich met dit od»
vies niet vcrecnigen. Indien al, zoo re»
deneerde de minister, het perceel tot
woning mocht kunnen strekken, kan
m ieder geval niet worden aangenomen,
dat ccn notaris ooit een dergelijk per»
cccl tot woning zou willen of kunnen
bezigen. Redenen, waarom het ministc»
riccl advies aan de Koningin luidde, om
het beroep gegrond te verklaren, eu de
bestreden aanslagen tc vernietigen.

Blijkens het in Sts.bl. 471 opgenomen
K. B. van 15 Dec. ji heeft dc Koningin
zich met het advies van minister Cofijn
kunnen verccnigen.

Een tweede geschil in zake forensen»
belasting betrof ccn ingezetene van
Utrecht, die voor dien tc Amsterdam
woonachtig was. Hij was in de gem.
Utrecht in de plaatselijke inkomstenbe»
lasting als forens over het belastingjaar
1922/'23 aangeslagen. Hiertegen protes»
teerde de aangeslagene, aanvoerende,
dat hij sinds 1 Juli 1922 tc Utrecht
woonachtig is.

Toen aangeslagene een beroep deed
op dc Kroon, overwoog de Raad van
State, dat blijkens de stukken, ook al
hield men rekening met de tc late uit»
reiking van het aanslagbiljet, reclamant
niet spoedig genoeg na ontvangst van

het aanslagbiljet had gereclameerd, zoo.
dat er geen termen bestonden

bezwaren alsnog in behandeling tc nc»

Ook met dit advies kon minister Co»
lijn zich niet vereenigen, evenmin als
staatsraad D. P. D. Fabius. Laatstgc»

noemde W3S van oordeel welke mee»
ning door den minister onderschreven
werd dat, waar het 27 Aug. 1923
gcdagteckcnd aanslagbiljet eerst op 16
Nov. d.a.v. werd uitgereikt, het in der»
gelijke gevallen het meest overeenkom»
stig dc wet is, voor het indienen van
bezwaren den termijn van twee maan»
den, te rekenen van den dag, waarop
het aanslagbiljet is uitgereikt.

In zijn advies aan de Koningin wees
minister Colijn er voorts op, dat rccla»
mant dc mcdcdeeling in het ambtsbe»
richt van den chef van dc Afd. Belas»
tingen der Gem. bel. tc Utrecht, dat hij
tot zijn huwelijk te Amsterdam bleef
overnachten, bepaald onjuist heeft ge»
noemd, evenals het bericht, dat aan den
controleerendcn ambtenaar geen slaap»
gelegenheid kon worden getoond, tot
Staving van welke tegenspraak hij aan»
voert, dat hij tijdens het belastingjaar
1922—23 geen abonnement op de spoor»
wegen heeft gehad, noch een traject»
kaart op de lijn UtrechtApisterdam.

Mitsdien kon, naar dc minister meen»
dc, aangenomen worden, dat de recla»
mant van 25 Juli 1922 af zijn hoofd ver»
blijf tc U'trccbt heeft gehad, weshalve
werd geadviseerd, het beroep ongegrond
te verklaren cn den bestreden aanslag
te vernietigen in overeenstemming waar
mede bij K,B, van 17 Dcc. j.l. (Sts.bL
472) gchnndeld werd.

DOODELIJK ONGELUK.

Op het terrein van Burgerhout's
scheepswerf cn machinefabrieken te
Rotterdam heeft dc 37»jarige sjouwer
A. W. uit de Persoonsstraat een zware
ijzeren plaat op, het onderlichaam ge»
kregen. De man is in allerijl naar het
ziekenhuis aan den Coolsingcl ver»
voerd, waar hij kort na aankomst aan
inwendige verbloeding is overleden.

VERMIST.

Te Winschoten wordt sedert Zondag
dc dochter van den vleeschhouwcr K.
vermist. Men vermoedt, dat haar een
ongeluk hij het schaatsenrijden is over»
komen.

DE STAKING DER HAAGSCHE
BIOSCOOPMUSICI.

Dc besprekingen die plaats hadden
tussclien de bioscoopdirecteuren en de
musici hebben nog niet tot een resul»
taat kunnen leiden. Ze worden voort»
gezet

LANGZAME AFWIKKELING VAN

v PENSIOENZAKEN.

Als zeker wel een sterk staaltje hoe
vlug men in Den Haag de zaken afwik»
kelt wordt aan Het Volk gemeld, dat
een op 30 December 1924 aan den Pen»
sioenraad aangevraagd pensioen, eerst
op 15 Januari 1926 betaalbaar werd ge»
steld.

De Rijksmiddelen

Een stijgende opbrengst

Dc rijksmiddelen brachten' over de
afgeloopcn maand 697 millioen meer
op dan over December 1924; over het
jaar 1925 26.85 millioen meer dan
over 1924.

EEN PSEUDO ROODE KRUIS»MAN
TE TIEL.

Verleden week, verhaalt Het Volk,
was er met den Roode Kruis»auto, die
de eerste hulp in het overstroomde ge»
bied kwam verleenen, een Arnhemmer,
zekere C., meegekomen, die zich in dc
eerste dagen bijzonder verdienstelijk
maakte. Met z'n Roode Kruis»band om
den arm, het insigne op dc breedc borst
gespeld, was hij dc eerste bij alle gc».
vaarlijke tochten.

Toen de auto weer naar Arnhem te»
rugkeerdc, bleef onze vriend alleen
achter om bij de klcedingvoorziening
werkzaam tc blijven.

Als vertegenwoordiger van het pro»
vinciaal comité was hij ccn gevierd
man, dineerde bij den voorzitter van
de plaatselijke afdeeling en wist met
dc talrijke dames alleraardigst om te
gaan.

Bij de expeditie was er niemand die
zoo ijverig pakte en expedieerde als
onze Arnhemmer, 's Morgens voor dag
en dauw (hij logeerde in het vereeni»
gingsgebouw, waar dc kleeding werd
gedistribueerd) was hij al in de weer,
totdat het een van dc dames opviel,
dat er pakken in de richting van het
station werden verzonden.

En toen cr Vrijdag op een paar pak»
ken in het station door de politic, die
hoe langer hoe meer argwaan begon te
koesteren, beslag werd gelegd, bleken
zc dc bontkragen tc bevatten, die van
de Doomschc \Vilhelmjasje3 waren gc»
tornd en op weg naar Arnhem waren.

Dc Roode Kruis»man zit achter slot
en gaat niet meer uit dinecrcn.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel

verdrijft men sp. mef-

•ffk .^ona/u^tin

'J/j' niJNHA ROT

Bcisje75cL Bij Apolh.en Drogisten

FEUILLETON

Naar het Engelsch van
ESMé STUART.

33)

Toen ze bij huis kwam dacht zc dat
ze den ouden pony door een heer naar
de stallen zag brengen. Hij leek op
Lewis"Wayeott, maar aangezien dat on
mogelijk was. zette ze dc hcclc zaak uit
haar hoofd, cn toen zc den salon bin»
nen ging belde ze om juffrouw Cadet:

Juffrouw Cadet, wilt u als "t u bÜeft
thee zetten. Waar is Antonia?"

De wangen van juffrouw Cadet wa»
ren rose, in plaats van. zooals gewoon»
lijk dc kleur van oudbakken deeg; ze
zag cr zenuwachtiger uit dan gewoon»

lijh.

.Ze zei dat ze Sir Evas af ging ha»
Jen".

„Sir Evas afhalen En dc Stones ko»
men' Juffrouw Cadet, is alles voor hen
in orde cn heeft u voor de bloemen
gezorgd?"

Jk ben er nog niet heelemaal mee
klaar", zei juffrouw Cadet.

„Hoe vervelend! Erjfin. u kunt zc af»
maken ols dc Generaal komt. Rivett

heeft me verteld dat de grijze japon
klaar is voor juffrouw Antonia. Ze
moet vanavond bij ons eten. 3ir Evas
was daar erg op gesteld ik niet Het
lijkt mij veel beter als r niet zooveel
notitie van het meisje wordt genomen.
Maar als Sir Evas zich eenmaal zoo iets

in zijn hoofd heeft gehaaldJuf»

frouw Cadet, ik ben moe geworden,
wilt u mij nu dus wat voorlezen?'

Juffrouw Cadet gehoorzaamde, hoe»
wel haar verwaarloosde plichten haar
telkens voor den geest kwamen, zoodat
ze eenige fouten maa' '.c cn ccn flink
standje kreeg.

„Scheidt u maa-r uit. Het maakt me
zenuwachtig als u zulke eenvoudige
woorden verhaspelt. Vanavond moet ik
naar dian ouden Generaal luisteren; hij
is vreeselijk vervelend met zijn lange
verhalen, die iedereen aan moet hoo»
ren; maar hij is heel rijk en ik verwacht
dat hij zijn geld aan Sir Evas zal na»
laten".

„Dat hoop ik", mompelde juffrouw-
Cadet. die zich evenmin voor kon stel»
len wat „heel rijk" beteekende. als hoe»
veel sterren er waren. Twintig gulden
in de maand was de eenige rijkdom die
zij ooit gekend had. Af en toe peinsde
zij er over hoe het zijn zou om een
beetje bemiddeld te zyn: maar ze zette
die droomen altijd op zij als overbodig
en nutteloos voor een arme juffrouw
van gezelschap.

Lady Duif ging voort met hardop te

denken.

.Sterk is hij heelemaal niet Hij heeft
een hartkwaal of zoo iets; maar ik ge»
loof niet dat hij al een testament heeft
gemaakt Zulke oude mannen met geld
zijn vreeselijk lastig. Wij hebben liet
geld erg noodig om deze bezitting te
onderhouden cn naar onzen stand te le»
ven. En nu komen cr weer allerlei nleu*
we onkosten bij".

Juffrouw Cadet werd er zicli pijnlijk
van bewust dat haar twintig gulden in
de maand een zware last was voor dc
familie Duif, maar zc kon zich onmoge»
lijk van minder klceden en zestig gul»
den in het jaar overhouden, om ten»
minste iets tc hebben wanneer de dag
kwam, die Lady Du;f zoo vaak voor»
spelde, dat ze werkelijk geen juffrouw
van gezelschap meer bekostigen kon.

Juffrouw Cadet mocht pas weg toen
de dos a dos bij de voordeur stilhield,
en toen holde de arme juffrouw van gc»
zelsohap wanhopig raar de eetkamer.
Net toen de generaal zijn jichtigen voet
op den grond wilde zerten kwam To»
nev, rood en buiten adem, naar hem
toe.

„Ik heb gewonnen, maar oom Duif
heeft verloren. Generaal Stonc. Daar
komt hij aan cn Tante Duif op

de stoep".

„Hoe gaat het u, genera ïl? Ernest
help Generaal Stone eens. Dit heerlijke
lenteweer zal u goed doen. Generaal.
Hoe maak je het, Ilenry? Mijn man

heeft je in den steek gelaten zie ik".

„Neen tante Duif. daar is hij, maar
hij kan niets zeggen, hij is heelemaal
buiten adem".

.Antonia!" zei Lady Duif ontdaan,
toen ze zag hoe het meisje er uit zag,
.Antonia, ga dadelijk naar jc eigen ka»
mer. Je ziet cr vreeselijk slordig uit".

Toney liet zich niet bidden. Ze dacht
aan Juffrouw Cadet en dc bloemen cn
was spoedig in de eetkamer.

„O Toney! Ik ben zoo laat dat
ritje was wel heel aardig, maar

„O ja. Volgens dat rooster behoorde
ik nu lessen te Iceren, maar dat komt
nog wel. Jc kunt overal wel tijd voor
\inden, zei Paps altiid. Cad-.tjc heb je
die brieven al geschreven?"

„Neen, en ze moeten met dc eerst»
volgende post mee: maar de tafel moet
er ook aardig uit zien, want Lady Duif
zegt dat de generaal misschien zijn geld
aan Sir Evas zal nalaten".

„Nu, laat de tafel maar aan mij over.
Bloemen schikken gaat van zelf, dus
wees maar riet bezorgd".

Juffrouw Cadet was erg dankbaar en
verdween om dc brieven tc gaan schrij»
ven.

Toney ging zitten cn dacht even na.
Toen rende zc den tuin in. riep een
jongen die aan 't wieden wa» ca terwijl
zc hem een mandje vast liet houden
plukte ze in ccn oogenblik alle bloemen
die zc noodig had.

Geld!" dacht zc- lachend. „Wat zou

Paps dat een mal !ec vinden. Wij moe»
ten den Generaal met veel bloemen
ontvangen, omdat hij zijn geld aan tan»
te Duif moet nalaten. Lieve help, wat is
zc vriendelijk tegen hem!"

Toen ze klaar was iaet haar werk
keek Toney er met voldoening naar.

„Het ziet er heusch aardig uit! Mooie
bloemen, maar hoe vreeselijk dat ze als
lokaas voor geld gebruikt moeten wor»
den. O Diggins ik ga al weg, kijk maar
niet zoo streng, en denk er om dat je
den generaal allemaal lekkere dingen
tc eten geeft, want tante Duif zegt dat
hij haar misschien zijn geld zal nala»
ten. De bloemen kan hij tenminste niet
opeten".

Toen ze boven kwam vond ze daar
juffrouw Cadet, die juist met haar werk
klaar was.

„O Toney, je bent de beste. Ik zou
het nooit allebei hebben kunnen doen,
en ik weet niet wat Lady Duif wel
zeggen zou".

„Er zou zeker wat gezwaaid hebben,
denk je niet?"

„Als 't u blieft, juffrouw Whitburn",
zei Rivett, terwijl zc binnen kwam, „u
moet u vcrkleeden cn beneden dineeren
en ik heb heusch geen tijd om u tc hel»
pen".

Rivett was in haar dienst hard en
streng geworden en had een diepe min»
achting voor juffrouw Cadet

„Het is grijze zijde", zei Toney, „dat
dacht ik v el. Enfin, hier zijn een paar

bloemen die ik gebruiken kan. Ik zal
mij zelf wel optuigen, Rivett, je hoeft
rnjj niet te helpen. Zoo'11 belangrijk
iemand ben ik niet en Rivett verdween
en schaamde zicb een beetje.

Juffrouw Cadet hielp natuurlijk en
samen staken ze Toney in een ouder»
wetsche grijze japon van tante Duif, die
Rivett zelf had willen enen. Met haar
aangeboren liefde voor bloemen greep
Toney een paar rozen, spelde er hier
en daar een op haar japon en stak cr
een in het haar. Ze zag er zoo lief uit
als men maar wenschen kon.

„Je ziet er snoezig uit", zei juffrouw
Cadet met een glimlach van voldoening,
Zc was langzamerhand vergeten hoe
iets moois er uit zag. „Als ik beneden

kom voor de thee

„Hier is een bloem voor Jc japon.
Kijk. het is de mooiste roos uit dc
heele kas", zei Toney, die er in triomf
mee kwam aandragen.

„Lady Duif! O Toney!"

,,'t Hindert niet, ik heb haar ge»
plukt. Ze zou haar je graag gunnen,
Cadetje, als je haar geld na kon laten.
Als je die roos niet opsteekt, dan zal
ik

De bel luidde en Toney vloog naar
beneden zonder haar zin af te maken,

(Wordt vervolgd).