Haarlem's Dagblad | 1926 | 25 januari 1926 | pagina 5

HAARLEM'S DAGBLAD

ENGELSCH ALLERLEI

feuilleton

WILDZANG

MAANDAG 25 JAN. 1926

TWEEDE BLAD

Goedkoope electrische stroom. Britsche luchtpost. Van de
politiek. Een reine pers

De ecrs(c»m:n;stcr van Groot»Br;::on» voortgaande, deze snelle verzending niet
je hcci: deze week een rcgccnngsplan regel in plaats van uitzondering zou
ontvouwd voor'n betere clectricilicatic I worden. Afgescheiden van den lucht»
van het land. Het komt hierop neer dat postdienst binnen het bestek van West»
de elcctrsciteitsvoorzie-ning in hc; Europa, wordt het vliegtuig ook meer
ganschc land gelijk van spanning zalen meer te hulp geroepen om het ver»
Een stelsel van centralisatie, zenden van brievenmalen over groote

dat dc bestaande versnippering van
krachten vervangt, is daarvoor noodig.
Het gecentraliseerde bedrijf zou wor-
den geleid door een half.officjeclen elee»
Iriciieitsraad.

Baldwin meende dat het land bij uit»
voering van het plan in verloop van een
vijftien jaren verscheidene mitlioenen
zou uitsparen. >len weet dat cleetrici»
tcit hier reeds sedert lang een strijd»
punt is in het program der politieke
partijen. Dat kon ze worden, omdat
prijs en voorziening van electrischen
stroom in Engeland zeer onbevredigend
zijn. Opeenvolgende regecringcn heb»
ben het vraagstuk der de-ccricitcits»
voorziening overdacht, hebben er zich
ongerust over gemaakt, maar tot daden
was men niet gekomen Baldwin heeft
dc zaak nu definitief aan het rollen gc»
bracht. En aangezien Liberalen en La»
hour om strijd beweren dat het plan
der Conservatieven, nu door hun leider
bekend gemaakt, ontleend is aan hun
idceen, roeent men met cenigcn grond
tc kunnen voorspellen dat dc wc'gc»
ving. die er voor noodig zal zijn. in
het Parlement geen of weinig tegen»
stand zal ontmoeten. Om velerlei re»
dencn is een reorganisatie van de leve»
zing van clectricitcit dringend geboden.
Indien dc zaak niet flink wordt aango
pakt bestaat dc vrees dat dc Britsche
industrie op den duur ernstig achter»
op zal raken in vergelijking met haar
buitenlandschc mededingers, die in ver»
scheidenc gevallen reeds de zegeningen
genieten van goedkoop electrisch ar»
beidsvermogen. Dc industrie van elcc»
trische apparaten cn de handel er in.
ondervinden ook ernstige belemmering
omdat het publick in het algemeen bij
de duurte van electrischen stroom het
gebruik van die toestellen niet kan be»
talen. Engeland gebruikt per hoofd der
bevolking minder elcctriciteit dan de
meeste landen. Het aantal eenheden
(kilowatturen) per hoofd per jaar in
Bnttanje gebruikt blijft beneden dc
2C0. Ln Canada is het getal 900, in de
Vcrecnigc Staten 501). in een speciaal ge.
bied als Chicago 1000. Men mag welis»
waar niet vergeten dat de genoemde ge»
bieden aan den anderen kant van den
Atlantischcn Oceaan door dc aanwe»
zigheid van veel waterkracht, electrl»
eitcit goedkooper kunnen gencrcercn
dan Engeland of dc landen in dc mid»
denmoot van Europa, maar ook een
vergelijking met de laatst genoemde
landen valt in het nadeel van
Engeland uit. Dc meeste landen
op het Vasteland zijn in hun waar»
dccring van hot nut van elcctriciteit
klaarder wakker dan dit land. Op het
oogenbiik heeft men hier ongeveer 600
openbare electrische centrales. Ze zijn
klein, hebben een beperkt aantal ver»
bruikers en maken daarom clectricitcit
tegen onnoodig hooge kosten, liet
voornemen is nu die 600 tot een zestig»
tal terug tc brengen en dc tc benoemen
uitvoerende raad. die zal bestaan uit
bekende practische bedrijfsleiders op
het gebied der elcctriciteit, zal schifting
moeten inaken en nauwe samenwerking
moeten brengen tusschcn bestaande ccn»
heden cn groepen. Particuliere onder»
ncmingszin en regcerings-invlocd zul»
Jen harmonisch moeten samengaan voor
het «enige cn grootc doel aan handel,
bedrijf en particulier de goedkoope
elcctriciteit te leveren, die zij voor wel»
vaart en gerief behoeven. Het zal cch»
ter heel lang duren men schat den
tijd op vijftien tot twintig jaren voor»
dat men algemeen dc zoete vruchten
zal kunnen smaken van dit grootschc
en schoone plan der vooruitgang.

Ondanks dc hoogc kosten is het
Birlschc luchtpostvcrkccr het afgclon»
pen jaar aanzienlijk toegenomen. Wie-
haast heeft met ccn brief of er haast
mee meent te hebben denkt thans
blijkbaar vaker dan vroeger aan dc ge»
kgenheid. die dc luchtpost biedt, om
dc verzending van brieven tc bespoedi»
gcr.; en men heeft er de extra.kosten
dan graag voor over. Postverzendingen
per vliegtuig naar Parijs en naar Duitsch
land vooral toonen groeten vooruit,
gang Maar ook de luchtpost naar Ne»
deriand, België en de Skandinavische
landen is drukker geworden. Dc stijgen»
dc lijn wordt aldus voorbeeldig gehand»
hcaid cn er is geen reden waarom, zoo

fstanden te bespoedigen. Brieven voor
dc Oostzee»landen b.v. bereiken hun bc»
stemming veel vroeger indien men voor
een deel van de route gebruikmaakt
van bestaande luchtpostdiensten naar
het achterland van Europa en facihtei»
ten in dien zin bestaan nu. Brieven»
malen naar het Verre Oosten, die wor»
den vervoerd door den Traassiberischen
Spoorweg, winnen tusschen Londen en
Shanghai tien tot vijftien dagen, indien
nen ze snel op weg stuurt met lucht»
aartlijncn naar Rusland. De zelfde
tijdwinst maakt men ook voor brieven
Londen n3ar Bombay. Dc lucht»
dienst Cairo»Bagdad bespoedigt aan»
zienlijk het vervoer van post in die
richting. Want ondanks de aanwezig»
hcid van een motordienst Haifa»Bagdad
door de woestijn worden de voornaam»
ste postbestellingen toch door de lucht
vervoerd. Men vestigt er hier ook dc
aandacht op dat de tijd voor verzen»
ding van brieven naar de westkust van
de Vcrecnigde Staten aanzienlijk kan
worden bekort, indien men de extra»
kosten betaalt voor verzending met
den Amerikaanschen luchtdier.st New
York—San Francisco. De pakkeetpost,
ccn goed jaar geleden ingesteld, is ver»
leden jaar ccn succes gebleken; het
gewicht aan postpakketten in 1925 door
dc lucht van hier verzonden naar ver»
schillende plaatsen op het Vasteland
bedroeg 22500 K.G.

Dc politici stroomen Londen binnen
en de stemmen der politieke speculaties
laten zich weer nooren. Dc aanstaan»
de zitting van het Parlement belooft
zeer belangwekkend te worden. Er
staan weinig wetsontwerpen op het pro»
gram. hetgeen een gelukkig verschijn»
sel kan worden geacht; want een wet
tenslotte slechts ccn noodzakelijk
kwaad. Het Parlement zal dus tijd
hebben voor zijn voornaamste werk, de
politiek van dc regeormg controlecrea
door middel van zijn macht over des
lands financiën, duidelijker gezegd, over
het gebruik van die financiën. Het zal
in dat opzicht zijn handen vol hebben
aan dc Bcgrooting en het mijnvraagstuk.
Het publiek heeft nimmer met meer
belangstelling de financieele bcraadsla»
gingen van zijn Parlement tegemoetgc»
zien. En hij vraagt zich met een benard
hart af of de regeering genoeg geld zal
hebben of zal weten tc vinden voor
haar stijgende uitgaven, zonder zijn di»
reet aandeel in dc opbrengst tc ven
hoogen. Inmiddels heeft zich in den
persoon van den eersten minister een
merkwaardig verschijnsel voltrokken.
Verleden jaar sprak men van „dc re»
gocring". Nu spreekt men van ,.Bald»
wins regeering". De verandering heeft
betcekcnis. Baldwin is in de openbare
achting gestegen. Dat is hoofdzakelijk
het gevolg van een serie redevoeringen,
dio het hart van den echten Eagelsch»
man goed hebben gedaan. De eerste,
langer dan een jaar geleden gehouden,
was gewijd aan het Engelsche land,
„Good Old England". Dc rede toonde
zijn meesterschap over de Engelsche
taal aan en hij herscheen er door als
ccn patriot van ongcmccne fijngevoelig»
heul De tweede rede, over dc ver»
standhouding tusschen Conservatieven
cn Labour gaf hem den bijnaam van
Gcef»vredc»in»onzen»tijd»Baldwin. De
dcidc cn merkwaardigste was zijn rede»
voering als president van dc „Classical
Association', een verbond dat zich ten
doel stelt dc waarde van klassiek onder»
wijs hoog tc houden. Die redevoering,
waarin hij bewees doordrongen te zijn
van de schoonheid en dc moraal der
klassieken, vestigde zijn naam hij de
meest Ontwikkelden en meest beschaaf»
den van het land. Andere openbare
sprekers hebben meer vuur, zijn schcr»
per of schitterender in hun woordkeus,
benige hebben demagogische kracht,
die Baldwin veracht, of redekunst, die

ondeugden en oneerbare handelingen t

worden uitgeplozen. Er is kans dat net
ontwerp verzet wellicht zelfs krach»
tig verzet zal onlmoeten op dc rede»
ncering dat het dc vrijheid van dc pers
aantast, een goed in den staat dat niet
mag worden aangerand. De voorstan»
ders van het ontwerp vestigen cr cch»
ter de aandacht op dat vrijheid van
dezen aard. indien misbruikt, geen goed
maar een groot kwaad is. Engeland is
in Europa misschien het cenigc land,
waar rechtszittingen met gesloten dcu»
ren voor zaken als dc hierboven aangc»
evene niet of zoo goed aLs niet voor»
iomen. Dc schandaalbladen buiten dc
gelegenheid uit. Er is in Londen een
Zondagsblad, dat in ccn enkel jaar 238
kolommen, of een gemiddelde wan meer
dan vier per verschijning, aan ..mod-
der" uit het gerechtshof heeft gepubii»
eeerd. Ten gevolge van dc hevige con»
currcntie, ook onder dc dagbladen, zijn
journalisten niet vrij zich tc matigen-
Dc opvatting is nu eenmaal, dat het
publiek van deze schandaallcctuur
smult cn dat de courant beter gaat
naarmate er meer vuil en sensatie in
verschijnt. De voorstanders van de nieu»
we wetgeving staan echter zeer sterk
daar waar zij wijzen op het onbereken»
kwaad aan dc volksziel gedaan
door de herhaalde publicaties van
n en bedrijf van slechte en immo»
reele mcnschen. in den vorm van sug»
gestieve bijzonderheden, die weliswaar
..het kindje niet bij den naam noemen"
maar die gcreede laten vermoeden wat
cr is geschied. Zulke verslagen moeten
de degelijkheid van een volk ondermij»
en zijn geest vergiftigen.

STADSNIEUWS

MUZIEK

WELDADIGHEIDSCONCERT
SCFIOTEN'S EN SPAARNDAM'S

GEM. KOOR.

Men opende met het. ouder gewoonte
te langzaam gespeeld cn gezongen Wil»
helmus. Daarna zong de koor»combina»
tie Traucrgesang van M. Blumroer. Da»
delijk trof dc sonoriteit overigens
vaak zoek bij gemengde koren waar»
mede ingezet werd cn die tot het einde
toe bleef volgehouden. Dczo „fusie"
had dus een groot artistiek voordeel
en tc betreuren is het dat een blijvend
erband tusschen deze verccnigingcn
wel niet mogelijk zal-zijn. Dan zou de
lieer Jac. Zwaan zijn repertoire succes»
ol kunnen uitbreiden met de werken
der klassieke vocaalcomponisten cn
dus minder aangewezen zijn op onze
Hollandschc koorcomponisten, die ook
wel klassiek zijn. maar in een ongunsti»
ge beteckonis. Dan zou vorder Haar»
lem een mooi gemengd koor rijker wor»

den en dan zoumaar genoeg. Aan

den heer Zwaan de dankbare, maar.
zeer moeilijke taak, deze illusies te
verwezenlijken.

Het „Traucrgesang" dan, bleek liet
best geslaagde van den uvoncL Sonoor,
toon zuiver, rhytmisch cn met gevoe»
lige tekstweergave, werd het werk gc*
zongen, waardoor we met spanning uit»
zagen naar de volgende kootrnummers.
Veel van genoemde goede cligcnschap»
pen vonden wc in dc volgende werken
terug doch niet doorloopcnd en zeker
niet vcrccnigd in één werk. „Dc Ves»
_n Beethoven, koor ik Kever voor
raannenkwartet. Door deze klankbe»
perking komt het pastorale karakter
beter uit cn klinkt het „Jubilate,
Amen" inderdaad meer „hcenvlie»
dend". Ook het „Kerstlied" van B.
Diamant komt met een kleine koorbc»
bezetting beter tot zijn recltt; vooral
het refrein.

Van „De Vesper" valt nog het ster»
ke „zakken" tc memorecrcn. wat wel
opvallend was daar buiten het iets gc»
makkelijke „Adcstc" van Otto dc No
bel alles weer goed op toon werd gc»
zongen.

Het koor uit Spnarndam is beter dan
dat uit Schoten. Daarom werd Jac.
Zwaan's „Wiegeliedje" ook beter uit»
gevoerd dan „Avi ..dlicd" vin denzelf»
den componist. Mocht dc heer Zwaan
nog eens ccn koorwerkje componccrcn,
dan zal een oriëntatie in moderner
richting geen kwaad kunnen, want hoe
verder hij af komt tc staan 1
nietige „Moederzielen alleen
Reekers des tc beter-

De heer Douwc Draaisma speelde al
lereerst een „Sonate", van Corclli. In
prachtige eenheid van samenspel (J.
Zwaan orgelbegeleiding) voorgedragen
-vas cr niets dat storend werkte, geen

■ergissingen. geen onzuivere noten noch

i Jos.

meesleept .tSK ££88 ten doA^pde
koste van de echte waarheid en dc zui» den violist in zijn b 8 „-hiioend
ere rede. Maar geen andere openbare hcerschtc voordracht, tned Au—

spreker schünt als Baldwin ziin recht»
streekschheid. zijn nauwkeurigheid, zijn
rr.enschelijkhcid en zijn openhartigheid
tc hebben, noch zijn historisch inzicht,
dot in de feiten van het verleden een
groot drama van karakter ziet. En er
is geen twijfel aan dat dit zijn roep
heeft verhoogd.

Er is een wetsontwerp voor het En»
gclsche Parlement, dat ten doel heeft
dc pers t matigen in baar verslagen
Van rechtszittingen, waarin geslachts»

■an een juist stijlbegrip. Met zulke
werken, zóó tc spelen, zal de heer
Draaisma weldra een onzer grootste
violisten worden.

Na de pauze speelde hij nog twee
werkjes van Kreisler cn „Vaggsang
van T. Aulin. doch hoe goed ze ook
gespeeld werden, ze konden me de So
nate niet doen vergeten.

HENK DIEBEN.

Voor den
179.55 1.2.

atersnood is gecollecteerd

Het 20-jarig bestaar. van
het n.vv

Feestavond van den Haarl.
Bestuurdersbond

Ter gelegenheid van het twintig»
jarig bestaan van het Nederlandsch
Verbond van Vakvcrccnigingen beleg»
dc dc Haarlcmschc Bestuurdersbond
Zaterdagavond in dc Gemeentelijke
Concertzaal ccn feestelijke bijeenkomst
die door veel belangstellenden werd
bijgewoond, o.a. door wethouder Rei»
nalda en de heer Cramer, lid der Twee»
de Kamer.

oorzittcr de heer E. J. Stam.
opende do bijeenkomst met een korte
rede. Hij deelde mede. dat overal in
ons land het twintigjarig bestaan van
het N. V. V. feestelijk herdacht wordt.
Ook dc Haarlcmschc Bestuurdersbond
meende, dat een feest als dit niet zon»
der meer mocht voorbijgaan Dit feit,
voor de moderne arbeiders van zulk
ccn groote betcekcnis. moet herdacht
worden, want in die twintig jaren is
heel wat ten goede voor dc arbeiders
veranderd. „Wij bezitten thans", zei
spreker, „ccn goed gedisciplineerd ar»
bcidor&icgcr. In het eerste jaar van zijn
bestaan telde het N. V. V. 18.960 le»
den cn reeds ccn jaar later waren er
17. ln 1924 bereikte iiet ledental
zijn hoogtepunt, namelijk 247704.
Toen kwam cr evenwel een inzinking
tot 184.154 in het begin van 1925. Onze
tegenstanders dachten reeds, dat er
ccn volslagen inzinking zou komen.
Maar zc juichten tc vroc?. want nog
in het derde kwartaal van 1925 groeide
het ledental weer tot 188.395 met 27
tangesloten bonden. Er is dus aonlei»
ding genoeg, om een feestavond te be»
leggen".

De heer Stam deelde mede, dat oor»
.pronkclijk dc heer C. van der Lende,
bestuurslid van het N. V. V„ als spre»
ker zou optreden. Wegens het congres
der A. J. C. was hij evenwel verhinderd
te komen. In zijn plaats zou nu spre»
ken dc heer Isidore Voet, bestuurslid
van den Alg. Ncd. Diamantbewerkers»
bond.

Dc heer Stam wekte tenslotte op om
propaganda tc blijven voeren ter ver»
sterking van het moderne arbeiders»
leger. Hij verleende hierna het woord
aan den heer V Oct. Deze wcnschtc dc
aanwezigen cn zichzelf geluk met het
twintigjarig bestaan van het Neder»
landsch Verbond van Vakverccnigin»

8cn-

Er is, zei hij, zeer veel goeds in die
twintig jaar voor de arbeiders tot stand
gekomen. Speciaal dc oudere leden der
moderne vakorganisaties zullen met gc»
noegen den groei van het N. V. V.
aanschouwd hebben.

Spreker herinnerde in het kort aan
dc arbciderstoestanden van ccn kwart
eeuw geleden; toen de organisaties
niet sterk genoeg waren om tegen de
heersehende klasse op tc treden. Men
kon dc arbeiders er niet toe krijgen om
zich to organisccren. Zij vonden zich
niet sterk bcnocg cn dachten er niet
aan, dat één zandkorrel weliswaar niet
veel te beteckcnen hccjt, maar dat
milliocnen zandkorrels tc ramen vor
men de duinen, die ons land bescher
men. Laster cn verdachtmakingen vier
den in die dagen hoogtij. Men moet
respect hebben voor dc pioniers der
moderne arbeidersbeweging die den las»
ter woerstonden en blijven strijden
voor het mooie doel, dat zij zich ge
steld hadden. Als een lichtend voor
beeld voor de anderen werd in No-
vembcr 1894 de Alg. Ncderlandsche
Diamantbewcrkcrsbond opgericht, die
allereerst zich keerde tegen dc roékc»
loos»opgezcttc staking in dc suikerraf»
finaderijen te Amsterdam.

Dc heer Voet herinnerde ook aan dc
spoorwegstaking ln 1903. D: Diamant»
bewerkersbond steunde die staking
niet. Die organisatie begreep, dat dc
bourgeoisie deze daad niet ongewroken
zou laten. Het is Dr. Kuyper geweest,
die cr voor gespannen werd. Deze
heeft dc bekende Stakingswcttcn ingc»
voerd. „In die dagen", zei spreker,
„kon men intusschcn eerst goed zien,
welke onwaardige strijders dc anarchis
ten cn svndicalistcn waren. Zij toon
den zich 'in hun ware gedaante en be
schuldigden telkens dc moderne arbei
ders van verraad; van elke verloren sta
king gaven /.ij aun dc moderne arbei»
dersbeweging dc schuld".

Sinds die dagen bestaat cr ccn on»
verbreekbare band tusschen de S. D.
A. P. en het Nederlandsch Verbond
van Vakvcreeniging. Er ontstond een
goede samenwerking tusschen deze
twee partijen tot zegenrijk gevolg voor
dc arbeiders.

De heer Voet herinnerde aan de vele
goede dingen, die in deze twintig jaar
voor dc arbeiders tot stand zijn geko»
men. Vooral de jeugdbeweging in de
S. D. A. P. moet k^chtig worden ge»
steund. Dit mag geen phrase worden.

Ook dc arbeidersontwikkeling mag
niet worden verwaarloosd. De arbei.
ders mogen niet eenzijdig worden op»

gevoed; zij moeten onderwezen wor»
den in de belangrijke arbeidersproblc»
u Het N. V. V. heeft ook veel ver»
betering gebracht in den arbeidsduur
en de loonen. Er is aan levensvreugde
voor de arbeiders gewonnen, dank zij
ooral den verkorten arbeidsdag. Acht
milliocn gulden is door het N. V. V.
in die twintig jaren aan stakingen uit»
gegeven, waardoor veel stakingen lang
konden worden volgehouden.

Thans heeft het V. V. nog een
stakingskas van drie»kwart millioen. De
moderne arbeiders kunnen dus voorloo
pig de toekomst gerust tegemoet gaan.
Thans moeten de arbeiders nog me»
dezeggingschap in de bedrijven krij»
gen. De arbeiders moeten dit vooral
niet als een utopie beschouwen. Men
dacht vroeger ook, dat de bourgeoisie
nooit te vinden zou zijn voor het al»
gemeen kiesrecht en toch is dat er ge»
komen. Dc arbeiders moeten dus me»
dezeggingschap krijgen, want in de oor»
logsperiode is het gebleken, zei spre»
kcr, dat vele patroons hun zaken ver»
keerd geleid hebben.

Uitvoerig herinnerde spreker aan
1918, toen Mr. Troelstra zijn bekende
rede in het Parlement hield, met als
onmiddellijk gevolg het tot stand ko»
men van vele goede dingen voor de ar»
bciders. waarvoor zij zoovele jaren had
den moeten strijden.

Er moet nog veel gedaan worden, zei
spreker, om het kapitalisme te breide»
lcn. Dit kar» alleen gebeuren, door de
organisatie der moderne arbeiders tc
versterken. Er moeten komen welvaart,
geluk en vrede voor alle menschen; een
tijd, waarin de arbeid niet een last,
maar een lust is.

De heer Voet ontving een luid ap»
plaus.

Dc avond werd verder aan muziek,
zang en dans gewijd-

Dadelijk na de rede van den heer
Voet speelde dc heer Grin drie viool»
nummers, door zijn vrouw op de piano
begeleid. Vooral de Spaansche dans
\an Sarasarc maakte veel indruk.

Medewerking werd verder verleend
door „The JoUy Foilics" onder leiding
van den heer Chr. Vosshard en door
de A. J. C. met haar prachtige jeugd»
dansen, die het slot van het met zorg
samengesteld programma vormden.

Geen Duitsch pasvisum
meer noodig

De nieuwe regeling van
1 Februari

De minister van Buitcnlandsche Zo»
ken brengt thans ter algemeene kennis,
dat op 1 Februari a.s. in werking treedt
een met de Duii.sche regeering getroffen
regeling, waarbij in het verkeer tus»
schcn Nederland en Duitschland dc we»
dcrzïjdschc onderdanen voor liet ver»
volg worden vrijgesteld van het ver»
pliente bezit van een Dasvisum

BAL»MASQUé.

Gebrs. Kwekkeboom
Bloemhof.

In gebouw Bloemhof, dat bijzonder
aardig versierd was, werd Zaterdag»
avond het eerste groote bal»masquc ge»
houden.

De gebroeders Kwekkeboom, hadden
zich, voor dit babmasqué, de medeWer»

king verzekerd van het huisorkest

een draaiorgel, en een loop»orkest.

De zaal was op practische wijze in
twcccn verdeeld. Tc «ener zijde de toe»
schouwers, met ruimte voor onge»
costumeerde dansliefhebbers: te an de»
rer zijde de dansvloer, voor de gecostu-
roeerde paren. De stroom van gevarb
eerde muziek, was haast onophoude»
lijk. zoodat men zich aan fox, blues,
tango, step of wals, in elk opzicht te
buiten kon gaan.

Hot behoeft niet uiteengezet te wor»
den. dat dc stemming bepaald enthou»
siast was.

Het aantal gecostumccrde dansers was
•rij groot.

Veel apachcn»heeren en -dames, pier»
rcttes en pierrots, waren onder hen.
Een applausje verwierf de meneer van
het circus, met zijn schimmels, die
dit zij terloops vermeld, verfrissohinger.
tot zich namen door middel van ccn
gummi slangetje dat tusschen de bord»
papieren kiezen werd gesehoven.

Vermelding verdienen de meisjes die
strr-vermicelli verbeeldden.

Een groot aantal prijzen was beschik»
baar gesteld.

Dc jury. had geen gemakkelijke taak
Tot 5 uur duurde het bal, dat dank zij
de organisatie door de hecren Kwekkc»
boom, uitstekend slaagde.

De jury kende dc volgende prijzen
t>e;

Groep;

1. Jazzband, klokstcl.

2. Paarden, vaas

3. Danseresje, idem.

Paren:

1. Harem, theestel.

2. Vermicelli, fruitschaal.

3. Danseresjes, koekschaal.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regel

Haf schil Hatschoel

Kou gevat?!

Onmiddellijk maatregelen nemen
en

Aspirin-tabletien&if*

in origlneele verpakking met den
oranjen band gebruiken. Daarna
onder de wol en flink zweeten!

N eusverkoudheid

kan dired onderdrukt worden door
het opsnuiven van

O x a n

(Aspirin-Snuif)

heerlijk verkoelend
zoo blijft een
menich gezond!

33

Dame (enkel):

1. Speldenkussen, vaas (koperen).

2. Venster, koekschaal.

3. Gelukspop, bonbon schaaltje.

4. Zeemeermin, klokje.

Belastingmerk, jampotje.

Heer (enkel):

Schoenpoetser, sigarendoos.

2. Onnoozele, sigarenknipper.

Nationaal congres voor
ontwikkeling van vol
wassenen

Het eerste in ons land

De Raad van Bestuur der 's»Graven»
haagsche Volksuniversiteit heeft een
uitnoodiging gericht aan genootschap»
pen, vercenigingen enz. tot bijwoning
van een nationaal congres voor ont»
wikkeling van volwassenen.

Het congres zal gehouden worden op
27 en 28 Mei ter gelegenheid van het
tienjarig bestaan der Volksuniversiteit.
Jn de oproeping wordt uiteengezet, dat
het werk voor de ontwikkeling van de
volwassenen meer en meer geworden
is een factor van cultureele betcetccnls-
Het gestadig uitbreiden van het werk
gaat gepaard met een voortdurend voc»
len en tasten om met meer juistheid
den juistcn weg tc vinden.

Er zijn verscheidene op den voor
grond tredende vragen die een ernstig
onderzoek verdienen. Daarom is het
noodig dat personen die voor de ont»
wikkeling van volwassenen werkzaam
zijn met elkander eens op rustige, wel»
overlegde wijze van gedachten wisselen-

Personen van verschillend inzicht en
uiteenloopcnde opvatting hebben zich
bereid verklaard dc congrescommissie
te vormen.

Behandeld zullen werden de volgen»
de onderwerpen Welke voordeelen en
welke nadeelen levert het popularisee»
ren van wetenschap op bij den arbeid
voor de ontwikkeling van volwassenen
en hoe kunnen dc nadeelen worden ver»
minderd?

Wordt zelfwerkzaamheid van vol»
wasscnen door den arbeid van instellin»
gen die zich hun ontwikkeling ten doel
stellen voldoende bevorderd?

Is het gewenscht en mogelijk den
arbeid van instellingen die zich ontwik»
keling van volwassenen 'en doel stellen
meer dan tot dusver aan de bevolking
ten plattelande ten goede te doen ko»
men?

Bestaat cr voldoende samenwerking
tusschen dc verschillende instellingen
die. de ontwikkeling van volwassenen
beoogen?

Onder de prae»adviseurs van het
tweede onderwerp is de heer A. H. Ger»
hard, te Amsterdam en onder die van
het laatste onderwerp de heer P-
Voogd, tc Haarlem-

Voorzitter van het congres is Jhr. Mr.
R. Feith.

INSTITUUT VOOR ARBEIDERS»
ONTWIKKELING.

Dinsdagavond spreekt voor bovenge»
noemde organisatie de heer Andr.
Stemheün, leider van de wctcnschappe»
lijke afdeeling van het Intern. Verbond
van Vakvereenigingen, over. „Socialis»
me. Communisme cn Fascisme". De
spreker zal het omvangrijke onderwerp
over 2 avonden verdoelen, waarvan de
tweede bijeenkomst een week later za!
plaats hebben.

Naar het Engelsch van
ESMé STUART.

37)

„Een vacht, juffrouw Whitbum? zei
meneer Woods glimlachend. Hij wist
aücs over Toncy want het nieuws was
schaarsch in Aldcrsficld en Toney
vormde een prachtig onderwerp van
g.sprek voor dc ondergeschikten

„Maar wat moet u nou met wol doen,
ju'fcrtje?"

Ton.-y vond lijn ncerhuigenden toon
niet erg plezierig en ze antwoordde
ernstig:

moet een armstoel en een sota
opnieuw vullen en bekleeden. U houdt
toch ook niet van harde zittingen, me»
neêr Woods? En Sir Evas heeft gezegd
dat ik het hebben mocht".

Meneer Woods kon zich natuurlijk
met tegen dc wenschcn van Sir Evas
verzeilen cn hij nam Toncy mee naar
de boerderij, waar na cenig zoeken ge»
prepareerde wol gevonden werd.

Jk zal het u wel sturen, juffrouw, als

ik eens een man heb die niets te doen
heeft".

..O. dat kan nog wel zoo lang duren.
Neen. meneer Woods, ik draag het lic»
ver zelf'.

„Maar dat gaat niet, juffrouw Whit»
hurn".

Toney duldde echter geen tegen»
spraak en het einde was dat cr een jon»
gen gehaald werd, die de wol voor de
jongedame moest dragen

Toney triomfeerde en liep met den
jongen naar de achterdeur en dc ach»
tertrap op. zonder tegenspoed bereik»
ten zc dc kale zitkamer.

„Dank je", zei Toney. „m-'ar ik had
het even goed zelf kunnen dragen".

Tom grijnsde van zijn cenc oor tot
zijn andere en liep weer naar beneden,
terwijl Toney me; haar nieuwe bezit
achter bleef. Ze keek de kamer eens
rond en maakte een plan, waardoor de
kamer veel en veel mooier zou worden.
Gewapend met een mes en een schaar
werkte ze tot er van den armstoel niet
veel meer dan een geraamte overbleef.
Te zwoegde door tot ze er rood van
zag en tot juffrouw Cadet zelf haastig
binnen kwam, vlak voor de bel voor 't
ontbijt.

..O Toney. wat doe je daar?

„Is het niet eenig? Het is echte mooie
wol. Zulke dingen deed ik thuis ook
wel. Als je zoo iets noodig had moest
je wel zelf aan den sïag gaan en het

opvullen en bekleeden is heerlijk werk.
Ik wou dat deze cretonne schooner
was. Misschien kan ik vanmiddag wel
naar Winchlev rijden en wat aardigs
koopen".

„Maar je zit vol met wol. hoe wil je
cr dat ooit afkrijgen?"

Dat vas volkomen waar, maar op dat
oogenbiik ging de bel voor het ochtend
gebed en Toney kon maar ccn klein
beetje van haar jurk afkrijgen voor ze
met juffrouw Cadet mee ging.

Dc oude generaal wilde Toney graag
v eer eens aan 't praten krijgen, maar
zc was dien ochtend buitengewoon rus»
tig.

„Waar zit u zoo aan te denken, juf»
frouw Whitburn?" vroeg hij toen er
even een pauze was in een zwaar ge»
sprek over dc politiek.

„Ik repeteer mijn Latijnschc les", zei
Toney. „cn dc data van Napoleon's
veldslagen. Kent u die allemaal?"

..Ik heb ze natuurlijk wel gekend.
Dus u is een geleerde?"

Toney lachte.

„Een geleerde! Allesbehalve, gene»
raai Stone. Ik ben erg weinig ontwik»
keld. geloof ik. Van Fransch en Duitsch
ken ik heel weinig, want dat vind ik
zoo lastig cn je hebt er niets aan".

Lady Dulï was dien ochtend ook nog
al vriendelijk gestemd, in navolging
van den generaal.

„Maar lieve Antonia, dat zijn toch

zeer nuttige talen, en geen welopgevoe»
de dame zou het prettig vinden om te
moeten erkennen dat ze er niets van
wist".

„Maar ik ben geen dame. tante Duif,
ik ben nog maar een meisje".

„Waar heb je vanochtend toch gezc»
ten, Toncy?" zei Sir Evas, terwijl hij
naar hij rug keek. „Je zit vol met wol!"

Toney trok een gezicht tegen hem
om hem duidelijk te maken dat hij er
niets van zeggen mocht, maar het was
al tc laat.

„Wol. Antonia! Wat heb jc dan gc»
daan?"

„O. ik hen heel nuttig bezig geweest,
tante Duif. Onze armstoel in de zitka»
mcr was harder dan hard. Net of alle
Duiven van alle generaties cr op had»
den gezeten en dc stoffcering tot ccn
harden hal hadden samengeperst. Het
varen zeker allemaal zware, groote
menschen.

..Dat lijkt me een hccle nieuwe bezig
heid toe", zei de generaal glimlachend.

„Voor mij niet. Thuis heb ik alle
stoelen in den salon overtrokken, dat
wil zeggen Paps en ik deden het sa»
men. Houdt u ook niet van een stoel
die ccn beetje veert, generaal?"

„Antonia!"

„Het is anders «1 een heel oud ge
bruik. De oude koningen hielden ook
van zachte dingen want koning Arthur
had kussens in zijn stoel cn juffrouw

Cadet is toch lang niet zoo gehard als
koning Arthur geweest moet zijn".

Juffrouw Cadet bloosde zooals ge»
woonlijk. Ze had veel liever dat Toney
haar maar buiten het gesprek hield.

„Het is heel eigenaardig, juffrouw
Cadet, dat u nooit gezegd heeft hoe
ongemakkelijk uw stoel was", zei Lady
Duif, die het nog veel eigenaardiger
gevonden zou hebben als haar juffrouw-
van gezelschap het wèl gezegd had.

„Dat zeg ik ook. tante Duif. Juffrouw
Cadet zwijgt veel tc veel over zulke
dingen, vindt u niet. Vanochtend kan
zc niet met mij mee omdat ze te vee!
tc doen heeft".

„Antonia, ik regel de...."

„Neemt u mij dan in haar plaats
mee, juffrouw Antonia", zei de gene»
raai. „Ik houd van een ochtendwande»
ling. Duif. Arthur en jij gaan zeker een
eind loopen of gaan jullie rijden?"

...Maar generaal, zooiets is toch al te
dwaas", zei Lady Duif, maar Toney
was verrukt.

„O ja, gaat u mee, dan zal ik u den
kortsten weg naar het dorp wijzen".

„Het is erg goedig van u, moet ik
zeggen", voegde Lady Duif er glimla»
eher.d bij. maar in h3ar hart wenschte
ze dat Antonia niet zoo vrijmoedig en
zoo vrceselijk lastig was.

Er was nu geen tijd meer om iets
aan den stoel te doen en even later
liepen Toney en dc generaal met stevi»

gen pas de oprijlaan af.

„Juffrouw Antonia. vindt u het pret»
tig dat u in Engeland is?" vroeg hij.

„Prettig!" zei Toney, terwijl ze den
ouden soldaat verbaasd aankeek. „Pret»
tig! Wel neen! Zou u hier graag wil»
len wonen?"

„Dit is een pracht-ge bezitting".

v indt u? Ik niet. Het is net een ge»
vangenis. U weet niet wat ccn moeite
het mij vanochtend gekost heeft om
die wol te krijgen!"

...Maar u zult hier toch nog wel wat
anders tc doen hebben dan stoelen stof»
feeren. hoop ik."

..Maar het is niet alles precies het»
zelfde; ik moest zelf naar beneden om
voor ons avondeten te zorgen. Als jc
maar een bediende hebt gaat alles veel
beter".

„Zoudt u het niet prettig vinden om
rijk te zijn?"

„Neen: of tenminste, ja, voor som»
mige dingen weer wel. Is u rijk, gene»
raai Stone?"

„Dar hangt er van af wat men onder
„rijk" verstaat".

„O, dat weet ik heusch niet. Mij
dunkt als je zooveel bezit dat je altijd
een heeleboel weg kunt geven".

„Dat volgt cr nog n:et zoo dadelijk
uit",

(Wordt vervolgd).