HAARLEM'S DAGBLAD
UNITED TELEGRAPH
FLITSEN
WILDZANG
BINNENLAND
VRIJDAG S FEBR. 1926
DERDE BLAD
DIENST VAN DE
(Bijzondere correspondentie.)
TURKIJE EN DE POSITIE VAN KONSTANTINOPEL
Drie vin de groote Europecsehc slechts in cultureel opzicht, uit handen
hoofdsteden hebben door den oorlog
haar betcekcnis verloren; Wecncn,
Petersburg en Konstantinopel, Al«
thans, de bctcekenis, die haar groei
eenmaal mogelijk heeft gemaakt, ont»
breekt tegenwoordig- De groote palci»
zen, ministeries, kazernes en gewant»
schapsgebouwen, die vroeger door hun
pracht en machtsontplooiing de sym<
holen waren van de grootheid van het
land. zijn overbodig geworden en hun
tegenwoordige verlatenheid bewijst
duidelijk den grooten val van degenen,
die er eens geheerscht hebben Kon»
stantinopcl. de tweede eeuwige stad,
het Rome van het Oost.n. heeft haar
bc'.eekenis verloren. De groote inter»
iistionale stad gaat meer en meer ach»
teruir en weldra /al zij niet veel meer
zijn dan de groote kuet>tad van het
nieuwe kleine Turkije. Maar nog altijd
heeft het leven in het oude Byzantium
een snellen polsslag. In de Grande
Ruc de Pcra is het nog altijd een ge»
drang van je welste en de auto's, die
in razende vaart door de nauwe
straatjes schieten, kunnen in vereent»
ging met het geschreeuw van de straal»
kooplieden wel de illusie geven van
grflötcstadslcven. Ook in tic haven i»
het niet doodsch. lang niet zoo troos
teloos als verscheidene groote Kuro»
peesche havens tijdens den wereld*
oorlog zijn geweest. Van de nieuwe
brug af is liet uitzicht op den Bospo»
rus van bctooverende bekoring. Groote
Amcriknanschc touristerischepcn,
lfaanschc booten uit Triest, Franschc
serpen, die qp weg zijn naar den
Levant, booten van de Roemeensche
regeeringsvloot. die er frisch en helder
uitzien als jachten, liggen naast Turk»
sche schepen aan de kade of op de
reede voor anker- Daartusscbcn varen
snelle, kleine bootjes, die het verkeer
met Skoctari, Haidar Paella, de Prin»
seneilandcn en de kustplaatsen van den
Bosporus en de zee van Marmora on«
dernouden. Pas wanneer men meer op»
lettend toeziet ontdekt men, dat
slechts een enkel vrachtschip in de
hivcn lost, en dat al dit drukke ge»
doe weliswaar bijzonder schilderachtig
is, maar met het leven van een wcr»
kclijke handelshaven weinig te maken
heeft.
Twee dingen bepalen de betcckcnis
van steden haar ligging en de bc»
kwaamheden en het karakter van de
bewoners. Wat bepaalde groepen van
de bevolking voor de bctcekenis van
een geheel land (zcowcl wat lundel
als financiën betreft) kunnen zijn, is
nooit zoo duidelijk aan het licht ge»
komen als in Spanje, waai de verdrc»
ven Joden den gehcclcn handel mee»
namen naar hun nieuwe land, naar En»
geland, naar Nederland en naar Li»
vorno.
Voor den oorlog is Konstantinopc!
een stad geweest van ongeveer
1-100-000 inwoners; daarvan waren on»
geveer 400-000 Turken, 25C.000 Gnc»
ker.. 200.000 Armeniërs. 7COOO niet»
Gricksc'nc Europeanen en 60-000 Jo
den. Konstantinopcl was niet alleen
de stad met de meeste Gncksche inwo»
ners, maar sic Grieken, de vroegere bc»
woners van Byzantium, hadden ook
buiten den staatsdienst en het leger in
Konstantinopcl de leiding. Hun acti»
viteit ia handel en scheepvaart en hun
geschiktheid voor wetenschappelijk
wertt maakten hen tot de beste handels»
lieden, doctoren en advocaten, niet al»
leen ;n K--;lart.yope', maar in het
gchcele naburige Oosten- De patriarch
van Konstantmopel met zijn groote
privileges was niet alleen de gecstcl j-
kc, maar in vele opzichten ook de
wereldlijke leider van de Grieken in
Turkijehij beschouwde zichzelf vaak
ais ce opvolger van .let; Oriekschen
keizer. Den storm van vtiontwaariÜ»
ging, die in Griekenland opstak, toen
men den laatsten patriarch uitwees,
zal men alleen juist kunnen beoordcc»
!cn, wanneer men bcjrijpt dat de maat»
regder, van de Turksche regecring
voor iederen Griek individueel op pijn»
lijfcc wijze merkbaar waren- Zij maak»
ten het hem bijzonder duidelijk dat het
Grieksche Konstantinopcl :n handen
van vreemdelingen was. die het liever
zouden vernietigen dan het. zij het
te geve...
Toen Konstantinopcl in handen van
Klein»Aziatisch Turkije viel, wist men
met de internationale wereldstad niets
aan te vangen. Daarom bepaalde men
zich waarschijnlijk tot allerlei uitvvij»
/>ngcn en chicanes, welke ac Grieken
evenwel voor een groot deel hadden
toe te schrijven aan hun houding ge»
durende de bezetting. Gedeeltelijk om»
dat zij verdreven werden, gedeeltelijk
ook uit ïngst. verlieten de Grieken de
stad. In verband met hun groot aantal
en hun bctcekenis, kan men zich voor»
stellen, wat dat beduidde. Nadat Kon»
stantinopcl reeds ontdaan was van
zijn functie van hoofdstad, verloor het
ook nog de dementen, die er de bc»
tcckcnis var. handelsstad aan hadden
gegeven- Maar riet alleen zijn handel»
drijvende bevolking heeft Konstantino»
pel verloren, ook zijn positie als han»
delsplaats heeft door den veranderden
toestand veel geleden. Vroeger is Kon»
stantinopel de groote transitohaven
naar de Zwarte Zee geweest. Thans
evenwel heeft Rusland, een van de 're»
langrijkstc landen, die aan de Zwarte
Zee grenzen, zich geheel van de Zwar»
te Zee afgewend- Het uitgebreide rui!»
verkeer, dat zich vroeger tusschcn het
rijk van den Czaar en Europa af»
speelde, is vrijwel geheel verdwenen,
en wat er nog van het verkeer is over»
gebleven 'schijnt geheel en al over de
Oostzechavens te gaan. Na den wa»
penstilstand v3n 1"1S heeft men aan»
vankclijk groote verwachtingen ge»
kocstcrd van de opleving van Kon»
stantinopel nis tocgangshavcn naar
Rusland. Geweldige hoeveelheden goe»
deren waren in Konstantinopel gecon»
centrcerd- Toen kwam echter de mis»
lukking van de WTangeL-expeditie en
ook de sovjets waren niet in staat of
althans niet bereid om de goederen,
die men hun had toegedacht, op le
nemen, wat een noodlottigen invloed
had op Konstantinopcl.
De achteruitgang van de stad is ook
uiterlijk niet te verbergen- Gchcelc
vooi steden en villa»wijken. in het bij»
zonder Skoetari, waar talloozc Grieken
woonden, zijn thans verlaten en zij ver»
keeren zelfs reeds in een toestand van
verval. Wanneer men met den trein
van Haidar Pacha in de richting Isrnid
rijdt, ziet men tallooze landhuizen, die
te midden van een verwaarloosden tuin
een dcsolatcn indruk maken. De stad,
die een groot gedeelte van haar inwo»
ners heelt verloren, wordt kleiner en
de bewoners trekken zich in de eerste
plaats uit de voorsteden terug In de
binnenstad zijn het de ruines van af»
gebrande perccelcn.- op de plaatsen
waarvan geen nieuwe gebouwen ver rij»
zen, die het verval demonstrecrcn.
Het minst merkt men van den achter»
uitgang in Pera, de stad van de Euro»
pcancn. Maar zelfs hier, aan de hoofd»
wegen, ziet men opvallend veel bord»
jes, waarop woningen te huur worden
geboden bij den algcmcencn woning»
nood in vrijwel geheel Europa doet
deze toestand zonderling aan-
Ook de toekomst van Konstantinopel
ziet er niet rooskleurig uit als groot»
handelsstad en als hoofdstad is zij
overbodig geworden. Het nieuwe na»
tionalc, kleine Turkije heeft geen inter»
nationale groote haven noodighet
land wenscht alleen een handelsmarkt I
oor Anatolic. Toch" zal Konstantino»
pel altijd ccnigc bctcekenis behouden,
vooral omdat de handelsbetrekkingen
an Turkije tnet Duitschland. de Do»
laulnndcn enz. den laatsten tijd weer
iets levendiger zijn geworden. Maar
als Turksche stad zal het oude By»
zantium toch nooit zijn vroegere rol
meer kunnen spelen. Da» wil echter
geenszins zeggen, dat zijn toekomst ho»
pcloos is- Op den Balkan alles nog
agcr. nog minder geconsolideerd dan
li de overige landen van Europa en
het moet meer dan twijfelachtig wor»
den genoemd, of Turkije, waarvan hel
krachts» en encrgic»centrum in Klein»
Azië ligt, in staat zal zijn. op den
duur het thans aan de peripheric lig»
gendc Konstantinopel te behouden.
DR- L. MATAJA.
Het vergaan van den
logger Clara. M. A. 29
Een gift uit Engeland
Voor de nagelaten betrekkingen der
bemanning van den logger Clara M.A
29, uit Maassluis, welk schip door het
Engclsche stoomschip Mil-ton Star in
den nacht van 25November van het vo
rige jaar werd overvaren, heeft de direc
tic van de Blue Star I-ine te Londen een
chèque van -KM) pond sterling doen toe»
komen aan den rccdcr J. Poortman. Het
comité heeft besloten genoemde gift
zóó te verdeden, dat voor de kinderen
uit elk gezin 100 pond st. geplaatst
wordt op de Nutsspaarbank, met de bc
paling -dat de moeders tot aan. de meer»
derjarige kinderen -de rente zullen
genieten.
Verslag van den post
cheque- en girodienst
over de jaren 1923 en
1924
Thans een beleidvol beheer
van den Directeur
Sinds de heropening van den
dienst nagenoeg geen klachten
Gedurende den chaos
2.827.591.08 te veel
uitbetaald
Over 1924 een winst van
f 126.325.22 behaald
Verschenen is het verslag van den
post- cheque» en girodienst over de ja»
ren 1923 en 1924. In deze verslagperio»
den vallen, naar de dirccteur»gcnenial
der P. en T. mededeelt, de tijdstippen
van stopzetting en heropening van het
girobcdrijf.
Wanneer men de ontwikkePng van
den dienst sinds de heropening tot op
heden in aanmerking neemt, dm is er
■olgcns den heer Dammc alle reden tot
vaardeering van het beheer vol beleid
an den directeur en van de toewijding
an hem en zijn personeel in de bchar»
tiging van de belangen van dienst Cn
publick. Sinds de heropening zijn van
de zijde der gebruikers geen of nagc»
nocg geen klachten vernomen.
liet valt niet te ontkennen, dat het
bedrijf nog niet de positie in liet beta»
lingsverkcer, die het vóór de sluiting
innam, ten volle heeft herwonnen, al
valt een gestadige toeneming van het
gebruik waar te nemen.
Daartegenover staat echter voor de
naaste toekomst een andere omstandig»
beid, die de bctcekenis van het insti»
tuut zeer zal verhoogen. nl de tocwij»
zing van een eerste rol in den betalings»
dienst van den staat. Daardoor wordt
een aanraking tusschcn het girobedrijf
en personen uit alle lagen der bevolking
geschapen, die het gebruik van het in»
stituut door den particulier gunstig
moet beïnvloeden.
Hiernaast maakt de verruimde maat»
ichuppclijke functie van het bedrijf het
noodig. het zoo goed mogelijk te doen
aansluiten aan andere hctqlingssystc»
men. met name. aan het girosystcem
van de Ncdcrlandsche Bank.
Dit laatste zal worden bevorderd,
door het opnemen voor den girodienst
van een girorekenirtg bij de Bank, zoo»
dra het overleg ter zake met laatstge»
noemde instelling, hetwelk thans in
gang is. tot overeenstemming zal heb»
ben geleid. Onder de bestaande om»
standigheden schijnt den heerDamme de
verwachting gewettigd, dat binnen niet
al te langen tijd bij een voortgezet zui»
nig beheer van den dienst en voortdu»
rende zorg voor de passende verster»
king zijner inkomsten, het mogelijk zal
blijken het bedrijf te doen bcantwoor»
den zoowel aan zijn roeping als goed
cn snel werkend en ruim verbreid bc»
tnlingsinstituut, als aun het desidera»
turn van evenwicht tusschcn uitgaven,
en inkomsten.
Bij het uitbrengen van het verslag
was het nog niét aangezuiverde bedrag
gedaald tot 109.747.13.
Het verlies over 1923 heeft bedragen
275.S94.49 1'2, terwijl de winst over
1924 bedroeg 126.325.22.
Tijdens de crisis bij het bedrijf is in
totaal 2.827.591.08 te veel uitbetaald
geworden op ruim 4000 rekeningen. In
verreweg de meeste gevallen heeft aan»
zuivering plaats gehad. Slechts in een
beperkt aantal gevallen bleken de bc»
trokkenen weigerachtig om hun schuld
te voldoen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 505
DE LUIE STOEL WORDT VERZET
Vader begint den luien stoel te
verschuiven naar de staande lamp I
om op zijn gemak zijn ^-ant te
lezen.
waarop moeder hem dringend
verzoekt den stoel niet te schui»
ven de vloer krast zoo
verklaart nadrukkelijk dat hij die
krassen niet heeft gemaakt je
kan zien dat het oude zijn
geeft mopperend gevolg aan het I
verzoek om het ding te dragen I
cn verliest onmiddellijk een wiel» I
tje
slaagt er niet zonder moeite in,
het weer op zijn plaats te werken
verliest hij de volgende poging
twee wieltjes
haalt alle wieltjes eraf cn ver»
plaatst den stoel, achteruit loo»
pende
laat. bij de zenuwachtige waar»
schuwing. om niet over het voe»
tenbankje te struikelen, den
stoel op zijn teen vallen
zit eindelijk goed, -als moeder
vraagt of hij er wat tegen heeft
om met haar van plaats te ver»
wisselen, zij heeft een fijn naai»
werkje onderhanden.
(Nadruk verboden)
Brand in een hotel te
Arnhem
Een Engelschman die op zijn
bed lag te rooken
Donderdagoohtend in de vroegte heeft
in hotel Oranje Nassau aan het Sta»
tionsplcin te Arnhem een korte, doch
zeer hevige brand gewoed, die door
snel optreden van politic en bran.! veer
kon worden beperkt
In het hotel logeerden ongcv,.. 40
gasten. Onder hen was een Engclsch»
man, die op de tweede verdieping in ka»
mer 52 was gehuisvest: hij heeft des
naohts op zijn bed liggen, rooken en
kwam omstreeks half drie tot de ont»
dekking dat zijn bed in brand stond. Hij
belde, waarop de nachtportier ver»
scheen die met een overvloed van water
het vuur bluschtc.
De Engelschman kreeg een andere
kamer en den portier werd opgedragen
om geregeld te gaan kijken of het vuur
goed uit was. Toen de nachtportier
voor den vijfden keer bovenkwam
stond de kamer in volle vlam Onmïddcl
lijk word getelefoneerd om de braqd»
eer, terwijl alle gasten werden ge»
jvaarsohuwd en het was zes uur des
?-.ns in aller' de l enedenza»
len werden bijeen giA Alles ge»
schieddc in de grootste orde en de
brandweer kon met —Pterin:het
aur spoedi" blti?
Eén kamer is totaal uitgebrand, ter»
wijl een zeer aanzienlijke waterschade
is aangericht. Het opnieuw uitbreken
van den brand wordt geweten aan het
smeulen van de kapok van het bed. De
Engelschman is door de politic aan een
'erhoor onderworpen.
HIJ MAAKTE ZICH KWAAD.
J. A- le N. uit de Oranjeboomstraat,
die op de Kruisstraat te Rotterdam
een wagen voortduwde, maakte zien
kwaad op cenige jongens die hem utt»
jouwden en op hinderlijke wijze om
zijn wugep holden. Hij trachtte een
zijner belagers te grijpen cn zette hen
op het trottoir achterna, doch daarbij
gleed hij uit en smakte door de winkel»
ruit van de firma \V. S. De man kreeg
ccnigc snijwonden aan de handen, doch
kon na in de buurt verbonden te zijn,
zijn weg vervolgen In de uitstalling ls
door glasscherven ccnigc schade aan»
gericht.
DE OUITSCHE DIENSTBODE
Nu de dure viselcosten zijn komen te
vervallen komen de Duitsehe dienstboden
weder in prooien getale naar ons land.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ESMé STUART.
47)
Faber zweeg verbaasd. Hij had vaak
over Anne Cadet gedacht cn wat er
van haar geworden zou zijn, maar hij
had het niet durven vragen. Hij wist
niet eens dat ze nog bij Lady Duif was.
Nu hij dit wist hielp het nog niet
veel. want hij was even arm terug ge»
komen als hij was weg gegaan.
„U bedoelt zeker juffrouw Cadet",
zei hij eindelijk langzaam.
„Natuurlijk! Wij zijn dikke vriendin»
ncn, weet u, en toen ik toevallig hoor»
de dat u hier was ze had mij ver
teld dat ze u kende vond ik dat
oude vrienden elkaar moesten ontinoc»
ten. maar nis u getrouwd was cn
kinderen had. moest ze dat toch wc»
ten voor ze u zag kortom, ik ben op
verkenning uitgegaan".
„Hoe ss het met haar? Het is lang
geicden dat ik haar gezien heb. maar
toen wij jong waren is het ons allebei
itegen gcloopeu en sinds dien tijd
„Waarom heelt u haar niet gcschre»
ven -" zei Toncy. „Paps zei dat hij zich
nooit kon begrijpen hoe het mogelijk
was dat de mensohen daar hun vrien»
den verwaarloosden en heel vaak zelfs
niet naar huis schreven. Er was een
man in de binnenlanden dien Paps be«
handelde cn die stervende was. Hij had
een aardig sommetje op de Bank staan
cn Paps zei: „U moest uw testament
maar maken, meneer Peel", maar de ar»
me man zei dat hij zich werkelijk den
naam van zijn bloedverwanten niet kon
herinneren, hoewel ze beel goed voor
hem geweest waren toen hij nog een
kind was. Dat is echt gebeurd'.
Toncy had maar doorgepraat om me»
neer Eabcr gelegenheid te geven even
na te denken maar toen ze juffrouw
Todd met de thee hoorde aankomen,
moest ze weg.
..Ik moet gaan. meneer Faber. Het
zal juffrouw Cadet plezier doen te fioo»
ren dat u er is. Wat zal ik tegen haar
zeggen en wanneer kan ze u komen op»
izockcn? Neen, komt u liever ons op
zoeken. Ik heb pas een stoel voor haar
bekleed. Het is vreeselijk om vijftien
jaar lang juffrouw van gezelschap te
moeten zijn, tenminste bij tante Duif,
als je heeiemaal geen familie of vrien»
den hebt. weet u. Ze moet heusch een
beetje opgevroolijkt worden
„Is /c niet getrouwd of verloofd?"
stamelde Faber.
„Neen. maar ze dacht dat u het wel
was, omdat u haar nooit schreef".
Ik had geen vooruitzichten, en ik
had toch niet het recht om
Hij zweeg toen juffrouw Todd bin»
ncn kwam cn Toncy moest weg.
„Ik moet naar huis rennen, anders
vraagt tante Duif nog waar ik geweest
ben! Engebnd is geen vrij land, zooals
Australië. Gocdenmiddag juffrouw»
Todd. Meneer Faber kent een vriend
van mij, een heel aardipen man met
rood haar en hij heeft beloofd dat
bü mij zal komen opzoeken".
„O ja. juffrouw? Wilt u niet eerst
een kopje thee?"
„Ik zou het graag willen, maar het
kan niet. Ik leef tegenwoordig volgens
een rooster".
Een oogenblik later was Toncy weg
en kon juffrouw Todd Kaar verbazing
luchten tegenover den zendeling.
..Een nichtje van I.ndy Duif noga'.!
Die is verschrikkelijk trotsch. maar ik
ind deze jonge dame erg vriendelijk.
Heel anders dan andere dames. Kent u
heusch een vriend van haar?"
„Ja. juffrouw Todd, alles wat ze ge»
zegd heeft is waar", glimlachte Eaber.
„Nu, het doet me plezier, dat u dat
zegt' Je leest tegenwoordig zulke rare
dingen in de krant dat je altijd half cn
half verwacht dat de mcnschen je voor
den gek houden. Ze kent natuurlijk
juffrouw Cadet cn die kent u ook, ver»
telde mijn man mij laatst. We zien haar
niet vaak. maar als ik haar eens op de
thee vroeg zoudt u de kennismaking
Het pokkengeval te
Den Haag
De Zuid-Afrikaansche student
overleden
In het Gemeente Ziekenhuis te Den
Haag ;s Donderdagmiddag overleden de
Zuid»Afrikaansohe studen: Daniel de
Wet uit Ashton (Kaapkolonie), in den
ouderdom van bijna 21 jaar.
Zooals bekend was de overledene,
die deelnam aan den tocht der Z.*A. stu
denten naar Europa, door de pokken
aangetast.
EEN SERIE DIEFSTALLEN OPGE»
HELDERD.
Het Hbld. schrijft:
Sinds eenigen tijd werden in de loods
van een expediteur te Enschedé dief»
stallen gepleegd. De dieven hadden
het blijkbaar begrepen op balen manu»
facturen. Zoo werden eind December
jl. twee balen manufacturen ter waar»
de van ongeveer 900 ontvreemd, ter»
wijl men den 19en Januari jl. tot de ont
dekking kwam, dat er door middel van
braak drie balen manufacturen, ter
waarde van 1100, waren ontvreemd.
De politie begreep met lieden- te
doen te hebben, die op de hoogte wa»
ren van het expeditievak. Eenige dn»
gen geleden werd als verdacht van de»
zen laatsten diefstal aangehouden een
man, vroeger als knecht werkzaam bij
den expediteur. Hoewel verschillende
aanwijzingen tegen den aangehoudene
door de politic werden ingebracht, bleef
deze zijn onschuld volhouden. Inmid»
dels gelukte het, naar aanleiding van
door een firma te Enschedé verstrekte
inlichtingen de ontvreemde goederen
te Rotterdam op te sporen en in beslag
te nemen, waarbij ook buien voor den
dag kwamen, die vóór dien waren ont»
vreemd.
Woensdagmorgen vervoegde zich
iemand bij de politie, die verklaarde
het alibi van den aangehoudene te wil»
len hewijzen. Daar deze persoon bij»
zonder veel oveerenkomst vertoonde
met dengenc. met wien de aangehoudc»
ne te Rotterdam gezien was. werd deze
persoon nader gehoord cn bekende de»
ze met den aangehoudene de balen op
verschillende tijdstippen naar Rotter»
dam te hebben vervoerd, zoodat het
aangeboden alibi een averechtsch ge»
volg had. Deze persoon is eveneens
aangehouden en zal ter beschikking der
justitie worden gesteld. Het onderzoek
wordt voortgezet.
DE ZJLVEREN BRUILOFT VAN
KONINGIN EN PRINS.
Prinses Juliana naar Het Loo.
Prinses Juliana is Donderdag van Den
Haag naar Het Loo vertrokken ten
medeviering van het zilveren huwe»
lijksfeest van haar ouders. Te Apel»
doorn kwam de Koningin haar dochter
afhalen.
Carilionavond te Amsterdam.
Ter gelegenheid van het zilveren feest
van het Koninklijk echtpaar en de te
houden collecte voor de slachtoffers
van den Watersnood, zal de heer J.
Vincent, Maandag 8 Februari van 12 tot
1 uur een bespeling geven op het Kou
ninklijk Paleis op den Dam. Uitgevoerd
wordt o.a. de Hochzeitsmarsch vanMen»
delssohn cn Ons Vaderland van Ri»
chard HolL
Het geschenk van Am»
sterdam.'
De Amstcrdamsche feestcommissie
deelt ons mede, dat het huldeblijk van
de burgerij aan 't Koninklijk Echtpaar
ter gelegenheid van het zilveren huwe»
lijksfeest zal bestaan in een schilderij
.van G. H. Breitner „Het Damrak te Am
sterdam".
Uit Ind ie,
SOERAKARTA. -1 Feb. (Aneta).
ftp order van Z. H. den Soesoehoe»
nan van Socrakarta zullen alle moslims
in alle mesjids (moskeeën, bedehuizen)
op 7 Februari bidden voor het heü
van de Koningin.
IN DE MODDER GESTIKT.
Te Den Flaag is een tuindersknecht
bij het groentenspoelen voorover in
het water gevallen waarbij hij in de
modder verdween cn gestikt is.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 Cent» per regel
kunnen hernieuwen. Mijn man vertelde
dat haar vader cn uw vader buren wa»
ren".
„Ze zou misschien liever niet willen
komen. Dank u, juffrouw Todd, ik heb
alles wat ik noodig heb" en Faber bleef
droomcrig voor zich uit zitten staren.
Toen Toncy den salon binnen kwam
zag ze onmiddellijk dat de generaal
zijn. belofte gehouden had. Hij hield
Lady Duif bezig cn juffrouw Cadet zat
als steeds lusteloos hij de theetafel.
Tonev zag er stralend van geluk uit
en was volkomen bereid dit te laten
merken toen ze de kamer in kwam en
zich met haar hoed koelte toewuifde.
„Antonia, je bent erg laat! Sir Evas
zei dat hij je niet gezien had en hij is
weer uitgegaan".
De generaal kwam tusschenheidc:
„Ziet u. Lady Duif, huizen in Londen
gaan ieder jaar in waarde vooruit. Ik
kan tegenwoordig tweemaal zooveel
huur voor mijn huizen maken als vroc»
ger".
„U heeft uw kapitaal altijd zoo goed
beheerd, generaal. U zult het af cn toe
wel eens moeilijk vinden om uw inko»
men uit te geven, want nu u geen
diners geeft
„Er zijn altijd wel anderen die het
voor mij willen uitgeven', zei de ge»
neraal glimlachend, „maar ik moet wel
zeggen dat ik van nature spaarzaam
ben. Als ik zie hoe roekeloos sommi
gen met hun geld omspringen...."
„Precies. Niettegenstaande de hoogc
onkosten die wij hier hebben ben ik
vast besloten nooit schulden te maken".
„Des te meer is het te prijzen dat u
er nog een nieuwe last.bij heeft geno
men". antwoordde de generaal en keek
naar Tonev, die bij juffrouw Cadet zat
en ontelbaar veel kopjes thee dronk.
„Ja. de verantwoordelijkheid is heel
groot. Maar waar moest het kind heen?
Mat moest er van haar worden? Neen.
ik heb tegen Evas gezegd dat het onze
plicht was cn dat wij ons niet door de
gevolgen mochten laten afschrikken".
„liet is werkelijk allerna.Jigst van u.
Lang niet iedereen zou een arm meisje
in huis willen nemen. Ik hoop van har»
te. dat zij later genoeg zal verdienen
om zichzelf te onderhouden of dat u
op een andere manier van dien last
ontheven zult worden".
Lady Duif zocht nog naar een
vriendelijk antwoord maar op dat
oogenblik-kwam Tonev naar hen toe.
„He. wat had ik een honger, tante
Duif! Het herinnerde me aan een pic
nic die wé eens hadden, toen we het
eten hadden vergeten en wc o zoo lang
oosten wachten. Mogen juffrouw Ca
det" cn ik deze week eens een picnic
houden? J1 et zou wat gezellig kunnen
zijn".
„Maar ik ga weg, Toncyzei de
géneraal, „je moest er liever mee wach
ten tot ik weer terug ben".
.„Tante Duif, u zou onze picnic toen
niets prettig gevonden hebben: er za»
ten zooveel zwartjes naar ons te kij»
ken en een er van zag er heel vreemd
uit omdat ze in de rouw was over haar
man".
„Ik vind het een vreeselijke verkwis»
ting om die menschen zwarte crêpe te
laten dragen", zei Lady Duif; ik wei
ger altijd om het aan de armtn te ge»
ven. Het is bespottelijk om hen zulke
dure stof te laten dragen".
„Dan moet u hun vecren geven, tan»
te Duif, want de zwartjes dragen niet
veel, weet u. maar als ze hun man ver»
liezen, stoppen ze allemaal veeren in
hun haar. Dat gebruiken zij in plaats
van rouw»crëpe en als ik hun uitleg
hoe het in elkaar zit willen uw Kana»
kas misschien ook wel veeren dragen,
dat is goedkoopcr".
..Ik ben blij dat ik geen vrouw heb
dan hoef ik over die dingen tenminste
niets in mijn testament te zetten", zei
de generaal lachend.
.De mannen waren heeiemaal niet
aardig tegen hun vrouwen. De stakkers
zagen er zoo mager uit. Toen wij wat
eten naar de kippen toe gooiden raapte
een van de vrouwen het op voor zich
zelf eii ze at het alsof ze heeiemaal uit»
gehongerd was".
(VFordl vervolgd).
