HAARLEM'S DAGBLAD
KIJKJES IN SOVJET-RUSLAND
WILDZANG
FLITSEN
DONDERDAG 18 FEBR. 1926 DERDE BLAD
DE TEGENWOORDIGE TSJEKA
Nog machtiger dan de oude
(Dienst van de United Telegraph)
In het voorjaar van 1922 is in Rus»
lsrui d; „buitengewone commissie ter
bestrijding van üc contrarevolutie en/."
de „Tschreswitschajka" oi „Tsjeka oi«
iicicd aigcschutt eu daarmede scheen
**n de terreur een einde te zijn ge»
maakt. Oc plaats van de Tsjeka werd
ingenomen door een instituut met een
Heiliger naam, het „hooge politieke bo
ituur Doch men is weldra tot de ont»
dekking gekomen, dat deze, het Kus»
siach met G .P. N. aangeduide instel»
Eng nis roode Ochrana uc beruchte der»
de atdecling van de Czaristischc politic»
ministeries achter zich laat. Doch haar
mechaniek is zoo verfijnd, zij is zoo
Handig over hot gchecle land gespon»
nen, dat men de wereld telkens weer
kan voorspiegelen, dat er in Kusiand
vin een Tsjeka in het geheel geen spra»
kc meer is.
De oude Tsjeka ressorteerde officieel
onder den Kaad van Volkscoinmssar.s
ten en, alsot men daarmede het ongc»
mrhjkc en het onbeduidende van ue
G. P. U., die in haar plaats was getre»
den, wilde dcmonstrccrcn. werd dit
nieuwe instituut bcschcidcnlijk Inge»
deeld bij het commissariaat van binnm*
landscne zaken. Dat was zuiver een fic»
tie, die na de slichting van den bond
van sovjetrepublieken ook in den steek
weid geuten. De „Lubjankastraat no.
2 *crd „Vcrcenlgdc politieke staats»
pol-t:c van den sojvetboad". en daar
óa a ov jet bood geen commissariaat van
bimunlandsche zaken bezit, was de
1'. li. meer zelfstandig of slechts athan»
kelijk van het centra al comité van de
communistische partij. De rcgccring
heeft dus formeel over de G. P. U.
niets te zeggen. Verschillende procea»
sen zijn door het partijcomitc aanban»
gig gemaakt. Toen bij de reorganisatie
van de Tsjeka een zeker beperkend
^coostiiutionafisme" dreigde, toen b.v.
voor voorarrest, dat langer dan twee
maanden duu.de. machtiging door het
Centraal uitvoerend comité werd voor»
geschreven, zeidc Koschenikow, de chef
van de derde afdeeling: „Zuiver een
formaliteit Kleinigheid! In geval van
nood zullen wij blanco volmachten en
Soa aanschaffen". Nog krasser gaat de
P. U. o«n met de volkscommb-sari.»»
ten. Zij verstrekt aan haar officieelc en
aan haar geheime medewerkers ver»
valschte documenten van de commlssa»
tinten, het centraal uitvoerend comité
van alle hoogc en lage instituten en
laat de nagemaakte handtcckcningcn er
door „deskundigen" onder zetten. Me»
nigeen reist met valschc papieren van
het commissariaat van oorlog en bezit
alle mogelijke legitimaties, reus van het
comité Moskou van de communistische
partij! Voor de G. P. U. bestaan er geen
wetten.
Deze nieuwe Tsjeka heeft evenals de
Oude, haar eigen troepen, die door een
eigen militairen staf bestuurd worden
en alleen den chef van de Tsjeka heb»
ben te gehoorzamen. Allo atdeclingcn
zijn aanwezig: artillerie, machinegewc»
icn, pantserauto's incluis. Deze troepen
zijn boter geoefend dan het gewone le»
ger. Bovendien echter rijn alle plaatse»
Fijke communistische comités, die mili»
tiir zijn geoefend, ter beschikking van
de Tsjeka gesteld. De financiering van
deze macht is met aan controle onder»
worpen en het is bijgevolg volkomen on»
mogelijk, na te gaan, welke bedragen
aan deze politie worden besteed. Benal»
ve de ofticicclc en geheime toelagen,
neemt de Tsjeka de bijdragen van alle
sovjetorganisatics en zelfs van de coöpc»
«tics, die daartoe verplicht zijn. in ont»
vangst. Al deze lichamen en organlsa»
ties zijn genoodraakt, de agenten van
de Tsjeka too te laten, gewoonlijk voor
zuiver fictieve prestaties. Zoo heeft
een geheim lid van de G. P. U- die on<
IlSl]
igs een boekle over haar werkwijre
heelt opengedaan, ook op zijn dicnstrci»
zen in het Zuiden en Zuid'Ooston van
Rusland, in het Wolgagebied en in de
Krira gelden ontvangen van het commis»
siriaat voor de voedselvoorziening en
vin de Russische cooperatiebank.
Niet te overzien is het leger „mede»
wrrkers"* van de Tajeka. De offickcle
staf van medewerkers telt reeds cenige
tienduizenden leden: de geheime agen»
ten zijn «is het „zand in de zee", niet
te tellen. Maar al deze mcnschen en
organisaticgrocpcn worden door de
meest straffe centralisatie bijeen gchou»
den. Het centrum te Moskou houdt ul»
les in handen. Het benoemt de chefs
van de gouverncmentsorganisaties, in
den regel beproefde arbeiders van de
centrale. Het benoemt de speciale agen»
ten voor bepaalde politieke opdrach»
ten. Met de wenschen van de locale en
gou vernemen ts organisaties wordt ter»
centrale van Moskou zelf echter klemt
zich vast aan geheel het Russische ie»
ven. Hoofd en hart is haar geheime at»
deeling. Dooh daarnaast bezit zij een
buitcnliindsche afdeeling. een bijzondere
(mil'tairc) en een opcratic»afdccling. De
buitenloadsche afdeeling controleert de
gicnsorganisaties, zij werkt ten nauwste
samen met de militaire spionnage en
ook met de derde Internationale; daar
worden ook de valschc visa en buiten»
landschc paspoorten voor de spionnen
van Zinowjew en alle soorten agtato»
rem vervaardigd. De bescherming van
de grens, de controle van reizigers be»
rust b|j deze afdeeling. Eveneens gaat
al het materiaal, dat met betrekking tot
de emigranten in het buitenland wordt
verzameld door de handen van het per»
soceel der buitcnlandsche afdeeling.
Aan de verkeersafdeeling is de bescher»
mins van de spoorwegen toevertrouwd,
niet in de laatste plaats echter ook de
controle van de arbeiders van het trans»
portwezen In alle treinen zijn voor de
beambten van de G. P. U. wanneer
niet gchecle compartimenten voor hen
worden goreservcord drie of vijf plaat»
sen kosteloos beschikbaar. De economi»
sche afdeeling voert den strijd tegen
de „economische contrarevolutie". De
bijzondere of militaire afdeeling heeft
de controle op het leger.
Maar dat is allemaal „proza De
hoofdzaak is de geheime afdeeling. Van
daar uit wordt ae strijd tegen alle te»
genstanders van hot aovjet*rcgime ge»
leid. Aan het hoofd er van staat Deri»
hos. De afdeeling heeft een aantal on»
dcrafdcclingcn. waarvan de namen voor
zichzelf spreken: een algemcenc; een
voor de Mensjewiki; een voor de so»
ciael»revolutionnairen; voor de recht»
schc partijen en voor de geestelijkheid.
.Van het hoofd van de tweede afdeeling
staat thans Koschnewnikow, een vroe»
gerc l'otcrsburgschc arbeider, chef van
de derdo afdeeling ia Tcschetow, een
roegcrc kantoorbediende en sociaal»
.evolutionair. Het personeel is verdeeld
in ambtenaren, die met het onderzoek
zijn belast, en geheime agenten. Door
hen worden alle geheime rapporten ver»
werkt. Interessant is daarbj het carto»
grafisch systeem, dat wordt toegepast.
Zoo treft men in de werkkamer van den
chef der derde afdeeling een plan van
organisatie aan van de socisal/revolu.
tionaire partij in het gouvernement
Tambow. Kleine cirkels duiden de ai»
zonder!ijke leden der partü aan: lijnen,
die er tusschcn zijn getrokken, de be»
staande relaties. Niet aLlccn liet lid»
maatschap, ook de politieke bctcekenis
van de verschillende personen en hun
„standplaats" wordt opgeteckcnd! Alles
volgen.-» „streng wetenschappelijke mo»
thodo".
Alle sfdeelingen bezitten in geheel
Moskou een dicht net van woningen,
waarin de samenkomsten met de ..ge»
heimc re cherch c» a mbten aren'plaats
vinden. Deze woningen zijn het eigen»
dom of van de sous-chefs der nfdcelin»
gen, die in dit geval met valschc pas
zijn ingeschreven, of van „speciale me»
dtwerkers", die het huis der Tsjeka
nooit bezoeken en valschc dienstnapie»
ren voor een of ander onschuldig
sovjet-instituut in den zak hebben. In
den winter 1921—22 bevond een van de»
ze „coaspiratieve" woningen zich in het
liuis van patriarch Tïchon. Zij behoor»
de den agent der derde aidceling Kiril»
low toe, die er als Bjclow en met pa»
pieren van een employé van het com»
missariaat van volksvoeding was Inge»
trokken. In deze woningen leveren de
ambtenaren der recherche hun mate»
riaal af. de „referaten". Deze referaten
gasn naar de Tsjeka en worden be»
werkt door speciaal daartoe gekozen
employé*, zoodanig, dat het voor de
overige werkkrachten van dezelfde af»
deeling verborgen blijft. De origineele
I rapporten worden vernietigd, zood.it de
ambtenaren, die dan «nn het werk gaan.
j dikwijls niet weten, hoe het oorspron»
kelijke materiaal van den spion er heeft
uitgezien. De G. P. Li. houdt er ook
een provocaticdienst op na. die tegen»
woordig in alle aderen van het Russi»
sche staatslichaam is doorgedrongen.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
n 60 Cent* per regel
T«"en S'anelooshnld
Overspanning, Gejaagdheid. Prikkelbaar
heid, en Examenvrees, gebruikt men met
i het beste resultaat de Zcnuwstillende en
Zenuwsterkende Mijnhardt's Zenuw-
I tabletten. Glazen buisje 75 et. Bij Apotb.
Drogisten.
BINNENLAND
Onze bevolking in 1925
Toeneming met 100.000 zielen
filijkens een mededeeling van het
maandschrift van het Centraal Bureau
voor de statistiek, steeg de bevolking
van ons land in 1925 van 7J00.00U
tot 7.41)0.000 zielen.
BLOEDVERGIFTIGING.
Tc Budel krabde een jongen een
puistje op den neus stuk. met het ge»
volg. dat bloedvergiftiging optrad en
de jongen na enkele aïigca overleed.
RIJWIELBERGPLAATS IN DEN~
TUIN VAN HET RIJKSMUSEUM.
De gemeenteraad van Amstordam
heeft aangenomen de voordracht van
B. en W. om aan den Staat vergunning
te verlccnen tot het oprichten van een
rijwielbewaarplaats in den tuin van het
Rijksmuseum.
EEN FILM OVER DEN VOLKEN»
BOND.
Men schrijft ons:
De Nedcrlnndsche „Vereeniging voor
Volkenbond en Vrede" is erin geslaagd
om een film te ontwerpen, een inleidend
gedeelte bevattend over den strijd, do
eeuwen door. tusschen oorlog en vTedc
gevoerd en die daarnevens het werk
van den Volkenbond, en het bescheiden
aandeel dat Nederland daarin neemt,
in beeld brengt. Deze film is Wocna»
d. gmiddag door het Hoofdbestuur te
s»Gravcnnagc voor den eersten keer
vertoond.
De film stelt een burgerlijk gezin voor
Op den Kerstavond. De grootvader
neemt het laatste cadeau van den Kerst»
boom, en geeft het zijn twee kleinzoons,
jongens van twaalf en veertien jaar.
met de woorden, dat hij hier nu een
heel bijzonder boek heeft. Dat boek
handelt over oorlog en vrede: het bevit
een ..ware geschiedenis van geweld tot
recht". De grootvader, al vertellend, bla»
dert in het bock. Hij laat den oorlog
zien in oude tijden; hij toont ook den
wereldoorlog van 1914/18: de uitbrei»
ding. die deze achtereenvolgens onder»
ging; de ellende, vernietiging en ver»
woes ting, waartoe hij leidde. De eeuwige
stilte un den strijd, aldus het beeld,
dat de onafzienbare rijen van oorlogs-
graven inleidt; kerkhven, waar wij de
weduwe zien op zoek naar het graf van
haar man, en waar zij haar jongetje
toevoegt: Ik wil jou niet opvoeden voor
den oorlog; jij zult vechten voor een
andere wereld.
Maar, vertelt de grootvader, in de
menschen ia opgerezen een geweldig ver»
longen naar vrede en naar recht, ook
tusschcn de volken. Grotius, niet als de
vluchteling in de boekenkist, maar als
de ontdekker van het volkenrecht,
wordt ons vertoond. Bertha von Suttner
als de pionierster der vredesbeweging
waarna beelden worden gegeven van de
eerste Vredesconferentie, het Permuncn*
te Hof van Arbitrage. De Nederland»
schc Anti»Oorlog Raad, die in den oor»
log de pacifistische krachten in Neder»
land concentreerde, wordt in zijn werk
voorgesteld; zijn sprekende reclameplaat
dragende tot tekst: Het kasteel van den
oorlog moet worden bestormd, brengt
zijn opbouwenden arbeid in beeld. Dan
komt Wilson; hij wordt sprekend Ingo»
voerd; men verneemt het door hem ont»
worpen laatste zijner veertien punten,
dat aanleiding is geworden tot de stich»
tmg van den Volkenbond. Genève, de
stad van den Volkenbond, wordt ons
vertoond; het gebouw waarin hij zetelt;
ecu zitting van zijn Raid. De samen»
stelling van dien Raad wordt getoond,
en er wordt op gewezen, dat de stoel
van Amerika nog leeg staat en dat de
stoel voor Dultschlsnd binnenkort zal
worden bezet.
De film laat daarna in beeld zien het
politieke werk van den Volkenbond en
het besturende werk van dien Bond-
Verder krijgt inca op aanschouwelijke
wijze voorgesteld het werk van den
Volkenbond in het belang der volksgc»
zondheid. Het laatste gedeelte van de
film brengt „de vruchten van den nieu»
wen geest". Eindelijk wordt men er aan
herinnerd, dat de publieke opinie, deze
machtige factor, haar organisatie vindt
in Volkendbondsverecnïgingen in alle
landen.
Wij zien hoe de League of Nations
Union in Engeland overal afdeelingeo
heeft, tot 2.00)1 toe. wy zien hoe betrek»
kelijk weinig Nederland er tot dusver
telt en hoe liet daar moet worden. Dun
zien wij het familietafereel eindigen, als
de grootvader zich tot zijn zoon wendt
en hem de vraag steh of hij nu bereid
ia te beginnen met lid van de Vereeni»
ging in eigen land te worden, wat de
zoon toestemmend beantwoordt door
het biljet in te vullen en te ondertceke»
nen.
Het is de bedoeling van de Vereeni»
ging voor Volkenbond en Vrede om het
meer algemcenc gedeelte der film ter
opvoering aan te bieden aan. verschil»
lende bioscooptheaters voor het gewo»
r. deze bioscopen bezoekende publiek.
De geheelc film. die ruim een uur
duurt, zal voornamelijk voor afdeelin»
gen of bevriende vereenigingen worden
vertoond.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 516
KNOOPJESELLENDE
Vader adviseert moeder
om boven te blijven, hij
zal Jantje wel even aan»
kleeden
houdt de broek kramp»
achtig vast, "terwijl Jan»
tje zich erin tracht te
werken
stopt cenige malen knoo» I verzoekt Jantje bij de
pen in verkeerde knoops I 16c knoop om niet met
gaten, maar vordert toch I pappa's oor te spelen en
aardig I in vredesnaam eens een
I oogenblik stil te staan
krijgt pijn in zijn rug
van de gebogen houding
en neemt voor het ande»
re been proeven met een
nieuw systeem
waarop Jantje zijn even»
wicht verliest met het
gevolg, dat de knoopen
op zijn linkerbeen weer
losspringen
begint opnieuw, intus»
schcn binnensmonds
zijn meening formulee»
rende over den man, die
deze idiote dingen heeft
uitgevonden
ontdekt te laat dat hij
de broek verkeerd om
heeft aangedaan en
werkt Jantje eenigszins
omzichtig do deur uit.
(Nadruk verboden)
Het rijwielgebruik in
Nederland
Eén fiets op 3 inwoners
Uit de opbrengst der rijwielbclasting
die 1 Augustus 1924 in werking trad,
kan globaal het aantal rijwielen wor»
den berekend, waarvan op den openba»
ren weg wordt gebruik gemaakt.
De opbrengst bedroeg over 1924
5.300,031. De opbrengst bedroeg over
1925 6.486.195.
Uit deze cijfers blijkt aldus Het
Vaderland dat over 192-1 en 1925
resp. 1,766 677 en 2.167.065 belasting»
plaatjes ad 3 per stuk zijn verstrekt.
Kostcloozc uitreiking van plaatjes
voor rijwielen geschiedde in 1924 en
1925 resp. 53.759 en 61.949 maal. In to<
taal werden uitgereikt in 1924 1.820.436
en in 1925 2,224.014 plaatjes.
Men bedenke voorts, dat geen belas»
tingmerk vercischt wordt voor kinder»
rijwielen, driewiclige rijwielen bestemd
voor gebrekkige personen, dienstrijwie»
len der I.and» en Zeemacht, van het
Staatsbedrijf der Posterijen. Telefonie
en Telegrafie, rijwielen bereden door
ambtenaren der Rijks» of gemeentepo»
litre- in uniform etc.
Tezamen genomen, kan men dus aam
nemen, dat in ons land voor iedere 3
inwoners één fiets aanwezig is.
DOOR ZIJN STIEFVADER
GESTOKEN.
In den naoht van Maandag op Dins»
dag werd op het politiebureau te
Enschedé binnengebracht een man die
drie steekwonden had. Het bleek dat
de linker slagader was doorgesneden.
De man was bij een twist door zijn
stiefvader gestoken. De toestand van
den getroffene die aanvankelijk levens»
gevaarlijk was. was Dinsdagmorgen
naar omstandigheden bevredigend.
GESCHILDE SINAASAPPELEN
VOOR DE SCHOOLJEUGD.
Op de lagere scholen der stad Hel»
mond is het den lsatsten tijd vaak een
dorado voor de jeugd. De Hclm-*Ca»
caofabrlek aldaar heeft voor een be»
paald fabrikaat de schillen van si»
naasappclen noodig. De vruchten zelf
zijn voor haar echter niet van nut. en
deze worden nu in grootc kwantums
ter beschikking van de schooljeugd
gesteld. Of dit bij de „6pcs patriae" in
den smaak valt, behoeven we niet te
zeggen.
GEEN POKKEN.
Thans is vastgesteld, dat de tem»
pcratuurverhooging welke was waarge»
nomen bij twee verpleegsters, die den
Zuid»Afrikaanschcn student Daniel de
Wet, onlangs in het gemeentc»zieken»
huis in Den Haag aan de pokken over»
leden, hadden verpleegd en die toen
ter observatie naar een barak waren
overgebracht, niet het gevolg is van
besmetting bij de verpleging opgeloo»
pen. doch uit een gewone lichamelijke
ongesteldheid voorkomt
De zilveren bruiloft van
het Koninklijk Echtpaar
Het huldeblijk van het Neder -
landsche Volk
Een schilderij voorstellende het
Koninklijk gezin
Hedenmiddag zal aan het Kon. Echt»
paar worden aangeboden het hulde»
blijk als bewijs van genegenheid en
vcrccring van het Nederlandsche Volk
waarroe, naar bekend, op initiatief van
de Vereeniging „Koninginnedag" te
Utrecht een oranje»comité was ge»
vormd.
Het comité had den kunstschilder
P. van der Hem opdracht gegeven tot
het maken van een schilderij voorstel»
lende het koninklijke gezin. Voorts
werd besloten, de namen van de leden
van het comité en de sub»comité's te
doen calligrafceren en in een album
vcrcenigd met een oorkonde tegelijker*
tyd te doen aanbieden.
Het schilderij stelt het vorstelijk
gezin voor in een goedgeslaagde groep.
Op den voorgrond is de Koningin ge»
ze ten dn een armfautcuil. Zij draagt
een kleed van zware lila zijde en houdt
de handen dn den schoot, terwijl ze
achteloos spelen met een waaier. Zy
kijkt voor z:ch uit. Prinses Juliana, d;c
gekleed is in witte zijde, is geleund
tegen haar moeder. terwijl zij den
linkerarm om haar heen slaat. De Prins
staat links van haar en is gekleed in
admiraalstenuc.
De beelden zijn levensgroot weerge»
geven. Op den achtergrond hangt een
schilderij met de beeltenis van Prins
Willem I. Het symboliseert den band
die de huidige Oranjes vereenigt met
den stamvader van het Oranjehuis.
De lijst van het schilderij is van
vlak notenhout op zwart af. de binnen»
en buitenzijde vormen een gebecld»
bouwden band of koord bronsverguld.
De vier hoeken bevatten eveneens in
brons*verguld, de oranjetakken met
oranjeappelen, uitloopende in de vlak»
kc Tanden.
In den bovenrand staan in relief ge»
bccldhouwd. in kleuren, de wapens der
11 provinciën, terwijl op den onder»
rand. in brons verguld, de letters staan:
„Nationaal Huldeblijk, aangeboden
door het Oranje»Comitc 1926, 7 Febru*
•i 19017 Februari 1926".
Bij het schilderij zal worden aangc»
boden een album met namen van de
leden van het cere»comité, hoofd*,
provinciaal» en plaatselijk*comité. Te»
vens zal aan de Koningin hot nog over»
blijvend aanzienlijk bedrag worden
overhandigd met het verzoek, dat H.M.
dat geld zal bestemmen op de wijze
die Haar mocht goeddunken.
Het pensioenfonds voor
het spoorwegpersoneel
De heer van Braambeek
bedankt als lid der commissie
van bijstand
Naar de N. R. Crt. verneemt, heeft
de heer H. J. van Braambeek, secre»
taris der Nederlandsche Vereeniging
van Spoor* en Tramwegpersoneel, aan
den minister van Waterstaat medege*
deeld dat hij de benoeming tot lid van
de commissie van bijstand voor het
Pensioenfonds van het Spoorwegper»
son eel niet aanneemt.
De heer Van Braambeek acht n-L
de wijze waarop de benoeming der le»
den heeft plaats gehad, zóó in strijd
met wat verwacht mocht worden, dat
hij thans geen deel der commissie wil
uitmaken.
EEN NEDERLANDSCHE KOLONIE
IN ZUID»AFRIKA?
In de algcmeene vergadering van de
afdeeling Utrecht en omstreken van
de Ncdcrlandsch Zuid»Afrikaansche
Vereeniging heeft de voorzitter, de heer
L. Penning, schrijver van Zuid*Afri»
kaansche verhalen, meegedeeld, dat en*
kele tientallen landbouwers uit de pro*
vincie Groningen en den Haarlemmer*
meerpolder het voornemen hebben, een
Nederlandsche kolonie in Zuid»Afrika
te vestigen. Een afgevaardigde van hen
zal eerst een reis naar Zuid»Afrika
doen om zicii te vergewissen, of daar*
voor geschikt gouvcrncmentsgrond te
krijgen is, en verder ter plaats nagaan
de levensvatbaarheid van zoodanige ne»
derzetting.
TEGEN DE MODERNE MODE,
De bestdren der Federatie van R.K.
Vrouwenbonden in Nederland en van
den Ned. Christ. Vrouwenbond, heb*
ben gezamenlijk een brief gericht tot
dames der hoogcre standen in den
lande om moreelen steun in den strijd
tegen de moderne mode.
PALEIS—RAADHUIS.
In de zitting van den gemeenteraad
van Amsterdam van Woensdag is het
door ons onlangs medegedeelde voor*
stel van het raadslid Van den Bergh.
om het bruikleen van het voormalig
Raadhuis op den Dam te doen eindi*
gen tegen 1 Januari 1930 in handen
van B. en W. om praeadvies gesteld.
GEEN COMMUNISTISCHE
CONFERENTIE TE ROTTERDAM.
Bij een informatie is aan den Rot*
derdamschen correspondent van de
Tel. gebleken, dat de politie te Rot*
terdam niets bekend is van het hou*
den van een internationale conferentie
aldaar. Van de komst van buitenland*
sche communisten was bij do politie
ook niets bekend.
FEUILLETON
Naar hef Engelseh van
ESMé STUART.
58)
„Als wij occn epidemie krijgen is
het door haar moed en flinke optre»
den. Er is Ln dat huisje geen moeder
meer. en binnen het uur zou er een
heele verzameling buurvrouwen bij zijn
geweest. Ik zal er wel op letten dat
re toot zich zelf alle mogelijke voor*
zorgen neemt. Ze moet al het water
koken enmaar ik heb al direct
gezien dat juffrouw Whitburn een
verstandig meisje is. In de koloniën
voeden ze hun dochters zeker beter op
dan wif.
„Dat zou Lady Duif niet met u eens
lijn", zei Lewis glimlachend. „Nu. u
zult uw verlovircdag niet gauw verge»
ten. juffrouw Cadet. U weet hoeveel
ik meneer Faher verschuldigd ben. en
ik ral u ook mijn dankbaarheid too»
nen".
Als ik maar naar haar toe mocht",
«d juffrouw Cadet „Voor mi.' komt
het er niet zooveel op aan".
„Dat moet u in geen geval doen",
zei Dr. Latham. „Als ze ziek wordt
moeten wc een gediplomeerd verpleeg*
ster hebben, maar op het oogenblik is
dat niet noodig. WUt u ook nan Lady
Duif zeggen dat ze zich werkelijk niet
ongerust hoeft te maken?"
.Ik zal het probecren. maar ze is op
het oogenblik toch al zoo ontevreden
over mij".
„Ze heeft u zoo noodig". zei de dok»
ter. „U moet het maar als een com*
pliment beschouwen".
Toen de heeren weggingen liep Sir
Evas met hen mee. Hij zag er bedroefd
en bezorgd uit.
..Ik heb instructies gegeven dat re
alles moet hebben wat u noodig vindt.
Jim .zal haar alles brengen en buitens»
huis slapen. Mijn vrouw is erg bang om
onze bedienden aan de besmetting
bloot te stellen".
„Dat is uitstekend", zei Dr. Latham
die medelijden had met Sir Evas, maar
Lewis antwoordde:
„Ik zal eens met Field over mijn
arbeiderswoningen praten. Hij Is niet
erg actief en ik vrees dat ik de zaken
i ook te veel op hun beloop heb gela*
ten. Dit is een goede waarschuwing
voor ons".
„Wij moeten er niet te veel over
tobben", zei de dokter, „maar het is
werkelijk buitengewoon besmettelijk.
Het zou mij erg verbazen als de an*
dero kinderen er aan ontsnappen. Ik
zal ze geregeld oontrolccren. Die Tho»
mas wordt er den laatstcn tijd niet be»
ter op".
„Maar u kunt toch niet alles op u
r.cmen". zei Sir Evas, die voelde dat
hij de herbaalde waarschuwingen over
de rioieering beter ter harte bad moe*
ten nemen. Jk zal wel voor dien min
zorgen. Toney zei al d3t hij niet op
zich zelf kon passen. Ze is werkelijk
een heel verstandig meisje, maar soms
is ze mij al te heftig". n
„Ik wou dat zo mijn nichtje was
zei de dokter toen hij afscheid nam.
Lewis Waycott ging naar huis met
een hcelebpcl goede voornemens over
zijn huisjes en. wat nog veel beter was.
hij sprak er dienzelfden dag nog met
zijn rentmeester over.
Zonder dat dit haar bedoeling was
vormde Toney opeens het onderwerp
van gesprek voor het heele dorp.
Sommigen zegenden haar, anderen
glimlachten en enkelen prezen haar en
begrepen dat ze nog iets meer was
dan een gewone wildzang. Alleen juf*
fro uw Cadet knielde neer in haar ka»
r en bad voor haar.
HOOFDSTUK XXII.
De engel des doods.
Mary Thomas was nog nooit zoo
trotscb geweest als toon Toney haar
aan het werk zette, en ze had ook nog
nooit zoo hard gcschrobt en geboend
en geveegd als toen ze in het gebarri*
cadecrdc huisje alleen was met het
nichtje van Lady Duif.
.Als jij in een boschhut gewoond
had, Mary, zou je wel begrijpen, van
hoeveel belaag het is om den boel
schoon te houden. Ziezoo, nu kin ik
weer ademen. Frisschc lucht en schoon
water zijn niet duur en zeep is hier
heel wat goedkooper dai. bij ons. Denk
er om dat het hier een ziekenhuis ós
dr. Latham precies op die dingen".
„O. juffrouw", zei Mary, ik zal m'n
best doen. Anders geef ik er niet veel
om. maar ik zal er nu altijd voor zor»
Mary was in een stemming om een
neger blank te willen schuren, lis h(j
in haar buurt gekomen was.
„Minnie is wat beter, is 't niet. juf»
frouw? Ze kreunt niet meer zoo".
Toney wuifde het kind koelte toe en
probeerde haar te laten drinken van
de medicijnen die gekomen waren. In
den tuin achter het huisje was een hek
dat op een weiland uitkwam. Dr. La»
tham had bevolen dat alles daar langs
gebracht moest worden en bij de ach»
terdeur moest worden gezet: als het
noodig was kon alles door een raam
naar boven getrokken worden. Nu hij
.wist hoe Lady Duit over de zaak dacht
was hij vast besloten krachtige maat*
regelen te nemen. Niemand mocht bij
het zieke kind in de buurt komen, ten
zij Mary of juffrouw Whitburn zelf
ziek werden.
Toney's patiënt lag in de voorka»
mcr. Zij zelf had de achterkamer in
beslag genomen en Mary sliep in een
klein kamertje daar naast. Om acht
uur was alles schoon en netjes, voor
zoover de omstandigheden dat vcroor»
loofden. Tegen den nacht kwam de
dokter nog eens kijken.
Hij vertelde Toney wat er gebeurd
was. maar niet genoeg om haar nieuws»
gierigheid omtrent juffrouw Cadet te
bevredigen, en natuurlijk vertelde hij
niet hoe bang Lady Duif wel was.
„Ik heb mijn vrouw en den kleinen
jongen weggestuurd, zoodat er geen
kar.s is dat ik hen zal besmetten", zei
ij. „Ik voel mij meer op mijn gemak
als ik alleen ben. Wij dokters moeten
dubbel oppassen, dat wi' de ziekten,
die wij probeeren te genezen, niet ver»
spreiden. Is alles gebracht wat u van*
nacht noodig kunt hebben. Mary en u
moeten om beurten waken. Er behoeft
wel niet veel gedaan te worden maar
het kind mag niet alleen gelaten wor»
den".
„Die kleine schat kent mij niet meer",
/ei Tonev. „O. dokter, het was het
befste kind hier. en mijn eerste vricr»
dinnetje".
,AL ze beter wordt, zult u een goed
werk gedaan hebben. Is u sterk?"
„Dat geloof ik wel. Ik weet niet wat
ziek zijn is. Ik heb alles wat ik noo»
dig heb. U hadt het gezicht van Jim
moeten zien toen hij kwam. Hij zag er
zoo bang uit toen hij het mandje
bracht". En Toney lachte vroolijk.
„U is in ieder geval opgewekt, zie
ik. Dat is een goed ding".'
„Paps zei dat verpleegsters opge*
wekt behoorden te zijn, maar ik ben
nooit somber. Dr. Latham, hoe zag juf*
frouw Cadet er uit? Het is haar ver»
lovingsdag, zooals u weet. Ik vrees dat
ze zich wel een beetje ongerust zal
maken".
„Ze wilde naar u toegaan, maar ze
is natuurlijk verplicht om bij Lady
Duif te blijven. Ze ziet er niet uit of
ze veel waard zou zijn in moeilijke ge*
allen".
„Maar ze heeft een heelebocl uithou*
dingsvermogen, al is ze niet sterk. Ze
heeft niet genoeg frissche lucht gehad".
,Dat kan ik mij voorstellen. Heeft
ju alles wat u noodig heeft? Ik heb
de lakens besteld en wat dekens".
„O, ik heb hier veel meer dan we in
nze boschhut hadden. Soms hadden
e niets anders dan eten en een de»
ken. Paps had er zoo'n slag van om
het met bijna niets overal gezellig te
maken",
(Wordt vervolgd).
