Haarlem's Dagblad | 1926 | 26 februari 1926 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

BRIEVEN UIT BERLIJN

FLITSEN

VRIJDAG 26 FEBR. 1926 DERDE BLAD

(Van onzen correspondent).

Wrakhout en schuim

Het leed der wereldstad

Berlijn, 21 Februari 1926.

Onlangs beeft een fcuilletonnist, me»
dewerker aan een der Berlijnsche bla»
den, een onderzoekingstocht onderno»
men op dc stedelijke mestvaalten. En
daarbij hoorde hij, dat in een der belten
moderne holbewoners moesten leven.
Ilij trok erheen en het resultaat is een
wereldberoemdheid van die lieden ge«
worden, wier namen niemand kende,
noch vermoedelijk ooit kennen zal,
maar wier beeltenissen, kijkend uit den
ingang van hun „woning" door dc ge*
hcclc geïllustreerde wereldpers zijn ge
gaan. In hsardnsch cn afval, omgeven
door dc uitwerpselen van de milüocncn*
stad, hadden deze mcnschen zich een
grot gegraven, waarin zij mnandenlang
hadden vertoefd cn nog vertoeven. In
dat hol bij regen, in een kuil bij droog
weer. kookten do ruim zestigjarige man
cn de nog geen dertigjarige vrouw hun
potje als ze wat tc kooken hadden.
Slapen deden zc in het hol. De man
leetde cr al sedert het begin van den
vorigen zomer. Eerst later kwam de
vrouw, een maatschappelijk ontspoorde,

(lelijk ook op dc belt en deelde zijn
ot, di cn slachtoffer van werkloos
heid cn woningnood, dc andere een klei»
nc van geest, wcggcloopen van den man.
die haar in dronkenschap afroste, en nu
tevreden met haar lot aan de zijde van
een veel ouder man. die in eigen ellende
goed voor zijn deelgcnoote was. Over*
dag doorzochten zij dc belt, en op het
oogenblik dat de journalist op dit too*
necl van ellende verscheen, was dc
vrouw inderdaad bezig, om met een
Btok den afval om tc woelen. De man
rustte Juist uit, rookte zijn pijpje.

Tien maanden heeft dc man, zeven de
vrouw daar geleefd. In ous land maakt
men zich op het oogenblik druk over de
vraag, of het vuil der steden in den
oven of op den akker moet komen. Ik
heb vroeger zelf in ecu gedeelte van
Amsterdam gewoond, waar bij Noor*
denwind de Tucht van dc Belt aan den
Haarlcmsthen Weg hcenkwam cn ben
alleen al daarom geneigd te zeggen: op
den akker. Want wat zoo kwalijk riekt,
moet de noodigc meststoffen bevatten.
Nu in den winter is het niet zoo erg;
maar die menschcn hebben in den zo*
mcr en herfst óók in hun hol gewoond.
Een reukorgaan moeten zij niet meer
hebben, kunnen ze na zoo'n zomer in
die omgeving niet meer hebben. En ook
andere zintuigen moeten hier zijn afgc»
Stompt, tot cr niets meer overbleef dan
het dierlijk instinct van in leven te wil»
len blijven, hoe dan ook. Zoo'n geval
is een aanklacht tegen onzen tijd cn te»
gen ons zelf. die het zooveel beter heb*
ben en maar denken, dat het zoo hoort,
terwijl onze evenmcnschen in lettorlij»
ken zin in het vuil en het stof. in stank
cn ziektekiemen rondwroetcn.

Er wordt wat een ellende geleden in
een wereldstad! Nauwelijks was rucht»
baarheid gegeven aan dit ccne geval in
het Noorden van de stad. of anderen
wisten t<_ vertellen van holbewoners op
do belten in Treptow aan dc Oostelijke,
van lotgenooten aan dc Zuidelijke pcri*
feric van Berlijn. Nieuwe illustraties
vertoonden nieuwe wrakken in ccnzelf*
'de omgeving van asch, keukenafval, pa»
pieren en Tompen, gebroken vaatwerk
en weggeworpen huisraad, rnensehen als
wij. maar weggespoeld door den vloed
der levens en afgezet aan den zelfkant
van do samenleving. Duitschland heeft
ruim twee milliocn werkloozen: tiendui»
zenden arbeiders hebben al sedert Jaren
geen werk kunnen vinden, mcnschen,
die wilden werken, die zich tot èllcs be»
rcid verklaarden géén principïccle
werkloozen, gelijk we cr ook tienduizen»
den hebben, die liever stempelen cn
drie jaar geleden daarin van hoogcr»
hand zijn opgevoed. Dc meesten raken
reddeloos onder dc wielen, of op dc
belt.

Er wordt ellende geleden in deze reu»
zenstad. En niet alleen onder de arbei*
ders. Dc economische crisis vraagt in
olie kringen om slachtoffers en de infla»
tlejaren hobben van eertijds wclgcstcl*
den proletariërs gemaakt.

Een visitekaartje wordt mij door de
'dienstbode overhandigd. „Prof. Dr. X.
IJ. Z." staat erop. Ik laat hem binnen»
komen, vooral om den onder zijn naam
staanden verderen titel „koninklijk ran-
^ickdircctcur b. d." Een waardig heer
van een kleine zestig jaar buigt voor
mij; ik verzoek hem plaars te nemen,
bied hem een sigaar aan. die wordt af*
geslagen, vraag waaraan ik dc ccr te
danken heb. En dan komt liet hooge
woord er uit. Of ik geen zeep wil koo»
pen. De man ziet op het droge, pro»
beert op deze wijze aan ccn stuk brood
tc komen. Hij bewijst wij onomstootc»
lijk, dat hij is waarvoor hij zich uit*
geeft; een doctor in de letteren, die

daarna ln de muziek heeft gestudeerd
als leerling van Jadassohn cn andere
beroemdheden. Ilij heeft el zijn diplo»
ma's, benoemingen en getuigschriften;
was lecraar nan ccn particulier conser
vatorium, had een eigen muziekschool,
componeerde, had pech met zijn school,
'werd directeur van een strijkje en zakte
naar beneden, verdween in den maul*
stroom, kwam weer boven nis drijfhout,
als verkooper vnn zeep. Met zijn pro*
fcssorstitel cn z'n doctorsgraad.

Ik heb voor ccn Jaar genoeg zeep ln
huis en weet niet cens.ipf dc man niet
iets heel ergs op zijn kerfstok heeft.

Een kennis van mijn vrouw belt op:
„Kun je niet ccn voorjaarshoed gebrui*
ken?"

„Nu al?" vraagt mijn vrouw verwon»
derd. Maar zij in toch nieuwsgierig cn
wil natuurlijk het naadje van de kous
weten. Zij hoort het verhaal van ccn
dame, geboren landgenootc, doch met
een Duitschcr getrouwd. De man
heeft in de rechten gestudeerd en had
ook na den oorlog weer ccn goede be»
trekking op ccn bank gekregen. Maar
geen leidende positie. En bij was al bo
ven dc veertig. Met gaat slecht met dc
banken en al ccn jaar geleden werden
de employés bij massa's ontslagen. Dr.
F. bleef gehandhaafd, had goede con*
nectics, althans een goeden naam.
Maar zijn salaris werd niet verhoogd
toen de levensstandaard maar steeds
meer steeg en bij de twee Laatste groo»
te afvloeiingen werd hem telkens den
keus gegeven om voor de helft door
tc blijven werken, of ontslag tc nemen.
Hij bleef. Het is geen groote D.»bank
maar een goed bekende particuliere
bank. Hij kon niets beginnen met vak*
vcrecnigingen, want ieder weet het tc*
genwoordig: Voor écn, die niet werken
wil voor zijn salaris staan er tien klaar
die liet voor de helft willen doen. Hij
heeft dus nu ccn vierde van wat hij
een jaar geleden had, honderdveertig
mark jn de maand'. En daar moet de
huur en gas cn brandstoffen af, cn
schoolgeld voor den jongen, en de bij*
dragen voor ziekenfonds cn andere
fondsen. Er blijft voor dit gezin wel
geteld vijftig mark per maand over om
zich van tc voeden en te klceden.

Toen is de jonge vrouw, die smaak
had en vroeger voor liefhebberij wat
costuumnaaiea cn modistcwerk had
geleerd, een cursus gaan volgen van de
nieuwe spaarduitjes de oude had dc
inflatie verslonden en nu maakt zc
hoeden op, moderniseert oude kiep»
jes, maakt mantels en verstelt linnen»
goed. Zij werkt negen uur per dag dag
voor vier mark cn een hap eten. Als
zc alle dagen werk heeft, kan dit gezin
dus op 150 mark in de maand rekenen
om fatsoenlijk voor den dag te komen
en het lichaam ln stand te houden.
Voor den geest schiet natuurlijk heele»
maal niets over. Maar de nood ge*
biedt. Kan men niet een volleerde
boekhoudster cn correspondente ln
drie talen krijgen voor 50 mark per
maand? Gaan niet studenten des zo*
mers als landarbeiders naar de boerde*
rijen of als mijnwerkers in dc donkero
gangen als dc vakvereenigingen er
gein stokje voor steken om het vol*
gende semester hun studie te kunnen
voortzetten? Ik ken hier een vroegeren
majoor, die kranten op straat verkoopt
en den hoofdredacteur van ccn provin»
ciale krant, die met honderden anderen
ln de inflatiejarcn te gronde is ge»
gaan, boeken vorkoopende, deur aan
deur, zonder zich te storen aan dc
bordjes, die zeggen dat aan de deur
niet wordt gekocht. Ik ken ccn cm*
ployé van een der ministeries, aangc*
stcld op particulier contract en dus
geen ambtenaar met recht op pensioen
of wachtgeld, dio trap*op trap»af pro»
beert verzekeringetjes af tc sluiten.

Dat zijn allen respectabele menschcn.
Van dien professor ben ik niet zeker,
wel van de anderen. En zoo zijn er
duizenden.

Maar die ellende is nog de ergste
niet. Een heel leger van menschcn is
totaal ontwricht, slaapt in de toe*
vluchtsoorden voor dskloozcn of. nu
nog. onder den blooten hemel. Het
leeft van wat het oogenblik opbrengt,
ccn aalmoes, een karweitje, een dief.
stal. Zij zijn het meest wormstekige en
vermolmde wrakhout van onze samen»
leving. Of het schuim, dat de golven
met het wrakhout aan het strand spoc*
len.

Er wordt wat leed geleden in de we»
reldstad.

H. BL K.

BINNENLAND

EEN MOEDIGE JONGEN.

Het nauwelijks 10»jarig zoontje van
den heer D. Wolsink, tc Hengelo heeft
dezer dagen meldt het „O. D." ver»
dieastelijk gemaakt door een 4=jar:'gc
kleine van den heer Dickman, die al
spelende in de Laak bij de boterfa»
briek was geraakt, te redden. Toen hij
het kindje drijvende zag, bedacht hij
zich geen oogenblik, doch begaf zich
direct tc water en wist het zoolang
boven te houden, tot hulp van groote*
ren kwam opdagen.

KRAS!

Op 38 Februari hoopt dc kleermaker
JoIl Zeedijk te Alblasserdam zijn
lOlsten verjaardag tc vieren, meldt de
„N. Rott. Crt." Dc oude baas is nog
in goeden doen. Eiken dag troont hij
nog op dc snijderstafcl om zijn bezig*
heden te verrichten. Zijn gehoor heeft
hem niet in den steek gelaten, terwijl
hij nog zóó goed ziet, dat hij maar wei»
nig een bril behoeft te gebruiken.

HET S. D. A. PXIONGRES.

In Het Volk zijn opgenomen dc in*
gekomen voorstellen voor het congres
dat de S. D- A. P. op 3, 4 en 5 April
te Rotterdam houdt- Ifet zijn cr niet
minder dan 124.

Verscheidene er van hebben betrek*
king op het dagblad Het Volk- Andere
gelden dc organisatie en de propagan»
da.

Dc afd. Hengelo stelt voorHet
Partijbestuur benoemt een commissie,
welks tauk het is te onderzoeken dc
mogelijkheid en de wenschelijkhctd van
een Arbeiderspartij Holland, welke op
dezelfde leest geschoeid is als do La*
bour*Partij in Engeland.

Deze commissie brengt voor het vol*
gende Congres haar rapport uit, opdat
op dit Congres vruchtdragende discus»
sics kunnen gehouden worden-

De afdccling js van oordeel, dat de
mcening over een Arbeiderspartij, zoo»
als die door Stenhuis naar voren is
gebracht, verdeeld :s.

Om nu verdeeldheid in onze rijen
te voorkomen, is het bestudeeren van
dit vraagstuk gewcnscht en een uit
spraak van het Congres noodzakelijk.

Dc afd. Haarlem I, II cn III: Het
Congres besluit tot reorganisatie van
het stelselPropagandisten, in dien
zin, dat als regei hiervoor personen
worden benoemd of door de organlsa*
tic worden gekozen, die hierin geen
hoofdbestaan vinden.

De afd. HoofddorpHet Congres
drage het Partijbestuur op, met het
samenstellen der groslijst voor candi*
daten voor dc TwccdeKamer.de vrou*
wen, dio practisch bewezen hebben
daarvoor geschikt te zijn. ook een zoo*
danige plaats op de lijst te geven, dat
cr ahhar.s eenigc kans bestaar, dat
deze verkozen zullen worden.

De afd. LcidschendnmHet Congres
besluite, dat Tweede Kamerleden ou
functionarissen in dc partij geen nu»
venfunctics mogen bcklceden, zulks
opdat dc betrokken persoon zich ge*
heel kan geven aan zijn cenen werk*
kring, in het belang van het socialis*
me.

De afd. Schoten Het Congres acht
het een fout, dat in het partijleven
van thans tal van functies in besturen
zoowel als in vertegenwoordigende li*
chamen worden gecombineerd cn
meent daarom, dat in alle instanties
der beweging gestreefd moet worden
naar aibeidsvcrdecling over alle be*
schikbare krachten.

De afd. Leiden Het Congres acht
het in strijd met het socialistisch ge*
voel, dat partijgenootcn uit een com*
binatic van bezoldigde functies, ver*
kregen door partij of vakbeweging, een
jaarwedde genieten, dfe ƒ6000 te boven
gaat;

spreekt uit de mccning, dat een bc*
zoldiging, hoogcr dan 6000, omdat zij
ccn schrille tegenstelling vormt met
het loon van den partijgcnooUarbcider.
die zich ondanks actie van vakbcwc*
ging cn de partij in 't algemeen met
een karig weekloon moet tevreden stel*
len, op moreele gronden, omdat zij
het solidariteitsgevoel tusschcn dc
partijgenooten onderling schaadt. tc
vcroordeclen is en draagt het Partij*
bestuur op om in overleg met het
bestuur vnn het N. V. V. hieromtrent
de noodigc regelingen te treffen.

De afd. Beverwijk De Tweede Ra*
merfractic dringe er hij de regeertng
op aan, dat in de Kieswet een bcpa*
ling worde opgenomen, dat personen,
die lid zijn van Eerste of Tweede Ka*
mer. Provinciale Staten of Gemeente*
raad cn bedankt hebben voor of geroy*
cerd zijn door de partij, welke hem
of haar afvaardigde, tegelijkertijd met
dit bedanken of royement, hun man*
daat ter beschikking moeten stellen
en ophouden lid te ziin der Kamer.
Staten of Gemeenteraad.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 523

ALS JANTJE UITGAAT

moeder heeft alles ver*
zamcld. maar ze heeft
het erg druk. Jantje
moet het zelf maar aan*
trekken

vijf minuten later ver*
schijnt hij in de keuken*
deur met de mededee»
ling, dat hij zijn voeten»
broek niet kan aankrij»
gen

weer vijf minuten later
weerklinkt geklaag uit
de gang dat hij last
heeft met zijn over»
schoenen

moeder ontdekt dat hij
ze aan verkeerde voe»
ten heeft gestoken en
besluit het zelf maar te
doen

waarna Jantje opnieuw moeder vindt de hand*

i dc keukendeur
schijnt om te vragen
waar zijn handsohocnen
zijn

schoenen en, ook de
trui, die Jantje vergeten
heeft aan tc trekken

beseft dat ze nooit ver*
der komt als ze Jantje
niet met spoed de deur
uitwerkt en herstelt snel
het

maar Jantje komf bin*
nen 10 minuten terug
met de mcdedeeling dat
er niemand is om mee
te 6pelen en wil moeder
hem even helpen met
uitkleeden?

(Nadruk verboden)

DE èlLVEREN BRUILOFT VAN
KONINGIN EN PRINS.

Het huldelijk der
officieren.

Bij dc aanbieding van het huldeblijk
van dc officieren der landmacht, de
reservc=officicren daaronder begrepen,
op 17 dezer jJ. heeft de Koningin den
voorzitter der commissie, luitenant*
generaal Muller Massis, opgedragen,
allen deelnemers, Ihaar oprechten dank
cn die van den Prins tc betuigen voor
het aangeboden schilderij.

De koningin en de prins hebben
zoowel met het onderwerp als met de
uitvoering van het kunstwerk hun iru
genomenheid betuigd.

Luit.*generaal Muller Masis, heeft ;n
een tot de legcrautoriteiten gericht
rondschrijven uitvoering gegeven aan
de hem versricktc opdracht cn daarin
o.m. verzodht den dank van de Konin»
gin cn den prins over te brengen aan
de officieren cn ook zooveel mogelijk
aan de reservc*officieren in de c.q. met
dc officieren te houden bijeenkomsten.

Tentoonstelling
van geschenken.

In de Gothische zaal aan de Paleis»
straat te den Haag, is geopend een
tentoonstelling van geschenken aan dc
Koningin en den Prins gegeven. Reeds
op den eersten dag was voor deze itcn».
toonstelling groote belangstelling.

De „Heerier vredesrechter".
De Limb. Koerier schrijft naar aan»
leiding van het overlijden van jhr. mr.
L, H. L. J. van der Maesen de Sombre: f
in leven lid van de Eerste Kamer; 40
jaar kantonrechtor te Heerlen:

Weinig Limburgers zijn zoo gekend
en algemeen geliefd als „dc oude heer
van der Maesen", wiens goedhartigheid
c menschenmin legendarisch waren
geworden en van wien men, vooral
in dc uitoefening zijner rechtspractijk.
ah kantonrechter tc Heerlen, de tref»
fendste staaltjes weet tc verhalen. Dc
ambtenaren van het O. M. bij dit
kantongerecht vernamen wel eens
hoofschuddend de beslissingen van
den rechter. We herinneren ons een
geval van een arme huismoeder, die
een overtreding begaan had welke,
weten we niet precies meer. De om*
standigheden, die haar er toe hadden
gebracht, waren zóó natuurlijken bijna
onontkoombaar geweest, dat er moreel
eigenlijk geen schuld sprake was. Maar
de formeele schuld was cr. Het feit
stond vast. „Lcx dura, sed lej;" en dc
kantonrechter moest dus vcroordeclen.
„Drie gulden boete,, subsidiair drie
dagen hechtenis", eischte het O.M.
„Hoort ge, wat de heer ambtenaar
vraagt?" vroeg de kantonrechter. „Jum»
mig, meneer!" barstte het jonge moe*
dertje los, „ik heb geen dubbeltje

meer in huis en ik kan toch niet drie
dagen gaan zitten! Wat anoet cr van
mijn kinderen worden?" De kanton*
rechter trok een bedenkelijk gezicht.
„Vijftig cents boete!" luidde zijn uil*
spraak (dc minste straf, die hij kon
opleggen). En. na even in zijn vestzak
gescharreld te hebben, stopte hij "t
vrouwtje wat in de handen en zeide
met een stem, die hij vergeefs tracht*
te bacsch te maken van der Maesen
kon niet barsch zijn: ..En ga nu
maar héél gauw je verdiende straf
betalen, hoorl"

Hoewel ruim 71 jaren oud, was de
kleine, levendige en glimlachende fi*
guur van den Heerier „vredesrechter"
want dat was hij nog in de mooie
oude bcteckenis van het woord, kras
en vief als van een tien jaar jongere.
De laatste maal dat we hem ontmoet*
ten, was onlangs te Holtum, op dc be*
grafenis van jhr. mr. G. Ruys de
Beerenbrouck. Weinig zal hij toen ver»
moed hebben, dat hij zijn ouden vriend
reeds zoo kort daarna in het graf zou
volgen.

DE ÉOC..DEM. EISCH TOT

KAMERONTBINDING.

Op initiatief van het Partijbestuur
der SBA.P. zullen a.s. Zondagmorgen
28 Februari, groote openbare vergade*
ringen worden belegd in Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag. Te Amster
dam zullen ln het Concertgebouw het
woord voeren de heeren Vliegen en
Duys. Het onderwerp is: „De Regee*
ringscrisis cn onze eisch voor Kamer*
ontbinding",

BRUTALE INBRAAK.

In den nacht van Woensdag op Don»
derdag is ingebroken in de melkfabriek
„Nieuw Leven" aan de Brouwersgracht
te Amsterdam. De daders hebben het
zich bijlkbaar gemakkelijk willen ma*
ken, zegt het Hbld., zij namen de brand
kast mee cn lieten de overige laden en
kastje op het kantoor, ongemoeid. Van
hen was geen spoor te ontdekken. Don
derdagmorgen. echter zagen agenten
an politie op de Lijnbaansgracht twee
nannen waarvan écn een handkar
voortduwde. Op dc kar stond een
brandkast. Toen de agenten kwamen
toeloopen, lieten de beide mannen den
wagen in den steek. De handkar is
daarop in beslag genomen. In de brand
kast was nog wel ecnig geld aanwe*
zig, doch niet alles; dc politie vcron»
derstelt dat dc deur van de brandkast
dicht viel toen de daders bezig waren
zich geld toe te eigenen. Hun voorne»
men om zich op een veiliger plaats het
bezit van den brandkastinhoud te ver»
zekeren, kon door dc tusschenkomst
der politiemannen niet worden uitge*
voerd. De hoosdoeners zullen wel
spoedig worden gearresteerd.

POLKAHAAR EN ZIJN GEVOLGEN

De Haagsehe Crt. verhaalt:

Maanlicht doorglimpte het in nacht#
rust verzonken tuindorp onder de ge*
meente M., slechts doorzongen van het
gekabbel der golfjes van het singelwa*
ter opklaterend tegen de wallen der
bolwerken, omringde deze aloude
veste.

Een onheilspellend „Moord! moord!"-
doorscheurde plotseling de verheven!
nachtelijke sereniteit. Ramen schoktea
open en beangstigde oogenparen tracht*
ten zich in het onzekere maanlicht to
oriëntceren. Een spoorachtig verschijn#
sel, vrouw in nachtgewaad, rende gillend
als bezeten, de straten door....

Ecnige moedige gasten waagden bet<
na het wegsterven van het angstgegfl,
om de veiligheid hunner huizen prijs to
geven voor het dreigende gevaar buiteö
|ingen op kondschap uit.
et bleek, dat een waardig dochter
Eva bezweken was voor den aandrang
harer mc-dezustcrcn, en tegen het uit*
drukkclijk verlangen van haar man zich
aan den haartooi den polka*vorm had
doen geven. Hij, in hooge mate daar*
over verbolgen, had van de nachtrust
zijner éga willen gebruik maken, haar
gansch tc kortwieken, te willen gar^on*
neeren....

Zij, op haar qui vive, had daarvan:
tijdig de lucht gekregen en was op bet
fatale oogenblik, dat de schaar haar on#
heilspellend werk zou aanvangen, het
echtelijke bed ontvlucht met het boven#
omsobreven resultaat.

Wat cr verder is gebeurd, verhaalt da
historie niet....

VEREENIGING HET NEDER*

LANDSCH KANKERINSTITUUT.

Het bestuur der verecniging „Hei
Nedcrlandsch Kankerinstituut heeft dr.
W. E. Gye uit Londen, wiens belang*,
rijke onderzoekingen op het gebied van
den kanker ook ia ons land zeer do
aandacht hebben getrokken, uitge*
noodigd in Amsterdam voor medici een
voordracht te houden.

Dr. Gye heeft zich bereid verklaard
dat te doen en zal Woensdag 3 Maart
a.s. des avonds 8 uur. spreken in de
Aula van het Koloniaal Instituut,
Mauritskade te Amsterdam. Onder*
werp „The problem of the etiology of
malignant new growths. (Het vraag*
stuk van de oorzaak der kwaadaardige
gezwellen).

Uitnoodigingen worden gezonden aan
de leden van het Amsterdamsch Ge*
nootschap tot Bevordering van Natuur*
Genees* cn Heelkunde en aan de leden
van den Geneeskundigen Kring te
Amsterdam, terwijl aan andere belang*
stellenden, die het verlangen daartoe
schriftelijk te kennen geven, aan het
Secretariaat der verecniging: Ro'kjn 62
te Amsterdam, een toegangskaart zal
worden gezonden voor zoover de
plaatsruimte toelaat.

FEUILLETON

LANGS VERBORGEN
PADEN

Zc» Avonturen uit het leven vai
den beroemden Engelichen detective
HERBERT PORTER

Vrij bewerkt uit het Engelsch door
ELLEN WAYLAND.

2)

(Nadruk Verboden).
EERSTE AVONTUUR

HET PHOTO.MYSTERIE.

Er verschenen ccn paar straathandc*
laars met handkarren uit tegenoverge»
stelde richtingen cn die posteerden zich
juist tegenover ons, precies voor een
van de huizen, waar mijn metgezel zoo
gespannen naar keek. En wéér zag ik
iets bijzonders: op het oogenblik, dat
hij dc karrevoerders, die groote stapels
appelen op hun wagens hadden, in de
gaten kreeg, merkte ik dat hij ccn on*
rustigen biik op mij uierp. Dc beide
kooplieden begonnen hun varen luid»
keeis aan tc prijzen, om dc aandacht
van de voorbijgangers te trekken. Af
cn toe bleef er een staan om een paar
appels tc koopen; dan b" den ccn, dan
weer bij den ander. En nu kan het ,wel

zijn dat de een meer kracht in zijn Ion»
gen had dan dc ander of dat zijn koop»
waar er aantrekkelijker uitzag: kort cn
goed, de een kan wel een reden gehad
hebben om woedend te zijn op den an*
der. want plotseling zaten die bei»
den elkaar in dc haren, waarbij ze alle*
bei een ongcloofclijke keel opzetten.
Een paar menschcn bleven staan, deels
geamuseerd, deels een beetje bang. Dc
beide heren Tolden vechtend over het
trottoir en worstelden volgens de re»
gelen van de kunst. Verschillende ven*
sters werden opengemaakt cn lachende
gezichten keken naar dc straat. Aller»
lei aanmoedigingskreten weerklonken.

Eindelijk, nadat ze er beiden blijk*
baar genoeg van hadden gingen zc
weer, alsof er niets gebeurd was, naar
hun karren terug om den verkoop
voort te zetten.

Wij beiden, mijn metgezel cn ik, had»
den natuurlijk met begrijpelijke belang*
stelling naar dit toonccltjc gekeken.
Plotseling raakte miin buurman mijn
arm aan en zei halfluid met ccn stem
waarvan ik duidelijk merkte dat zij
beefde:

„Stelt u nu uw toestel in en houdt u
klaar".

Half geschrokken, half verwondert!.
deed ik wat mn gevraagd werd; ik
schatte dc sterkte van het licht om
goed te kunnen instellen; daarop zag
ik mijn klant vragend aan want voor
loopig wist ik nog niet wat waarop ik
mijn toetsel moest richten.

„Richt uw toestel op dat huis daar",
fluisterde bij, „zoodat die beide ven»
sters ook op de foto komen".
Ik knikte, want nu begreep ik duidc»
lijk dc bedoeling van onze expeditie;
dc foto moest een komisch beeld uit
het volksleven vastleggen. Zoo zat ik
zwijgend, steeds met den gummibal in
dc hand, toen plotseling tot mijn ver»
hazing dc beide venters zonder dat ik
zou kunnen zeggen waarom: elkaar
weer in de haren zaten. Dit keer
schreeuwden zij niet, maar in plaats
daarvan sloegen zij cr des te flinker op
los. Niemand probeerde ze te scheiden,
toen plotseling uit het huls waarop ik
mijn toestel gericht had, ccn heer
kwam, die op dc beide mannen toe*
stapte, hlijkbaar van plan voor scheids*
rechter te spelen-

..Los," commandeerde mijn klant op
dit oogenblik, „die drie moeten op de
foto."

Jk drukte op den baldc opne»

ming was gemaakt.

Bijna op hetzelfde oogenblik gaf mijn
lastgever den chauffeur een tecRcn
door de spreekbuis cn op slag suisden
wei t weg. ik boog ccn weinig uit bet
venster en k^on constatceren dat dc
vreemde zijn scheidsrcchterstaak met
bewonderenswaardige sr.clheid ver*
richt had dc béide straatventers had*
den elkaar den rug toegedraaid cn
maakten aanstalten om heen te gaan-
De hecT zelf was verdwenen mis*
achten was hij in de auto gestapt die

daar gewacht had en nu in razende
vaart naar de stad reed :n dezelfde
richting aJs 'wij. nauwelijks twee hon»
derd passen achter ons. Weer waar*
schuwde mijn geleider den chauffeur
deze verhoogde onze snelheid thans tot
het maximum en wc suisden met zulk
een vaart over dc Klausenburgcrwcg,
dat dc wagen heen en weer slingerde
en ik een paar maal bang was dat wc
zouden omvallen- Mijn metgezel had
gedurende den gchcelen r r dc handen
in dc zakken gehad Nu trok hij dc lin*
kerhand uit dc zak van zijn overjas
en nam voorzichtig het chassis met de
plaat uit het foto»toestcl. terwijl hij
het mij overreikte. Daarbij wierp ik
een verwonderden blik op zijn rechter»
arm cn nn pas ontdekte ik dat hij de
rechterhand miste. Een looze hand»
schoen, die vastgenaaid scheen te
zijn .bungelde aan zijn mouw. Hij
zag dat ik er naar keek en hij glim
lachte.

„Nu zult u begrijpen, waarom ik dc
opneming niet zelf gemaakt heb," zei
hij. „Ik mis de rechterhand."

Herbert Porter haalde een klein gou»
den étui uit zijn vestzak en knipte liet
open-

„Rookt u?'

„Alstublieft" Dc jonge dame nam
voorzichtig ccn van de fijne, dunne
sigaretten uit den koker. Ik moet u
nog zeggen, dat mijn metgezel ver»
schcidene malen uit het achterraampje
keek."

„Misschien speurde hij naar de an*
dere auto

„Dat scheen mij ook zoo toe- Ik
meende op een gegeven moment een
zucht van verlichting te hooren. Ik
keek snel door het achterraampje cn
merkte dat cr van dc andere auto niets
meer te zien was. Met een opgewekte
stem vroeg hij „Zal ik u naar huis
brengen, in dc Lindenallee?"

Ik schudde van neen-
..Het is etenstijd. Ik eet altijd in een
kie n restaurant in de Schillerstraat,"
We naderden den Koninklijken
Schouwburg.

„Aan den overkant links," verzocht
ik hem- „Het is voldoende, als u zoo
goed wilt zijn mij op den hoek van
de Schilicrstraat af te zetten."

De auto stopte op het gegeven s!g*
naai- Mijn klant opende net portier,
stapte uit cn hielp mij u.r den wagen-
Daarna keek hij in dc smalle straal-
„Dus afgesproken, u m;akt een 3f*
druk één enkelen, n:et meer. Ik
moet u op het hart drukken dat u
niet voor u zelf, om zoo tc zeggen
voor uw genoegen een tweeden af»
druk maakt. Daar is nnj om verschil*
lende redenen, die ik u niet zoo gauw
kan uiteenzetten, zeer veel aar. gele*
gen."

Ik voelde mij een klein beetje be*
Ieedigd.

„Ik zou absoluut niet weten wat mij
aan deze opname bijzondc' zou kunnen
interessecrcn," zei ik uit dc hoogte.

„Nou, nou," zei hij glimlachend*
„Het zou toch geen misdaad zijn- Wan*
neer kan ik de afdruk korr.en halen."

„Over drie uur kan hij khar zijn."

Hij keek op zijn horloge-

„Goed, laten wc dan afsprekon, dat
ik vanavond om negen uur bij u kom-"

„Goed."

„In orde."

Daarop stapte hij weer in den auto
cn deze reed in snelle vaa-t weg-

Het kleine restaurant in dc Schiller*
straat waar ik gewoon ben tc eten. bc*
hoort bij het clubgebouw van onze foto*
grafenvereeniging. Ik eet daar goed en
goedkoop, bovendien vind ik er steeds
gezelschap, want er komen daar uit*
sluitend collega's menschen die ik ken
en waarmede ik gemeenschappelijke be*
unccn heb.

Dc Engelscbe detective Imikte „En
nu gebeurde er iets, waardoor die on»
schuldige geschiedend u plotseling in
een ander liebt verscheen, nietwaar?"

Het jonge meisje sloeg de oogen
neer.

„Inderdaad, Mr. Porter."

„Zoudt u niet eindelijk uw sigaret
aansteken?" zei dc detective glimla
chend.

..Als men rookt, praat men gemakke»
lijker en vooral rustiger."

„Dank u."

(Wordt vervolgd).