HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
BEURSKRONIEK
ZATERDAG 12 JUNI 1926 DERDE BLAD
GRANADA EN HET ALHAMBRA.
VAN ONZEN RE1ZENDEN REDACTEUR.
(Nieuwe reeki
Het AJhombra.
„Granadal"
De naam alleen reed-» werkte op onze
verbeelding en opsewekt sprongen wij uit
de bedompte, audi .ge coupe van het oude,
eftandeche boemeltreintje, dat one van
Bobadilla naar Granada had gebracht.
Voor het station stonden de auio'e van
het ho'el „Washington Irving" one op te
wactoten. Een smerig, klein statianeplen-
tje, allerminst een entree voor een oord,
waarvan Albeit Verwey had geschreven:
„De heerlijkheid van Granada een na.
tuurverechijnsel!" Maar wij wisten reeds,
dat de stations in Spanje bijna alle on
ooglijk en vies zijn en dat de meeste
Spaans-.he etcden bij aankomst «Hermin?:
een joveuten tonnigen .ndtuk maken. Dhr
etapten wij welgemoed in onze hotelaulu'e
en wij verloren zelf* niet «jen moed, toen
wij even later holderdebolder over hobbe
lige keien door leelijke straten van een
Jeelijke etad reden. Wat nood, als wij toch
etrake het oude, wereldberoemde vermil.
joenen Moor-clie sprookjewlot en de zilve
ren Sierra Nevada zouden zien
„Ie dit nu Granada, het veelgeroemde
Granada, waarvan de dichter xingt:
Gij echter straalt, doör 't gouden licht
beschenen.
Nog heden ale op d'eeriten Schep
pingsdag"!
vroeg mij een dame, zichtbaar teleurge
steld.
„Stil maar, «til! Wacht, tot wij er uit
j reed onder een oude Moonsche
De a
,x;
heuvel op onder het teere, jonge,
ile groen van een olmen laan. Wij reden
door een bosch, een werkelijk buscli, als-
of wij in Holland waren. Dat was zoo ver.
raseeru), zoo vreemd, dat wij elkander
blijde aanstootten. De zon, de gouden zou
van het Zuiden, die cm* de laatste twee
dagen zoo leolijk in den steek liad gelaten,
speelde haar spel van licht en schaduw
door de wuivende bladerkronen der olmen
op den bemoeien grond. Het vu niet
grootse)), niet romantisch, in het geheel
nie' exotisch, het was enkel maar vredig
en liefelijk ais'bij on« op een mooien voor
jaarsdag in het Gooi! Het wa«, of wij op
eens uit Spanje weg waren.
De auto's stopten vóór het hotel. Ik
'gunde mij nauwelijks den tijd, de kam«r-
fndeel ui sf te wachten, zoo verlangend
was ik "in het beroemde Moorenpaleis te
zien. Zoodra ik mijn bagage bezorgd <wl«t,
vroeg ik den portier dan weg naar het
A hamhra en geheel alleen, enkel begeleid
door liet gezang vain nachtegalen, ging ik
door liet olmonbosóh den heuvel op. in de
richting, die men mij gewezen had. Ik liep
langzaam om alles goed in mij op te ne
men. Ik kon ht: mij bijna wiet rea'.-.sec-
ren, dat ik daar werkelijk op weg was
n»»r het Aibambra, hel al-oude Mooren-
de sprookje» van de 1001 nacht herinnert.
Het was mij daar «aiio* zoo bekend, zuu
vertrouwd, dat ik mij in de buurt van Hil
versum waande. En toch ik wist, dat
ik hier dcnzelfdco weg gang. die eens
Boabdil, de laatste der Mooranvortteoa, die
urn rijn rampspoed El Zogoybi de „On
gelukkig©*' wat gelieeten, was afge
daald om de goud, ii s:..in«l, van Granada
Ui de .handen der Ka'hoüeke koningen ie
Dan zie ik door liet'groene gebladerte
een oude, rood© Moorsclie poort en ik ben
op «ene uit Holland weg en midden in
Spanje. Hel ie de Bucria de la Judicia, de
poor, waardoor de ongelukkige Boabdil
hei Alhambra verliet. Boven toet poortge
welf is een steen gemetseld met een hand
tnct gespreide vingen, zooals ik er ook wel
boven de «leuren der Arabische huizon in
de Kaeba te Algiers zag. Keu Moorech
symbool, maar hier van zeer bijzondere be-
teekenig. Want zeggen de Mohammedanen
niet, dat wanneer deze hand eens den
sleutel zal grijpen, die «aai de andere zijde
in een steen binnen het poortgewelf is
uitgehouwen, toet met de heerschappij der
Christenen te Granada gedaan zal zijn en
de vaan inet de halve maan weer zal uit
waaien hoven de tinnen van het oude
Mooren-paleie, waar een* Mohammed I
Ik wandel verder en ben nu boven op
d«n heuvel op een open plateau. Een <«iu.
del met drie zware vierkante getinde ver
miljoenen torens aan de eene zij van liet
plateau, aan do andere zijde de muren
van een geheel open vierkant paleis in re
naiaance stijl, zonder dak, met op het
hlnmenplolgi, in «on kring, marmeren zui.
ion. Ik treed de ruïne binnen. Neen, dit
kan het Moorenslot niet zijn. De ruinc
doet mij deuken aan een open arena. Ik
begrijp, diit dit hei paleis moet wezen,
dat Karei V voor zich ale residentie heeft
willen latem bouwen in de schaduw van
het oudo Alhambra en waarvan «ilecn de
muren staan, omdat hot nooit voltooid is
geworden.
Ken niet-elaar l« er aan restauratiewerk
bezig en ik vroeg hem: ,.EI Alhambraf"
Jlij wijst me' zijn hand in een richting
nchier mij, naar beneden. Ik keer mij om
en zie, als verscholen tueschen groen,
sombere gehouwen van okeren zware etee.
«en met roode pannen daken.
„Alhambra!" vraag ik nog eens, maar
nu zichtbaar verbaasd.
De Spanjaard knikt bevestigend.
Ik begrijp het nauwelijks. Naast deze
ruin© doen de gehouwen in Itun okeren
tint van de plaate af, waar ik nu sta, aan
Het Alhambra, met op den achtergrond de Sierra Nevada.
de etal'.en of de bedienden-woningen var.
het keizerlijk paleis denken. Ir dat het
sprookjes slot, .dat als het juweel van
Moor sche bouwkunst in heel de wereld
bekend ie I lk had in Felix Ruiten'© boek
over Spanje en in Couperus' Spaansch Toe
risme gelezen van een zelfde ontgooche
ling dezer echijve: - bij den eersten aan
blik van het Alhambra maar zóó. nee,
zóó had :k het mij toch niet gedacht.
Ik wandel weer het voorplein op at de
richting van de citadelmuren me: de .ver
miljoenen vierkante toran. Mijn Baedeker
zegt mij, da« die verete en hoogste toren
«ie „Torre de la Vela" ie, waarboven op
den tweeden Jamuar: 1492. loen Ferdinand
en Isabella van Kaetiliê, met Columbus in
hun gevolg op dein Alhambraheuvel het
eeret «en Te Deum opzonden als dank
voor de overwinning van het Kruis op de
Halve Maan en de verdrijving van den
den laatsten Mooren koning uit Spanje,
de 3 gewijde vanen „de pendones"
werden gelieschen. En ook, dat nog ieder
jaar op den weed en Januari de zware
klokken, die ik daar zie hangen, boven een
van die torens, worden geluid ter herinne
ring aan dezen historischen dag en dal
vele jongenncen en meisjes uit Granada
en uit de dorpen in den omtrek dan naar
boven komen op den Alhambraheuvel,
omdat het luiden van de klokken op dien
dag geluk bet eekent in de liefde.
Ik aie teleurgesteld rond znij. Zóó ver
langend was ik geweest om boven op den
Alhambra-faewvel te zijn, dat ik mij zelfs
niet ale de anderen den tijd had ge
gund mij na de lange spoorreis in het
hotel te vetfrisfchen. Was dit nu de Al
hambra heuvel, waarboven de Mooren zich
het paradij© der houries" daoomden.
omdat het volgene hen de mooiste plek
op aaide waef Ik wandel langzaam naar
het lage muurtje, dat overblijfsel van
de oude vestingmuren heel het plateau
als een borstwering begrenst. Zou het mij
weer een .'cieuxstelling brengen! Maar
dan sta ik al6 verrast stil. Blank-wit ligt
te midden van groene tuinen Granada met
.'.ju huizen-blókken, zijn torens, zijn ker
ken, zijn oude minarets daar voor mij,
zacht opg looiend tegen een heuvel, de
Albaicin en omringd door golvende ber
gen. Beneden mij in de diepte stroomt
een kie n riviertje, dat de dichters de
..gouden Dairo' noemen. Er ie veel fanta
sie voor; noodig om een goudglans in het
vutl-hiuine, drabbige water te ontdek
ken, maar mooi te liet toch wel. dat
stroomende riviertje, dat daar ala over
schaduwd wordt door donkere cypressen
in het dal. En dan zie ik plots hel Al-
h.tmbra heel anders dan zooeven van uit
«le paleie-iuine van Karei V'. Het vermil
joenen elot rijst met zijn vierkante torens,
zijn kanteelen, zijn hooge muren ge hei m-
a.iiiiig op boren het donkere wollige groen
«Ier hoornen van den ©teilen heuvel.
..Dat is mooi!" zeg ik op eens hardop,
n een plotselinge behoefte om mij te
uiten.
Ik wil het Alhambra van do overzijde
van het dal zien en ik daal af langs een
zig zag wegje, dat naar beineden leidl naar
de aan mijn voeten stroomende Darro. Een
-mal brugje ligt over het bruine water en
ik volg den weg, die voert maar boven
naar een kleine hoogte, waarop eenzaam
tusschen scherpe agaven en cactussen een
steen en kruis staat. Ik klim naar boven
zonder om te zien. Ik wul den Alhambra
heuvel in al zijn schoonheid met één blik
omvatten en niet hem geleidelijk zien
gloeien voor mijn oog. Mijn voeten gaan
vlugger om sneller boven te zijn. Ik voor
voel, dat mij straks een wondere verras,
sing wacht.
Dan eindelijk sta ik bij het kruis en
keer ik mij om. Ik heb moeite een kreet
van bewondering te onderdrukken. "Voor
mij ligt, bijna dreigend in zijn donkere
lint. de Alhambraheuvel met, boven het
donzige groen van cypressen, het roode
Mooren paleis, nu wel volkomen een
sprookjewslot met zijn vierkante torens,
zijn hooge muren, eijn ranke zuilen en
zijn boogvensters.
En daarachter rijst als een reus.
ROlitige koepel onder het diep-blauw van
den Andahisisehen hemel in haar witte
sneeuw.vaclit do Sierra Nevada. Het i;
prachtig van contrast, die donkere heuvel
tegen het zilver wit van den grandioze®
sneeuwberg. Om mij ligt Granada met haar
blanke huizen, haar kerken en torens. Ja,
nu begrijp ik, dat de Mooren zich hun
paradijs boven Grenada droomden en dat
de Spanjaarden dit een der mooiste oor-
den der wereld noemen.
Van al mijn indrukken van mijn Spaan-
«che re:s zijn die van Granada wel het
sterkst bewaard gebleven. Nooit heb ik
een zoneondergang meegemaakt als dien
avond, toen ik met een mijmer reisgenoo-
ten op de veranda van het Alhambra Pa-
lace-Hote! zat. Met haar laatste stralen
overgoot de zon nog eens stad en land, als
wilde zij voor haar afsoheid ons nog een
maal laten zien, hoe wondermooi Grana-
Aan onze voeten lag do blanke st»«j
tusschen de groene vega's en in het pure
stond daar machtig or.der den avond
hemel in het late scherpe licht de Sierra
Nevada. Toen dook de zon achter een grij-
wolk weg «en donkere schaduw
kroop langzaam over de landen en de stad
Alleen do berg rees daar nog smetteloos
blank boven het avondlandschap uit.
fel beschenen door de zon, die niet meer
zichtbaar was. Nu kruipt ook de schaduw
'angzaam tegen de witte vacht der Sierra
ip en hel is, of heel het landschap zijn
avondslaap begint.
Doch dan schuift op het laatste oogen-
blik de zon nog eens bloed rood onder de
-olkenlaag heen. Als een gouden bol lig:
ij nu op een goud-omkransten byg en zij
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 612 DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT
^Op het oogenblik dat het jonge paar na de aanteeke-
ning zal binnenkomen. Mientje vraagt om nog een
stukje vloeipapier en tante Martha verzoekt om vooral
niet te beginnen voor zij van boven terug is.
(Nadruk verboden)
schiet nog eens haar stralen purper
nu over het blanke Granada en de
groene landouwen rondom. Alleen de
Sierra Nevada bereikt zij niet. De mach
tige berg staat daar «omber, nog steeds
in schaduw gehuld. Doch dam op eens
vangt heel de sneeuwberg te gloeien aan.
In pa ar sen gloed slaat zij daar machtig en
grootscfa, als wordt zij verleerd door een
inwendig vuur. Langzaam daalt de gou-
Jen zonnebol achter de bergen :n het
Westen cn het is, of heel de lucht boven
Granada im vlammen staat, violet en geel
en purper en paars.
Een zwaic kerkklok vangt plechtig te
beieren aan. Een tweede klok, lichter van
toon, heel in de Terte, geeft antwoord, een
derde, dichter bij, valt met sonore klanken
in, een vierde, een vijfde.... het ie een
koor van klokken nu, misschien wel 60
in aantal, die zwaar cn dof galmen over
de stad. Bini-bAm. blm-biun, biin-bam,
het is «en chaos van klanken, een wonde,
re. bronzen zang van klokken, die op
stijgt op dezen avond voor Wil ten Donder
dag. ais een laa:s'e groet van de witte
etad aan de scheidende zon.
De Sierra Nevada staat nog steeds in
paarscn gloed, de lucht is ,n vlammen en
beneden on- luiden de klokken, luiden de
klokken al maar door Dit was hei ho*tc
punt van mijn Spu&nsche rois.
J. B. SCHUIL.
De Duitsche discontoverlaging. Waarom
de Fransche franc weer daalde. Nieuwe emis
sies. De Amsterdamsche beurs.
AMSTERDAM, 10 Juni.
maken door tc praten, in plaats van
nu met daden tc komen. De commit
s;c van experts bevat voor het mee
rt-ndecl geen „experts", gevolg van het
feit, dat men in Frankrijk nog maar
niet wil inzien, dat men de financieelc
kwestie eens en vooral onafhankelijk
moet maken van de politiek. Met een
oratorisch succes m de Kamer cn
mooie woorden brengt men de franc»
daling niet tot staan. In de bijeen»
komst van dc financieelc commissie
werd geen enkele lijn aangegeven, vol
gens welke men tot sanecring wil ko»
men. En het beleggend publick wil
feiten, houvast. Dan komt cr nog bij
dat cr wellicht weer een kabinetscri
sis te wachten :s, omdat de minister
van financiën. Peet een nationaal
kabinet wil vormen, omdat het huidi»
ge dc hcclc bevolking niet achter zich
heeft. En daardoor wordt ook weer
dc kans op een naar links georiépteerd
kabinet geopend (bij mislukking var.
hot nationale) met de dan niet .on»
waarschijnlijke voorstellen omtrent
kapitaalhcffing. Dit heeft verdere ka»
pitaalexport, vooral naar Zwitserland,
ten gevolge, met dc daaraan verbonden
ondermijning van den Franschcn
franc.
De jongste stap van dc direotie der
Duit-sohc Rijksbank, tot verlaging van
het bankrisico van 7 op 61/2 en
van den rentevoet voor beleeningen
op effecten van S op 7 1/2 kan cr toe
bijdragen, dat het Duitsche cconvmi»
sche leven een nieuwe stimulans krijgt.
Voortdurend wordt door Duitsöhc
zakenlieden geklaagd over het dure
gold, hetgeen bij den grooten crediet»
nood een ernstig beletsel vormt voor
den handel en dc nijverheid. Maar 'ie'
is een bekend feit, dat cr in Duitsoh»
land een teveel aan zaken bestaat, op»
gericht in den inflatietijd, toén gemai;»
kelijk afzet verkregen kon worden.
Thans maakt het D ItsChe econo
mische leven een sanccringstijdpcrk
door. De infiatiouitwassen moeten
verdwijnen, alleen 'dc rcëcle zaken
kunnen ten slotte blijven bestaan on
het is wijs beleid, dat dc Duitsche
Rijksbank een sterke selectie bij !o
crcdietverlecning toepast. Dat zij
daarbij slechts zeer geleidelijk het dis»
conto verlaagt en meer in overeen»
stemming brengt met het wereldniveau
is van -zelfsprekend. Intuscbcn is dc
jongste stap een gunstig tceken. Het
is niet uitgesloten dat binnenkort we»
derom een kleine verlaging zal volgen,
zoodat het cr voor het Duitsche za»
kenlcvcn langzaam aan wat beter gaat
uitzien. Hetgeen ons. als naaste huren
en belanghebbenden bij een koopkrach
tig Duitsch afzetgebied, niet onver»
schillig kan laten.
Opnieuw heeft de Fransohc franc
een knauw gekregen. En verwonderd
vraagt men zich in Parijs af: hoe kan
dat nu? Inderdaad, juist was cr een
gunstige atmosfeer geschapen, door
een samenloop van verschillende ge»
bcurtenisscn, welke wel in staat waren
het wankelend vertrouwen '.a Jen I
te steunen Amcrikaaesche schuld»
regeling, einde van den Rifoorlog, in»
stelling van een commissie van cx»
perts en men had goede hoop. Maar
de Fransche politici verstaan het. de
goede kansen tc laten voorbijgaan en
al het bereikte weer waardeloos tc
Op onze cmissicmarkt werd weer
een aantal uitgifteh aangekondigd cn
onder gebracht. ..Gemeenschappelijk
Eigendom" emitteert op 15 dezer
fl milliocn 6 cum. pref. aandeden
tegen 105 dc Intern. Crcdict» en
Handclsver. ..Rotterdam" van 9 tot 15
dezer 5000 aandccelcn van f500 tegen
170 (1 nieuw op 5 oude). Dan is cr
nog dc tweede tranche van de San
Paulo»kofficlccning, groot 500.000
71'2 obl. tegen 98 1'2 (Ned.
usance). Ook bestaat de gelegenheid
tot inschr log od dc uitgifte van R M.
100 milliocn 7 pref. aandeden der
Dc: :che Kclchsbahngesellschaft, tc»
gen 951/2 Ten slotte werd ccn 6?»
goudlccning der stad Einden groot 3
mililocn Mk. tegen 751/2 geheel ge»
1 plaatst.
We kunnen over het beurs verloop
van de laatste dagen tevreden zijn. De
stemming was over het algemeen vast
en ten slotte ontwikkelde zich een le«
vendige handel, bij oploopende koer»
sen. Iets dat we den laatsten tijd niet
al tc dikwijls te zien gekregen hebben.
Dc oorzaak was dat rubber weer eens
wat beter voor den dag kwam en de
rubberhock is nog stee-ds in belang»
rijke piatc de toonaangevende afdee»
ling. Daarbij kwam. dat de New»York»
sc-he beurs (op Dinsdag bijv.) een
zeer willige houding aan den dag legde,
welke hier, zooals meestal, grif navol»
ging vond. Verschillende fondsen kon»
den dan ook aardige koerswinsten
'boeken.
Banken vrijwel onveranderd. De
N'ed. Ind. Handelsbank keert 10 di»
vidend (onv.) uit. Het koersniveau van
ca, 160 is dus rijkelijk hoog, evenals
dat van de Ned. Handel Mij. op ca.
150, bij een dividend van 71/2 (v.
j. 7 Omtrent de toekomst van de
Rotterdams olie Bankvcreeniging liet
de president, m'r. Th. A. Fruin zich de»
zer dagen zeer optimistisch uit en, al
waren misschien alle moeilijkheden
nog niet verdwenen, hier voortbestaan
als grootbank en hare credietwaandig*
hcid achtte hij zonder cenige bc«
denking.
Industrieelen vast en dikwijls hoo»
gcr, vooral Jurgens en Kunstzijde»
\i'aarden. Voor Enka bestond veel
vraag op berichten omtrent een zeer
goeden gang van zaken. De andere
kunstzijdewaarden profiteerden van
de gunstige ontwikkeling van dit fonds.
Olicwaarden prijshoudend bij kalme
affaire. Perlakken werden nog al eens
gevraagd op allerlei wilde geruchten.
Kon Olie bijna onverandciJ op ca.
40o. De Dordtsche Petr. Ind. Mij. keert
23.2 (onv.) div. uit, waarvan al 10
interim werd betaald.
Rubbers meestal hooger, met koers»
verbeteringen van 5 tot 15 Indien
de gemiddelde rubberprijs vóór i Aug.
•tot onder de 1 sh. 9 d. daalt, zal een
vermindering* van den uitvoer uit de
Get. Malei sche Staten plaats vinden.
In de sohcepvaartafdecling blijft de
handel van weinig betcekenis. De
koersen bewegen zich om het -ijw el
onveranderd peil. Alleen in claims
Unies ging vrij wat om. Maar na de
emissie keerde ook h.cr de rust weer.
Suikers meestal lager, met uitzonde»
ring van II. V. A. die ondanks de da»
lende Ctrbaprijzen. nog een 5»tal pun»
ttn tot 667 1 2 wist tc montceren. De
oogst in Indic moet dit jaar tegen»
vallen. De zware regens hebben veel
schade veroorzaakt en het rende»
ment moet zeer slecht zijn.
In tabakken ging aanvankelijk wei»
nig om, doch bij dc verbeterde stem»
m.ng voor rubbers, voer ook deze af»
decling wel. Sene«mbah ex. div. op
374 1/2. Dcli Mij. zeer vast en opgeloo-
pen van 396 14 tot 4101'2. Overige
waarden per saldo weinig vJcrd.
Beursman.
FEUILLETON
DF. ERFENIS VAN 00M
GEORGE
door
F. DE SINCLAIR.
48)
Ineens lachte ze w-t vreemd.
..'t Es toch leutig, jong!" zei ze en
plotseling haar arm om Ro's hals
-slaande, gaf ze deze ccn klappenden
zoen, wendde dan haastig het gezicht
-Alleeschiet op!" riep zc dan
wat schorrig met ccn geknepen stem.
De beide meisjes verlieten haastig
den moestuin.
„Nonkel", zei Mcle. die volgens af»
spraak met Ro, in de eetkamer kwam.
nadat Ro daar al was teruggekeerd:
„nou peize ik. dak toch weet woar dien
gnst leverans steekt".
Meneer Vanoenkci, die met een han»
gende iip van kwaadheid La Flandre
Liberale las cn nog geen woord had
gezegd, sedert Ro weer binnen was
gekomen, terwijl madam al dien tijd
Zwijgend aan een handwerk had gefric»
meld. meneer Vanocnkcl liet zijn gazet
zakken.
„Woar dan?"
„Ah, 'k was ikket glad vergeten, jong
- das nou spijtig, moar allee! Gisteren
dan stingtcm in cctvc te schreeuwen
binst dattcm_ hielp mee afdrcugen.
'k Zegge Sjcf /cg ik. wat schilt er an.
Dan zeetem. Mclc zectcm. Ik ben ik
in de ongcrustighcid cuver mc meetje.
Ik weet ik nie sjuust meer wattcm zee.
woar die in veranst wcundc. in Zut»
fent of Dokkum. of nccc Zandam zee»
tem. afijn das allcmoal in de zelfste
contrijc. Moar sjuust l.ad 'm 'n brief
gekregen cn doar sting in dat zn
incctjc in ccnc "n gcroakthcid (1) had
gekregen cn dassc hcclegoar lam was
cn das zc nic meer kos proate cn nic
meer kos zien en das zc al^vcur de
tN.ccde keer was berecht..
,,'t Es zond:...." zei madam Van»
ocnkel.
,.En dan azze gczcc-". vervolgde
Mcle. „zc kost toch nie sferreve, as zc
Joscp nog nie 'n keer gezien ad....
Ah. ik ad ik d'r kompassie mee. zulle.
Hij sting tc schreeuwen in de keuken,
lijk "n borclinr»' (2).
..Allé toch.', zei meneer Vanoenkci.
„Vaveur zegel, da dan nie eerder?"
,,'k En ik d'r nie op gedocht", ant»
oorddc Melc haar schouders opha»
lend.
in nou gelcufde dattcm.be»
gon madam.
Melc knikte.
„Van eiges. Hij wilt er nog zien,
■cur ze sterreft. Mcle zectcm euk nog
sjuust achterdicn astcm da blad mee
taskes liet omsu clcn azzekik in
dc ectploatse kwam. ik doch zcu dak
meetje zag zitten, cn da verschoot
zeu van dak alles liet ploffen...."
„Ah. da was mc vrouwe van «Meer
tenbegreep madam Vanoenkci. „die
al op z'n meetje trekken" (3).
..Hij zcit Melc zectcm nog: As me
meetje deud goat cn 'k en ik zc nie
meer levendig gezien, dan mag ik lijen
dat men mijn tuk moar noar den emel
trektEn schreeuwen
.Madam Vanocnkcl knipperde met
haar oogen cn meneer kuchte wat
droogjes.
..Azzeme "t eer geweten adden. ge
had 'm reisgeld geven moeten, Polv»
door om 'n keer te g3an", zei madam
wat- verwijtend.
„Moar astem nikske zeit.-riep
meneer Vanocnkcl. ,,lk kannik toch
nie aan dien -gast z'n ncuzc zien, dat
z'n meetje op sterreve leit. Moar nou
(1) Beroerte.
(2) Zuigeling.
(3) Gelijken,
'k da weet. 'k zal d'r nie kwoad
zijn. 't Es 'n goeie knul. dat hek sebict
gezcid azzekikkem in 't eerste zag. 'n
Bitje 'n sukkeleer, alleemoar 'n
mensch mee 'n gevoelige erte, lijk wij
zeggen, un homme sensible. savcz»vous
mademoiselle!" (1)
„Evidcmment". (2). antwoordde
dam Vanocnkcl cn Ro knikte met haas»
tige instemming.
Dc dag verstreek en de daarop vol»
gende was al ver gevorderd en nog
steeds was Frank niet met de auto tc»
ruggckccrd.
Het werd onbehagelijk.
Ro had telkens hartkloppingen van
agitatie, liep al eens tersluiks den weg
op. om tc zien of nog niet een stofwolk
in dc verte, dc nadering van een auto
verried cn z.e zou zeker in haar be»
nauwdheid Eikcndaal zijn ontvlucht, in
dien zc niet in Melc plotseling zoo'n
krachtige steunende bondgenoote had
gevonden.
Melc fantaseerde er maar op los met
een rust cn een zekerheid van toon, die
Ro sprakeloos maakte van ccn bijzon»
der soort bewondering.
Zoodra meneer of madam Vanocn»
(1) Een gevocliu man.
frouw?
(2) Natuurlijk.
kei mogelijkheden veronderstelden, die
;maar ccr.igszins in dc richting van den
I twijfel dreigden tc voeren, kwam «Mcle
.ineens weer voor den dag met dc meest
[frappante bijzonderheden nopens
Frank s meetje.
I „Da zeetert) cuk nog. mc meetje zee»
«tem, die cs zcu gek mee mij, da hegge
nog nooit zeu gezien. Azzekik d'r ccn
Ikccr zijn, ze zal me nie makkelik los»
Iontc jong".
Wat natuurlijk gcrecdclijk verklaar»
de, hoe moeilijk, om niet tc zeggen on»
mogelijk, het allicht voor Sjef zou we»
zen. om zich bit dc armen van zijn ziel
togende doopmocder los tc rukken, cn
weer tc keeren naar Eikcndaal.
„Ah ncc... da waar onmenschelik,
zulle", gaf madam Vanocnkcl dan dadc»
lijk toe. want voor haar sterke fantasie
was het visioen van zoo'n wreed af»
scheid aan ,ccn ziekbed al voldoende
om haar dc tranen u dc oogen te doen
springen, terwijl meneer Vanocnkcl
dan wat haastig cn met ccn handbc»
weging, die het aandoenlijke beeld
moest verdrijven zei: „Allee, allee, 't
cs gelukkig geen femiclje van ons. as»
tem weerom komt, mc zullen 'm 'n
keer kondcleeren't es al lank
goed1"
's Middags was Jacques komen zeg»
gen. dat «le familie Van Meertcn des
iavonds zou komen theedrinken, omdat
het nu nog zulk mooi weer was en dat
tnnte Martien zou mee komen om ein»
dc lijk ook eens kennis tc maken met
de familie, waarbij haar nichtje Ro in
conditie was.
„Spijtig, dat Sjcf nou net vort cs veur
t arrangement" had meneer Vanoenkel
gezegd, want dc Vanocnkels. wien dat
niet verschijnen van tante Martien als
ccn uiting van trots, wel een beetje
had gehinderd, wilden nu, om te too»
ncn. hoe goed zc hun wereld kenden
cn dat het cr bij hen niet op een flesch
wijn meer of minder aan kwam, te ha»
rcr eer een grooten pcrzïkbowl geven.
Ro durfde het onder deze omstandig»
heden niet tc ontraden, sjouwde met
ccn zenuwachtige opgewektheid met
Melc mcc, waschte den groen kristal.
Icn bowl cn dc bijbehoorende glazen,
die ze wat stoffig boven in een kast
ontdekte, zelf om, plukte de perzikken
en de licvc=vrouwc»bedstroo en belastte
zich, op dringend verzoek van meneer
anocnkel. met de geheele bereiding
van den bowl, waarvoor deze een on»
waarschijnlijk aantal flesschen rijnwijn
cn champagne c-n een literflcsch kirsch»
wasser uit den kelder opdiepte.
liet weer werkte mee.
(Wordf vervolgd)
