HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 26 JUNI 1926
TWEEDE BLAD
STADSNIEUWS
HOEVEEL SCHOOLGELD BETALEN?
DE SCHAAL VAN DE NIEUWE VERORDENING.
In ons vorig nummer hebben wij reeds j«ls de raad althans de wijziging aai»
mc-Jc gedeeld. dat B. cn W. voorstellen neemt en dc rog storing bekrachtigt
hi dc schoolgeld verordening voor het Ihaar zal hot schoolgeld bedragen:
Lager Onderwijs een belangrijke wij» j Voor eiken leerling aan een sohool
z;g tig in te voeren. In het vervolg voor gewoon en buitengewoon L. O.:
Bij een
Indien bij de vaststelling var
de belastbare som
rekening
is gehouden met een aantal tot
een gezin
belastbare som
behoorende minde;jarige kinderen van:
1
2
3
4
5 of meer
Beneden 10CO
1000-/ 1200
f 3 50
3 25
3 -
2 80
2.60
1200 1400
4.—
3 50
3 25
3
2 80
1400-, 1600
5.—
4
3-50
3 25
3—
1600-, 1800
6—
5
4
3 50
3 25
18C0—2000'
8 -
6
5
4
3 50
2000—22.0
10
8
6 -
5
4
2200—2410
12
10.—
8
6
5
2410 26CO
15
12
10
8--
6 -
2600—, 2800
18-
15.—
12.-
10
8
2800—3000
21
18 -
15 -
12 -
'0
3L00—3310
25
21
18
15
12 -
3300-. 3600
30—
25.-
21.—
18 -
15 -
3(100—, 4000
:-6
30 -
25 -
21
18. -
4000 - 4500
42 -
36.—
30—
25
21
4500-, 5000
49.'—
42 -
n 361
30
25
5000-,, 5600
56.
49.-
42—
36—
30. -
5600 6200
64 -
56 -
49
42
36 -
6200—GÖCO
72
64
56—
4') -
42
6900 7600
81.—
72.-
64 -
56
49
7600-, 8400
90
- 81
72.—
64
56 -
84C0-, 0200
100
90
81
- 72
64
9200-, '0100
100
90 -
81
72
1010)-. 110(0
420
11-
100—.
90
81
11000 12000
'30 -
120 -
110 -
100 -
90
120.0 en hooger
140 -
130 -
120
110
100.
Voor eiken lrerünv aan een school voor uitgebreid lager onderwiis:
Bvr.eden C00
f lOix y 1 .'00
4 50
f 4 -
f 3 50
3 25
1 3 -
1200—, 1400
5 -
4 50
4.
3.50
3 25
1400-, I6C0
6 -
5 -
4.50
4.—
3 50
'i-CO—, 18 0
8
6
5 -
4 50
4
1800—, 2-CO
10--
M 8
6—
5.-
4 50
00-, 2200
13.-
10.—
8.—
6—
5
c 2200-, 2400
17 -
13 -
"1
8 -
6
CO-, 2600
22.
16
13
10
8
2 1 0-,
28 -
22
ló -
13 -
10.-
"00—, 000
>5.
28.-
22 -
16—
'3 -
- 00 - 3 0
43
35
28 -
22
16
330 -, 36(10
- 52 -
43.
35.
28
22
'600-, 4(00
62
52. -
43.-
35
28 -
4000 -4500
7
62-
52 -
43
5
4 (0-, 5000
85
73 -
62
52
43—
5<» 0-, 5600
85 -
73
62 -
52 -
5600-, 620
112
98.—
85 -
73
62
6200-, .900
127
112
98
85
73
69.0-, 7600
143
127.
112
98
85
7600 8t00
160 -
141 -
127.
112
98
r 8400—, 9200
178-
160 -
143 -
127
112
92(0—, 1C100
197 -
178
160 -
143
127
101 0-, 110 0
217 -
197.—
178 -
160 -
143. -
11000—, 12000
238
217 -
197 -
178 -
160
12000 en hooger.
2 0
238--
217
197—
178
VOLKSUNIVERSITEIT.
UIT HET JAARVERSLAG.
VOORLOOPIG WERK-
PROGRAMMA.
EXAMENS.
V or het eindexamen aan de afdec»
ling gymnasium van het Christelijk
Lyceum zijn geëxamineerd 6 candi»
daten.
Geslaagd voor diploma A: mej, H.
J. van dc Kerk cn de heer E. J. van
dc-n Berg; voor diploma B: mej. Th
dc Wilde. Met cón candidaat wordt
i voortgezet.
Gcd. Staten bieden den Staten ter
vaststelling au neen verordening regc»
lende het onderhoud van kunstwerken
in de zee» en binnendijken en van niet
bij het Rijk. de "Provincie of een water»
schap in onderhoud zijnde dijksge»
deciten.
Onder leiding van den heer A. II.
Gerhard had Vrijdagavond de alge»
meeroe vergadering der verceniiging
Volksuniversiteit voor Haarlem en om»
streken plaats.
In hct_ jaarverslag over het seizoen
19251926 wordt opgemerkt, dat het-
zevende leerjaar der Haarlemsche
Volksuniversiteit een goed jaar is ge»
weest. Gestadige vooruitgang van het
leden en cursistental bewees, dat het»
geen door dc Volksuniversiteit gobo»
den werd, door st-adgenooten en ge»
wcst'genooten meer en meer gewaar»
deerd wordt.
Herdacht wordt het heengaan van
mevrouw Willekes MaodonaldReyn»
vaan. Zij was. aldus wordt gezegd, een
hartelijk voorstandster onzer volksuni»
versiteit en haar waardevolle adviezen
in de bestuursvergaderingen zuilen- bij
ons in dankbare herinnering blijven.
Het aantal leden steeg dit jaar tot
1025. De geldmiddelen der verceniging
wekken niet zooveel zorg als voor»
heen. Dank zij de belangrijke toene»
ming van het aantal leden kan een vrij
wel sluitende rekening worden gc»
toond.
Dank wordt betuigd aan allen, die
op ecnjgerlei wijze het bestuur bij zijn
werk Steunden. Voor de 17 cursussen
gaven zich «n het geheel op 874 deelne»
mers, die samen 1124 kaarten namen.
Gedurende den vorigen winter waren
1081 kaarten genomen door 823 cursis»
ton. Het aantal vrouiwcn onder dat to»
taal van 874 bedroeg 520 of 59.5 pet.
Daaronder waren 155 huisvrouwen.
Het aantal cursisten uit Haarlem be»
liep 624, dat uit de andere gemeenten
250.
Het aantal oud»cursnsten bedroeg
dit jaar 439 van de 874 dat is dus iets
meer dan 50 pct.'Er blijkt dus, dat hier
mede het definitief percentage bereikt
schijnt Immers verleden jaar was bet
betreffende getal 54.5 pet. en daarvoor
50.5 pet.
De leeftijdsstatistiek toont aan dat
er waren 58 beneden 20 jaar, 250.van
20 tot 30 jaar, 361 van 30 tot 50 jaar,
134 boven 50 jaar, terwijl er 71 zonder
gegevens waren.
Onder dc cursisten waren 77 arbei»
ders. Het aantal deelnemers uit de ar»
beidcrsklassc in beperkten zin -.s
de laatste jaren gedaald. Voor zoo»
v<jr zulks m.sschicn'. het gevolg
is van de oprichting van een afdecling
van het Instituut- voor Arbeidersont»
wikkeling, ligt. zegt het verslag, in het
verschijnsel niets voroJi trust ends, aan»
gezien wij ervan overtuigd blijven
dat iedere geslaagde poging tot het
brengen van meer ontwikkeling in de
arbeidersklasse op den duur ook aan
dc V. U. ten goede zal komen.
Nadat dit verslag was uitgebracht,
werden mcdcdcelingcn gedaan aan»
gaande bet voorloopige werkprogram
voor het komende seizoen. Het plaD
is voor de leden een 7»tal lezingen te
doen houden. Het seizoen zal geopend
worden met een declamatie»avond door
I'rils Bouwmeester. Deze zal in het
eerste gedeelte van den avond behan»
delen Richard twee van Shakespeare
en in het tweede gedichten van Chari»
v-arius.
Voorts lezingen van ds. Fetter van
Rotterdam, van dr. Berk ge, rector van
het gymnasium te Zutfcn over een
onderwerp uit dc oudheid, van dr. van
der Slcen over zijn reis.
over Zuiderzeewerken, Prof. mr. de
Vries uit Den Haag over de politieke
platen van Braakensiek in de Groene
en een lezing met lichtbeelden door
Huiyb Luns. Verder zal voqt leden en
belangstellenden tegen betaling nog
een avond worden gegeven, waarop dc
lieer Van der Ven zijn her-fstfilm zal
vér to one n met pianobcspeling door
prof. Röntgen.
Van de luistercursussen werd het
volgende medegedeeld. Vervolg van
don muzieikcursus van den heer Karei
dc Jong en van prof. van der Plu yin
over drie groote figuren uit den reraais»
sanee tijd. een -aardrijkskundige flm»
demonstratie van den heer D. van Sta»
veren, eon over de allernieuwste litc»
ra tuur door don heer Herman de Man
uit Utrecht.
Vervolgens nog een cursus onder lei»
ding van mevrouw van den Bergh van
Eysinga over Shakespeare. Dit is een
leescursus. Gedacht is ook aan
een cursus over filosofie en theologie.
Een van de sprekers is prof. dr. G. A.
van den Bergh van Eysinga. Een an»
dere spreker wordt inog gezocht.
Getracht zal nog worden een medl»
schen cursus te geven. Verder een
iuistercursus over een technisch onder»
werp. Dan heeft men nog op het oog
een cursus op het gebied van de posi»
tic van de vrouw in het.B. W. Vervol»
gens nog een werkcu-rsus van den heer
A. Meilink over de fauna en flora in
den omtrek van Haarlem, Het plan be
staat voorts dit jaar tc geven een werk»
cursus over dc scheikunde.
Naar aanleiding van deze mededee»
lingen werden door enkele der aan-we»
zigen een paar opmerkingen gedaan.
Nader zal nog worden overwogen den
heer Meilink te vragen wellicht een
ander onderwerp te behandelen. Een
vraag om ook eens het verkeerswezen
te laten behandelen zal het bestuur
ook overwegen.
Als leden van het algemeen bestuur
werden herkozen: mej. Farret, Mr.
Fuhri Snethlage, -de heer Baristr-a, J-hr.
Teding van Berkhout en prof. van den
Bergh va.n Eysinga. Gekozen werden
in vacaturen als nieuwe leden van
liet bestuur de heer J. Massink en me»
vrouw va-a Langevcld.
N. O. G.
De conceptbegrooting voor 1927 sluit
met 39622,04 aan uitgaven
38596 aan inkomsten.
Over 1925 bedroegen de uitgaven
41560.21 en wc inkomsten 38422,13.
GOEDGESLAAGDE PROEVEN.
Kweckersblad schrijft:
Op den tuin van den heer W. M. dc
Boer, te Haarlemmermeer, bij Heem»
stede, zijn proeven genomen door Prof.
Van Slogteren met het stoomeü van
grond, ten einde den invloed na tc
gaan op Sclerotum Tuliparum (kwade
grond). De uitkomsten zijn verrassend.
Dc behandelde bedden Tulpen staan
goed, zuiver, terwijl de niet»behandelde
bedden totaal niets waard zijn.
Verschillende kweekers, die toevallig
deze proefneming hebben gezien, zijn
met ons. verrast over het schitterende
resultaat, met het stoomen van den
grond bereikt. Het is wel jammer, dat
degene, die zich al belangrijke uitgaven
getroostte om bet stoomen van den
grond uit voeren, om financieele oor»
zaken het bedrijf zal moeten stop zet»
ten. Met resultaten, als hier en ook cl»
ders verkregen, is er alle reden voor
tc verwachten, dat er praktisch nut is
te bereiken met deze methode van
grondzujveren, cn moest er een com»
binatic gevormd worden van belang»
hebbenden, die dc proeven voortzet,
zoo mogelijk verbetert en op economi».
HET DIER VOOR DE LENS
PROTESTVERGADERING VAN LUXE-DAMES-
HONDJES TEGEN DE KOMENDE WEELDEBELASTING
Zeer geachte medehoncien en racgenoo- I
ten, wij achten deze belasting fnuikend
voor ons bestaan J
sn zuiien er .ons dan ook kracht*
da dig tegen verzetten.
Immers, wij zijn ook niet uitsluitend
een weelde-aritkel, wij doen onzen nutti
gen arbeid. Vond niet een onzer in een
ommezien de pijp van „de baas van de
vrouw" nadat zulks door de gebeele
familie gedurende een balven avond
tevergeefs beproefd was
Bestrijden wij niet daadwerkelijk allea
„namaak" door deze zoo grondig mogelijk
te vernielen?
Niettemin, geachte toehoorders, wacht
ons thans een droevig lot.
Bij deze woorden kan een der aanwez
gen zich niet langer bedwingen, c
snikt het uit.
(Foto's
Dit ziende, krijgt ook de voorzitter
n een brok in de keel, dat hij te vergeef#
tracht weg te slikken, en moet noodge
dwongen het podium verlaten, niet langer
in staat om He vergadering verder to
presideeren.
Haarlem's Dagblad. Nadruk verboden.)
VACANTIEREIZEN.
Onze stadgenoot, de heer M. Mieras,
zal wederom de gids zijn van N. O. G-»
reizen o.a, naar Zwitserland en Bouil»
sprekcrschc wijze weet toe te passen.
SCHLMMEL VAN OOTEREN»
FONDS.
De jaarlijksehc boottocht van de
Haarlemsche schooljeugd zal Donderdag
22 Juli plaats hebben.
PERSONALIA
Tot lid van het bestuur der Neder*
lan-dsdhe Centrale verceniging tot be»
sfrijdii/n-g der T. B. C. is benoemd Dr.
L. C. Kersbergen van Haarlem.
De heer H. F. A. Backer.gediplo
meerde van de afdeeling elektrotechniek
der Middelbare Technische School te Haat.
lem, is aangesteld tot eleeirolcehmieus bij
de N. V. Electriciteitsmaatschappij" Elec-
trostoom te Rotterdam.
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJL
Het was niet tc ontkennen: dien
avond was het saai bij de Hupstra's.
Allerlei onderwerpen waren al ter spra»
kc gebracht: die mannen alléén belang»
stelling inboezemen en die vrouwen al»
Icén wat kunnen schelen, maar ze vic»
jen kort nadat iemand zo opgeraapt had,
nis lood weer neer. Het algemeen ge»
sprek wou maar niet vlotten. Natuurlijk
had mijn vrouw gelijk toen zij nader»
hand bij hel naar huis gaan verzekerde,
dat de vrouw van Hupstra geen slag
van recipieeren had. Maar waarom niet?
Ze deed cr toch moeite genoeg voor.
„Tc veel moeite", zei mijn vrouw koel
tjes en met zeker niet bedoelde wreed»
luid. cn verkoos daarna geen andere
verklaring tc geven dan: „je hebt den
slag of jc hebt hem niet", wat ik een
dooddoener noem. ofschoon niet hard»
op., Zulke dingen moet je in het gesprek
met je vrouw nllcen maar denken cn
niet zeggen, want anders zegt zc stellig
dat die opmerking van jezelf juist ccn
dooddoener is cn kun je opnieuw bc»
ginncn.
Maar rampzalig was het geweest Als
alle goedbedoelde pogingen voor een
gezellig gesprek op niets zijn uitgcloo-
pen en cr momenten voorkomen, dat jc
ais schijndoodcn in ccn kring bij ni-kaar
zit cn voelt, dat iedereen, jezelf in'-c»
grepen, zijn best doet om wat te zeggen
dat die verschrikkelijke stilte breekt,
reden waarom het juist niet luk', want
zulke dingen moeten onopzettelijk ko»
men. ongezocht, om het maar eens tc
zeggen met ccn modewoord, waar ik
een hekel aan heb: spontaan.
En het was nog maar negen uur cn
wc gingen nooit vóór elf uur naar huls,
Soms nog wel later, Zelfs van Stuiteren
anders in pijnlijke oogenblikkcn een
redder, scheen bevroren; ik zag het mo»
ment aankomen, ctyt iemand op eens
een snurk geven cn daarmee verraden
zou, dat hij ingeslapen was. Toen op
eens. terwijl dc pendule, een doodge»
woon uurwerk, tikte met- een geluid als
ccn torenklok (alleen in onze pijnlijk
gespitste ooren) terwijl wij onze eigen
ademhaling cn die van de anderen kon»
den hooren cn dc gastvrouw, met een
hoogroode kleur, op het punt scheen in
tr.mcn uit te harsten, kwam er redding,
Van tante Koosje. Zij deed een sim»
pel verhaal over ccn droom, dien zc
gehad had. Nu hebben droomen ccn
eigenaardige eigenschap: dat ze ccn an»
der niet kunnen schelen Maar ook nog
een andere, dat zc wie een droomver»
haal aanhoort, prikkelen orn ook van
zijn eigen droomen tc vertellen, Op het
eerste droomverhaalvan Koos volgde
dus een tweede cn er kwam zelfs aan»
dacht, toen Hupstra. om den avond tc
reddeij. twee prijzen uitloofde: ccn aar»
dig bonbondoosje voor de dames cn ccn
heel goede teekening voor dc heeren,
die wij al dikwijls aan den wand van
dc huiskamer bewonderd hadden. Het
zal wel een opoffering geweest zijn.
vooral van dat doosje, maar je doet
iets om den avond goed te laten af»
ióopun.
Koos vertelde dan haar droom. „Ik
was", zei ze, „op een groot veld met
groene bloemen cn dat moest ik hcele»
maal afloopcn
„Waarom?" vroeg haar man nuchter.
„Och, dat weet ik immers niet. Waar»
m moet jc iets uitvoeren of niet uit»
oeren in een droom? Dat weet je
ooit. Het m o et cn daarmee uit".
„ik zou er voor bedankt hebben",
ci de onverbiddelijke Wouter. „Waar
heb je anders een fiets cn autobussen
voor? En dan ccn veld met groene
bloemen!"
Er stak een koor van stemmen op
om hem tot stilzwijgen tc brengen, zoo»
dat tante Koos verder kon gaan. „Het
was ccn vierkant veld en op den versten
hoek, heel in de verte, zag ik jou staan.
Emma!"
„Ik?" vroeg mevrouw Hoprna, aldus
op eens in het debat betrokken. „En
wat deed ik daar?"
„Kantklossen, denk ik", zei haar man
Er ging ccn algemeen gesehater op.
want Emma Hopma heeft een paar
maanden geleden plotseling ccn bcvlic»
ging voor kantklossen gekregen cn is
daar van 's morgens vroeg tot 's avond-,
laat mee bezig: dc nachtvciligheid heeft
er eenmaal aangebeld te cón uur in den
nacht, denkende dat er inbrekers aan
't werk waren, terwijl het dc kantklos»
sinde vrouw des huizes was.
„Natuurlijk, niet", zei tante Koos.
..Wie klost cr nou kant op een veld!
Emma stond daar op den hoek cn keek
alleen maar naar mij. En ik naar haar,
En wc zeiden niets".
„Waren dc japonnen zóó mooi?
•rocg van Stuiteren, maar zc deed of
:c niets hoorde en ging verder. „Ik
noest naar Emma loc en ik was toch
il zoo vermoeid en dacht: „als ze mij
maar halverwege tegemoet kwam!'
Maar dat deed zc niet. En wat denken
jullie, dat er toen gebeurde?"
„Je nam dc tram natuurlijk", zei
Wouter.
„In een land waar groene bloemen
zijn, is geen tram", antwoordde Koos
op haar manier een beetje bits- „Jullie
raadt het tóch niet. Ik zweefde het
vcid over.'
„Kom Koos", zei haar man en menig
lid van de krans had moeite om zich
goed te houden, want tante Koos is
een allerliefste vrouw, maar haar cor»
pulcntie maakt wel heel onwaarschijn»
lijk, dat zc ooit aan zweven 'oe zal
komen.
„Ik zweefde, zeg ik jelui, in mijn
droom. Eerst langzaam, toen gauwer
cn eindelijk zoo snel, dat ik bang werd
cn roepen wou: „help Emma, hou me
tegen! Maar ze stond daar maar cn door dc lucht cn er kwam een wolk
stak geen vinger uit". van hooge hoeden, van de oude heeren
„Je neemt" me toch niet kwalijk die nog altijd met zoo'n ding naar dc
Koos?" vroeg mevrouw Hopma vricn» Beurs gaan. Iemand riep om dc brand»
dclijk. „Als ik het maar geweten had. weer, die in Amsterdam altijd bij ram»
jc, dan zou ik wel met je mecge» pen cn ongelukken te pas komt. Dc
droomd hebben en dan had ik jc zekei
tegengehouden. Maar vertel verder
hoe liet afliep".
„Ik was al heel gauw aan t eind van
het veld", zei Koos „cn toen zag ik een
brcedc rivier, veel breeder dan het
Spaame. Ik zweefde niet hoof. en ik
dacht: „daar val ik in!" Al dichter cn
dichterbij kwam ik, toen gaf ik op eens
ccn schreeuw cn werd wakker!"
„Zoo zie je maar weer het nut van
zwemmen", zei Wouter. „Als jc het gc»
kund had. was er niets gebeurd".
Maar de vrienden letten niet op
Wouters flauwe aardigheden. Die wa=
ren bezig te overleggen, hoe de beoor»
dccling vnn de droomverhalen gebeu»
ren moest en aanvaardden ten slotte
het voorstel van van Stuiteren, die
zulke dingen meer bij de hand, heeft
gehad cn dus als autoriteit kan gelden,
leder zoti van een tot drie punten ge»
'en voor inhoud, merkwaardigheid cn
voordracht. Hupmn, blij over het suc»
ces van den avond, gaf potlooden cn
papier rond, ieder tcckcnde met een
gewichtig gezicht aan en zette zich om
tc luisteren naar Hopma, die als No. 2
:rd aangewezen.
„Onder één voorwaarde", zei hij.
„dat ik niet in dc rede gevallen word.
want daar kan ik niet tegen".
„De sterke man kan niet verdragen
wat de zwakke vrouw heeft moeten
hooren", zei Emma Hopma met een
blik op tante Koosje, maar die maakte
goedhartig een afwijzend gebaar. Hop»
a begon:
„Het was op een stormachtigen
avond", zei ITopma en liet zijn zware
stem nog eens extra dreunen, blijkbaar
in de hoop op ccn hoog cijfer voor
•oordracht. „Dc westerstorm gierde
om het huis toen ik in mijn bed stapte
cn ik sliep dadelijk in. Onmiddellijk
daarna moet de droom begonnen zijn.
Ik was op de Beurs, waar ik iederen
dag kom zooals jelui weten, en daar
woei het zoo verbazend, dat het heele
gebouw schudde. Er ging in mijn hoek
bestuurslid van de verceniging
den effectenhandel voorhij, die
heel bezorgd keek. „Hij weet niet of
de Beurs niet omver wa.ricn zal", zei
lijn buurman. Ik lachte. Maar op eens
viel een van de muren om en woei er
:cn rukwind doorheen, zoodat wc alle»
manl op cn over elkaar vielen".
Hier hield ITopma even op, als
emnnd. die de kunst om spanning te
maken verstaat (hij is' vroeger lid van
dcclamatievcrecniging geweest) cn
ging toen verder: „Er heerschte een
irsklok begon uit zichzelf te luiden.
Al dc bezoekers waren doodsbleek".
„Wat eng!" fluisterde de gastvrouw,
maar zij werd dadelijk door een be»
straffenden blik van Hopma tot zwij»
gen gebracht.
„Iemand riep: „de bel voor het di»
ncr!" maar niemand lette op de flauwe
aardigheid. Op eens kwam er een
groote figuur aanwandelen, 't leek wel
een pop, met een onbewegelijk gezicht
en starende oogen. Terwijl ze voortliep,
kromp zc in cn werd dan weer langer,
soms tot het dak toe dan weer kleine,'
en zoo voort, totdat ze in 't midden
van de Beurs gekomen was en toen
met een knal uit elkaar sprong. Ik
werd wakker cn keek op mijn horloge.
Precies haiftwaalf was ik in bed ge»
stapt,, het was toen precies vijf minu»
ten later".
„Zoo," zei van Stuiteren.
„Wat bedoel je met dat zoo?" vroeg
Hopma, die daar blijkbaar critiek in
zag.
„Hij bedoelt," zei mevrouw van Stuu
'c:cn. ,.dat hot beter is om niet op dc
Beurs in rubber te speculceren," op wel»
kc opmerking een oogenblik van stilte
volgde, daar cr onder de mannen ver»
scheid ene waren die wat iin rubber had»
den gedaan cn er niet allemaal zonder
kleerscheuren waren afgekomen.
Wouter zat met een quasi gewichtig
gezicht op zijn papier tc kijken en zei
fluisterend, maar zoo dat ieder het
hooren kon: „inhoud nul. merkwaardig»
beid nul, voordracht één".
„Mag i'k een amendement op de re»
geling indienen?" vroeg van Stuiteren,
„Hot is veel aardiger, als we tussc-hen
hot verhaal nu cn dan een bescheiden
opmerking mogen plaatsen; het is
zoo'n inspanning, al die verhalen stil»
zwijgend te moeten aanhooren. Als jc
beurt aan mij is, mogen jelui zooveel
zeggen en vragen als jc maar wilt."
Dat vonden de anderen ook. Hopma,
ie nu toch eenmaal zijn beurt had ge»
had, liet zioh gemakkelijk genoeg over»
halen. De beurt was aan mevrouw van
Stuiteren, die met een van zenuwachtig»
hei-d hoog stemmetje hegon.
„Heb ik wel eens verteld, dat mijn
grootvader een groot buiten had in dc
buurt van Twello?"
„Twintig keer," zei Wouter en dat
as zoo, want als zij va-n haar familie
vertelde, kwam dat bulten er altijd bij
tc pas en al dc leden van de krans had»
den den indruk, dat het iederen kec-
grooter werd.
Mevrouw van Stuiteren kreeg
ware chaos. Aanteckenboekjcs vlogcnklcur, maar ging dapper verder. „Bij
den ingang stonden twee groote tuin»
beelden: het eene stelde Flora voor,
het andere Ceres, de godin van den
landbouw. Flora had een ruiker bloemen
in de hand en Ceres een bundel ko-ren»
aren. Zij stonden zoo, dat ze naar el»
kaar keken. Ik droomde, dat ik het hek
binnenkwam en dat allebei de beeldi
h>ct hoofd hadden omgedraaid; zooiets
zie je dadelijk, als je jaren lang twee
beelden altijd op dezelfde plaats hebt
zien staan. Later heb ik begrepen hoe
dit zoo kwam: twee van mijn tantes
hadden een groot verschil van meen-img
gehad en daarvan was ik destijds erg
onder den indruk gekomen."
Zij wachtte een oogenblik en keek
een oogenblik dien kring rond. alsof ze
een opmerking verwachtte. Die kwam
ook. maar waarschijnlijk anders, dan zij
verwacht had, want Wouter zei: „Zoo»
iets komt in de beste fanrilicn voor,"
waarna hij zoo'n overdreven strak ge»
zicht zette, alsof hij zelf een steencn
beeld was.
„Flora droeg een hoed, zoo'n gröoten,
waarmee vroeger jonge meisjes op En»
gclsche prenten wel werden afgebeeld.."
„Als ik vragen mag" zei Wouter rac-t
verdachte beelefdheid, „liet beeld of de
tante?"
„Natuurlijk het beeld", zei van Stui»
teren zijn vrouw tc hulp komende, „dc
tante heette geen Flora".
„Dank jc wel", zei Wouter.
„Flora dan", ging dc vertelster voort,
zichtbaar zenuwachtig, „had haar hoe-d
afgenomen, en sloeg daarmee naar Ce»
res, die de korenaren uit de rechter»
hand in de linker overnam en daarmee
op haar beurt heftig naar Flora sloeg."
„Wel foei", zei Wouter.
,,'t Was maar een droom", zei me»
vrouw van Stuiteren, verontschuldigend,
„Ik riep, ja ik hoorde het mij- zelf
roepen: „maar dames schamen jelui je
niet?" En verbeeld u, alsof dat nog
niet mooi genoeg was, sprongen dc
beelden van haar voetstuk af en zou»
den elkaar t« lijf zijn gegaan, wanneer
op dat oogenblik niot juist onze oude
tuinman was aangekomen. Hij was al
oud en had wat last van rhcumatiek- Ik
riep: „Jaoob.Jacob, kom toch gauw eens
hier!" Hij liep toen zoo hard als hij kon,
nam Ceres bij den een en arm en Flora
bij den anderen en scheidde ze van el»
kaar, zoodat er een eind kwam aan de
vechtpartij. „Op uw plaats, dames", zei
hij. want het waren de tuinbeelden
r. Anders zou zoo'n 'bevelende toon
hem niet gepast hebben.''
„Natuurlijk niet," zei Hopma en zette
toen zoo'n onschuldig gezioht, dat' de
vertelster, die hem aanvankelijk wan»
trouwend had aangekeken, toch zonder
verder iets te zeggen voortging.
„Maar verbeeldt u nu toch. Toen ik
den tuinman bedankt had voor zijn tus»
sc-hcnkomst en verder de plaats in»
ging, keek ik nog even om en wat
denkt u dat ik zag?"
„Flora maakte een langen neus en
Ceres stak haar tong uit." ze, Wouter.
„Hoe kun je zooiets denken?" zei de
vertelster, alsof op de voorvaderlijke
buiitenpl-aojfs zelfs de tuinbeelden zulke
slechte manieren niet hadden. „Neen,
zóó erg was het gelukkig niet.Maar
Ceres stond op het voetstuk van Flora
e.n Flora op dat van Ceres. Onze oude
tuinman, weet u, werd wat bijziende."
Toen werd ik wakker".
„Wil je nu wel geloovon," zei Wouter,
„dat deze droom mjj zoo heeft aange»
grepen, dat ik vijf minuten pauze voor»
stel, om onzen gastheer gelegenheid te
geven mijn glas nog eens te vullen en
mij oen nieuwe sigaar tc geven, want
dc an,der is van den schrik uitgegaan."
Hupstra maakte excuses, dat hij zijn
plichten als gastheer zoo slecht waar
nam. Toen werd het vonnis van me»
vrouw van Stuiteren op het papier aan»
getoekend en kwam de beurt aan
Wouter.
„Lk droom eigenlijk nooit," zei hij:
„Ik begrijp niot waar het voor noo»
dig is."
,Je moet niet al'tijd oen uitzondering
op den regel willen maken," zei Hop»
ma, een beetje pedant.
...Tij moet altijd maar braaf doen, wat
Iedereen doet hoor," zei Wouter.
„Maar Wouter, je hebt me de vorige
weck nog een droom van je verteld",
zei tante Koosje-
,,'t Is waar ook. Maar 't is niet zoo'n
vriendelijke, van beeldjes en ouwe
tuinlui."
„Daar zijn we van overtuigd," zei
Hopma, wraak nemende, met nadruk.
„Eleb dan ook eens een overtuiging"
zei Wouter. „Vooruit dan maar. Ik
droomde, dat mijn buurman, een las»
tige, onrodelijkc kerel, betooverd werd
door een toovergodin, die precies he-t
gezicht had van zijn vrouw: een lange
neus, ccn knevel en een wrat op haar
kin."
„Maar Wouter," zei tante Koos.
„Je hebt toch zelf gewild dat ik het
vertellen zou. Ze veranderde hem eerst
in oen eend, toen tn een gans en einde*
lijk in een ezel en toen werd ik wakker.
Jammer geoeg, want ik had er nog wet
mc-er van willen zien. Den volgenden
dag heb ik hem mijn droom verteld".
„Maair Wouter," zei tante Koos weer,
„dat heb jc mij niot gezegd".
„Maar ik heb het toch gedaan en ik
verzeker je: het had succes!"
Het gezelschap wast niet wat het van
dien droom zou zeggen en keek beslui»,
teloos op de aanteeke-npa pieren.
(Slot volgt)
