Haarlem's Dagblad | 1926 | 21 juli 1926 | pagina 5

HAARLEM'S DAGBLAD

BÜITENLANDSCH OVERZICHT

FLITSEN

FEUILLETON

BOOR EIGEN KRACHT

BURGERLIJKE STAND

WOENSDAG 21 JULI 1926TWEEDE BLAD

Het nieuwe Fransche kabinet. Geen gulle ont
vangst. De Fransche pers over het ministerie.
De Belgische financiën. Het Engelscne mijn-
conflict. Benesj afgetreden.

Het Fra\nsohe kabinet. speciale volmachten, id'ie het kabiinct
Bri-anidi verrichtte, maar het blad zegt
cr bij dat ze een zuiver constitutioneel
karakter zal dragen.

L' Oeuvre" is er niet over te «pre*
ken dat 'Hemot niet met een finan*
cieel programma gekomen is. Want
dat is toch volgens het blad een -eer*
ste vereischte. De „Homme Libre"
schrijft: De bladen staan vol gioedc
raadgevingen 'die, hoe kan het anders,
■nog al met elkaar in strijd zijn. Dc
„Quot'idien" is al zeer positief in haar
oordeel en zegt -dat Herriot 'de fitoan*
oiën moet aanvatten. Want deze,
dus het 'blad, zijin d-e foeheersicbers
van het land geworden.

Zoo heeft Frankrijk dan weer een
kabinet. Of het k-abinct*Herriot ge
iu-kkige-r zal zijn dan het kabinet;
Briand? Wfie zou het kunnen zeggen?
Het eerste werk van Herriot was het
Fransche volk ite vragen, toch in elk
geval kalm te blijven. Hij, Herriot,
zou al zij.n energie aanwenden om mi-cL»
dolen te vinden, dliie Frank rijk uit de
moeilijkheden kunnen hel'pen. Dus
weeT een beroep op hot geduld van
het Fransche volk. Intusschcn wordt er
wel veol van bet geduld gevergd. Het
eene ministerie na het andere komt
en de moeilijkheden blijven. De toe»
stand verergert nog steeds en (toch is
een oplossing van de financieel e
kwestie zoo dringend noodig. Do rc>
gee>ring heeft de verklaring laten pu*-
bliceeren dat ze een xegeering van
eendracht wil zijn. Dat ze zich geheel
zal wijden a'n de verdediging van den
franc.

De wil zal zeker wel goed zijn, maar
dat was bij Briiand en Caillaux ook
het geval.

Het is geen wonder dat de bladen
het nieuwe ministerie met een zeker
pessimisme aankondigen cn bespre:
ken. Er wordt op -gewezen dat van dc
21 leden der regeering er zes tot het
Centrum behooren. Toch zijn ze niet
door het Centrum aangewezen, dat
een tegenstander is van de huidige re®
gee ring. De toestand van het kabinet
is niet zoo bijster gunstig uit politiek
oogpunt bekennen. De rechtsche radi=
oalen en de socialisten bijvoorbeeld
hebben tegenstrijdige belangen en er
as alle kans dat de oppositie zich te:
gen Herriot aaneen zal sluiten.

De „Echo de 'Paris" ds de regeering
blijkbaar al zeer ongunstig gezind en
noemt haar zelfs een uittarting van
het land. Ook beweert het blad dat
Herriot, als de regeering een votum
van vertrouwen zal hebben gekregen,
het parlement met vacantie zal zen*
iden.

De „Ere Nouvelle" zegt dat ze de
nieuwe ministers feliciteert met hun
vaderlandslievende toewijding maar
het blad laat er op volgen dat het fb
nanicieele programma nog niet bekend
is en dat het volk daar met ongeduld1
op wacht.

De „Petit Parisiien* Is min der seep*
Üisch gestemd blijkbaar en 'het blad'
meent dat Herriot, met den steun der
socialisten, op een belangrijke meer*
derheid zou kunnen rekenen.

.Volgens verschillende bladen heeft
de mieuwe minister van financiën De
jMonaie ©en voorwaarde aan de aan*
vaardig vani zijin portefeuille ver*
bomden. Die voorwaarde zou zijn dlat
aan de regeeritaig een zekere vrijheid
van handelen in financieel opzioht
Wordt verleend.

Het Journal" merkt hierbij op dat
Ideze vrijheid van handelen veel over*

De Monzie, de opvolger van Cail:
laux is een bekend figuur in de Fran:
sehe politiek. Hoewel tot de radicale
republikeinen bchooren-de, zal hij
waar dat noodig mocht zijn, nooit
aarzelen een onafhankelijk standpunt
in te nemen.

De Monzie heeft een drukke acTvo*
catenpractijk en is lid van den Senaat.
Meer dan eens is hem een gezant*
schappost aangeboden maar hij voelde
er blijkbaar niets voor om zijn tegen:
woordige functies neer te leggen.

In verschillende kabinetten was hij
onderstaats*secretaris van de koop*
vaardij en in 1925 werd 'hij minister
v-an financiën in het kabinet Herriot.
In het hetzelf.de jaar had hij ook zit*
:ing in het kabinet Briand en wel als
minister «van onderwijs. Daarna was
hij minister van Justitie en Openbare
Werken.

Waaruit we mogen concludecren
dat De Monzie een veelzijdig ontwik*
keld man is.

Herriot, de burgemeester van Lyon,
is al een heel bekende figuur.

In 1912 trad 'hij in het politieke le*
ven en hij had reeds in het oorlogs*
kabinct*Briand zitting als minister
van Arbeid, Verkeer* en Levensmid*
delen voorziening. Voorwaar geen ge*
makkelijke functie, vooral niet In die
dagen.

Na den val van Poiraoaré in Mei
1924 nam Herriot de regeering over.
De verkiezingen van die maend brach*
ten het 1-inksohe Cartel de meerder*
heid, waarvan Herriot de vertrouwens*
mam was. Milieranid werd door dezen
grooten ommekeer der volksmeenini;
genoopt, als president der Republiek
af te treden. Ieder herinnert zich nog
Herriot's nauwe samenwerking met
den Britschen Labour*premier Mac
Donald. Onder zijn regime vond ook
de Londen sche cpnferen'tie plaats,
waarop die inwerkingstelling van. het
Dawes*plan werd verzekerd. Geleide*
•lijk verzwakte Herriot's autoriteit bin*
nenslanids, niet in de laatste plaats
aldus de Telegraaf door het con*
fliict met het Vaticaan, dat hij uitlokte,
en dat de Techtsc'be partijen houvast

eenkomst vertoont met de bekende 0p hem gaf. De fi man cieel e kwestie,

Herriot, opvolger van Briand als minister-president van Frankrijk, omringd door
journalisten, die hem met vragen bestormen.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 645

ETENSTIJD

Vader wil weten waar Jan is is het
nu ook al onmogelijk dat iedereen ten*
minste op etenstijd present is

Jan komt en verklaart dat hij de draad*
iooze gedemonteerd had en het zoo niet
kon laten liggen

waarop vader ontdekt dat Mientje nu
plotseling verdwenen is

verneemt dat Mientje even naar boven.'
is om een zakdoek te halen

slaagt erin Mientje terug te krijgen en
hoort dat moeder even naar dc keuken
is om naar liet dessert te kijken

terwijl Mientje moeder gaat helpen'^
loopt Jan nog even gauw naar boven om
te zien of hij het contact wel losge*
maakt heeft

tenslotte is het gezelschap weer bijeen
en vader is juist in het midden van een
krachtige toespraak

als hij zich herinnert dat hij een kwar*
tier geleden Jan Kommer had moeten'
op bellen en verdwijnt om zijn verzuim
in te halen, v v

(Nadruk verboden")

Uit 't Duitsch.

in.

„Ze komt! Ze komt!" Met dezen
uitroep vloog Emma dc tuinkamer bin*
ncn, waarin, als naar «gewoonte, de fa*
milie I'unk, op 't kofficuur, bij elkaar
zat, nu juist niet voor 'n gezellig bij
eenzijn, daarvoor voelden noch de heer
von Funk, noch Hermine, noch Willy
iets, maar voor 'n koel, vervelend, bij
elkaar zitten, waarin alleen nog wat
leven kwam, als Emma, de dertienjari*
ge, kleine wildzang, tegenwoordig was
en door dc eene of andere wijsneuzige
opmerkingg, een berisping van haar
stiefmoeder, of van haar vader uitlokte.

De koffietafel stond voor de wijd
openstaande tuindeur, aan den eenen
kant zat. gemakkelijk achteroverge*
leund. een sigaar rookend en de courant
lezend, cc heer von Funk, aan den an*
deren. :n haar geliefden schommelstoel
een roman lezend, mevrouw Hermine
von Funk, tusschen hen in zat Willy
die, nadat ze de koffie voor haar ouders
had ingeschonken, droomerig, misschien

ook aan heelemaal niets denkend, den
tuin inkeek.

„Wie komt daar?" vroeg Willy, ter*
wijl ze haar hoofd 'n weinig ophief,
aan de, met hoogroode wangen dc ka*
mcr binnen vliegende, Emma.

„Wie? Wel natuurlijk de nieuwe gou*
vem-ante. Ik ben in den grooten kastaal*
jeboom geklommen, tot boven in den
top, van waaruit men den weg 'n uur
ver, kan overzien".

„Hoe ongemanierd, Emma!" zei me*
vrouw von Funk, terwijl ze 't boek
liet zakken, op onvriendelijken toon.
Hoe dikwijls licb ik je, die nu toch al
dertien jaar bent, verboden, om als een
ondeu'gende jongen in de boomen te
klimmen, maar ieder woord is te ver*
geefs, op dit punt".

,,'t Is daarboven zoo prachtig mooi",
antwoordde Emma, lachend. „Ik heb
daar een half uur lang, gezeten, tot ik
't rijtuig iu de verte zag. In vijf minu*
ten moeten ze hier. zijn Verbeeld u,
papa, de nieuwe juffrouw komt echter
niet in den ladderwagen, die de oude
Upsen, haar naar 't station heeft ge*
zonden, maar in een rijtuig, en ze komt
met een heer".

„Wat vertel je daar over 'n ladder*
wagen, dien Upscn gestuurd zou heb*
ben om de juffrouw af te halen?" vroeg
mevrouw von Funk.

„Nu ja, Johanv had 't rijtuig al in
orde gemaakt, toen die akelige Upsen

weerspiegeld fin de crisis van iden
franc, fnuikte zijin gezag langzaam maar
zeker. En toen hij, begin April '25, zijn
minister van financiën Ciémentel, had
laten vallen en De Monzie in dliens
plaats aangesteld, was het Herriot's
zonde, dat hij geheime inflatie pleeg*
de, die hem -in den Senaat den nek
brak.

Herriot heeft als energiek burge*
meester van Lyon wel zijn grootste
verdiensten getoond. Voor Frankrijk
was hij, wat de buitenlandsche politiek
betreft, de ,peace*maker".

Louis Loucheur, de nieuwe mi*
nister van Handel, is vóór alles tech*
nicus, 'ingenieur bij de spoorwegen.
Tijdens den oorlog was hij onder*
staatssecretaris van Munitie. Onder
Clemcnceau kreeg hij, in 1919, dc por*
tcfeuille van den Indiustrieelcn. Weder*
opbouw, vervolgens, in 1921, die voor
de Bevrijde Gebieden onder Briand.
Als zoodanig onderhandelde hij met
dr. Rathenau over het herstel'vraag*
stuk, hetgeen leidde 'tot het bekende
a c co or di van Wiesbadem over de D,uit*
sche leveringen in natura.

In 1924 werd' Loucheur minister van
Handel, «doch reeds enkele maanden
•Later kwam het kabinet, 'waarvan hij
deel uitmaakte, -ten val. Zijin „inter*
regnum" kenmerkte zich door een -bui*
tengewone activiteit in zijn functie
van Kamerllidi, vooral op financieel* en
VolkenbondsgebiedDat hiji in De*
cemlber 1925 minister van Financiën
werd, kon niemand verwonderen. In
dezelfde maand viel hem echter weer
het lot ten deel, dat alle Fransche mi*
nlisters vroeg of laat 'treft: 'hij moest
aft-reden. Thans is hij, zooais gemeld,
teruggekeerd tot Handel.

De Fransche kabinetsraad heeft giste*
ren vergaderd. De Monzie gaf een u'it*
eenzetting van den financieclen toe*
stand.

De regeeringsverklaring, welke he*
don, Woensdag, in de Kamer zal wor*
den voorgelezen, benevens de wetsont*
werpen, die onverwijld zullen worden
ingediend, werden opgesteld.

De Monzie zal in de K-amer het fi=
nancieel program van de mieuwe xe*
geering uiteenzetten.

De Belgische financiën.

De correspondent te Brussel van dc
..Times" heeft met verschillende leden
der Belgische regeering, ook met den mi*
nister*prcsidcnt, gesproken over den
jongsten maatregel, waarbij, zooals men
weet, den Koning bevoegdheden wor*
den gegeven om binnen de perken der
constitutie maatregelen te treffen tot
herstel van den financieelen toestand.
Hij zegt dat het feitelijk overbodig is de
meeningen der verschillende vooraan*
staande mannen in België weer te geven,
want allen spreken zij dezelfde taal.
Nooit sedert den oorlog, heeft er in
ccnig land grooter eensgezindheid be*
staan tusschen de voornaamste partijen
als thans in België. Hetgeen eigenlijk
neerkomt op een constitutioneele dicta*
tuur van de Kroon is bijna eenstemmig
door alie partijen in Kamer en Senaat
in het leven geroepen. Het debat er over
duurde in de Kamer slechts VA, in den
Senaat één uur. Na deze buitengewone,
vreedzame revolutie te hebben verricht,
zijn de parlementsleden, tevreden tot
October uiteen gegaan.

Tegelijkertijd zijn eenige dringende
financieele maatregelen goedgekeurd
met dezelfde eensgezindheid en zelf*
verloochening. Een nieuwe reeks van
indirecte belastingen, welke naar schat*
ting per jaar 1600 millioen francs zul*
len opleveren, werd aangenomen. Er is

kwam, en zei: „dat rijtuig heb ik noo*
dig, want ik ga naar Sarlow. Dadelijk
weer uitspannen", snauwde hij Johann
toe! Toen deze zei dat meneer 't be*
volcn had, werd Upsen woedend. „Moet
ik soms met den ladderwagen naar Sar*
low gaan? Die is voor zoo'n vrouws*
persoon goed genoeg. Gooi maar 'n
paar bossen stroo op den wagen en 'n
deken er over van de paarden; het
rijtuig blijft voor mij. Ik heb ieder
woord gehoord, ik stond er vlak bij; ik
wilde eigenlijk mee naar 't station ge*
gaan zijn, om de juffrouw af te halen".

„Dat is alweer een ongehoorde bru*
tali'teit", zei mevrouw von Funk, ver*
ontwaardigd. „Funk, wil je je dit ook
alweer laten welgevallen?"

De heer von Funk streek verlegen
over z'n reeds sterk vergrijsden baard.
„Je oordeelt te voorbarig, kindlief", ant
woordde hij; „Upsen heeft, in elk ge*
val. 'n dringende zaak in Sarlow".

„Dan kon hij met den ladderwagen
gaan. Om dc toekomstige opvoedster
van onze dochters, een dergelijke voer*
werk aan te bieden, is een ongehoorde
heleedigir.g. De onbeschaamdheid van
dien man, wordt dagelijks onverdra*
gelijker. Ik begrijp niet hoe je ze dul*
den kunt. Men weet waarlijk niet meer
nf jij dc heer en meester hier in huis
bent, ot Upsen".

„Je bent werkelijk te hard, kindlief:
Upsen is 'n oud, trouw dienaar die wel

een amortisatiekas opgericht met het
uitsluitend doel vöor schuldaflossing
welke onafhankelijk van de regeering
opereert en waarin alle opbrengsten de*
zer belastingen zullen worden gestort.
Verder heeft de Staat, naar men weet,
zijn geheel bezit aan spoorwegen, ter
waarde van elf milliard, aan de nieuw
opgerichte maatschappij, dc Socicté Na*
tionale des Chcmins de Fer, overgedra*
gen. Ten slotte is er een financieele
raad opgericht, onder voorzitterschap
van oud*minister Theunis, waarin alle
leidende financieele en industricele auto*
rïteiten zitting hebben, welke de re*
geering van raad zal dienen.

Hoe lang deze eensgezindheid en ijver
zullen duren, is onmogelijk te zeggen,
meent de „Timcs"*correspondent. Doch
een der ministers zeide tot hem: „Juist
de dingen, waarin Frankrijk heeft ge*
faald, geven België thans zijn kracht.
De Fransche crisis zal den gezonden toe*
stand bij ons sterker belichten.

Het Engelsche mijnconflict.

Maandagmiddag ontving Baldwin de
deputatie van leiders der kerkgenoot*
schappen, die hem het reeds medege*
deelde voorstel deden, dat zou moeten
leiden tot een verlenging van het sub*
sidie tot een maximum van vier maan*
den, en daarna den vrede in het mijn*
bedrijf in het vooruitzicht stelde.

Baldwin antwoordde hierop, en ver*
klaarde, ofschoon het officieele commu*
niqué daarvan niet spreekt, dat hij in
geen geval iets terug neemt van het
standpunt, dat hij in zijn brief aan den
bisschop van Lichfield heeft uiteengezet.
Er kan geen kwestie van zijn, dat het
regeeringssubsidie voor vier maanden
wordt verlengd.

De minister van Arbeid maakte ver*
volgens duidelijk, dat, wanneer dc mijn*
werkers onderhandelinen wenschen, zij
die slechts kunnen openen, wanneer zij
het rapport der kolencommissie in zijn
geheel aanvaarden. Een subsidie gedu*
rende vier maanden, gevolgd door arbi*
trage, biedt geen zekerheid, aldus de
minister, dat het daarna met die vier
maanden afgeloopen zal zijn.

Een leening voor de steenkoolindus*
trie, welke door de regeering gegaran*
deerd zou moeten worden, is slechts een
subsidie in een anderen vorm. Indien
de mijnwerkers het subsidie niet noodig
achten, is het een zaak van rechtstreek*
sche onderhandelingen tusschen hen en
de mijneigenaars.

Op den voorgrond werd gesteld, dat
de regeering alle aanbevelingen van het
rapport der kolencommissie. waarbij de
staat betrokken is, aanvaardt, behou*
dens twee, namelijk dc nationalisatie der
royalties en de instelling van gemeente*
lïjkc verkoopsagentschappen.

op eenige toegevendheid aanspraak kan
maken voor eenige kleine gebreken.
Zijn geschiktheid als Opzichter...."

„Buit hij uit in z'n eigen voordeel.
Hij bedriegt cn besteelt je; je weet dit
en duldt 't toch. Hij speelt den meester
hier in Dahlwltz. Zelfs Willy en Emma
behandelt hij met ongelooflijke bruta*
li'teit".

De boetpredikatie werd onderbroken
de deur van de kamer ging open, en
daarin verscheen Wolfgang, die een
eenvoudig, maar zeer elegant gekleede
jonge dame, aan z'n arm binnenleidde.

Mevrouw von Funk sprong verbaasd
op uit haar schommelstoel. De nieuwe
gouvernante aan den arm van Wolf*
gang, die haar als 'n cavalier binnen*
leidde! Met een snellen blik monsterde
Hermine de jonge dame. Wat 'n ele*
gante, ccdistingeerde verschijning! Dat
was geen gewone gouvernante, niet een
van die deemoedige onderwijzeressen,
die 't als 'n gunst betrachten als ze met
neerbuigende vriendelijkheid door de
familie worden opgenomen. En wat
was ze mooi! Herroiné wist hoe mooi
zij' was, maar bij deze schoonheid viel
de hare in 't niet, dit dacht ze, met 'n
bitter jaloersch gevoel. bij zichzelf,
maar zc mocht dit pijnlijk gevoel van
smartelijke jaloerschhcid niet laten
merken. Er kwam een vriendelijk, al*
lerinnemendst lachje op haar lippen
toen ze op Wolfgang en de jonge dame

Het eerste punt biedt geen oplossing
van onmiddellijk practisch belang, ter*
wijl het tweede behandeld moet worden
door de commissie voor de verkoops*
agentschappen, die in het leven moet
worden geroepen, alvorens de regeering
op dit punt 'n definitieve beslissing kan
nemen.

Dc regeering was van oordeel, dat,
indien elk der partijen zoover zou zijn
gegaan als zij zelf, een overeenkomst na*
derbij mocht worden geacht. Verdere
onderhandelingen zullen plaats hebben
tusschen de vertegenwoordigers der
Kerken en de afgevaardigden der Mijn*
Federatie,

Benesj treedt af.

De TsjechosSlowaaksche minister
van buitenlandsche Zaken dr. Benesj
heeft den voorzitter van de nationaal*
soc. partij, waartoe hij behoort, geschre*
ven, dat hij afstand doet van zijn man*
da at.

Deze houding van Benesj is, zegt het
Hbld., een van de gevolgen van het uit*
eenvallen van de regceringscoalitie bij
de stemming onlangs over de verhoo*
ging der agrarische rechten, toen de
partij*indeeling naar nationaliteiten
plaats maakte voor een sociale partij*
groepeering n.l. burgclijken van diverse
nationaliteit tegen links, terwijl links
het zakenministeric den strijd aankon*
digdc. In dit ministerie zat, feitelijk
als vakminister, Benesj, de T.*S. minis*
ter van Buitenlandsche Zaken, die eigen*
lijk meer zich beweegt in de hoogere
internationale, speciaal de Volkenbonds*
politiek en daartoe veelal in het bui*
tenland vertoeft, dan zich bemoeit met
de T.*S. politiek zelf in het parlement
voert dan ook zijn onderminister bijna
steeds het woord. Diezelfde Benesj ech*
ter was ook nog lid van de nat.*soc. par*
tij, die nu de regeering ging aanvallen.
Een scheeve positie dus, welke ertoe
leidde, dat de partij een aftreden door
hem als minister eischte.

Dit geschiedde juist in do dagen, dat
Benesj zijn land vertegenwoordigde op 1
dc bijeenkomst van de kleine Entente,
zoodat hij zijn partij schreef de zaak
dadelijk na zijn terugkeer te Praag te
zullen behandelen. De president van de
republiek die Benesj als minister van
Buitenlandsche Zaken onmisbaar acht
wendde zijn invloed aan bij de partij om
haar eisch in tc trekken. Deze liet daar*
op Benesj, die zijn mandaat reeds ter
beschikking had gesteld, geheel vrij in
zijn beslissing.

Het slot van de geschiedenis is thans,
dat Benesj zijn mandaat neerlegt, ge*
woon lid van de partij blijft en "tevens
als vakminister aanblijft.

afkwam.

„Wat 'n verrassing!" riep ze uit, ter*
wij ze Wolfgang haar kleine hand toe*
stak, „jij. beste Wolfgang brengt ons
het nieuw huisgenootje in ons huis
binn.cn!"

„Juffrouw Muller", zei Wolfgang,
heeft me de eer bewezen, om een plaats
in mijn rijtuig, cn mijn gezelschap aan
te nemen, ter-wille van haar voogd, mijn
oom Frühberg, die z'n pupil voor dc
reis naar Dahlwitz uitdrukkelijk onder
mijn hoede heeft gesteld. Daarop
grondde zich mijn recht om niet toe
te laten, dat juffrouw Miillcr in den lad*
derwagen plaats nam, dien Upsen naar
't station had' gestuurd om de dame af
te halen, natuurlijk zonder uw voor*
kennis".

„Ik ben cr even verontwaardigd over,
als jij 'r maar kunt zijn", antwoordde
Hermine vlug, „ik heb zooeven pas
deze nieuwe onbeschaamdheid van
Upsen, door Emma vernomen; noch
Funk, noch ik wisten er iets van af.
M'n beste juffrouw, vergeef ons wat
zonder onze voorkennis gebeurd is.
En nu wensch ik u van harte welkom".

Zij trok, bij deze woorden, Clara,
wie ze haar hand ter begroeting had
toegestoken, tot zich. cn omhelsde haar
zoo liefdevol, als zc slechts 'n dierbare
vriendin omhelsd zou hebben, daarvoor
werd ze beloond door een vriendelijken
glimlach van Wolfgang, die over zijn,

VERSPREID NIEUWS
DE VOLKENBOND.

AMERIKA EN HET
PERMANENTE HOF.

In Februari IJ. vroeg de -regeering
der Vereeni-gde Staten aan de rogee*
ringem van 42 landen, of zij. de rescr*
vcs aanvaardden, welke de Senaat der
Vereenigde Staten verbonden had aan
zijn goedkeuring voor Amerika's toe*
treding tot h-et Permanent Hof van
Internationale Justitie. Thans wordt
medegedeeld, dat slechts -drie landen,
namelijk Cuba, Griekenland en Libe*
ria de reserves hebben aanvaard, ine*
gentie-n landen iheb/ben slechts tformce*
Ie o ntvangsitbevies tij gingen gezonden,
zes regeerinigen verklaarden, dat zij
zich haar beslissingen) voorbehouden
tot aia de conferentie van Genève, ter*
wijl veertien landen, waaronder Enge*
land, Japan, Italië, België en -nog vera
scheidene ander Europeescho landen
in het geheel geen antwoord hebben
ge zon1 den.

Volgens de „Associated! Press" is
men op het ministerie van Bul tenland*
sche Zaken eveuwel iniet verontrust.
Men gelooft, dat Amerika's afwijzing
van de uitnoodiging van den Volken*
bond tot -de Septem!ber*oonferentio
niet de eindbeslissing van de betref*
fende regeermgen zal beïnvloeden en
dat spoedig na afloop der bijeen*
komst de verschillende landen hun
instemming met Amerika's toetreding
zullen betuigen.

HAARLEMMERMEER

Bevallen: J. L. Baardmanvan Dijk,
zoon: W. K. OfteWcijers z. G. Bood*
van Lubek dochter; A. de VriesGroc*
newoud zoon. W. de Vormervan den
Ochtend dochter. G. HolEijk, doch*
ter; M. Huurman*van derVoort. doch*
ter; T. M. MarkusLeenhouts dochter-
M. A. G.ranneraanSchreuder dochter.
N. van SaasePersoon zoon. H. M.
DalcmansKamp dochter. W. Bart
van Bladeren dochter. C. Borsjevan
den Haak zoon.

Overleden: Kornelis Koster, S7 j.»
wedr. van E. Kamerling- Cornelia Ma*
ria Straathof, 36 j., gehuwd met A.
C. Suidgeest.

tot nu toe, heel somber gezicht vloog.

Als Hermine beminnelijk wilde zijn,
was ze 't, en nu wilde ze liet. Wolfgang
had zich, kort geleden, toen de laatste
gouvernante, na nauwelijks drie maan*
den daar geweest te zijn, Dahlwitz weer
verliet, ongunstig uitgelaten over de
voortdurende verwisseling der opvoed*
sters in den huize Funk. Als onder dc
yele gouvernantes, die in de laatste
jaren iedere drie maanden waren ver*
wisseld, er niet een was geweest, die 't
langer had uitgehouden, moest dc schuld
zeker wel liggen aan de behandeling,
die de jonge dames hadden ondervon*
den. Ieder woord van Wolfgang had
voor Hermine een diepe beteckcnis.
Reeds destijds had ze zich voorgeno*
men, voor de volgende gouvernante
heel vriendelijk en in 't geheel niet
trotsch te zijn, toen nu echter Wolfgang
Clara Muller voorstelde als pupil "van
zn oom Frühberg, die haar onder zijn
hoede bad gesteld, meende zc niet bc*
minnelijk genoeg te kunnen zijn. Heel
gemakkelijk viel 't haar niet om zich
daartoe te dwingen; ze voelde een hei*
meliiken afkeer tegen dit mooie mcis*
je. dat Wolfgang zoo onder z'n bijzon*
dere bescherming nam, maar zc wist
zich te beheerschcn.

(Wordt vervolgd).