HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSE
BRIEVEN UIT ENGELAND.
BINNENLAND
FEUILLETON
DOOR EIGEN KRACHT
VRIJDAG „G AUG. 19?.S
DERDE BLAD
(Van onzen correspondent).
KOMKOMMERTIJD TE LONDEN.
Londen, 4 Augustus.
De groote exodus uit Londen is verle* keer links en rechts langs de vluebtheu*
den week begonnen: Londen loopt leeg. veis in cén richting gaat. Daar moet
heet dat in de kranten. Londen stroomt'
naar dc kust af, alle badplaatsen aan
de Oostkust en aan dc Zuidkust zijn
stampvol van Londcnaars, in Brighton
slapen honderden, die geen onderkomen
konden vinden op liet strand.. Londen
loopt leeg, jawel, maar ik zeg u dat wij
achterblijvers daar weinig van bcmer*
ken. dat dc Tube cn dc Metropolitan,
dat dc trams en vooral dc bussen voller
men nu maar weer op verdacht zijn.
Keek men s roeger, vóór de vluchthcu»
vel was bereikt, naar rechts cn daarna
zorgvuldig naar links, als men dat thans
in een „ccn-richtings--straat" doet, loopt
men ernstig gevaar in den rug gereden
tc worden als men van de vluchtheuvel
naar de overzijde tracht tc komen.
Vcrnuftelingen hebben daarop bedacht,
ook op die wegen waarschuwingen te
O or ai li- UU5M.ll aaiovuumug
dat ondanks de hitte laten schilderen: „Kijkt rechts".
zijn dan ooit en
de winkelstraten precies denzelfden aan
blik aan den oppcrvlakkigen beschouwer
opleveren als in welke andere maand
ook.
Toch is cr verschil, het publick dat cc
straten bevolkt is anders, van ccn ander
tvpe, van andere opvatting over dc
waarde van tijd, bijvoorbeeld, als wij
zijn cn van andere gedachten over wat
belangrijk is of niet. Wij denken cr niet
san tc slenteren door Oxford Street of
door Regent Street. Wij staan niet in
een soort extase tc kijken naar de ver*
keersregeling op Piccadilly Circus, waar
thans in werkelijkheid 'n poging wordt
gedaan om de verkcersstroomen tc laten
cirkelen en daardoor dc vroeger zoo
tijdroovendc stremmingen, nu in de
richting Noord*Zuid, dan in die van
Oost naar West te ondervangen.
Dat cirkelen op de groote kru'spun*
ten, het eerst beproefd op Trafalgar
Square, daarna op Hvdc Park Corner,
weer later op het kruispunt van Oxford
Street en Tottenham Court Road heeit
stellig verbetering gebracht in den lang*
zamerhand onhoudbaar geworden toc=
stand, waarover ik vroeger wel heb
geschreven. En het heeft dc straten ver*
rïjkt met een groot aantal mooie witte
lijnen en opschriften, die ten gerieve
van wagenbestuurders niet in de hoog*
tc aan palen zijn bevestigd maar in
letters van een meter lang dwars over
den weg zijn geschilderd. F.nkcle korte
woorden maar: „TURN LEL T (Alleen
naar links afslaan), cn wee dc bestuur*
der. die dat' kort bevel niet opvolgt cn
rechtuit rijdt of naar rechts zou dur*
ven gaan als van ouds!
Het is werkelijk verbazend, in hoe
korten tijd de menschen zich aan dien
nieuwen toestand hebben aangepast,
hoe geregeld alles gaat en hoe weinig
gemopper men hoort van automobilisten
dat zij nu bijvoorbeeld geheel Trafalgar
Square moeten omrijden om van White*
hall in het Strand te komen, iets wat
vioeger enkele seconden nam cn nu
ettelijke minuten, maar men ziet wel in,
dat de regeling ten slotte aan iedereen
ten goede komt en dat, als zij eenmaal
voor alle kruispunten is ingevoerd, dc
vcrkecrscrisis weder voor ccnige jaren
is bezworen.
Intusschen krijgen we op Piccadilly
circus wel ccn nieuwtje, n.l. elcctrische
lichtseinen voor het verkeer, zooals
tnen die in New York heeft cn welke
zelfs bij dag voldoende licht uitstralen,
als „Stop", nu voor den eenen, dan voor
den anderen verkeersstroom oprijzend,
zoodat een enkele seinwachtcr*politie;
agent op ccn kruispunt de regeling in
handen houdt. Wc moeten afwachten
hoe dat zal werken. Hij krijgt een hcei
wat moeilijker baantje dan de wissel'
wachter op zelfs dc drukste kruispun*
ten van treinen, want het Straatvcr*
keer van Londen gaat onafgebroken'
voort van de vroege uren van den dag
tot lang na middernacht en langer dan
een paar uur achtereen zal geen man
dat voortdurend opletten en wisselen
kunnen blijven doen.
Na de voertuigen komen dc voet*
gangers aan de beurt, want daar mag
werkelijk ook wel wat aan gedaan wor*
den. Niet in de vacantic*maanden alleen,
als boeren en buitenlui, kolonisten en
vreemdelingen het „lecggeloopcnLon*
den voller maken dan ooit. maar ook
in gewone tijden, wandelen voetgangers
in dc groote straten van City cn West
end haast voortdurend in gedrang.
En het aantal ongelukken door aanrij
dingen en overrijdingen is in den laat*
sten tijd schrikharcnd toegenomen. Nu
ja, zal men zeggen, Londen is een wc*
reldstad, een millioencnstad. cn daar is
dus vanzelf dc drukte zoodanig, dat
ongelukken er lichter voorkomen dan el=
ders, maar toch is dat niet hcclcmaal
waar. Er zijn steden in Nederland waar
ik mij bij het oversteken van dc straat
veel onveiliger voel dan in het drukke
Londen. Wij leeren hier geduld oefenen,
alleen daar over tc steken waar vlucht*
heuvels zijn en alleen dan wanneer het
heelemaal veilig is, zelfs als men haast
heeft.
Maar door de nieuwe verkeersregeling
zijn enkele straten of gedeelten van stra*
ten, als b.v. het gehecle Westelijke deel
van het Strand „onc waystreets" gewor*
den, d.i. straten waar het rollend ver*
huwingen die dan niet overdwars
maar evenwijdig met de trottoirs moe*
ten worden aangebracht. Zoo wordt
straalbodem langzamerhand een in*
tcressantc letters* cn lijnenpuzzle, waar
wc ook weer aan moeten wennen.
Enfin, liet wordt allemaal voor ons
bestwil gedaan en het geeft aan de
•childers van den Londenschen ge*
mcentedienst aardig werk. Die mooie
witte lijnen, wier aantal zich dagelijks
ermenigvuldigt. moeten frisch genou*
den worden, willen zij dienstbaar blij*
ven cn dat zegt wat in het roetige Lon*
den!
Voor automobilisten zijn op nauwe
wegen de witte lijnen, die aangeven dat
wagens niet verder naar rechts mogen
gaan. dan die lijnen aangeven, een
prachtige hulp en gerustheid. Men zier
ze r.u al in verschillende dorpen rond
Londen, in lal van bochten, waar men
van^ den andeien kant niets kan zien
aankomen, cn dat alles helpt voor ge*
rcgeld en veilig vcrkeei»
Maandag was „Bank Holiday*", een
algemecnc vacantiedag voor arm en
rijk, cn daar het prachtig weer was toog
heel Londen naar zee "of naar het land
of naar dc rivier. In den volksmond
hec£ die dag „St. Luhbocks=day",
ecre van wijlen Lord Avebury, vroeger
ohn Lubbock, aan wiens hardnek*
kigc pogingen, het volk dien verplich*
ten vacantiedag in den langen rek van
Pinksteren tot Kerstmis dankt. Toen
trok heel het East End naar verder
wcggelegen kustplaatsen. Dc „uitgaan*
dc wereld" is inmiddels al de provincie
in of besluit het Season op het eiland
Wight, waar tc Cowes de jaarlijksche
zeilwedstrijden worden gehouden en
Koning George op zijn eigen jacht Brit*
tania.de schooten viert, als het mee*
dingt voor de Cowes Cup.
XYX.
DE VERGETEN MELKPAN.
Woensdagnamiddag had de werkster
van den scheikundige B. aan den Ha*
ringvliet te Rotterdam een pan melk
op een electrisch stel geplaatst om te
koken. Kort daarna verliet zij de wo*
ning. Eerst des avonds vrij laat, schoot
haar de melk weer te binnen en geheel
ontdaan is zij toen bij de politie haar
nalatigheid gaan opbiechten. Op het
poLt:e**bureau gaf men haar den raad,
dc uadingsbrigade te alarmeeren. Die
trok cr terstond op uit. maar vond de
woning verlaten en gesloten. De buren
in een belendend pand werden uit bed
gebeld en door dit huis klom het per*
sonecl van de brigade naar het dak.
Van dit dak naar het dak van den
scheikundige was geen moeilijke klau*
terpartij. Ten slotte kwamen de man*
schappen op den zolder van het be*
dreigde pand. De zoldcrdeur bleek even
wel gesloten te zijn. Een paneel werd
uitgezaagd en door dc aldus ontstane
opéni"g konden de manschappen in het
huis afdaler. In de keuken vonden zij
de mclknan, die geheel leeg gekookt
was. Nadat de stekker uit het stopcon*
tact getrokken Was. kon de reddings*
brigade weer inrukken.
DORSTIGE BOERTJES.
Een 20*tal boerenzoons uit het Lage
Land te Warmond, vermoedelijk allen
even dorstig, waren te weten gekomen,
dat op het terrein van de sociëteit „de
Kaag" enkele vaten bier onbeheerd
waren opgeslagen. Zij zagen er, gezien
het dorstige weer, geen bezwaar in hun
dorst met bier in plaats van water te
lesschen cn spoedig was het vat bier
verdwenen. De eigenaar kwam er cch*
ter achter, dat hij op zoo gemakkelijke
wijze van het biertje was bevrijd en
hij nam de politie in den arm. Deze
wist de boerenzoons te bewegen het
„genomen gelag" te betalen en zoo
werd deze zaak in der minne geschikt.
Een tegenvaller is het voor de dorstige
boertjes zeker wel geweest.
ONBESCHAAMDE
WREEDHEID.
Het Vaderland schrijft over een af*
sehuwelijk voorval dat tc Den Haag j
plaats had het volgende:
Een poes had weer kleintjes gekre*
gen cn daarom moest ze weg. En dus
nam de verstoorde eigenaar moeder cn
kinderen mee naar het Verversohings*
kanaal. Moederpoes kreeg een paar
stccnen aan een touw om den hals en
werd in het water geplonst. Maar de
stccnen waren niet zwaar genoeg. Het
arme dier bleef spartelende drijven.
Een zwaarder steen werd opgezocht en
boven op het dier gesmeten, dat toen
eindelijk uit zijn lijden verlost was.
Jongens, die in vacantie*vrijheid langs
het Kanaal zwierven, hadden met af*
schuw de marteling aangezien. Ze
durfden dien grooten man niet aan.
Dc beul stond in het plantsoen. Toen
eer man van de Reiniging aankwam,
werd hij bevreesd cn vluchtte. Vier
blinde jonge poesjes bleven op het
gras hulpeloos liggen.
Dc jongens namen dc diertjes mee
en in vier huizen op de Groothertogin*
nclaan wordt nu met spcelgoedzuig»
fleschjes beproefd dc diertjes in het lc*
ven tc houden. Dc jongens willen cr
geen afstand meer van doen.
De man meent dat hij dat zaakje
maar weer eens netjes heeft opgeknapt.
Maar hij vergist zich. Hij is wreed en
laf geweest.
DRAMA OP DEN INDISCHEN
OCEAAN.
Het s.s. „Arcndskcrk" van de Ver.
N'ed. Scheepvaartsmaatschappij voer op
19 Juni jl. in den Indisohen Oceaan.
Aan boord waren twee Chineezen l
K. en L. T. T., die ruzie kregen. K. mis*
handelde daatbij T. met een bijl met
het gevolg dat deze eenige dagen later
m Let ziekenhuis te Perim. waarheen
men hem ten spoedigste had overge*
bracht kwam te sterven. K. werd in
arrest gesteld en te Port Said aan de
politie overgeleverd. Daar de misdaad
op ccn Hollandsch schip was geschied,
werd hij per s.s. „Mandiocn" van den
Rotterdamschen Lloyd naar Holland
gebracht, waar hij Woensdag door de
rivierpolitie is overgenomen. Hij is
thans naar het Huis van Bewaring
Rotterdam gebracht en zal zich hetzij
te Rotterdam, hetzij te Den Haag, waar
de maatschappij, in welker dienst hij
was, haar hoofdkantoor heeft, terecht
moeten staan.
WREED SPEL VAN DEN
WEZEL.
Wie wil opletten kan tegenwoordig
ui de Gaasteriandsche bosschen, schrijft
men uit Warns aan dc Leeuw. Ct. het
interessant wrtcde spel van den wezel
observeeren.
Het lilliput*d:ertje laat zich zien aan
den haas, die als prooi uitgekozen is
meestal is dit een minderwaardig
voorwerp. Dan begint het spel. De haas
maakt bcenen cn gaat cr van door of
de dood hem op de hielen zat Inder*
daad is dit zoo. De haas „verwaait
geeft lucht af en de wezel trip*trapt op
dit spoor. Dan slaat de haas een haax,
maakt een rechten hoek wil ik zeggen.
Juist de bedoeling van het wezeltje,
dat nu de schuine zijde van den drie*
h«,ek trekt er. zich daardoor weer laat
zien aan den haas. Deze methode repe*
teert een paar malen en dan beschrijft
de haas een zigzag*lijn. Het begin van
de overwinning van den wezel. Merk*
baar, vertraagt de haas en nu zet de
wezel er alles bij. Alles het is de
voorbereiding van den doodensprong
den sprong op den nek van den
haas.
Die sprong mist niet. omdat zij in*
tuitief op het juiste oogenblik geschiedt
Het wezeltje ruitert nu; het bijt zich
vast in den hazennek vergroeit. Dan
vangt de doodenrit van den haas aan.
Een^woeste rit, geweldig dierendrama.
Het einde is de plotse verdwijning
van den belager, die bloed*verzadigd,
rust begeert^
Hel cadaver van den haas is voor
den vinder, meest een roovcr. soms een
mensch. sneurder. in het dichte stru*
weel van Elfbergen of de Schouw..
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No 659
ALS BABY NIET DRINKEN WIL
Daar komt moeder zoowaar met I ze vragen nooit of hij trek heeft,
zijn flesch, hij voelt zich net of stoppen dc speen maar in zijn
hij vijf minuten geleden nog gc* I mond cn verwachten dat hij zijn
geten heeft I plicht zal doen
dc beste plaats voor die flesch is
op den grond
moeder heeft 'm weer in zijn
mond gestoken. Misschien als hij
net doet of hij drinkt, laat zij hem
verder met rust
hij is meer dan beu van melk
wat zouden zij zelf wel zeggen
als ze nooit iets anders kregen
dan melk*melk*mclk
die flesch is tenminste nog ergens
goed voor jc kunt cr mee voet*
ballen
hier komt moeder om te zien nu roept ze naar vader dat baby
hoeveel hij al op heeft ha ha I ziek moet zijn, hij drinkt niet cn
nog geen druppel I zouden zc den dokter er niet cens
I bij halen
nou, als ze het zoo ernstig op»
neemt, wil hij haar niet teleur*
j stellen. En bovendien heeft hij nu
j wel wat honger gekregen.
(Nadruk verboden!
DE REIZENDE MINISTER.
Dc minister van Binnenlandsche Za*
ken en Landbouw Mr. J. B. Kan
bracht Donderdag, vergezeld van de le»
den der Tweede Kamer, de heeren
van Voorst tot Voorst en Engels een
bezoek aan verschillende plaatsen in
Drente.
LIEFHEBBEND ECHTGE*
NOOT.
Tc Rotterdam heeft een 38*jarigc
caféhouder bij een echtelijken twist zijn
vrouw eerst met een stuk hout gesla»
gen cn daarna met een bijl bedreigd.
De man is aangehouden en opgesloten.
DE ORGANSATIE VAN
DEN EUROPEESCHEN
RADIO-OMROEP.
ALLE EUROPEESCHE OMROEP.
STATIONS KRIJGEN ANDERE
GOLFLENGTEN.
Anderhalf jaar geleden werd op ini*
tiatief van de British Broadcasting
Company, kortweg B. B. C. genaamd,
een internationaal omroepburcau ge*
sticht.
Het „Office International de Radio*
phonie" had tot eerste taak een inter*
nationale regeling voor te bereiden wat
golflengten aangaat. In het gebouw van
van Volkerenbond in Genève werd
kantoor gekozen, waar Mr. Burrows, de
programma*directeur van de B. B. C.,
als secretarisgeneraal permanent zijn
functie uitoefent. Uit de vertegenwoor*
digexs van de bij den bond aangesloten
landen kwam de „Raad" voort, die te
beslissen heeft over de voorstellen van
de verschillende „Comités".
De radio*omroep in geheel Europa
breidt zich in steeds sneller tempo uit,
en bijna iedere week worden er nieuwe
otfïToep*tations geopend, dié* naast
de reeds bestaande stations een
plaatsje in den wereld*ether noodig
hebben. Hoe meer stations, hoe groo*
ter de kans op wederzijdsche storing.
Ieder land bouwt nieuwe zenders en
krijgt van haar eigen regeering daar*
voor een bepaalde golflengte tocgewe*
zen. Toen cr nog weinig stations waren
en men bepaald „zoeken" moest om
een station ging zulks zeer eenvoudig
doch nu er reeds c.a. 185 omroepsta*
tions iederen avond in Europa concer*
ten uitzenden, vergroot if der nieuw
station de chaos.
Vooral op de z.g. korte*golf
schen 200 en 600 M. is het ondoenlijk
om alle „hoorbare" stations ook wer*
kelijk hoorbaar te maken. Op één stand
van het toestel worden 2 of meer con*
certen door elkaar gehoord, zoodat de
korte*golf bij de luisteraars in dis*cre*
diet is gekomen. Als men rekent dat er
gemiddeld 50 nieuwe stations per jaar
bijkomen, ongeacht de telegrafiezen*
ders, zou het al heel spoedig zoo ver
komen dat luisteren onmogelijk is. Een
dergelijke toestand bestond reeds in
Amerika en om dit voor Europa bij*
tijds tc voorkomen is het Internationa*
le omroep bureau opgericht, waardoor
samenwerking tusschen de verschil*
de landen ontstaat.
Daar komen alle klachten, wenken en
gegevens binnen betreffende den radio*
omroep van geheel Europa. Het was
dus zeer juist gezien om de golflengte*
kwestie internationaal te regelen. Ver*
schillende internationale en nationale
zendproeven zijn gehouden om te on*
derzocken welke statons elkander sto*
ren en de verkregen gegevens zijn ver
werkt door het technische „Comité" in
Genève, dat een algeheele reorganisa*
tie of eigenlijk organisatie van den
Europeeschen Omroep voorstelt.
De voorzitter van het „Comité", de
heer Braillard van de Société Radio»
Belgique, heeft er het mes diep ingezet
en een golflengte*schema opgesteld
voor alle bestaande Europeesche om*
roepstations in Europa. Onderlinge sto*
ring kan worden voorkomen door al
deze stations een verschillende golf*
engte te geven, doch als men voldoen*
de afstand laat tusschen de te gebrui*
ken golflengten, d.w.z. dat tusschen
twee golflengten een verschil is van
10.000 trillingen per seconde (1 Kilo*
Cycle), is de in het golflengtegebied
van 200—^600 M. slechts plaats voor 99
stations. Deze 99 verschillende golfleng
ten moeten verdeeld worden ondi. Je
200 bestaande stations (of die binnen*
kort zullen bestaan). Vanzelf sprakend
zouden diverse stations toch dezelfde
golflengte moeten gebruiken en de sto*
ring niet opgeheven worden.
De oplossing heeft men gevonden
door de 99 beschikbare golflengten te
verdeelen in 83 „Eigen" en 16 „Ge*
mcenschappclijke" golflengten. Een
„Eigen" golflengte wordt slechts aan
een station toegewezen en een „Ge*
mcenschappclijke" golflengte aan meer
dcre stations. De krachtige stations,
die dus het verst hoorbaar zijn cji de
meeste storing geven, krijgen een
„Eigen" golflengte; de zwakkere een
golflengte met andere stations tc za*
men.
Voor Nederland zijn cr twee „Eigen"
golflengten gereserveerd, nl. 232.6 M
en 256.4 M. Verder kreeg het te zamen
met 6 andere zwakke stations, die ver
an elkander verwijderd liggen, ccn ge*
mcenschappclijke golflengte van 566 M.
toegewezen. Deze is voor het station
(de kerk) in Bloemendaal, dat dus haar
golflengte van 350 M. moet afstaan. Na
genoeg alle stations in Europa zullen
met ingang van half September een an*
dere golflengte gebruiken, vastgesteld
door het bureau in Genève.
Als alle stations zich aan hun golf*
lengte houden zal het op de korte*golf
voor de luisteraars belangrijk verbe*
terd zijn. De krachtige stations komen
dan duidelijk en zonder belangrijke sto
ring door.
.De internationale samenwerking op
radiogebied zal den omroep zeer ten
goede komen; dit eerste resultaat geeft
ons veel hoop voor dc toekomst.
HET GRENSVERKEER.
Men schrijft aan de „N. R. Ct.":
Naar ons van bevoegde zijde wordt
medegedeeld hebben de Duitsche auto*
riteiten een overgangsmaatregel ge*
troffen in zake het verbod om zonder
geldig buitcnlandsch paspoort de Ne*
derlandschDuitsche grens te over»
schrijden. Zij hebben nl. bepaald, dat
Nederlanders tot 15 Aug. a.s. in de
grensstrook tusschen Nijmegen en Kleef
nog zullen worden toegelaten, indien
zij in het bezit zijn van een bewijs van
Nederlandschap Van 15 Aug. af zal,
.behalve van grensbewoners, van ieder*
ccn op Duitsch grondgebied een gcldi*
ge buitenlandsche pas worden geëischt.
DE PUT-KEETBAAS.
Zijn macht kwijt.
Uit Wieringcn wordt aan de Tel.
gemeld:
Ontvingen voorheen de arbeiders bij
dc Zuiderzeewerken, hun loon van den
put*keetbaas, welke daarvan het kost*
geld en andere in de keet noodgedwon*
gen gemaakte verteringen afhield,
thans ontvangen zij het van den aan*
nemer zelf, zoodat de arbeiders nu
hun kostgeld enz. zelf aan den keet*
baas betalen.
Hiermee hoopt men een einde te
hebben gemaakt aan de opgedrongen
winkelnering als 't gebruik van bier^
sigaren, sigaretten enz.
BELANGRIJK WERK TE
UTRECHT.
Het persbureau Vaz Dias meldt ons
uit Utrecht:
In de Donderdagmiddag gehouden
zitting van den Utrcchtschen gemeen*
teraai is z.h.s. goedgekeurd de voor*
dracht van B. en W. inzake inrichting
van de nieuwe veemarkt* en groenten*
en vruchtenveiling, waarop door B. en
W. verschillende bezuinigingen waren
aangebracht. Het College werd een ere»
die gegeven van 2.016.543 voor de
uitvoering van de verschillende werken.
HET CONFLICT TE VALKENS»
WAARD.
De R.*K. Tabaksbewerkersbond heeft
den rijksbemiddclaar, mr prof. M. Aal»
berse, doen weten, dat hij in beginsel
niet bereid is om in het conflict bij de
firma Gyruth te Valkenswaard arbitra*
ge te aanvaarden, wijl de punten, waar*
over het gaat, alle in het geldende C.C.
geregeld zija.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 63 Cents per regel.
Uit 't Duitsch.
45)
Zij kon 't niet over zich verkrij*
gen om hem etn hand te geven en deed
alsof ze zijn, haar toegestoken hand
niet zag. Met een lichte buiging naar
zijn kant, antwoordde zij, op z n zal*
venden wensch, met een eenvoudig „ge*
zegende maaltijd!" Dan ging ze, na ook
een lichte buigirg voor meneer von
Funk gemaakt te hebben, naar Willy
en Emma. beiden de hand gevend, cn
Emma's kus beantwoordend. Zij be*
merkte niet dat Upsen haar met 'n
boozen blik aanstaarde, toen hij zijn
hand smadelijk afgewezen zag.
„U voeit u vandaag misschien te
vermoeid na de reis, dan dat u lust
zoudt hebben om nog een uurtje met
me te babbelen", zei mevrouw von
Funk, vriendelijk.
„O neen, ik voel me in 't geheel niet
vermoeid".
„Dat zegt u maar uit vriendelijkheid,
maar die wil ik niet misbruiken. Van*
daag moet >i tijdig naar bed gaan. en
goed uitrusten, om morgen krachtig uw
nieuw leven tc kunnen beginnen. Goc*
den nacht beste juffrouw Müller".
Clara was afgedankt, heel vriende*
lijk, heel beminnelijk, maar toch tame*
lijk weinig vormelijk afgedankt. Van*
daag mocht, ja vandaag moest zij zich
terugtrekker., voor de toekomst echter
was 't haar plicht, mevrouw 's avonds
nog een uurtje door musiceeren, voor»
lezen of ook alleen met babbelen te
onderhouden. Voor 't eerst van haar
leven gevoelde ze den druk van de af*
hankelijkheid. die zwaar op haar neer*
zonk, en nauwelijks verzacht werd door
de vriendelijke woorden, waarmee me*
vrouw von Funk haar wil decreteerde.
Zij gevoelde dezen druk smartelijk, hoe
wel mevroaw Hermine haar niet als
een dienares, maar als een vriendin, bij
't afscheid oPThelsde, cn haar ccn kus
gaf. Na een buiging tegen den heer des
huizes, en een trotsche, nauwelijks
merkbare neiging van 't hoofd, tegen
Upsen, verliet Clara de tuinkamer, in
gezelschap <W beide meisjes. Zij wilde
zich naar haar kamers terugtrekken,
maar nauwelijks had zij de trap. die
naar de bovenverdieping leidde, bereikt
of Emma greep haar hand, en hield
haar tegen.
„Wil je nu werkelijk al naar bed
gaan?" vroeg Emma. terwijl ze Clara's
hand teeder kuste, ,,'t Is toch nog zoo
vroeg en wc zouden nog zoo graag wat
met jc babbcien. Kom nog met ons mee
in 't park. O, je kunt niet gelooven
hoe mooi het daar is. Willy help me
toch smeeken. Is 't niet, 't is nu prach*
tig mooi in t rsrk?"
Willy antwoordde niet; maar ze knik*
te, en keek met een smeekenden blik
naar Clara op.
„Wil je meekomen? Ach toe, als 't
je blieft!"
„Gaarne, als je 't prettig vindt", zei
Clara met een glimlach „Wijs me maar
den weg naar 't park".
Emma dankte haar voor die toezeg*
ging. met een hartelijkcn kus, en Willy
door Clara dc hand te drukken. Emma
sprong vroolijk vooruit en deed ccn,
naar de binnenplaats voerende, zijdeur
open. We mogen niet den naasten weg
door het groote portaal, over den
straatweg, naar den hoofdingang van
't park gaan, dan zouden zc ons, van
uit dc tuinkamer zien. We zullen over
dc binnenplaats en dan door de kleine
tuindeur gaan, daar ziet niemand ons".
't Was werkelijk heerlijk in het prach*
tige park; Emma had niet te veel ge*
zegd. Hier stonden nog geweldige, oude
boomen, die zeker al langer dan een
eeuw, met hun kolossale kronen, over
wilde, dicht in elkaar gegroeide bosch»
jes heenwuifden, of welige groene gras
velden overschaduwen. Dc heer von
Funk. die, op zijn gebied, onbarmhartig
1de schoonste boomen gewoonlijk deed
vellen, om 't hout in contant geld om
te kunnen zetten, had toch nooit kun*
nen besluiten, een der prachtige boom*
reuzen in 't park om te laten hakken.
Emma was 'n uitmuntende gids in deze
boschwildernis, zij kende iederen boom
iedere struik, eiken sluipweg. Zij liep,
vroolijk baobelend, naast Clara voort,1
en maakte haar opmerkzaam op alle
schoonheden van haar geliefd bosch,
dat, in den tooverglans van den mane*
schijn nog veel meer bekoring had,1
naar 't haar toescheen, dan in 't ver*
blindend zonlicht; daarbij plukte ze,
nu eens van de struiken, dan op de
weiden, aan den kant van den weg,
bloemen in een ruiker bijeen, voor haar
lieve,, lieve juffrouw, en gaf ze aan
Willy, die veel meer geduld en smaak
had dan zij, om ze te schikken. Ze was
zoo vroolijk en overmoedig, dat ze door
haar vrooüjkheid Clara en zelfs haar
ernstige zuster met zich meesleepte.
Beiden moesten dikwijls hartelijk la*
chen om haar gekke verzinsels.
Wel reeds een half uur had Emma
haar lieve jufrouw in 't park rondge*
leid en haar al z'n schoonheid laten
zien. „Nu komt 't mooiste echter nog",
zei zc juichend, mijn licvelingsplaatsje,
dat moet je tot slot van onze wande*
ling zien. h-t bcrgkasteeltje".
Op het middengedeelte van een ver*
hooging stond, omgeven door, vroeger
zeker met zorg onderhouden, nu echter
geheel verwaarloosde bloemperken, een
klein, heel weinig op 'ii kasteeltje ge*
lijkend, huis. 't Bevatte slechts een en*
kei, heel groot vertrek, met zeven ra*
men, waarvan twee aan den voorkant,
aan weerszijden der groote, openslaan*
de deuren, een drie aan den overkant,
en in de beide zijwanden ieder een.
Het zoogenaamde bergkasteeltje was
j niets anders dan een eenvoudig tuin*
huis, eens gebouwd, om een groot ge»
1 zclschap beschutting te doen vinden,
i als de regen hen soms in 't park mocht
verrassen, of als zij, beschut tegen de
zon, van een wandeling door het park
1 wilden uitrusten. Een breede weg, die
ook bereden kon worden( leidde van
het bergkasteeltje rechtstreeks naar be»
neden naar den hoofdingang van 't park
en naar 't slot Dahlwitz.
„Dit is ons bergkasteeltje!" zei Em*
ma. Vroege hebben wc dikwijls, ook
als er logés waren, hier boven 't avond*
eten gebruikt, nu echter al sedert jaren
niet meer; 't is mama te ongemakkelijk
zij wil den kleinen berg niet graag be*
klimmen, zij is haast zoo lu als Willy".
„Maar Emma!"
„Nu ja, Willy, 't is toch waar. Zit
zc niet den beelen dag met haar roman
in den schommelstoel? Nu is ons berg»
kasteeltje hceiemaal verlaten, alleen ik
kom er dagelijks, cn papa ook soms.
Kom maar eens binnen juffrouw en zie
eens hoe ellendig 't er in ons mooie
bergkasteeltje uitziet. Wc kunnen er in.
Dc deur wordt nooit afgesloten. Waar*
om zou ze ook? Er is voor geen dief of
inbreker iets daar binnen tc halen!"
Emma had gelijk; cr was daar wer»
kelijk niets te halen, dat zag Clara di»
reet, toen zij, Emmy volgend, met Willy
de groote kamer binnenkwam. Geen
enkele dief zo" lust krijgen om deze
bouwvallige tafel, dez ewankele stoe»
Icn, waarvan er twee slechts op dri©
pooten tsonden. dien verweerden, ge»
barsten spiegel, en die Jecge, open»
staande, overhangende kast. mee te ne»
men. Er toch. had deze verlaten kamer
een eigenaardige bekoring.
Toen Clara aan een der zijramen
ging staan, stootte zc een kreet van be»
wondering uit; clit uitzicht op het
prachtige maanlandschap, leew haar
tooverachtig mooi toe. Zij keek droo»
mcrig naar buiten, maar lang kon ze
zich niet san dit genot overgeven, daar
zij gestoord werd door ccn uitroep van
schrik, van Emma, die nog aan de
open deur stond, nu echter plotseling
achtet uitspreng en zich achter de deur
verborg.
„Juffrouw lieve juffrouw!" riep Em»
ma angstig uit. „Kom gauw hier, hij
mij, we moeten ons verschuilen! Daar
ginds komt papa met dien akeligen
ouden Upsen. Je staat daar juist in den
helderen maneschijn; papa zou je al in
de verte kunnen zien staan, hij heeft
zulke scherpe oogen".
(Wordt vervolgd).
